De leerlingen van de derde klas havo van de Stedelijke Scholengemeenschap keken op toen op een morgen, waarop zij de biologieleraar verwachtten, ineens de direkteur het lo-kaal in stapte. “Jongelui, ik heb een mededeling voor jullie. ” begon hij, “Mijnheer Bloemhof, die jullie nor-maal voor biologie hebben, is voorlopig uit de running en het is nog maar de vraag of hij weer terug komt. Daarom hebben jullie in elk geval deze week geen biologie meer, en dat blijft in principe zo totdat we een vervanger voor hem gevonden hebben. We zijn naarstig op zoek, maar een goede leerkracht is niet iets, dat je even in de supermarkt haalt. Wat mij betreft gaan jullie tijdens de biologie-uren huiswerk maken, en wie hier in de buurt woont, mag ook naar huis gaan. ” tDie hele week hadden ze geen biologie meer, en vooral de zestienjarige Herman had daar geen ogenblik spijt van. Allereerst omdat nu juist d?át vak zijn zwakke punt was zijn leraar had hem op dit punt wel eens wat onnozel genoemd – maar ook omdat hij nu de vrijge-komen tijd aan andere vakken kon besteden, en natuurlijk aan zijn liefhebberijen. “Maar ook al heb je geen biologie op school, daarom mag je je kennis nog wel opbouwen. ” vond zijn vader, toen ze het daar op een ogenblik over hadden. “Ik wacht liever de nieuwe leraar af; misschien kan die wel veel beter uitleggen. ” was Herman van mening. “Ik bouw nu liever aan andere dingen. ” “Nu je het over bouwen hebt, ” zei zijn moeder er tussendoor tegen zijn vader, “ik heb gehoord dat er weer iemand in het duinhuisje komt wonen. ” tHerman woonde met zijn ouders vlak bij de kust, op twee kilometer van het strand, en met het duinhuisje bedoelde zijn moeder een huisje, dat pal achter de duinen stond, “mijlen ver ” van de dichtstbijzijnde buren. Het stond er helemaal alleen, en iedereen in het dorp vroeg zich af wie daar nu zou willen wonen. “O ja? ” vroeg zijn vader, nauwelijks geinteresseerd, “Weet je toevallig ook wie? ” “Nee, dat niet. ’t Zal wel een of andere zonderling zijn, want wie wil daar nu wonen, zo ver van het dorp? ” “Ach, je bent er in elk geval verzekerd van je privacy. ” tDie vrijdag kregen de leerlingen te horen, dat ze met ingang van maandag weer biologie zouden krijgen, omdat er een nieuwe leerkracht was gevonden, die hen ook Engels zou gaan geven. De jongens en meisjes vonden het wel jammer, want nu kwam er al weer een einde aan dat beetje extra vrije tijd. tMaandag ’s morgens zaten ze in het lokaal nieuwsgierig af te wachten, wie er voor het derde uur biologie binnen zou komen. “Wie heeft die nieuwe al gezien? ” vroeg er iemand. “Dan zul je toch eerst moeten weten hoe hij er uitziet. ” vond een ander. “Volgens mij niet. ” merkte Herman op, “We kennen alle leraren, dus als er één vreemde bij is, dan mag je er volgens mij van uitgaan, dat dat de nieuwe biologieleraar is. ” “Ik heb wel een mooie, jonge meid de lerarenkamer zien binnen gaan. ” deed Kees, zijn buurman, een duit in het zakje. “Maar ik kan me niet voorstellen dat zo’n jong ding ons les moet gaan geven. ” “Hoe oud is ze volgens jou? ” wilde Herman weten. “Hm, een jaar of vier-, vijfentwintig. ” “O shit, die komt natuurlijk kersvers van de opleiding en zal dus wel behoorlijk fanatiek zijn. ” tSamantha was behalve heel erg mooi en sexy ook intelligent en ze beschikte over een flinke dosis mensenkennis. En behalve deze interessante combinatie bezat ze ook nog het vermogen om dingen eenvoudig en duidelijk uit te leggen. Dat maakte haar voor het onderwijs bijzonder geschikt. tDe leerlingen, en dan natuurlijk vooral de jongens, keken hun ogen uit toen voor het begin van het derde uur een blonde toverfee hun lokaal binnen stapte, haar tas op de leraarstafel legde en vriendelijk de klas inkeek. “Goeiemorgen, jongens en meisjes. Ik ben Samantha Evers, en vanaf nu ga ik jullie biologie en Engels geven. ” begon ze opgewekt. tZe