LARP (Live Action Role Play) is een vorm van rollenspel waarbij de nadruk ligt op het spelen van rollen en interactie met andere spelers. Alle personen maken meer of minder deel uit van het spel en hebben een van de volgende drie functies. Dirk-Jan, Yvonne en ik doen mee als spelers, net als een handvol anderen. Er zijn ook figuranten die aanwezig zijn, maar niet mogen meespelen en er is de professionele organisatie, spelleiding en crew. De spelers zijn betalende VIPS, figuranten zijn glurende sponsors en de professionele organisatie worden ingehuurd. Het plot wordt door de organisatie in zeer nauw overleg met de spelers. Het plot wat Dirk-Jan en Yvonne uitgedacht hebben heeft alles te maken met het de film RoboCop; zij zijn daarom ook veruit de grootste hoofdsponsor van het festival wat 5 dagen duurt (3 .. 7 april, 2019) en wordt gehouden op een landgoed van een vriend, een hightech villa in Vinkeveen. RoboCop is een film waarin Dick Jones (te spelen door Dirk-Jan) als vicedirecteur van OCP (een hightech bedrijf) zijn nieuwe uitvinding presenteert: Een hybride (politie)man/machine, de RoboCop, die de wet beter zou moeten kunnen handhaven dan een gewoon mens van vlees, te spelen door mij. Mijn personage heeft een collega toegewezen, Ann Lewis (te spelen door Yvonne) om uitgezonden te worden. De andere uitgenodigde spelers creëren hun eigen personages binnen het plot en hebben de volledige vrijheid om hun eigen interacties te bepalen. Voor de ook veel minder betalende figuranten worden de uniformen gemaakt, maar ze mogen dan ook niet actief meedoen, tenzij met expliciete toestemming van een speler, hun sponsor die daar alsnog voor moet gaan betalen. Dit geeft talent wel de kans om ter plekke ontdekt te worden. Begrijpelijkerwijs is de locatie altijd een exclusief, bewaakt en afgesloten domein en afgezien van 1 fotograaf mogen er geen andere media aanwezig zijn. Security maakt dit zeker. Een hightech villa dient dit festijn als decor; Binnen en buiten, dus ook de tuinen, privéstrand, zwembaden, boot- en tuinhuis. Alleen hebben meneer en mevrouw er wel een een kinky twist aan gegeven. In plaats van RoboCop ben ik RoboCock, wat hint op wat kan gebeuren.
Ik weet nog van niets als ik de zondag ervoor bij hun naar de GP van Bahrein ga kijken. Ik ben ruim op tijd in hun villa in Blaricum en zit om een uur of twee voor het enorme scherm in hun thuisbioscoop. Zoals gebruikelijk wordt ik bij aankomst spiernaakt door Dirk-Jan geïnspecteerd, nadat ik onder zijn toezicht mijn superstrakke fietskleding uittrek en opberg in mijn inmiddels eigen kast in de hal. (Zwarte Shimano fietsschoenen een blauwe superstrakke glanzende korte compressiebroek en vanwege het mooie weer een wit, gestretcht en vrij open mesh tanktop, plus natuurlijk telefoon met ID en pinpas).
Op zijn commando, ‘Inspectie’, buig ik die zondagmiddag om een uur of twee met gespreide benen voorover en druk mijn handen, met rechte armen, tegen een muur, duw mijn heupen zo ver mogelijk omhoog en leg mijn hoofd achterover in mijn nek. Ik mag niet op of omkijken als hij me inspecteert, of beter, visiteert. Hij staat naast me als hij mijn neus mond en oren bekijkt en gaat achter me staan om mijn oksels te bevoelen. Uiteraard gaat hij verder, glijden zijn handen langs mijn borst, maag en ondermaag omlaag om te checken of ik glad geschoren ben en trekt dan mijn billen uiteen en steekt twee vingers in mijn aars, die hij kromt en paar keer hard op en neer en rond draait, om te kijken en ruiken of ik schoon ben. Dan commandeert hij ‘laat zien’, kniel ik dus voor hem zitten in de gang en leun met wijd gespreide benen helemaal achterover tot met mijn schouders op de grond liggen om hem vrije toegang tot mijn pik en ballen te geven. Hij morrelt eraan, rolt ze heen en weer in mijn glad geschoren zak en perst ze dan heel ver omlaag om mijn slappe pik rechtop te zetten. Daar schuift hij mijn voorhuid helemaal omlaag, keurt mijn eikel en trek me een paar minuten traag af, totdat ik een stijve begin te krijgen. Hij grinnikt, ‘Goed zo jochie, schoon en geil als altijd’, staat op en loopt de gang in. Ik volg hem snel naar de thuisbioscoop. Ik zit in mijn eentje op mijn speciale stoel (zonder zitting) voor het enorme scherm en kijk via ‘Ziggo Sport Totaal’ naar de voorbeschouwing, ze hebben een duur abonnement op dit betaalpakket. Al een hele tijd, maar gelukkig staat de koelbox naast me met lekkere sportdrankjes en hapjes. Ik vermaak me wel.
