Maakt geld gelukkig ? 2/4

Iemand van adel in mijn leven
Omwille van privacy en discretie zijn de namen van de personages en plaatsen iets veranderd. Het is een waargebeurd verhaal.

Ik begin haar helemaal in te wrijven met dat spul. Het schuimt geweldig en ik zeg : “zo Marieke, nu kom je boven water, want ik wrijf het ‘gravinnen-zijn’ van je af. Zelfs het hele gelaat wrijf ik in. Alle make up verdwijnt. Ik draai daarna de regendouche terug open en als alle schuim verdwenen is zeg ik : “voilà se, daar is ons Marieke, nu nog afdrogen en je bent er”. Ik pak een dikke, witte handdoek en begin haar af te drogen. Een kleinere gaf ik aan haar om haar haren te drogen. Dan droog ik mezelf af en zeg tegen haar : “kom je ?” Ik reik haar weer de hand. Met de kleine handdoek rond haar haren en verder bloot, loop ik met Marieke naar het bed in de kamer ernaast.
Gedwee volgt Marieke mij naar het bed in de slaapkamer. Ik zwaai het dekbed open en leg haar in het midden van het bed. Onderweg naar het bed had ik zo mijn bedenkingen. Zou ik die vrouw wel kunnen doen klaarkomen ? Dat leek me een serieuze opgave.

Ik vlij me naast Marieke languit op het bed. Ik had wel gemerkt dat ze stiekem een blik wierp op mijn half harde piemel.

Zachtjes begin ik haar hals te kussen, dan haar kaak en dan wat naar beneden tot ik op een borst beland en daar de tepel in mijn mond zuig. Dat doe ik toch nogal lang en dan ontferm ik me van haar andere tepel. Ik trek een nat spoor van daar af tot aan haar mond via haar hals. Haar ademhaling was wel iets versneld, maar ik hoorde geen geluid. Ik geef haar voorzichtig een kus op de mond. Ik wou eigenlijk tongen, maar haar lippen blijven gesloten. Met één hand kneed ik ondertussen een borst en kus zowat heel haar gelaat, maar die mond gaat niet open. Marieke blijft gewoon roerloos liggen.

Bij mezelf begin ik te denken : “Rickske, waar ben je aan begonnen ?”

Ik verwen haar borsten langdurig met gelik, gekneed en geknabbel en vertrek dan met mijn tong over haar navel naar het paradijs. Ze heeft een netjes getrimd kutje met een verticaal streepje op haar venusheuvel. Ik kus heel de venusheuvel en streel ondertussen haar dijen, vooral de binnenkant.

Nog steeds niks beweging in het mooie lichaam.

Ik besluit wat drastischer in te grijpen en leg me languit tussen haar benen, met mijn smoeltje vlak boven haar kutje. Met mijn handen reik ik onder haar billen door, langs haar lichaam naar haar ferme borsten. Die begin ik te kneden en af en toe rol ik de tepels tussen duim en wijsvinger. Ik begin voorzichtig mijn tong door haar kutje te halen in verticale bewegingen over het hele kutje.

Nog steeds geen beweging in het lichaam. Alleen als ik mijn mond over haar klitje zet, hoor ik licht gekreun. Ik zuig en lik als de beste op die klit en ondertussen laat ik één borst los en schuif de wijsvinger van die vrije hand in haar kutje. Matig vochtig is het daar, maar nog steeds nauwelijks beweging in het geheel. Ik hou het gelik aan het kutje en het gezuig aan haar klit, toch zeker nog een minuut of tien, vol. Maar Marieke beweegt of kreunt nauwelijks meer dan daarvoor. Ik geef het op.

Ik kom recht en leg me terug rechts van haar, languit op het bed.

“Marieke” zeg ik, “ik heb in de douche een poging gedaan om de gravin van je af te wassen en uiterlijk is dat goed gelukt”. “Maar innerlijk ben je nog steeds gravin, je beweegt niet, ligt hier als een bloemzak, je kreunt nauwelijks, ik merk wel aan je lichaam dat er reactie is, maar niet veel, dus mijn aanpak is totaal verkeerd, ik krijg je zo niet ‘ontdooid’ als het ware”. Ik bekijk haar, liggend naast haar en mijn hoofd steunend op één hand en ellenboog. Ik zie tranen in haar ogen verschijnen. Ik vervolg en zeg : “ik durf te wedden dat je, terwijl ik zo bezig was, mij aan het vergelijken was met je overleden echtgenoot”. “Dat is totaal verkeerd en zo lukt het nooit om passioneel met mekaar om te gaan”.

