Johan, Nellie en Els – 3/7

De nieuwe Nellie

Een waar gebeurd verhaal, alleen de namen van de personages en locaties zijn veranderd.

Alleen in de keuken zit Nel met het zoveelste glas rosé na te denken. Die Rick, ik dus, had haar gezegd dat Johan iets voor haar voelde maar dat het niets tussen hen zou worden, zolang ze bleef zuipen of iets anders gebruikte. Ze moest dus volledig nuchter van drank en andere rommel blijven, wou ze bij Johan kunnen blijven wonen en ergens vond ze Johan wel sympathiek en ze was ook dankbaar voor de aankopen die ze oorspronkelijk helemaal niet wou. Ze was enkel echt tevreden met de flessen rosé die hij gekocht had.

“Godverdomme” vloekte ze, “die Rick is al een even grote klootzak als Johan”. “Niet moeilijk dat die vrienden zijn. Ik een vlaag van kwaadheid nam ze haar half leeg glas rosé en smeet dat met een knal tegen de betegelde muur van het keukengedeelte. Dat vloog natuurlijk aan scherven.

Johan kwam op het geluid af. Hij bleef in de opening van de deur tussen de stallingen en de woonruimte staan. Hij zag de rosé van de tegels naar beneden druipen en keek naar Nel. “Wat scheelt er ?” Nel zei : “die Rick is al een even grote klootzak als gij”. “Waarom, heb je hem gevraagd om jou te neuken of zo ?” “Neen, natuurlijk niet, die zei gewoon, dat als ik hier bij jou wou blijven wonen, ik helemaal nuchter zou moeten geraken en hij heeft me met de neus op de feiten gedrukt, niet helemaal nuchter, zou jij mij vroeg of laat buiten smijten”.

Johan lachte en zei : “dat is ook zo, je kunt hier eeuwig blijven wonen als je helemaal nuchter bent, als dat niet het geval is, of wordt, dan zal je inderdaad vroeg of laat moeten vertrekken, dat is niet dringend, maar wel een feit”. “Trouwens, mocht je hem gevraagd hebben om jou te neuken, dat zou hij nooit gedaan hebben, tenzij met mijn voorafgaandelijke toestemming”. Johan lachte nog harder en Nel werd kwaad. “Smeerlap” riep ze en ze liep naar boven.

Ze bleef de hele rest van de zondag in bed. Johan zag ze die dag niet meer en hij hoorde de vibrator ook niet.

De maandag ging hij werken en schreef weer een briefje. ‘Bedankt voor de leuke zondag, dat winkelen met jou vond ik best aangenaam, probeer die kleding die we kochten vandaag even uit als je wilt, mocht er iets niet passen, kunnen we het nog gaan ruilen’.

‘Klootzak’ dacht ze bij zichzelf, maar ze schonk zich geen rosé in. Ze haalde een koffie uit de espressomachine en dronk daar van. Dan liep ze naar het bureel van Johan en ging daar wat surfen op internet. Dan bekeek ze zijn boeken, maar die gingen allemaal over planten en bloemen. Niets dat haar interesseerde, dus liep ze terug naar de slaapkamer en nam de vibrator ter hand. Ze trok haar lang T-shirt tot op haar buik, het is te zeggen, dat van Johan, stak de vibrator tegen haar klit en met één hand begon ze een borst te kneden. Vroeger als ze zich klaar vingerde, dan dacht ze steeds aan één of andere blote vent waar ze ooit seks mee had, maar die een mooi lijf had, maar dat lukte nu niet.

Onbegrijpelijk voor haar, maar hoe meer de genotstrillingen door haar lichaam opbouwden, hoe meer ze aan Johan dacht en die had ze nog nooit bloot gezien. Dat snapte Nel niet, maar de genotsgolven werden te hevig en met het beeld van Johan in zijn dikke, witte badjas, beneden op de zetel kwam ze kreunend klaar.

Daarna vloekte ze en dacht : ‘die klootzak zit zelfs in mijn geest en bezoedeld mijn orgasme’. Daarna nam ze een douche en om zich aan te kleden begon ze toch in de tasjes van de aankopen van de dag ervoor te neuzen.

Er stond een grote staande spiegel in de slaapkamer en ze paste zowat alles en gaf zichzelf dan meer een soort privé modeshow met botjes aan en al.

