Spiritualiteit 2

Gevangen zonder ontsnappingsmogelijkheid

Een waargebeurd verhaal, alleen de namen van de personages zijn veranderd.

Ik zit zo een tijdje naar de handtas te staren, terwijl ik ondertussen mijn handen over mijn ultra zachte badjas laat gaan. Ik voel de zachte stof van de badjas en zonder het te beseffen, begin ik bovenop de badjas mijn éne borst te strelen. Ik voel mijn tepels opstijven.

Mijn man zou niet vroeg terug komen. Hij had in zijn hotel een groot banket voor bijna vijfhonderd ‘hoogwaardigheidsbekleders’ uit politieke en economische hoek. Die verwachte ik dus niet terug voor middernacht. Ik lig midden in de sofa in de woonkamer. Ik streel mezelf, ik voel wel een drang om klaar te komen en met één hand kneed ik een borst en met de andere wrijf ik over de buitenkant van mijn kutje. Ik blijf zo een hele tijd bezig, met opengeslagen badjas op de sofa. Het was alsof ik een soort voorspel aan het doen was van de masturbatiesessie die ik ongetwijfeld zou doen vooraleer Silko, mijn man thuis zou komen. Het was die zondag rond acht uur in de avond.

Terwijl ik mezelf zo aan het strelen was, kijk ik naar mijn handtas op de salontafel. Het was alsof die naar mij keek met de mededeling : ‘waar ben jij mee bezig ?’ Binnensmonds vloekte ik. Ik liet de handtas staan, liep met open badjas naar mijn pc, klikte die open op één of andere porno-site vol met bdsm-filmpjes, wat ik ondertussen al tientallen keren gedaan had, opende mijn benen op de bureaustoel en begon mezelf te vingeren.
Het filmpje op het scherm van mijn pc was meer dan opwindend genoeg. Ik zag een dame die machteloos een dubbele penetratie onderging en tegelijk nog door een derde man, aan de haren getrokken werd en op die manier tot keelneuken gedwongen werd. Meer dan geil genoeg voor mijn doel.

Tot mijn stomme verbazing, was er evenwel iets veranderd. Mijn opwinding van de hele dag al, samen met de geilheid van het filmpje hadden me in geen tijd aan een hevig hoogtepunt moeten helpen, maar dat leek maar niet te lukken. Mijn geilheid groeide met de minuut, hoe meer ik vingerde, maar op het moment van klaarkomen, zakte die weer. Zo net niet. Ik herhaalde mijn pogingen een paar keer, maar het was telkens : ‘net niet’. Alsof die Jonas vanuit mijn handtas riep : ‘geile slet, vandaag ga jij niet klaarkomen zonder mijn expliciete toestemming’. Het lukte me gewoon niet en dat terwijl de drang om klaar te komen, gigantisch was. Ik werd kwaad, kwaad op die blonde, volledig in het wit geklede, vent van die spirituele beurs, die mij mijn énige levensvreugde leek te saboteren. Weerom vloekte ik grondig, binnensmonds.

Na een tijdje, staakte ik mijn pogingen, zette de pc uit, knoopte mijn badjas toe en ging wat tv kijken. Erg gefrustreerd en kwaad keek ik naar het scherm, zonder echt iets te zien. Na een half uur of zo, nam ik het visitekaartje uit mijn handtas, liep terug naar de pc en zocht de website die Jonas op de achterkant van het kaartje geschreven had. Twee minuten later, rolde er een printversie van een subbielijst uit printer. Ik niette het ding van verschillende pagina’s aan mekaar en begon te lezen.

Die lijst was opgesteld in Excel en besloeg meer dan vijfhonderd lijnen, opgedeeld in verschillende hoofdstukken. Per lijn stond er een activiteit weergegeven zoals bijvoorbeeld : borsten afbinden of lederen boeien aan de polsen krijgen of metalen boeien, en zo voort. Achter elke lijn stond er een kolom waar je eventueel een vinkje kon inzetten : ‘Onbespreekbaar’, ‘Wil ik niet’, ‘Misschien’, en ‘Ja graag’. Dan was er nog een kolom waar je met een vinkje kon aangeven of je ervaring had of niet met wat op die lijn in de eerste kolom stond en dan kon je nog commentaar bijschrijven in een laatste brede kolom.