“Mag ik je een paar vragen stellen ?” zeg ik. Ze knikt.

“Met hoeveel mannen heb je ooit de liefde bedreven ?” “Eéntje, mijn echtgenoot” zegt ze. “En hoe deden jullie dat dan ?” “Simpel” zegt ze, “elke eerste zondag van de maand, na het ontbijt, gingen we terug naar de slaapkamer, daar legde ik me in het midden van het bed neer, net zoals nu, maar mijn echtgenoot ging gewoon op me liggen, stak zijn, eeuuh, ding in mijn vagina en bewoog op en neer tot ik vloeistof voelde spuiten en dat was het dan”. “Dikwijls deed het zelfs pijn, maar dat verbeet ik”. Ik zie een traan vanuit haar ooghoek richting het dichtstbijzijnde oor rollen. “Meisje toch” zeg ik, “hier moeten we iets aan doen”.

“Sorry Rick, maar ik kan me niet ontspannen, ik weet niet wat ik moet doen, ik vrees dat ik voor jou helemaal geen goeie bedpartner kan zijn, voor geen enkele man trouwens” en ze begint te snikken van verdriet.

“Hola, madame de gravin, niet zo snel opgeven alsjeblieft” zeg ik. “Ik heb daarnet van alles geprobeerd, zonder succes, maar dat betekent niet dat je verloren bent voor de rest van de mannelijke bevolking”. “Jij weet niet wat je moet doen en dat is logisch want je deed nooit iets, je onderging gewoon”. “Dus dat patroon dienen we te doorbreken”.

“Dus mevrouw de gravin, als je mij toestaat, ga ik je aan het werk zetten”. “We draaien de rollen gewoon om, jij doet wat ik je vraag te doen, gewoon omdat je het zelf toch niet weet, en tegelijk ga je zien hoe ik daarvan geniet”. “Je kunt alles wat ik vraag, weigeren, maar dan nemen we gewoon afscheid van mekaar”. “Kan je daarmee leven en wil je dat proberen ?” Haar snikken was gestopt en ze knikt voorzichtig.

“Ga eens op je knieën zitten en schuif een beetje op alsjeblieft”. Ik leg me midden in het bed, languit en zij zit naast me.

Dan zeg ik : “lik mijn tepels”. Ze kijkt een beetje verschrikt, maar buigt zich dan voorover en kust heel zachtjes één tepel. Ik zeg : “likken meisje, gebruik je tong”. Heel voorzichtig likt ze even. “Meer en gulziger” zeg ik. En dat doet ze nauwelijks. Dus geef ik haar een pets met één hand op één van de kaken van haar kont. Ze geeft een gilletje en begint toch iets feller te likken. Dus geef ik nog een klets of twee, iets harder op dezelfde kant van haar kont. Ik hoor ze grommen in protest, maar ze gilt niet en ze likt feller. Ik laat ze dan de andere tepel likken. Ondertussen, streel ik met de hand die kletste, zachtjes haar kont.

Na een paar minuten zeg ik : “omhoog likken meisje”. Ze likt over mijn hals en begint dan, met gesloten ogen, kleine kusjes op mijn gelaat te geven. “Geef me eens een kus” zeg ik.

Ze zet haar lippen gewoon op de mijne, maar haar tong voel ik nergens en haar ogen zijn nog steeds gesloten. Ik geef dus een pets extra op haar kont en zeg : “steek je tong in mijn mond”. Ze aarzelt, dus geef ik nog een klets. Ik voel het tipje van haar tong mijn half geopende mond binnenkomen. Ik zuig me er direct aan vast. Nu opent ze heel verbaasd haar ogen. Ik duw met mijn tong de hare terug in haar mond en steek mijn tong zo diep mogelijk in haar mond en laat ze rond kronkelen. Haar ogen blijven open en staan groot van verbazing. Maar haar tong, in haar eigen mond beweegt nauwelijks. ‘Verdomme’ denk ik bij mezelf.