Verschillende keren op de dag, had ze zin in een rosétje, in de ijskast stonden drie flessen koel en naast de ijskast stond de rest nog in het karton. Eén keer had ze zo’n fles vast, aarzelde langdurig, maar zette de fles toch terug. Ze nam zich maar een koffie.

Die avond, toen Johan terugkwam van zijn werk, zat Nel in een jeans en een licht blauwe bloeze in de zetel tv te kijken. Ze had zelfs een setje lingerie aan, eveneens in licht blauw, dat voelde raar aan, gezien zij nooit lingerie droeg.

“Je hebt mijn briefje gelezen, zie ik” zei hij. “Bedankt daarvoor”. Nel keek hem weer onbegrijpend aan. Die vent bedankte haar voor stomme dingen, vond ze.

Ze aten samen, Nel at mee van de spinaziepurée, eveneens van de Aldi en de varkensspiering die hij voor zichzelf en ééntje voor haar gebakken had. Nel at haar bord leeg. Johan keek haar verbaasd aan. Ze keuvelden nog wat en keken met één oog naar tv. Nel vroeg wat hij zoal deed van werk. Johan vertelde haar dat. Dan vroeg ze : “heb jij de tuin hier rond de boerderij ook aangelegd ?” Johan knikte dan zei Nel : “ik ken niets van bloemen en planten, maar die tuin is wel erg knap aangelegd”. “Dat is precies een modeltuin”. Johan zei niets en Nel merkte het niet, maar die woorden troffen hem. Hij moest zelfs een traan onderdrukken, zo blij was hij met het compliment.

Daarna gingen ze slapen. Nel in de slaapkamer boven, Johan op de sofa beneden zonder dat hij Nel in lingerie gezien had. Dat vond Nel sneu, maar ze durfde hem dat niet tonen.

De rest van de week verliep ongeveer hetzelfde. De zaterdag kwam Johan tegen zes thuis, ze aten wat en onder het eten vroeg Nel, “ga je naar John vandaag ?” Johan zei : “ik heb daar wel zin in ja, ik ben vorige week al niet geweest, die John gaat ongerust zijn”. “Mag ik mee ?” vroeg Nel. Natuurlijk zei Johan. Hij keek licht verbaasd.

Nel ging na het eten en na de douche van Johan ook naar boven, ging zelf douchen, ging zich in de slaapkamer aankleden. Dit keer deed ze witte sokjes aan, een jeans, de donker blauwe versie, een witte bloeze, zedig niet te veel open aan de voorkant, ze borstelde zich de gedroogde haren zodat ze een volumineuze kop haar had en ze deed een beetje lippenstift op. Dat had ze nog in haar klein rugzakje gevonden.

Toen ze de trap af kwam, bleef ze op de vierde laatste trede staan. De mond van Johan viel open. Die was wat aan het rommelen in de keuken om alles aan kant te krijgen, hoorde haar de trap af komen, draaide zich om, omdat hij geen geluid meer hoorde en hij zag haar in volle glorie staan halverwege de trap.

“Amaai, jij bent prachtig, je ziet er beeldig uit, ben jij zeker dat jij met mij mee op café wilt ?” vroeg hij. Nel knikte en binnenin juichte ze om de complimentjes dat hij haar gaf.
Vijf minuten later zaten ze in de Landrover op weg naar het café van John.

Toen ze binnenkwamen, verscheen er een glimlach op het gelaat van John, want die was een tikkeltje ongerust dat Johan de week ervoor niet was opgedaagd. Dan keek hij naar de jonge vrouw naast Johan en zijn mond viel ook open.

Johan ging op zijn gebruikelijke plek zitten en dit keer, voor het eerst ging Nel op de kruk vlak naast Johan zitten. John schonk een Duvel in een glas voor Johan en nam een flesje cola, zoals gebruikelijk. Hij zette dat voor Johan neer op de toog. Dan greep hij naar een fles rosé om Nel een glaasje uit te schenken, maar die zei : “neen John, doe mij maar een koffie”. John liet de fles rosé bijna uit zijn handen vallen. Hij liep naar het espressoapparaat, maakte een koffie en zette die voor Nel op de toog. Hij had nog geen woord gezegd. Johan zei lachend : “John mag ik je voorstellen : Nel”. En tegen Nel zei hij : “Nel, dit is John, de eigenaar van het café, die ineens zijn spraakvermogen verloren is”. Johan schaterde.