vertelde nog meer over zichzelf, maar Herman hoorde amper wat ze zei. Hij keek haar aan en was gewoon gebiologeerd door haar schoonheid en haar figuur! Wat is ze mooi! dacht hij bij zichzelf. En daar had hij gelijk in, want Samantha was voor wie er oog voor had, betoverend mooi, en nog sexy ook. Ze had een knap gezichtje, dat omlijst werd door lange blonde haren, die tot onder haar schouderbladen reikten. Haar figuur was prachtig slank en ze had zo te zien een paar prachtige, behoorlijk grote borsten, zoals Herman onmiddellijk opmerkte, en ook een stel lange, slanke benen. Ze droeg een rok, die tot op haar knieën kwam en een truitje met een V-hals, die tot zijn spijt weinig of niets liet zien. tIn de daarop volgende weken leerden leerlingen en lerares elkaar kennen.
Samantha had daar zo haar eigen methodes voor; ze kon de klas aan het werk zetten en iedereen rustig observeren: wie was er hoe aan het werk? Dat zei haar iets over de persoon zelf. Er waren er natuurlijk bij, die er een potje van probeerden te maken, maar ook een paar, die dan serieus aan het werk gingen. Vooral Herman, die achteraan in de hoek bij het raam zat, was serieus bezig, al zat hij wel wat vaak in haar richting te kijken; hij kon dan een blik in zijn ogen hebben,waardoor Samantha zich afvroeg: “Wat gaat er nu om in dat koppie van jou, jongen? ” tZe besloot om, ongemerkt, wat extra aandacht aan hem te besteden, want ze had al lang door dat biologie bepaald niet zijn sterke punt was. Dat had ze voor het eerst gemerkt, toen het onderwerp “voortplanting ” aan de orde was. En d?ít vond Samantha nu juist zo’n boeiend onderdeel van de biologie, want dat had rechtstreeks met sex te maken, en daar lustte zij wel pap van. tEen paar dagen later deed zich een gelegenheid voor om hem alleen te spreken. Ze had deze klas het laatste uur op vrijdagmiddag, en toen dat was afgelopen en de klas zich naar buiten haastte, vroeg ze Herman nog even te blijven. “Herman, vertel me eens eerlijk: wat vind jij van biologie? ” zei ze, toen ze tegenover elkaar zaten en hij een stukje onder haar rok tussen haar benen kon kijken. “Juffrouw, ik snap er eigenlijk niks van. ” bekende hij eerlijk. “Ik geloof dat ik het wel leuk vind, maar ik snap er niks van. ” “Dat had ik al gemerkt. ” glimlachte Samantha op een manier, die hem direkt gerust stelde. “Zou het niet verstandig zijn als je bijles neemt? ” “Misschien wel, want biologie telt voor het examen ook mee. Maar hoeveel kost dat? Want mijn ouders zullen het moeten betalen. ” “Praat eerst maar eens met hen over bijles. Over de prijs heb ik eigenlijk nog niet eens nagedacht, maar daar worden we het wel over eens. Daar gaat het me namelijk niet eens om. Ik heb jouw cijferlijst eens bekeken, en ik heb gezien dat je het met alle vakken goed doet, behalve met de mijne: biologie en Engels. Dat kan niet aan mij liggen, want ik ben hier nog maar net. Maar ik vind het wel zonde voor je talent, als deze vakken een beetje buiten de boot vallen. Misschien kun je me wel met klusjes betalen, want ik heb thuis nog wel het een en ander te doen. ” “Zoals wat, bij voorbeeld? ” vroeg hij nieuwsgierig. “Kun je timmeren? ” was haar wedervraag. “Ik heb bij ons thuis een schutting om de tuin gebouwd, in m’n eentje! ” verklaarde hij trots. “Hé, d?ít is een idee! ” lachte ze plotseling, “Eigenlijk zou ik ook wel een schutting om mijn tuin willen hebben. Want nu kan iedereen van kilometers afstand zien wat ik aan het doen ben, en dat vind ik niet zo leuk, vooral niet als ik bij voorbeeld lig te zonnen. Weet je wat? Stel het je ouders maar voor: jij maakt bij mij een schutting, en ik geef je gratis bijles, ook in Engels, als je dat wilt. Wat zeg je daarvan? ” tEen paar dagen later vroeg Hermans vader via de telefoon aan Samantha of zij even langs kon komen voor een kop koffie om over de bijles voor Herman te praten. Ze