Ik draaide de sleutel om en deed de deur een stukje open. Een walm kwam me tegemoet. Een walm van zweet, warmte, maar meer nog sperma en kutsappen. “Wat is hier in vredesnaam aan de hand”, zei ik tegen mezelf. En ik opende de deur verder en stapte de soos binnen.
Sinds tien jaar ben ik nu als leraar Duits verbonden aan de scholengemeenschap. Daarvoor werkte ik ook al twaalf jaar elders, dus ik heb mijn sporen wel verdiend. Leraar word je uit roeping zegt men, maar bij mij kwam het, omdat ik gewoon niets anders wist te verzinnen. Voor ik het wist, zat ik voor de klas.
De eerste collega, waarbij ik stage liep, vertelde hoe fantastisch het beroep was. Zijn paradijs was het leven tussen de jonge meiden en zijn slogan was: Try to get a young chick around your dick. En daar deed hij erg zijn best voor. Op zijn dertigste trouwde hij met een leerlinge, op haar achttiende verjaardag. Maar hij hield zijn ogen op de wereld gericht, en het huwelijk hield niet lang stand.
Ook ik kijk met welgevallen naar met name de meisjes om me heen, maar ik houd mijn handjes thuis. Dat is niet altijd makkelijk, want de kledingwijze is nogal versoepelt gedurende de tijd. Meisjes in naveltruitjes, korte rokjes, diep decolleté, ze zijn er allemaal. Maar verder dan een aai over een bol ben ik nooit gegaan, ik heb respect zoals dat heet. Maar denken is vrij, in mijn gedachten heb ik al met menig meisje een beschuitje gegeten. Het dichtste bij mijn dromen kwam ik die keer, dat ik een afspraak had met Diederik, de gymleraar, en een korte weg koos door een kleedkamer. Het bleek een meisjeskleedkamer en wat erger was, de klas was zich net aan het douchen en omkleden.
Het gegil klinkt nog in mijn oren: “Meneer Bartels, ga weg. Eeeeh wat doet u nou”, en meer van dit soort teksten. Maar het langste bij bleef het beeld van Godelinde, die de hand verschrikt voor haar mondje sloeg, daarbij mijn blik onbekommerd toegang biedend op haar prille borsten en smalle spleetje. Ik ben later op de dag naar die klas gegaan en heb mijn excuses aangeboden, ik kwam destijds nooit in de gymzaal en kende de indeling niet.
Een ander geval deed zich twee jaar geleden voor met een hele populaire klas. De klas van Bram, Robbert, Eline enzovoort. Deze kinderen zaten vanaf de brugklas bij elkaar, en waren vastbesloten dat zo te houden. Maar enkele kinderen stonden zwak voor Duits, zeg maar tegen zittenblijven aan, en ik had een zwaar meetellend proefwerk aangekondigd.
Toen ik de klas binnenkwam zat iedereen al, een zeldzaamheid. Het had me moeten opvallen dat de zwakke broeders en zusters samen met de allersterksten in het achterste gedeelte zaten, terwijl de middenmoters aan de voorste tafeltjes hadden plaatsgenomen. Ik deelde de proefwerkpapieren uit, en ging aan mijn lessenaar zitten. Ik zat recht tegenover Andrea, die voor deze gelegenheid een kort rokje droeg. Toen ze me zag kijken deed ze quasi toevallig haar benen iets uit elkaar, en ik staarde tegen een mooi groen broekje aan. Ogenblikkelijk voelde ik een beroering, die er voor zorgde, dat ik niet van mijn plaats kon komen. Ik wist dat de dames altijd nieuwsgierig waren naar wie rechtsdragend of linksdragend waren, en daar was in mijn strakke spijkerbroek even geen raden naar.
Ondertussen deed, iets verder naar achteren, ook Jaqueline kennelijk verdiept in druk schrijfwerk, haar benen uit elkaar, en vergaste mijn blik op een rode, nauwelijks iets verhullende string. Tot overmaat van ramp ging haar hand onder haar rokje en krabde even over de plaats, waar haar kutje verborgen zat. Mijn ogen gingen nu verder de klas door. Alle meisjes droegen rokjes, minieme rokjes mag ik wel zeggen. In het komende uur werd ik vergast op een regenboog aan broekjes, waarbij mijn aandacht telkens wanneer ik me probeerde te concentreren op surveillance, weer getrokken werd door een kriebelend handje. Eline ging zelfs zover, dat ze me een ongegeneerd uitzicht gaf op haar spleetje, toen ze haar oranje slip even aan de kant trok om te krabben. Rondlopen was totaal onmogelijk, mijn stijve probeerde uit de broek te komen en dat wil je niet in een volle klas.
Mijn favoriete Eva zat achterin, maar toch nam ik waar, dat zij een gebloemd slipje droeg. Aan het eind van de les werden de papieren ingeleverd. De klas had deze keer uitstekend werk verricht. Iedereen had een voldoende, de zwaksten wonderbaarlijk genoeg een dikke voldoende. Iedereen ging over, mede dankzij Duits. Natuurlijk wist ik, dat er gefraudeerd was, maar hoe kon ik dat aan de collega’s vertellen? Bovendien vond ik de saamhorigheid van de groep geweldig. Op de dag van de rapportuitreiking kwam Jessica even mijn verder verlaten klas binnen en overhandigde me een doosje. Ik deed het open en een kleurrijke hoeveelheid slipjes, boxers, tanga’s staarden me aan.