“Verdomme Nel, je ziet er fantastisch uit” zei John. “Zijn schuld” zei Nel, “door zijn toedoen krijg ik nergens nog iets om te snuiven of te roken, en ik heb op één glas na, vorige maandag, geen druppel alcohol meer gedronken”. De mond van John viel weer open, maar na een tijdje zei hij : “dat is heel slecht voor mijn zaak, maar ik wil je toch feliciteren, vooral omdat je veel meer karakter hebt dan ik vermoedde”.

Gedurende het nuttigen van zijn twee Duvels, dronk Nel koffie. Ze keuvelden over van alles en nog wat. Af en die kwam één van de mannelijke klanten een poging wagen, ondanks de aanwezigheid van Johan, om een gesprek met haar aan te knopen, of een rosétje aan te bieden, maar telkens sloeg Nel het aanbod beleefd af.

Na een paar keer, zie Johan : “Nel, jij bent mijn bezit niet, dus als jij iets wilt met éénder welke onnozelaar hier aanwezig, jij kunt doen wat je wilt”. “Jij bent een vrij mens”.

Nel had hier niet op gereageerd, maar vond zijn opmerking alles behalve aangenaam.

Toen ze zag dat zijn tweede Duvel op was, vroeg ze : “mag ik nog met jou terug naar jouw huis ?” Johan had onbegrijpend gekeken en dan maar : “natuurlijk” gezegd.

Eénmaal terug in de boerderij had Nel hem gevraagd : “wil jij mij in de handen van andere mannen duwen of zo ?” Johan zei : “neen, wat jij relationeel met iemand doet, daar heb ik geen zeggenschap over, zoals ik in café zei : je bent een vrije vrouw die verantwoordelijk is voor haar eigen keuzes”. “Je kunt kiezen om bij mij te blijven, dat is waar, en je weet wat je moet doen, als je dat wilt, maar dat wil niet zeggen dat ik jouw baas dan ben, of dat je mijn eigendom bent”. “Ik vind jouw gezelschap aangenaam, dat is zo, maar ik vind dat ik geen enkel recht heb om jou te claimen”. “Als jij in relatie met iemand wilt gaan, omdat je een jonge vrouw bent en vanzelfsprekend ook nood hebt aan knuffels, warmte en liefde, om van seks maar te zwijgen, dan kan en wil ik jou dat niet verbieden”. “Dat zou fout zijn”. “Of ik dat leuk zou vinden is iets anders, maar dat mag niet jouw probleem zijn”.

Nel had zonder iets te zeggen geluisterd. Ze snapte niet echt wat hij wou zeggen. Ze gingen slapen, Johan op de sofa en Nel in het bed. Daar lag ze langdurig wakker na te denken over zijn uitspraken.

De dag erna, de zondag, had Johan enkel voor de voormiddag een job aangenomen, namiddag en avond, was hij in feite vrij. Dat schreef hij ook op het ondertussen gebruikelijke papiertje voor Nel, voor zijn vertrek ’s morgens.

Tegen één uur was hij terug. Nel had uitgeslapen, een douche genomen en enkel een koffie of twee gedronken, toen ze hem met de Landrover hoorde toekomen.

Johan kwam binnen, zag haar aan het keukeneiland zitten en zag ook een hoopje kleren naast het eiland op de grond liggen. Hij keek er naar, Nel zag zijn blik er naar toegaan en zei simpelweg : “voor de ton”. Johan was sprakeloos. Hij nam zich nog een koffie, pakte al die oude kleren van Nel vast en liep ermee naar buiten. Hij smeet ze effectief in een groot olievat dat helemaal achteraan op het terrein stond en goot er een beetje benzine over. Toen de vlammen omhoog schoten, bleef hij op een meter of twee afstand, er staan naar kijken. Dan liep hij terug naar binnen.

“Ik ga even douchen, andere kleding aandoen en dan gaan we op schok”, zei hij. Een half uur later stond hij terug beneden. Nel had haar nieuw jasje aangedaan en stond te wachten. Johan had immers ‘we gaan op schok’ gezegd en ging van de veronderstelling uit dat ze samen ergens naartoe gingen.

