Stille wateren-1

[ Een verzoekverhaal geplaatst onder Tieners, het had voor een heel groot deel ook bij Lesbisch kunnen staan. ] Een willekeurige doordeweekse dag half juni. Ergens op een school in een middelgroot plattelandsstadje is een les in lichamelijke opvoeding, gymles zeiden we vroeger, aan de gang. De jongens en meiden uit 5 vwo hebben net een oefening gedaan en de leraar laat ze in een rij komen. Hij telt snel, even aantal meisjes en oneven aantal jongens. Eerst in volgorde van lengte gaan staan, jongens bij de jongens en meisjes bij de meisjes. De grootste rechts, voor jullie links. Er wordt wat door elkaar heen gerend maar dan staat iedereen weer in de rij. De leraar kijkt goedkeurend. Theo, jij hier bij mij zegt hij tegen de langste leerling. We gaan handstand oefenen. Weten we het nog? Goed je handen neerzetten, vingers spreiden en dan benen omhoog gooien tot je in evenwicht bent. De leraar doet het vloeiend voor en blijft een paar seconden op zijn handen staan en zakt dan heel beheerst weer terug. In de rij klinkt geroezemoes. Goed twee aan twee en om beurten oefenen. De dames aan die kant, de heren aan deze kant. Roos treft Carla weer, zoals wel vaker bij oefeningen waar de lengte een rol speelt. Twee totaal verschillende meisjes maar wel even lang, eenzelfde postuur en kort voor de zomer allebei 18 jaar geworden. Roos, de blonde dochter van een fabrieksdirecteur, lange haren, leuk gezicht en redelijke borsten. Carla het donkerblonde meisje, heel lang haar en ook behept met een leuk gezicht en wat grotere borsten, dochter van een moeder die haar vent niet kon boeien en die verdween toen Carla negen jaar oud was. De scheiding destijds maakte veel indruk op haar, mede door de vele ruzies die ermee gepaard gingen. Ze is toen ook een jaar blijven zitten. Een verschil in karakter en in uitstraling, maar niet in aantrekkingskracht. De meisjes zitten al vanaf de brugklas bij elkaar in de klas en gaandeweg de tijd hebben ze toch een band opgebouwd. Carla heeft het vertrouwen van Roos nooit beschaamd, nooit heeft ze over haar geroddeld met anderen. Ze heeft vaak bewonderend naar haar gekeken en gedroomd over haar lijf. Iets wat ze Roos nooit heeft verteld. Roos heeft nooit een onvertogen woord tegen Carla gezegd, ze weet van haar situatie en hoe ze leeft bij haar moeder. De manier van doen van Carla, haar houding en vooral het niet roddelen waardeert Roos heel erg. Soms droomt ze van haar lijf maar dat weet Carla niet. Roos is, net als Carla, een jaar ouder als de meeste anderen. Op de lagere school heeft ze een tijd in het ziekenhuis gelegen en daardoor moest ze het vijfde leerjaar overdoen. Als oudste van de klas is ze leidster van een groepje meiden en haantje de voorste met nieuwe kleding. Ook was ze de eerste op school met een smartphone en maakte daar de blits mee. Carla het stille meisje, vaak alleen en voor de buitenwereld in zichzelf gekeerd, een mobiele telefoon had ze niet en ze had nooit nieuwe kleren, ja van de kringloop dus ze liep altijd wel een paar jaar achter de mode aan. Haar moeder moest hard werken om in hun levensonderhoud te voorzien en daarnaast ook nog de opleiding van haar dochter betalen, zeker nu ze sinds haar achttiende verjaardag geen alimentatie meer voor haar kreeg. Ze wilde perse dat Carla het vwo afmaakte en als ze dan wilde mocht ze studeren. Dan kreeg ze tenminste een studiebeurs en kostte het haar moeder veel minder. En Carla wil dat dolgraag, ze wil verder