Schoolterreur

De meeste middelbare scholieren kennen aan het einde van het schooljaar de traditionele viering van de laatste schooldag. Zo ook op mijn school, waaraan ik nu al enkele jaren als (jongste) docent verbonden ben. Voor de leerlingen van de eindexamenklassen valt die laatste dag, in verband met de examens, wat vroeger, meestal in Mei. De leerlingen bedenken doorgaans een plan, dat erop is gericht die dag ‘de macht over te nemen’, om zich zo eens ongestraft uit te kunnen leven. De laatste keer namen de leerlingen van de eindexamenklassen op een wel heel ludieke wijze afscheid van hun school en van de docenten met wie zij vijf jaar lang lief en leed hadden gedeeld. Geinspireerd door de actualiteit, waarin ‘coupe’ en ‘guerilla’ modewoorden waren, was het hele schoolterrein in alle vroegte bezet en bleek de toegang met rollen prikkeldraad en een heuse legerjeep gebarricadeerd. ’s Morgens, toen mijn collega’s en ik het gebouw wilden betreden, werden we tegengehouden door vier in camouflagepakken gestoken jongedames. Zij hadden de opdracht ons te fouilleren. We besloten het spel mee te spelen en werden vervolgens met onze handen tegen de muur gezet, waarbij we de benen enigszins moesten spreiden. Esther, de oudste van de vier en een 20-jarige schoonheid, ging achter mij staan en tastte mijn lichaam met beide handen af op zoek naar ‘wapentuig’. Haar handen gleden brutaal over mijn rug, schouders, borst en benen. Niets werd overgeslagen. Even leken haar handen te aarzelen, maar daarna vervolgden ze hun speurtocht naar boven, eerst op mijn billen en toen snel naar mijn kruis. Ik voelde haar vlakke, maar warme hand trillen en zich geleidelijk aanspannen, waarbij ze heel even mijn geslacht omklemde. Geschrokken draaide ik me om. Was deze intimiteit een onhandigheidje geweest – een ongelukje? – of misschien een moment van plagerij? Verbaasd keek ik haar aan. Ze glimlachte en voegde zich weer bij haar klasgenoten. Die waren inmiddels bezig met het geven van instructies voor de rest van de dag. Ik luisterde maar half, nogal verward door hetgeen ik zojuist had ervaren. Mijn contact met Esther was altijd goed geweest en in de ogen van sommige collega’s zelfs amicaal, maar van erotische toespelingen of intimiteiten had ik mij altijd verre gehouden. Al ben je honderd keer vrijgezel en word je tweehonderd keer in de verleiding gebracht, je hebt met je handen van je leerlingen af te blijven! En met die stelregel was ik vijf jaar geleden als ‘jong broekie’ aan dit vak begonnen en die stelregel was ik sindsdien trouw gebleven. “Jullie moeten vandaag precies doen wat wij zeggen “, zei Yvonne op gebiedende toon. “Nadere instructies volgen straks via de intercom. ” Yvonne, al jaren Esther’s boezemvriendin, doorzocht nog even mijn aktentas en gaf hem daarna aan mij terug. “Kunt u ons straks in de pauze komen helpen? ” vroeg ze ietwat bedeesd. “We moeten nog wat regelen voor vanavond. ” Ze zouden die avond een tentenkamp houden en ik vermoedde dat mijn auto voor het vervoer van spullen nodig was. “We zitten in het vergaderkamertje “, vulde Esther aan. Toen ik haar aankeek, likte ze heel langzaam aan de binnenzijde van haar wijsvinger, waarna ze met haar tong langs haar nagel cirkelde. Haar vinger verdween met een zacht smakkend geluidje in haar mond. De anderen leken het niet te zien. “Tot straks “, zei ze en glimlachte weer. Ik wist die ochtend niet hoe ik het had. Een kleine ‘vergissing’ bij het fouilleren kon ik me nog indenken, maar die laatste toespeling was wat al te overtuigend. Probeerde Esther mij uit? Wilde ze me ‘opgeilen’, of gewoon kijken tot hoever ze kon gaan? Of interpreteerde ik de dingen toch anders dan ze bedoeld waren? Na een tumultueuze ochtend, waarbij de rebellie hoogtij vierde, brak de middagpauze aan. Ik had besloten me gewoon aan de afspraak te houden en na mijn middagmaal een kijkje te nemen in het vergaderkamertje. Toen ik daar arriveerde, hing er een bordje met ‘bezet’ op de deur. Ik klopte aan maar er kwam geen reaktie. Voorzichtig opende ik de deur. Het was donker binnen. De gordijnen waren gesloten. Terwijl ik het kamertje binnenging om de gordijnen te openen, hoorde ik de deur achter mij in het slot vallen, waarna de sleutel werd omgedraaid. Ik wilde omkijken, maar er werd snel iets over mijn hoofd gedaan. Ik was te verbluft om met op dat moment met kracht te verzetten en enkele tellen later lag ik geblinddoekt op de grond. Mijn handen en voeten werden gebonden en met een doek of een sjaal werd mij de mond gesnoerd. Verzet had geen enkele zin tegen de overmacht aan handen, benen, lichamen, die mij zacht, maar beslist, hun wil oplegden. Woede en lichte paniek maakten plaats voor een vreemde mengeling van spanning, berusting en vertrouwen. In het kamertje werden twee kaarsen aangestoken en vrijwel tegelijkertijd werd mij de blinddoek afgenomen. Langzaam draaiden enkele handen mij een halve slag, waardoor ik op mijn rug terechtkwam. Mijn ogen waren snel aan het flauwe licht gewend. “Ssssst, verzet heeft geen zin, meneer “, zei Esther, die naast mij op haar knieen zat en zich nu voorover boog. “Bovendien willen wij u niet straffen, maar bedanken voor de fijne jaren. ” Er klonk onderdrukt gegiechel. Toen ik mijn hoofd oprichtte, zag ik dat Yvonne en de beide andere poortwachten ook om mij heen zaten. “Het spijt ons, meneer, dat we het zo moeten doen, maar u zou anders nooit met ons mee zijn gegaan. Dit was echt nodig… “, fluisterde Marleen hees. Ze zat aan mijn voeteneind en begon als eerst de knopen van haar camouflagepak los te maken. “We willen u alleen nog wel even op verboden wapenbezit controleren “, lachte Yvonne. Omdat Marleen recht voor me zat, kon ik haar goed zien. Eerst trok ze haar T-shirt uit, waardoor twee prachtige volle borsten tevoorschijn kwamen. Haar harde tepels prikten naar voren. Even liet ze zich naar achteren vallen om zich ook van haar broek te kunnen ontdoen. Daarna richtte ze zich half op. Marleen was nu geheel naakt. Schaamteloos streelde ze haar borsten en tepels, daarna haar buik. Haar hand gleed tussen haar dijen en ze masseerde haar vagina. Op haar knieen kwam ze tot boven mijn kruis op mij toegekropen en liet zich langzaam op mijn inmiddels gezwollen, maar opgesloten geslacht zakken, waarna ze kleine draaiende bewegingen maakte. Mijn penis, die de geringe ruimte in mijn slip als bijzonder knellend begon te ervaren, protesteerde pijnlijk en ik kon een kreet niet onderdrukken. Esther, die inmiddels ook geheel naakt was, kroop op Marleen toe en maakte haar snel duidelijk dat ze mijn verborgen wapen weliswaar gevonden had, maar kennelijk iets vergeten was. Marleen ging naast mij zitten en samen met Esther knoopten ze mijn broek los. Toen mijn geslacht uit zijn beklemming bevrijd werd, stak hij als een spies omhoog. “U had mij wel begrepen, he…? ” zei Esther, terwijl ze langzaam langs mijn schacht