Na tien minuten rijden met de Landrover, parkeerde Johan ergens. “Wat gaan we hier doen ?” vroeg Nel. “Wandelen” zei Johan simpelweg. Ze wandelden de grote rozentuin van het Nachtegalenpark binnen. Het seizoen voor de rozen was wel grotendeels voorbij, maar rustig wandelden ze tussen de verschillende perken door. De meeste hadden nog wel bloemen, maar er waren al een deel perken waar de rozen uitgebloeid waren. Op een bepaald moment stopte hij aan een perk en zei : “ruik eens aan die bloemen”. Nel boog voorover en rook aan den dikke gele roos. “Woauw” zei ze, “dat ruikt beter dan eender welk parfum”. Johan knikte. Tot dan hadden ze nog niets gezegd.

Daarna liepen ze het Middelheimpark binnen, wandelden tussen de bomen, waar hier en daar een kunstwerk stond om daarna het Nachtegalenpark in te wandelen en uiteindelijk op het terras van ‘De Melkerij’ te gaan zitten en daar een koffietje te nuttigen. Tussen al die eeuwenoude bomen wandelen, had Johan het spraakvermogen ontnomen. Hij stond in volle bewondering van al die pracht. Nel had dat aangevoeld en ook maar niets gezegd.

Terwijl ze op het terras zaten en naar de spelende kinderen in de speeltuin keken genoten ze stilzwijgend van het zonnetje.

Na een tijdje zei Nel : “Johan, ik wil niet ondankbaar overkomen, maar als ik mijn situatie zo bekijk, dan heb jij mij in de onmogelijkheid gebracht om nog coke of zelfs maar een gram wiet te kopen, door achter mijn rug mijn leveranciers te saboteren, je zet mij het mes op de keel, wat betreft drank, omdat ik heel goed weet dat je mij buiten kiepert als ik terug teveel drink en ik zit opgesloten in een weliswaar mooie omgeving”. “Die tuin rond de boerderij is prachtig, het woongedeelte van de boerderij ook, maar ik voel me net een gevangene.”. “Op heel de boerderij is geen fiets of brommertje aanwezig, mocht ik ergens naartoe willen, dan kan dat enkel te voet of met jou, dat voelt verstikkend aan”. “Daarnaast heb je daarstraks mijn oude kleding verbrand en me vorige week vele spullen gekocht, waar ik ook geen inspraak in had, ik vond dat wel leuk, maar toch geeft me dat een gevoel van in een soort keurslijf gedwongen te worden”. Ze zweeg en zag Johan nadenken.

Meerdere minuten zei Johan niets, dan greep hij zijn GSM en belde mij, Rick op en vroeg hij of ik wat later die dag bij hem kon langskomen.

Dan zei hij : “Nel, wat ik doe, is inderdaad enkel voor mijn plezier en het ontgoocheld mij erg wat je zonet zei”. “Maar je hebt wel gelijk”. “Je hebt inderdaad een mobiliteitsprobleem, maar daarvoor belde ik net Rick, die komt straks”.

“Ik heb je gevraagd nuchter te blijven, dus niet te drinken, ook al kocht ik een paar kartons rosé, je hebt de vrije keuze om ervan te drinken of niet”. “Wat de coke betreft, had ik je vooraf gevraagd of jouw leveranciers buiten spel mocht zetten, had je me vermoedelijk met een lege roséfles op het hoofd geslagen, daar had ik geen andere keuze”. “Ik vind het leuk dat je bij mij op de boerderij logeert, dat is zo, maar ik wil zeker niet dat jij je als een gevangene voelt in een soort gouden kooi”. “Dat is niet mijn bedoeling, ik zei je al, je bent een vrije vrouw en je kunt zo lang je wilt op de boerderij blijven wonen, mits je nuchter bent en van de coke of andere shit af blijft”. “Daar kies je dan zelf voor, als je dat als druk van mijn kant ervaart, dan excuseer ik me daarvoor, maar ik kan daar niet van afwijken”. “Als ik je opnieuw straalbezopen zou aantreffen, of helemaal van de kaart omdat je wat gesnoven hebt, dan zou me dat erg veel pijn doen en dat kan ik niet hebben”. Daar wijk ik dus echt niet van af”. “Wij hebben dus, volgens mij maar één probleem en dat is jouw mobiliteit, daar zorgt Rick straks wel voor”. “Al de rest zijn keuzes, waarin je volledig vrij bent om te doen wat je wilt”. Johan had alles, redelijk nors gezegd, maar bestelde gewoon nog twee koffies en keek naar de spelende kinderen in de speeltuin.