leren, hogerop komen en dan haar moeder terugbetalen voor wat zij al die jaren voor haar heeft betaald. Nu gaan ze samen de oefening doen. Ik eerst? vraagt Roos en Carla knikt ja. Carla gaat klaar staan en Roos gooit haar benen omhoog. Carla moet moeite doen om haar vast te houden maar Roos zakt zelf door haar armen. Carla probeert haar zachtjes te laten landen. Nou jij en ze draaien. Carla zet haar handen op de grond en gooit haar benen omhoog. Roos vangt ze op en steunt ze. Haar handen voelen de zachte benen van Carla. Die blijft twee tellen in handstand staan en komt weer terug. Goed zo geeft Roos haar glimlachend een compliment. Dit gaan een poosje zo door. Om beurten proberen ze het en Carla blijft meestal wel staan. Je moet proberen je armen gestrekt te houden zegt Carla. Een goede aanwijzing is dat Carla zegt de gymleraar die bij hun is komen kijken. Roos gooit haar benen weer omhoog en Carla vangt haar op. Ze ziet dat Roos haar armen nu recht houdt en ze blijft voor het eerst staan. Als ze weer rechtop komt geeft Carla haar een complimentje en Roos accepteert dat glimlachend. De leraar knikt glimlachend en loopt verder. Na een minuut of tien beëindigt de leraar de oefening en ze moeten weer in de rij komen. Hij laat ze nog drie rondjes hard lopen en dan is het omkleden. De jongens en meisjes lopen ieder hun eigen kleedkamer in. Ze moeten verplicht douchen en weer omkleden. In de meisjes kleedkamer stapt iedereen onder de gemeenschappelijke douches en met hun doucheshampoo wassen ze zichzelf. Daarna is het afdrogen en aankleden. Ze hebben er handigheid in en het kost ze slechts een tiental minuten. Weer buiten lopen ze de gang door naar de kantine. Het is nu eerst pauze. Roos heeft weer een paar van haar klasgenoten om haar heen hangen. Carla zit op de gang en leest nog even het leerboek voor de volgende les. Ze koopt nooit geen drinken, ze heeft zelf van huis een beker meegenomen. Twee weken later is het zomervakantie. In de klas blijven er drie zitten, de rest is over naar de examenklas, waaronder Roos en Carla. Er wordt geschreeuwd en gejoeld, fijne vakantie klinkt het overal. Carla loopt met haar fiets de stalling uit. Fijne vakantie Roos zegt ze. Jij ook Carla, tot over zeven weken reageert Roos met een glimlach. Ja, tot dan en ze fietst weg. Roos kijkt haar na. Tien minuten later fietst ook Roos met drie andere meiden weg. De school ligt in een provinciestadje en de meeste jongens en meisjes wonen in dorpen erbij in de buurt. Een paar kilometer verderop. Het groepje Roos nadert een lopende fietser. Dichterbij gekomen ziet Roos dat het Carla is. Ze knijpt in de remmen. Hé, wat ga jij nou doen!?! schreeuwt een van de andere meiden. Je gaat toch niet stoppen voor die nerd! Roos, kom op zeg! Roos heft haar middelvinger naar de schreeuwlelijk en laat ze gaan. Ze komt naast Carla tot stilstand. Hoi begroet ze haar, heb je pech? Hoi Roos. Ja domme pech, een gebroken ketting. Dat fietst inderdaad moeilijk. Het is mooi weer dus ik loop gewoon naar huis. Maar dat is nog wel een stuk. Ja, twee uurtjes heb ik al uitgerekend. Anders Carla, mijn vader is thuis, die zal vast wel willen kijken naar je ketting. Nee joh, dat hoeft niet. Waarom niet? Kunnen we een kopje thee drinken terwijl hij kijkt en misschien kan jij dan weer fietsend naar huis. Is dat echt niet teveel moeite? Nee, echt niet. De twee wandelen verder. Ik vind het net goed dat die tweeling is blijven zitten. Ik vond het maar een stelletje rotmeiden. Dat