Met momenten is dit een ietwat triest verhaal. Het is wel grotendeels waargebeurd. Alleen de namen van de personages en de locaties zijn veranderd.
Vooraf
Ik ben Rick en woon in de Antwerpse zuidrand.
Ondertussen net gepensioneerd. Tot aan mijn pensioen, deden wij, in het bedrijf waar ik werkte, aan bevrachting van schepen naar alle uithoeken van de wereld maar verzorgden voor onze klanten alle transport, zowel via de baan als per trein. Zo hadden we een permanente samenwerking met een groot transportbedrijf in Duitsland, Nederland en Frankrijk, maar het meeste transport over de weg werd verzorgd door het bedrijf van Carl.
Van beide eigenaars van het bedrijf waar ik werkte, deed de ene het financiële gedeelte, de andere het operationele en ik was verantwoordelijk voor het commerciële gedeelte. Zo heb ik Carl leren kennen.
Dit verhaal gaat over Carl en meer bepaald over Kathy, de vrouw die een tijd lang doorheen het leven van Carl, fietste.
Met Carl ging ik, eens per maand ergens iets eten of op een avond in een bruin café een paar trappisten drinken.
Carl was ongeveer van dezelfde leeftijd als ik. Na zijn studies was hij getrouwd met Jenny en ik met Marianne. Bij Carl en Jenny kwamen geen kinderen, ze wilden dat gewoon niet en bij mij vier. Ook al ben ik met mijn Marianne in een soort broer-zus toestand gesukkeld, wij zijn na vele jaren nog steeds bij mekaar. Bij Carl liep het helemaal anders.
Carl werkte in het transportbedrijf van zijn vader en deed daar zowat alle functies één voor één. Zelfs met een vrachtwagen rijden naar Turkije en zelfs Rusland deed hij. Dit was nog allemaal voor de Oekraïne-situatie. Carl werd klaargestoomd om het bedrijf van zijn vader over te nemen.
Met Jenny, liep alles op wieltjes. Ze neukten de pannen van het dak, als jong koppel. Niets was haar of hem teveel. Na een jaar of zeven, werd Carl tot algemeen directeur van het bedrijf benoemd en gingen zijn ouders op pensioen. Die verhuisden naar Spanje om daar van hun appartement en de zon te genieten in de buurt van Malaga. Carl stond plots aan het hoofd van een bedrijf met meer dan vijftig vrachtwagens en zowat een honderdtal personeelsleden. Dat gaf veel werk en stress. Het geneuk met zijn Jenny leed er onder.
De gevolgen konden niet uitblijven, hij had een keer wat koffie op zijn broek gemorst, reed snel over huis, om van kledij te wisselen op een donderdagnamiddag. Zijn Jenny moest donderdags niet werken, maar zaterdags wel. Jullie kunnen het al raden, hij trof Jenny in bed met één van haar collega’s van haar werk. Veel trammelant en getier op dat moment, maar het gevolg was een echtscheiding. Nog een geluk, het huis waar ze woonden was van zijn ouders en hij had het bedrog met zijn GSM gefotografeerd. Jenny verliet het huis, zonder morren en ging bij haar collega wonen. Die zijn huwelijk was immers ook om zeep.
Zo’n vier, vijf jaar na het gebeuren, moest Carl van geen vrouwen meer weten. Allemaal onbetrouwbare, overspelige krengen, naar zijn mening. Hij werkte hard in het bedrijf en dat groeide. Ook dankzij de opdrachten die hij van ons bedrijf kreeg.
De etentjes en het trappist gaan drinken, vermeerderden in die vijf jaar. Dan plots, verminderden die weer. Ik had hem al een maand of drie niet gezien, dus belde ik hem op. Hij zei : “sorry Rick, maar ik heb een nieuwe vriendin”. “Die verdient aandacht en ik wil niet dezelfde fout maken als met Jenny”. “Dat is verstandig” zei ik daarop, “maar ik mis onze etentjes wel, dus doe mij een plezier en stel jouw nieuwe vriendin eens voor aan mij, tijdens een volgend etentje”.
