Het Huis 4

Ik dit deel begint Louise zich wat harder en arroganter te gedragen tegenover het personeel. Dit mede door een brief die ze van haar ouders ontvangt uit het zuiden van Frankrijk. “Heeft U vannacht een ongelukje gehad juffrouw? ” vroeg Hilde het kamermeisje van Louise, toen ze haar bed verschoonde. Ze zag een beetje bloed op het onderlaken van haar bed. Louise keek haar geschrokken aan. Dat had ze zelf nog niet eens opgemerkt. “Euh nee, ik weet niet hoe dat komt. Ga maar door met je werk. ” Louise liep na het ontbijt naar de bibliotheek van haar vader. Daar zou ze misschien wel de oplossing kunnen vinden. ‘Ik heb gelukkig na het bezoek van Daniel geen pijn meer gehad,’ dacht ze. Toen ze wakker werd had ze weer dat heerlijke kriebelende gevoel tussen haar benen gehad. Ze had weer net zolang met zichzelf liggen spelen tot ze haar gevoel weer had gekregen. Ze had zelfs twee vingers, diep in haar gaatje gestopt en gelukkig nergens geen last meer van gehad. Toen ze haar orgasme kreeg dacht ze aan Daniel. Met zijn tong was het toch wel tien keer fijner, dacht ze. Louise zocht en vond het antwoord in één van de vele boeken die in de bibliotheek stonden. Het was wel even een gezoek geweest tussen de wel honderden boeken, maar uiteindelijk had ze een antwoord gevonden. Tot haar opluchting las ze dat dit bij iedere vrouw gebeurde als een man en een vrouw het voor de eerste keer met elkaar deden. Nu wist ze ook gelijk dat het beter was dat Daniel zijn zaad maar beter niet in haar moest spuiten, anders kregen ze misschien moeilijkheden waar ze niet op zaten te wachten. Opgelucht liep ze na haar studie het park in voor haar ochtend wandeling. Het beloofde weer een mooie warme dag te worden vandaag. Louise liep in gedachten over wat er vannacht gebeurd was met Daniel. Ze kwam langs de opslagplaats waar de tuinmannen hun gereedschap opbergen en ze hoorde een paar stemmen, waarvan ze er een van herkende. “Volgens mij heeft de juffrouw vannacht een avontuurtje gehad, liefje, ” hoorde ze Hilde zeggen. Louise keek stiekem door een kiertje van de deur. Ze zag Hilde staan. Ze hield haar jurk omhoog een man die ze kende als een van de tuinmannen hield zijn hand tussen haar benen. “O ja, ” zei hij. “Hoe weet je dat? ” “Ik zag een beetje bloed op haar bed, bloed dat je hebt bij de eerste keer. Het was te weinig voor het maandelijkse ongemak. Louise zag dat de man zijn hand snel op een neer begon te bewegen. “Ooo jaah, wrijf over mijn kut, ” hijgde Hilde. Louise kreeg het er zelf ook warm van toen hij zag hoe haar dienstmeid stond te hijgen. Ze zag hoe Hilde haar orgasme kreeg. De tuinman liet Hilde omdraaien. “Hou je vast aan de tafel, ” zei hij. De tuinman liet zijn broek zakken en trok Hilde haar schort omhoog. Met een beweging duwde hij zijn penis in haar. Hilde gaf een gil toen ze hem in zich voelde. “Oooo jaah, ” kreunde ze. “Jaaah, neuk me. Duw die dikke paal in m’n kut!!! ” Louise zag dat Hilde haar borsten bloot maakte zodat de man ze vast kon pakken. Ze schudde bij elke stoot aan haar lichaam heen en weer. Louise stapte de schuur in. Ze wilde wel eens van dichtbij bekijken wat die twee aan het doen waren. Hilde en de tuinman schrokken natuurlijk van dit onverwachte bezoek. “Wat zijn jullie aan het doen? ” vroeg ze. De tuinman trok snel zijn broek weer aan. En Hilde stamelde allerlei excuses. Louise vouwde haar armen over elkaar en liet ze even uitpraten. “Betaalt mijn vader jullie hier voor? Om van die vreemde dingen met elkaar te doen? En waarom stoppen jullie eigenlijk? ” Ze kreeg natuurlijk geen antwoord. “Laat je broek eens zakken tuinman, ” zei Louise. “Ik wil wel eens zien wat jij dat hebt! ” Ze realiseerde dat zij, ondanks haar jonge leeftijd de baas was over