Financieel was nu alles geregeld, mede dankzij financieel expert Ruud. Om het te vieren, heeft Sam voor ons drietjes een overnachting in een hotel gereserveerd (twee kamers!) en een etentje in een sterrenrestaurant. Ruud was uitgenodigd om mee te eten, maar bedankte vriendelijk. Maar wat heeft Sam toch met sommeliers?
Ik zit al een kwartier opgedoft te wachten wanneer eindelijk de tussendeur van onze hotelkamers opengaat. Ik had al een paar keer gebonkt dat de dames moesten opschieten, maar ik vermoedde dat zij met heel andere dingen bezig waren dan omkleden. Niets bleek minder waar. Dat Sam in uitgaanskledij een geweldige verschijning is, dat wist ik al. Maar nu kwam ook Sofie binnen in een klederdracht die ik nimmer bij haar gezien had. Beide dames waren identiek gekleed: dezelfde jurkjes, dezelfde hakken, dezelfde sieraden. Ze hadden zelfs hun haar op dezelfde manier gemodelleerd. Hun nagels waren in een identieke rode kleur gelakt, alleen bleek Sam de nagel van haar rechter ringvinger donkerblauw gemaakt te hebben, terwijl Sofie juist de nagel van haar linker ringvinger blauw had gekleurd. “Jullie… zijn… prachtig…”, stamelde ik. “Waar heb ik het aan verdiend om met deze twee bloedmooie vrouwen op pad te mogen gaan?” Sam grinnikte: “Omdat jij onze pappie bent. Maar vanavond ben je mijn pappie. En Sofie is mijn vriendin. We hebben ons vandaag verloofd.” Ik glimlachte: “Gefeliciteerd lieve schatten, ik weet direct mijn plek vanavond.” De dames barstten in lachen uit: “Leuk toneelstukje toch?” Ik knikte: “Ik ga vanavond voor een Oscar!”
Aangekomen in het restaurant, zie ik dat het niet druk is. Een paar tafeltjes zijn bezet. Maar ook hier gebeurt zoals ik het inmiddels gewend ben wanneer ik met de beeldige Sam een sterrenetablissement betreed. Maar nu heb ik een extra dame aan mijn zijde. Wanneer we door de gastheer naar onze tafel begeleid worden, vallen de tafeltjes stil. Maar dan ook echt doodstil. Ik knik de andere gasten daarom glimlachend gedag, maar ik zie jaloerse én vragende blikken. Eenmaal aan tafel gezeten, in een rustig hoekje, ver van de andere gasten, nadert een prachtige dame van eind twintig, begin dertig onze tafel. Een geweldige verschijning, vond ik: lang donkerblond haar, een mooi gezichtje en een prachtig figuurtje. Ongetwijfeld had ze net als Sam en Sofie ook een paar prachtige borsten, maar door haar bedrijfskleding was dat minder duidelijk. De vormen waren echter begeerlijk. “Goedenavond”, zei ze. Haar stem was lager dan ik verwacht had en deed me een beetje denken aan die van de Franse zangeres Amanda Lear. “Mijn naam is Nina en ik ben uw sommelier vanavond. Ik heb begrepen dat u gaat genieten van ons wijnarrangement.” Sam knikte bevestigend. “Wilt u beginnen met een glas champagne?” Sam, Sofie en ik keken elkaar aan. “Een uitstekend idee Nina”, antwoordde Sam. “Welke champagne had je in gedachten?” Ik keek even naar Sam. Iets in haar stem en manier van doen deed me denken dat ze iets van plan was. Nina glimlachte: “Ik heb een prachtige vintage champagne van een subliem wijnhuis die uitstekend combineert met onze amuses.” “Lijkt mij een prima keuze”, antwoordde ik. “Heel graag.” Toen Nina onze tafel verlaten had, keek ik Sam en Sofie aan: “Heb ik een déjà vu? Dit lijkt wel heel erg op onze eerste gezamenlijke ontmoeting.” Sofie grinnikte: “Jij zegt het. En als ik naar Sam kijk, dan zie ik dezelfde blik als bij onze eerste ontmoeting. Dus vertel Sam: wat zie je?” Sam schoof even ongemakkelijk op haar stoel: “Met jullie mag ik toch open zijn?” Sofie antwoordde directer dan ik had verwacht: “Lieve schat, we hebben twee hotelkamers. Doe wat je niet laten kunt, want dan heb ik Peter lekker voor mezelf alleen.” Sam keek mij aan. Ik gaf een luchtkusje en zei: “Wie ben ik om dat aanbod van Sofie te weigeren.”