vond ik ook. Ik bleef vaak uit de buurt van ze. Ik niet, ik ben niet bang voor ze zegt Roos. Ze zwijgen weer. Jij gaat zeker weer naar Zuid Frankrijk met vakantie? vraagt Carla een minuut later. Nee, dit keer niet, mijn vader had eerder al besloten om met mijn moeder naar Kroatië te gaan en nu gaan we onverwacht met zijn vieren. Ik zou eigenlijk voor het eerst niet meegaan maar Kroatië trekt me wel dus ik ga toch maar mee. Ik heb bij nader inzien geen zin de hele zomer hier te blijven. En je broer ook nog? Ja, ook onverwacht, maar zijn verkering is uit, dus die gaat van ellende ook maar mee. Maar jij? Gewoon thuis, wij hebben daar geen geld voor, er moest een nieuwe koelkast komen en daar is het vakantiegeld van mam aan opgegaan. Ja, dat snap ik. Ze wandelen rustig naast elkaar. Een kwartiertje verder gaan ze een zijweg in en lopen het dorp in. In een villawijkje gelijk aan de rechterkant woont Roos. Ze zetten hun fietsen in de achtertuin. De ouders van Roos zitten buiten van de zon te genieten. Hoi pap, mam. Dag schat zegt haar moeder oh, dag Carla. De moeder van Roos kent haar omdat ze nog niet zo lang geleden er ook al een keer was geweest. Toen was Roos ziek en kwam ze wat dingen van school brengen. Pap, de ketting van CarlaÔÇÖs fiets is gebroken. Kun jij kijken wat je eraan kan doen. Dat wil ik wel, nu gelijk? In ieder geval wel vanmiddag, Carla moet ook nog naar huis en anders moet ze lopen. Ik zal zo meteen wel kijken, even mijn koffie opdrinken. Goed, dan lopen wij even naar mijn kamer zegt Roos. Ze pakt twee koppen thee. Ze neemt Carla mee en boven komen ze op de slaapkamer. Als het nou zulk mooi weer blijft zullen we dan gaan zwemmen in het meer? Morgen of zondag vraagt Roos. Morgen kan ik niet. Ik werk iedere zaterdag in de super bij mijn moeder. Maar zondag kan ik wel. Zullen we dan zondagmorgen om tien uur afspreken, op het grote kruispunt. Ja, maar dan moet jouw vader wel mijn fiets kunnen repareren. Dat lukt wel joh. Ze legt haar hand op de knie van Carla en wrijft erover. Jij hebt geen mobiel h?¿? vraagt Roos na een paar tellen stilte. Nee, dat kan ik niet betalen. Maar ik zou het wel willen, misschien later wel een keer. Want stel dat er wat tussenkomt dan sta je daar te wachten. Carla haalt haar schouders op, dan heb ik pech gehad en ga ik alleen of weer naar huis. Word je dan niet boos? Nee, waarom zou ik, als wij zoiets afspreken ga ik er vanuit dat jij niet voor niets wegblijft maar dat er écht iets aan de hand is. Jij bent zo goed van vertrouwen? Niet altijd, maar ik weet dat ik jou kan vertrouwen. Bijvoorbeeld die Mildred of Sophie die vertrouw ik niet verder als dat ik ze zie. Roos lacht, dat doe ik ook niet. Die twee durf ik geen vinger te geven want dan ben ik een hand kwijt. Carla glimlacht. Een half uurtje later. Roos! hoort ze roepen. Ze rolt van bed af en loopt de kamer uit, ja pap? De fiets is gemaakt en nagekeken. Carla kan weer fietsen. Carla glijdt ook van bed af. Roos komt terug uit de gang en loopt haar tegen het lijf. Oh, heb je het al gehoord? Ja, dan ga ik zo ook maar. Anders drinken we in de tuin nog een kom thee en dan ga je daarna weg. Beneden lopen ze de tuin in. Je ketting was niet gebroken Carla. Door het vele fietsen rekt zoÔÇÖn ketting uit en dan gaat hij slap hangen. Hij was er gewoon afgelopen. Ik heb hem nu een schakel ingekort en het achterwiel goed gezet. De ketting is ook gesmeerd, dat kon ook geen kwaad. Fijn, dank u wel. Geen dank meisje. Jij fietst