Het Huis 2

“Uw bad is klaar juffrouw, ” zei Hilde toen ze op de kamer van Louise kwam. “Zal ik U helpen met uitkleden? ” Louise knikte. Hilde hielp haar uit de kleren en Louise liet zich in het warme water zakken. “Heeft U zo getranspiteerd juffrouw? ” vroeg Hilde ongerust toen ze de vochtige onderkleding van Louise op pakte. Louise begon te lachen. “Nee hoor, eigenlijk is het een geheimpje maar als jij niks door verteld mag je het wel weten. Ik heb vanmiddag zwemles gehad. ” Hilde keek Louise verrast aan. “En van wie dan wel, ” vroeg ze nieuwsgierig. “Van Daniel de zoon van de jachtopziener. Het is een hele aardige jongen en hij kan het heel erg goed. ” “Wat kan hij dan zo goed? ” “Ja, zwemmen natuurlijk. Wat dacht jij dan? ” Het werd even stil. Hilde bedacht gelijk wat er gebeurd kon zijn tussen die twee. Ze kende Daniel niet zo goed. ‘Als hij het maar bij zwemmen gelaten heeft,’ dacht ze. Mensen van ons slag gaan niet om met de bewoners van het Huis. Ook niet met Louise. Toen Louise aan het diner zat met haar gouvernante, vertelde ze dat ze, om haar gezelschap te houden Annet haar nicht had uitgenodigd voor een paar dagen. Louise zag haar wereld in één klap in elkaar instorten. ‘Wat nu? Ik heb morgen weer met Daniel afgesproken!’ Ze keek haar gouvernante kwaad aan en stond op. “Volgende keer als U weer eens zo’n goed idee heeft, wil ik het graag van te voren weten! Als het kan. ” Stampvoetend als een verwend kind, verliet ze de eetzaal, ze liet haar gouvernante geschrokken achter. Die was verbijsterd dat haar pupil zo heftig reageerde. Louise was meestal heel blij als haar nicht op bezoek kwam. De volgende morgen was Louise al vroeg op. Ze liep het bos in, op zoek naar Daniel. In de verte hoorde ze dat er iemand een boom aan het omkappen was. De hele nacht had ze in haar bed liggen woelen. Als ze even sliep droomde ze van de zwempartij die ze met Daniel had gehad. Ze dacht aan zijn stoere lijf dat tegen haar aan had gelegen. De kussen die ze elkaar hadden gegeven. Ze liep op het geluid af, en in de verte zag ze hem staan. Druk in de weer met een grote bijl. Toen hij haar zag gooide hij het gereedschap op de grond. “Goedemorgen juffrouw. U bent ook al vroeg op. ” Louise zei niets. Ze sloeg haar armen om hem heen en drukte haar lippen op zijn mond. Ze duwde haar tong tussen zijn lippen en liet haar tong even spelen met de zijne. “Ik moest je even zien en even voelen, ” zei ze zacht. Ze duwde haar onderlichaam tegen dat van hem. Door haar kleren heen kon ze voelen dat Daniel en stijve had gekregen. “Ik heb slecht nieuws. Ik krijg bezoek dus ik kan je niet op komen zoeken. Pas weer over een paar dagen. ” Daniel keek haar een beetje verdrietig aan. “Kan ik niet in het Huis komen werken? Dan kunnen we elkaar misschien wel zien! ” Aan die mogelijkheid had Louise nog niet gedacht. Blij keek ze hem aan. “Wat een goed idee! ” Ze draaide om en nam afscheid. “Als ik thuis ben dan ga ik gelijk wat verzinnen. Je hoort van me lieveling. ” Ze wierp hem een handkus toe en spoedde zich terug naar het Huis… “Ik heb de dokter ontboden om te zien of U al fit genoeg bent om te reizen juffrouw, ” zei haar gouvernante streng toen Louise terug was van haar wandeling. De schrik sloeg haar om het hart toen ze dat hoorde. ‘Wat? Reizen? En Daniel dan?’ Louise keek de vrouw hooghartig aan. Ze begon een steeds grotere hekel aan die vrouw te krijgen. Ze had en hekel aan dat geregel achter haar rug om. Zonder dat die het wist was ze flink roet in haar eten aan het gooien. Waar haalt ze het vandaan om me te laten onderzoeken! Trouwens ik heb gehoord dat die nieuwe dokter een vreemde kwast is. Iedereen klaagt er over. Louise liep zonder verder en woord te zeggen naar haar kamer. ‘We zullen wel zien’ dacht ze. Na een uur hoorde ze dat er een rijtuig voor het Huis stopte. Kort daarna werd er op haar deur geklopt. “De dokter is er juffrouw, ” zei de gouvernante. Ze kwam samen met de man haar kamer in en ging zitten. De man stelde zich voor. Hij zag er flamboyant uit. Hij droeg een zwart pak, een lange witte sjaal en zijn hoge hoed stond scheef op zijn hoofd. Hij plukte zenuwachtig aan zijn sikje. “Ik ben de geneesheer, ” zei hij vrolijk, en hij gaf Louise een hand. “Het gaat niet goed met U jonge dame. Anders was ik er niet! ” hij lachte zelf om zijn opmerking. Hij wees naar de gouvernante. “U moet weg. Ik moet alleen zijn met de patiënte! Hop Hop Hop! ” De gouvernante stribbelde wat tegen maar liet ze uiteindelijk toch alleen. “Zo die is weg, ” zei de dokter. “We hebben geen bemoeial nodig. Wat jij? ” “U heeft helemaal gelijk dokter, ” zei Louise. “Wat scheelt eraan, jongedame, ” vroeg hij. Louise trok haar schouders op. “Ik weet het niet precies, dokter. ” “Haa, kijk daar hou ik nou van, een patiënte die ziek is maar niet weet wat ze mankeert! Een echte uitdaging! ” Hij sprong in de lucht en begon te ijsberen door de kamer. “Kleed U maar helemaal uit! Dan zal ik U eens goed onderzoeken. ” “Echt? Helemaal? ” “Niet zo verlegen jongedame. Ik ben de dokter. Trouwens anders kan ik je toch niet onderzoeken? ” ‘Daar had hij wel een punt,’ dacht Louise. Maar toch vond ze het een vreemd idee om zich uit te kleden voor een man die ze niet kende. Toen ze uit gekleed was ging de dokter voor haar staan. Hij bekeek haar van top tot teen. “Die jeugdigheid he, ” lachte hij terwijl hij aan zijn sikje trok. “Om te beginnen geef ik je een groot compliment. Je ziet er prachtig uit, jongedame! ” Hij begon haar lichaam overal te bevoelen. Hij sloeg geen plekje over. Hij brabbelde wat binnensmonds en liep om haar heen. “Er moet toch wat met je aan de hand wezen? Maar tot nu toe kan ik niks vinden. Volgens mij ben je zo gezond als een vis. Buk eens voorover, raak je tenen eens aan. ” Hij ging achter haar staan en spreidde haar billen. “Dit kan even ongemakkelijk aanvoelen wat ik nu ga doen. ” En het voelde ongemakkelijk. De dokter duwde in een keer zijn vinger in haar sterretje. “Au!! ” schreeuwde Louise. “Wat doet U nu?? ” “Ik mag geen mogelijkheid uitsluiten. ” Hij trok zijn vinger weg en zei dat hij niks bijzonders had opgemerkt. ‘Gelukkig maar,’ dacht Louise. “Kom maar overeind en ga maar dwars op het bed liggen, en spreid je benen. ” Louise begon dit onderzoek steeds vreemder te vinden. De arts bekeek haar vagina aandachtig. “Heeft U wel eens gemeenschap gehad? Ook niet stiekem met verschillende partners? ” “Wat is dat? Gemeenschap? ” “Niet dus, ” constateerde de dokter. “Verlicht U zichzelf wel eens? ” “Wat bedoeld U daar nu weer mee, ” vroeg Louise die vond dat de dokter wel hele vreemde vragen begon te stellen. “Wrijf je er wel eens over, ” en hij wreef zacht over haar de schaamlippen. Louise kreeg een aangenaam gevoel. Hetzelfde als toen Daniel er even aan gezeten had. “Ik zal je voor één keer helpen, ” zei de dokter. “Daarna moet je het zelf doen. Hij maakte zijn vingers goed nat en begon haar clitores te stimuleren. Er nam een wellustig gevoel bezit van haar lichaam zoals ze nog nooit beleefd had. Louise begon steeds sneller te hijgen. Het duurde niet lang totdat ze haar eerste orgasme onder de vingers van de dokter bereikt had. Met een beschaafd gilletje kwam het jonge meisje klaar. “Zo, ” zei de dokter. “Hoe was het, voel je je al wat beter? ” vroeg hij toen hij zijn handen stond te wassen. “Heerlijk dokter, ” zei ze tevreden over de behandeling. “Om