De champagne kwam, en direct na het proeven merkte Sofie op: “Deze champagne ken ik. Vintage 2012 maar van een ander wijnhuis dan die wij schenken. Ik heb dit wijnhuis voor ons restaurant juist niet gekozen omdat de champagne niet perfect combineerde met de amuses van onze chef. Maar ik ben erg benieuwd hoe deze samengaat met de amuses die wij hier zo krijgen.” Dat bleek werkelijk een perfecte combi te zijn. Terwijl Sofie zich als een echte sommelier gedroeg en ik genoot van haar analyses, zag ik uit mijn ooghoeken dat Sam heel subtiel de aandacht naar sommelier Nina verplaatste. “Zeg Sam, wat heb jij toch met sommeliers?”, vroeg ik lachend. “Wij hebben de allerbeste aan tafel zitten en toch ben je afgeleid.” Ze keek me indringend aan, wende haar blik af naar Sofie en focuste daarna weer op mij. Daarna sprak ze: “Nina is Sam, Sam is Nina. Snap je? Ik bedoel dat zij is zoals ik ben. Ik ben daarvan overtuigd… althans voor 99 procent. Vinden jullie het echt goed?” Sofie en ik knikten instemmend. “Je weet hoe ik denk”, zei ik tegen Sam. En Sofie vulde aan: “Ik zei eerder al dat het goed is.” Sam pakte met beide handen ons vast: “Jullie zijn lieverds om mij de ruimte te geven om dit te ontdekken. Misschien heb ik het fout, maar de enige die daar last van zou kunnen gaan hebben, ben ik. Ben ik fout, dan slaap ik vannacht alleen. En ik gun jullie alle plezier.”
Nina kwam bij onze tafel met drie glazen en een fles. “De eerste wijn die ik vanavond ga schenken, is de…” Sam interrumpeerde: “Sorry dat ik je onderbreek Nina, maar ik wil ons graag ook even aan jou voorstellen. Deze geweldenaar aan mijn linkerzijde is Peter. Hij is op en top man. De dame die hier naast mij, luistert naar de naam Sofie. Zij is een echte vrouw en net als jij sommelier. En mijn naam is Sam.” Toen liet Sam haar stem tot fluistertoon terugzakken. “Ik ben geen vrouw maar ik ben ook geen man. Ik ben een vrouw met wat extra’s, net als jij.” Ik zag een schrikreactie in de ogen van Nina. Sam vervolgde: “Althans, dat vermoed ik. Klopt het?” Nina keek wat schichtig om haar heen en knikte vervolgens: “Ik kan daar nu niet over praten.” Sam streelde even de hand van Nina die de fles wijn vasthield: “Ik hoop dat je daar straks wel de gelegenheid voor hebt, aan het einde van de avond of zo. Ik vind je erg aantrekkelijk. En vertel ons nu wat je voor lekker wijn hebt meegebracht.” Nina herpakte zich en gaf uitleg over de wijn. Sofie proefde de wijn en er ontstond een echt gesprek tussen sommeliers. Toen de eerste gang geserveerd werd, trok Nina zich discreet terug.