een stuk verder als Roos dus moet je fiets in orde zijn. De meiden drinken nog een kom thee en dan staat Carla op, heel hartelijk bedankt voor de fiets en jullie allemaal een prettige vakantie. Ja, dank je wel Carla zegt de moeder van Roos. Ze loopt naar voren en Roos loopt mee. Nou Carla, tot zondag zal ik maar zeggen, tien uur op het kruispunt en dan drukt Roos een kus op haar wang. Carla kijkt haar aan en weet niet wat te doen. Tot zondag, Roos stamelt ze, stapt op en fietst weg. Minutenlang blijft de kus nagloeien op haar wang, dit is de eerste keer dat haar dat overkomt en met Roos nog wel. In gedachten fietst ze verder. Eenmaal thuis zet ze de fiets in de berging en loopt naar boven. Haar moeder is nog niet thuis en ze gaat in haar slaapkamer op bed liggen, voelt met haar hand op die plek. Het lijkt of ze die druk van haar warme lippen nog voelt. Waarom zou ze dat doen? Zij vindt Roos leuk, zou het andersom ook zo zijn? Zondagmorgen staat Carla op tijd bij het kruispunt. Iets voor tien uur ziet ze Roos aankomen, die zwaait en ze zwaait terug. Hoi begroeten ze elkaar en fietsen verder. Het wordt lekker weer vandaag en het zou droog blijven zegt Roos. Lekker toch? Bij de recreatieplas zetten ze hun fietsen met kettingen aan elkaar en aan een hek vast. Ze lopen het strandje op en kiezen een plek. Handdoeken gaan wijduit. Ze trekken hun jurkjes uit en in bikini gaan ze liggen, op hun buik en gezicht naar het water. Doet je fiets het goed? Heel goed, de ketting klapperde de laatste tijd en dat is weg, hij fietst ook lichter. Dus mijn pap heeft het goed gedaan reageert Roos glimlachend. Heel goed. Ze liggen een poosje rustig naast elkaar, de zon wordt langzaam warmer. Zullen we gaan zwemmen? Ja, dat is wel lekker reageert Carla. Ze lopen naar het water en blijven een poos zwemmen en pootje baden. Ze lopen weer terug en gaan nat op de handdoeken liggen. Als ze zijn opgedroogd stelt Roos voor dat ze elkaars rug insmeren, de rest kunnen ze zelf wel. Carla begint met de cr?¿me haar schouders in te smeren. Dit is de eerste keer dat ze dit doet en het voelt wel lekker aan, lekker zacht. Ongemerkt doet ze er langer over dan nodig. Dan gaat Carla liggen en Roos doet haar schouders. Ze voelt haar handen over haar lichaam glijden en het is lekker. Ook Roos neemt meer tijd. Carla weet niet dat ook Roos heeft genoten. Carla mag dan door de klasgenoten als buitenbeentje worden gezien, Roos weet wel beter, ze weet dat Carla heel lief is, altijd aardig doet en nooit roddelt. Ze gaan weer plat op hun buik liggen en draaien hun gezichten naar elkaar. Roos glimlacht. Over een week ben ik in Kroatië. Ik zal aan je denken glimlacht ze en legt haar hand op die van Carla. Een klein kneepje er achteraan. Ze blijven een tijdlang liggen en dan draaien ze zich om, smeren zelf hun voorkant in en gaan op hun rug liggen. Af en toe wisselen ze een paar woorden. Carla is niet zoÔÇÖn prater en meestal is het Roos die een gesprekje begint. Ze zwemmen nog twee keer en rond een uur of half twee halen ze een frietje met. Tegen vieren breken ze op, pakken hun spullen in en lopen naar de fietsen. Ze rijden het parkeerterrein af, terug naar het grote kruispunt. Ze stoppen. Nou, ik laat wel wat van me horen zegt Roos. Ja, in ieder geval fijne vakantie en kom heel weer thuis. Dat doe ik en Roos buigt naar haar toe en geeft een kusje op haar wang, vlak naast haar mond. Ditmaal had Carla erop gerekend en kust Roos vlak naast haar mond. Ze kijken