Ons nieuwe huis bevalt ons prima. De kookkunsten van Sam zijn zo goed dat ze de complimenten kreeg van haar vorige stagebegeleider, sterrenchef Jeroen, en zijn partner. Hoe gaan we onze restaurantplannen verder vormgeven?
In de maanden die volgden, kwamen Jeroen en Bram nog een paar keer bij ons eten en steeds wist Sam ze te verrassen met geweldige gerechten. “Het wordt zo langzamerhand tijd dat je gaat nadenken over een eigen restaurant”, had Jeroen gezegd. Toen vergelijkbare woorden ook door chef Herman en zijn vrouw na wat etentjes bij ons waren uitgesproken, vond ik dat het moment daar was om echt stappen te gaan nemen. Ik besprak dat met de dames en we besloten om onze architect weer te benaderen die ons huis zo prachtig had vormgegeven.
In ons bijgebouw was ooit een restaurant gevestigd geweest met een klein hotel. De architect kwam met een plan voor een verbouwing, waarbij de hotelkamers werden vergroot zodat ze qua oppervlakte echt in het hogere segment kwamen te liggen. We hadden dan wel wat minder kamers, maar we bleken er op vijftien uit te komen, precies gelijk aan het aantal tafels dat het restaurant zou krijgen. “Dan kunnen we leuke arrangementen samenstellen”, merkte ik op. Sofie schudde haar hoofd: “Leuk bedacht Peter, maar de hotelkamers zijn allemaal voor twee personen terwijl we ook tafels voor vier en zes personen hebben.” Ik knikte: “Dat klopt, maar ik heb vanzelfsprekend al verder gedacht. Volgens het bestemmingsplan mag het bijgebouw nog uitgebouwd worden. Ik ben al samen met de architect op het gemeentehuis geweest en daar hebben we met een ambtenaar gesproken over een uitbouw. Dat blijkt prima mogelijk. We kunnen als we willen het aantal hotelkamers uitbreiden en dus bijvoorbeeld ook een familiekamer daarin vestigen. Maar laten we eerst het basisplan uitvoeren, we kunnen altijd nog uitbreiden wanneer de markt daar om vraagt.” Sam stond op en gaf me een kus: “Wat is ons mannetje toch slim. We zullen je vanavond belonen.”
Toen ik die avond de slaapkamer betrad, lagen de drie dames naast elkaar op bed, met hun nekken op de rand van het matras en geopende mondjes. Het was duidelijk wat de dames bedacht hadden: ik mocht hun mondjes neuken. Logisch dat ik meteen een erectie kreeg. Die stootte ik als eerste in de mond van Sam en ik neukte het pijpmondje een aantal keren. Daarna deed ik hetzelfde bij Sofie om vervolgens naar het mondje van Nina te gaan. ‘Elke mond is anders’, zo realiseerde ik me terwijl ik steeds het rijtje afging. Uiteindelijk kwam ik tot mijn hoogtepunt in de mond van Sam. Toen ik de eerste straal gespoten had, ging ik snel naar de mond van Sofie en vervolgens naar die van Nina. Het lukte me om mijn zaad redelijk netjes te verdelen. Er ging in ieder geval geen druppel verloren. “En nu is het onze beurt”, riep Sam. Ze gebood mij om op mijn rug de gaan liggen, met mijn billen op de rand van het matras. Sofie ging met haar kutje op mijn mond zitten zodat ik haar oraal kon verwennen. Ik voelde wat glijmiddel op mijn sterretje gespoten worden en er schoof een vinger naar binnen. Dat waren er al snel drie. Toen die verdwenen, voelde ik een eikel tegen mijn anus geplaatst worden. De penis gleed als vanzelf naar binnen en ik voelde aan de dikte dat het Sam was die mij aan het neuken was. Ik deed mijn uiterste best om Sofie te laten genieten. Terwijl ik haar kutje verwende, had ik een natgemaakte vinger in haar kontje geschoven, hetgeen bij haar instemmende kreuntjes teweegbrachten. Plotseling voelde ik dat Sam klaarkwam en niet veel later trok ze zich uit mij terug. Direct daarna werd ik gepenetreerd door Nina, die duidelijk zwaarder geschapen was maar mijn kontje gaf haar alle toegang. Terwijl Nina mij neukte, kwam Sofie tot een hoogtepunt. Ik voelde haar sappen stromen en likte ze met genoegen op. Precies op het moment dat Nina klaarkwam, stapte Sofie van me af en kon ik in de ogen van Nina kijken. Ik zag een gelukzalige blik.
