Kittenclub, deel 2

4. Birgits verhaal

Loes en Birgit omhelsden elkaar en Dylan voelde een brok in zijn keel toen hij eerst in Loes’ ogen tranen zag opwellen, en daarna ook in die van Birgit. Hij stond snel op om twee glazen water voor de meiden te halen, en maakte van de gelegenheid gebruik om zijn eigen whisky nog eens bij te vullen. De meiden namen de glazen dankbaar aan.
Maar toen schraapte Birgit haar keel en begon te praten. Eerst zachtjes en onzeker, maar terwijl ze sprak, groeide haar zelfvertrouwen en werd haar stem steeds sterker en zelfverzekerder.

Oké. Mijn beurt.
Dus ja. Zoals Loes al zei, ik zat al in de Kittenclub toen zij die verjaardag had en merkte dat zij ook bij de club past.
Het begon voor mij al een jaar eerder. Met mijn broer, Willem. Hij is vier jaar ouder dan ik. Vroeger gingen we vaak samen in bad, maar sinds een paar jaar wilde hij dat niet meer. En hij zei nooit waarom. En hij deed ook altijd zijn deur dicht als hij zich omkleedde. Dat deden we eerder ook niet toen we nog jonger waren, maar toen dus wel. Dat maakte me nieuwsgierig. Hij verborg iets, en ik wilde weten wat. Ik weet nog dat ik dacht dat hij misschien een rare plek op zijn huid had, of een wrat, of zo. Wist ik veel!

En toen, op een dag, had hij na het douchen de deur van zijn kamer niet helemaal dicht gedaan. En ik merkte dat. Dus ik sloop de gang in en gluurde naar binnen. Ik zag dat hij nu haren had op de plek waar zijn piemel groeit, die waren er eerder niet. En het viel me op dat zijn piemel best veel groter was dan toen we nog samen in bad gingen. Maar verder zag ik niks bijzonders. En toen, net toen ik weer terug wou gaan naar mijn eigen kamer, pakte hij zijn piemel in zijn hand en zwaaide hem wat heen en weer … en toen zag ik zijn piemel groeien! Hij werd groter, veel groter, en hij stond overeind in plaats van naar beneden te hangen zoals eerst.

Toen ging Willem op zijn bed zitten. Ik kon alleen zijn zijkant zien, niet heel goed, maar ik kon nog net wel zijn piemel zien. En toen wreef hij met zijn hand op en neer langs zijn piemel. Ik had geen idee wat hij deed, ik wist toen nog niks. Maar het zag er bijzonder uit, dus ik bleef daar staan, bleef gluren. Toen zag ik dat hij een blaadje in zijn andere hand had waar hij in keek, en ik hoorde hem een beetje hijgen en kreunen. Zijn hand ging steeds sneller. En toen stopte hij opeens, en ik zag iets uit zijn piemel komen. Alsof hij plaste. En toen schoof hij dat blaadje snel onder zijn matras en kleedde zich aan, en ik ging vlug naar mijn eigen kamer voordat hij me kon betrappen. Ik snapte niet wat ik had gezien. Ik probeerde het te begrijpen, maar ik had geen idee.

De dag daarna ging Willem naar een vriend om te gamen. Ik dacht nog steeds na over wat ik had gezien. En ik dacht dat ik het misschien beter zou snappen als ik in dat blaadje van hem keek, dus ik sloop stiekem zijn kamer binnen en haalde het blaadje onder zijn matras vandaan, waar hij het had verstopt.

Je had vast al door dat het een seksblaadje was. Maar voor mij was dat helemaal nieuw! Ik keek ernaar en ik zag al die foto’s van mannen en vrouwen, allemaal bloot. Ik zag de mannen met hun piemels helemaal stijf, net als Willem had gehad. Ik zag vrouwen die piemels aanraken zoals hij bij zichzelf had gedaan. Ik zag vrouwen met een piemel in hun mond! En ik zag mannen aan het plassertje van vrouwen zitten, en ze likken. En ik zag … nou ja, alles. Je weet wel. Neuken.