Bij zichzelf dacht hij : ‘die wil mobiel zijn, om van mij weg te geraken en terug haar onnozel en volgens hem idioot leven terug op te pakken’. Hij voelde zich erg triest maar zei daar niets over. Een half uur later waren ze op de terugweg. Ze spraken niet meer en Nel voelde dat Johan zich geërgerd voelde. Bij zichzelf dacht ze : ‘als ik hier mijn eigen ruiten maar niet ingeslagen heb’.

Ze aten wat, dit keer broodjes met beleg en tegen zeven uur kwam Rick aan. Die kreeg koffie en voelde direct dat de sfeer licht gespannen was. Johan zei : “ik wil een set wielen voor onder haar kont”. Hij wees met zijn hoofd naar Nel.

Ik zei : “heb jij een rijbewijs Nel ?” Die knikte en zei : “ja, gehaald toen ik achttien was, mijn moeder heeft me leren rijden om een rijbewijs te halen, maar sindsdien heb ik niet meer gereden”.

Ik zei : “Johan het komt eigenlijk goed uit, jij moet sowieso kosten maken, want anders ga je belastingen moeten betalen”. “Ik stel voor dat jij een grote bestelwagen koopt, type Mercedes Sprinter bijvoorbeeld, met gesloten cabine, daar kunnen veel gemakkelijker al jouw spullen voor de tuinen in en best koop je ook een grote aanhangwagen, een Brian James bijvoorbeeld met dubbele as en met hoge zijkanten in traliewerk”. “Dat noemt loofrekken, je kunt kan die aanhangwagen redelijk hoog met groenafval laden, er zit een winch op om eventueel boomstronken erop te trekken en er zijn twee oprijplaten bij, waardoor je met een zitmaaier ineens op de aanhangwagen kunt rijden”. “Ik heb geen zitmaaier” zei Johan. “Klopt” zei ik, “die zul je nog moeten kopen”. “Alleen ga ik die niet voor jou kiezen, jij moet je keuze maken en ik regel de rest wel”. “Kom we gaan even aan jouw pc zitten en dat laat ik je zien wat mogelijk is”.

Nog geen uur later had Johan gekozen voor een Mercedes Sprinter 519CDI, een dubbele as aanhangwagen van Brian James met loofrekken, die hydraulisch kon kippen en een Husqvarna R420 zitmaaier. Johan was in zijn nopjes. Hij zei me : “regel dat maar”.

Nel was de tijd dat Johan en ik achter de pc zaten naar boven geweest en kwam terug naar beneden met andere kleding aan. We zaten met z’n drieën aan het keukeneiland een koffie te drinken en Johan zei : “Nel, ik koop me een bestelwagen met aanhangwagen en een zitmaaier”. “Dan kan jij de Landrover gebruiken om mee rond te rijden”. Dat had ik Johan in het oor gefluisterd.

Nel’s reactie was : “oei, wat gaat dat allemaal kosten”. Johan wou reageren maar ik was hem voor en zei : “zonder btw iets meer dan honderd duizend euro”. “De btw recupereert Johan, bij het eerstvolgende kwartaal”. “Die honderd duizend wordt op vier jaar afgeschreven, dat wil zeggen dat hij de volgende vier jaar, elk jaar vijfentwintig duizend euro minder winst heeft en dus ongeveer voor dat bedrag minder belastingen betaald”. “Bovendien heb jij een vervoermiddel, dat afgeschreven is en dat tegen een stootje kan, mocht je ergens tegenaan rijden”. “Alleen zal Johan nog de tijd moeten nemen, om je goed met die Landrover te leren rijden, want dat is nog een ding waar je tussengas moet geven, dat is even wennen”. “Bon” zei ik, “ik ben ermee weg, Johan ik zorg dat die dingen zo snel mogelijk geleverd worden, zodat je verder kunt”. Ik verliet de boerderij.

