Hockey Zomerkamp (1)
Het is schitterend weer en ik kijk verveeld uit het raam. Vorig jaar rond deze tijd was ik op vakantie met mijn toenmalige vriendin. Na die vakantie van vorig haar heeft zij echter besloten om een einde te maken aan onze relatie omdat ze stiekem al een paar maanden een relatie had met een mannelijke collega. Dit jaar heb ik besloten om niet op vakantie te gaan en daar begin ik nu wel een beetje spijt van te krijgen. Hoewel mijn vakantie pas net begonnen is verveel ik me te pletter. Op straat valt niets te beleven want iedereen lijkt wel naar zonnige oorden vertrokken te zijn. Qua weer heb ik het vreselijk getroffen, qua activiteiten wat minder.
De telefoon gaat zo plots dat ik ervan schrik. Snel loop ik er naartoe en pak hem op. “Hallo met Sean.”, zeg ik enthousiast, blij dat er iemand belt. “Sean! Met Peter-Paul hier!”, hoor ik nog veel enthousiaster aan de andere kant van de lijn. “Sean, je moet me uit de brand helpen. Een van onze begeleiders voor het Hockey Zomerkamp heeft af moeten zeggen en ik moet op zeer korte termijn iemand hebben die in kan vallen. Zeg me alsjeblieft dat je me uit de brand kan helpen?”, vervolgt Peter-Paul. Ik ken Peter-Paul al jaren en het is een van mijn beste vrienden. Hij is al jaren betrokken bij de lokale hockeyclub en gaat ook al jaren mee naar het jaarlijkse Hockey Zomerkamp. Elk jaar wanneer hij terugkomt heeft hij bijna een week nodig om bij te komen en kan hij me verhalen vertellen waar de gemiddelde doorgewinterde geile beer nog rode oortjes van krijgt. Dat hij aan mij denkt in een periode dat ik wel wat afwisseling kan gebruiken kan ik dus alleen maar toejuichen. “Peter-Paul, je kan op me rekenen man!”, zeg ik gemeend. “Yes! Je wil niet weten hoeveel dit voor me betekent man!”, roept Peter-Paul enthousiast. We bespreken verder de details en ik moet mij morgenochtend om 06.00u melden bij de hockeyclub.
Mijn wekker gaat de volgende ochtend om 04.30u. Door mijn enthousiasme heb ik praktisch niet kunnen slapen en zonder enige problemen sta ik dan ook op. Snel spring ik onder de douche om vervolgens een goede bak koffie te zetten en stevig te ontbijten. Wanneer ik volledig aangekleed ben kijk ik nog even in de spiegel. Ik ben net 28 geworden en zie er sportief uit. Mijn donkere haren zijn kort geknipt en mijn blauwe ogen stralen als die van een jongen van 18. Ik ga 4 tot 5 keer per week fanatiek sporten van fitness tot zwemmen en mijn lichaam is daardoor zeker atletisch te noemen. Wanneer ik de stad in ga heb ik absoluut niet te klagen over vrouwelijke aandacht en zo nu en dan komt het ook wel van een one-night stand. Op dit moment heb ik echter nog geen trek in een vaste relatie. Tevreden geef ik mezelf een dikke knipoog. Klokslag 05.30u trek ik de voordeur achter mij dicht en stap ik in de auto.
Op weg naar de hockeyclub denk ik nog eens aan de verhalen die Peter-Paul mij heeft verteld over het Hockey Zomerkamp. Blijkbaar zit heel het kamp vol met jongens en meisjes tussen de 16 en 18 jaar oud die maar aan een ding denken en dat is zoveel mogelijk seks in iets meer dan een week tijd. Naast het feit dat er veel aan sport wordt gedaan tijdens deze week is er ook veel tijd voor ontspanning. Ze vertrekken altijd op vrijdagochtend en komen de week daarop in de namiddag terug. Peter-Paul zegt dat de begeleiding slechts een formaliteit is en dat deze net zo hard meefeesten als de tieners. De begeleiding bestaat dan ook voor het merendeel uit mannen tussen de 25 en 30 jaar oud. Er gaan ook enkele vrouwen mee tussen de 22 en 28 jaar die allemaal al meerdere keren als tiener op zo’n kamp zijn mee geweest en dus exact weten hoe het eraan toegaat. Eigenlijk is dit een heel erg select groepje waar je als buitenstaander praktisch niet tussenkomt. Zeker niet als je niets met de hockeyclub te maken hebt. Ik ben dan ook heel erg blij dat Peter-Paul mij gebeld heeft.
