Mijn lerares engels

Voorwoord: Dit verhaal is geschreven naar verschillende avonturen in de echte’ wereld met mijn Lerares Engels’, de namen binnen dit verhaal zijn lichtelijk veranderd maar verder is alles origineel. Verhaal: Laat ik me eerst maar eens voorstellen, ik ben dus Michael op dit moment negentien jaar en net klaar met mijn opleiding ICT op MBO niveau. Ben van mezelf een vrij rustige jongen die graag de banden met een ieder op pijl houdt en vooral geen problemen te veroorzaken. Het is alweer ruim twee jaar geleden dat het gene waar over dit verhaal gaat zijn intrede deed, het was een rustige maandag morgen op school en vele leerlingen waren vrij in verband met andere verplichtingen. Zelf was ik vrij vroeg aanwezig deze morgen alleen al om het feit dat ik de eerst twee uur Engels zou hebben van mevrouw van ’t Erve, een echte mevrouw en iemand die niet van het stuk is te krijgen tijdens haar les maar deze dag was alles anders. Bij aankomst op school had ik nog ruim twintig minuten voor de eerste les zou beginnen en ik besloot dan ook om een van de computers in de studieruimte op te zoeken om hier de tijd te doden door het lezen van wat nieuwtjes op het internet. Bij het lezen van het derde bericht over opnieuw een ramp ergens ver weg hoorde ik de deur van de studieruimte open gaan en terwijl ik omkeek hoorde ik de stem van mevrouw van ’t erve die mij groete deze prachtige nieuwe morgen, ze had een goed weekend achter de rug en had genoeg zin om deze week te beginnen. Na deze groet verdween mevrouw al snel uit mijn beeld en was ik enkel druk met de computer en het nieuws. Een tijdje later vond ik het wel zeer stil in de studieruimte en besloot toch is te gaan kijken waar mevrouw nou gebleven was, rustig liep ik naar achteren om niet meteen kenbaar te maken dat ik naar haar op zoek was. Als eerste even kijken op de plek waar normaal de leraar zat maar deze plek was leeg en de computer was niet eens opgestart, verder in mij zoektocht liep ik naar achteren in het lokaal naar de computers die vanuit de gang niet te zien zijn, rustig kijk ik om de hoek en zie mijn lerares achter een computer zitten. Het viel me direct op dat ze nogal druk was met wat foto’s en vroeg haar al snel wat ze aan het doen was, ze schrok en keek om en stammelde Niks nee niks hoor, even voor jullie toets bezig’, aan haar gezicht was al te zien dat ze het niet meende en ik begon dan ook te lachen en zei haar dat ze normaal ook niet zo raar reageerde als ik haar vroeg wat ze deed. Na dit gezegd te hebben deed mevrouw haar beeldscherm uit en begon met haar verhaal, het kwam er op neer dat ze nu net ongeveer een jaar van haar man was gescheiden en dat ze niet genoeg voldoening had aan haar eigen werk en haar hulpmiddeltje’s, maar dit vertel ik de volgende keer bij genoeg animo.”