elkaar glimlachend aan en dan slaan ze een arm om elkaar heen, hun hoofden zitten in elkaars nek. Een paar seconden blijven ze in die omhelzing staan en dan zetten ze hun voet weer op de trapper. Doei Carla Doei Roos, tot over een paar weken. Woensdagavond gaat de telefoon en de moeder van Carla neemt op. Met Ingrid Bosveld. Dag mevrouw, met Roos, is Carla thuis. Ja, ogenblikje. Carla! roept ze en twee tellen later komt ze de kamer in, Roos voor jou. Met Carla. Hoi, met Roos. Carla, ik heb iets heel dringends met je te bespreken, kan ik langskomen? Wanneer? Nu? Ja, kan dat en ik neem mijn vader mee. Ogenblikje en ze houdt haar hand voor de hoorn. Roos en haar vader willen langskomen omdat ze iets heel dringends te bespreken hebben, is dat goed? Ze willen nu kennelijk? Ja Nou doe maar. Als je dit ÔÇÖs avonds om negen uur nog wil moet het wel heel dringend zijn. Roos, is goed. Oké, we zijn er met een twintig minuten. Twintig minuten later gaat de bel en Carla doet zelf open. Ze begroet Roos en haar vader. Binnen stellen ze zich voor aan de moeder van Carla. Ik zal gelijk met de deur in huis vallen begint de vader van Roos, Roos wil graag dat jij met ons meegaat naar Kroatië . Carla slaat haar handen voor haar mond en ze moet opkomende tranen bedwingen. Ik ÔǪÔǪ met jullie mee ÔǪ oh mam, ÔǪ mag dat, ÔǪ mag ik mee? De moeder van Carla staat in tweestrijd, het geld kan ze eigenlijk niet missen maar ze weet ook dat haar dochter wel een verzetje verdiend. Ze helpt haar heel vaak, doet goed haar best op school en dit is een buitenkansje voor haar. Wat betekent dat, financieel bedoel ik vraagt Ingrid. Ze mag gratis mee. De reis is al geboekt en betaald, Gerard, de broer van Roos, heeft vanmiddag verteld dat hij niet meegaat want zijn verbroken relatie is weer gelijmd en die plaats is al betaald. Als ze zelf een koffer met kleding meeneemt en ook wat zakgeld is het wat mij betreft in orde. Mag ik mam? Alsjeblieft. Maar je baantje bij de super? Die laat je schieten? Want na de vakantie hoef je dan niet weer terug te komen. Dan ga ik wel een krantenwijk lopen, dat levert ook geld op. Nou vooruit maar. Ik wil je dit buitenkansje ook niet misgunnen. Ik kom haar vrijdagavond ophalen, dan slaapt ze bij ons want zaterdagnacht gaan we om vier uur rijden. Ik zal u dan de nodige gegevens verstrekken. Je hebt een paspoort? Nee, identiteitskaart. Dat is ook goed, nou voor de rest is er nu niks, dus tot vrijdag. Carla staat op en geeft de vader van Roos een hand, hartstikke bedankt voor dit aanbod, dit vergeet ik nooit meer. Roos is ook opgestaan en ze omhelzen elkaar. Lekker drie weekjes in een warm land, saampjes, ik heb er zin in Carla. Ik ook Roos. Als Roos en haar vader weg zijn omhelst ze haar moeder. Hartstikke bedankt mam dat ik mee mag. Die avond is het heel laat als Carla eindelijk in slaap valt, talloze gedachten blijven in haar hoofd rondzingen. Ze heeft kort daarvoor in haar Bosatlas zitten kijken en met een liniaal uitgerekend dat het wel 1200 kilometer is. Zo ver is ze nog nooit geweest. De donderdag erna lijkt vooruit te kruipen, op werk kijkt ze bijna elke minuut wel op de klok. Ze is blij dat ze kassadienst heeft vanaf één uur, dan heeft ze tenminste geen tijd om te kijken. Einde van de middag gaat ze langs de bedrijfsleider om afscheid te nemen. Ik heb het gehoord van je moeder Carla, wel heel bijzonder zoÔÇÖn aanbod. Als je terugkomt over drie weken ben je hier gewoon welkom, je bent een veel te betrouwbare