Die meer dan vijfhonderd lijnen waren opgedeeld in verschillende thema’s zoals : ‘Belemmering van zintuigen’, ‘Ondergaan van pijnprikkels’, ‘Vernedering’ en ‘Onderdanigheid’ en dergelijke. Ik trok grote ogen toen ik las wat zoal op die lijst stond. Opgesloten worden in een kooi stond er bijvoorbeeld of nog : poepseks doen of seks op een openbaar toilet. Van sommige dingen moest ik zelfs walgen, of ik vond ze ‘te waanzinnig’ om zelfs maar over na te denken. Ik overlas de tekst zeker twee maal en smeet hem dan aan de kant. Boos en gefrustreerd zat ik in de salonzetel.

Silko kon thuiskomen, dus nam ik die lijst vast, plooide die in drie en stak die weg in mijn handtas. Silko kwam daar toch nooit in, de schat.

De rest van de zondagavond bleek ik nukkig en geïrriteerd rondlopen. Tegen elf ging ik naar bed en rond een uur of drie ’s nachts schoof Silko ook, doodmoe in bed. Tot dan had ik geen oog toegedaan. Hij wou niet vrijen en ook al stond ik zo geil als een gieter, bijna op ontploffen, ik had er ook geen zin in om met hem te vrijen.

De maandag vertrok hij tegen de middag terug naar zijn werk. Ik liep de hele maandag als een zombie door het huis. Vier keer ging ik naar de plek waar mijn handtas lag, keek naar de toegeplooide lijst in mijn handtas, maar liet die zitten en ging hier en daar wat nodeloos poetsen in het huis. ’s Avonds, ik at alleen want Silko zou slechts tegen middernacht naar huis komen, ging ik aan mijn laptop zitten en bekeek een paar filmpjes. Ze wonden mij wel op, maar ik had geen behoefte om mezelf te strelen naar een hoogtepunt.

Het was al iets na middernacht als Silko toekwam. Hij nam snel nog een douche en schoof in bed. Hij wou duidelijk vrijen en ik stemde toe. In de klassieke missionarispositie spoot hij zichzelf zo’n kleine tien minuten later, in me leeg. Mijn kutje was matig nat, mijn opwinding was verwaarloosbaar en zodra hij zich omdraaide om te slapen, moest ik me inhouden om niet hardop een zucht van opluchting te laten.

Het heeft zo’n drie weken geduurd. Meermaals nam ik het visitekaartje van Jonas in de hand. Ik had dat verstopt onder een stapeltje rekeningen die reeds betaald waren maar nog moesten geklasseerd worden. De lijst op papier in mijn handtas ging door de papierversnipperaar om dan een dag later terug uitgeprint te worden. Na een paar dagen had ik die ingevuld, maar toen ik die herlas, zag ik dat ik zowat alle kruisjes gezet had in ofwel ‘Onbespreekbaar’ of in ‘Wil ik niet’. Slechts een paar kruisjes stonden bij ‘Ja, graag’. Dat was bij : “vaginale seks’, ‘gebeft worden’, ‘model staan voor erotische foto’s’, ‘vibrator in vagina’ en ‘discrete seks in de natuur’.

Bij een opnieuw uitgeprinte lijst, zette ik opnieuw die kruisjes en hier en daar merkte ik, dat ik wat meer kruisjes zette bij ‘Ja, graag’. Maar ik versnipperde die lijst nadien weer.

Zo’n drie weken, na mijn bezoek aan die spirituele beurs, vond ik de moed om Jonas op een maandag, een smsje te sturen met de boodschap : “kunnen we mekaar zien ?” Het antwoord liet een halve dag op zich wachten en er stond : “ja, brasserie De Met, op de grote markt van Vilvoorde, vrijdag 12u, breng lijst”.

Hij gaf geen opties, gaf geen keuze, eiste die ingevulde lijst. Gewoon een bevel en dat stak me direct tegen. Ik besloot niet te gaan.

Dat hield ik vol tot vrijdagmorgen. Rond een uur of tien stond ik met een opnieuw uitgeprinte en ingevulde lijst in mijn handen, bij mijn printer. Ik printte een dubbel uit en vulde dat op dezelfde manier in. Daar stond ik dan te dralen. Ik nam een grote, bruine enveloppe en stak de twee lijsten er in.

Om elf uur nam ik op zo’n vijfhonderd meter van mijn deur de bus die mij naar Vilvoorde centrum zou voeren. Ik wandelde van de bushalte naar de Grote Markt. Het was zowat half twaalf en ik liep gewoon wat etalages te bekijken, zonder echt iets te zien. Heel de voormiddag stond ik in tweestrijd. Zou ik naar die afspraak gaan of niet. De éne Birgit zei streng : ‘NEEN’, de andere in mezelf zei : ‘doe maar meisje, het kan geen kwaad, hoor wat hij te zeggen heeft, dan kan je nog kiezen’.

