Iedere keer als ik in een winkel het spel Risk zie liggen, besef ik dat ik het al jaren niet meer gespeeld heb. In mijn tijd als student en twintiger was het geliefd (en soms gehaat!) in mijn vriendenkring. Tegenwoordig lijkt het spel wat in de verdrukking geraakt door het enorme aanbod en populariteit van andere, nieuwe gezelschapspellen. In de jaren tachtig en negentig was Risk bijna een sociaal fenomeen te noemen. Ik kreeg toentertijd althans de indruk dat bijna iedereen die ik kende het wel eens speelde.
In de eerste helft van de jaren negentig speel ik zo vaak als het kan met een groepje vrienden. Pjotr, Gitta, Freek, Jos, Niels mijn vriendin Willeke & ik, dat waren zo’n beetje de stamgasten in wisselende samenstellingen.
Met Willeke, mijn eerste vriendin, had ik vijf jaar daarvoor ook mijn eerste sexuele ervaringen.
Als het eerste potje Risk kort bleek uit te vallen (een tot twee uur) volgde er meestal een tweede tot diep in de nacht. Bier, joints en Boomsma Beerenburg begeleidden ons tijdens de lange zit. Boomsma was volgens Gitta veel lekkerder dan Sonnema, iets wat niemand durfde te betwisten. Overigens, niemand wilde beweringen van Gitta graag betwisten, dat was met haar rethorische gaven in de regel vrij zinloos. Eigenlijk hield ik er niet zo van Beerenburg maar het gaf een fijne roes.
Het is een vrijdagavond ergens in 1994 en Willeke en ik hebben het weekend vrienden over de vloer. De kinderen liggen al lang en breed in bed en wij zitten met z’n vijven rond het speelbord: Pjotr, Gitta, Freek, Willeke en ik. Later die avond komt Agnes, de beste vriendin van Willeke, even aanwippen. Ze is op haar best, een wervelwind, hilarisch en geëxalteerd. Ze wordt nogal eens heen en weer geslingerd tussen het -aan de ene kant- voldoen aan de eisen van haar familie en de kleinsteedse sociale controle en aan de andere kant haar ontregelende, lekker-buiten-de-lijntjes- kleurende persoonlijkheid. Vanavond gaan haar remmen helemaal los en krijg ik buikpijn van het lachen.
De voortgang van de pot Risk loopt door haar kolder serieus gevaar. Ze springt pardoes bij Pjotr op schoot, die beduusd begint te blozen. Net zo plotseling als ze kwam, gaat ze ook weer zonder veel plichtplegingen. We weten zowaar nog wie er aan de beurt is en het spel wordt hervat.
De nacht is niet heel jong meer en vooral de dames zijn in een opperbeste, rellerige stemming. Willeke en Gitta hebben een klik en maken steeds geilige toespelingen op andere nachtelijke activiteiten. Freek vindt het onderhand hoog tijd worden om op te stappen en draait een laatste sjekkie. Ik krijg de indruk dat hij moeite heeft met het gedrag van de dames. Pjotr zit gelukzalig en vooral high te grijnzen boven de halflege, vlekkerige glazen, zakjes hasj en volle asbak. Ik sla het openlijke geflirt met toenemende nieuwsgierigheid gade. Normaal gesproken eindigt een speelavond in een slagveld, niet op het bord maar in de huiskamer. Vermoeide lichamen die met witte gezichten pogingen doen de boel een beetje op te ruimen, alvorens als zandzakken op bed te ploffen. Nu is het anders. Er hangt onmiskenbaar iets in de lucht. Sex?
Of zijn de vrouwen gewoon aan het keten? Het lijkt er niet op. Die zijn ergens op uit. Ik heb het langzaam groeiende besef dat, als er ‘iets’ gaat gebeuren, ik er deel van ga uitmaken. De gedachte daaraan doet me duizelen.
Niet veel later drentelen we met z’n drieënop de eerste verdieping tussen overloop, slaap- en badkamer, de vrouwen opgewonden giebelend, terwijl ik doe alsof we straks lekker gaan slapen. Dit is onbekend terrein, en kennelijk zoek ik houvast bij het vertrouwde. Doorlopen mensen, niks te zien hier.
We wensen Pjotr welterusten als hij op de overloop passeert op weg naar zolder, waar hij slaapt. Wat zou hij nu denken? Gitta slaapt in de kleine kamer aan de voorkant van het huis. Na het tanden poetsen spreekt ze het verlossende woord. ‘Ik heb geen zin om alleen te slapen, mag ik misschien bij jullie?’. Ze klinkt bijna timide voor haar doen. Willeke en ik kijken elkaar even aan. Natuurlijk willen wij dat! Maar eerst is wat zelfbeheersing nodig, de hond moet namelijk nog uitgelaten worden. Even later loop ik het veel te vertrouwde rondje door onze bloedeloze wijk in dit slapende stadje. Maar het is nu anders dan normaal. Idioot energiek voel ik me. Tintelende avondlucht in de longen en in de broek een popelende pik. Wat is er zaliger dan dit onontkoombare, uitzinnige vooruitzicht? High van de feromonen geniet ik van elke pas die me weer dichterbij onze straat brengt. Dichterbij het enige huis waar nog licht brandt.