kwam nog diezelfde avond en Hermans vader moest direkt toegeven, dat zij een “lekker ding ” was. Ze bespraken de bijlessen, die Samantha zou geven en de tegenprestatie, die Herman als vergoeding moest leveren. Toen Samantha die avond naar huis ging, hadden ze afgesproken dat hij zaterdagmorgen zou komen voor de bijles, en dat hij de rest van de dag aan de schutting en andere klussen zou besteden. Zo was iedereen tevreden, al waren Hermans ouders een beetje verbaasd, toen ze hoorden dat zij als alleenstaande vrouw in het duinhuisje was komen wonen. tDie zaterdag belde Herman, met zijn boekentas, prompt om negen uur bij Samantha aan en wachtte tot zij open zou doen. En zoals hij haar toen zag, had hij haar nog niet eerder gezien: ze droeg slechts een korte duster, die door een smalle band werd dichtgehouden en tot net onder haar billen reikte. De V-hals liet meer zien dan hij tot nu toe op school van haar had gezien; Herman vermoedde dat Samantha wel eens grote borsten zou kunnen hebben, want hij kon er een klein stukje van zien, en wilde maar dat dat meer was. “Hi, kom er in. ” zei ze vrolijk, “Wat ben je vroeg, trouwens. Ik ben nog niet eens aangekleed. ” “Ik kan straks wel terug komen. ” aarzelde hij verlegen. “Wel nee, j??h, dat is zo gebeurd. Dat is het voordeel van dit huisje: je hebt hier veel privacy, in een rijtjeshuis zou ik zo niet aan de deur gekomen zijn. Daarom ben ik hier ook gaan wonen, omdat ik erg op m’n privacy ben gesteld. ”
“Ja, dat is bij ons niet zo. ” zei Herman, terwijl hij haar naar binnen volgde en nauwelijks naar haar verrukkelijke figuur durfde te kijken. “Als wij in de tuin zitten, dan kunnen we de buren ook zien zitten. ” “Kijk, en dat vind ik niet echt prettig, hoe leuk de buren misschien ook zijn. Maar ga zitten. Ik kleed me even aan en ben zo bij je. Wat wil je eerst doen, biologie of Engels? ” “Biologie, dat vind ik het moeilijkst. ” “Oké, dan stel ik voor dat we eerst een uurtje biologie gaan doen en dan een uurtje Engels. Dan heb je eerst wel weer genoeg voor je kiezen gehad. Wil je daarna wel even met mij naar de bouwmarkt om spullen voor de schut-ting te kopen? ” “Jawel, maar kunnen die allemaal in uw auto? ” “Niet er ?¡n, maar wel er achter; hoop ik. Ik heb een kar achter de auto. Maar even wat anders, Herman. Als je hier bent, heb ik liever dat je niet u tegen mij zegt. Dat bewaar je maar voor school; hier ben ik gewoon Samantha, oké? ” “’t Zal even wennen zijn, maar ik denk wel dat het me lukt. ” glimlachte hij. tNa een kop koffie te hebben gedronken namen ze naast elkaar plaats aan de etenstafel en Herman spreidde zijn boeken uit. Samantha begon direkt les te geven zoals zij dat ook op school gewend was en ze behandelde hem niet anders. Als hij iets niet snapte, legde zij dat op een heldere manier uit en zo vloog het uur biologie om. Maar zoals zij dat op school gewend was, deed ze het ook thuis: een uur is een uur, en dan ga je iets anders doen. tToen ook het tweede uur veel sneller voorbij was dan Herman had verwacht, dronken ze samen nog een kop koffie, en toen stelde Samantha voor om naar de bouwmarkt te gaan. Ze kende, door haar verhuizing, de weg daar inmiddels, maar zo gauw als zij verwacht had klaar te zijn, lukte het toch niet. “Dat hout moet je niet nemen, dat is rommel. ” adviseerde Herman, “Binnen een jaar stort je schutting in elkaar. ” “Hoezo? ” had ze verwonderd glimlachend gevraagd, waardoor Herman haar steeds mooier vond. “Een plank is toch een plank? ” “Nee. Ja, een plank is een plank, maar het gaat erom van welk hout hij is gezaagd. De ene soort is goedkoper, maar rot sneller, de ander is duurder maar gaat veel langer mee. En met hout en palen alleen ben je er niet. Je moet de hele schutting goed in de carboleum zetten om verrotting tegen te gaan. Vandaag gaat er geen paal de grond in. Als we terug zijn, zaag ik alles zo goed