De tweede won. Tien voor twaalf liep ik de gekende brasserie binnen. Ik koos een tafeltje voor twee, aan de zijkant, ietwat verwijderd van al de rest. Ik bestelde een wit wijntje. Stipt om twaalf uur wandelde Jonas binnen. Hij had een donker blauwe jeans aan, cognac kleurige schoenen, een fel blauw hemd dat wat open stond en een blauwe blazer. Zijn gebruinde huid en zijn blonde krullen maakte van hem een mooie mannelijke verschijning. In zijn linker hand droeg hij een tasje van Paris XL, de nogal bekende parfumerieketen.

Eens gezeten, zette hij het tasje op de tafel en zei : “bedankt om te komen en dat is voor jou”, wijzende op het papieren tasje. Ik keek er in, zag een parfum ‘La Belle’ van Jean Paul Gaultier erin zitten en eronder een plastiek tasje, met daarin mijn bh en slipje van Marie Jo. We babbelden over koetjes en kalfjes, ik vertelde mijn leven als mevrouw Johnson en over de job van Silko, mijn man. Hij vertelde dat hij uitbater was van een kunstgalerij in het centrum van Antwerpen, in de buurt van de Leopoldstraat en dat hij af en toe kunstwerken kocht en daarna zelf doorverkocht. Dat kaartleggen was zijn hobby.

Hij wou samen lunchen en ik bestelde scampi diablo en hij nam een salade met geitenkaas, spekjes en appel. We dronken samen een glaasje Chablis.

Na het dessert, allebei namen we een crème brûlée, en de koffie gebracht was, vroeg hij naar de lijst. Ik overhandigde mijn ingevulde lijst. Hij nam uit de binnenzak van zijn vest een Staedler Pigment Liner met rode inkt. Zoals een schoolmeester die een proefwerk verbetert, trok hij een streep door een hele boel lijntjes van de meer dan vijfhonderd in totaal, rond elk kruisje dat ik in de kolom ‘Ja, graag’ had gezet, zette hij een cirkeltje en bij een heleboel andere lijntjes zette hij zelf een rood kruisje, waar mijn kruisje in de kolom, ‘Wil ik niet’, ‘Misschien’ of ‘Onbespreekbaar’ stond. Dan vroeg hij me naar de kopie van de lijst en schreef minutieus al het rood van lijst één over op de tweede lijst. Hij gaf me één lijst terug en zei : “jouw lijst is waardeloos, daar staat nauwelijks wat opwindend op, dus heb ik even aangevuld waar nodig”. “Neem die thuis rustig door en als je je kunt vinden in de aangepaste lijst, dan kunnen we, indien je wenst een tweede afspraak maken”.

Hij had dat erg rustig gezegd. Toen hij het woord ‘waardeloos’ uitsprak, wou ik onmiddellijk kwaad reageren, maar bij het zeggen dat ik zelf kon bepalen, of ik een tweede afspraak wou, verdween die kwaadheid.

Nog één ding, zei hij : “jij bent naar deze afspraak gekomen, zo’n vier weken nadat we mekaar voor het eerst zagen”. “Vier weken lang heb ik met jouw lingerie in mijn wagen rond gereden en heb ze je vandaag kunnen terug bezorgen”. “Ik veronderstel dat je opnieuw lingerie aan hebt, ga die bh en het slipje dat je nu draagt uit doen in het toilet en bezorg ze mij”.

Hij gaf dus eerst een verkapt verwijt dat ik vier weken lang gewacht had om hem terug te zien en dan wil hij dat ik mijn bh en slip opnieuw aan hem geef. Ik heb wel meer dan dure lingerie genoeg, dus zei ik : “je kunt die in dat tasje verder bijhouden als je wilt”.

“Dat is een rebelse reactie” zei hij. “Zo werkt het niet, ga gewoon de bh en de slip die je nu draagt uitdoen, steek ze in dit tasje en bezorg ze mij hier”. “Nu, graag” voegde hij er aan toe. Hij greep in het tasje van het parfum, trok het plastiek tasje waar mijn bh en slip in zaten er uit. Hij liet de toen gedragen bh en slip, in het parfum tasje zitten en reikte mij het lege plastiek tasje aan. Ik nam het aan, stak het in mijn handtas, stond recht en liep als een zombie naar de toiletten.