We spraken af en zo leerde ik Kathy kennen. Ze was een brunette, met goed gevulde boezem, iets heel sensueels over zich en erg modieus gekleed. Niet extra duur of zo, maar wel erg netjes. Kathy was geen beauty zoals in de boekjes, maar ze mocht er wel wezen. Ze was erg vriendelijk, erg aangenaam in gezelschap en vlotjes. Ze bleek erg sportief te zijn en elke week, ging ze minimaal voor twee uur naar de fitness. Toen ik zei dat ik nog wekelijks bij de veteranen voetbalde en gezien ik, in die tijd, ook een nogal sportieve periode doormaakte, klikte het goed tussen haar en mij. Bij mij was het sportieve gebeuren vermoedelijk een gevolg van angst om ouder te worden en dus ging ik alle twee dagen een kilometer of vier lopen. Bij haar was het motief voornamelijk om haar mooie model te houden. Ze had inderdaad een slank model, niet echt mager, maar ze had wel de neiging om te verdikken, dus ze lette erg op haar voeding en ging daarnaast wekelijks fitnessen.
Toch had ik een onbehagelijk gevoel als ik aan haar dacht. Er klopte iets niet, naar mijn gevoel, maar ik kon er de vinger niet op leggen. Vermoedelijk deed ik aan een soort ‘doom-denken’, dus probeerde ik dat gevoel te negeren.
Meestal gingen de etentjes met Carl elke maand door in aanwezigheid van Kathy. Het trappist gaan drinken met Carl alleen, verdween. Als het dan toch een keer gebeurde dat Carl en ik alleen iets gingen drinken, dan was hij steeds erg lovenswaardig over zijn Kathy. Hij vond haar, heel terecht, een mooie vrouw. Ze neukten elke week toch zo’n drie keer en dat leek Carl erg veel voldoening te geven. Hij bekende mij zelfs dat hij echte, diepe liefdesgevoelens voor Kathy had en haar doodgraag zag. Dus dacht ik dat mijn knagend ‘doom-denken’ over Kathy wel onterecht zou kunnen zijn.
De villa waar hij met Jenny in woonde, had hij verhuurd en hij was bij Kathy ingetrokken. Die had wel twee puberende kinderen uit twee verschillende, vorige relaties, maar die droegen Carl op handen. Hij reed met hen naar de scouts, naar de volleybalclub, waar ze allebei met enthousiasme speelden. Kathy was erg gelukkig met zijn gedrag naar de kinderen toe.
Met Kathy ging Carl mee naar de fitness. In de weekends ging hij met haar naar theater of naar een concert. Soms naar een festival en in de zomer waren die er meer dan voldoende. Beiden amuseerden zich uitermate. Carl werkte nog steeds in zijn eigen bedrijf, Kathy werkte deeltijds in een modewinkel waar erg bekende merken verkocht werden. Zij deed haar werk graag en Carl eigenlijk ook.
Met z’n vieren, Kathy, twee puberende meisjes, ééntje van zestien en ééntje van veertien en hijzelf, gingen ze elk jaar op vakantie naar Tenerife, Griekenland, Turkije, naar Spanje bij de ouders van Carl, of een ander zonnig oord. Zoals het qua aanbiedingen van de reisbureaus uitkwam. Soms mochten de twee meisje, Christa en Petra, in de schoolvakantie voor een maand naar de ouders van Carl in Malaga en dan gingen Carl en Kathy naar een ander warm oord op vakantie. Daar deden ze alle dagen niets anders dan eten, van de zon en het zwembad genieten en vooral, van mekaar. Ze genoten tijdens zo’n vakantie onder hun tweetjes erg van mekaar en dan werd er dagelijks minimaal twee keer, soms zelfs meer, geneukt. Ook dat kwam ik van Carl te weten. Hij was gelukkig en dat vond ik erg tof voor hem. Zijn echtscheiding met Jenny en haar bedrog, had hem zeer diep geraakt en blijkbaar had hij met Kathy toch het geluk gevonden.
Het zal zo’n acht jaar later geweest zijn, dat, als ‘een donderslag bij helder hemel’, Carl mij vertelde dat hij en Kathy uit mekaar waren. Hij had een klein appartementje gehuurd om te kunnen wonen, want zijn villa was nog verhuurd en daar wou hij eigenlijk niet meer gaan wonen. Blijkbaar had Kathy hem verteld dat haar liefde voor Carl, over was, dat ze geen voldoening meer in het leven had en dat ze meer van het leven wou genieten. Carl begreep er geen snars van, maar hij had geen keuze. Kathy had hem buiten gezet. Carl was overtuigd een prachtig en voldoening gevend leven met Kathy te hebben gehad, maar dat bleek niet het geval te zijn. Hij was er kapot van. Ik snapte het ook niet goed, maar ik kon me natuurlijk niet bemoeien met hun privéleven.