mogelijk op maat, en dan ga ik carboleumen. Dat moet goed drogen, en dan doe ik het nog een keer. De hele schutting moet als het ware doordrenkt zijn van de carboleum. En dan ga ik gaten graven voor de palen. Staan die één keer zoals ze horen te staan, dan timmer ik de planken er tegen aan. Wil je de schutting ook geverfd hebben? ” “Weet ik nog niet. ” Het viel de intelligente Samantha meteen op, dat Herman nu heel goed wist waarover hij het had en daarom besloot ze zijn adviezen op te volgen. “Daar heb ik nog niet over nagedacht. ” “Een kleurtje kan geen kwaad, want carboleum heeft geen mooie kleur. Maar dat is een kwestie van smaak. ” vond hij. tHet ging precies zoals hij haar had aangeraden. De rest van die morgen waren ze bezig met inkopen te doen en de middag besteedde hij aan het insmeren van al het hout. Dat was nogal wat en hij was er dus wel even mee bezig. Samantha hielp hem waar ze kon, maar op een gegeven moment zei ze toch: “Vind je het erg als ik even ga zitten? Ik ben een beetje moe. ” “Nee hoor, helemaal niet. Ik red me alleen ook wel. ” antwoordde hij, zich het zweet van het voorhoofd vegend. “Oké. Maar jongen, wat zie je er bezweet uit! Trek toch wat uit! ” riep ze uit, terwijl ze onderuit zakte in een comfor-tabele tuinbank. “Vind je dat niet gek? ” vroeg hij, verlegen glimlachend. “Welnee, nat????rlijk niet. Waarom zou ik dat gek vinden? We zijn hier niet op school, hoor. ” tDaarop trok Herman zijn T-shirt uit, zosdat hij nu alleen zijn spijkerbroek nog aan had. Dat hij groot was, wist Samantha, maar dat hij zo’n gespierde borstkas had, zag ze nu pas. Ze bekeek hem goedkeurend, terwijl hij weer met de carboleumkwast aan de gang ging. “Zal ik even koffie voor ons zetten? ” stelde ze na een tijdje voor. “Ja, graag. ” Het viel hem op dat ze “ons ” zei en niet “je “; dat vond hij leuk, een beetje intiem. “Oké, dan trek ik meteen iets gemakkelijks aan. ” tZe sprong op en Herman meende in een flits te zien dat haar borsten daarbij mee hupten; dat wilde hij nog wel eens zien, maar hij liet het wel uit zijn hoofd haar erom te vragen. Na een minuut of tien, hij was al lang weer aan het kwasten, kwam ze naar buiten en zei: “De koffie is zo klaar, Herman. Ben jij ook bijna klaar? ” “Met de eerste ronde wel. Dan moet het drogen, en daarna kan ik pas wéér wat doen. ” tPas toen zag hij dat ze een strak T-shirt en een klein broekje had aangetrokken, die nogal wat van haar lichaam onbedekt lieten. “Dan heb je eerst ook wel genoeg gedaan. ” vond ze, “Als je klaar bent, kom je hier maar even zitten en gaan we eerst koffie drinken. ” tEen kwartiertje later was Herman klaar en begon hij de kwast schoon te maken. Toen hij dat gedaan had, zei Samantha: “Zo, zet die rommel maar even in de schuur, en dan kom je hier bij mij zitten. We mogen nu wel even gezellig doen. ” tEven later ging hij tegenover haar zitten, wat haar prompt de vraag ontlokte: “Je bent toch niet bang voor mij, Herman? ” “Nee, waarom zou ik? ” was zijn verwonderde wedervraag. “Nou, kom dan gezellig bij mij op de bank zitten. Die zit veel beter en lekkerder dan die stoel, waar je nu in zit. Dat ouwe ding doe ik volgende week bij het grof vuil. Probeer maar ‘es, deze bank zit veel lekkerder. ” tHij ging, toch enigszins verlegen, naast haar zitten en moest toegeven dat de bank inderdaad veel lekkerder zat. “Zie je wel? Ik zei het toch al? ” glimlachte Samantha tevreden. tZe zaten even zwijgend hun koffie te drinken, wat Herman de gelegenheid gaf haar vanuit zijn ooghoeken te bekijken; maar hij had niet in de gaten dat zij dat wel merkte. Ze glimlachte stilletjes voor zich heen en vroeg na een tijdje:
“Heb je nu echt goed begrepen wat ik je vanmorgen bij biologie heb uitgelegd, Herman? ” “Ja, volgens mij wel. ” “Volgens jou? Je bent er dus niet helemaal zeker van. Maar dat moet je op het examen wel zijn, hoor. Als je iets echt niet begrijpt, zeg het dan; dan leg ik het je desnoods tien keer uit. ” “Nou ja, ik snap nog steeds niet helemaal wat er in een lichaam gebeurt als iemand opgewonden wordt. ” “Je bedoelt: sexueel opgewonden. ” wist ze. “Ja. Het heeft iets met je bloed te maken, maar snappen doe ik het nog niet. ” “Nou, zal ik je dat dan nog eens uitleggen? ” tSamantha zette haar kopje neer, keerde zich naar hem toe en keek hem recht aan. “Zeg eens eerlijk, Herman: wat dacht je, wat voelde je toen je mij in deze kleren zag? ” “Opwinding. ” gaf hij na enige aarzeling toe. Hij begreep ook wel dat zij hem alleen kon helpen als hij eerlijk was. “Mooi, daar ben ik blij om. ” glimlachte ze en legde goedkeurend een hand op zijn knie. “En wat voel je nu? Nog meer opwinding? ” “EhÔǪ ja. ” “Ik had daarnet wel in de gaten dat je naar mij zat te kijken. Mag ik ‘es raden wat je toen dacht? ” “Nou? ” Aan de ene kant durfde hij het niet te horen, aan de andere kant was hij er toch wel nieuwsgierig naar. “Mijn kleding is een beetje aan de kleine kant. Ik denk dat jij dacht: ik wou dat ik nog wat meer kon zien. Is dat zo? ” tToen zijn antwoord uitbleef, vervolgde ze: “Daar hoef je je niet voor te schamen, hoor, jongen. Het is een heel natuurlijke reaktie als je opgewonden raakt door een vrouw, die je iets van haar lichaam laat zien. Maar had ik gelijk? ” “HmÔǪ ja. ” gaf hij schokschouderend toe. “Zou je ?¿cht graag meer van mij willen zien, Herman? ” “Jawel, maar dat kan toch niet? ” “Kom ‘es mee naar binnen; daar praat het wat gemakkelijker en hebben we meer privacy; zo lang de schutting er nog niet staat. ” tEven later zaten ze naast elkaar op de bank in de voorkamer en Samantha legde haar hand weer op zijn knie, er voor zorgend dat hij haar goed kon bekijken. “Herman, we kunnen zelf wel bepalen wat kan en wat niet kan. Zeg maar eerlijk: wil je graag meer van mij zien? Zou je bij voorbeeld mijn borsten graag helem?í?íl willen zien? En misschien ook wel voelen? Heb je wel eens eerder de borsten van een meisje gevoeld? Op school, achter in het fietsenhok bij voorbeeld? ” Samantha wist al lang dat de jongens en meisjes elkaar daar wel eens verkenden. “Ik zou ’t wel willen, maar ik weet niet hoe je dat aan moet pakken. ” antwoordde hij aarzelend; aan de ene kant schaamde hij zich ervoor te moeten vertellen dat hij “niet durfde “, maar aan de andere kant voelde hij zich bij Samantha op zijn gemak: zij zou hem niet uitlachen, daar was hij zeker van. “En als een meisje het je gewoon aanbiedt, Herman? ” Samantha’s hand lag nog steeds, geruststellend, op zijn knie en zij liet hem daar bewust liggen. “Zou je dan nee zeggen? ” “Nee, natuurlijk niet. ” riep hij bijna uit, “Want dan zou ik pas ?¿cht uitgelachen worden! ” “Daar hoef je bij mij niet bang voor te zijn, jongen. ” Samantha kneep even bemoedigend in zijn knie en ging verder: “Iedereen heeft alles moeten leren, dus dat is niks om je voor te schamen. Al die zogenaamde branieschoppers weten vaak maar de helft van wat ze beweren te weten. Ik zou het niet leuk vinden als jij werd uitgelachen, Herman. Want je bent een goede jongen, je kunt prima werken en je hebt een goed hart; dat heb ik al lang gemerkt. ” rntSamantha had echt een zwak voor deze jongen, die in haar ogen nog zo groen was en die ze niet graag bedorven wilde zien door zijn klasgenoten. Ze kon het zowel in als buiten de school goed met hem vinden, en ze voelde dat hij ook zo over haar dacht. Hoe kon ze hem helpen wat meer zelfvertrouwen te krijgen? Ze zweeg nog even en nam toen een besluit. “Kijk mij eens aan, Herman. ” zei ze zacht. tLangzaam draaide hij zijn gezicht weer naar haar toe en keek haar aan, verlegen. “Je hoeft niet bang voor mij te zijn, hoor. Ik zal je heus niet bijten. ” glimlachte ze geruststellend en voegde er, toen ze zijn blik naar beneden zag zakken, aan toe: “Je mag gerust naar mijn borsten