Mijn verstand liet me volledig in de steek. Ik begreep mezelf niet, maar zijn zachte stem, de dwingende ondertoon in wat hij zei, liet met totaal willoos doen wat hij vroeg. Ik kon gewoon niet anders. Binnenin was ik daardoor erg geërgerd, maar dat gevoel van ergernis was niets, tegen de innerlijk dwang die ik voelde om zijn bevel uit te voeren.

Vijf minuten later zat ik terug voor hem, overhandigde hem het plastiek tasje met nu een zwarte bh en slip in. Tot mijn eigen verbazing, bij het uitdoen van mijn slipje had ik gemerkt dat er een kleine vochtvlek in zat.

“Nog een koffie ?” vroeg hij en ik knikte. Eens die gebracht, en eraan genipt zei hij weer op een erg rustige toon. “Eens je thuis bent en de tijd vindt om de door mij aangepaste lijst door te nemen, ga je impulsief willen reageren door meermaals te zeggen : ‘die is gek, dat wil ik niet’ en toch vraag ik je om niet zo te reageren, maar over elk kruisje dat ik gezet heb, grondig en uitgebreid na te denken, elk apart element, in je geest te nemen, het te visualiseren alsof je het in het echt op dat moment beleeft en dan je gevoel daarbij te checken”. “Als je dan een gevoel van opwinding na een paar seconden ervaart, laat dan het rode kruisje gewoon staan”. “Blijft er een gevoel van afkeer, dan neem je best een pen van een andere kleur en streep het door mij gezette kruisje weg”. “Naderhand, mocht er een vervolg komen, maar dat is volledig jouw keuze, ga ik met elk doorgestreept kruisje rekening houden en me enkel bezig houden met degene die je zelf zette en degene die je niet doorstreept hebt”. “Dus voor je een kruisje weg streept, eerst grondig jezelf visualiseren met de actie in kwestie gedurende meerdere minuten, dan afchecken en het dan laten staan of wegstrepen”. “Kunnen we zo afspreken ?” vraagt hij achteloos terwijl hij opnieuw aan zijn koffie nipt”. Ik knik.

Hij roept de ober, vraagt de rekening en iets later betaald hij met duidelijk een ‘golden Visa-kaart’. Die vent moet meer dan voldoende centen hebben, denk ik met een compleet verdwaasd hoofd, als ik die kaart zie. Twee minuten later wandelen we buiten. Hij wil naar de ondergrondse garage op dat marktplein en vraagt : “kan ik je ergens afzetten ?” Ik schud mijn hoofd en zeg : “bedankt, maar liever niet, ik moet mijn gedachten even op een rijtje zetten”. Hij schud begripvol zijn hoofd en zegt : “ok, geen probleem, tot de volgende keer” en hij wandelt naar de ingang van de ondergrondse garage. Ik wandel naar de bushalte aan de kerk van Vilvoorde.

Als ik halverwege naar de bushalte onderweg ben, rijdt hij me voorbij met een elektrische zwarte Jaguar I-pace. Hij wuift vriendelijk en ik ben te verbaasd om te reageren. Inwendig vloek ik omwille van mijn traagheid om te reageren.

Hoe ik thuis gekomen ben, weet ik niet meer, het enige dat ik nog weet is dat de lijst die hij me terug gaf, brandde in mijn handtas, ik wou hem zelfs in de bus bekijken, maar dat durfde ik dan weer niet. Hij had één exemplaar bij zich gehouden en in het tasje met mijn ondergoed van de dag gestoken.

Het was zowat vier uur in de namiddag, vooraleer ik thuis was. Silko zou pas heel laat thuis komen, dus ik zwierde mijn vestje over een stoel, trok mijn handtas open en begon de door Jonas ‘gecorrigeerde’ lijst te lezen.

Ik was verstomd toen ik zijn lijst las. Jonas had dingen aangekruist waar ikzelf ‘Onbespreekbaar’ had bij gezet. Dingen zoals : borsten opbinden, volledig met koorden vastgebonden worden, tepelklemmen op krijgen, anaal, dat had ik nog nooit met Silko gedaan, of nog : gedwongen worden te masturberen voor je Meester, strippen voor je Meester, gekeurd worden, zweepslagen krijgen op borsten, kont, rug, kut of kaarsvet op je tepels krijgen of op je kutje, de kont likken van je Meester, in de keel geneukt worden, zonder bh en slip gaan winkelen met de Meester die op afstand volgt, in een bos voorovergebogen aan een boom gebonden worden en op z’n hondjes geneukt worden, onder geplast worden, plas moeten drinken, sperma oplikken van het lichaam van de Meester, verschillende soorten vernederingen moeten ondergaan en nog van dat fraais.

