Leonora stond samen met Henry op de brug. Er stond een flinke bries, waardoor het lange blonde haar van Leonora wapperde in de wind. Het was een merkwaardig plaatje. Haar kleine verschijning met haar onschuldige koppie naast de grote, taaie, Henry Avery. De bemanning keek meewarig naar hen op. Leonora had al bij hen respect afgedwongen, maar na de slachtpartij op haar verkrachters, bezagen ze haar ook met ontzag. Hierdoor kon ze zich volkomen veilig bewegen tussen de bemanning. Leonora, die al kon navigeren als de beste, werd nu ook in het zeilen onderwezen en weer liet ze Avery’s mond openvallen van verbazing. Met Leonora aan het roer vloog het schip werkelijk over de golven. Het leek alsof ze al jaren achter het roer stond in plaats van een kleine week. Henry vroeg zich serieus af of hij het schip sneller zou kunnen laten varen. Het schip danste over de oceaan, waarbij af en toe het spant vervaarlijk kraakte. Even kwam het schip met een harde klap door een grote golf op het water terecht. Enkele bemanningsleden verloren hun evenwicht en rolden over het dek. Avery verwachte dat Leonora zou zijn geschrokken, maar in plaats daarvan keek hij in haar verrukte gezichtje. Een juichkreet werd weggevoerd door de harde wind. Enkel Avery had deze gehoord en bijna vaderlijk keek hij haar aan. Het is laat zei hij. je moet gaan slapen . BOM!!! Leonora stootte hard haar hoofd. Even keek ze verdwaasd in het halfduister. Plotseling rolde ze van het bed en onzacht viel ze op de houten vloer. Het schip helde gevaarlijk over en ineens was ze volledig bij kennis. Strompelend bereikte ze de deur van de kajuit. Toen ze deze wist open te duwen, stond ze in een vliegende storm waarvan ze het bestaan niet had kunnen vermoeden. Ze zag de angst in de ogen van de mannen en ze besefte zich dat het schip zich in groot gevaar bevond. Henry poogde uit alle macht om het schip te redden. Maar met een steeds zwaarder wordend hart zag hij de golven aan, die hoger en hoger leken te worden. Alle zeilen waren gereefd, maar toch vloog het schip nog steeds met grote snelheid over de woeste oceaan. Plotseling slaakte hij een schorre kreet en viel bewusteloos neer. Een katrol was losgeraakt en deze had hem hard tegen zijn hoofd geslagen. Bijna gelijktijdig hoorde men iemand in doodsangst gillen: Rotsen!!!! Rotsen!!!! Recht vooruit!!! . De bemanning vloog naar de boeg, alsof ze het onheil konden afwenden door het aan te zien. Leonora was de enige uitzondering. Doelgericht rende ze naar het roer en wendde hard naar stuurboord. De hele bemanning rolde nu over het dek en er werden een fiks aantal builen opgelopen, maar hier schonken deze geharde, taaie kerels geen aandacht aan. Vastberaden stond de jonge furie achter het roer. Acrobatisch wist ze telkens weer de woest slingerende slingerende katrol te ontwijken, totdat deze eindelijk los schoot en in de kolkende zee verdween. Op een verbijsterend vaardige manier, wist hier een jong meisje een piratenschip vol taaie kerels door een vliegende storm te loodsen. En deze taaie kerels, die stuk voor stuk meerdere mannen hadden vermoord en meerdere vrouwen hadden verkracht, legden nu hun leven in handen van de kleine, jonge Leonora. Ondertussen was Avery door de mannen het ruim in gebracht en door de de chirurgijn behandeld. Langzaam kwam hij weer een beetje bij kennis. Wwat is er gebeurd sprak hij zwak. Je bent door een katrol bewusteloos geslagen . Was het eenvoudige antwoord. En wie staat nu aan het roer? Klonk het nu met wat meer kracht. Leonora. Ze heeft het schip van de rotsen weggestuurd. Het is een wonder dat het haar gelukt is! Avery antwoordde: Niks wonder, dat meisje is een betere stuurman, of uhhh, ik bedoel stuurvrouw, die ik ooit heb meegemaakt . Het idee van een meisje dat een piratenschip bestuurd was voor beide mannen zo onwerkelijk, dat ze elkaar een korte tijd zwijgend aankeken. .