kijken, jongen. Dat is ook iets heel natuurlijks, en niets om je voor te schamen. ” tHerman keek nu minder beschroomd naar Samantha’s volle boezem, die door het bepaald niet overbemeten T-shirt maar met moeite in toom werd gehouden. Hij meende zowaar haar tepels door de stof heen te kunnen zien, en zag haar borsten langzaam op het ritme van haar ademhaling op en neer gaan. “Wat voel je nu, Herman? ” vroeg ze, nog steeds zacht. “Wat voel je bij voorbeeld in je kruis? Het wordt daar een beetje krap, zeker? ” “HmÔǪÔǪ ja. ” Herman wist niet of hij nu moest glimlachen of zich schamen, dat hij dat zo openlijk toegaf. “Dat geeft toch niet, jongen. ” Samantha schoof haar hand nu, als ter bemoediging, wat omhoog en kneep hem zachtjes opbeurend in zijn been. “Dat hoort bij het leven. Je ziet een vrouw in strakke kleren, en het is normaal dat je eerste gedachte is, omdat je toch al een deel van haar lichaam ziet: die zou ik wel eens zonder willen zien. Klopt dat? ” “HmÔǪ ja. ” gaf hij toe, terwijl hij inwendig weigerde toe te geven aan de gedachte, dat zijn lerares zich aan hem aanbood. Waarom zou ze dat doen? Zo’n mooie meid als Samantha kon aan elke vinger wel een man krijgen, en waarom zou ze hem dan uitzoeken? “Geef eens eerlijk en duidelijk antwoord op mijn vraag: zou je mijn borsten graag bloot willen zien? ” “Ik zou het wel graag willen, maar dat hoort toch niet? ” “Herman, ik zei net ook al: wij zijn beiden oud en wijs genoeg om z?¿lf te bepalen wat hoort en wat niet hoort. Als jij mijn borsten graag wilt zien, dan m?íg je ze zien. ” Ze trok haar T-shirt uit en vervolgde: “Wil jij mijn behaatje losmaken, of zal ik het zelf doen? ” tToen hij even niets zei, draaide zij zich half om en vroeg: “Wil jij het voor me doen? Dat lijkt me voor ons allebei veel leuker. ” tNa een ogenblik voelde ze zijn vingers op haar rug, die de sluiting van haar behaatje losmaakten. Toen ze voelde dat deze los was, draaide ze zich weer naar hem toe, terwijl ze haar behaatje nog even voorhield. Ze stak haar armen uit en zei: “Doe mijn behaatje maar af, Herman. Ik wil graag dat jij dat doet. ” tHerman deed, aarzelend maar met snel toenemende opwinding, wat zij vroeg en trok het behaatje van haar slanke schouders. Nu had hij een vrije blik op haar heerlijke, grote borsten, die bloot en bijna uitnodigend voor hem hingen. Ze waren vol en rond en toch liepen ze spits naar de tepels toe, waardoor ze prachtig recht vooruit stonden.
“Vind je ze mooi? ” vroeg Samantha glimlachend; ze had inderdaad een paar prachtig gevormde en grote borsten. “Ze zijn prachtig, en heerlijk. ” fluisterde Herman bijna. “Je mag ze wel aanraken, hoor. Neem ze maar in je handen, jongen. ” tHerman durfde nog steeds niet goed; daarom nam Samantha zijn handen glimlachend in de hare en legde ze geruststellend op haar volle borsten. “Speel er maar mee, Herman. Je mag er in knijpen, je mag aan mijn tepels komen dat vind ik heerlijk en als je wilt, mag je er ook zachtjes in bijten. ” tOmdat hij nog steeds aarzelde, legde ze haar rechter hand in zijn nek en trok zijn hoofd naar zich toe, tot hij met zijn gezicht tussen haar borsten zat. “Ga je gang, jongen. Ik w?¼l dat je met mijn borsten speelt. Knijp er maar lekker stevig in, daar houd ik van. ” tEn toen liet Herman zijn handen over haar borsten dwalen, overweldigd als hij was door haar heerlijke lichaam. “Ja, toe maar. ” moedigde ze hem aan, “Ga maar lekker je gang, jongen; we hebben de tijd. ” tHij begon haar borsten te kneden en haar tepels te rollen, waar hij zo nu en dan heerlijk op zoog; hij was nu mateloos opgewonden. Ze liet hem een tijdje zijn gang gaan en genoot ervan, want wat hij bij haar deed vond ze wonderlijk lekker. Intussen zag je in zijn spijkerbroek een forse bult en ze wilde wel eens met eigen ogen zien wat daar de oorzaak van was, hoewel ze dat natuurlijk heel goed wist. “Mag ik ook eens wat meer van jou zien, Herman? ” vroeg ze toen, zijn hoofd nog steeds op haar borst drukkend. “Je bedoelt dat ik m’n broek moet uittrekken? ” “Dat moet niet, dommerd. ” lachte ze, “Dat m?