Na een haastige douche kom ik de slaapkamer binnen waar de dames hun opwachting maken. Ze laten geen enkele twijfel bestaan over hun bedoelingen voor vannacht. Ik heb de deur nog maar net achter mij gesloten of Willeke zit al op haar knieën en trekt mijn zojuist braaf aangetrokken schone onderbroek in één ruk naar beneden tot op mijn voeten. Gitta komt naast haar zitten. Ze hebben de grootste schik samen. Willeke pakt mijn rap dikker wordende lid stevig vast en praat ertegen alsof het een microfoon is. Ze begint op koddige toon een absurdistisch interview met haar nieuwe vriendinnetje. Dicht in de microfoon geeft Gitta op aanstellerige toon haar antwoorden. Mijn opwinding van het laatste uur is inmiddels veranderd in kolkende begeerte. Ik waan me de eregast op een exclusief sexfeest. Heen en weer gaat de microfoon. Dan stokt het interview een beetje want het ding wordt nu aan nader onderzoek onderworpen. Om beurten gaat hij van mond tot mond.
Knoeperhard probeert hij naar het plafond te wijzen, maar wordt daarin steeds op zalige wijze gehinderd. Klets! Grinnikend slaat Willeke mijn natte lul in Gitta’s gezicht. Deze constateert op haar kenmerkende onderkoelde wijze dat dit wel een hele grote lul is. Dat betwist ook dit keer niemand (ik voel geen enkele aanvechting het af te zwakken) en van Willeke weet ik dat ze content is met het formaat. Heerlijk om te horen natuurlijk maar tegelijkertijd krijg ik nerveuze gedachten. Ben ik wel in staat hun beiden te bevredigen!? Gitta lijkt mijn gedachten te lezen. ‘Kun je ons allebei wel aan, Wieger ?’ klinkt het plagerig. Ik weet het niet, kan alleen maar hopen dat ik mijn opwinding enigszins doseren kan. Ineens schiet een kinky gedachte door mijn hoofd. Ik leg het de vrouwen voor. ‘Zullen we Pjotr uitnodigen om te komen kijken?’ Ze kijken me ongelovig en bevreemd aan. Gitta schiet het idee meteen af, zegt daar geen zin in te hebben. Willeke valt haar bij. Waarom zouden we? Dat weet ik eigenlijk ook niet zo goed. Ik zeg dat hij dat vast leuk zal vinden. En het lijkt me ineens een geil idee bekeken te worden. Maar daarin ben ik de enige.
Het voorspel blijft beperkt tot het vraaggesprek met de microfoon. Een beetje nerveus weet ik niks beters dan mijn shirt uit te trekken en te gaan liggen. Willeke stapt uit haar slipje, slaat een been over mij heen en manoeuvreert mijn lul bij haar naar binnen. Het voelt fijn en vertrouwd aan als ze me begint te neuken. Dan trekt ze eindelijk ook haar T shirt uit. Het gezicht van haar enorme borsten die majestueus op en neer deinen in combinatie met de delicaat soppende geluidjes… ik krijg er nooit genoeg van.
Soms, als we langdurig met zijn tweeën in de weer zijn galmen er soms harde kutscheten door de slaapkamer. De komische effecten van compressie en decompressie, altijd lachen.
Ik trek zachtjes aan haar tepels, weeg en kneed haar memmen. Gitta zit naast mij op haar knieën en we kijken samen verlekkerd toe. ‘Wat heb je toch zalig grote tieten Willeke’, zegt ze bewonderend tegen mijn blozende vriendin. ‘…ík heb bijna niks, haha’. Ze trekt nu ook haar shirt uit ter demonstratie. Een groter contrast met Willeke is er bijna niet. Twee erwten op een plank, luidt het in de volksmond. Bij Gitta is dat helemaal van toepassing al heeft ze wel heel dikke erwten. Meer knikkers eigenlijk. Ik kijk schuin omhoog langs haar slanke torso. Ze torent boven mij uit, haar tepels afgetekend op het plafond. Lang kan ik ze niet bewonderen want er zwenkt ineens een been over mijn hoofd.
Willeke heeft nog nooit op mijn gezicht gezeten. Het zit niet in ons repertoire, we zijn er nooit opgekomen.
Gitta echter maakt graag van de gelegenheid gebruik ons wat bij te brengen. Ze neemt haar positie in en laat haar vochtig-warme heerlijkheden tot op mijn gezicht zakken. Ze ruikt zalig en tegelijk een beetje smerig. Een uiterst lekker soort smerig. Een mix van urine en een intense. warmgeile lucht vult mijn nieuwsgierige neusgaten. Dit is ongekend, en ongekend lekker. Ze laat zich nog verder zakken. Mijn gezicht is een wig geworden die haar schaamlippen steeds verder doet wijken. Als vanzelf schuift mijn tong zover mogelijk naar binnen. Nog verder opent haar kut zich onder het toenemende gewicht: neus, mond, wangen, oogkassen, alles wordt onverbiddelijk van de buitenwereld afgesloten. Mijn achterhoofd wordt dieper de matras in gedrukt.