te beginnen doe je dit twee keer op een dag. Voor je op staat en voor je gaat slapen. Het is natuurlijk altijd beter als je vriendje het doet. ” En hij gaf haar een knipoog. “Er is niks zo erg als een sexueel gefrustreerde tiener, ” mompelde hij. “En je bent fit genoeg om te reizen hoor! ” De schrik sloeg Louise om het hart toen ze dat hoorde. “Dat kan echt niet hoor dokter, ik wil niet naar Frankrijk. Niet nu. ” De arts zag de wanhopige blik in de ogen van het naakte meisje. Hij lachte. De juffrouw had vast en hele goede reden om dat te zeggen. “Goed ik praat wel even met je gouvernante. ” De dokter maakte de gouvernante wijs dat Louise veel moest wandelen en tussen moest rusten. “Stoor haar niet, anders word het haar te veel. Vooral niet als ze alleen op haar kamer is. Laat haar zoveel mogelijk met rust. Ze is behoorlijk overspannen. Ze mag alkeen maar leuke dingen doen. En vooral niet reizen, want dat overleeft ze niet! ” De dokter had het flink aangedikt. Hij bezorgde Louise hiermee een excuus waardoor ze vrij was om te doen en laten wat ze zelf wilde. Louise bleef alleen achter op haar kamer. Ze dacht aan wat de dokter bij haar gedaan had. ‘Zou het nu nog een keer kunnen?’ Dacht ze. Ze streelde zich tussen haar benen en dacht aan Daniel. Haar vagina was nog een beetje vochtig. Zachtjes raakte ze zichzelf aan. “Ze schokte toen ze haar gevoelige plekje aan raakte. ‘Ooo, wat zou het fijn zijn als Daniel dit bij me zou doen,’ fantaseerde ze. Ze begon steeds sneller over haar gleufje te wrijven. Twee keer op een dag, had de dokter gezegd, en ik doe het nu al! Louise vingers zich. Ze lag kreunend met haar benen wijd met zichzelf te spelen. Haar poesje was zo nat dat ze met gemak een vinger in haar spleetje kon duwen. Nu begon ze al twee handen te gebruiken. “Ooooo wat is dit heerlijk, ” kreunde ze hardop. De spanning in haar buikje werd steeds erger. Haar aankomende orgasme bouwde zich langzaam op. Ze zette door. Dit wilde ze gewoon voelen. ‘Doorgaan tot je dat heerlijke gevoel weer krijgt,’ dacht ze. Ze bewoog steeds sneller haar vingers over haar intiemste plaats. Ze ging net zo lang door totdat ze haar heerlijke gevoel weer kreeg. Met een langgerekte schreeuw kwam ze in een korte tijd weer klaar. XXX Louise haar nichtje Annet diende zich aan. Ze arriveerde in een open rijtuig. Een grote koffer getuigde ervan dat ze voorlopige wel even een tijdje zou blijven. Nadat het personeel haar ge?»nstalleerd had in één van de logeerkamers, zocht ze Louise op die in de salon naar buiten zat te staren. “Hoe gaat het met je, ” vroeg Annet. “Och gaat wel. Ik heb vanmorgen bezoek gehad van de dokter. Hij zei dat ik nog niet mag reizen. Ik moet rustig aan doen. ” Annet bekeek haar nichtje. “Je zit een beetje pips, zullen we een stukje gaan wandelen? Of misschien paardrijden? Een beetje frisse lucht zal je goed doen! ” Dat paardrijden vond ze wel een goed idee. Louise gaf het personeel opdracht om twee paarden te zadelen en voor het Huis neer te zetten. Samen reden Louise en Annet het bos in. “Ik ben altijd blij als ik hier ben, ” zei Annet. “Het prachtige bos, de heerlijke geuren, en mijn mooie nichtje. ” Louise lachte. “Dat valt wel mee hoor! ” “Ben jij nog geen ridder op een wit paard tegen gekomen? ” “Waar hier? ” Louise keek haar nicht onderzoekend aan. “Ja gekkie, ik bedoel of je nog geen aanzoek gehad ” “Nee, ik zou niet weten van wie ” “Nou, ” ging Annet verder. “Je bent een mooi meisje, dat zal echt niet lang meer duren hoor!! ” Louise hield haar paard in en stapte af, er was en open plek in het bos waar en rustplaats was waar je rustig kon zitten. “Dus je hebt nog geen ervaring met jongens? ” Annet bond haar