íg. Ik wil het alleen maar graag. Ik merk heus wel dat ik jou opwind, maar dat doe je mij ook, hoor. Wat jij bij me doet, is heerlijk. Daarom wil ik graag iets heerlijks terug doen. Zal ik je broek uittrekken? ” “Ja, dat mag wel. ” Hij vroeg zich razend nieuwsgierig af wat zij allemaal van plan was. “Goed, dat doe ik graag. Ga maar even staan, dan maak ik je broek los. ” tHerman stond voor haar op en Samantha begon met zijn rits naar beneden te schuiven, waarna zij de bovenste knoop losmaakte en zijn broek op zijn enkels schoof. Ze zag een enorme bult in zijn slipje, keek hem even zwoel aan en vroeg toen: “Mag ik je slipje ook uit doen? ” “Jawel. tDaarop schoof ze zijn slipje naar beneden waardoor hij geheel naakt voor haar stond – en toen zijn lul uit zijn benarde positie bevrijd was, sprong deze haar bijna in het gezicht. Samantha keek begerig van zijn paal naar hem en zei lachend: “Wat heb jij een grote, zeg! En wat is hij heerlijk! Daar mag je trots op zijn, jongen.! ” tDoor deze opmerking stapte Herman over zijn laatste remming heen en zei trots: “Jij mag er wel mee spelen, hoor, als je wilt. ” “Ja, mag ik dat? ” klonk het verheugd, “Zal ik dan allerlei lekkere dingen bij je doen?’ “Ja, gr?í?íg! ” “Mooi. Ik weet heel goed wat een man en een jongen lekker vinden, en ik zal jou alles leren wat een vrouw lekker vindt. En dat gaan we dan samen oefenen, oké. ” tTerwijl hij weer naast haar plaats nam, zei ze: “Zal ik hem in mijn handen nemen en eens lekker masseren? ” “Oh ja, doe maar! ” “Heeft een meisje zoiets wel eens bij je gedaan? ” “Nee, nog nooit. ” “Dan gaan we nu een heleboel inhalen, jongen. Ik zal jou leren dat de liefde iets heerlijks is. Zou je willen dat ik je lul in m’n mond neem? ” “Is dat niet v?¡es? ” Herman kon zich niet voorstellen dat iemand dat lekker kon vinden. “Nee, dat is héérlijk! ” riep Samantha bijna uit, “Ontspan je maar lekker en ga maar fijn met mijn borsten spelen. Dan zal ik die heerlijke lul van je eens lekker met mijn mond verwennen. ” tZe boog zich voorover en voelde zijn sterke handen al weer op haar borsten. Met half geopende mond naderde ze zijn eikel, drukte er een kus op en zei: “Nu ga ik je lul helemaal in mijn mond nemen, Herman. En let er maar eens goed op hoe dat voelt. ” tZe kuste zijn eikel nog eens, liet haar tong er even overheen fladderen en schoof haar vochtige mond toen langzaam over zijn stam heen tot ze de eikel achter in haar keel voelde en haar neus in zijn schaamhaar zat. Toen begon Samantha te zuigen en te sabbelen, terwijl ze intussen zijn balzak kietelde. “Heb je wel eens geneukt? ” vroeg ze even later. “Nee, was het maar waar! ”
“Dan mag je mij straks ook neuken, Herman. Ik wil jouw lul heel graag in mijn kutje voelen. ” zei Samantha en hapte direkt weer naar zijn voor haar heerlijke, nu keiharde lul. Ze zoog nog een tijdje heerlijk en liet hem toen langzaam uit haar mond glijden. “Je bent nu heerlijk stijf, Herman. Ik wil hem graag in mijn kutje hebben, en ik ga je leren hoe je leker kunt neuken. ” Samantha verlangde er bijzonder naar deze grote paal in haar kutje te voelen. “Gossie, gaan we neuken? ” “J?í, ” lachte Samantha geil, “we gaan néuken! Ik wil jou in mijn kut hebben, jongen! We gaan heerlijk neuken, want dat kan ik je ook wel leren. Zullen we maar even naar boven gaan? Daar is het iets comfortabeler. ” tIn haar slaapkamer ging ze dicht bij hem staan, sloeg haar slanke armen om hem heen en vroeg zacht: “Wil jij nu m’n broekje uittrekken, Herman? Dan kun je meteen m’n kutje eens van dichtbij bekijken. O jongen, ik verlang er zo naar die lekkere pik van je in mijn buik te voelen. Heb je er zin in om mij te neuken? ” “J?í?í?