Het bleek een briljante zet van Sam om te vertellen dat ook Sofie een sommelier is. Bij elke nieuwe wijn ontstond er enerzijds een leuk gesprek over de wijn, anderzijds zag ik Sam en Nina ook steeds weer oogcontact zoeken. En richting het einde van de avond, toen de zaak al bijna helemaal leeg was, gaf Sam richting Nina een stiekem luchtkusje. Zij beantwoorde die met een subtiele knipoog.
De laatste gasten vertrokken, alleen wij waren er nog. Toen Nina weer bij onze stond, zei Sam ineens: “Nina, heb je zin om zo met ons mee te gaan voor nog een afzakkertje. We zitten in het hotel hier verderop en hebben twee kamers.” Nina twijfelde even maar zei toen: “Eén afzakkertje moet kunnen, maar daarna ga ik naar huis.” Sam reageerde lachend: “Fantastisch. Als je ons nu de rekening kunt brengen? Trouwens, houd jij zelf van champagne?” Nina knikte: “Mijn favoriete drankje.” Sam zei: “Perfect. Kies jij uit jouw wijnkelder dan een gekoelde fles uit die we mee kunnen nemen. Zet maar op de rekening.” Nina glimlachte en liep weg. De gastheer bracht even later de rekening en wilde die aan mij geven. Sam greep ik: “Nee, de rekening is voor mij.” Ze opende het boekje en knipperde even met haar ogen: “Tsjee, voor dat bedrag moest ik vroeger dik een maand werken. Maar dat is nu allemaal anders. Dankzij jou, lieve Peter, én ook dankzij jou, lieve Sofie. Wat een fijne avond was dit. Ik ben benieuwd naar het vervolg.”
We stapten met z’n vieren het restaurant uit en liepen richting het hotel. Sofie had haar arm bij mij ingehaakt, Sam had haar arm om Nina heengeslagen en sprak honderduit over de relatie van ons drieën. “Wij gunnen elkaar alles, wij genieten van elkaar en kennen geen jaloezie”, hoorde ik haar zeggen toen we bijna bij het hotel waren, terwijl ze langzaam haar hand liet zakken tot die op de bovenkant van een bil van Nina hing. Subtiel bewoog ze haar vingers. Haar andere arm haakte ze toen ook bij mij in. “Gezellig”, zei Sam, “zo met z’n viertjes.” Ik hoorde Nina zachtjes zeggen: “Voor jullie is het allemaal normaal, zo begrijp ik uit jouw woorden, maar voor mij is het allemaal wel wat vreemd.” Sam trok Nina even dichter tegen haar aan: “Dat snap ik. Maar weet gewoon dat voor ons geldt: niets moet en alles mag zolang iedereen zich er maar happy bij voelt.”
We kwamen bij het hotel aan en ik opende galant de deur voor de drie dames. De receptie bleek onbemand, dus ik fluisterde naar Sofie: “Weer een déjà vu”, die daar hartelijk om moest lachen. We namen de lift naar de zevende etage en met de keycard opende ik de deur van ‘mijn’ kamer: “Treedt binnen dames.” De deur was amper gesloten toen Sam me om mijn nek vloog en me al knuffelend een tongzoen gaf. “Nu ik”, zei Sofie en zij nam de plek van Sam over. Nina zag het aan en ik meende een twinkeling in haar ogen te zien, net voordat Sam haar handen op de wangen van Nina legde en haar een voorzichtige kus gaf. Nina beantwoordde die en heel langzaam ging ook die over in een tongzoen, waarbij de handen over elkaars lichamen gingen. Ik maakte me ondertussen los uit de innige omhelzing met Sofie: “Zo, zullen we na deze korte introductie maar een flesje openmaken?” Sofie knikte instemmend, terwijl ook Sam de tongzoen beëindigde: “Goed plan Peter. Ik maak de fles open, pak jij de glazen!” Maar toen bleek dat deze kamers geen minibar hadden en dus ook geen glazen. “Ik ga wel wat glazen bij de receptie halen”, zei ik. “Ik ga met je mee”, deelde Sofie mee, en samen verlieten we de kamer, richting de lift.