kracht en ik wil je graag weer terugzien. Fijn, dank u wel. Goede vakantie in Kroatië en tot over drie weken. Ja, tot over drie weken en nogmaals bedankt. Die vrijdag maakt Carla haar koffer in orde en ÔÇÿs avonds komt Roos haar ophalen. Ze zegt haar moeder gedag en de vader van Roos tilt haar koffer naar beneden. Die gaat in de auto en ze stappen in. Die avond ligt ze bij Roos op de kamer. Ik vind het allemaal reuze spannend zegt Carla, ik ben nog nooit zo ver weggeweest. In Kroatië ben ik ook nog nooit geweest, het schijnt er wel heel mooi te zijn. En je wordt er heel snel bruin. Lekker toch. Je mag er ook topless zonnen. Of ik dat doe weet ik niet. Waarom niet? Ik ben de enige die je kent en ik weet van jouw tietjes. Die zie ik wel eens onder de douches na de gymles. En ik weet ook van de jouwe. Misschien dat ik het wel doe besluit Carla. Half elf wijst Roos haar de badkamer en logeerkamer. Carla doet een plas en poetst haar tanden. Ze neemt haar pil in, een voorzorgsmaatregel van haar moeder. Roos doet hetzelfde. Zij gebruikt de pil om regelmatig te menstrueren. Ze kussen elkaar welterusten en lopen ieder naar hun kamer. Carla ligt een tijd te woelen. Een vreemd bed en een verre reis in het vooruitzicht houden haar wakker. Uiteindelijk valt ze toch in slaap. Om half vier komt Roos haar wakker maken. Ze wassen zich en kleden zich aan. Beneden een boterham met een glas melk terwijl de ouders van Roos het huis nalopen. Iets na vier uur rijden ze weg. Urenlang vergaapt Carla zich aan het landschap wat voorbij trekt. Ze stoppen regelmatig onderweg, na twee stops lopen de meisjes al hand in hand naar het restaurant. Ze denken daar niet meer over na. Tussen de middag eten ze in Oostenrijk. Daarna vervolgen ze hun rit door Oostenrijk en opnieuw kijkt Carla naar de berghellingen met soms besneeuwde toppen. Roos is in slaap gevallen. Carla zou dat ook wel willen maar het landschap boeit te veel. Slovenië is weer wat vlakker en Kroatië weer ruiger. Vier uur ÔÇÖs middags draait haar moeder de inrit van het bungalowpark in. Roos is inmiddels weer wakker. Zijn we er? is het eerste wat ze vraagt. Ja schat, dit is het reageert haar moeder en samen met haar vader stappen ze uit en lopen naar de receptie. Ze rekt zich uit en haalt een paar vingers door haar haren. Haar hand pakt de hand van Carla en ze knijpt erin. Lekker, drie weekjes vakantie met jou erbij. Kom eens zegt ze een paar seconden later en Carla buigt naar haar toe. Ditmaal zoenen ze elkaar op hun mond. Ze kijken elkaar aan. Roos glimlacht. Het duurt en het duurt voordat haar ouders terugkomen. Het gezicht van ma staat op onweer. Ik vind het stijlloos loopt ze te mopperen op haar man terwijl ze instappen we boeken, we betalen en dan kom je hier en hebben ze overboekt. Kunnen we hier niet terecht? vraagt Roos. Jawel begint haar vader maar niet in dit park. Ze hebben een bungalow voor ons gevonden in een park hier 6 kilometer vandaan. Je moeder en ik willen dat wel maar we weten niet of jullie in een naturistenpark willen. Helemaal bloot!?! zegt Roos verschrikt. Kijk schat, niemand kent je, dus dat maakt niks uit, alleen jullie onderling. Roos en Carla kijken elkaar aan. Wat wil jij? vraagt Roos. Ik pas me aan, ik heb weinig keus en doe wat jullie doen. Moet je helemaal bloot? Als je echt niet wil mag je een broekje aanhouden reageert de moeder van Roos, jullie zitten in een leeftijd dat bloot een beetje heftig is en daar hebben ze ook wel begrip voor. Nou als dat