Birgit zweeg even, alsof ze straf verwachtte omdat ze een vies woord gebruikte. Maar Dylan kon alleen maar luisteren. Opnieuw moest hij zich verzetten om niet het beeld voor zich te zien van Birgit die in een pornoblaadje bladerde.

Ik begreep niet wat ik zag, maar ik voelde een rare kriebel in mijn buik. Ik vond het spannend en opwindend! Ik keek naar de foto’s en herinnerde me hoe Willem over zijn piemel wreef en daarvan leek te genieten. En ik zag hoe vrouwen op de foto’s aan piemels zaten, en ze leken dat net zo fijn te vinden als de mannen. En ik zag dat de mannen ook aan de vrouwen zaten en over hun vagina wreven. En dat de vrouwen dan blij keken.

En toen dacht ik, als Willem het fijn vindt om aan zijn piemel te zitten, en op de foto’s zie ik mannen die dat ook fijn vinden, en ik zie op foto’s dat vrouwen het fijn vinden als iemand hun voorbips – zo noemde ik dat toen nog – aanraakt … Ik dacht, misschien betekent dat dat ik het ook fijn vind om mijn eigen voorbips aan te raken?

Toen heb ik dat blaadje teug gelegd onder Willems matras en ging ik naar mijn eigen kamer. Ik wist niet waarom Willem dit geheim hield, maar ik wilde het voor de zekerheid ook maar geheim houden, dus ik deed de deur goed dicht. En toen ging op bed liggen, trok mijn kleren uit en voelde met mijn vingers aan mijn kutje. Ik weet nu dat ik toen van alles verkeerd deed. Maar toch voelde het fijn. Heel fijn. Zo fijn dat ik snapte waarom Willem het deed. Zo fijn dat ik het daarna bleef doen, als ik de kans kreeg.

Ik bleef ook elke keer bij Willem naar binnen gluren als hij de deur weer eens niet goed dicht deed, wat steeds vaker gebeurde. Ik dacht toen dat hij niet goed oplette. Nu denk ik soms dat hij had gemerkt dat ik keek en het expres deed. Misschien hoopte hij zelfs wel dat ik binnen zou komen. Wie weet wat er dan gebeurd zou zijn! Maar dat deed ik niet, ik keek alleen maar, en als ik hem met zijn piemel had zien spelen ging ik snel naar mijn kamer en speelde zelf met mijn kutje. En dan fantaseerde ik dat het Willems vingers waren. En dat ik intussen met zijn piemel speelde, zoals in zijn blaadje. En dan voelde het nog fijner om met mezelf te spelen.

We hebben nooit echt iets gedaan. Maar ik heb er vaak van gedroomd!

Net als Loes was ik verslaafd. Ik wilde altijd met mezelf spelen. Maar ik was niet voorzichtig genoeg. Op een gegeven moment werd ik betrapt.
Het gebeurde op school, na gym. Wij hebben een grote doucheruimte bij de meidenkleedkamer. Ik neem aan dat de jongens er ook één hebben. Hoe dan ook, we waren aan het douchen en opeens viel me op hoe leuk alle andere meiden eruit zagen. Ik zag hun allemaal in hun blote niksie, en opeens vroeg ik me af of zij ook met zichzelf speelden als ze alleen waren. En door die gedachte kreeg ik weer die kriebel in mijn buik, en wilde ik met mezelf spelen.

Maar ja. Willem deed het altijd met de deur dicht. Nou ja, bijna dicht. In elk geval, ik wist toen al dat dit iets geheims was. Dat ik niet zomaar tussen de meiden met mezelf kon spelen. Dus ik deed het niet, maar de kriebels bleven, en ik wilde het zó graag. Dus toen deed ik extra traag. Ik treuzelde net zo lang tot iedereen klaar was. De andere meiden lachten me uit omdat ik zo langzaam was, maar dat kon me niet schelen. Ik móest gewoon met mezelf spelen. En zodra ze weg waren begon ik. Ik deed mijn ogen dicht en ik dacht hoe het zou zijn als Willem me zou aanraken. Of zelfs een paar van de meiden uit mijn klas. Hou het zou zijn als zij met mij zouden spelen…
En toen hoorde ik opeens een stem: “Heb ik hier mijn … shit, Birgit, waar ben jíj mee bezig???”