Ik trek mijn mond terug en vraag : “heb jij ooit al iemand gekust, maar dan echt gekust, met gebruik van de tong ?” Ik zie weer tranen in haar ogen verschijnen en ze schudt van ‘neen’. “Zonet was de eerste keer in mijn leven” zegt ze. Ze ziet de stomme verbazing op mijn smoelwerk. “Hoe oud ben je precies, Marieke ?” “Dat vraag je een dame niet” zegt ze vormelijk.

Ik schiet in de lach en zeg : “hahaha, mevrouw de gravin, ik weet ook wel dat je zulks een dame niet vraagt, maar als gewone man, met een mooie naakte vrouw naast zich in bed, mag er tussen die twee niks van geheimen of andere verborgenheden bestaan, dus nogmaals : hou oud ben je ?”

“Zesenveertig” fluistert ze, alsof ze me een heel groot geheim bekend.

Het was ondertussen half drie in de nacht en ik besluit om mijn zoektocht naar passie met haar, af te breken.

Dus zeg ik : “Marieke, niet boos worden, maar ik ga slapen, ik ga nu, in het midden van de nacht niets met je doen, dat is gewoon niet goed”. “Naar mijn bescheiden mening, is er met jou nog veel werk aan de winkel en daar is nu veel te weinig tijd voor”. “Jou snel, snel neuken tot ik klaarkom, is niet slim, en gaat jou achteraf een gevoel geven, gebruikt te zijn geweest”.

“Marieke” zeg ik, “we gaan het voor vandaag hierbij laten, ik ga slapen, morgenvroeg ga ik ontbijten men mijn Amerikanen en Duitsers, dan die uitwuiven en daarna kunnen we babbelen, ik denk dat zulks nodig is”. Ik zie aan haar gelaat dat ze erg teleurgesteld is en ze wil uit het bed stappen.

Ik zeg : “waar ga jij naartoe ?” Ze draait zich naar mij en zegt : “jij wilt gaan slapen, dus ga ik terug naar mijn kamer zodat jij kunt gaan slapen”. Ik vraag : “waarom, wil je niet bij mij slapen soms ?” Ze kijkt me weer verbaasd aan. “Samen in één bed slapen ?” vraagt ze met ogen van onbegrip. “Natuurlijk” zeg ik, “zoals zowat alle koppels in de wereld, op een paar uitzonderingen na”. Ze zit als verlamd op de rand van het bed na te denken. Dan fluistert ze : “ik heb nog nooit geslapen met iemand, in hetzelfde bed, ik had mijn eigen kamer waar ik in sliep toen ik getrouwd was, en enkel voor het vrijen, kwam ik één keer per maand een half uur of zo, in het bed van mijn echtgenoot”. “Buiten dat, heb ik altijd alleen in mijn eigen bed geslapen, al een heel leven lang trouwens”.

Nu keek ik haar stomverbaasd aan en zeg : “kom hier, dan is het nu, dat je de nacht bij iemand in bed doorbrengt, de eerste keer”. Ik grijp haar hand, trek haar naar mij toe in het bed, trek het dekbed over ons en omarm haar. Ik leg één hand over haar en grijp een borst vast, ik kus haar lichtjes in de hals, in haar haren en zeg : “wel te rusten”. Ik geniet van haar naakte lijf voor me, terwijl we lepeltje, lepeltje liggen. Ik voel nog wel dat ze er erg gespannen bij ligt, ze voelt ongetwijfeld mijn harde lul tegen haar bilspleet, maar de tol van het nogal uitgebreid tafelen en de quaranta y très, in de bar, maken me loom en ik slaap in.

Die zaterdagmorgen, word ik, door mijn biologische klok rond half zeven wakker, zelfs al was ik maar tegen drie uur die nacht in slaap gevallen en had ik dus nog geen vier uur geslapen. Als ik uit bed draai en naar de badkamer wil om te douchen, zie ik dat Marieke haar ogen open doet.

“Awel, schone slaapster, ik ga douchen en daarna ontbijten met mijn gasten, heb jij wat kunnen slapen ?”

Marie-Claire of beter, Marieke knikt neen. “Heb geen oog dicht gedaan, heb de hele nacht naar jou liggen kijken en luisteren, je ademhaling, jouw woelen af en toe en elke aanraking die je in je slaap deed aan mijn lichaam”.