Plotseling, als door een wesp gestoken, sprong Avery op. Ineens drong het tot hem door dat zijn kostbare Leonora haar leven aan het wagen was, om hem en zijn bemanning te redden. Ze mocht dan nog zo goed kunnen zeilen, een grote golf zou haar echter zo mee de zee zee in kunnen sleuren. Als een woesteling stoof hij het ruim uit naar Leonora. Deze was aan het einde van haar krachten gekomen. Volkomen uitgeput probeerde ze het roer te houden, maar ze wist dat ze het niet lang meer zou kunnen volhouden. De storm was weliswaar wat afgezwakt, maar zonder kundige stuurman zou de woeste zee ze het schip nog steeds in minder dan geen tijd verzwelgen. Tranen van verdriet en vermoeidheid stroomden uit haar mooie blauwe ogen. Moest ze, nu het grootste gevaar geweken was alsnog opgeven? En Henry, ze zou hem nooit meer zien……… Bewusteloos zakte ze ineen. Ze voelde niet eens hoe een paar sterke armen haar opvingen en haar liefdevol opvingen. Na vele uren te hebben geslapen werd Leonora door Avery gewekt. Ze sloeg haar ogen open en keek in zijn doordringende bruine ogen. Henry! Je leeft! Riep ze extatisch uit en vloog hem om zijn nek, om dan in snikken uit te barsten. Oh Henry! Hoe…. . Haar zin werd gesmoord door een gepassioneerde, maar tedere kus. Een paar minuten woelden hun tongen om elkaar in heen. Leonora’s handen zochten verwoed zijn naakte vlees, maar Henry stopte haar en keek haar aan met een dodelijk serieuze blik in zijn ogen. wat is er? vroeg ze dadelijk verschrikt. Henry hield haar ogen vast met de zijne en sprak: over een half uur halen we de Flower in . Direct werden haar ogen zo koud, dat Henry een koude rilling langs zijn rug voelde gaan. De Flower of the Sea was het schip waarmee Leonora vanuit Londen was vertrokken. Vanaf dit schip was zij door Henry en zijn bemanning geschaakt en had zijn vader niets gedaan om haar te redden. Als jullie het gaan enteren dan ga ik mee! zei Leonora resoluut. Henry antwoordde met een starre, bijna spijtige glimlach, dat hij niets anders verwachtte en wilde opstaan. Leonora hield hem echter tegen. Een half uur zei je toch? Ik dacht dat ik je nooit meer zou hebben dus ik wil je! Nu! Henry was snel om en kleedde haar en zichzelf in een mum van tijd uit. Eindelijk was ze weer bij hem zoals ze het liefst wilde zijn. Volkomen naakt. Henry? Vroeg Leonora met een trillend stemmetje. Wil je me alsjeblieft in mijn kontje neuken? Oh, en zeg niet dat je vies vindt. Die schooiers hebben mij daar genomen en nu wil ik dat je hun viezigheid uit me spoelt . Henry wist niet wat hij hoorde. Zelfs de meest ervaren hoer wilde zich niet in haar kontje laten neuken. Allemaal begonnen ze te janken over dat ze dan naar de hel zouden gaan. Maar hier bood het mooiste jonge meisje dat hij ooit had gezien, gewillig haar strakste gaatje aan. Maar Leonora was in alles haar tijd ver vooruit. Ze kon beredeneren dat ze er niets aan kon doen dat ze in haar kontje was geneukt en daardoor maakte het nu ook niet meer uit als Henry het zou doen. Als er al