Ik denk een uur of drie komen Dirk-Jan en Yvonne de schemerige zaal in met allerlei dozen en tassen, waarvan twee op een steekwagentje. Ze lijken heel zwaar. Ik sta altijd op voor ze en op de manier waarop ze me lachend aankijken, hebben duidelijk voorpret. ‘Tja Janus’, begint Dirk-Jan, ‘we gaan een verkleedpartij organiseren enne.., we hebben bedacht dat jij als RoboCock gaat!’, gniffelt Yvonne. ‘Je weet wel’, vult weer Dirk-Jan aan, ‘de geile broer van RoboCop!’, waarop Yvonne begint te proesten van het lachen. OK-ok, denk ik… klinkt wel kinky. Helemaal als ik zie dat ze een pot met verf uit een tas halen. Zwarte doffe verf, ‘bodypaint Janus, bodypaint want ja, een robot is van metaal, niet?’ Pas als Yvonne er een foto bij pakt besef ik wat ze bedoelen. RoboCop heeft meerdere pantsers op zijn lijf. Zijn benen, borstkas, schouders en bovenarmen. Plus een helm zijn zwaar beschermd. De rest is menselijk lijf. De foto wordt tegen een doos gezet en Yvonne heeft een spons in haar handen, die ze in een verfblikje dompelt. ‘Het is Senjo verf, helemaal Ok’ zegt ze en ik zie dat de kleur is mat zwart is als ze een eerste, brede veeg op mijn onderbuik tekent. Dirk-Jan gaat in zijn fauteuil zitten en kijkt toe hoe Yvonne me schildert op de plekken die straks zichtbaar blijven. Onderkant borst, maag, onderbuik en verder, balzak en mijn kaarsrecht opstaande stijve lul. Ik wordt steeds geiler van het massagegevoel en dat gevoel laat zich zien. Mijn lul begint vrijwel te sidderen en lekken. Ik zie wel dat ik anders beschilderd wordt als RoboCop. Onder andere worden ook mijn bovenarmen en binnenkant van mijn bovenbenen zwart beschilderd. Nou-ja, dat zal wel met het harnas te maken hebben, denk ik en inderdaad. Yvonne is na een half uur zo goed als klaar en bekijkt me keurend. Ik moet wat rondjes draaien, diep voorover buigen om mijn bilnaad en aars te controleren. Dat schijnt allemaal Ok te zijn want Dirk-Jan komt met een eerste pantser aanzetten, een metalen glinsterend beenpantser.
Ik merk pas waarom het hem zo veel moeite kost om klaar te zetten, als ik mijn linkerbeen erin schuif en Dirk-Jan de metalen beugels aantrekt, voelt ik pas hoe vreselijk zwaar het ding is terwijl in tegenstelling tot bij de RoboCop de hele binnenkant van mijn bovenbeen niet bedekt is. Als ik ook mijn rechter beenpantser aan heb vragen ze me te gaan lopen. O-shit!, die dingen zijn op een of andere manier verzwaard waardoor ik voor iedere spier in mijn lijf strak moet spannen om te kunnen lopen, knielen en draaien. ‘Kijk’, zegt Dirk-Jan doodleuk ‘onze robot laat zijn spieren zien!’, waarop Yvonne aanvult, ‘en zijn enorme lul, met die hengstenballen!’. Inderdaad besef ik dat ik me zwaar aan het inspannen ben, heel bewust stap-voor-stap zet waardoor mijn stijve in hetzelfde trage ritme traag heen en weer zwaait met mijn laag bengelende ballen eronder. Alles wel heel duidelijk tentoongesteld.