“Wat denk jij”, vroeg ik aan Sofie. Ze antwoordde: “Ik weet het niet. Ik zie een paar mogelijkheden. Maar het lijkt me vrijwel uitgesloten dat Nina na de champagne vertrekt.” Ik knikte instemmend: “Dat gevoel heb ik ook. Hoe vind jij Nina?” Sofie antwoordde: “In de loop van de avond begreep ik ineens hoe Sam zag dat Nina net als zij is. Toen wij elkaar voor de eerste keer ontmoetten, kwam bij mij pas in de loop van de avond het besef dat er iets speciaals aan Sam was, al kon ik er de vinger niet opleggen.” Ik lachte: “Nee, Sam heeft er toen eigenhandig voor gezorgd dat jij voelde wat er speciaal aan haar was.“ Sofie lachte ook: “Haha, maar dat bedoel ik niet. Ik bedoel: als ik, als gewone vrouw, al merk dat er iets speciaals is, dan heeft een speciale vrouw zoals Sam dat logischerwijs nog sneller in de gaten.” Ik dacht even na: “Ten eerste: jij bent geen gewone vrouw maar een hele speciale. En ja, Sam is ook een hele speciale. Jullie zijn allebei heel speciaal. Maar misschien heb je wel gelijk dat Sam een extra zintuig heeft waardoor zij in de gaten had dat Nina speciaal is. Net zoals ze dat bij jou in de gaten had.” Ondertussen had de lift zich geopend en stapten we naar binnen. Sofie sloeg haar armen om me heen en drukte haar lichaam tegen mij aan: “Ohh Peter, wat ben jij toch een lieve man. En jij weet het altijd zo mooi te omschrijven. Jij bent echt een lot uit de loterij. Ik hou van je!”
Gewapend met vier champagneglazen kwamen Sofie en ik de kamer weer in. “Ik moet jullie wat vertellen”, riep Sam. Zij en Nina zaten op de enige twee stoelen die de hotelkamer rijk was, dus Sofie plofte op bed, terwijl ik de glazen ging vullen. “Ik zei jullie in het restaurant: Sam is Nina en Nina is Sam. Welnu ik had gelijk. Ook Nina is een vrouw met iets extra’s” Ik liep met twee glazen naar Nina en Sam. Ik gaf Nina als eerste het glas en liep daarna naar Sam. Ik gaf haar een kus en zei: “Gefeliciteerd mijn lieve Sammie” en gaf haar het tweede glas. Ik liep terug om de andere twee glazen te pakken en zei: “Maar vertel.” Nadat ik de glazen had gepakt, er eentje aan Sofie had gegeven en vervolgens naast haar op bed ging zitten, zei Sam: “Maar eerst een toast: op een geweldige avond én op Nina.” “Op Nina”, zeiden Sofie en ik tegelijk. We moesten lachen om de eensgezindheid. “Proost!” We namen allemaal een ferme slok en Sofie begon meteen daarna haar kennis te etaleren: “Ja, ik ken deze champagne. Wat een perfecte keuze Nina, mijn complimenten. Dit is een champagne van het huis van…” Ik onderbrak Sofie door een hand op haar arm te leggen en haar zo het zwijgen op te leggen. Dit was even het verkeerde moment om wijnkennis te etaleren en dat realiseerde Sofie zich ook. “Sorry”, zei Sofie even later, “beroepsdeformatie.” En daar schoot Nina dan weer van in de lach. Omdat ze net een slok had genomen, verslikte ze zich en moest hoesten. Maar de lach bleef. Tot ik mijn hand omhoog stak en zei: “Volgens mij ging Sam ons wat vertellen. Of wil jij het liever zelf doen, Nina?” Nina knikte. “Want ik heb Sam pas het halve verhaal kunnen vertellen. Dat deed ik overigens pas toen zij me liet zien dat zij echt een vrouw met een penis is. Maar goed, Sam weet ook nog niet alles, dus dan doe ik het nu liever in één keer goed.”