Een week later had ik zowel chef Jeroen en zijn partner Bram en chef Herman en zijn partner Roos uitgenodigd. Sam en Nina zouden zorgen voor eten, terwijl Sofie en ik de chefs en hun partners rondleidden in het bijgebouw en hen de tekeningen lieten zien. Jeroen en Herman kwamen met het idee om de keuken iets anders vorm te geven zodat we een soort bar konden maken die rechtstreeks aan de keuken grensde en waar gasten direct zich hadden op de mensen die daar werkzaam zijn. “Dergelijke plekken zijn erg gewild”, liet Herman weten. Jeroen beaamde dat: “Mensen betalen graag meer voor dat kijkje in de keuken.” Bram, werkzaam in de modesector, en Roos, afgestudeerd als interieurarchitecte maar nu als gastvrouw werkzaam in het restaurant waar haar man achter de kachel stond, kwamen met goede ideeën voor de hotelkamers en hun inrichting. We konden de architect weer aan het werk zetten om de ideeën verder vorm te geven.
Aan tafel kregen we weer de heerlijkste gerechten voorgeschoteld. Jeroen verbaasde zich over een van de amuses: “Wat heb je daarmee gedaan”, vroeg hij aan Sam. “Er zit een ingrediënt in dat ik niet kan thuisbrengen. Herman knikte: “Dat heb ik precies hetzelfde.” Sam glimlachte van oor tot oor en gaf haar geheim prijs aan de mannen die haar zoveel geleerd hadden. Verbaasd keken ze haar aan. “Dat had ik totaal niet verwacht”, zei Herman. Jeroen zei: “Hoe kom je erop om dat te gebruiken? Een op het eerste gezicht totaal onlogische keuze, maar wel eentje die uitstekend uitpakt.” Sam knikte: “Ik was aan het experimenteren en pakte dat eigenlijk zonder nadenken erbij. Toen ik het proefde, besefte ik dat ik iets bijzonders in handen had. Daarna was het nog spelen met precies de juiste hoeveelheid. En dat is dus goed gelukt.” Roos zei: “Goed gelukt? Niet zo bescheiden Sam, dit is een vondst. Echt heel goed gedaan.” Ik hoorde het gesprek aan en was supertrots op mijn Sammie, maar waar ze het nou precies over hadden, ontging me. Het eten was verrukkelijk, maar hoe de mannen zo precies konden proeven dat er een ‘geheim ingrediënt’ gebruikt was, ging mijn smaakpapillen te boven.
Bij de afsluitende koffie deelden we met Sam en Nina wat de bevindingen in ons bijgebouw waren geweest. Al snel ontstond er een levendige discussie over de inrichting van het restaurant, de kleuren, de materialen en dat soort zaken. Zowel Bram als Roos wisten hun ideeën goed voor het voetlicht te brengen. “Ik heb een vriendin, een oude studiegenoot, die interieurarchitecte is”, zei Roos. “Zij heeft ook de inrichting van ons restaurant gedaan. Misschien is het een idee om haar uit te nodigen?” We keken elkaar even kort aan en wisselden bikken van verstandhouding uit. “Dat lijkt me een uitstekend plan”, zei ik. Als je ons met elkaar in contact kunt brengen, heel erg graag. Want jullie hebben een prachtig restaurant.”
