Het was prachtig weer. Een zeldzame zuidwesten wind bracht het schip sneller door de Caribische wateren dan verwacht. Leonora stond op de boeg te mijmeren en genoot van de wind in haar haren. Na twee jaren in Londen was ze van een spichtige puber veranderd in een jonge schoonheid. In Londen had ze de opleiding voltooid die adellijke jongedames uit het grote Britse rijk allemaal volgden. Ze kon zich nu volledig volgens de etiquette door de society bewegen. Dagelijks ging ze, geheel volgens de mode uit rijden, waarbij ze regelmatig bij de grote breinen van die tijd vereerde met een bezoek. Isaac Newton zelf had al eens opgemerkt tegen de koning dat het meisje een bijzonder scherpe geest had. Zijn goede vriend, Lord Sussex voegde er aan toe dat ze ook een stuk betrouwbaarder was dan haar vader Bijna heel Londen dong naar haar gunsten. Zeker de vele vrijgezellen maakten haar bijna dagelijks het hof. Laconiek, zonder aanstoot te geven, wees ze jongemannen af die voor een meisje als zij, een zeer goede partij waren geweest. Leonore wilde zich niet binden. Op de eilanden waren vrouwen vrijer dan in het stijve Londen en als ze zich nu zou binden aan een man dan zou ze haar geliefde eilanden misschien wel nooit meer zien. Daar komt bij dat ze een behoorlijke schok had gekregen toen één van de jongemannen die ze erg aantrekkelijk vond, uit een bordeel zag komen. Was de liefde dan alleen maar lichamelijk? Zelf had ze nog diezelfde dag de grootste moeite gehad om niet toe te geven aan dat brandende lustgevoel in haar buik. Alleen maar om zich te gedragen volgens geldende conventies. Poeh! Als mannen mochten, dan mocht zij ook. Ze was vast van plan om de volgende keer maar eens haar eigen plezier te volgen. Helaas voor de onstuimige, jonge Leonore was de volgende ochtend de wind uit de juiste hoek te waaien, waardoor hals over kop Engeland en Londen moesten worden verlaten. Haar vader, de gouverneur van het rijke eiland St. Kitt’s had van dit alles weinig mee gekregen. Hij had niet gemerkt hoe zijn dochter van een spriet in een jonge schone was veranderd. Getrouw kreeg hij iedere week een rapport van haar gouvernante en hij hoorde met halve aandacht de loftuigingen aan. Zijn dochter bleek een uitmuntende leerling te zijn. Ze sprak vrijwel vloeiend Frans en Spaans en een redelijk mondje Nederlands. Wiskunde, algebra, ze excelleerde in alles. Haar vader liet haar echter volkomen links liggen en ze haatte hem ervoor. Het enige dat haar vader bezig hield was zijn vermogen. Als gouverneur van St.Kitt’s had hij een goudmijntje in handen. De tabaksopbrengsten waren fenomenaal. Ook had het eiland opvallend veel bossen, waardoor hij een rederij kon opzetten. Zo had hij alles in één hand en deze aanpak had hem geen windeieren gelegd. Hij bedacht zich dat hij wel eens in zout zou kunnen gaan investeren. Die gekke Hollanders verdienden er kapitalen mee. Toen gleden zijn gedachten weg. Hij was ongerust. Op twee derde van de reis kwamen ze in een hevige storm terecht, die wel drie dagen duurde. Toen de storm geluwd was, bleek het schip er zonder noemenswaardige averij van af te zijn gekomen, ze waren echter wel uit de vloot weg geblazen en later bleek dat ze zo’n honderd kilometer uit koers waren geraakt. De vloot terugvinden zou hetzelfde zijn als zoeken naar een spelt in een hooiberg. Hier zouden ze overigens ook geen proviand voldoende voor aan boord hebben. Ze moesten proberen St.Kitt’s op eigen gelegen zien te bereiken en dat zou een hele toer worden. Ze waren in oorlog met de Spanjaarden en de Fransen en ze hadden een ongemakkelijke vrede met de Nederlanders en dan waren er nog de piraten. Ze waren bezig een zo ruim mogelijke bocht om Tortuga te maken, maar was die bocht ooit ruim genoeg?? Hij schrok niet eens echt toen hij het in deze wateren gevreesde Schip Ahoy hoorde. Wel werd