een God was, dan had hij eerder wat goed te maken met haar! Doe het! Steek je pik in mijn kontje! smeekte ze. Henry zette zijn kloppende eikel tegen haar aarsje en drong voorzichtig bij haar binnen. Toen die schooiers haar verkrachtten had het vreselijk geschuurd en voelde het aan alsof haar kontje in brand stond. Henry’s pik was echter ingesmeerd met een soort olie en gleed soepel in haar. Ohhhhhhhh, Henry!!!!!!!! Het is nog lekkerder dan in mijn kutje. Neuk me hard in mijn reetje!! Nu!!! . Henry liet zich dit geen twee keer zeggen. Hij zou het hete ding geven wat ze wilde. Geknield achter haar, bewoog hij genietend zijn dikke pik in haar kontje op en neer. Steeds harder stootte hij in haar en Leonora kermde het uit van genot én van het gevoel heerlijk te worden overheerst. Haar knietjes werden week en ze viel met haar buik op bed. Henry lag nu bovenop haar en neukte gestaag in haar kontje door. Genotsgolven leken zich als een hoge zee in zijn eikel te concentreren. Voorvocht druppelde in haar kontje en zijn bewegingen werden ongecontroleerd. Met een paar harde stoten liet hij zijn eikel exploderen en haar darmpjes vulden zich met heet sperma. Ondertussen kronkelde Leonora met haar onderlichaam op het bed. Ohhhh Henry! Vul me!! Spoel me schoon met dat heerlijke sperma! Jaaaaaaa!! Neuk me voor altijd in mijn kontje!!!! . Altijd wist Avery een forse hoeveelheid zaad te produceren voor zijn heerlijke spermasponsje, maar nu in haar kontje, leek er geen einde te komen aan zijn orgasme. Grommend stootte hij nog een laatste keer in haar en liet zijn half stijve pik uit haar kontje glippen.
Na nog even genietend in elkaars armen te hebben gelegen, drong de waarheid van het moment tot hen door. Ieder moment konden ze nu dicht genoeg de Flower genaderd zijn om de aanval in te zetten. En inderdaad. Juist waren beiden weer aangekleed, toen er op de deur werd gebonsd. We zijn zover!! klonk een harde schreeuw. Henry en Leonora kwamen naar buiten en zagen dat het schip nog geen vijftig meter bij hen vandaan was. Henry nam uiteraard direct de leiding en de orders volgden zich snel en juist op. In minder dan geen tijd stond de bemanning klaar om het schip te enteren. Met een woeste blik stonden de piraten op de reling. Als de buit deze keer net zo rijk was als de vorige keer, dan stond hen een mooie plundering te wachten. Wat in ieder geval al wel snel bleek was dat het schip zich deze keer niet zo makkelijk zou overgeven. Meerdere soldaten verschenen op het dek en ook de bemanning was flink bewapend. Ze zouden deze keer voor de buit moeten vechten en hard ook! Leonora stond vooraan en moedigde als een geharde aanvoerder de mannen aan. Wees scherp en geen genade!! ENTEREN!!! . Als een woeste golf overstroomden de piraten het dek. De bemanning en de soldaten van de Flower verdedigden zich dapper genoeg, maar tegen de piraten, onder leiding van de bloeddorstige furie in de voorhoede, hadden ze geen schijn van kans. Leonora doorboorde met bezielende haat ieder lichaam dat haar voor de voeten kwam. Een officier viel haar aan en twijfelde een fractie van een seconde toe hij haar verbaasd aanzag. Deze fractie van een seconde werd hem fataal. Met één stoot doorboorde ze zijn halsslagader. Het bloed spoot in haar gezicht. Zoals ze op een hete dag zweet van haar voorhoofd veegde met haar mouw, zo deed ze dit nu met het bloed dat van haar gezichtje droop, om meteen een ander lichaam, zieltogend achter