Het was Emma, één van de meiden uit mijn klas. We waren geen vriendinnen of zo, maar ze was wel oké. Ze zit nu niet meer op school, overigens. Verhuisd.
Maar goed, Emma dus. Ze was iets kwijt en was terug gekomen om het te zoeken. En toen zag ze mij dus met mezelf spelen.
Zij was sneller weer rustig dan ik!
“Birgit, daar moet je mee oppassen! De meeste mensen snappen het niet als wij dat op onze leeftijd al doen. Veel volwassenen zeggen dat het erg is en zullen je zelfs straffen.”

Dus ik vroeg haar om het niet verder te vertellen. Ze zei oké, en daarna zei ze dat ze het zelf ook deed. Heel vaak zelfs. En toen vroeg ze mij waar ik aan dacht als ik het deed. Ik durfde niet te vertellen van mijn broer, dus ik zei maar gewoon iets van “jongens en zo”. En zij vroeg “alleen jongens?” en toen wist ik niet meer wat ik moest zeggen dus ik zei dat ik zonet ook aan de meisjes had gedacht.

“Dus jij droomt er over hoe het voelt als iemand anders met je speelt? Niet alleen jongens, maar ook hoe het zou zijn om met andere meisjes te spelen? Luister, Birgit. Ik weet dat wij geen vriendinnen zijn. Maar je móet een keer bij mij thuis komen. Dan kan je het écht proberen. Met een ander meisje spelen. Want het is leuk om over te dromen, maar nog veel leuker om echt te doen. Beloof alleen wel dat je het echt aan niemand vertelt, zelfs niet aan je allerbeste vriendin. Je moet je erewoord geven!”

Dus ik heb het haar toen beloofd. Sorry, Loes. Ik weet dat wij altijd zeggen dat we geen geheimen hebben, maar dit was een erewoord geheim. En ik wilde écht graag weten wat Emma me kon leren.

Loes glimlachte.
“Is wel goed, Birgit. Ik denk dat ik dat ook zou hebben gedaan.”

Bedankt, Loes!
Goed. Emma en ik hadden dus een afspraak. En ze liet me toen alles zien, en leerde me alles wat ze wist. En dat was veel! Eerst speelde ze met mij, zoals ik het ook deed. Op mijn knopje, dat had ik zelf al ontdekt. Maar zij liet zien dat je ook je vinger er in kan stoppen. En toen ik dacht dat er niks fijners was, toen likte ze me, en ik dacht dat ik gek werd, zo fijn!

Daarna vroeg ze of ik het ook bij haar wou proberen. Ik was een beetje bang dat het vies zou zijn. Maar zij had het ook bij mij gedaan en dat voelde echt heel fijn en het zou niet eerlijk zijn om het dan niet terug te doen, dus toen probeerde ik het. En het was helemaal niet vies! En ik hoorde Emma kreunen en zeggen dat het fijn voelde en ik was trots op mezelf en ik vond haar likken bijna net zo fijn als gelikt worden. Bijna.

En toen, toen … toen pakte ze een dildo!!! Geen idee hoe ze eraan kwam, maar ze had er één, en daarmee liet ze me toen zien hoe seks met een jongen gaat. Dat hij zijn piemel in haar gaatje steekt, en toen liet ze mij ook echt kijken terwijl ze die dildo in zichzelf stopte. En ze vroeg of ik hem op en neer wilde bewegen terwijl ik haar weer likte.
Daarna vroeg ze of ik het ook wilde proberen. Maar ze waarschuwde me dat de eerste keer wel pijn doet, dus zei ik nee. En toen likte ze me nog een keer en toen moest ik weer naar huis.
Maar voordat ik weg ging vertelde ze me over Kittenclub en maakte ze me lid.

Ik had nooit gedacht dat Loes ook lid zou worden. Best wel raar, eigenlijk. Ik kende een paar andere meiden die lid waren, en met hun deed ik altijd seks dingen. Maar ik kwam ook vaak met Loes, zij is mijn bestie, maar bij haar dacht ik nooit aan seks. Ik had het alleen maar over seks met andere Kittencluppers. Meiden die ik kende van de club, of die de button droegen. En met Loes deed ik andere dingen. Gewone vriendinnen dingen.