Een week later was Eva, want zo heette de oud-studiegenoot van Roos, bij ons te gast. Ze was slank en met haar ongeveer 1,80 meter best lang. Haar gezicht vertoonde wat rimpeltjes maar dat gaf het juist karakter. Het korte, blonde haar, bijna wit, gaf haar een stoere uitstraling. En ze bleek ook niet op haar mondje gevallen. “Van Roos heb ik begrepen dat jullie een bijzondere verhouding met elkaar hebben”, zo begon ze. “Omdat het restaurant en de hotelkamers zo goed mogelijk vorm te geven, wil ik graag wat meer van jullie weten. Zowel het restaurant als de hotelkamers moeten goed bij jullie passen. Ze moeten zo vormgegeven en ingericht worden dat jullie als het ware er zelf zouden willen eten en zelf zouden willen slapen.” Sam nam het woord: “Wat heeft Roos je precies over ons verteld?” Eva antwoordde: “Alleen dat jullie een bijzondere verhouding met elkaar hebben en samen één huishouden vormen. Meer niet.” Sam knikte en keek Eva diep in de ogen aan. Ik zag de blik van Sam en wist dat er iets bijzonders zou gaan gebeuren. Dat bleek ik goed gezien te hebben.
“Eva”, zei Sam, “ook wij willen allemaal dat ons restaurant en ons hotel helemaal perfect zijn. Dat kan alleen wanneer we jou alles vertellen. Maar ik wil dat dit altijd onder ons blijft en dat je er met niemand over praat.” Eva knikte. “Dat is vanzelfsprekend. Ik praat nooit over mijn cliënten en wie ze zijn. Jullie weten dat ik het restaurant van Herman en Roos heb vormgegeven, maar dat hebben zij jullie verteld, niet ik. Alles wat jullie vertellen, blijft bij mij.” Sam keek nog eens een paar seconden diep in de ogen van Eva en zei toen: “Ik vertrouw je.” Ze keek ons even aan. Eerst naar Sofie die knikte, toen naar Nina die haar een knipoog gaf en tot slot naar mij. Ik zei: “Sam, jij hebt meer mensenkennis dan Sofie, Nina en ik samen.” Ik kreeg een luchtkusje.
“Ik zal direct met de deur in huis vallen: Peter hier is man, Sofie is vrouw, Nina is intersekse, wat in haar geval betekent dat ze zowel een vagina als een penis heeft. En ik ben een vrouw zonder vagina maar met een penis, een shemale dus.” Ze vertelde over hoe ze naast me kwam wonen, hoe ik ontdekte wat haar ‘geheimpje’ was, hoe Sofie in ons leven kwam en daarna Nina. Ze vertelde alles tot in details. Eva zat aandachtig te luisteren en ik zag aan haar gezicht dat ze niets gek vond. Was het haar professionaliteit of was zij wellicht ook iemand die, net als wij, niets gek vinden? Ik vermoedde het laatste, want Sam vertelt nooit zomaar aan iemand de intieme details. Toen Sam alles verteld had, knikte Eva en pakte vervolgens een notitieblok en een pen uit haar tas: “Laten we dan beginnen met de hotelkamers. Volgens mij is als eerste belangrijk dat elke kamer een kingsize bed krijgt, eigenlijk zo groot dat jullie er met zijn vieren in zouden passen en ook nog een beetje comfortabel zouden kunnen slapen.”
Ik knikte: “Hier in huis hebben we een bed speciaal laten maken, maar voor hotelkamers lijkt me dat iets teveel van het goede.” Eva knikte: “We moeten proberen om zoveel mogelijk in de standaard verkrijgbare producten te blijven want anders kan het economisch niet uit. Jullie moeten immers wel winst maken en dat kan alleen wanneer je de kosten zoveel mogelijk beperkt, in alle redelijkheid natuurlijk.” Ze schreef op het notitieblok ‘kingsize bed’. Vele vragen en antwoorden volgden, en Eva noteerde alles in steekwoorden. Toen alles besproken was, zei ze: “Ik denk dat ik nu een goed beeld heb van jullie wensen. Ik stel voor dat ik een offerte voor jullie maak. Wanneer die akkoord is, verwacht ik drie weken met de eerste voorstellen en tekeningen te kunnen komen.” Ik knikte: “We zien je offerte graag tegemoet. Heb je op dit moment nog vragen?” Eva keek me diep in de ogen aan en deed dat toen ook bij de dames. Daarna richtte ze haar blik weer op mij: “Ja, ik heb nog een vraag: mag ik een keer seks met jullie allemaal hebben?”