Mijn buurvrouw Sam (27) – een dramatisch einde

Het restaurant en het hotel zijn geopend en we zitten elke avond vol. Om bij ons te kunnen eten, moet je lang van tevoren reserveren. En hebben we bezoek gehad van een inspecteur van Michelin?

Een paar maanden later keek ik op een avond het restaurant door. Ik herkende de man, die nu aan tafel 2 zat, als de persoon die mogelijk een inspecteur van Michelin was. Ik herinnerde mij dat hij de vorige keer aan tafel 7 had gezeten. Natuurlijk had ik de datum genoteerd van de dag dat hij bij ons gegeten had. Ik pakte mijn tablet om in het reserveringssysteem te kijken. De man had toen gereserveerd onder de naam Peter Jansen. Ik ging terug naar de reserveringen van vanavond. De man die aan tafel 2 zat, bleek nu gereserveerd te hebben met de naam Van Vliet. Drie weken later was de man er opnieuw, maar nu vergezeld door een vrouw. Ik raadpleegde weer het reserveringssysteem. De man had nu een tafeltje geboekt als Peter van Dijk.

Diezelfde avond deelde ik mijn bevindingen met de meiden. Sofie merkte op: “Misschien is het inderdaad een inspecteur van Michelin, want het is vreemd dat hij steeds onder een andere naam reserveert.” Nina knikte: “Ja, dat is raar. Anderzijds zou je toch denken dat, wanneer je een schuilnaam gebruikt, je steeds dezelfde naam gebruikt.” Ik schudde mijn hoofd: “Nee, want als je altijd dezelfde naam gebruikt, dan kan die naam – ook al is die niet echt – wel gaan rondzingen in het wereldje van de chef-koks. En het wereldje van de sterrenchefs is klein, dat weten we. Nee, als ik inspecteur zou zijn, dan zou ik bij elk restaurant een andere naam gebruiken maar wel steeds dezelfde naam gebruiken als ik in hetzelfde restaurant opnieuw ging eten. Want nu gaan bij mij inderdaad alle spreekwoordelijke alarmbellen af.” Sofie twijfelde aan mijn woorden: “Dat is dan wel een hele administratie. En hoe regel je voor al die namen een geloofwaardig profiel op de diverse sociale media?” Ik grinnikte: “Slim bedacht, maar er zijn genoeg mensen die geen profielen hebben op sociale media. Kijk naar mij. En ook Nina was jarenlang online niet te vinden. Pas toen ze sommelier werd, heeft ze een profiel op LinkedIn aangemaakt. Nee, dat zegt niet zoveel.” Sam haalde haar schouders op: “We kunnen er lang en kort over praten, maar zekerheid zullen we nooit hebben. We hebben alleen een sterk vermoeden. En ach, als het inderdaad een inspecteur van Michelin is, dan kunnen we er toch niets aan veranderen. We hebben allemaal ons best gedaan en meer kunnen we niet doen. Bovendien: ik heb geen ster nodig, we zitten elke avond vol.” Ze sprong op: “En nu ga ik zwemmen, wie gaat er mee?” Sofie was de eerste die reageerde en de dames renden al snel richting zwembad.

Nina en ik bleven achter. “Sam heeft wel gelijk”, zei Nina. “Het restaurant zit elke avond vol, onze arrangementen lopen geweldig en de bezettingsgraad van onze hotelkamers behoren tot de hoogste in de branche. We hebben die ster niet nodig.” Ik knikte: “Nee, nodig hebben we hem zeker niet, maar het zou wel leuk zijn.” Nina was dat met me eens: “Maar zo’n ster legt ook een ongelooflijke prestatiedruk op de schouders van Sam en haar team. Ik weet niet of we dat nu al moeten willen.” Ik haalde mijn schouders op: “Wij hebben niets te kiezen. Als die ster er komt, dan komt ‘ie er. En als hij er niet komt, dan komt ‘ie niet.” Ik stond op: “Laten wij ook maar even gaan zwemmen.”