paard vast naast dat van Louise. “Nee niet echt. Mams zegt dat ik daar nog even mee moet wachten. ” “Verstandig besluit, ” zei Annet. “Ik vind mezelf ook nog veel te jong voor jongens. ” Daar vertelde Annet de halve waarheid. Ze voelde zich veel meer aangetrokken tot meisjes. In het diepste geheim natuurlijk, want als dat iemand van de familie daar achter kwam werd ze vast opgesloten in één of ander gesticht. Of erger, een nonnenklooster waar ze voor de rest van haar leven zou moeten blijven. De schande die over de familie zou vallen als dat uit zou komen, zou onherstelbaar zijn. Ze keek naar haar nichtje. Wat was ze mooi. Annet ging naast Louise zitten en gaf haar spontaan en kus op haar wang. “Wat doe jij nou? ” vroeg Louise. “Gewoon, ik geef je een kus, dat mag toch wel? ” “Ik vind dat raar, ” zei Louise. “Dat is niet raar, ” zei Annet. “Kom doe het ook maar eens bij mij. ” Ze keerde haar wang naar Louise. Die tuite haar lippen, ze wilde geen spelbreker zijn. Op het moment dat ze haar wilde kussen draaide Annet haar gezicht naar haar toe zodat Louise zonder dat ze het wilde Annet op haar mond kuste. “Getver stommerd, ” riep Louise. “Doe niet zo raar!! ” Annet glimlachte. “Je hebt mooie zachte lippen Louise, zal ik je leren hoe je echt moet kussen? Als je een vriendje krijgt dan weet je tenminste wat je moet doen. ” Louise keek om zich heen. “Je hoeft niet bang te zijn hoor. We zijn hier alleen. ” “Dat is gek, dat doen meisjes niet met elkaar, ” zei Louise. “Dat moet je niet zeggen. Ik heb het van Victoria geleerd, een vriendin van me, ” vertelde Annet. Louise vond het raar. En ze had het al met Daniel gedaan, dus ze wist al hoe het moest. Maar ja, dat kon ze natuurlijk niet tegen Annet vertellen. Dat moest geheim blijven. “Goed, maar niet te lang he. ” Ze moest er niet aan denken dat ze betrapt zouden worden door de jachtopziener of erger, door Daniel! “Goed we duwen onze monden tegen elkaar. Je moet wel door je neus ademen hé, anders stik je, ” lachte Annet. “En dan duwen we onze tongen tegen elkaar. ” Annet omhelsde Louise en hield haar hand achter haar hoofd. Ze drukte haar lippen op die van Louise die langzaam haar mond open deed. Annet raakte de tong van Louise aan, en al snel waren de meisjes elkaar aan het tongen. Annet liet het daar niet bij. Ze legde nu een hand op één van Louise haar borstjes en begon er zacht over te wrijven. Annet verwachte dat haar nichtje haar hand weg zou duwen, maar ze liet haar gewoon haar gang gaan. Ze knoopte het blousje van Louise open en duwde haar hand naar binnen. Ze voelde waarom haar hand niet werd weg geduwd. Onder de stof van haar hemd voelde ze dat Louise haar tepeltje’s stijf waren geworden. Ze kneep zacht in het harde puntje met haar vingers. Louise kreunde zacht in de mond van Annet. “Vind je dit zo lekker? ” vroeg Annet. Louise schaamde zich een beetje maar knikte toch van, ‘ja’. “Dan zal ik je eens verwennen, ” zei Annet. Ze deed de rest van de knoopjes open en ontblote de borstjes van Louise. Ze kuste één voor één de tepels van het meisje, en begon haar borsten te masseren. “Vind je het nu niet meer vreemd? ” “Jawel, ” zei Louise. “Dat wel maar ik vind het zo’n lekker gevoel als je dat doet. ” “Is je poesje nu ook een beetje vochtig? ” Louise knikte. “Vast wel, ik heb dat jeukende gevoel weer in mijn buikje. ” Nu ze toch zover was, vertelde ze wat de dokter haar had geleerd vanmorgen. Annet begon de onschuld van haar nichtje steeds interessanter te vinden. “Weet je wat. Kleed je maar weer aan dan gaan we terug. Dan zal ik je thuis eens een heerlijk gevoel bezorgen. Ze gaf Louise een heftige tongkus en hielp haar met het dicht maken van haar blouse. “