Het heeft maanden geduurd vooraleer ik opnieuw met Carl ergens iets ging eten. Kathy evenwel, had me zo’n maand na haar breuk met Carl gebeld en gevraagd of ik met haar ergens iets wou gaan eten. Ze had wel het liefst dat ik daarvan tegen Carl niets zou zeggen. Dat had ik beloofd.
We hadden afgesproken op een dinsdag, in een grote taverne, even buiten Antwerpen. Toen ze toekwam, zag ze er weer erg netjes en afgeborsteld uit. Ze droeg een mooi mantelpakje, nylons, schoenen met hoge hakken, een zedig toegeknoopte zijden bloeze en erg weinig, maar flaterende make-up. Het mantelpakje spande wat rond haar toch redelijk boezem. Ik zat al aan een tafeltje en zag meerdere mannen op haar verschijning een blik werpen.
Toen ze gezeten was, vroeg ze direct : “Rick, ben jij boos, omdat ik gebroken heb met Carl”. “Hij is per slot van rekening een vriend van jou”. Ik haalde mijn schouders op en zei : “Kathy, ik ga me niet bemoeien met de relatie van iemand anders, tenzij er naar mijn mening over iets gevraagd wordt”. “Maar ik ga me zeker niet opdringen”. “Feit is, dat Carl in ‘zak en as’ zit over jullie breuk”. “Dat is begrijpelijk, want hij heeft me meermaals aangegeven jou heel graag te zien”. “Ik denk dat jij de liefde van zijn leven bent, maar blijkbaar is dat niet wederzijds”. “Ik kan daar niets aan veranderen, ik weet ook niet precies waarom jullie met mekaar gebroken hebben, maar dat is mijn zaak niet”. “Leuk voor Carl, vind ik dat niet, maar ik kan daar niets aan doen, hij zal er hopelijk wel over geraken en liefst iets sneller dan na zijn breuk met Jenny, maar we zien wel”.
“Ik moet toegeven” zei ik nog, “dat van de eerste keer ik jou zag, ik een heel onbehagelijk gevoel over je had, maar ik kon het niet plaatsen, dus probeerde ik dat te vergeten en gezien Carl altijd heel lovend over jou was, dacht ik dat mijn gevoel misplaatst was”. “Blijkbaar is dat toch niet zo”. “Maar vertel me eens Kathy, waarom wil jij met mij iets eten ?” “Ik had verwacht dat Carl me zou bellen om iets te gaan eten, maar van jou had ik dat niet echt verwacht”.
Kathy zei : “die etentjes, met ons drieën, Carl, jij en ik, vond ik altijd zalig”. “Voor mij was dat steeds een lichtpuntje in mijn leven, waarvan ik altijd echt genoten heb”. “Ik zou die etentjes willen verder zetten, maar dan zonder Carl”. Ik keek ietwat verbaasd, maar zei : “ik vond die etentjes ook altijd erg aangenaam, jij bent leuk en vrolijk gezelschap, dus voor mij geen probleem, wij kunnen gerust als twee vrienden, op regelmatige basis een etentje hebben, daar is niets mis mee”. Kathy zuchtte opgelucht.
Dan zei ze : “laten we het niet over Carl hebben, als je wilt”. Ik knikte ter bevestiging. We babbelden die avond over van alles en nog wat. Carl kwam niet meer ter sprake.
Geleidelijk aan, over een tijdspanne van meerdere maanden, kwam ik te weten wat er allemaal speelde. Dat kunnen jullie in onderstaand verhaal lezen.
Levensverhaal van Kathy
Kathy was opgegroeid in de streek tussen Turnhout en Herentals. Met haar vader en moeder, woonden ze in een gerestaureerd kleine hoeve in een lintbebouwing tussen die twee steden. Pa, George, had het hoevetje goedkoop kunnen kopen en had het zelf gerestaureerd in zijn vrije tijd. Hij werkte van toen hij van school kwam in de bouw. Daar had hij zich opgewerkt tot meestergast en was verantwoordelijk voor een tiental bouwvakkers. Uiteraard zal hij wel een boel bouwmaterialen van zijn baas gebruikt hebben om de verbouwing uit te voeren.