Ze gaan giechelend verder, reiken me de glinsterend metalen borstpantser aan waar de armen met een scharnier aan verbonden zijn. ‘Ben benieuwd of het past’, mompelt Dirk-Jan, ‘het is tenslotte op maat gemaakt’. Nou, ze weten mijn maten perfect want het past. Eerst de armen in de hulzen, dan de voorkant tegen mijn borst geperst en vervolgens de achterkant er van achter tegenaan geklemd, met dezelfde soort metalen beugels als waarmee mijn beenpantsers vast zitten. Anders als bij RoboCop stoppen de open beugels net onder mijn elleboog en laten ze mijn zwart geschilderde spierballen zien. Ik krijg lange zwarte, rubberen handschoenen aan, waar mijn zwartgeverfde vingers uit steken. Dan een gladde, rubberen bivakmuts met lange, diepe kraag die ze in mijn borstpantser schuiven, mijn kin en mond vrij latend. Als laatste een rare metalen helm, rond en net over mijn oren komend.
Ik moet weer als een mannequin rondlopen, knielen en neukende stootbewegingen maken als mevrouw me aftrekt, dat wil zeggen, in haar zittend me met stilstaande hand beet heeft en ik mijn lul zelf heen en weer stotend laat aftrekken, terwijl meneer achter me staand, mij diep tussen mijn benen door mijn ballen grijpt en masseert, knijpt en heen en weer rukt. Ik moet vaak stoppen met bewegen om niet klaar te komen, ik mag immers pas spuiten als het me bevolen wordt, maar ze wachten lang. Erg lang. Om ongeveer 10 over vijf is de race begonnen, de opwarmronde als meneer aangeeft dat ik bij de start MOET klaarkomen. Ze tellen af en mijn te timing werkt, ik spuit straal na straal sperma in het rond als de auto’s de eerste bocht in vliegen, bewonderd door de opgegeilde meneer en mevrouw. Mijn spermaslierten steken spierwit af op de watervaste zwarte verf. Ze laten me echter maar heel even bijkomen in mijn eigen stoel, kom niet aan kijken toe omdat meneer en mevrouw me een paar minuten bevelen op te staan om mijn ‘codpiece’ aan te passen.
Dat begint met het plaatsen van een grote dubbele, pikzwarte cockring met een op afstand te bedienen, krachtige hamerende, schokkende en vibrerende buttplug. De rubber ringen worden rond mijn lul en balzak gespannen waarna de rubber slang heel strak tussen mijn benen door naar achter wordt getrokken en de grote, gekromde buttplug schuin in mijn aars wordt geperst. Zijn kop is heel veel groter als de wortel en perst hard op mijn P-spot. Het ding kan geen kant op, blijft precies op zijn op zijn plaats zitten. Toen het ding er net ingeschoven zat wist ik nog niet dat er dus ook sterke elektrische schokken mee worden gegeven, rechtstreeks op mijn prostaat! Vervolgens trekken ze me een zwarte jockstrap aan. Die heeft aan de voorkant een buidel voor mijn testikels met daarboven een opening voor mijn lul, die zo helemaal zichtbaar blijft. De strakke bovenrand stuwt mijn pik recht omhoog, met mijn voorhuid helemaal eraf gestroopt. De open achterkant wordt enkel begrenst door twee smalle stroken. Die ondersteunen mijn billen en houdt ze ver uiteen getrokken. Daarmee blijven mijn omlaag geperste ballen hoog tussen mijn benen ook van achter zichtbaar, net als als het uiteinde van de buttplug. Voor het idee hebben ze daar een soort van elektrische stekker gemaakt, alsof de robot daar opgeladen moet worden. De hele jockstrap wordt opgetild door een brede, zwarte strak-elastische tailleband, die ze op mijn rug heel strak aantrekken. Zo strak dat het ding zich spant van heup naar heup, mijn ondermaag wel een centimeter overbruggend omdat ik daar platter ben. Het past perfect bij de outfit maar een lap of kap om mijn lul af te dekken ontbreekt volkomen. Alles is en blijft zichtbaar geëtaleerd.