likte, haar tong rond mijn eikel krulde en mijn pik daarna diep in haar mond nam om zich er aan vast te zuigen. God, wat had die meid een heerlijk zacht lichaam. En wat kon ze fantastisch pijpen! “Hier heb ik lang op moeten wachten “, fluisterde ze. “Veel te lang. ” Ze trok mijn voorhuid naar achteren en beet heel voorzichtig in mijn eikel. “Ik wil ook “, zei Marleen, die al vingerend Esther’s manouvres nauwlettend had gadegeslagen. “Oh, ik wil hem ook in mijn mond en straks diep in mijn kut voelen. Ik ben bloedgeil! ” kreunde Marleen. Mijn weerstand was totaal gebroken. Misschien laf, maar het was zo. Ik had beter moeten weten, maar ik liet ze begaan. Toen ze mij voorstelden de doek van mijn mond te nemen en me van mijn boeien te verlossen, op voorwaarde dat ik het spel mee zou spelen, kon ik niets anders dan accoord gaan. Eenmaal vrij kwam nog even de gedacht in me op aan deze gijzeling een einde te maken, maar toen Yvonne met haar kaalgeschoren kutje boven mijn gezicht kwam zitten en mij heel lief vroeg om haar te likken, was ook mijn laatste restje verzet verdwenen. Ik heb haar gladde kutje en klitje net zolang gelikt tot ze hevig klaarkwam en toen ik haar warme sap in mijn mond proefde, had ik de grootste moeite mijn orgasme nog wat langer uit te stellen. Over deze eerste zaadlozing hadden de vier vriendinnen tevoren kennelijk al druk overlegd. Ieder voor zich of eerlijk delen? Ze hadden kennelijk tot het laatste besloten. Ik voelde vier tongen langs mijn schacht en eikel, gretig wachtend op mijn ontlading. Ik had een prachtig uitzicht op vier wijd openstaande kutjes, die ik elk naar hartelust kon vingeren. Met kracht spoot ik mijn zaad niet veel later als een fontein omhoog. Iedere druppel verdween onmiddelijk in een van de vier openstaande monden. Ze wilden neuken, maar dat leek me te riskant. Ik kon ze ervan overtuigen dat we ieder gevaar moesten uitsluiten. Na een korte rustpauze werd ik nu om beurten door Esther en Marleen gepijpt, terwijl Yvonne haar hartsvriendin vingerde en Ingrid nu eens haar harde tepels tegen mijn mond drukte, dan weer haar donkere, natte kutje over mijn gezicht wreef. We kusten, zogen, streelden, vingerden, sabbelden en likten in vrijwel alle denkbare combinaties. Toen ik aangaf dat mijn tweede zaadlozing niet lang meer op zich zou laten wachten, werd mij duidelijk dat Esther het ‘geile brein’ achter deze operatie was. Haar kwam op grond daarvan de eer toe mij helemaal leeg te zuigen. De drie anderen gingen schoorvoetend accoord. Marleen gebaarde mij weer op mijn rug te gaan liggen. Ik lag er als een gekruisigde met mijn armen wijd met Ingrid en Yvonne aan weerszijden, waardoor ik hen kon bevoelen. Marleen kroop op mijn gezicht en hield zelf haar kutje open boven mijn mond. Grommend sloot Esther haar lippen om mijn kloppende penis, die elk moment kon exploderen. Ze was vast van plan geen druppel te laten ontsnappen. Toen ik Marleen hoorde kreunen dat ze alweer ging komen, spoot ik mijn sperma diep in Esther’s keel. Nadat mijn geslacht na enige tijd weer normale proporties aannam, liet Esther hem hijgend uit haar mond glippen en likte haar lippen af. “Dat was lekker “, zei ze vergenoegd. En: “Zo…, dat wapen hebben we onschadelijk gemaakt. ” Met een diepe kus gaf ze haar vriendin Yvonne wat van het in haar mond achtergebleven sperma door. “De smaak van de overwinning “, lachte Yvonne. “Nu de examens nog. ” Ze zijn dat jaar alle vier geslaagd.”