Toen ik weg was, zei Nel : “doet Rick voor jou die bestellingen ?” Johan zei : “ja, die regelt dat, die haalt het nodige geld van mijn firmarekening, want die heb ik daar volmacht op gegeven en ik moet me geen zorgen maken”. Nel zei : “vertrouw jij die Rick met jouw centen ?” “Blindelings” zei Johan, “die valt nog liever dood dan één euro van mij te stelen”. “Trouwens ter informatie, het was Rick die op mijn vraag jouw dealer heeft laten oppakken”. Nel schrok en zei : “weet die alles over mij ?” Johan zei : “Nel, ik heb maar één echte vriend, iemand waar ik blindelings kan op rekenen en iemand waarvan ik weet dat die nooit ook maar één woord over mij of jou aan iemand verteld”. “Rick is de discretie zelve, wat ik ook uitspook, Rick houdt zijn muil toe en gaat nooit een woord over mij of jou aan iemand vertellen”. “Ik ga een douche pakken” zei Johan en hij ging naar boven om een half uur later in zijn dikke badjas terug naar beneden te komen. Hij installeerde zich in een sofa.

Dan ging Nel naar boven, nam ook een douche, deed daarna een zwart lingeriesetje aan, parfumeerde zich met Jean Paul Gaultier en ging zo naar beneden.

De tv stond op en ze ging tussen de grote tv en de plek staan waar Johan zat. Ze keek hem aan en zei : “Johan, ik ben sinds maandag nuchter, heb geen drank en geen shit meer aangeraakt, ik heb een paar keer met de vibrator gespeeld, maar telkens kwam jij in mijn gedachten, dus ik heb een keuze”. “Ik wil nu door jou geneukt worden en wel onmiddellijk, ofwel wijs je me nu af en dan ga ik morgenvroeg weg”. “Sinds ik hier ben, heb ik buiten die paar pogingen met jouw vibrator, geen seks meer gehad, ik wil nu seks en best niet tegenpruttelen”.

Johan zat sprakeloos in zijn sofa. Blote benen, licht onderuit gezakt, witte dikke badjas aan en hij keek haar licht omhoog naar haar. Johan was verbaasd. Dan zei hij ietwat stuntelig : “Nel, ik voel me vereerd, maar ik heb sinds jij hier bent, geen enkele keer aan mijn piemel getrokken, dus als ik nu, wat dan ook met jou doe, dan kom ik binnen de vijf seconden klaar”.

Nel lachte en zei : “dat kan me niet schelen, dat zuig ik je eerst leeg, daarna krijg je een kwartiertje om bij te komen en dan moet je mij neuken”. “Op seks gebied wil ik het voor het zeggen hebben en zo lang kan ik nog wel wachten”. Ze boog zich voorover, trok de ceintuur van de badjas los, duwde die open en zag voor het eerst het blote lichaam van Johan. Zijn lul lag op zijn onderbuik en was al half hard.

Zonder dralen, nam ze de pik in één hand, trok er een paar keer aan en zette haar lippen op de eikel. Een seconde later, schoof ze met haar lippen naar beneden over de lul heen en nam zoveel mogelijk lul in haar mond. Johan voelde haar zuigen en tegelijk met de éne hand maakte ze aftrekbewegingen. Zodra haar lippen contact maakten me de piemel van Johan stond die ineens keihard. Nel begon te pijpen alsof het haar allerlaatste keer was. Johan wou nog wat protesteren, maar het zalige gevoel van haar mond over zijn lul, haar kronkelende tong, haar gezuig en haar stevig aftrekken maakten hem machteloos. Hij gooide zijn hoofd achterover tegen de rugleuning van de sofa, sloot zijn ogen en onderging gewoon de actie van Nel. Binnen de vijf minuten slaagde ze er in om zijn ballen te laten samentrekken en iets later, voelde Johan het sperma uit zijn ballen omhoog schieten, door zijn lul heen, recht in haar zuigende mond. Het, sinds een paar weken opgespaarde sperma vloog naar buiten. Johan onderging het met een lange en diepe kreun. Nel slikte als een razende alles wat in haar mond uit die lul kwam, zo snel mogelijk weg. Het was wat veel en het kwam langs haar mondhoeken naar buiten.