Maar het blijft niet bij een beetje zitten. Integendeel.
Ze begint nu stevig heen en weer te schuiven. Van mijn wenkbrauwen tot mijn kin en weer terug. In eerst trage en daarna steeds snellere bewegingen. Willeke vertelde later dat ze een beetje geshockeerd (haar eigen woorden) had toegekeken hoe mijn kop een woeste boenbeurt kreeg. Ondertussen laat ik mijn tong kranig als een wilde tekeergaan. Mijn adem wordt voortdurend afgesneden en weer heel even de ruimte gegeven. Ik snuif, sputter, slobber, kreun, proest en grom terwijl Gitta’s sappen zich vermengen met mijn speeksel. Tegelijk voel ik hoe haar schaamhaar (ze heeft een flinke bos) mijn jukbeenderen, voorhoofd en wangen krachtig schuurt, zo hard dat het schrijnt. Een kinky extraatje of gewoon onaangenaam? De laatste kwalificatie is goedbeschouwd het geneuzel van iemand die zich tijdens een verrukkelijk vijf gangen diner bij de gérant beklaagt omdat zijn servet hem niet zijdezacht genoeg is.
Daar lig ik dan, bedolven onder ontketend vrouwelijk vlees. Willeke berijdt me intussen al hurkend. Ze zet nog een tandje bij en pompt er lustig op los. Ze is een forse, sterke vrouw en met haar 95 kilo klappen en kletsen haar billen zwaar op mijn bovenbenen. Genotverhogend daarbij is dat het bed amper meeveert, de stugge matras ligt op de vloer. Die biedt daarom goed tegendruk waardoor ik bij iedere beuk van mijn vriendin heerlijk diep in haar stoot. Mijn kloten fungeren daarbij onvrijwillig als stootdempers. Tegen mijn uitdrukkelijke stalorders in maken ze zich stiekem al op voor de grande finale. Ondertussen kreunt en steunt Gitta zo ongegeneerd hard dat vermoedelijk een aardig deel van de straat kan meegenieten met ons. Pjotr doet dat sowieso natuurlijk, hij ligt pal boven ons en slaat de hand misschien geïnspireerd aan zichzelf.
Mijn situatie is onderhand uiterst penibel. Overal inslaande mortiergranaten en een spervuur van vijandige mitrailleurs, terwijl de enige nog resterende vluchtweg door oprukkende tanks wordt geblokkeerd. Een laatste uiterste poging mijn zaad in toom te houden door geconcentreerd aan iets geheel anders denken, bijvoorbeeld Dries van Agt of gootsteenontstopper, mislukt dit keer jammerlijk en ik hijs de witte vlag. Terwijl mijn orgastisch gekreun wordt gesmoord onder het gewicht van de ene, stoot ik mezelf leeg in de andere vrouw. Verdomme, hoe mooi was het niet geweest als de dames stuivertje konden wisselen. Dat moet nu even uitgesteld worden om technische redenen.
Uiteindelijk kom ik weer wat op krachten nadat ik een tijdje toegekeken heb hoe de vrouwen elkaar beffen en vingeren en mijn pik zich weer opricht.
Vanachter, haar kleine billen tussen mijn handen geklemd, penetreer ik Gitta langzaam en diep terwijl zij Willeke beft. Ze kreunt verrast mijn naam als ik binnendring.
Tegen het ochtendgloren vallen we in slaap. Een paar keer word ik kort wakker. Met een enorme erectie en dito trek. In Gitta. Alsof ze het weet, trekt ze een been op en neuken we geluidloos. Dat is heerlijk maar niet zorgvuldig tegenover Willeke, zegt Gitta mij de volgende dag. Ze heeft natuurlijk gelijk en het zit me niet lekker.
Nog geen 2 uur na mijn laatste hoogtepunt ben ik alweer op. De kinderen behoeven mijn zorg. Alles in mij protesteert, elke beweging gaat moeizaam. Verfomfaaid en plakkerig strompel ik naar de badkamer. Tijdens het plassen bestudeer ik mijn lul, die er enigszins gehavend uitziet en aanvoelt alsof hij nooit meer overeind zal kunnen komen. De geur van Gitta’s kut hangt nog in mijn neus en blijft dat tot mijn plezier voor rest van de dag nog doen. Even later sta ik ontbijt te maken voor de kinderen. Het geluid van Duplo blokjes en kindertelevisie vervolmaakt de kloppende hoofdpijn.
Na Pjotr’s afscheid, later die dag, haalt Willeke zijn bed af. Ze laat me lachend de spermavlekken op zijn beddengoed zien. Al zat hij er niet met zijn neus bovenop, hij heeft in ieder geval ook een leuke nacht gehad.