Het duizelde me. Heel tegenstrijdige gedachten schoten door mijn hoofd. Van : ‘dit is helemaal gestoord, tot machteloos geneukt worden moet wel erg geil zijn’. Gevoelens van walging, geilheid, kwaadheid, nieuwsgierigheid, verbijstering en ongeloof schoten allemaal tegelijk door mijn gedachten. Al die verschillende gevoelens veroorzaakten kortsluiting in mijn hoofd. Ik wist het niet meer, verwarring alom en tegelijk een ondefinieerbaar verlangen. Ik smeet zijn lijst opzij en probeerde wat televisie te kijken. Zijn lijst lag op de salontafel en ik probeerde me te concentreren op wat ik op het scherm zag, maar ik betrapte me er meermaals op, dat mijn blik naar die lijst ging. Dat opgeplooide papier lag mij op de salontafel uit te dagen.

Na meerdere regelmatige blikken op dat papier, hield ik het niet meer en ging dat papier in mijn werkkamer verstoppen onder een hele boel andere papieren. Terug in mijn salonzetel probeerde ik terug tv te kijken. Dat lukte helemaal niet meer. Verschillende keren zag ik mezelf in gedachten helemaal vastgebonden zijn, met opgebonden borsten waaraan tepelklemmen hingen en zag ik Jonas lachend achter me staan met een zweep in zijn handen. Het was alsof hij mij stond uit te lachen, terwijl ik daar machteloos hing met een gag in mijn mond gebonden, waardoor ik zelfs niet meer kon protesteren. Ik dacht dat ik gek werd. Rond negen uur, kroop ik al in mijn bed. Echt slapen deed ik niet. Ik lag gewoon te woelen en meermaals schoten verschillende beelden, dingen op het lijstje met een rood kruisje van hem er achter, in mijn geest. Telkens zag ik mezelf zo. Verschillende keren werd ik erg onrustig wakker, alsof ik een nachtmerrie had gehad. Die nacht ging ik vijf keer naar toilet, dronk aansluitend een slokje water in de keuken, ging terug in bed liggen en begon terug half slapend te woelen.

Silko heb ik niet weten thuis komen. De volgende morgen, stonden we iets na zeven op, hij zei : “scheelt er iets, want je hebt de hele nacht liggen woelen”. “Nachtmerrie” zei ik en hij vertrok na een kort ontbijt naar zijn werk.

Ik bleef aan het keukenblok zitten in mijn kamerjas met een mok koffie voor me. Eigenlijk was ik moe, want echt geslapen had ik niet. Twee minuten later lag die verdomde lijst voor me op het keukenblok en herlas ik dat vervloekte ding. Weer een miljoen tegenstrijdige gedachten door mijn hoofd.

Ik besloot terug in mijn bed te kruipen. Ik nam die lijst mee, legde die op mijn nachtkastje en wou slapen. Het kan een half uur of een uur later geweest zijn, maar ik schoot gillend wakker op het moment dat Jonas zijn lul in maar aars ramde, althans dat had ik gedroomd. Recht zittende, hijgde ik uit en keek rond. Ik was opgelucht dat het slechts een droom was geweest. Dus probeerde ik terug te slapen.

Weer een tijd later schoot ik opnieuw wakker. Dat was op het moment dat ik een harde slag van een zweep op mijn kont voelde, toen hij mij het bevel gaf zijn voeten te likken. Hij stond lachend met een zweep in de hand rechtop en ik zat geknield en voorovergebogen met op de rug gebonden handen. Het moment van die zweepslag, vlak voor mijn tong de bovenkant van zijn voet aanraakte, schoot ik weer gillend rechtop. Tot ik weer opgelucht vaststelde dat het een droom was.

Verdwaasd keek ik rond in de slaapkamer. Recht zittende en nog steeds niet uitgeslapen wou ik even naar toilet gaan. Als ik mij opzij draaide om mijn voeten naast het bed te zetten, voelde ik een aanzienlijke natte vlek onder mijn kont. De lakens waren nat, mijn slip was doornat. Ik voelde aan die slip om te zien of ik niet in mijn slaap geplast had, maar dat was niet zo, ik rook gewoon mijn eigen geil.