Zodra Johan uitgespoten was, keek ze op, zag Johan naar haar kijken, met haar tong, likte ze langs haar lippen, het naar buiten gekomen sperma weg, dan gaf en een zacht kusje op de verslappende pik en ze lachend : “voilà se, zeg nu nog dat ik geen piemel kan leegzuigen”. Ze keek lachend naar Johan en zei : “wil je iets drinken ?” “Blijf rustig zitten ik haal je wat”. Een minuut later kwam ze met twee mokken koffie naar de zetel, zette er ééntje op het bijzettafeltje aan de kant van Johan en de ander op het tafeltje aan de andere kant. Dan kroop ze, nog steeds in lingerie, naast hem en zo dicht mogelijk tegen hem aan. Johan sloeg één arm om haar heen, Nel glimlachte, met één hand ging ze over zijn borstkas en liet daarna de hand rusten op zijn buik. Na een paar minuten zei ze laconiek : “jij zei dat je binnen de vijf seconden zou klaarkomen, wel het was iets langer, maar het scheelde niet veel”. Haar hand gleed van zijn buik naar zijn natte piemel. Ze speelde er wat mee en streelde af en toe over de balzak.

Johan zei niets en genoot. Af en toe nipte hij van zijn koffie, die van Nel stond gewoon koud te worden. Minutenlang zaten ze zonder iets te zeggen tegen mekaar. Al die tijd speelde Nel wat met de piemel van Johan, af en toe trok ze er een beetje aan, dan kraste ze met haar nagels over balzak, dan weer streelde ze zijn onderbuik, zijn liesstreek, dan weer de binnenkant van zijn dijen om uiteindelijk weer met haar hand voer zijn piemel te strelen. Die begon zachtjes aan te reageren. “Ha”, zei Nel, “hij is terug wakker”. Ze begon zachte aftrekbewegingen te maken. Johan genoot. Hij zei niets en liet haar doen. Traag kwam zijn lul terug in harde toestand, Nel zei : “goed zo, klaar voor gebruik”. Ze kwam onder de arm van Johan vandaag, zwiepte een been over zijn buik, trok haar slipje wat opzij, positioneerde haar kaal geschoren kutje voor zijn piemel en ging zitten.

De pik van Johan schoof bij haar naar binnen. Nel zat met haar knieën, links en rechts van de heupen van Johan. Zodra de piemel helemaal in haar zat, zuchtte ze. “Dat past” zei ze en ze lachte. Dan greep ze naar haar rug en ontdeed zich van haar bh. Ze boog zich voorover en zei : “zuigen !” en ze bood één van haar tepels aan door die voor zijn mond te houden. Johan hapte die naar binnen en begon fel te zuigen. “Zuig maar zo hard je kunt” zei ze nog en tegelijk voelde Johan dat Nel heel haar onderkant optilde en traag terug liet zakken op zijn harde lul.

“Godverdomme Nel, jij hebt een goddelijke kut, maar in werkelijkheid ben je me aan het verkrachten”. Hij grinnikte en zoog terug, nu op de andere tepel. Nel wou iets zeggen, maar door zijn gezuig kwam er enkel een langdurige kreun uit haar mond. Op een traag ritme tilde Nel haar onderlijf omhoog en liet het terug vallen op de liesstreek van Johan. Die bleef alternerend op elke tepel zuigen en zachtjes op knabbelen.

Dan, plotseling ging zijn GSM. “Verdomme” zei hij, “ik moet oppakken”. Hij stond gewoon recht en tegen Nel zei hij : “hou je vast en blijf zitten”. Met Nel gezeten op zijn pik, liep hij naar het keukeneiland, waar het toestel lag. Nel had haar beide armen rond zijn hals geslagen. Met één hand onder de kont van Nel hield hij haar stil op zijn piemel en hij keek naar de telefoon. “Rick belt” zei hij en hij greep naar het toestel en nam op.

