In deel 1 beleeft Piemeleintje een avontuurtje met de heks.
In deel 2 wordt Piemeleintje betrapt.
In deel 3 ontdekken de meisjes elkaar
In deel 4 ontdekt Piemeleintje Sofie
In deel 5 Afke wil ook kijken
In deel 6 Afke krijgt er geen genoeg van
In deel 7 Lientje ontdekt het geheim
Piemeleintje 8
Wilde Dromen
Het was vroeg donker in de late najaar periode. En omdat er weinig licht was ging men vroeg te bed. De tieners lagen er al even op en moeder zat nog wat in de kamer vlak voor haar bedstee. Ze had zichzelf een glas ingeschonken en voelde zich wat eenzaam. De Jager was al zo lang niet geweest. En in het donker zou hij waarschijnlijk ook niet komen. Gelukkig was het volle maan en kwam er hier en daar wat maanlicht naar binnen. Uiteindelijk na glas drie ging ze maar naar bed. Dat ging niet heel zachtjes. Een gestommel klonk in de kamer. Helemaal goed ging het niet. Uiteindelijk lag ze er half in. En zo vond Piemeleintje haar toen hij op het gestommel afkwam. Ze snurkte al. Zachtjes hoor. Dat wel. “Hee kom je nou nog? “stamelde ze. Piemeleintje schrok er eerst van maar ontdekte dat ze wel sliep. Dromen? Praten in de slaap? “Hij moet er nog wel in hoor” Pff. Wat moet ik daar nou mee, dacht Piemeleintje. Hij keek nog eens en zag in het maanlicht dat haar slipje nat was. “Kut” dacht hij dat kan toch niet. Zo nat en niemand om haar even te helpen. Niemand? Huh. Als hij ……. Als HIJ nou eens?…….. Hij keek nog een keer en voelde zijn jonge heer al groeien. Je kunt iemand toch niet zo aan haar lot over laten? Maar het is wel moeder hè, Hij voelde eerst even met zijn hand aan haar slipje. Gelijk reageerde ze.
“Ja kom maar. Ik moet hem voelen” ondertussen had Piemeleintje zijn andere hand aan zijn lid. Al weer fors en met al wat hij er al mee gedaan had wist hij dat hij het kon. Zou hij? Al masserend had hij hem recht naar voren gedirigeerd. Zijn eikel lag er al bloot bij. Hij trok haar slip uit en stak een paar vingers naar voren toe. Moeder begon te kreunen. “Verder”, verder. Kom op nou.” Bijna zijn hele hand kon naar binnen. Nadat hij wat gewroet had wist hij wat hem te doen stond. Hij moest moeder blij maken. Hij knipte met zijn vingers en zijn paal was gelijk op volle sterkte. Die kon daar wel in. Hij stapte naar voren en stak hem in de natte flamoes. “Aaah aah. Ja, pompen, kom op, Ooo, wat ben je Geil, zo groot is die alleen als je heel geil bent man. Ja, stoot maar lekker diep, Ik wil het in me, Kom op doe maar.” Moeder bleef maar aansporingen geven. Gelukkig zachtjes. Al hadden de meiden boven het waarschijnlijk toch niet gehoord. Die sliepen echt wel nu. Piemeleintje stootte diep en kletste met zijn zaakje tegen haar dijen. Hij hoorde de ademhaling van moeder. Zo te horen ging het de goede kant op. Nou bij hem ook. Bij iedere injectie van haar natte grotje voelde hij de huid over zijn eikel wrijven en het binnenste gewelf ging geweldig over zijn paal. Moeder pakte tussen haar been daar zijn balzak. Zachtjes friemelde ze ermee en kneep er zacht in. Hij hield het niet meer en wilde terugtrekken. Maar moeder gebood: “Nee, Nee doorgaan ik wil je en ik ben er bijna.”
Strak hield ze toen zijn scrotum vast. Piemeleintje kreeg er een rood hoofd van maar als hij nu stopte wist hij niet hoe ze zou reageren. En geil vond hij het wel. Met een hand probeerde hij een van de tepels van zijn moeder te pakken. Ze draaide iets bij zodat dat makkelijker werd. Zachtjes draaide hij rondjes om de tepel met zijn vinger. Genietend stootte hij ondertussen door. Hij kon het bijna niet meer houden. Hij hield even stil en voelde gelijk hoe de spieren rond zijn paal verstijfde en aan hem trokken. Zo hé, dat voelde goed. Hij pakte het stoten weer in regelmaat op en merkte dat hij op springen stond. Oké vooruit nog een paar stoten dan. Hij wilde wel terug maar werd vastgeklemd. De stralen spoten zo rechtstreeks diep zijn moeders baarmoeder. Één, twee, drie, vier keer een lading en moeder kermde en kreunde en trok met haar spieren zijn zaad uit hem alsof ze aan het melken was. Hij voelde haar spieren aantrekken en bedacht dat hij nooit verwacht had dat ze zo strak was in haar zalige ingang. Toen werd ze stil. Ze verslapte wat en liet Piemeleintje los. Langzaam ging hij er uit en stapte naar achteren. Hij hoorde licht gesnurk en besloot weer naar bed te gaan. De trap kraakte wel een beetje maar hij kwam boven en ging in zijn eigen bedje liggen. Binnen heel korte tijd sliep hij moe maar voldaan.
De volgende dag vroeg Afke waar hij toch was de avond ervoor. “Oh, ik moest even iets kwijt, euhm naar de wc dus hè, bedoel ik.” Hij kon toch niet de waarheid vertellen? En moeder? Die liep die hele dag te zingen.