“Marieke” zeg ik “ik ga douchen en mijn gasten uitlaten, ik zou daarna wel met jou willen babbelen, je kunt hier op de kamer blijven, ik zal het bordje ‘niet storen’ hangen dus je kunt rustig verder slapen”. “Dat hangt ook aan mijn kamerdeur” zegt ze.

Ik stap in de douche en kleed me daarna aan. Terwijl ik zo in de kamer me aankleed, kijk ik even naar haar. Ze ligt met het dekbed tot onder haar kin in bed, mij te bekijken. Ik denk daarbij aan het ietwat seksuele gepruts van de voorbije nacht en ik moet ook toegeven dat ze, toen ik ze in haar blootje zag, wel een erg opwindend lichaam heeft en in feite een erg mooie vrouw is. Spijtig dat ze geen fluit verstand heeft van haar eigen seksualiteit, en nog minder van die van een man. Ze is op dat punt als het ware een onbeschreven blad.

Dus besluit ik, ik weet zelf niet echt waarom, om ze een soort voorzet te geven. Ik was toch nog veel te vroeg om te ontbijten met mijn gasten en god weet waar die nog allemaal uitgehangen hebben, de voorbije nacht. Ik verwachtte die dus niet al te vroeg aan het ontbijtbuffet.

Ik klap mijn laptop open, ga naar een site met allemaal korte fragmentjes van pornofilmpjes. Ik zet me naast haar op bed en zeg : “Marieke, je bent een goddelijk, mooie vrouw met een pracht van een lichaam”. “Spijtig genoeg heb je tot vandaag er weinig of niets opwindends mee gedaan”. “Je weet of beseft zelfs niet, wat allemaal zou kunnen, dus ga ik je helpen, ik bedoel, jij gaat jezelf helpen”.

“Dit is een site met seksueel korte filmpjes, ik zou willen dat je er daar een aantal van bekijkt tot ik terug kom”. “Er gaat een hele wereld voor je open gaan”. “Sommige filmpjes gaan jou bevallen, van sommige ga je zeggen, aikes, dat is echt niets voor mij”. “Al wat ik je vraag is er een paar van te bekijken en dan merk je zelf wel, aan de reacties van je lichaam, welk soort je opwindt en welke niet”. “Je kunt via ‘Categorieën’ meerdere filmpjes per soort kiezen”. “Maar je kiest zelf”. “Ik hoor straks wel van jou, wat je tof vond en wat niet”. Ik geef haar een kus op het voorhoofd, laat ze met mijn laptop achter en hang in het naar buiten gaan, het bordje ‘niet storen’ aan de deur.

Beneden in de ontbijtruimte, doe ik me te goed aan het rijke buffet. Ik eet alleen en zoals ik al dacht, zijn mijn Amerikaanse en Duitse gasten, nergens te bekennen. Nadien loop ik even naar de receptie en vraag of de heren van kamernummers : xxx, xxx enz al terug in het hotel waren. Ik kende natuurlijk hun kamernummers van buiten en de receptionist wist dat ik hun kamers zou betalen bij het afrekenen, later die dag. De nachtreceptionist, kwam, toen hij me hoorde praten , even naar de balie vanuit hun achterliggend kantoortje. Die had me iets na middernacht weten toekomen en die wist me te vertellen, dat mijn gasten, nogal goed in de wind, toegekomen waren rond vijf uur in de ochtend.

Ik vertel dat ik al ontbeten had, maar dat ik nog wat ging werken op mijn kamer en ik vroeg aan de receptionist mij te verwittigen als één van die heren naar beneden zou komen om te ontbijten. Dat kon op zaterdag tot elf uur en ik verwachte die zuipschuiten niet zo snel beneden.

Dus trok ik terug naar mijn kamer.

Daar klopte ik en Marieke kwam opendoen in kamerjas. Ze had een nogal verhit gelaat dat er rood uit zag.

Eens binnen, zet ik me aan het kleine bureaumeubel dat er staat en vraag : “en, hoe gaat het hier ?” Marieke staat in het midden van de ruimte en zegt : “ik heb sinds je de kamer verliet niets anders gedaan dan naar verschillende filmpjes kijken”. “Ik wist niet wat ik zag, ik weet zelfs niet wat ik hierop moet zeggen”. “Er zijn zoveel verschillende soorten, bij sommige filmpjes werd het mij inderdaad warm, maar bij velen kreeg ik een gevoel van afkeer”. Ik lachte en zei : “tja, meisje, bij de bakker kunnen we ook niet allemaal dezelfde taartjes lekker vinden, met seksualiteit is dat net hetzelfde, voor iedereen, elk wat wils”.