Tot die verjaardag dus. Die avond, toen ze vroeg naar mijn verliefdheid, en me vertelde welke jongens zij leuk vond, toen bedacht ik opeens, als zij ook over jongens denkt, misschien is zij dan ook zo? Misschien denkt zij ook zó over jongens, net als ik? Misschien is zij ook gek op seks, misschien speelt zij ook altijd met zichzelf terwijl ze over jongens droomt? En omdat we toch met doen durf of waarheid bezig waren, durfde ik het haar te vragen.

Ik was écht verrast toen ze zei dat ze niet eens wist wat het was om met jezelf te spelen. Maar toen dacht ik ook, ik moet het haar leren, het is té fijn is om het niet te weten. Of nou ja, in elk geval wilde ik haar aanbieden het haar te leren.
De rest van het verhaal ken je.

Dylans glas was alweer leeg. Zijn hoofd voelde een beetje wazig. Dat laatste glas was er duidelijk één te veel geweest. Het kostte hem moeite zich te concentreren op het hier en nu.
“Bedankt, Birgit. Ik geloof je. En ik geloof jou ook, Loes. Ik geloof dat jullie allebei eerlijk waren.”
Hij keek op en keek ze één voor één recht in hun ogen.
“Meiden, jullie zitten niet in de problemen. Het spijt me dat ik jullie heb gedwongen je geheim op te biechten. Maar ik móest zeker weten dat jullie geen van beiden gedwongen worden. Dat jullie elkaar niet dwingen, en dat niemand anders jullie dwingt. Of ooit heeft gedwongen. Als iemand al seksueel actief is, dan is dat vaak omdat slechte mensen slechte dingen met ze hebben gedaan, of zelfs nog steeds doen. Ik moest zeker weten dat dit bij jullie niet zo is.”
De meiden straalden van opluchting toen ze hoorden dat ze niet in de problemen zaten. En ze knikten begrijpend over de rest van zijn uitleg. Hopelijk wisten ze nog niet wat seksueel misbruik precies was, hopelijk zouden ze dat nooit echt weten. Maar ze hadden vaak genoeg waarschuwingen gekregen over slechte mannen om in elk geval de zorgen van Dylan te snappen.

“En het spijt me ook dat ik zomaar naar binnen liep. Ik hoorde iemand kreunen. Ik dacht dat iemand pijn had. Ik was bezorgd. Maar dan nog, ik had nog steeds eerst moeten kloppen. Mijn fout, en het spijt me. Maar het is nu eenmaal gebeurd en daardoor heb ik jullie gezien. En toen moest ik jullie wel dwingen om eerlijk te zijn. Zodat ik jullie kon helpen als er wél iets aan de hand is. Maar gelukkig ik dat niet nodig. Ik weet nu dat jullie gewoon doen wat jullie leuk vinden, en al denken veel mensen dat jullie daar nog te jong voor zijn, als jullie het zelf willen is het wel oké. Denk ik. Dus ik vertel het aan niemand, jullie geheim is veilig bij mij. En het spijt me, echt. Echt waar.”

Dylan zweeg, geïrriteerd over zijn eigen geratel. Hij had duidelijk moeten stoppen met drinken na het vorige glas.

5. En nu?

De meiden waren nu zichtbaar meer ontspannen.
“Bedankt, Dylan,” zei Loes.
“Ja. Bedankt. En je hebt gelijk. We hebben gewoon lol samen. Alle Kittencluppers doen dit gewoon omdat we het leuk vinden. We dwingen helemaal niemand.”
“Mooi zo,” was alles wat Dylan wist te antwoorden. Stomme whisky.
Er volgde een ongemakkelijke stilte.

“En nu?” vroeg Loes na een tijdje.
Dylan haalde zijn schouders op.
“Ik weet het niet. Ik denk dat ik maar gewoon tv ga kijken of zo. Willen jullie iets zien?”
“Mogen we ook terug naar mijn kamer?”
“Ja, waarom niet.”
“En mogen we dan ook … euh … doorgaan? Met onze Kittenclub spelletjes?”