Kathy zelf was een nakomertje. Ze is geboren, toen haar broer, Bert al veertien en haar oudere zus, Maaike al twaalf was.
Nu volgen een aantal gebeurtenissen, die haar leven sterk beïnvloed hebben.
Een eerste gebeurtenis was, toen ze een jaar of acht was en ze met haar fietsje naar school vertrok. Dat was rond een uur of acht ’s morgens. Ze was nog geen vijfhonderd meter van de woning verwijderd, als ze een lekke band kreeg. Ze stapte af en bekeek het wiel. Zelf een band plakken op achtjarige leeftijd, is een ‘brug te ver’, dus besloot ze te voet terug naar huis te gaan en aan haar pa te vragen om die band te plakken. Haar pa, vertrok elke morgen erg vroeg, rond half zeven en zou tegen een uur of vijf wel terug thuis zijn. Haar pa was haar halfgod en dus verafgode ze hem. Onderweg naar haar thuis, overdacht ze, dat ze niet naar school kon die dag, dat pa niet thuis zo zijn en ma waarschijnlijk wel. Daar zag ze wel een beetje tegenop.
Ze zette haar fiets in het schuurtje achteraan en liep via de achterdeur naar binnen. Ze zag ma nergens, maar hoorde wel iets vanuit de ouderlijke slaapkamer. Ze zette haar boekentas in haar kamertje en liep naar de slaapkamer van haar ouders.
De deur van die kamer stond open en wat ze toen zag, kon ze niet echt vatten. Ze zag haar moeder, helemaal bloot, met haar benen omhoog in de lucht, met de voeten gekruist op de rug van iemand en met haar hielen drukkend op de kont van een blote vent. Die vent had een groot stijf ding tussen zijn benen hangen en dat ging op en neer in het spleetje, zeg maar spleet van haar mama. Eerst dacht ze dat het haar pa was, maar dat kon niet, want die was werken. Dan herkende ze die vent, dat was de buurman van rechts naast hun woning. Ze hoorde haar mama roepen : “komaan Juul, neuken verdomme, harder en sneller met je snikkel rammen, vetzak !!!!”.
Kathy wist niet wat het woord neuken of snikkel betekende, maar ze hoorde haar moeder erg hard kreunen en van alles uitkramen. Ze hoorde die buurman hijgen en kreunen. Ze bedekte onmiddellijk haar oortjes en liep naar haar eigen kamertje. Daar sloot ze voorzichtig haar deur. Ze hoorde het bed van haar ouders nog wel kraken en de geluiden werden heviger. Dus bedekte ze haar oortjes opnieuw. Er rolden tranen over haar wangen. Dan, na een tijdje verstomden de geluiden. Maar Kathy durfde haar kamertje niet uit te komen. Ze hoorde wel gestommel beneden en hoopte dat de buurman weg zou gaan, maar dat was niet het geval. Een dik half uur later, begon dat bed weer te kraken. Het gekreun zwol weer aan en Kathy bedekte opnieuw haar oortjes. Een hele tijd later, verstomde geluiden opnieuw. Dan hoorde ze de buurman weggaan en iets later zag ze vanuit haar kamertje haar mama met haar autootje het erf verlaten.
Kathy overdacht de situatie en voelde instinctief aan, dat als ze aan haar papa zou vertellen wat ze gezien had, die erg verdrietig zou zijn. Haar mama zou waarschijnlijk erg boos op haar worden en die was al meer dan genoeg boos op haar. Dus besloot ze niets te zeggen. Vooral omdat ze haar papa geen verdriet wou aandoen.
Een volgende gebeurtenis was op een zondagavond. Blijkbaar had papa veel te veel gewerkt in het weekend. Door het renoveren van hun boerderijtje had hij de smaak te pakken gekregen en was een ander boerderijtje gaan renoveren, niet om in te gaan wonen, maar om te verhuren. Dat kostte natuurlijk tijd en die had hij enkel in het weekend.
Toen George, van zo’n dag hard werken thuis kwam, was zijn vrouw Magda, in alle staten. Ze stond op het erf te brullen en te tieren dat George er nooit was, haar altijd met dat snotjong, Kathy dus, alleen liet en dat ze zo’n leven niet wou. Magda beschuldigde George van waardeloos te zijn, geen echte vent en diens meer. Kathy vond alles erg. Ze werd verdrietig en zag haar papa, machteloos op het erf staan, terwijl die door haar mama uitgekafferd werd. Kathy weende hartstochtelijk, maar bleef op haar kamertje bij haar poppen.