Ze knikte. Dan zei ze : “ik besef nu wel, dat ik je deze nacht tekort gedaan heb”. “Maar ik wist niet beter, ik wist niets eigenlijk van wat je wou en wat niet”. “Dit hotel heeft er ook mee te maken”. “Ik kom hier al jaren en al jaren voel ik me hier thuis, maar dan wel als gravin, niet als vrouw”. “Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, dat is zowat de eerste keer in mijn leven en dat ergert mij mateloos”.

“Ik zou met jou willen genieten van seks, zoals die vrouwen in die filmpjes, maar hier gaat dat niet lukken, dat past niet”. “Tegelijk ben ik erg bang, dat is een heel nieuwe wereld voor mij, waar ik niets van ken”. Ik knik begrijpend.

Dat zeg ik haar dat mijn gasten maar tegen vijf uur in de morgen toegekomen zijn en dat ik zo dadelijk wel verwittigd zal worden als die in de ontbijtruimte opdagen. Ik ga op haar toe, want ze stond een beetje verloren bij en ik neem haar in mijn armen. Gewoon een knuffel en dan zeg ik : “meisje, als je iets wilt proberen, dan gaan we dat stap voor stap moeten doen”. “Niet hier dus, maar dat is gewoon een praktisch probleempje, dat kunnen we regelen, dat is het probleem niet, wat wel het probleem is, is dat jij, zonder je te willen beledigen, buiten de ervaringen met je overleden man, niets gedaan hebt”. “Dat, met je overleden man is trouwens de moeite niet waard, om te vermelden, dat is gewoon gepruts van zijn kant, waarbij jij gewoon een weerloos slachtoffer was”. “Een schande trouwens, maar ja, dat is voorbij, dus vergeet dat stuk van je leven”. “Beschouw vandaag als het begin van jouw nieuwe leven als vrouw, maar blijf tegelijk de gravin, die je tot gisteren was, verander niets, beleef je nieuwe vrouw zijn discreet en verborgen voor jouw wereld, want dat past daar helemaal niet is”. “Hou die twee werelden strikt gescheiden, dat voorkomt veel onheil”.

“Het eerste dat we moeten doen, ik uitvissen wat jouw voorkeuren zijn, wat jou opwindt, en dan stap voor stap uitproberen”. “Al de rest komt vanzelf, dat merk je wel”. “Alles gaat ook veranderen met de tijd, dat merk je ook wel, nu is het gewoon kwestie van een start te maken”. “Dus lieverd, wat was het meest opwindende van al wat je zag op die filmpjes”.

Ze dacht na en somde een paar dingen op : “ik vind eigenlijk bijna alles opwindend, ik wist zelfs niet dat er zoveel verschillende dingen bestonden”. “Ik kan beter zeggen wat ik niet leuk vond “. “Dat is filmpjes met homo’s, dieren, dat stak me direct tegen, al de rest vond ik leuk om te bekijken”. “Lesbische filmpjes, gewoon hetero, gewoon alles” zei ze. Ik keek haar vriendelijk aan en dan zei ze heel verlegen, aarzelend en fluisterend, met een blik naar de vloer gericht : “het aller opwindendste vond ik evenwel de voorbije nacht, toen je me begon bevelen te geven en af en toe op mijn achterwerk, kletste”.

Ik keek haar verbaasd aan. Dan zei ik : “hhmmm, dat biedt perspectieven”. Ik zei : “ik word na de middag terug in Antwerpen verwacht en hier in het hotel is het niet echt de plaats om te experimenteren, gewoon omdat jij je daarbij niet goed voelt”. Dat gaan we oplossen.

Ik klik de filmpjes weg van mijn laptop en ik maak voor haar een e-mailadres aan dat begint met Marieke ……. op yahoo.com. Marieke heeft zo een e-mailadres met eigen paswoord dat ze voor communicatie met mij kan gebruiken. Niemand van haar omgeving zou dat te weten kunnen komen en alles wat daar geschreven werd, zou zo privé blijven. Bij contacten zet ik mijn e-mailadres, dat je trouwens achteraan dit verhaal kunt vinden.