Ik had niet het gevoel dat ik was klaargekomen, maar er was toch een serieuze vochtproductie geweest vanuit mijn kutje.

Na een plasje, kutje droog gewreven, het slipje in de wasmand en een slok water in de keuken, liep ik naar het bed. Nu ging ik op de kant van Silko liggen, want die was droog. Met opgetrokken knieën, mijn beide handen tegen mijn kutje gedrukt, probeerde ik opnieuw wat te slapen. Ik dommelde wat weg, maar voelde tegelijk mijn kutje, dat verdikt was, tegen mijn handen pulseren. Ik schrok van mezelf en van mijn doorbloed, kloppend kutje en ik begon mezelf geleidelijk aan te strelen. Er kwam een waas van gulzige geilheid over me heen.

In mijn gedachten zag ik Jonas, volledig in het wit in mijn slaapkamer staan. Hij had zijn gulp open en zijn dikke piemel stak er uit. Met één hand masseerde hij die een beetje, terwijl hij lachend naar me keek. Het was alsof hij me uitlachte en zei : ‘geile teef, ram die vingers in je dikke kut !’ Het idee gaf mij het gevoel dat hij me toestemming gaf om me klaar te vingeren. Als een waanzinnige schoof ik drie vingers in mezelf, ik begon me als het ware te fisten. Met mijn andere hand, sloeg ik gewoon bovenop de hand die ik met geweld in en uit mijn kut ramde. Geen twee minuten later kwam ik gillend klaar. Jonas stond lachend naar mij te kijken. Na een tijdje, als de hevigste genotkrampen verdwenen waren voelde ik me beschaamd worden. Het was alsof ik me voor zijn ogen had klaar gevingerd. Verlegenheid overviel me. Van zodra de innerlijke rust wat weergekeerd was, dommelde de ik opnieuw in.

Een uur of twee later werd ik terug wakker. Ik had met twee handen tegen mijn kut geklemd, geslapen. Nu was ook de kant van Silko in het bed, kleddernat. Ik besloot een douche te nemen, mij helemaal aan te kleden en daarna ging ik het hele bed verschonen. Bij het wegnemen van het onderlaken, zag ik zowel op mijn kant als op de kant waar Silko normalerwijze slaapt, een gigantische donkere vlek. Ik kon bijna niet geloven dat die twee grote vlekken, enkel door mijn kutsappen veroorzaakt waren. Snel legde ik verse lakens op het bed.

Ik ging naar beneden, ging in mijn werkkamer zitten en nam de lijst met rode kruisjes ter hand.

Bij elk kruisje dat ik zag staan, deed ik wat Jonas gevraagd had. Ik visualiseerde mezelf in die positie. Bijvoorbeeld compleet vastgebonden met een totaal bondage, of nog anaal gepenetreerd worden met een dikke dildo en tegelijk een bolvormige dildo tegen mijn klitje drukkend. Elk beeld gaf me een scheut van geilheid. Ik had die dingen allemaal al wel op één of ander filmpje gezien en die wonden mij toen ook op. Maar nu zag ik mezelf in die verschillende houdingen en posities. Ik zag mezelf gebruikt worden.

Het resultaat was, dat ik geen enkel rood kruisje van Jonas doorstreept had en dat ik zijn hele lijst intact gelaten had.

Dan drong het langzaam tot mij door. Mocht ik met hem al die dingen doen, waar zijn of mijn kruisjes stonden, dan zou ik volledig machteloos aan hem overgeleverd worden. Ik zou niet meer kunnen bewegen, niet meer kunnen tegenspreken, kortom niets kunnen doen en volledig willoos al zijn uitingen van lust op mij moeten ondergaan. Ik had dan ook lang getwijfeld of ik het kruisje achter : ‘met een bal in de mond, gegagd worden’, wel zou laten staan, maar ik deed het toch.

Dat besef, van totale onderdanigheid en totale machteloosheid, overgeleverd aan al zijn perverse lusten, maakte me ontzettend angstig, maar tegelijk ook gigantisch geil. De tweestrijd tussen die gevoelens laaide erg hoog op. De rest van de dag deed ik niet anders dan tussen die twee intense gevoelens heen en weer geslingerd worden.

Die avond, nog een half uur voor Silko zou thuis komen, stuurde ik Jonas opnieuw een smsje. ‘Kan ik je zien ?’ Ik kreeg geen antwoord die dag en dat maakte me half gek.