te laten. Het gevecht was even hevig als kort, maar ondanks dat de bemanning van de Flower luidkeels om genade smeekte, bleef Leonora tekeer gaan. Henry had moeite haar te kalmeren en hij gruwelde nu even van haar. Haar gezichtje had alle schoonheid verloren. Vegen bloed plakten aan haar gezichtje en haar bloeddorstige ogen stonden leeg. Dit duurde echter maar even. Als overwinnaars liepen Henry en Leonora, zij aan zij, over het dek. Leonora sprak luid: De mannen die zich bij ons aan willen sluiten zullen worden gespaard . Slechts drie arrogante officieren spraken hautain: We gaan nog liever dood, dan een smerige piraat te worden . Leonora was woedend. Hier werd Henry door drie van die fatten beschimpt. Voordat iemand iets kon uitrichten, doodde ze één officier met haar pistool en de twee anderen met haar degen. Geen van de piraten veroordeelde haar om deze executie. Ook Avery niet. Hiervoor hadden ze de dood te vaak gezien. Leonora! klonk de uitroep van Avery. Weet je wat dit is? De mannen waren het ruim aan het plunderen, maar Leonora en Avery doorzochten de kajuit van de kapitein. Leonora kreeg een stempel in haar handen gedrukt en ze keek hem vragend aan. Dit is het grootzegel van de gouverner van St. Kitt’s. Je vader , liet hij er overbodig op volgen. Iedere transactie die de gouverneur doet, moet dit zegel dragen, ten teken van echtheid. Je wilde je vader ru?»neren, wel nu, hier is je kans. Met dit zegel heb je toegang tot zijn gehele vermogen! Nu begrijp ik ook waarom je vader soldaten had ingehuurd. Hij had er echter wat meer moeten nemen… . Ja, daar is ie dan toch te gierig voor, de hond antwoorde Leonora. Maar ik zal hem al zijn kostbare geld afnemen . Ze keken elkaar doordringend aan. Hun bloed kookte nog van het gevecht. Snel! hijgde ze Doe de deur op slot . Henry draaide het slot om en vol passie vlogen ze elkaar in de armen. Leonora ging gebukt tegen de tafel staan. Trek mijn broek uit en neem me vlug! Spuit me vol. Ik wil volgespoten met je zaad tussen de mannen terug ons schip . Henry deed wat hem gevraagd werd, maar voegde er aan toe: Het wordt tijd dat je je eigen schip krijgt. De Flower is een erg goede schuit en zou je het niet geweldig vinden om met dit schip de haven van St. Kitt’s binnen te varen? . Oh Henry, geef je mij dit schip?? Ik hou zou verschrikkelijk veel van je . Ik kan je niet geven wat al van jou is, mijn lieve schat . En met die woorden boorde hij zich in haar kletsnatte kutje. Soppend stootte hij haar naar een hoogtepunt. Ze was nog nooit zo snel klaargekomen als nu. Door haar orgasme pulseerde het kutje om zijn pik en Henry wist werkelijk niet meer hoe hij het had. Huilend van genot ramde hij zich in haar kutje klaar. Het was alsof hij zich aftrok met haar lijfje. Het was niet moeilijk geweest om de ultieme wraak te organiseren. Geld om handpalmen te smeren hadden ze immers voldoende en al snel ging er een offici?½le brief naar Londen, waarin stond dat het volledig ondergebrachte vermogen van de gouverneur moest worden vervoerd naar St. Kitt’s. Een week later voer de Flower de haven van St. Kitt’s binnen. Leonora’s vader stond op de kade handenwringend haar op te wachten. Verdomme. Het schip had al twee weken geleden moeten binnenvaren . Hij wist welke kostbare lading zijn schip deze keer vervoerde. Hoe had hij zo stom kunnen zijn, dat andere zegel in zee te laten vallen? Maar nu zou hij eindelijk weer zaken kunnen doen . Hij was zo in gepeins verzonken, dat het jonge meisje aan het roer, met haar wapperende haren, hem niet eens opviel. Pas toen Leonora, die als eerste afmonsterde, de brug afliep, zag haar vader haar. Zijn ogen werden groot als schoteltjes en hij wankelde achteruit, om te struikelen over een bos touw. Leonora liep vastberaden op haar vader toe en boog zich over hem heen.