Om te testen, stuur ik van mijn adres een kort testberichtje naar het hare en omgekeerd. Ze zou op éénder welke pc met mij kunnen communiceren. Sms of via telefoon, vond zij en ik ook trouwens, te gevaarlijk. Dat was één klip omzeilt.

“Ik laat je via mail weten waar en hoe we mekaar kunnen ontmoeten en het zal niet in een hotel zijn” zeg ik haar nog. “Verkleed je terug als de gravin, die je bent en geniet van dat leven”. Ik ga mijn gasten nog even opzoeken en die uitwuiven”. Ik kom zo dadelijk nog even langs.

Het was al na twaalf uur eer ik mijn Duitse en Amerikaanse gasten buiten gewerkt kreeg. De Amerikanen met een fixe kater, kregen een taxi voorgereden die hen naar Zaventem zo voeren en de Duitsers had ik maar aan de overkant van het Hilton in het Centraal Station op de juiste trein te zetten. Iedereen had zijn kilo pralinen mee.

Ik loop daarna terug naar mijn kamer in het hotel, maar de gravin was verdwenen. Dus al mijn spullen bij mekaar, naar de receptie gebeld opdat ze de rekening zouden klaarmaken en ik loop met mijn rolkoffer naar beneden. Op het moment dat ik met mijn bankkaart van het bedrijf de rekening vereffen, loopt mevrouw de gravin achter mij langs richting restaurant van het hotel. Ze zegt nog heel vormelijk : “goede terugreis mijnheer D’Anvers” en loopt verder door.

Een dik uur later, zat ik thuis op het koertje achteraan met een mok koffie. Na een uurtje van zelfreflectie, zei ik tegen mijn vrouw dat ik nog even voor het avondeten iets ging drinken bij John, in John’s taverne een paar blokken verwijderd van waar ik woon.

John is de uitbater van zijn eigen taverne, een vriend van mij, tegen de twee meter groot, een echt horecavent en wat belangrijk was, die had een penthouse in de Zwaluwstraat 79 op Antwerpen Zuid. Hij was daar bijna nooit, behalve de woensdag, dan was zijn taverne gesloten. Dat appartement was het enige op de zesde verdieping bovenop een blok tien appartementen op een einde van een straat die doodliep op een parkje. Ik wist, dat als ik hem dat vroeg, ik dat appartement voor mijn plannetje zou mogen gebruiken. Ik hoefde het alleen maar netjes en proper achter te laten.

Na het avondeten thuis, zette ik me in mijn werkkamer. Het eerste dat ik deed, was een ‘non-disclosure-agreement’ op te stellen. Dat is een soort contract van geheimhouding tussen partijen, meestal gebruikt voor of tijdens overnames van bedrijven. Ik schreef er dus ééntje voor mijzelf en de gravin.

Het belangrijkste dat daarin stond was, dat elk contact tussen ons beiden, altijd in volledige discretie en geheimhouding diende te gebeuren en dat dus geen van ons beiden met éénder wie over de andere mocht communiceren, dat we mekaar nooit fysiek zouden beschadigen, met permanente gevolgen, dat we mekaar tijdens elk privé onderhoud gewoon zouden behandelen als vrouw en man, zijnde Marieke en Rick, zonder dat sociale of economische status enig effect op het onderhoud mocht hebben. Dat elk onderhoud tussen beiden geen financiële-, of gevolgen op welke manier dan ook, voor één van beiden mocht hebben. Ik schreef nog zo een paar dingen op en maakte een soort van officieel document, door beiden te onderteken met ‘gelezen en goedgekeurd’.