hij diepbedroefd. Hij had twee jaar lang dag en nacht handel gedreven zijn volledige winst van Londen was in het ruim in de vorm vee, stoffen, en kunstvoorwerpen. Dit alles nam zo veel ruimte in beslag dat het de reden was dat er veel te weinig proviand aan boord was. Hij wist dat er wat rumoer onder de bemanning was, maar niets dat de kapitein en zijn mannen niet aankonden. Betrouwbaar in een gevecht zouden ze echter niet zijn. Maar ja, wat voor gevecht. Het koopvaardijschip zag er dan weliswaar imposant uit, het had lachwekkend weinig verdediging. Nee, het enige dat zijn kostbare vracht nog redden kon was dat het andere schip een Engels schip was. Hij keek met zijn telescoopverrekijker naar de top van de mast. Een Jolly Roger!! Piraten! Met wankele benen liep hij de brug op. De kapitein was bezig de verdediging te organiseren, maar de gouverneur stopte hem. Hij besefte dat terugvechten niet alleen zijn bezit maar ook zijn leven zou kosten. Nu zou hij nog een deal kunnen sluiten. Het schip dat naderde was dat van Henry Avery. De beruchte piraat die een officier was geweest bij de marine van zijne majesteit Edward I. Gevreesd om zijn kennis van het zeegevecht en niet te verlegen een keel meer of minder door te snijden. Toch had hij niet een reputatie van slager zoals zijn tijdgenoten Edward Teach, alias Blackbeard en Calico Jack. Avery was van adellijke komaf en gebruikte wreedheid nooit zonder doel. Hij was echter zeker niet minder succesvol. Sterker, hij en zijn bemanning behoorden tot de rijkste van alle piratenbendes. Avery zag al snel dat hij een rijke buit had veroverd en zijn bemanning zag dit ook. Zonder dralen werd het machteloze koopvaardijschip geënterd, zonder dat er een schot was gevallen. De bemanning werd overmeesterd , maar putte hoop uit de redelijke discipline die deze barbaren leken te hebben. Er werd niet gemoord en zelfs niet gemarteld. Iets dat in die tijd toch een veelvoorkomend tijdverdrijf was. Wel werd bij allen de handen achter de rug gebonden, maar verder werden ze met rust gelaten. Henry Avery was gekleed in een kostuum die zeker niet onderdeed voor die van de gouverneur. Leonora’s vader probeerde een deel van de handelswaar te redden door te pogen met Avery te onderhandelen, maar deze duwde hem bruut van zich af. Smekend op zijn knieën smeekte hij nu om zijn handelswaar dat in snel tempo werd overgeladen op het piratenschip. Vaag zag hij dat zijn dochter, al tegenstribbelend, ook werd meegevoerd, maar hij dacht enkel vracht en de waarde die dit vertegenwoordigde. Zijn pensioenvoorziening werd daar weggevoerd, zijn levenswerk! Dat hij zich op geen enkele manier om zijn dochter bekommerde zou hem nog berouwen. De piraten hadden intussen evenveel oog voor de mooie Leonora als voor de (rest) van de buit. Op zee zijn vrouwen even zeldzaam als groene weiden, laat staan zo’n mals jong blaadje. Taaie, verweerde koppen lieten hun ogen geil op haar ongerepte lijfje rusten en dromden op haar toe. Ze sloot haar ogen en wachtte op de aanraking van de eerste handen die haar lichaam zouden betasten, toen er plotseling een schot klonk. Verstijfd van schrik stonden piraten en gouverneursdochter op het dek. Avery bulderde: De eerste die dit meisje aanraakt gaat direct overboord!!! . Opstandig geroezemoes steeg op. Je wilt haar zeker voor jezelf houden!!. Het is drie maanden geleden dat we in Tortuga waren. Mannen kom op! De piraat die deze woorden uitsprak liep op haar af en dacht haar te kunnen grijpen. Weer klonk een schot. De piraat richtte zijn ogen naar de lucht, wankelde en viel dood neer. De rest van de bemanning keek doodstil in het vastberaden gezicht van hun kapitein. We gaan naar Tortuga! Sprak hij luid. Maar dit meisje gaat mij mee .