Dag lieve papa…. Je kleine meisje is weer thuis…. Ben je verbaasd mij te zien? vroeg ze met kinderlijk maar ijskoud stemmetje. Huh??? wat??? . Leonora’s vader kon geen woord uitbrengen. Leonora ging door: En lieve papa, kent u mijn verloofde nog? . Avery, die met zijn rug naar het tafereel stond, draaide zich nu om en keek strak in de ogen van de gouverneur. Jij…… je bent….verloofd met die…….. smerige piraat…..? Stamelde Leonora’s vader. Die smerige piraat piraat, zoals jij hem noemt, heeft mij anders wel beschermd. Als het aan jou had gelegen dan was ik nu een hoer of dood geweest! antwoordde Leonora, nu met een harde stem. De gouverneur ondernam een zwakke poging om zijn vaderlijk gezag te laten gelden Sla jij even niet zo’n toon aan tegen je vader, jonge dame! Als ik je had kunnen redden dan had ik dat wel gedaan. Ik ……. . Avery onderbrak hem. Ondanks dat hij moeite deed zijn woede tegenover deze kronkelende hypocriet te verbergen, bulderde zijn stem: Daarom jankte je ook alleen maar om je kostbaarheden. Ik heb je zelfs niet één keer genade voor je dochter horen vragen! Maar vandaag krijgt ze vergelding! Dat beloof ik je! En nu opstaan, hond! . Avery’s vader snapte nog steeds niet wat er gebeurde. Peinzend liep hij zwijgend voor zijn dochter en Avery uit, naar zijn luxueuze huis, een paar kilometer landinwaarts. Het onderbezette garnizoen, bevond zich voor het grootste deel in de kazerne. Ze kwamen twee officieren tegen die haar beiden kende en verbaast vroegen wat er met haar was gebeurd. Henry en Leonora wisten hen echter af te wimpelen en niet veel later bevonden ze zich met z’n drie?½n in de rijke bibliotheek van het huis. Zo, eindelijk weer thuis! Sprak Leonora schamper. Papaatje, ik moet je wat vertellen. Ga maar even lekker zitten, papaatje van me. Zo zit je? Nou, daar gaan we dan. Ik ben tegenwoordig kapitein van een piratenschip. Sinds je mij als buit heb laten wegvoeren, heb ik heel wat avonturen beleefd, maar gelukkig was Henry er om mij te beschermen en leren zeilen en vechten . Avery onderbrak haar en streek haar over haar lange blonde haren Je hebt mij anders vaker gered, dan ik jou, mijn liefste . Leonora’s vader keek het tafereel met walging aan. Zijn adelijke afschuw voor die schooier was groter dan hemzelf en hij vergat de positie waar hij zich in bevond Blijf met je vingers van haar af! Jij smerige piratenhond! . Als in een flits trok Leonora haar degen en zette de scherpe punt op de keel van haar vader. Bevend keek hij over het koude staal naar zijn dochter. Ze vervolgde: Ieder ogenblik zul je schoten horen. Deze zijn van mijn bemanning én die van Henry. Ze zullen je garnizoen onder handen nemen, maar ik denk niet dat het gevecht erg lang zal duren. Ze zijn namelijk nogal goed . Wat willen jullie?????? Leonora’s vader was ten einde raad. Kijk zei Leonora Het is heel simpel. Sinds ik ben ontvoerd heb ik gezworen wraak op je te nemen en die tijd is nu gekomen. Je mooie dochtertje is niet meer dezelfde als toen je mij voor de laatste keer zag . Ze vervolgde. Op dit moment bevindt zich aan boord van de King