De dag erna, Silko was net vertrokken naar zijn werk : ‘ping’, een binnenkomend bericht. Nog nooit zo snel mijn Gsm geopend en ik las : ‘neem een hotelkamer in Antwerpen in het hotel van jouw keuze, boek van donderdagavond tot zaterdag morgen en laat me weten in welk hotel je zit’.

Hij liet weer geen keuze, ik mocht wel het hotel kiezen, maar dat was het. Ik vloekte omwille van dat dwingende. Een kwartier later had ik evenwel een ‘Superior kamer’ geboekt in het Radisson Blu Astrid Hotel op het Astrid plein, recht tegenover het centraal station van Antwerpen. Per sms liet ik Jonas dat weten.

Het kwam nog goed uit, want de woensdag zou Silko naar het hoofdkantoor van de hotelketen in New York vertrekken, in het weekend bij zijn ouders op bezoek gaan en hij zou slechts dinsdagmorgen van de week daarop, terug in België landen. Zo’n bezoekjes deed hij vier keer per jaar.

De donderdag van die week kwam ik met de trein naar Antwerpen in de loop van de voormiddag. Ik had me sinds zijn sms niet meer gemasturbeerd. Aan de éne kant was ik doordoor ontzettend geil, aan de andere kant erg bang en zenuwachtig.

Eens ingecheckt, liep ik wat doelloos door Antwerpen. De etalages van de winkels op De Keyserlei en de Meir konden me dit keer niet boeien. Dan ging ik in een klein bistrootje wat eten. Terug in het hotel kieperde ik alle aanwezige badparels in het grote ligbad, liet het vollopen en verzoop mezelf bijna in het warme water en het veelvuldige badschuim. Na meerdere keren extra warm water toegevoegd te hebben, had ik er genoeg van, spoelde me af en droogde me af.

Dan schoor ik mijn oksels en mijn kutje heel voorzichtig bij. Daarna smeerde ik heel mijn lichaam in met een dure body lotion. Liep wat in mijn blootje rond doorheen de kamer om de lotion te laten intrekken en ik kroop dan in het grote king size dubbel bed. Ik sliep die nacht erg onrustig, maar het lukte toch. Van Jonas geen enkel bericht of signaal.

De vrijdag morgen, nam ik een uitgebreide douche, föhnde mijn haren, trok een net mantelpakje aan over mijn zijden bloeze en de daaronder zittende lingerie. Die had ik het jaar daarvoor in de Verenigde Staten gekocht bij Victoria Secret. Erg duur, maar bijzonder mooi en flaterend. Een halsketting daarbij, oorbelletjes en een armband, alles in goud. Een paar ringen aan mijn vingers en voilà, ik was klaar om de wereld te trotseren.

Stipt om acht uur ging ik naar de ontbijtruimte, zette me aan een venster en liet mijn sleutel zien aan de ober, die me prompt een thee bracht en me daarna naar het zeer luxueuze buffet begeleide. Ik had niet voor niets een Premium Room met City View gekozen van bijna driehonderd euro voor twee nachten.

Ik zat net terug op mijn plaats aan het venster met een bord met wat ei, spek en twee broodjes erbij, als ik Jonas de ontbijtruimte zie binnenwandelen. Hij draagt een licht blauwe Chino-broek, donker blauwe mocassins, een wit, openstaand linnen shirt met een blauwe vest er over. Gezien ik niet zo ver van de ingang zat, zie ik de hoofdkelner naar de ingang spurten en hoor hem Jonas begroeten met : “goeie morgen mijnheer Van Steevoorde, ik ben blij u nog eens te mogen begroeten deze morgen”. Jonas zegt : “breng je me een koffie aan dat tafeltje daar alsjeblieft” en hij wijst naar het tafeltje waar ik aan zit.

Hij zet zich voor mij en zegt : “zo, Birgit, ik ben blij je hier te zien”. “Je hebt een goed hotel uitgekozen, het is hier allemaal heel netjes en je wordt hier heel goed verzorgd”. De hoofdkelner bracht hem zijn koffie en zei daarbij : “zwart zoals gebruikelijk, mijnheer Van Steevoorde ?” Jonas knikte en zei : “bedankt Hans”. Hij kwam duidelijk vaker in dit hotel.