Een volgende gebeurtenis was, toen Kathy gepakt werd in de buurtwinkel. Ze had een reep chocolade gepikt en de eigenaar van de winkel had haar betrapt. Die herkende Kathy als de dochter van George en had naar hun thuis gebeld. De mama was haar met haar autootje komen halen. Ze had Kathy met haar haren in haar autootje gesleurd en een hele tirade afgestoken. Dat Kathy niets waard was, dat ze een dievegge was, dat ze een veel beter leven zou gehad hebben, moest Kathy er niet geweest zijn. Dat ze een strontjong was, waar niets van terecht zou komen, dat ze lelijk was en zo voort. Kathy had geweend, maar niets durven zeggen. Ze wist dat ze in de fout was gegaan, ze had niet moeten stelen, maar van haar mama kreeg ze nooit chocolade en ze had er zo’n zin in gehad. Dat gebeurde op een woensdag namiddag. Die dag, toen haar papa thuis kwam, had ze haar mama tegen haar papa horen brullen en tieren. Die had onder andere geroepen dat dat snotjong heel haar leven vergalde, dat ze na Bert, haar broer en Maaike haar zus, geen kinderen meer wou. Ze riep dat ze, toen ze vaststelde zwanger te zijn van Kathy, gezegd had dat ze een abortus wou, want dat ze geen kind meer extra wou. Maar dat George haar dat verboden had. Ze tierde verder en zei nog dat het zijn schuld was, dat ze met zo’n strontjong opgescheept zat en dat ze liever had, dat dat kutkind dood zou vallen. Kathy had keihard gehuild in afzondering op haar kamertje.
Die avond had ze haar papa beloofd nooit meer iets te stelen. Van die dag af, stopte George regelmatig onderweg, kocht zich een reep chocolade en gooide dat in de kamer van Kathy, als haar moeder dat niet zag. De papiertjes rond de chocolade, moest ze steeds de dag erna in een vuilbakje onderweg naar school deponeren, want haar mama mocht niet merken dat ze van hem af en toe een reep chocolade kreeg. Dat beloofde ze ook.
Kathy zal twaalf of dertien geweest zijn, ze ging naar het eerste jaar middelbaar. Er vielen een paar lesuren weg en wat ze op haar acht jaar gezien had, herhaalde zich. Nu evenwel met de buurman, links van hun huisje. Toen ze in de deuropening van de ouderlijke slaapkamer stond, zag ze dit keer haar mama op haar knieën voor een man zitten, met diens stijve ding van tussen die zijn benen, grotendeels in haar mond. Die buurman heette Paul en ging met zijn lenden over en weer, voorwaarts en achterwaarts, terwijl zijn stijve ding in de mond van haar mama schoof. Dan riep die : “goed zuigen sletje, ik ga je mond vol sperma spuiten” en hij bewoog verder. Haar mama had gekreund.
Kathy was snel naar haar kamertje gegaan en had haar oren weer bedekt. Weer had ze fel geweend. Ze was wel een beetje blij, dat haar mama en Paul haar niet gezien hadden.
In de jaren die volgden, zag ze Paul dikwijls langskomen, als pa naar zijn werk was en ma dacht dat ze niet thuis was. Naar hun activiteiten gaan kijken deed ze niet meer. Maar heel dikwijls zat ze op haar kamertje te huilen, terwijl ze het bed hoorde kraken. Soms was het trouwens Juul, de andere buur. Ondertussen wist ze wel wat het woord neuken betekende en wist ze dat haar moeder zich regelmatig door zowel de linker- als de rechterbuur liet neuken. Kathy vond dat allemaal verschrikkelijk, maar ze vertelde er niets van aan haar papa.
Ze was net achttien geworden en wou verder studeren, na haar middelbaar. Ze wou naar de universiteit gaan. Maar net in die vakantie, in de eerste werkweek na het bouwverlof, gebeurde er iets verschrikkelijks. Iemand van de bouwfirma waar haar vader werkte, kwam naar hun toegereden. Hij pikte Magda op om naar het hospitaal te rijden. Papa had een zwaar werkongeval gehad, er was een hele muur op hem gevallen en hij was daaronder bedolven. Diezelfde avond nog stierf hij. Haar broer en zus waren opgetrommeld en toen Magda terug thuis kwam, vertelde ze aan haar drie kinderen het nieuws dat haar echtgenoot overleden was. Ze leek het zelfs niet echt erg te vinden.