Edward een brief met jouw zegel erop. Deze brief zal over een paar weken aankomen. In deze brief staat dat je volledige vermogen moet worden overgebracht naar hier om te kunnen investeren in zout. Hier heb je toch zoveel vertrouwen in? Je bankier zal het misschien vreemd vinden, maar ook hij vind je een grote gluiperd, dus veel problemen zal het niet opleveren. Als het dan eenmaal hier is, pikken wij het in en breng jij de rest van je leven door op de plantages van de Hollanders op Sint Maarten. Leonora bracht het alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Bij haar vader sloeg het echter in als een bom en hij beefde over zijn complete lichaam. Maar voor hij iets kon zeggen werden ze opgeschrikt door pistoolvuur in de verte. Het klonk alsof het er warm aan toeging, maar al snel werd de intensiteit van het lawaai minder. Leonora had gelijk gehad. Het garnizoen had geen schijn van kans gehad tegen de, tot de tanden toe bewapende, piraten. Die avond was de grote feestzaal gevuld met gevaarlijk uitziende piraten die goed hun best deden om de rijk gevulde provisiekamer, in één avond leeg te maken. Leonora’s vader zat, met een grijze kleur op zijn gelaat, onderuit gehangen op zijn stoel aan het hoofd van de tafel. De wijn vloeide overvloedig en al snel was er niemand meer te vinden die nuchter was. Hierdoor verdwenen de eventuele remmingen bij de mannen als sneeuw voor de zon en enkele dienstmeisjes hadden dat inmiddels mogen ondervinden. Zowel buiten als binnen klonken kreten om hulp. Leonora hoorde deze en….. trok haar schouders op. Ze kon haar mannen moeilijk verbieden iets te doen, wat voor hen een volkomen vanzelfsprekendheid was en je ging er per slot van rekening niet dood aan. De gedachte aan die gaatjes die daar door grote pikken werden gevuld maakten haar in haar dronken roes, verschrikkelijk geil. Plotseling bedacht ze een manier waarop ze haar vader nog een keer zou kunnen raken. Sensueel boog ze zich naar Henry toe en streelde over zijn kruis Neem me fluisterde ze. Neem me hier, in het bijzijn van mijn vader. Jij en je bemanning! Ik wil dat mijn vader liters piratensperma uit z’n dochtertje d’r kutje ziet lopen en daarna sluit je hem hem op tussen de varkens .
Een tiental mannen mocht blijven van Henry en de rest werd weggestuurd. Voldaan als ze waren hadden ze hier geen enkel probleem mee. Ze zouden eens even zien of ze ook een lekker vrouwenlijfje konden scoren. Er zouden er vast wel een paar te vinden zijn op het eiland. Leonora kneep obsceen in Henry’s kruis en Henry kneedde openlijk haar borsten en ontblootte deze. Leonora’s vader wilde opstuiven, maar Leonora siste met dubbele tong: Houd hem tegen! . Twee paar sterke handen pakten hem bij zijn schouders en drukten hem weer in zijn stoel. Ja papaatje lief, je dochter is een piratenslet! zei ze tartend. Tergend langzaam haalde ze Henry’s stijve lul te voorschijn en in het bijzijn van haar vader begon ze deze lustig te pijpen. Tot aan de wortel verdween zijn pik in haar keeltje. Enkele ogenblikken ging ze verwoed op zijn pik tekeer om dan, met dikke slierten speeksel die van haar kinnetje dropen, haar vader met een geile blik, triomfantelijk aan te kijken. Wat kan je dochtertje dat goed hé? Maar je dochtertje kan nog veel meer kunstjes hoor! en ze schudde uitnodigend met haar onderlijfje. De mannen keken Avery vragend aan. Al lang wilden ze niets liever dan hun pik in dit mooie lijfje stoppen, maar de