Dylan zuchtte een put-diepe zucht.
“Nee, dat mag niet,” wilde hij eigenlijk zeggen, “dat mag niet, want als ik weet dat jullie samen bezig zijn, met jullie mooie lijfjes, zo geweldig, zo dichtbij, en tegelijk zo verboden en buiten bereik … als ik dat weet, dan wordt ik gek van geilheid, dan wil ik binnenstormen, en toekijken, en meedoen. Ik wil jullie tietjes kussen. Ik wil al het meisjessap uit jullie jonge kutjes likken, tot jullie kronkelen en schreeuwen in een orgasme, tot jullie me smeken mijn harde leuter diep in jullie kutjes te rammen en jullie te neuken en helemaal vol te spuiten met mijn geile sperma.”

Maar dat kon hij niet zeggen. Hij kon en mocht deze meisjes niet laten merken hoe opgewonden ze hem maakten.
Maar hij kon het ook niet maken ze te verbieden af te maken waarmee ze begonnen waren. Zo dicht bij een orgasme onderbroken worden en het dan niet afmaken? Dat was gewoon wreed. Maar hij moest wel een manier vinden om zich te beheersen. Zeker na al die alcohol kon hij echt niet voorspellen wat hij zou doen als hij nog geiler werd dan hij al was.
Hij wist maar één oplossing.

En dus zei hij: “Ja, dat mag. Jullie mogen verder spelen met jullie ‘kittens’. Maar dan moet je me wel eerst laten zien waar hier de badkamer is.”
“Nou, er is een WC hier beneden in de gang. Dat wist je toch al?”
Loes’ gezicht was één groot vraagteken. Ze had duidelijk geen idee waarom Dylan naar de badkamer wilde.
“Te klein,” gromde Dylan, “ik heb echt de badkamer nodig.”
Loes keek alleen maar verbaasd, maar Birgit trok een aha-gezicht toen ze de puzzelstukjes met elkaar verbond.
“Hij wil niet plassen, Loes. Hij wil zich aftrekken. Hij is geil!”
“Wat? Werkelijk?”
Loes keek Dylan aan, ongeloof over haar hele gezicht geschreven.
“Ja. Ja, goddomme, ja! Ik ben inderdaad geil. Ik werd al geil toen ik jullie bezig zag. Ik werd nog veel geiler van het luisteren naar jullie verhalen. En als jullie straks naar je kamer gaan, en ik weet wat jullie daar doen, en ik zie in mijn gedachten weer voor me hoe dat er uitzag, dan wordt ik alleen maar nóg geiler. Dus ja, ik ben geil en ik moet me aftrekken, want anders, anders, …”

En toen klapte Dylan zijn mond dicht. Geschrokken van zijn eigen explosie. Geïrriteerd omdat hij te veel had gedronken. Bang voor de gevolgen. Had hij de meiden laten schrikken? Zouden ze het begrijpen? Of zouden ze straks tegen Hercule en Rita zeggen dat Dylan een gevaarlijke engerd was, dat hij zat te geilen op onschuldige meisjes zoals zij?
Maar Loes knikte alleen maar in stil begrip. En Birgit glimlachte.
“Ja, dat is eigenlijk best logisch. Mijn ouders gaan soms naar hun slaapkamer om ‘iets te bespreken’. En dan hoor ik ze grommen en kreunen en hijgen. Ik word dan super geil omdat ik weet wat ze doen. En dan móet ik gewoon met mezelf spelen. Want als ik dat niet doe, dan weet ik niet wat ik doe. Dan loop ik misschien wel gewoon naar binnen om mee te doen met hun seks!”
“Kom maar mee, Dylan. Loop maar achter ons aan.” zei Loes.