í, oh j?í?í?í. ” riep hij opgewonden uit, “Ik heb zin in neuken, maar ik heb het nog nooit gedaan. ” “Geeft niet, jongen, geeft niet. ” antwoordde Samantha, terwijl ze zijn lul even zacht in haar hand nam. “Ik leer het je allemaal. We gaan beslist vaker dan één keer neuken, dat beloof ik je. Behalve biologie en Engels ga ik je ook een cursus neuken geven, en als je die ghead hebt, dan kun je neuken als geen ander. ” “Gossie, ik ga neuken met de juffrouw. ” merkte hij opgetogen op en kneep eens speels in haar borst. “Ja, en dat mag niet van school. ” lachte ze geil, “Maar het is wel lekker, hoor. Trek je nu m’n broekje uit, Herman? Bekijk dan meteen m’n kutje maar even. Dan gaan we op bed liggen en dan zal ik je meer over m’n kutje vertellen, en wat je er allemaal mee kunt doen, zodat we er beiden plezier van hebben. ” tHerman zakte door zijn knieën en schoof langzaam haar bikinibroekje naar beneden. Samantha stapte er uit en toen stond de jonge lerares geheel naakt voor haar leerling. Ze keek naar beneden en glimlachte, toen ze hem als gebiologeerd naar haar al vochtige kutje zag kijken. “Steek er maar eens een vinger in. Dat is lekker. ” zei ze, “En beweeg hem dan wat heen en weer. ” tHerman deed wat zij vroeg en voelde zich opgewonden door de gedachte, dat hij zo intiem met haar was. Even later ging Samantha languit op haar bed liggen en spreidde ze haar lange, slanke en sterke benen. “Kom je nu bij me, Herman? ” Ze verlangde er verschrikkelijk naar die heerlijke lul van hem in haar kutje te krijgen, maar ze wist dat ze geduld met hem moest hebben, want hij moest alles nog leren. Ze wist echter, dat hij een snelle leerling was en dat stelde haar weer gerust. tHij kroop op het bed en keek naar de naakte Samantha, met zijn lul recht vooruit. “Vind je me mooi? ” vroeg ze zacht en glimlachend, wetend dat het eigenlijk een vraag naar de bekende weg was. “Je bent fant?ístisch! ” zei hij opgetogen, “Je hebt zo’n prachtig lijf en zulke heerlijke borsten, en straks mag ik in je kutje en. . . ik heb er eigenlijk geen woorden voor. ” tSamantha lachte tevreden en geil en zei toen: “Daar ben ik blij om, Herman. Kom nu maar op me liggen, dan zal ik je helpen je lul in mijn kutje te krijgen. En dan ga je me heerlijk neuken, jongen! ” tHij kwam tussen haar benen over haar heen en toen ze zijn eikel in haar schaamhaar voelde, nam ze zijn keiharde lul in haar hand en hield die voor de ingang van haar kutje. “Zo, hij zit er voor, Herman. Schuif hem nu maar lekker in mijn kut, jongen. ” tLangzaam duwde Herman zijn lul haar buik in en Samantha genoot al van de manier waarop hij haar opvulde. “J?í?í?íhh. . . .oh . . . j?í?í?í?íhh!! ” riep ze uit, “Gosh, wat vul je me héérlijk op! Oooh, wat is neuken toch fijn! ” Ze had het gevoel alsof haar buik vol lul zat. “Nu ga je lekker op en neer bewegen, en ik zorg er voor dat je er niet uit floept. O Herman, neuken is zo heerlijk, vind je ook niet?’ “Neuken is fantastisch. ” hijgde hij, genietend van de kracht waarmee Samantha’s kutje zijn paal omklemde. “Ik wil je nog wel vaker neuken. ” “Dat mag, jongen, dat mag. De schutting is nog niet klaar, en als hij dat wel is, dan kunnen we ook lekker in de tuin neuken, zonder dat iemand ons ziet. Daarom wil ik juist graag een schutting hebben. O jongen, wat neuk je me lekker. ” “Ja? Doe ik het goed? ” “Herman, je doet het geweldig. Je moet me nog veel vaker neuken, hoor. We gaan allemaal verschillende standjes uitproberen, en je moet lekker met mijn borsten spelen. Gosh, wat zit je lul lekker hard in mijn kutje. Ik wou, dat hij er nooit weer uit hoefde. ” “Neuken is lekker! ” hijgde hij onder het stoten. “J??h, neuken is héérlijk! ” lachte ze en kneep eens extra stevig met haar kutspieren om zijn paal, terwijl ze hem ook hard in zijn billen kneep, wat hij huiverend van genot onderging. “Samantha, ik kom klaar! ” steunde hij