Aangekomen bij de hockeyclub zie ik dat er al enkele mensen van de begeleiding staan en de eerste auto’s rijden de parkeerplaats op. Ouders die hun tienerzonen en tienerdochters afzetten en daarna een welverdiende week rust krijgen. Ook de toerbussen staan al klaar om iedereen naar het kamp te vervoeren. Zoals elk jaar gaan ze ook dit jaar weer naar een boerderij in het zuiden van het land die helemaal is ingericht op hockeykampen. Om de boerderij heen liggen verschillende hockeyvelden met tribunes en er zijn verschillende schuren ingericht als slaapzalen, douches, eetzalen en een heuse discotheek. Ik sluit mijzelf aan bij de begeleiding en Peter-Paul die er ook al bij staat stelt me voor aan de verschillende personen waar ik de rest van de week mee op zal trekken. Naast Peter-Paul en mijzelf gaan er nog 5 mannen mee tussen de 25 en 30 jaar oud. Mijn oog valt echter op de twee jonge dames die meegaan als begeleiding. Femke van 23 en Lotte van 24 zijn beiden een lust voor het oog. Femke heeft halflang donker haar en blauwe ogen. Ze heeft een strak poloshirt aan dat nauw sluit om haar lichaam en een kort wit rokje waaronder een paar mooie bruine benen steken. Lotte heeft lang blond haar en eveneens blauwe ogen. Zij heeft een zwart strak topje aan dat haar onderbuik niet helemaal bedekt. Een strakke (bijna gespierde buik) bruine buik is duidelijk zichtbaar en in haar navel zit een ringetje. Daaronder heeft ze een strakke zwarte strechbroek die nauw om haar billen sluit. Beide meisje zien er verschrikkelijk enthousiast uit en stralen wanneer ze zichzelf aan me voorstellen. Ik verheug me nu al op onze tijd samen.
Langzaam maar zeker begint de parkeerplaats zich te vullen met knappe tienermeisjes en tienerjongens die allemaal uitbundig zijn voor hetgeen dat komen gaat. Verschillende keren sta ik met open mond te kijken naar de jonge meisjes die absoluut geen moeite hebben met het tonen van hun strakke lichamen. Het ene rokje is nog korter dan het andere en het ene topje is nog strakker dan de volgende. Het kost me meer dan moeite om mijn fantasie niet de vrije loop te laten en ik moet me concentreren op het feit dat mijn pik niet als een vlaggenstok omhoog komt te staan. Iedereen is ingedeeld in een van de bussen en alle begeleiders tellen verschillende malen het aantal mensen in de bus voordat we vertrekken. Wanneer we helemaal compleet zijn rijden de bussen van het parkeerterrein richting de boerderij waar we de komende week zullen vertoeven.
Femke zit bij mij in de bus en als begeleiding zitten we allebei voorin. De tieners in de bus zijn rumoerig maar de sfeer is uitermate gezellig. Femke pakt de microfoon van de bus en stelt ons als begeleiding voor aan iedereen. Ze doet dit net zo professioneel als een reisbegeleidster en de tieners reageren opgetogen. Vooral de jongens zijn gecharmeerd van Femke haar mooie verschijning. Dan geeft ze de buschauffeur het sein om de film aan te zetten. Wanneer ze weer gaat zitten kijkt ze me indringend aan. Eerst kijkt ze naar mijn ogen en dan naar mijn lippen. Ik krijg meteen het gevoel dat ze me wil gaan kussen en net op het moment dat ik mijn hoofd naar voren wil bewegen kijkt ze van me weg. Ze legt haar hand op de binnenkant van mijn been en haar hoofd op mijn schouder. “Probeer maar wat te slapen, want je zal het hard nodig hebben.”, zegt Femke wanneer ze haar ogen sluit. Mijn pik staat ongecontroleerd omhoog in mijn broek, maar toch sluit ik op aanraden van Femke mijn ogen. Al snel ben ik in een diepe slaap verzonken.
Na een uur of twee schrik ik wakker van de remmende bus. Femke ligt nog steeds tegen me aan en wordt op hetzelfde moment wakker. Dromerig kijkt ze me aan met haar grote blauwe ogen. Haar hand ligt nog steeds aan de binnenkant van mijn bovenbeen. Wanneer ze recht gaat zitten laat ze haar hand omhoog glijden en aait ze bewust even over mijn zak. Dit heeft als gevolg dat mijn pik binnen no-time weer de nodige proporties heeft aangenomen. Heel even laat ze haar vingers over mijn pik heen gaan. Het enige dat er tussen zit is de dunne stof van mijn trainingsbroek. “Daar moeten we snel maar iets aan doen!”, fluistert ze in mijn oren wanneer ze aanstalten maakt om de stilstaande bus uit te stappen. Voor enkele seconden ben ik uit het veld geslagen, maar de toon van deze week is gezet.