Toen we in het zwembad aankwamen, was het direct duidelijk dat Sam en Sofie de liefde bedreven. Sofie had haar armen om de nek van Sam geslagen en ze waren aan het tongzoenen. De lichaamsbewegingen maakten duidelijk dat de dames lekker aan het neuken waren. Nina en ik keken er even naar. Ze sloeg haar armen om me heen en zei: “Mmm, als ik naar ze kijk, dan maken ze me geil.” We kleedden ons uit en Nina bleek inderdaad al een geweldige erectie te hebben. Samen doken we het water in, Nina sloeg haar armen om mijn nek en drukte haar lippen op die van mij. Haar mond opende zich iets en met haar tong beroerde ze mijn lippen. Als vanzelf opende mijn mond zich ook en een hartstochtelijke tongzoen was het gevolg die wel een minuut aanhield. Ik voelde dat ik een stijve kreeg. Ik pakte met één hand mijn pik, zocht met mijn andere de vaginaopening van Nina en spreidde haar schaamlippen. Ik zette mijn eikel ertussen en duwde mijn erectie langzaam naar binnen. En zo waren er twee stelletjes in het zwembad die hartstochtelijk aan het zoenen en neuken waren.

Al neukende, verplaatste ik onze lichamen, langzaam lopend, in de richting van Sam en Sofie. Bij hen aangekomen, zei Sofie ineens: “En nu wil ik Peter in mij voelen.” Sam en ik wisselden van partner. Terwijl Sam Nina penetreerde, bracht Sofie behendig mijn stijve bij haar naar binnen. Waar Sam en Nina direct in de hoogste versnelling ging neuken, was het tempo bij mij en Sofie traag. “Zo lekker dit”, zei Sofie en gaf me een tongzoen. Terwijl wij ons tempo aanhielden, maakten Sam en Nina zich los uit de omhelzing en zwommen naar de kant. Sam ging snel op de rand van het zwembad zitten en Nina begon Sam te pijpen. Veel had Sam niet meer nodig en zij spoot haar zaad in de mond van Nina. Toen Sams penis helemaal gereinigd was, sprong ze het water weer in en ging Nina op de kant zitten. Sam nam vervolgens de pik van Nina in haar mond en begon haar enthousiast te pijpen. Al neukende keken Sofie en ik naar het tafereeltje. “Wat is het toch een geil gezicht om naar anderen te kijken terwijl jouw pik in mijn kutje zit”, zei Sofie. “Van mij mogen we het tempo nu wel wat verhogen.” En dat deden we. Ik bereikte het punt dat ik zou gaan klaarkomen en waarschuwde Sofie. Ze maakte zich van mij los en ik wilde naar de kant lopen. Maar Sofie had andere gedachten. Ze dook onder water en ging me daar vervolgens pijpen. Toen ze naar bovenkwam om adem te halen, bleef ze me aftrekken. “Ik ben er bijna”, zei ik. Ze dook weer onder en precies toen ze haar mond om mijn eikel had, kwam ik klaar. Sofie cirkelde met haar tong rond mijn eikel terwijl mijn zaad naar buiten werd gespoten. Toen ze weer bovenkwam, kreeg ik een tongzoen en speelden we samen met mijn zaad. Uiteindelijk kantelde ik mijn hoofd zodat al mijn zaad weer in de mond van Sofie terugliep. Ze keek me dankbaar aan toen ze het doorslikte. Opnieuw kreeg ik een kus. “Dat was lekker, dankjewel.” Ik tilde haar op en zette haar billen op de rand van het zwembad. “Nu jij nog”, en ik plaatste mijn mond op haar kutje. Met mijn lippen en tong beroerde ik haar vochtige entree en niet veel later kwam ze zuchtend klaar, terwijl ze met haar handen mijn hoofd streelde.

De volgende ochtend belde ik met Roos, de vrouw van sterrenchef Herman waar Sam haar laatste stage had gelopen. Ik vertelde haar over de vermoedelijke inspecteur en gaf een persoonsbeschrijving. “Ik weet wie je bedoelt”, zei ze. “Hij heeft begin deze week nog bij ons gegeten, samen met een vrouw. Laat ik even opzoeken onder welke naam hij gereserveerd had, momentje.” Dertig seconden bleef de lijn stil maar toen hoorde ik de stem van Roos weer. “Ik heb het gevonden. Er was gereserveerd op de naam van Kees van Vliet.” Ik bedankte haar, verbrak de verbinding en keek even voor me uit. Van Vliet… Toen pakte ik opnieuw de telefoon en belde met sterrenchef Jeroen. Hij kon me niet veel vertellen, maar hij zou zijn gastvrouw Meike mij laten terugbellen. Dat gebeurde diezelfde middag. Ik gaf haar de persoonsbeschrijving en toen zei ze: “Ja, ik weet wie je bedoelt. Dat is meneer Van Renesse. Hij is directeur van een groot bouwbedrijf, zo heeft hij mij een keer verteld. We zien hem een paar keer per jaar. Soms komt hij alleen eten maar meestal heeft hij een zakenrelatie bij zich.” Ik bedankte Meike voor de informatie. De dames vertelde ik niets over wat ik te weten was gekomen.