Na de heisa van de begrafenis, moesten ze naar de notaris voor de nalatenschap. Daar bleek dat haar broer Bert, haar zus Maaike en zijzelf elk een gerenoveerd boerderijtje geërfd hadden, verspreid over de provincie Antwerpen. Het boerderijtje waar Magda zelf met haar dochter Kathy woonden, bleef alleen eigendom van Magda. Die trok bovendien van de verzekering een heel mooie som omwille van het bedrijfsongeval van haar echtgenoot. Kathy dacht dat ze dan gemakkelijk, net zoals haar broer en zus, kon gaan studeren aan de universiteit.
Magda had evenwel andere plannen, die zei doodleuk aan Kathy dat ze moest verhuizen, want dat ze haar boerderijtje wou verkopen. Nog voor het september was, dat jaar, trok Magda in bij Paul, de linker buur. Juul had de bons gekregen. Het boerderijtje waar Kathy opgegroeid was, werd te koop gezet. Kathy trok wel huurinkomsten van haar boerderijtje, maar in Leuven gaan studeren, een kot maandelijks betalen in Leuven en dan nog haar studiegeld, zou haar in financiële moeilijkheden brengen. Dus besloot ze maar niet te gaan studeren en te gaan werken. De huur van haar boerderijtje, zegde ze op, zodat ze zelf daarin kon gaan wonen en in oktober van dat jaar, kreeg ze een job in de modewinkel, waar ik al hoger over schreef. Niet kunnen gaan studeren, vond ze verschrikkelijk, maar ze had geen keuze. Ondanks het feit dat haar moeder een paar honderdduizend euro van de verzekering getrokken had en nog eens zo’n bedrag van de verkoop van haar pand, wou ze niets betalen voor de studie van haar dochter.
Kathy had een paar keer aangedrongen, maar haar moeder had doodleuk gezegd dat ze met Kathy niets meer te maken wou hebben.
Wat mannen betreft had ze nog niet veel meegemaakt. Ze was nog nooit verliefd geweest op iemand en ze was toen al achttien jaar. Enkel was ze een paar keer in haar jeugd getuige geweest van geneuk van haar moeder met één van de buren. Dat had ze eerder beestachtige activiteiten gevonden, die haar hard gekwetst hadden en al zeker niet opgewonden.
Na een paar maanden aan het werk geweest te zijn en haar boerderijtje ingericht te hebben zoals ze zelf wou, werd ze plotseling verliefd. Kathy wist zelfs niet goed wat haar overkwam. Ze voelde vlinders in de buik. Ze kon enkel nog dromen van Gunther, een autoverkoper van de autodealer, die zowat honderd meter naast de modezaak waar zijn werkte, nieuwe auto’s verkocht. Gunther had een goeie babbel. Hij zei Kathy dat ze de allermooiste vrouw was die hij ooit zag, dat zijn hart overstroomde van gevoelens voor haar en dat hij zonder haar niet verder wou leven. In geen tijd liep Kathy op ‘roze wolkjes’. Ze droomde van een gezinnetje, van kindjes, van tedere liefde en ietwat naïef, geloofde ze alles wat Gunther haar vertelde.
Kathy had nauwelijks enige seksuele opvoeding gehad. Ze vond het leuk dat Gunther haar streelde. Hij kuste haar in het begin voorzichtig, dat vond Kathy leuk. Na een maand of drie, mocht Gunther aan haar borsten voelen. Die waren toch mooi ontwikkeld tot een kleine D. Gunther vertelde haar dat hij nog nooit zo’n mooie borsten gezien had. Hij kuste ze teder. Hij streelde ze, hij likte ze en dat deed hij met veel overgave. Kathy liet het zich wel gevallen. Ze vond het ook aangenaam maar echt intens opgewonden werd ze er niet van. Gunther had al verschillende keren haar borsten verwend en na een week of twee, bewoog zijn hand ineens onder haar rok. Kathy schrok, maar liet dat niet merken.