Leonora keek verwonderd om zich heen. Ze bevond zich in de weelderigste kajuit die ze ooit had gezien. De man die bij haar was beviel haar aanmerkelijk meer dan die fatten in Londen. Natuurlijk was ze erg geschrokken van de gewelddadige gebeurtenis op het dek, maar het had haar ook op een vreemde manier opgewonden. Nu, hier in het bijzijn van deze knappe, grote, charmante piratenkapitein, leek alle opwinding zich plotseling te concentreren in haar buik. Het voelde alsof de vlammen uit haar lendenen sloegen en dit was maar goed ook. Want ondanks dat Avery geen barbaar was, was hij wel degelijk een man. En hij was een man die, evenals zijn bemanning, het drie maanden had moeten stellen zonder vrouwelijk vlees en in die tijd werden meisjes aanmerkelijk sneller volwassen geacht dan tegenwoordig. Als in een roes hoorde ze zijn vraag ben je nog maagd?. Leonora knikte verlegen. Dan zal ik voorzichtig zijn. . Verder sprak hij niet. Teder, maar vastberaden ontklede hij het mooie meisje. Leonora had het gevoel dat haar hele lichaam gloeide en ze hijgde onder zijn aanrakingen. Avery ontklede zich ook, kroop op haar en zette zijn gezwollen eikel tegen haar ongerepte, kletsnatte lipjes. Instinctief duwde ze haar heupen omhoog om zijn keiharde pik in haar jeugdige kutje te krijgen. Langzaam duwde hij zijn pik langzaam in haar buikje. Heel even voelde ze een pijnscheut die al snel overging in een extatisch gevoel van gevuldheid. Hier kwam al haar verlangen naar avontuur en romantiek samen. Ze wilde van hem en alleen van hem zijn. Traag begon hij haar te neuken. Ze realiseerde zich hoeveel geluk ze had. Ieder andere piratenkapitein had haar bruut verkracht hebben, om haar daarna aan zijn bemanning te geven, waarna ze waarschijnlijk zou verdwijnen in de bordelen van Tortuga. Dankbaarheid, zucht naar avontuur en pure geile opwinding gaven haar het gevoel alsof haar kutje in brand stond. Ze hijgde schor neuk me, neuk me hard . Avery verhoogde zijn tempo. Zijn geharde, gebruinde lijf ging steeds harder te keer op haar tere lijfje en ze genoot met volle teugen. Straaltjes zweet liepen langs zijn taaie gezicht, wat haar opwinding alleen maar groter maakte. Ze wilde volledig overgegeven zijn aan zijn mannelijkheid. Met een paar harde stoten, wat haar mond hijgend deed open staan, spoot hij zijn opgespaarde sperma van drie maanden in haar maagdelijke buikje. Ze gilde Ik voel het!!! Ik voel het!! Ik voel het!! en hijgend kwam de tengere Leonora ook klaar. Als een ervaren slet gingen haar vingers over haar klitje. De genotsgolven leken haar hele lichaam in beslag te nemen en ze vreesde het bewustzijn te zullen verliezen, maar eindelijk zwakten de genotsgolven af. Kletsnat van zijn en haar eigen zweet lag ze nahijgend op haar rug. Met een wazige blik keek ze hem aan. Glimlachend keek hij op haar neer. meisje, meisje, wat moet ik met je aan? De vraag bleef in het luchtledige hangen. De volgende dagen waren als een droom. Ze kwamen bijna de kajuit niet uit en Leonora verbaasde Avery, naast haar onverzadigbare lust, meer en meer over haar enorm uitgebreide kennis van de zeevaart. Of het nu navigeren, geografie of scheepsbouw betrof. Na een paar dagen werd haar droom echter wreed verstoord. Er ontstond druk rumoer op het dek en Avery vloog naar buiten. Ongemerkt, slim gebruik maken van de zon, was een zwaar bewapend oorlogsschip genaderd. Een hevig zeegevecht tussen twee zwaar bewapende schepen volgde. Aan beide kanten werden verliezen geleden, maar de soldaten kregen de overhand en enterden al snel het piratenschip. Henry Avery was echter een geduchte vechter en een uitstekend organisator en de soldaten kenden zijn reputatie. Onder de kundige leiding van Avery stopten de piraten de aanval en drongen de soldaten terug. Leonora was bij het eerste schieten in een hoekje gekropen. Toen het vuren echter stopte en vechtgeluiden van buiten de kajuit kwamen, kon ze zich niet bedwingen en deed de deur