Terwijl hij aan zijn koffie nipt, vraagt hij : “heb je de lijst kunnen doornemen, Birgit ?” Hij vraagt het alsof hij me zou vragen of ik melk bij de koffie wou of niet, gewoon heel nonchalant. Ik knik, graai in mijn handtas en overhandig hem de lijst netjes in vier gevouwen. Hij draait zich wat weg van de tafel, rug richting venster, plooit het papier open en bladert doorheen de verschillende pagina’s. Dan plooit hij het terug in vier en zegt : “dat is mooi, je hebt niets weggestreept”. “Bedankt daarvoor, ik vermoed dat je hiervoor een serieuze inspanning moest leveren om niets te wijzigen van wat ik aankruiste”. Ik knik zedig en sla mijn ogen neer. Ik durf hem niet in de ogen kijken.

“Eet rustig je ontbijt op Birgit en geniet er van, het ontbijt hier is voortreffelijk”. Hij nipt weer van zijn koffie en lijkt alle tijd van de wereld te hebben. Bij mij van binnen, gieren de zenuwen doorheen mijn lichaam. Ik probeer krampachtig daar niets van te laten merken. Als ik dan toch even opkijk terwijl ik eet, zie ik hem glimlachend mij bekijken en hij zegt dan : “Birgit jij bent echt een klasse-vrouw, erg stijlvol en mooi, proficiat daarvoor”. Mij lijkt het alsof hij een nieuwe auto bij een dealer bemonsterd. Ik eet zo rustig mogelijk verder. Hij overloopt ondertussen nog eens rustig de bladzijden met kruisjes en doorstreepte geile dingen.

Hij neemt weer een Staedler Pigment Liner, blauwe inkt, deze keer, uit de binnenzak van zijn vest en schrijft inkt een paar zinnen, onderdaan het laatste blad en hij ondertekent het zelf. Hij draait het papier om, legt de stift er naast en wacht. Weer drinkt hij van zijn koffie. Ik stop met eten, drink even van mijn thee en kijk hem vrank aan. Hij lacht, zet mijn bord een beetje aan de kant en draait het papier terug om. Dan reikt hij mij zijn pen aan en zegt : “ik zou graag hebben dat je jouw handtekening zet naast de mijne”. Ik neem zijn pen aan en lees de tekst. Daar staat : ‘Enerzijds zal ik, ondergetekende, mevrouw Birgit Johnson vanaf heden, alle met rood aangekruiste of omcirkelde elementen van onderhavig document, ten volle, met alle passie en energie, in mezelf, uitvoeren. Ik zal ten allen tijde mijn hele lichaam en al mijn passie, vrijwillig ter beschikking stellen van de heer Jonas Van Steevoorde en zal, hem op alle mogelijke manieren ter wille zijn. Ik zal steeds, zonder protest of aarzeling alle door hem gevraagde activiteiten welke op dit document in het rood aangeduid zijn, naar best vermogen uitvoeren en dit enkel en alleen om de heer Van Steevoorde te plezieren. Anderzijds zal de heer Van Steevoorde, altijd ervoor zorgen dat mevrouw Johnson geen permanente beschadigingen oploopt, hij zal er steeds zorg voor dragen dat de huwelijkse status van mevrouw Johnson met mijnheer Silko Johnson, niet in gevaar gebracht wordt. In het openbaar zal hij steeds mevrouw Johnson als een getrouwde vrouw, met respect behandelen. Onderhavig document is ondertekend door beide partijen, beiden in bezit van alle verstandelijke vermogens en zij accepteren beiden de volledige inhoud van dit document. Gelezen en goedgekeurd : Jonas Van Steevoorde, Birgit Johnson.

Boven de naam Van Steevoorde stond de handtekening van Jonas. Ik aarzelde om te ondertekenen. Ik had in werkelijkheid enkel maar gelezen dat ik geen permanente beschadigingen zou oplopen en dat mijn relatie met Silko geen enkel gevaar zou lopen. Ik kon niet meer verder dan dat denken. Verdwaasd zette ik mijn handtekening. Jonas nam het papier aan, plooide dat in vier en stak het in zijn binnenzak. Dan zei hij : “gaan we naar jouw hotelkamer, Birgit ?” Ik sloeg mijn ogen neer en knikte.

Einde deel 2 van 5

Voor commentaar op dit waargebeurde verhaal, enkel namen en locaties zijn aangepast ; stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site. Alle eventueel crimineel interpreteerbare feiten zijn vanzelfsprekend compleet verzonnen. Elke gelijkenis met personen of gebeurtenissen in dit verhaal, berusten louter op toeval. Tevens is dit verhaal enkel bedoeld voor de Gertibaldi site, enkel te kopiëren of te vertalen, mits voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.

Sensuele groeten,
Rick