Eens het document opgesteld, schreef ik een mail naar haar nieuw email-adres. Ik schreef haar dat ik me elke vrijdag en zaterdag van elke week voor haar wel kon vrijmaken, maar dat de gravin diende aan te geven wanneer een contact gewenst was. Het beste leek me dat de gravin zich ergens in Antwerpen op donderdag in een hotel zou boeken tot zaterdagavond of tot zondag. Dat ze na het ontbijt in haar hotel, de vrijdag, een taxi zou nemen naar het Wijnegem Shopping Centrum, zich daar voor ingang elf, de hoofdingang zou laten afzetten. Daarna zou ze gewoon naar de winkel van Zara dienen te lopen op de gelijkvloerse verdieping. Daar gewoon de lift of de roltrap naar de eerste verdieping en daarna naar het dak. Daar is een gigantische parking waar ik haar zou oppikken aan de uit- en ingang van de dakparking. Ik zou ook niet met mijn eigen auto komen, maar met een huurauto die ikzelf voor mijn werkgever gehuurd had. Die zou ik wel vertellen dat ik aan een grote zaak bezig was, die discretie vereiste. Daarna zouden we naar het privé dakappartement van John gaan. Dat had een ondergrondse garage, via de lift konden we ineens tot op het zesde. Niemand zou ons zien en tegen de sluiting van het Shopping Center zou ik haar terug naar daar voeren, waarna ze een taxi naar het hotel kon nemen. Discretie gegarandeerd, zelfs indien iemand haar zou volgen, dan was het bijna onmogelijk voor die persoon om te weten te komen waar de gravin heel de dag gezeten had.

Ik stak het contractje in bijlage aan de mail en verstuurde die, laat die zaterdag. Ik wist wel dat ze dan nog in de Hilton, in Brussel zat tot ergens in de loop van zondag en dat ze geen computer bij zich had. Dus verwachte ik geen onmiddellijke reactie. Dus liet ik een kort pornofilmpje lopen en gaf mezelf een geweldige rukbeurt.

De maandag, kort voor de middag kwam er van haar via het yahoo-mailadres een berichtje. Daar stonden twee dingen in. Of ik het contractje dat ik als bijlage verstuurd had, zelf in tweevoud wou uitprinten en het bij de eerstvolgende ontmoeting meebrengen. Ze zou het dan ondertekenen, want ze was daarover erg tevreden en helemaal akkoord met de inhoud. Het tweede, dat ze schreef, deed mijn piemel even schokken van tevredenheid. Ze was van plan om zich de eerstvolgende donderdag, naar de Hilton op de Groenplaats in Antwerpen te laten voeren per taxi, openbaar vervoer was niet zo haar ding, schreef ze. De vrijdag zou ze tegen elf uur op afgesproken plek op de dakparking van Wijnegem Shopping zijn. Ze rekende op mijn aanwezigheid. Ik moest grinniken met de vormelijke formulering van haar bericht. Ik gaf een kort antwoord waarin ik bevestigde de eerstkomende vrijdag stipt om elf uur op de afgesproken plaats te zijn.

De rest van die week duurde een eeuwigheid. Mijn twee bazen keken wel een beetje vreemd op, toen ik hen vertelde dat ik een anonieme auto wou huren voor vrijdag tot maandag op kosten van het bedrijf. Ze stelden daarbij evenwel geen vragen. Ik had ze natuurlijk vooraf eerst de zeer lucratieve, getekende overeenkomst met mijn Duitse en Amerikaanse vrienden laten zien.

Die vrijdag, stipt om elf uur stond ik met draaiende motor van een BMW X5, aan de afgesproken dakingang van Wijnegem Shopping te wachten. Ik stond er geen twee minuten of ik zie de gravin naar buiten komen, getooid in een grote stola, met een hele dure handtas van Chanel en een klein tasje van Ici Paris xl. Die winkel situeert zich net aan de roltrap naar het dak en Marie-Claire had het blijkbaar niet kunnen laten, om toch snel even wat te shoppen.
Ik was uitgestapt uit de gehuurde BMW, hield voor haar de deur open om ze te laten instappen. Dat deed ze zonder een woord te zeggen. Ik reed ineens naar de Zwaluwstraat in Hoboken. Heel de rit keek ze strak voor zich uit en sprak geen woord. Ze zat netjes met haar handtas op de knieën en het kleine, zwarte, witte tasje van de parfumerie naast haar voeten op de grond. Naar mijn bescheiden mening, was ze nogal gespannen, maar wou ze daar niets van laten merken.
Via de cijfercode van John, kon ik, een half uur later de ondergrondse parking binnenrijden. Twee minuten later staan we beiden in het ruime penthouse van John. Ze ziet dat ik de deur op slot doe achter ons en dat niemand nog binnen geraakt zonder aan te bellen. Ze reikte me haar stola aan en die hing ik aan een kapstok in de hal. Ze leek opgelucht dat ze zonder moeilijkheden en zonder dat iemand haar herkend had, tot op het appartement geraakt was.