Toen de man twee maanden later weer in ons restaurant verscheen – nu had hij gereserveerd onder de naam Paul Wiegel – bedacht ik een trucje. Ik riep Nina bij me, want zij had immers lange tijd gewerkt in het restaurant van Jeroen. Ik vertelde wat ik wist en vroeg Nina om hem als ‘oude klant’ van het vorige restaurant te begroeten. Dat deed ze, zo zag ik op afstand. Er was een kort geanimeerd gesprek waarbij uit de lichaamstaal ‘herkenning’ viel af te leiden. Er werd gelachen. Toen Nina bij zijn tafeltje wegging, ging ze gewoon door met haar werk. Een klein uur later kwam ze bij mij: “Ik heb hem begroet en inderdaad: bij de naam Van Renesse begon bij mij ineens een belletje te rinkelen. En toen dacht ik: hoe lok ik hem uit de tent. Dus heb ik opzettelijk een andere naam gebruikt. Ik zei: ‘Meneer Buitendijk, wat leuk u hier te zien.’ Ik vertelde hem dat ik de sommelier was in het vorige restaurant waar ik had gewerkt en hem daar vaker had gezien. Maar ook dat ik me kon herinneren dat hij de directeur was van een groot bouwbedrijf. En daar ging hij inderdaad op in. Hij zei zelfs op een gegeven moment: ‘Je hoeft echt niet meneer Buitendijk te zeggen hoor. Ik heet Willem.’ Hij zei dat hij me zich herinnerde, maar daar geloof ik niets van. Eén ding is voor mij zeker: hij is door de mand gevallen.”

Die avond deelde ik met de dames wat ik met behulp van Nina te weten was gekomen. “Dus deze meneer heet bij het restaurant waar Nina werkte ‘meneer Van Renesse’ en is directeur van een groot bouwbedrijf. Bij ons heet hij nu ineens, dankzij Nina, Willem Buitendijk en is directeur van een groot bouwbedrijf. Maar vergeet niet: hij had gereserveerd als Paul Wiegel. Waarom zou je dat doen?” Sofie knikte instemmend terwijl Sam voor zich uit zat te staren, alsof het nieuwtje bij haar even moest indalen. Ze keek een tiental seconden voor zich uit en toen klaarde haar gezicht op. “Er blijft als een paal boven water staan dat we met deze informatie heel weinig kunnen. Kijk, ik ga echt niet beter mijn best doen voor hem, voor mij zijn alle klanten gelijk. Iedereen krijgt bij mij dezelfde beleving qua eten. En ik ben ervan overtuigd dat ook voor onze bediening geldt dat iedereen dezelfde ervaring verdient. Maar ik vind het wel grappig dat wij, als nieuwelingen in deze branche, het voor elkaar hebben gekregen om een inspecteur van Michelin – althans, dat hij dat is, daar ben ik nu voor 99,999 procent van overtuigd – te ontmaskeren. En wie staat aan de basis van deze ontmaskering: mijn en onze lieve Peter. Hij heeft wel een beloning verdiend.” Sam stond op en liep naar me toe. “Hoho”, zei ik, “zowel Sofie als Nina herkenden hem in eerste aanleg. Met hun info kon ik verder gaan speuren. Maar dankzij de slimme aanpak van Nina weten we nu veel meer. Eigenlijk komt vooral Nina alle credits toe.” Sam knielde bij me en opende mijn broek: “Maar jij bent de grote detective en jij hebt een beloning verdiend.” Ze haalde mijn penis tevoorschijn en plantte haar mond eromheen. Sofie stond toen op: “Peter heeft gelijk. Nina heeft ook een belangrijke bijdrage geleverd. Als Sam Peter beloont, dan doe ik dat met Nina.” En zo werden Nina en ik allebei tot een zalig hoogtepunt gepijpt, ik door Sam en Nina door Sofie. En in die samenstelling zochten we daarna ook de slaapkamers op.