Loes liep de trap op, op de voet gevolgd door Birgit. Dylan kwam als laatste. Omdat hij achter en onder de meisjes op de trap liep, kon hij de verleiding niet weerstaan om omhoog te kijken, en te genieten van Birgits schattige kleine billen, stevig omhuld door haar zwarte rokje, die zachtjes heen en weer deinden terwijl ze de trap opliep.
Birgit voelde zijn blik. Ze stopte en keek omlaag om Dylans blik te vangen.
“Mooi uitzicht?” vroeg ze spottend, terwijl ze met een overdreven sensuele beweging met haar heupen zwaaide.
Dylan voelde zijn gezicht knalrood worden. Hij wist dat ze hem betrapt had. Ontkennen had geen zin, dus hij besloot het maar gewoon toe te geven en te proberen de schade te beperken.

“Hé, ik weet dat jullie veel te jong voor me zijn. Maar jullie bloeien wel op tot twee zeer mooie jonge vrouwen. Ik kan het niet helpen, als iets mooi is, dan moet ik wel kijken en genieten.”
“En je erop afrukken.” plaagde Birgit. Maar toen ze zag hoe Dylan ineenkromp bij die beschuldiging, voegde ze er snel aan toe: “Hé, ik plaag maar. Ik vind het best leuk dat je naar me kijkt. Het is fijn te weten dat je me sexy vindt.”
“Ben ik ook sexy?” wilde Loes toen weten.
Van waar hij stond keek Dylan recht in de wijde pijpen van haar korte broek, helemaal tot aan die spannende verboden plek waar net niet genoeg licht was om zeker te weten of ze überhaupt een slipje droeg. Hij voelde zijn lul trillen bij het zien van haar prachtige benen.
“Jullie zijn allebei erg sexy jonge meiden,” gaf Dylan toe.
Birgit wiebelde nogmaals met haar kont als reactie, terwijl Loes hem een handkus toe blies. Daarna liepen ze verder de trap op.

“Hier is de badkamer,” zei Loes terwijl ze de deur recht tegenover haar eigen kamer opende, “hier heb je de ruimte, en je kan achteraf zelfs douchen als je wilt.”
“Als je heel stil doet kan je ons misschien wel horen,” voegde Birgit er aan toe, met een knipoog en een ondeugende glimlach, “misschien helpt dat?”
“Of misschien moet je juist luidruchtig zijn. Dan kunnen wij jou horen. Zou ik niet erg vinden.” voegde Loes eraan toe.

En toen, nadenkend: “Wat dat betreft … wat als … ?”
Haar stem stierf weg en de meiden wisselden in stilte blikken uit. Het was voor Dylan alsof hij getuige was van een telepathisch gesprek, waarbij slechts een paar woorden nodig waren en het meeste op een ander niveau werd overgebracht.
“Denk jij wat ik …”
“Ja, tuurlijk. Maar als hij …”
“We kunnen het vragen …”
“Durf jij?”

En toen wendde Birgit zich tot Dylan.
“Dylan, ik … wij willen iets vragen. Maar het is een beetje raar. En je moet beloven niet boos te worden.”
“Uhm, oké. Vraag maar.”
“Dylan, …” Birgit zweeg even, haalde diep adem, “Dylan, mogen wij kijken?”
“Kijken? Waarnaar?”
“Naar jou. Als jij … je weet wel, als jij … als jij je aftrekt.”
Toen kon Loes zich niet meer inhouden.
“Ik heb dat nog nooit gezien. Niet in het echt. Wel op internet natuurlijk, maar nooit echt, en ik ben zo benieuwd. Mag het, alsjeblieft? Dan mag jij ook naar ons kijken, als je wil!”
Birgit legde een vinger op de lippen van haar opgewonden vriendin en Loes zweeg weer. Toen nam Birgit weer het woord.
“Je zei dat je ons sexy vindt. Je zei dat je er geil van wordt als je je voorstelt hoe we met elkaar spelen. Nou, je hoeft het je niet voor te stellen, je kan het gewoon zien. Kijk naar ons, terwijl je je aftrekt. Zodat wij naar jou kunnen kijken. Maakt dat het niet nóg fijner voor jou? Het zou het zeker fijner maken voor ons!”
“Maar je moet wel beloven dat je het nooit aan iemand vertelt, Dylan,” smeekte Loes, “ook niet aan papa en mama.”