mag is het mij ook best zegt Roos. Een kwartier later draaien ze bij het andere terrein naar binnen en daar weten ze van hun komst. Ze worden uiterst beleefd en vriendelijk ontvangen en krijgen een welkomstdrankje aan de bar. Een kwartiertje later komen ze in hun bungalow. Een luxe huisje met drie slaapkamers. Twee ervan hebben een tweepersoonsbed en de derde twee eenpersoons bedden. Mogen wij die slaapkamer? vraagt Roos en ze wijst op de achterste kamer. Ze had al gezien dat daar een tweepersoonsbed in staat. Jullie gaan je gang maar reageert de moeder van Roos. Carla gaat de moeder verder, het is voor jou moeilijk om ons aan te spreken met papa en mama en meneer en mevrouw vind ik zo afstandelijk. Je mag gewoon onze voornamen gebruiken, Joop en Sofie. Roos mag dat ook maar die zegt nog altijd pap en mam. Ik zal het proberen reageert Carla. Een half uurtje later hebben ze zich ge?»nstalleerd. De meiden lopen de bungalow uit. Ze dragen enkel de kleine string van hun bikiniÔÇÖs. Ze lopen naar het strandje. Ze zien er heel veel mensen en ja, iedereen loopt bloot rond. Eigenlijk wel een raar gezicht met een broekje lopen begint Roos. Vind ik ook zegt Carla en ze trekt haar broekje uit. Ze draait hem in een paar lussen om haar pols waardoor het een armband lijkt. Dan doe ik dat ook maar en Roos volgt haar voorbeeld. Ze geven elkaar weer een hand en lopen een stukje langs de waterlijn. Verderop liggen wat grote keien en ze gaan erop zitten. Wil je jouw schaamhaar er niet afhalen? vraagt Roos. Daar heb ik nooit over nagedacht en inderdaad zie je hier de meeste vrouwen met alleen een streepje of helemaal kaal lopen. En jij hebt ook alles weg. Het voelt ook lekker aan en het is schoon, er blijft nooit wat achter als je ongesteld bent. Dat is wel zo, maar ik vind het wel eng. Zal ik het voor je doen, de eerste keer? Wil je dat? Roos slaat een arm om haar heen, natuurlijk wil ik dat, we zijn toch vriendinnen zegt ze glimlachend. Carla kijkt haar aan, ik heb altijd vriendin met je willen zijn, maar voor mijn gevoel was je onbereikbaar. Jij hebt het zoveel beter. Jij bent ook geen prater, je trekt je vaak terug, op de gang of buiten op het schoolplein. Maar dat ik het beter heb speelt voor mij geen rol. Ik vind jou lief, je bent eerlijk dus voor mij ben je een vriendin. Roos drukt spontaan een kus op haar wang. Carla glimlacht. Ze blijven nog een poosje zitten. Roos heeft haar hand in de hand van Carla liggen. Kom zegt Roos, dan wandelen we terug, we zullen straks wel gaan eten. Hand in hand lopen ze langs de waterlijn terug en bij het huisje kijken ze binnen. Niemand te zien. Een briefje op het aanrecht. ÔÇÿWij zijn boodschappen doen, 18:25ÔÇÖ. Ze zijn dus pas 10 minuten weg zegt Roos, zal ik het nu doen, je schaamhaartjes weghalen? Ja, als jij het wil is dat goed. Roos pakt haar toilettas en haalt er wat dingen uit. Kom schat, in de badkamer. Vind je mij een schat? Zei ik dat? en voor het eerst ziet Carla Roos kleuren. Roos komt vlak voor haar staan en legt haar handen op de billen van Carla. Ik ben eigenlijk al sinds de vorige zomervakantie een beetje gek op je. Nu we hier samen zijn wil ik dolgraag vrijen met je als jij dat ook wil, elkaar laten voelen wat het is om samen bloot te zijn. Ik ben ook al langer gek op je, maar je was onbereikbaar had ik het gevoel. Voor mij ben je ook een schat. Ze kussen elkaar, op de mond en Carla slaat haar armen op Roos heen, hun borsten komen tegen elkaar. Dan opent Roos haar