Enkele maanden later keek ik op de reserveringslijst voor die avond. Eén naam trok mijn aandacht: Willem Buitendijk. En inderdaad, ‘onze’ man kwam die avond binnen, vergezeld door een andere heer. Aan Nina stelde hij de man voor als ‘een zakenrelatie’. Ik lichtte Sam in: hij is er weer. Zij haalde haar schouders op: “Deze meneer krijgt precies hetzelfde als alle andere gasten. Ik zal hem vanavond onze vierde gang, de wagyu, serveren.” En dat deed ze, op precies dezelfde manier zoals ze de andere gasten benaderde. Wel kreeg Nina daarna van hem het verzoek om de complimenten voor het gerecht aan de chef over te brengen.

Eigenlijk verbaasde mij het niet dat er enkele weken later een uitnodiging bij ons op de deurmat plofte. We werden al genoemd op de website van Michelin en nu we werden gevraagd aanwezig te zijn bij een bijeenkomst van de Michelin Gids in het DeLaMar Theater in Amsterdam. Sofie en Nina waren door dit bericht in een jubelstemming, Sam bleef er redelijk nuchter onder. “Ik vind het leuk om daar bij te kunnen zijn, samen met mijn leermeesters Jeroen en Herman. Als we een ster krijgen, dan is dat bijzonder. Maar ik zal niet teleurgesteld zijn als we hem niet krijgen.” Zelf stond ik er ‘gemengd’ in. Enerzijds zou die ster een geweldige opsteker zijn voor het hele team, anderzijds zou er niets veranderen als we hem niet kregen. Nog steeds waren we voor het restaurant twee maanden vooruit volgeboekt en ook het hotel had amper onbezette kamers. Die ster had misschien meer waarde wanneer we minder geliefd bij de gasten zouden worden en we met lege tafels en kamers zouden kampen.

Ik deelde mijn gedachten toen ik met Sam in bed lag. “Weet je Peter”, zei ze, “het is nooit mijn doel geweest om een ster te halen. De enige sterren waarin ik geïnteresseerd ben, zijn jij, Sofie en Nina. Jullie zijn mijn sterren.” Ze zweeg even en grinnikte toen: “En jouw sterretje krijgt van mij nu extra aandacht.” Ze kroop onder het dekbed en duwde mijn benen omhoog. Ze ging met haar hoofd tussen mijn benen en begon heel zachtjes mijn anus te likken. Een geweldig gevoel trok door mijn hele lichaam en mijn penis begon stijf te worden. Ook Sam werd geil, zo bleek niet veel later. Ze duwde het dekbed van ons af en zag mijn stijve pik. Ze positioneerde zich in standje 69 zodat we elkaar oraal konden verwennen. Maar als gauw had Sam daar genoeg van. “Ik ga je lekker neuken”, fluisterde ze in mijn oor. Het glijmiddel was snel gepakt en een groot genot trok door mijn lichaam toen ze haar stijve penis langzaam bij me inbracht. Traag bewoog ze in en uit me. Ik pakte haar borsten en kneedde ze zachtjes. Haar tepels liet ik langzaam tussen mijn vingers draaien. Ik kneep even en toen zette Sam een versnelling in. Hoe meer ik kneep, hoe harder ze me neukte. En hoe harder zij me neukte, hoe harder ik in haar tepels kneep. Plotseling trok ze zich uit me terug en ging met haar pik boven mijn mond hangen. “Openen”, siste ze. Ik deed mijn mond zo ver mogelijk open en al trekkende hielp Sam zich naar haar hoogtepunt toe. Haar stralen zaad schoot ze in mijn mond en ik slikte, toen ze uitgespoten was, haar kwakkie genoeglijk door. “Dat was weer lekker, lieve Sammie”, zei ik en ik knuffelde haar zachte lichaam. “Love you Peter”, zei Sam en ze vervolgde met prachtig: “Forever.”

hallo lezers, Sam hier. ik moet dit overnemen van Peter want hij kan dit namelijk niet meer zelf opschrijven want er is iets vreselijks gebeurd. vijf dagen voor de bijeenkomst werd hij op een zebrapad geschept door een auto en hij was op slag dood. ik ben geen schrijver. ik kan niet verder vertellen. wij zijn in diepe rouw en weten niet hoe we verder moeten zonder hem. Sorry.