van de kajuit voorzichtig open. Ze zag overal dode en gewonde mannen. Een kogel sloeg een paar centimeter boven haar hoofd in een sponning, wat haar deed gillen. Niemand hoorde haar. Een meter van haar vandaan werd een piraat door zijn hoofd geschoten. Zijn bloed spatte op haar gezicht. Ze raakte ineens alle gevoel voor werkelijkheid kwijt. Dit was zo surrealistisch dat het een droom moest zijn. Plotseling zag ze Avery. Als een oorlogsgod zorgde hij bijna in zijn eentje voor de nederlaag van de soldaten van de koning. Plotseling raakte hij in gevecht met een tegenstander die echter zijn gelijke leek te zijn. Gebiologeerd volgde ze het gevecht. Voor al het andere om haar heen had ze geen oog meer. Steeds dichter kwamen de vechtende mannen bij de kajuit. Avery, zichtbaar moe, werd teruggedrongen en struikelde. Met juichkreet hief de soldaat zijn degen, waarna zijn gezicht verstarde in een verbaasde uitdrukking. Volkomen instinctief had Leonora gehandeld. Ze zag haar liefde vallen en een verzengende haat maakte zich van haar meester. In een flits greep ze de dolk die ze vanuit haar ooghoek zag liggen, sprong met een schreeuw naar buiten en stootte de dolk horizontaal door de keel van de man die haar god bedreigde. Hijgend keek hij haar vol bewondering aan. Een dergelijke doortastendheid had hij al lang niet meer gezien. Leonora probeerde naar hem toe te kruipen, maar zakte ineen. Volledig uitgeput van vermoeidheid en van wat ze had meegemaakt, was ze flauw gevallen. Vele piraten hadden gezien wat er zich had afgespeeld en hielpen Avery Leonora zijn kajuit binnen te dragen en haar te verzorgen. Waar zij haar een paar dagen geleden nog hadden willen verkrachten werd ze nu door mannen als gelijke geaccepteerd. Hiervan had het meisje nog totaal geen weet. Ze was in een diepe slaap verzonken van waaruit ze pas na veertien uur slapen zou ontwaken.
Toen ze wakker werd, keer ze recht in zijn ogen. Hij keek haar warm glimlachend aan.. Je hebt mijn leven gered meisje. Je … Zijn stem stokte. Hij wist niets anders te doen dan haar vurig te kussen. Ze voelde dat hij echt van haar hield en kuste hem minstens zo vurig terug. Haar vingers zochten direct de knopen van zijn broek en graaiden wellustig naar zijn harde neukstaaf, dat even later heerlijk zwaar en kloppend in haar hand lag. Hij kroop bij haar onder de dekens kuste haar opnieuw. Nu langzaam, vastberaden en gepassioneerd. Zijn handen woelden in haar mooie lange blonde haar en hij streek met de buitenkant van zijn hand langs haar wang. Haar fijn gevormde hand begon de massieve paal langzaam af te trekken. Een diepe grom kwam uit zijn keel, trok in een oogwenk zijn broek en haar japon uit en zette vastberaden zijn eikel, waar een druppel voorvocht op kleefde, tegen haar kutje aan en drong naar binnen. Leonora kromde haar rug van puur genot. Oh Henry… ik dacht dat ik je nooit meer zou voelen . Als een geil vrouwtjesdier ving ze kronkelend zijn stoten op. Ze wilde dat hij nooit zou stoppen met haar te paren. Het leek wel of ze alle zelfbeheersing was verloren en ze gilde van verlangen en toe ze klaar kwam voelde het alsof haar kutje van genot ontplofte. Leonora verloor half het bewustzijn en merkte daardoor nauwelijks dat Avery van beestachtige geilheid in haar pompte, alsof zijn leven er vanaf hing. Zijn sperma kookte in zijn ballen. Het werd hem zwart voor zijn ogen, beukte hijgend nog een paar keer bruut in haar buikje en spoot zich toen in haar leeg. Een riviertje van sperma liep uit haar jonge kutje. Dromerig keek ze verliefd op naar zijn taaie, mannelijke gezicht met zijn vurige donkere ogen. Land in zicht!!!! . De kreet waar ze zo lang op hadden gewacht stoorde hen nu in hun moment van passie, maar ze wisten niet hoe snel ze zich moesten aankleden. Volgend hoofdstuk: Tortuga Reacties en tips naar fantast38@hotmail.com”