Dylan had moeten weigeren. Maar hij kon het niet. Niet hier, zo vlak buiten de kamer van Loes waar hij de meiden eerder die avond had betrapt. Hij zag op de vloer het tapijt waarop eerder Loes had gelegen, haar rug krom getrokken van genot terwijl haar vriendin haar kutje likte. In zijn gedachten herinnerde Dylan zich de witte bollen van Birgits kontje, subtiel op en neer dienend met de bewegingen van haar soepele lichaam. Hij zag de glanzende vloeistof op Birgits vingers terwijl ze haar clitoris masseerde. Hij stelde zich hoe hij achter hen stond en aan zijn leuter trok. Stelde zich voor hoe de meiden vol ontzag naar de grootte en de vorm van zijn harde, geile neukstaaf keken. Hij stelde zich voor dat hij keek terwijl Birgit langzaam een vinger in haar kutje duwde, hij bedacht hoe het zou klinken als Loes vol hartstocht haar orgasme uitschreeuwde. En toen stelde hij zich voor dat de meiden zich naar hem toe zouden keren. Dat ze hem zouden aankijken, met honger op hun gezicht, en dat ze zouden vragen om …
Hij zette die gedachte snel van zich af, anders zou hij ter plekke zijn broek volspuiten.

Zijn erectie klopte pijnlijk in zijn broek. Zijn geest was verdoofd. Zijn verzet was gebroken.
Hij dwong ze toch niet? Zij vroegen het zelf! En hij zou ze niet eens aanraken. Ze zouden alleen maar kijken. Ze hebben toch al porno gezien, zei Dylan tegen zichzelf. Dit zijn geen onschuldige meisjes die hij zou kunnen bederven. Niet meer dan ze al verdorven waren, toch?
En hij hoefde ook niet bang te zijn dat ze hem zouden verraden. Ze drongen er zélf op aan dat dit geheim moest blijven, omdat ze bang waren dat zij zelf anders in de problemen zouden komen. Ze zouden het nooit aan iemand vertellen, daar kon hij zeker van zijn.
Dus, waarom niet? Niemand werd gedwongen, toch?

En zo kwam Dylans mistige brein langzaamaan tot een conclusie. Hij opende zijn mond, maar zijn keel voelde opeens droog, en de woorden kwamen er niet uit. En dus knikte hij alleen maar. Maar de meiden zagen zijn glimlach, zagen hem knikken, en maakten een dansje van vreugde.
“Jaaah!!! Gaaf! Bedankt, Dylan!”
“Maar je moet wel zweren dat je het echt nooit aan iemand zult vertellen,” benadrukte Birgit, terwijl ze haar hand uitstak met haar pink uitgestoken. Ze strekte haar andere hand naar haar andere kant, waar Loes haar pink verstrengelde met die van Birgit en toen ook een hand uitstak naar Dylan. Dylan kende het ritueel niet, maar begreep dat hij ook zijn handen moest uitsteken. De meiden pakten met hun pinken nu ook de zijne vast, om de driehoek compleet te maken.

“Ik zweer plechtig dat alles wat er de rest van de avond gebeurt voor eeuwig en altijd een geheim zal zijn tussen alleen Loes, Dylan en mij,” verklaarde Birgit op plechtige toon.
Loes herhaalde de woorden, alleen met andere namen: “Ik zweer plechtig dat alles wat er de rest van de avond gebeurt voor eeuwig en altijd een geheim zal zijn tussen alleen Birgit, Dylan en mij.”
En toen keken de meiden Dylan afwachtend aan. Na zijn keel te hebben geschraapt en na twee valse starts te hebben gemaakt, slaagde hij er eindelijk in om ook de formule te voltooien: “Ik zweer plechtig dat alles wat er de rest van de avond gebeurt voor eeuwig en altijd een geheim zal zijn tussen alleen Loes, Birgit en mij.”
“Zo zal het zijn, of we zullen voor altijd rotten!” besloot Birgit, en toen lieten de meisjes hun handen los en stoven Loes’ kamer binnen, terwijl ze zich haastig van hun kleren ontdeden.