mond en duwt haar tong tegen de lippen van Carla, die opent ook haar mond en de meiden tongzoenen, rustig en liefdevol. Ze lossen en kijken elkaar glimlachend aan. Hier heb ik van gedroomd lieve schat zegt Roos, ik heb gedroomd dat wij lekker met elkaar kunnen vrijen en weet je, de droom komt uit, drie weken lang delen we het bed en gaan we lekker knuffelen en vrijen. Ik heb ook wel eens over jouw lichaam gedroomd, als we weer gymles hadden gehad en ik je naakte lichaam onder de douche had gezien. Dan lag ik ÔÇÖs avonds in bed en streelde mijn eigen lichaam en verbeelde me dan dat jij het deed. Weer kussen ze elkaar en ditmaal gelijk een tongzoen, langer en als ze weer lossen trekt Roos haar vriendin aan de hand mee naar de badkamer. Ze laat haar op de rand van het bad zitten en begint de ergste haren weg te knippen. Dan komt de scheerschuim erbij en na het inzepen begint ze met het mesje de kortgeknipte haartjes weg te scheren. Dit mesje zegt ze terwijl ze bezig is is eigenlijk de mijne. Die gebruik ik voor één keer voor jou. Als we een van de komende dagen ergens gaan winkelen en ik zie een drogist kopen we er wel een voor jou. Carla knikt ja en blijft aandachtig kijken naar de verrichtingen van Roos. Het voelt wel lekker aan haar handen bij haar plassertje. Een kwartier verder is Roos klaar. De douche gaat aan en ze wast haar schoon tussen de benen. Draai je eens om en bukken. Roos kijkt bij haar anus en ziet geen haartjes zitten. Zo schat je bent klaar meldt Roos. Dank je wel en Carla drukt een kus op haar mond. Ze loopt de slaapkamer in en pakt een spiegel. Ze houdt hem onder haar en kijkt, duwt de lipjes van elkaar. Roos komt binnen en gaat naast haar zitten. Heb je dat nog nooit bekeken? Nee, wel gevoeld maar zo kaal heb ik het nooit gezien. Nou kijk zegt Roos dit is je klitje, dat knopje is heel gevoelig, daar kan je op klaarkomen, een orgasme krijgen. Dat heb ik wel eens gevoeld, dan lijkt het of er een storm in mij losbarst. Iedere vrouw ervaart dat weer anders. Ik voel mijn hele lichaam tintelen. Maar doe je benen eens wijder. Roos gaat voor haar zitten en Carla spreidt haar benen. In een paar minuten legt Roos aan Carla uit wat waar zit. Nooit geweten dat mijn plassertje zo complex in elkaar zit. Het is ook geen plassertje, dat is alleen dit kleine gaatje zegt Roos terwijl ze het aanwijst, het is gewoon het intieme plekje van een vrouw en daar wil ze verwend worden. En weet je hoe dat ook kan zegt Roos drie seconden later. Carla schudt nee. Zo en Roos gaat op haar knieën zitten en drukt een kus in de vulva van Carla, direct haalt ze haar tong erdoorheen. Is dat niet vies? Proef zelf maar. Carla haalt een vinger er doorheen en voelt het vocht, ze ruikt en proeft met het puntje van haar tong. Dan likt ze haar vinger af. Nee, dat is niet vies, heb jij dat ook? Ja en Roos wipt terug op bed en spreidt haar benen. Proef maar zegt ze glimlachend. Carla zakt op haar knieën en likt door het kutje van Roos. Ook die smaakt niet vies, wel iets anders als zij. Wat we nu doen heet beffen, dat is een kutje verwennen met je mond zegt Roos die wel door heeft dat Carla nog niet zoveel weet, als we vanavond in bed liggen gaan we langer beffen, dat zal je vast lekker vinden, ik vind het lekker. Heb jij het meer gedaan? Een keer met Carola maar die vond het niks dus daar kwam geen vervolg op. Ik hoop dat mijn lieve schat me vaker wil beffen, ik vind het heerlijk en ik hoop dat jij het ook lekker vindt. Wordt vervolgd”