“Wat scheelt er ?” vroeg hij me. “Stoor ik” vroeg ik. Johan zei doodleuk : “neen, jij stoort nooit, maar hou het kort want Nel zit op mijn lul”. Nel kon horen wat ik zei en uiteraard wat Johan zei. Ik zei : “ik wou gewoon weten welke kleur die bestelwagen moet hebben”. “Hou die maar gewoon wit” zei Johan. “Ok” zei ik, “neuk dan maar rustig verder en geniet er van”. Ik lachte. “Zal ik doen” zei Johan en hij haakte in. Hij legde zijn telefoon opzij pakte met die hand ook de kont van Nel vast, liep gewoon wat rond en tilde haar met zijn twee handen omhoog en liet haar daarna terug zakken over zijn lul. Nel kreunde. Ze hield zich goed vast, rond zijn hals en had haar benen, onder zijn badjas, gekruist op zijn rug. Dan bleef hij ergens midden in de woonkamer staan en tientallen keren tilde hij haar op en liet ze terug zakken. Telkens schoof zijn lul diep in haar. Nel kreunde als maar harder. Moeiteloos ging Johan door. Haar borsten schuurden over zijn borstkas. Dan hield hij stil en zei : “Nel, wil je mij kussen ?” Die keek met glazig ogen iets naar beneden naar het gelaat van Johan en zei : “onnozelaar”, dan boog ze zich ietwat haar hoofd en haar lippen vonden de zijne. Een zwoele, trage tongkus volgde. Ondertussen bewoog Johan traag het onderlichaam van Nel op en neer. Nel moest naar adem happen. Die vent stond haar staande te neuken, zijn dikke pik schoof er diep in haar. Ze voelde de genotskrampen opbouwen in haar lichaam. Dit had ze nog nooit meegemaakt. Midden in de woonkamer stond hij haar rechtstaande te neuken. Telkens hij haar naar beneden liet ploffen op zijn lul liet ze een diepe zucht.

Nel dacht, ‘dat kan die toch niet lang volhouden’, maar Johan hield het wel vol en bleef haar op en neer over zijn piemel schuiven. Haar gewicht leek voor hem een pluimpje te zijn. Langzaamaan ging hij wat sneller. Nel neep met haar kutspieren in zijn lul. Dat had ze nog nooit gekund en nu ging dat vanzelf. Op een bepaald moment hield hij even stil, kuste hij haar weer vol op de mond, met een dwingende tong en na de tongkus zei hij : “Nel, jou gepijp van daarnet vond ik al een goddelijk geschenk, toen ik mijn lul bij jou voelde binnenschuiven daarna, bevond ik me al in de hemel, als jij nu nog voor mij wilt klaarkomen, dan is dat het allergrootste geschenk dat je me kunt geven, het is geen verplichting maar gewoon mijn diepste wens”. Hij had het zo doodernstig gezegd toen hij na de kus terug haar hele lichaam optilde en zachtjes terug liet zakken. Nel kreeg naast het gevoel van genot, plots een heel ander gevoel, het was alsof ze zijn woorden als een soort liefdesverklaring interpreteerde.

Johan zette een hoger tempo in en Nel kon niet anders dan zich met beide armen rond zijn hals vasthouden en op en neer te schokken. Ze trok met haar armen zijn hoofd in haar hals en riep : “Johan, godverdomme, neuk me kapot, ik wil je voelen spuiten, komaan klootzak, dit is zo geil, zo zalig, laat het niet stoppen, en dan begon ze te gillen want Johan zette zijn maximaal tempo in en ging bijna gewelddadig met heel haar lichaam op en neer over zijn lul. Nel wist niet wat haar overkwam en zwol iets in haar en nog nooit in haar leven had ze zulk een ontploffing van genot gevoeld. Ze krijste het uit toen de bliksemschichten van genot door heel haar lijf schoten. Ze zag sterretjes en daarna, het moment dat Johan haar stil hield en zijn kloten helemaal in haar omhoog, leegspoot, werd het haar zwart voor de ogen. Goed dat Johan haar vast hield of ze had als een slap vaatdoek gewoon krachteloos op de grond gedonderd.

Voor commentaar op dit verhaal, stuur een berichtje naar rickdanvers@yahoo.com of hier op de site. Dit verhaal is enkel bedoeld voor de Gertibaldi site, het is dus verboden dit verhaal te kopiëren tenzij met voorafgaande, schriftelijke toestemming van de auteur.

Sensuele groeten,
Rick