Ze had ineens heel even het beeld van een rammende Juul en een gepijpte Paul voor de ogen gekregen. Dat was niet bevorderlijk voor het beetje opwinding dat ze gevoeld had, toen hij haar borsten verwende. Voor ze het wist, had Gunther twee vingers in haar kutje gewurmd. Dat was matig nat. Kathy vond het niet echt leuk, maar liet begaan. Voor de vorm, kreunde ze lichtjes. Toen Gunther zijn piemel bij haar inbracht, voelde ze wel een soort kramp in haar vagina, dan werd die wel natter, naargelang hij bewoog. Ze kreunde gewoon wat meer. Dat leek Gunther te motiveren om sneller te neuken. Na geen vijf minuten begon Gunther te spuiten. Kathy voelde dat wel, maar ze voelde geen vuurwerk binnenin. In werkelijkheid, was ze opgelucht dat het voorbij was.
Die fysieke oefening voor haar, herhaalde ze met Gunther zo’n twee of soms drie keer per week. Het ging haar ook geleidelijk aan beter af. Ze had door, dat hoe meer ze kreunde, hoe sneller Gunther spoot. Dus van begin af aan, begon ze orgasmes te faken. Haar verliefdheid op de persoon Gunther en de zachtheid waarmee hij haar soms behandelde maakte veel goed. Ze had het gevoel dat Gunther haar echt graag zag.
Kathy nam de pil, maar zo’n klein jaar, nadat ze met Gunther een relatie begonnen was, bleef de maandelijks menstruatie uit. Ze bleek zwanger te zijn. Gunther en Kathy trouwden, zoals het hoorde voor zijn familie. Negen maanden later werd een dochtertje geboren. Gunther trok in bij Kathy op haar boerderijtje. Haar droom, van een gezinnetje, leek zich te voltrekken. Ze beviel van een dochtertje, Magalie genaamd, ze had een leuke man, attent en vriendelijk, ok, de seks die Gunther met haar wou, was niet leuk of opwindend, eerder een licht aangename fysieke inspanning.
Na de geboorte van Magalie, veranderde Gunther helemaal. Hij wou niet opstaan, ’s nachts om haar terug in slaap te wiegen, hij wou geen pampers verversen. Hij gaf zijn dochter na een paar maanden, borstvoeding, nooit een flesje. In werkelijkheid keek hij naar zijn dochter niet om. De laatste vier maanden van de zwangerschap had hij haar niet meer geneukt. Hij had zelfs geprotesteerd tegen het geven van borstvoeding, want dan kon hij een hele tijd, haar borsten niet bewerken, zoals hij zelf zei. Tijdens de seks voordien, had Gunther meestal nogal hard met haar borsten bezig geweest. Hij had ze steeds heel hard en soms zelfs gemeen gekneed en altijd heel fel aan haar tepels getrokken. Dat vond Kathy echt niet leuk, maar ze durfde daar geen commentaar op geven, omdat ze dacht dat zoiets normaal was.
Van zodra Kathy gestopt was met borstvoeding geven, begon Gunther opnieuw haar borsten erg hard te behandelen. De seks tussen hun veranderde ook. Te pas en te onpas, neukte hij haar. Zodra hij thuis kwam van zijn werk, was het eerste dat hij deed, zijn lul bloot maken en direct, zonder enige voorbereiding gewoon in de kut van Kathy rammen. Hij bleef gewoon rammen tot hij klaar kwam en ondertussen neep hij haar borsten zowat fijn. Af en toe, dwong hij haar gewoon op de knieën en stak zijn lul in haar mond. Ze moest niet echt pijpen, hij neukte haar gewoon in de keel, of ze nu kokte of niet, dat maakte hem geen zak uit. Telkens zag Kathy dan het beeld van haar moeder met Paul, de linker buur voor zich. Heel dikwijls moest Kathy ferm slikken, om niet te moeten kotsen.
Soms kwam Gunther thuis en neukte haar in de keel, dan ’s avonds, als hij zin had, neukte hij haar gewoon hard in de kut. Veel kreunen deed Kathy niet meer. Ze kreeg een afkeer van het gedrag van Gunther. De knak kwam, toen ze weerloos op de keukentafel lag en Gunther achter haar stond met zijn lul in haar. Magalie was beginnen huilen, maar Gunther trok zich daar niets van aan en neukte verder tot hij spoot.
