BDSM artikelen, erectiepillen of gewoon iets voor de fun?Zoek erotische hulpmiddelen in onze vertrouwde webshop

Jeroen

Jeroen was 2 maanden geleden 16 jaar geworden. Samen met Debby, zijn moeder, woonde hij op een klein flatje. Gelukkig, dicht bij school, na haar scheiding had ze niet genoeg geld om een scooter voor hem te kopen. Het flatje was niet groot, beiden een eigen slaapkamer,een woonkamer, een keuken, douche en toilet in een ruimte, het was behelpen, maar tot nu toe ging het goed. Wel hadden ze vaak ruzie, hij zag wat zijn vrienden allemaal kregen, eigenlijk was hij wel jaloers. Debby zag er met haar 36 jaar nog erg goed uit, meestal liep ze er ook wel enigzins hoerig bij, ze vond het wel leuk om mannen op te winden, vaak nam ze een vriendje voor een nacht mee naar huis. Vanmorgen was de bom gebarsten, haar lover zat aan het ontbijt, Jeroen schold haar uit voor hoer. De stemming was inmiddels beneden het nulpunt gedaald. Hij had zich teruggetrokken op zijn kamer, huiswerk,en toen hij daar mee klaar was, was hij op bed gaan liggen. Onder zijn matras haalde hij een sexboekje, al snel was hij aan het masturberen, toch nog iets goeds op deze dag. Jeroen had niet gehoord dat zijn kamerdeur openging, maar schrok ineens van een felle flits, en nog een. Debby maakte 2 foto’s, terwijl hij aan zijn pik zat te trekken. Zo, jongen, die zal ik morgen eens opsturen naar school, dan kunnen ze allemaal zien wat voor vies ventje je bent. Hij smeekte haar dat niet te doen,heel lief antwoorde ze , ze niet op te sturen, maar dan moest hij wel zijn excuses aanbieden voor zijn woorden vanmorgen. Sorry mam, ik neem alles terug, Jeroen dacht er makkelijk onderuit te komen. Een week later, het was zaterdagavond, Debby vertelde dat ze vanavond 3 vriendinnen op bezoek kreeg. Nou, ze deed maar, hij zou vanavond met zijn vrienden naar de kroeg gaan, wie weet kon hij wel een meisje versieren. Ik verwacht je om maximaal 11 uur thuis, ging ze verder. Maar mam, het is zaterdag, anders mag ik tot 1 uur wegblijven, begon hij, om 11 uur, anders stuur ik alsnog je fotos op.Eieren voor zijn geld kiezend kwam jeroen dus om iets voor 11 weer thuis.Balend dat zijn avond alweer zo vlug voorbij was. In de kamer zag hij Wendy en Marlies, zijn moeder en nog een vriendin van haar, die hij niet kende. Ze keken hem lachend aan, zo jongen , was je er weer. Op tafel zag hij een opengeslagen fotoalbum, shit, dat was hij op die plaatjes, het kreng had ze aan haar vriendinnen laten zien. Zijn hoofd werd rood. Leuke foto’s jongen, zei Wendy, dat willen we wel eens in het echt zien, kleed je maar eens uit. Ja dag, dat doe ik niet, begon hij, maar meteen werd hij afgekapt, wat is er onduidelijk aan de woorden van Wendy, kleed je uit. Zijn eigen moeder die dat zei. Angstig keek hij rond, maar zag hun blikken op hem gericht. Nou komt er nog wat van, schiet eens een beetje op, uit die vodden van je. Daar stond hij dan, naakt, ongemakkelijk onder de blikken die hem opnamen, maar toch ook wel enigzins opgewonden, kleine jeroen stak zijn kopje omhoog. Een luid gelach weerklonk,je hebt hem al redelijk onder controle Debby,maar het is nog niet alles, hij moet maar eens goed afgericht worden. Het was de stem van de vriendin die hij niet kende. Ja Agnes, daar heb je wel gelijk