“Als herinnering”, zei Jessica met een brede glimlach. “Wit ontbreekt”, antwoordde ik. “Verdraaid, ja”, even keek ze aarzelend om zich heen, toen zei ze :” maar daar is het volgende aan te doen”. Ze ging zodanig naast me staan, dat ze vanaf de gang niet meer zichtbaar was, stopte haar handen onder haar rok en stroopte haar slipje af. Wit. “Compleet”, zei ze. “En als bonus…” Ze lichtte haar rokje op en gaf me even uitzicht op haar heuveltje. Voor ik verder iets kon zeggen verdween ze.
Het jaar erop sloot ze aan bij de sooscommissie, waar ik namens de leraren zitting in had, met de uitdrukkelijke orders van de rector een oog in het zeil te houden. Het was een plezier samen te werken met die jonge enthousiaste groep. En nu liep ik naar de fietsenkelder en hoorde rumoer achter de deur van de soos vandaan komen. Dat kon niet. Iedereen was naar huis. Ik voelde aan de deur, maar die zat op slot. Geen probleem. Ik had natuurlijk een sleutel. Ik stak hem in het slot, draaide hem om, en deed de deur een stukje open. Een walm sloeg me tegemoet, een walm van zweet, warmte, maar meer nog van sperma en kutsappen. Ik stapte naar binnen. “Wat is hier aan de hand?”, baste ik. Ondertussen deden mijn ogen zich tegoed aan de horde blote en halfblote tieners. Ik zag de billen van Robbert snel op en neergaan, hoorde Eva, die onder hem lag, zeggen, “Niet zo snel, joh”, maar Robbert zei “sorry”, hapte naar adem en keek, na een laatste stoot even wazig voor zich uit.
“En ik dan?”, vroeg Eva ,en toen heel verschrikt ”Help, daar is Bartels”. Dat viel meer kinderen, of ik moet zeggen, jongvolwassenen op. Her en der werden activiteiten gestaakt, alleen Esther en Margriet, in een innige kus verwikkeld, lieten zich niet storen. Jessica trok een sweater aan, die zo lang was als een minirok en kwam naar me toe. Ik hief mijn handen in een vragend gebaar, maar ze zei: “Ik kan alles uitleggen, we bereiden een examenstunt voor”, en ze troonde me mee naar een barkruk aan het einde van de bar. Daar legde ze uit, dat ze bezig waren data te verzamelen. Het leek mij een stunt te worden, die alle andere stunts zou overtreffen, die de landelijke bladen zou halen, maar die de nieuwe aanmeldingen geen goed zou doen, integendeel. “Nee, het was alleen een beetje uit de hand gelopen”, betoogde Jessica. “Als ik dit meld bij de rector worden jullie allemaal geschorst. Het kost jullie je diploma”.
Ik had geen idee of dit zo was, maar het gaf me een soort macht, een soort controle over de situatie. Jessica verbleekte. “Wat is er nodig, om dit te voorkomen?”, vroeg ze, en tot mijn eigen verbazing hoorde ik mijn stem zeggen: “Ik wil Eva”. Eva was het meisje, waar ik al jaren stiekem verliefd op was. Leraren moeten daar professioneel boven staan, maar de eerste keer, dat ik haar zag lachen met haar vrienden brak dit meisje mijn hart open. Haar korte kopje met het blonde haar, haar blauwe ogen, die altijd plezier uit leken te stralen. Jessica schrok, schudde met haar hoofd en keek me weifelend aan. Toen stapte ze naar het andere eind van de bar, waar Eva net haar rode BH vastklikte. Jessica vertelde, Eva schrok. Haar ogen werden groot. Een trek van afgrijzen verscheen op haar gelaat. Heftig knikte ze nee. Jessica haalde haar schouders op, en leek te zeggen ”Nou, dan zijn we allemaal de Sjaak”. Daar dacht Eva even over na. Toen nam ze een beslissing. Ze zei nog iets tegen Jessica, daarna kwam ze naar me toe. “Goedemiddag ,meneer Bartels. Wat kan ik voor u doen?”, vroeg ze, haar blauwe ogen op me gericht. “Ik wil graag, dat je met mij voortzet, waar je vanmiddag mee bezig was. Als je wil”, zei ik. “We sluiten niemand buiten”, lachte Eva haar mooie tanden bloot.
Toen liet ze zich op de knieën vallen en maakte mijn riem los. Het volgende ogenblik trok ze mijn broek naar beneden en streek over mijn onderbroek, de plaats, die onder grote spanning stond. Ze trok aan de rand van de boxer. Het volgende moment floepte mijn penis naar buiten. “Wauw, die mag er wezen”, klonk het bewonderend. “Wat een ding. Die kan hoog in de data komen”. Haar handjes streken over de schacht, ze ploepte de voorhuid naar achteren en bekeek de vrijkomende eikel met bewonderende belangstelling. Enkele malen gingen haar handen in schroefbeweging over mijn waardigheid. Toen sloten haar lippen om de eikel. Ik keek neer op de blonde kopje beneden mij, zo druk in de weer. Haar tong ging in cirkeltjes, dan weer likte ze omhoog, van scrotum tot aan dat minieme gaatje. Ik was in de hemel.