Na het geneukt, rende Kathy naar haar dochtertje in de woonkamer, suste haar en verontschuldigde ze zich zelfs, voor haar verwaarlozing als moeder. Haar man was helemaal geen liefhebbende vader meer maar een egoïstische eikel met narcistische trekjes. Kathy hield het nog ongeveer een jaar vol. Dan liet ze de sloten van haar woning veranderen, toen Gunther gaan werken was. Tegelijk werden er camera’s rondom de woning geplaatst en ze zette al de kleding en spullen van Gunther in een viertal koffers, buiten vlak voor de garage, waar Gunther meestal zijn auto in zette, na zijn werk.
Gunther was razend, toen hij thuis kwam. Hij bekeek de koffers en liep naar de achterdeur. Die kreeg hij evenwel niet open en hij begon er op te bonken. Kathy had alle rolluiken gesloten en alle deuren op slot gedaan. Gunther had de camera’s niet gezien. Hij bleef bonken op de deuren en daarna op de rolluiken. Via de camera’s kon Kathy alles op haar tv zien. Met haar dochtertje in haar armen, zat ze voor haar televisietoestel. Uiteindelijk droop Gunther met zijn koffers, af.
De dag erna, na zijn werk stond Gunther terug op de deur te bonken. Maar Kathy liet hem niet binnen. Dat herhaalde zich een paar dagen en op een vrijdagavond zag ze Gunther het tuinhuis, achteraan in de tuin, in brand steken. Alles was netjes gefilmd. Kathy was te weet gekomen, dat Gunther terug bij zijn ouders ingetrokken was. Daar liet ze ook de echtscheidingspapieren toekomen en ze vroeg een straatverbod bij de rechtbank aan. Dat bekwam ze.
Ondanks het straatverbod heeft het nog een jaar of twee geduurd, vooraleer Gunther dat stopte. In die twee jaar is de politie hem een keer of vijf van het erf van Kathy komen plukken. Hij belde ook duizenden keren met een onbekend nummer naar Kathy, maar zei dan niets. Kathy had zeker een keer of vier een nieuw nummer genomen, maar telkens vond Gunther dat nummer en begon opnieuw midden in de nacht naar haar te bellen of gewoon overdag, als ze op haar werk was. Kathy werd er gek van.
De rechtbank had de echtscheiding uitgesproken met een alimentatie voor Magalie en een bezoekrecht voor Gunther om de veertien dagen een weekend. Na een eerste weekend dat Magalie bij Gunther moest doorbrengen, wou dat kind niet meer naar haar vader toe. Daarvan trok Gunther zich geen reet aan en hij was zelfs blij dat hij niet voor zijn dochter diende te zorgen gedurende een heel weekend. De stalking ging evenwel verder.
Dat duurde tot Kathy Hendrik leerde kennen. Die was met zijn moeder op bezoek geweest in de winkel waar Kathy werkte. Hendrik was zelfstandig schrijnwerker en groot van postuur. Kathy kreeg gevoelens voor die bonk van een vent en hij voor haar. Na een paar weken; kregen ze een relatie. Kathy had van haar situatie met Gunther verteld en Hendrik had daarop een bezoekje gebracht aan de garage waar die werkte. Hendrik had gewoon gezegd dat hij geen auto kwam kopen, maar dat hij Gunther een serieus pak slaag zou geven, mocht die nog ooit proberen contact te hebben met Kathy. Hij was schrijnwerker en beloofde Gunther in kleine stukjes te zagen, mocht die nog ooit een telefoontje plegen naar Kathy of op haar adres verschijnen. Gunther was een hoofd kleiner dan Hendrik en zag er lang niet zo fysiek gehard uit als Hendrik. Die werkte immers alle dagen met zijn handen en Gunther was een verkoper van auto’s zonder echte sportieve interesses. De stalking van Kathy stopte onmiddellijk na het gesprek tussen Hendrik en Gunther. Kathy was in de wolken voor de tussenkomst van Hendrik.
Einde deel 1, 2 volgt
Voor commentaar op dit waargebeurde verhaal, enkel namen en locaties zijn aangepast ; stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site. Alle eventueel crimineel interpreteerbare feiten zijn vanzelfsprekend compleet verzonnen. Elke gelijkenis met personen of gebeurtenissen in dit verhaal, berusten louter op toeval. Tevens is dit verhaal enkel bedoeld voor de Gertibaldi site, enkel te kopiëren of te vertalen, mits voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.
Sensuele groeten,
Rick