in, zou je me daarbij willen helpen, jij hebt al zoveel ervaring met pups, je hebt vast goede tips voor me.Tuurlijk Debby, daar zijn we tenslotte vriendinnen voor, dat doe ik met alle plezier. Jeroen stond nog steeds naakt voor die 4 duivelinnen, die het wel leek te bevallen, Agnes stond op, haalde uit haar tas een halsband, en deed deze vakkundig om. Op je knieen jongen, vanaf nu noemen we je woef, en ben je ons hondje. Zoals je weet lopen hondjes op 4 poten , dus op je knieen. Daar zat Jeroen dan voor ze, Agnes riep, kom hier woef, langzaam kroop hij naar haar toe. Haar hand ging door zijn haar, brave hond, ga lig. Zit, geef pootje, lig ,pootje, zit , lig, ze ging zo een hele tijd door, terwijl de rest van het publiek toekeek.Zeker een uur ging ze zo door, het was al wel een uur of een dat ze stopte. Woef moet zeker nog wel uitgelaten worden, vroeg ze met haar gemene stem. Ja, woef moet nog wel uitgelaten, dat meende ze toch niet, ik zou toch niet op deze manier mee naar buiten moeten, wat zouden de buren er wel niet van zeggen? Agnes pakte een lange riem, deed deze aan mijn halsband, kom woef, je mag mee, leuk he. Nee, niet doen, vroeg hij nog, maar er was geen ontkomen aan, aan de riem trok ze hem mee. Gelukkig kwamen ze niemand tegen in het trappenhuis, ook op straat was het rustig. Zo woef ,snuffel maar aan die boom daar, en doe dan een plasje, door de onervarenheid hiermee liep het meeste over mijn been, werd dus zeiknat. Aan de riem trok ze me weer mee naar huis toe, helaas, dit keer ging het naar de berging,dat was de plek voor hondjes. Lig, en we willen je niet horen vannacht. Ze hadden het kennelijk goed voorbereid, in de hoek van de berging stond een grote mand, 2 bakjes met water en brokken. Erg goed sliep Jeroen niet die nach, al was de mand groot, hij paste er niet echt in, de vloer van de berging was koud, en de angst van wat hem nog te wachten stond , maakte het er ook niet beter op.Door de raampjes net boven de grond zag hij het langzaam lichter worden Om 10 uur hoorde hij gerommel bij de deur, daar stond Debby, de riem in haar hand, kom hier woef. Mamma, dit wil ik niet. Kom hier woef, ging ze gewoon door.Jeroen besefte dat hij in haar macht was, zeker na de foto’s die s’nachts genomen waren.Gelukkig was het zondagmorgen nooit druk, dus niemand zag hem buiten ,vanaf het balkon zag hij wel moeders vriendinnen toekijken. onder luid applaus deed hij zijn plasje, en hoorde ze roepen, een lekker zindelijk puppy heb je al. Gelukkig mocht hij weer naar binnen toe, de dames zaten lekker aan een ontbijt, voor hem stond er in de hoek een bakje water.Weet je Debby,als je wilt dat woef goed word afgericht, moet je hem maar eens een maandje aan mij geven. Neem hem maar mee Agnes, ik meld hem wel ziek op school, dan kun je voorlopig je gang gaan. Daar zat Jeroen dan, in een kennel met 2 grote andere honden.”

Wat vond je van dit verhaal?

(Alleen leden kunnen stemmen)

Aantal stemmen: . Gemiddeld cijfer:

Nog geen cijfer, ben jij de eerste ?

Geschreven door Anoniem

De schrijf(st)er van dit verhaal heeft er voor gekozen anoniem te blijven. Derhalve is er geen verdere informatie bekend over deze auteur.

Dit verhaal is 9895 keer gelezen.
Reageren? Leuk! Houd het aub on topic en netjes, dankjewel!

Plaats een reactie