angst voor haarzelf en Henry hadden hen altijd weerhouden. Henry, die zelf ook flink in de lorum was, keek echter met een wazige blik in zijn ogen voor zich uit. Het duurde niet lang voordat Leonora helemaal naakt was tussen deze piraten. Terwijl ze de pik van Avery met haar mond verwende, ging een andere pik in haar kletsnatte kutje. Ze had geen idee van wie deze pik was en het interesseerde haar ook niet. Haar kutje schonk haar het meeste genot als er een pik in zat en dat was precies wat ze deze nacht wilde. Ze wilde de hele nacht gevuld zijn met heerlijke spermastangen! Mannen zijn echter ongeduldig en al vlug lag ze tussen twee mannen in. Verrukt keek ze weer haar vader aan. Knappe kunstjes kan ik hé? hijgde ze. Kijk maar goed hoe je dochtertje zich in haar twee gaatjes laten nemen! Ben je nu ook trots op me? Ohhhhhh jaaaaaaaaaaaaa!!! neuk me heerlijke dekhengsten van me!! Neuk me, neuk me, neuk me!!!!!! . Leonora’s vader zat verbijsterd en sprakeloos toe te kijken hoe zijn dochter genietend lag te kronkelen, ingeklemd tussen twee hijgende volwassen mannen, die heerlijk hun vleesstaven in haar gaatjes lieten bewegen. Hij had nooit kunnen denken dat hij ooit een dergelijk tafereel voor zijn ogen zou zien afspelen. Het kon niet anders. Of hij sliep en had een nachtmerrie, of hij was dood en bevond zich in de hel. Maar hij sliep niet en hij was ook niet dood. Hij zat, in zijn eigen huis, te kijken naar zijn dochter die zich gewillig liet nemen door tien piraten. De orgie was nu een half uur aan de gang en haar gaatjes stroomden over van sperma. De één na de andere man maakte gebruik van haar. Henry was inmiddels in haar mondje klaargekomen en stomdronken buiten westen geraakt. Zijn pik was echter vervangen door vele andere, waardoor ook haar mooie gezichtje overstroomde van het zaad. Ze was geheel buiten zinnen en greep in het wilde weg naar de harde piratenpikken. Het enige dat ze wilde was zoveel mogelijk mannen laten klaarkomen. Als een moderne pornoster wist ze met haar drie gaatjes en twee slanke handen vijf pikken tegelijk te bevredigen. Nog uren lang liet ze zich nemen, om uiteindelijk tussen twee mannen ingeklemd, in slaap te vallen. Ook de mannen waren uitgeput en al snel was de kamer gevuld met 10 stoere, gespierde slapende kerels en één jong, van sperma druipend, slapend meisje. Epiloog Het had twee dagen geduurd voordat Leonora’s spierpijn een beetje begon weg te trekken. De orgie was haar lichamelijk niet in haar koude kleren gaan zitten. Ze was vooral doodsbang geweest dat Henry haar na het gebeuren niet meer wilde hebben. Gelukkig was de echter even ruimdenkend als zijzelf. Twee maanden later liepen beide, hand in hand, op het strand door de branding. De zon ging al onder en bijna weemoedig keek Leonora naar de horizon. De zee, waar zij zoveel heerlijke én verschrikkelijke avonturen op had beleefd, lag er vreedzaam bij. Ze dacht terug aan het moment dat ze de King Edward had zien aankomen en hoe vanaf dat moment Henry en zij rijke mensen waren geworden. Hetzelfde schip had haar vader meegenomen en inmiddels afgeleverd op de plantages. Ze had teveel meegemaakt om medelijden te kunnen voelen voor de man die meer om zijn geld dan om haar had gegeven. Henry voelde haar weemoed aan en kneep even in haar hand. Leonora bleef staan en keek verlangend in zijn ogen. Een verlangen dat meteen werd bevredigd door een hete kus en een wilde vrijpartij in de branding. Einde”