Ik was, vooraleer ik naar Wijnegem reed, al op het appartement geweest en had de twee exemplaren van de overeenkomst, door mezelf reeds ondertekend, naast mekaar op de eetkamertafel klaar gelegd. Ze keek er naar en glimlachte. Uit haar handtas, viste ze een dure Mont Blanc vulpen op en zwierig ondertekende ze beide documenten, voorafgegaan met : ‘gelezen en goedgekeurd’. Eén exemplaar plooide ze in vier en stak dat prompt in haar handtas. Ik stak het mijne in mijn aktetas.

Alles gaf een heel stijve, officiële indruk. Alsof we een akte bij een notaris ondertekenden.

Ik was op een stoel aan de eetkamertafel gaan zitten, zij was blijven staan tijdens de ondertekening. Dan rechte ze haar rug, zette de handtas op een stoel en sprak voor het eerst : “mijnheer Rick, wil je alsjeblieft heel voorzichtig met me zijn, wil je ook heel precies aangeven, in detail, wat je van mij verwacht dat ik doe en mocht ik iets niet doen op de manier dat jij het wilt, wil je me dan een corrigerende tik op de bips geven alsjeblieft ?”

Ze had dat heel, doodernstig uitgesproken, alsof ze het van buiten geleerd had. Ik moest mijn uiterste best doen om niet in lachen uit te barsten, maar zei : “ik zal je precies zeggen wat te doen, maak je geen zorgen en als ik iets doe, dat je echt niet wilt, dan zeg je gewoon ‘rood’ en ik stop onmiddellijk”. Bij mezelf dacht ik, maar dat zei ik niet hardop : ‘ik ga je gewoon te pletter neuken meid zoals je nog nooit geneukt bent, dat is trouwens niet moeilijk, want heel haar leven lang heeft ze zich enkel door een oude zak laten gebruiken om zijn zak in haar leeg te schudden’. Tegen haar zeg ik : “Marie-Claire ik ga zo voorzichtig zijn als jij nodig vindt, daarmee bedoel ik, dat ik van je verlang dat je mij aangeeft, bijvoorbeeld bij een corrigerende tik tegen de bips”, om haar woorden te hergebruiken, “dat je me dan zegt of dat je harder of zachter wilt”. Ze knikt.

Dan vraagt ze : “wat wil je dat ik doe ?”

Ik bekijk, haar in haar duur mantelpakje en zeg : “kleed je helemaal uit, op je lingerie en schoenen na”. Prompt doet ze wat ik vraag. Ze legt haar kleding heel netjes opgeplooid op de rugleuning van de sofa. Een minuut later, staat er een pracht van een vrouw voor me, op Sergio Rossi schoenen, erg duur maar elegant en in witte, deels satijnen, deels kanten lingerie. Later zou ik van haar vernemen dat ze ééns per jaar naar de Verenigde Staten reisde om daar hij lingerie in New York in de concept store van Victorie Secret te gaan halen. Ze staat midden in de woonkamer en mijn piemel is bijzonder tevreden met de aanblik die ik heb.

Ik zeg haar : “Gravin, je beseft het blijkbaar niet, maar hier voor mij staat een prachtige vrouw met een bijzonder sensueel en opwindend lichaam”. Ik sta recht en een minuut later liggen al mijn kledingstukken op de stoel naast me. Helemaal naakt ga ik terug op de eetkamerstoel zitten. Zij had niet bewogen. Dan zeg ik : “Gravin, zet je op handen en knieën en kom zo, traag naar mij toe gekropen, tot je met je hoofd tussen mijn knieën zit”. Ze doet dat. Zodra haar hoofd zich op een centimeter of twintig, van mijn half harde pik is, tussen mijn gespreide dijen, zeg ik : “stop maar en snuffel wat”.

Voor commentaar op dit waargebeurde verhaal, enkel namen en locaties zijn aangepast ; stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site. Alle eventueel crimineel interpreteerbare feiten zijn vanzelfsprekend compleet verzonnen. Elke gelijkenis met personen of gebeurtenissen in dit verhaal, berusten louter op toeval. Tevens is dit verhaal enkel bedoeld voor de Gertibaldi site, enkel te kopiëren of te vertalen, mits voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.

Sensuele groeten,
Rick
Einde deel 2 van 4