Ik weet niet wat me overkomt als meneer op de afstandbediening drukt. Het hele ding begint als een gek te trillen, neemt mijn ingepakte balzak en gefixeerde lul helemaal mee terwijl mijn P-spot wild gehamerd en geëlektrocuteerd wordt. Ik kom niet klaar maar lek, spuit bijna, continue voorvocht in een fontein van me af. Het duurt zeker weten al minuten als meneer me in mijn oren gilt ‘ketsen’. Ketsen is het bevel voor een verplicht standje wat ik aan moet nemen, deze om mevrouw te dienen. Ik laat me dus helemaal plat achterover op de grond zakken, zodat mijn trillend en schokkend stijve lul zijn penetratie-service kan verlenen. Ofwel, mevrouw bestijgt me als een amazone en berijd mijn lul zoals ze wil. Dirk-Jan kijkt toe hoe ze me diep of juist nog dieper tot op mijn ballen berijd in afwisselend tempo tot ze er helemaal diep op zittend klaarkomt, natuurlijk ook omdat ook zij de schokken en trillingen voelt. Ik voel haar kut ritmisch krampen op mijn lul, mijn dikke eikel zelfs knijpend terwijl ze voorover op mijn knieën steunt. ‘Dat is goed te doen met onze robot’, concludeert meneer tevreden terwijl hij zij vrouw overeind helpt en naar haar fauteuil begeleid.
Ik mag van ze opstaan en naar de race kijken, maar zonder dat de plug uit gaat. Ik kan amper blijven staan, heb bijna geen controle over mijn knikkende knieën als ik een kwartier of zo later, in ronde 46 zie dat Leclerc wordt ingehaald door Hamilton. Meneer komt naar me toe, hij is naakt, helemaal naakt en beveelt ‘aars’. Ik laat me zakken, ga op ellebogen en gespreide knieën op de grond zitten met mijn kont ver omhoog geperst om anale service te verlenen. O-man, wat is hij geil! Het is een giga-grote opluchting als hij in een snelle ruk de plug uit mijn aars trekt en tussen mijn benen laat hangen, zijn eikel tegen mijn wijd openstaande aars zet en zonder probleem zijn pik door mijn kringspier ramt. Ramt in een tempo en diepte, die ik amper van hem ken. Nou, die is geil denk ik nog als ik merk dat ik aan het klaarkomen ben. De ontspanning na de plug, gevolgd door zijn neukende massage heeft me à la minute klaar gemaakt. Ik blijf spuiten terwijl hij me door blijft neuken en ik vraag me af of hij überhaupt wel weet dat ik kom, anders dat hij wellicht mijn aars voelt bonzen in hetzelfde ritme als de golven van mijn orgasme en mijn hele lijf, wat nu a wel minutenlang duurt. Hij moet me zelfs bij mijn heupen optillen omdat ik anders omlaag zak,, wat hij instinctief doet zodat ik in zijn meest optimale neukpositie blijf. Hij moet viagra geslikt hebben, ik weet het zeker omdat hij nu heel veel langer bezig is dan hij normaal kan maar Ok, uiteindelijk komt ook hij klaar. Gelukkig. Mijn pik is inmiddels weer helemaal stijf, mijn herstelperiode is erg kort, ik weet het, maar toch, net voor de finish van de GP pompt hij me vol met sperma. Echt vol, ik loop nog dagen later te lekken, wat best lastig is als je geen onderbroek draagt…. Moet ik tampons gaan inbrengen na zo’n behandeling vraag ik mezelf die avond af.
Al met al gaat hij puffend in zijn fauteuil zitten, naast Yvonne. Beide bekijken hou ik overeind kom, traag, vanwege de zware, zware beenpantsers. De race is een kwartier of zo voorbij. Het is zeven uur als ik weer wat bij kom. Trots, rechtopstaand voor meneer en mevrouw met een loei van een erectie. Ik voel als sub mijn macht over ze, helemaal als ze me afwimpelen als ik vraag of ik ze nog van dienst moet zijn. Daarom kleed ik me uit, laat de onderdelen van mijn RoboCock ‘harnas’ liggen terwijl ze me vertellen dat ik aanstaande woensdag om 7 uur morgens klaar moet staan om tot en met zondag meegenomen te worden naar hun LARP festival. Dat is alles wat me vertellen dus geloof me maar; Ik heb veel gegoogeld wat dat überhaupt is, net als de film RoboCop.
Ietwat schoongemaakt en opgefrist na een paar baantjes in hun zwembad ga ik terug naar de hal, kleed me aan en stap op mijn racefiets (Een Ridley Fenix A 105 Mix) en doe er geen uur over zoals op de heenweg, maar anderhalf wat aangeeft hoe uitgewoond ik ben. Helemaal mijn kont, die lijkt wel in brand te staan en dat smalle zadel zo diep, hoog tussen mijn billen en benen doet me geen goed. Thuisgekomen is mijn fietsbroek doordrenkt van meneers sperma, maar goed, woensdag is het showtime.