de twee werknemers van haar vader. Ze hadden maar te doen wat ze hun opdroeg. Een beetje schuchter keek de man haar aan. “Als jullie niet doen wat ik zeg, zal ik dit aan mijn vader moeten rapporteren als hij weer terug is, ” zei ze. De twee keken haar aan, en ze zagen dat ze het echt meende. Ze waren het niet gewend van de juffrouw dat ze zo op haar strepen stond. Ook Louise zelf deed dit nooit, maar ze vond dat ze de kans om eens te zien hoe andere mensen het met elkaar deden niet voorbij mocht laten gaan. De tuinman liet zijn broek weer zakken. Zijn penis hing nu een beetje zielig en slap tussen zijn benen. “Gaat het nu niet meer? ” vroeg Hilde gemaakt teleurgesteld. Ze dacht dat ze er misschien zo wel onderuit konden komen nu haar partner er zo bij stond. Louise liet zich niet uit het veld staan. “Ik weet hier wel iets op, ” zei ze. Ze deed een stap naar voren en nam het lid van de man in haar hand. “Juffrouw toch! Wat doet U nu? ” riep Hilde ontzet. Dit had ze nooit verwacht. “Ik maak je wel even stijf, zodat jullie verder kunnen. ” Ze masseerde met haar wit kanten handschoentje nog aan, de tuinman zijn geslacht weer de stijf. De man stond even met zijn ogen dicht te genieten van de stevige grip die de juffrouw op zijn penis uit oefende. “Ooo kijk! Hij groeit! ” riep Louise enthousiast. Ze vond deze nog mooier dan die van Daniel. Deze was veel dikker en een beetje langer. Hilde, keek nog steeds in een zeer afwachtende houding naar de juffrouw. Als ze zo doorging dan hoefde het straks niet meer. Louise liet de man los, toch ook wel een beetje tot zijn teleurstelling. De hand van de juffrouw voelde heerlijk aan. “Nu mogen jullie verder gaan, ” beval ze. “Hilde ga maar net zo staan als daarnet. ” “Hilde maakte een kleine beleefde buiging en draaide zich weer om. De tuinman deed haar rok omhoog en duwde zijn penis die nu wel heel erg hard was weer in haar vagina. Hij begon wild te bewegen. Hilde gaf geen krimp. Ze liet niet zien aan Louise dat ze het lekker vond. Hilde bedacht dat het niet gepast zou zijn tegenover de juffrouw dat ze zich liet gaan, nu die met grote ogen naar hun stond te kijken, nu ze de liefdesdaad bedreven. De tuinman kwam. Met een onderdrukte schreeuw van opwinding leegde hij zijn testikels diep in de dienstmeid. Hijgend keek hij Louise aan toen hij zijn lid terug trok. Snel trok Hilde haar rok weer naar beneden. “Was dat het? ” vroeg Louise. “Dat heb je ook snel gedaan, ” zei ze tegen de tuinman. “Ja juffrouw, ” zei de man onderdanig. “Goed, ” zei Louise. “Hilde ga jij weer naar het Huis? Deze keer zie ik het door de vingers, maar ik zou wel willen dat je het in je eigen tijd doet de volgende keer! Tot ziens! ” De twee maakte een buiging toen Louise de schuur uit liep. “Arrogant nest, ” hoorde Louise Hilde roepen toen ze naar buiten liep. Louise zag de gouvernante zitten op het terras. Ze zat in de zon en was druk bezig om te borduren. “Zo juffrouw Louise, heeft U een prettige wandeling gemaakt, ” vroeg ze. “Jawel, ik ben nu onderweg maar de stallen om te kijken of daar alles goed is. Als ik terug kom is het wel tijd voor een kopje thee. ” “Er is een brief voor U gekomen, wilt U die misschien eerst lezen voor U uw weg vervolgt? ” De gouvernante gaf haar een brief die voorzien was van een gesloten familie zegel. Louise verbrak het nieuwsgierig en begon te lezen. ‘Lieve zus. Ik heb slecht nieuws. Onze ouders hebben allebei een ongeluk gehad. Ze zijn tijdens het berg beklimmen gevallen. Gelukkig is het niet zo ernstig maar, het kan wel eens een hele lange tijd gaan duren voor ze hersteld zijn. Papa vertrouwd jou zolang het Huis toe en wat er omheen te regelen valt. We wensen je veel sterkte met deze zware taak. Liefs Suzanne.’ Louise glimlachte. ‘Ik alles hier regelen? Dat komt helemaal goed,’ dacht ze. Ze stopte de brief onder haar jurk en vertrok naar de stallen. Ze wachtte nog even om de gouvernante het slechte nieuws te vertellen. “Zo Hector alles goed, ” vroeg ze toen ze de stalmeester bezig zag om de stallen uit te mesten. “Ja juffrouw, ” zei de oude man. “Gaat U vandaag nog rijden? ” “Mmm misschien wel. ” Ze keek in het rond. “Best veel werk hier hé? Word het niet eens tijd dat U iemand krijgt om U te helpen, Meester? Dan kunt U het ook eens wat rustiger aan doen. Dat is ook beter voor de paarden, dan worden ze nog beter verzorgd. ” De stalmeester keek Louise argwanend aan. ‘Zou ze dat nu menen? Of ben ik uitgerangeerd?’ “Ik heb een leerling voor U. Ik wil dat U hem alles leert. ” “En wie is dat dan? ” vroeg de stalmeester. “Daniel, de zoon van de jachtopziener. ” Louise vertrok. Ze gaf de man geen kans om met haar in discussie te gaan. Ze regelde het gewoon. Daniel zal wel blij zijn als hij dit zou horen. XXX Louise zat tegenover haar gouvernante. “Ik heb daarnet de stalmeester verteld dat de zoon van de jachtopziener bij hem in de leer gaat komen, ” vertelde ze. De gouvernante keek haar aan. “Weet Uw vader daarvan? Dat kunt U toch niet zomaar besluiten? ” “Ja hoor, ” zei Louise zelfverzekerd. “Als mijn vader hier niet is dan regel ik dit soort dingen! ” Ze keek de gouvernante aan en zag aan haar gezicht dat ze het er niet helemaal mee eens was. Louise gooide er nog een schepje bovenop. Eigenlijk had ze best wel een hekel aan die vrouw. Als zij er niet was dan zou ze Daniel makkelijk overdag kunnen ontvangen. Zonder dat iemand anders het te weten zou komen. Zij was hier toch de baas! Ze liet even een stilte vallen. Ze riep een dienstmeisje om nog wat thee voor haar in te schenken. “U bent toch ook mijn lerares h?¿, ” vroeg ze aan de gouvernante. Ze pakte het gesprek van daarnet weer op. Die knikte. “En U weet toch ook alles? ” De gouvernante knikte weer. “Bijna, ” zei ze. Louise had een plan bedacht om het arme oude mens eens flink op stang te jagen. “Hoe worden eigenlijk kinderen gemaakt? ” vroeg ze onschuldig. De gouvernante gooide haar borduur werk op de tafel en keek Louise boos aan. “Dat, jongedame moet U maar aan Uw ouders vragen als het zover is! Ik moet nu naar binnen. Er komt over een uur een nieuwe dienstmeid die ik moet ontvangen. ” Ze stond op een beende kwaad weg. Louise genoot. Blijkbaar had ze een gevoelige snaar geraakt. XXX Het was rustig in het huis. Louise zat met een boek in de salon toen de gouvernante met het nieuwe meisje binnen kwam. “Dit is Marie, juffrouw, ” zei de gouvernante. “Zij komt in de huishouding helpen. ” Louise keek naar het meisje. Ze was zo te zien van dezelfde leeftijd als zij. Het was een knap meisje met lang blond krullend haar. Ze beviel Louise wel. Ze had een heel andere uitstraling als de anderen die daar werkte. Deze was nog onschuldig en onbedorven. “Heeft ze al een kamer? ” “Ja, bij de andere personeelsleden juffrouw. ” “Verander dat maar en geef haar de kamer naast mij voorlopig maar, die staat toch leeg nu mijn zusje er niet is. Dan kan Marie voor mij zorgen. Ik wil die Hilde niet meer zien! Laat haar maar hier, dan laat ik haar het Huis wel zien, en U kunt voor de rest van de dag vrij nemen. Ik heb U niet meer nodig. ” De gouvernante maakte een kleine buiging en liep ge?»rriteerd weg. ‘Ik weet niet wat de juffrouw bezielt,’ dacht ze. ‘Haar gedrag begint me steeds minder te bevallen!’ “Kom met me mee Marie, volg me, we gaan eerst naar mijn kamer, ” zei Louise. Het meisje liep gehoorzaam achter haar aan. “Leg je werkkleding maar even op een stoel, ” zei Louise. “En kleed je maar uit. Dan kan ik jou even bekijken of je geschikt bent om dit werk te doen. ” Louise liep rond het naakte meisje heen. In al haar onschuld had Marie zonder vragen te stellen gedaan wat Louise aan haar vroeg. Ze kon goed begrijpen dat de juffrouw wilde zien of ze geschikt was voor dit werk. Huishoudelijk werk is nou eenmaal zwaar. Ze had al haar kleren uitgedaan en stond naakt in de kamer van Louise, die keurend rond haar liep. “Weet je hoe oud je bent, Marie. ” “Ja, Mevrouw, zestien jaar oud. ” “Heb je nog broers of zussen? ” Louise stond achter Marie en kneep zacht in haar billen. “Ja Mevrouw. een oudere zus. ” “Goed, kun je lezen of schrijven? ” “Een beetje Mevrouw maar niet netjes genoeg om een brief te schrijven. ” Louise stond nog steeds achter Marie en nam de borsten van het meisje in haar handen. Haar zachte huid voelde heerlijk koel in haar handen. Marie rilde een beetje. “Vind je het vervelend als ik dit doe, ” vroeg Louise. “Nee Mevrouw het is een prettig gevoel. ” ‘Gelukkig,’ dacht Louise. Ze was blij met dit meisje, een leeftijdgenote die dag er nacht voor haar klaar zou staan. En die alles voor haar zou doen zonder vragen te stellen. Het was nu alleen nog een kwestie van opleiding. Ze streelde ontspannen met haar handen over het naakte lijf van Marie. “Wat ik nu bij je doe, moet je ook bij mij doen als ik er om vraag, begrijp je dat goed? ” “Ja Mevrouw, ” zei Marie gehoorzaam. “En alles wat er hier in deze kamer gebeurt is ons geheim. Er mag absoluut niet met iemand anders over gepraat worden. Heb je dat goed begrepen? ” Marie knikte. “Goed, dan worden wij vast goede vriendinnen van elkaar. Help me maar eens met uitkleden, ” zei Louise tegen haar nieuw kamermeisje. Marie hielp Louise uit haar jurk. Ze zag dat Louise zelf haar onderkleding uit trok en net zo naakt was als zij. Louise glimlachte en nam Marie in haar armen. Ze drukte haar borsten tegen die van het dienstmeisje. “Ik hoop dat jij mijn beste vriendin word Marie, ” zei Louise. Ze nam haar hand en duwde die tussen haar benen. “Wrijf er eens goed over, meisje. En als ik hard begin te kreunen moet je gewoon doorgaan tot ik ‘stop’ zeg. ” Ze kuste Marie op haar wang. Ze voelde nu de hand van het dienstmeisje over haar vagina wrijven. Louise liet Marie los en deed een klein stapje achteruit. “Zuig aan mijn borsten terwijl je me wrijft, Marie, ” zei Louise opgewonden. Het meisje deed het goed. Ze genoot van de hand die tussen haar benen wreef. Marie kuste en likte gehoorzaam aan de borsten van Louise. Louise kreeg het er steeds warmer van. “Ooo Jaaah nu sneller met je hand bewegen, meisje! ” kreunde ze. Marie hielp Louise naar haar hoogtepunt. Ze kwam schokkend op de vingers van haar dienstmeisje klaar. XXX Louise keek het personeel aan dat ze ontboden had in de grote hal van het Huis. Iedereen was er. Ook het personeel dat rond het Huis werkte. Louise had de brief in haar hand die ze had ontvangen van haar zus. Ze vroeg iedereen zijn aandacht en las hem voor. Het was doodstil toen ze klaar was met voorlezen. “Nu ik hier de leiding heb gaat er het één en ander veranderen. Mijn gouvernante mag voor onbepaalde tijd naar huis. Ik heb een nieuw kamermeisje. ” En ze wees maar Marie. “Hilde mag niet meer in mijn vertrekken komen. De stalmeester krijgt de zoon van de jachtopziener in opleiding. Ik wil dat hij mij elke dag komt vertellen wat hij geleerd heeft. Als jullie vragen hebben stel je die maar aan de huismeester dan komt die wel naar mijn toe. ” Ze maakte een kleine buiging en gevolgd door Marie verdween ze naar haar kamers. Het personeel verbluft en vol met vragen achter latend. Toen ze op haar kamer was werd er op de deur geklopt. “De zoon van de jachtopziener vraagt om een audi?½ntie juffrouw, ” zei de huismeester. “Goed laat hem maar komen, ” zei Louise…..”