Iedereen verlaat de bussen en de begeleiding wijst de tieners richting de jongens –en de meisjesslaapzalen. Enigszins teleurgesteld worden de jongens en de meisje voor korte tijd van elkaar gescheiden. Iedereen heeft een uur om hun spullen uit te pakken, daarna moet iedereen zich melden in de eetzaal waar een ontbijt klaar zal staan. Dit geeft de begeleiding ook de tijd om hun spullen uit te pakken.
Binnen de boerderij zit het “commandocentrum”. Je moet een 5 cijfers lange combinatie invoeren in een digitaal slot dat ervoor zorgt dat er een zware deur van het slot gaat die toegang geeft tot een grote kamer. Stuk voor stuk gaat iedereen naar binnen en ik volg als laatste. Eenmaal binnen gekomen valt mijn mond open van verbazing en met grote ogen kijk ik om mij heen. Aan de rechterkant van de muur hangt een groot LCD scherm met daarom heen tientallen kleinere LCD schermen. Op deze kleinere schermen is letterlijk alles van de boerderij te zien. De trainingsvelden, de eetzaal, de recreatiezaal, de slaapzalen, de douches en alles vanuit verschillende hoeken. Alle camera’s zijn apart te besturen via verschillende joysticks die op een paneel zitten voor de schermen. “Je wil niet weten wat die etters allemaal uitvreten tijdens zo’n weekend.”, zegt Peter-Paul gniffelend tegen me wanneer hij ziet dat ik met verbazing aan het gluren ben naar de meisjesslaapzaal. Hij loopt door een deur achter in de kamer die weer toegang geeft tot het gedeelte waar de begeleiding deze week zal verblijven. In eerste instantie lopen we een gezellige woonkamer binnen met verschillende banken en een grote LCD tv. Links is een deur naar een luxe keuken die van alle gemakken is voorzien en rechts is een deur naar onze eigen slaapzaal. Er wordt bij de begeleiding geen onderscheid gemaakt tussen mannen en vrouwen en we slapen allemaal in dezelfde zaal. Deze zaal is voorzien van 7 grote 2 persoonsbedden. We zijn in totaal met 9 mensen aan begeleiding wat dus inhoudt dat er een aantal mensen bij elkaar moeten slapen. Wanneer ik mijn tas op een van de bedden gooi, gooit Femke haar tas er meteen naast. “Vind je het erg?”, glimlacht Femke terwijl ze me ongelofelijk geil aankijkt. Ik knik uiteraard ontkennend. Achter in de slaapzaal zijn de luxe douches die wij als begeleiding kunnen gebruiken.
We hebben nog een uur en ik volg het voorbeeld van de rest van de begeleiding die stuk voor stuk op bed gaan liggen om maar zoveel mogelijk rust te krijgen voor de komende drukke periode. Danny, een 27 jarige stevige donkere jongen neemt de eerste wacht en neemt plaats achter het “commandocentrum”. Femke komt meteen naast me liggen en kruipt ongegeneerd tegen me aan. Even kijk ik om me heen om te zien of er iemand aan het kijken is, maar letterlijk iedereen ligt met hun ogen dicht alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat dit meisje zich zo aan me opdringt. Al binnen enkele seconden heeft ze het touwtje van mijn trainingsbroek los en haar hand naar binnen gewerkt. Mijn pik komt met flinke schokken omhoog en Femke pakt mijn harde lul stevig vast. Haar lippen vinden de mijne en al trekkend begin ik haar hevig te zoenen. Ineens duikt Femke met haar hoofd onder de dekens en een fractie van een seconde later voel ik haar warme lippen om mijn eikel. Weer kijk ik om me heen, maar iedereen lijkt gewoon te slapen terwijl het hoofd van Femke onder de dekens op en neer wipt. Femke pijpt me ongelofelijk lekker. Mijn pik verdwijnt elke keer diep in haar keel terwijl ze me met een hand aftrekt en met haar andere hand mijn ballen masseert. Dit is voor mij niet vol te houden en al na enkele minuten voel ik mijn orgasme naderen. Dit is niet meer te stoppen en ik kan een harde kreun maar net onderdrukken als ik Femke haar mond helemaal vol spuit met mijn zaad. Onder de dekens hoor ik Femke haar best doen om alles door te slikken. Wanneer ze onder de dekens vandaan komt kijkt ze me voldaan aan. “Welkom op Hockey Zomerkamp 2007!”, zegt ze lachend terwijl de rest ineens van hun bed overeind komt en hard begint te klappen en lachen.
De sfeer van deze week is gezet! De begeleiding is net zo gek als de tieners die mee zijn gegaan en ik kan nu al niet wachten op hetgeen dat komen gaat.
Wordt Vervolgd!
Ben je benieuwd hoe dit verhaal verder gaat, geef dan een goed cijfer of stuur een bericht naar thekalivoz@hotmail.com. Wil je zelf bepalen waar dit verhaal naartoe gaat, stuur dan je suggesties naar hetzelfde e-mail adres.
“