Nina zweeg heel even, nam een slok, haalde diep adem en zei toen: “Ik ben Nina, maar ik heette eerst Niels. Ik ben namelijk geboren met een piemel, dus dan ben je een jongen. Maar mijn moeder had al snel in de gaten dat er iets vreemds met mij aan de hand was. Tijdens het wassen ontdekte ze dat de artsen in het ziekenhuis iets volledig over het hoofd hadden gezien. En dus was het daarna, zo heb ik me door haar laten vertellen, een weg van ziekenhuis naar ziekenhuis, van onderzoek naar onderzoek en van scan naar scan. Wat bleek uiteindelijk: ik heb zowel een penis als een vagina. Mijn penis zit op de plaats waar bij een vrouw de clitoris zit. Die clitoris heb ik dus niet. Ik heb ook geen baarmoeder, maar wel één eierstok. Wat bij een man een balzak zou zijn, is bij mij iets dat daar op lijkt maar tegelijkertijd ook schaamlippen zijn. Ik heb geen zaadballen maar ik heb wel een prostaat. Eigenlijk ben ik dus een combinatie van half man en half vrouw. Mijn penis functioneert maar er zijn geen zaadcellen. Mijn vagina functioneert eveneens zoals van een vrouw, maar ik zal nooit kinderen kunnen krijgen door het ontbreken van een baarmoeder. In de pubertijd kreeg ik borsten maar ook mijn penis groeide en mijn stem werd lager. Ik kreeg geen lichaamsbeharing.” Ze zweeg even kort en zei toen: “Ik ben dus niets… geen man… geen vrouw…”
We zwegen even allemaal. Toen zei ik: “Wauw, dus Sam heeft zich gewoon voor jou half uitgekleed terwijl wij er niet waren.” Na die opmerking barstte Nina in lachen uit. “Haha, ik vertel een in mijn ogen best wel schokkend verhaal, en jij begint over een exhibitionistische Sam.” Sofie stond op en hield haar glas omhoog: “Dat is nou precies wat onze Peter zo bijzonder maakt. Peter is de meest lieve en tolerante man die ik in mijn leven ben tegengekomen. Hij is mijn partner én mijn minnaar. Maar ook Sam is mijn partner en mijn minnaar. En Sam is eveneens de partner en minnaar van Peter. Ik drink op Peter. Ik drink op Sam. Ik drink op Nina. Proost.” Toen greep ik in: “En ik drink op Sofie, want wij zijn één. Dus eigenlijk: op ons allemaal.” En na die slok waren de glazen leeg. Ik pakte de fles en schonk iedereen bij. “Maar mag ik even iets zeggen Nina”, zei ik. “Je zei net: ik ben dus niets, geen man, geen vrouw. Maar ik denk dat jij jezelf tekort doet. Jij bent juist heel bijzonder. Jij bent speciaal. Jij bent man én jij bent vrouw. Jij bent allebei tegelijk. Dat is echt bijzonder. Jij bent heel bijzonder.”
Nina barstte toen in tranen uit. “Jullie zijn zo lief.” En toen kwam Sofie in actie. Ze stond op, liep naar Nina toe, nam haar gezicht in haar handen en deed wat ze eerder bij mij had gedaan en me flink ontroerd had: ze likte de tranen van Nina’s gezicht. Heel teder, heel voorzichtig. En daarna zette ze haar lippen op die van Nina. Ik had veel kussen gezien, maar dit was zo’n sensuele dat die direct met stip de top 10 binnenkwam. Sofie liet subtiel haar tong over de lippen van Nina gaan en als vanzelf opende Nina haar mond. Een prachtige tongzoen volgde.
Sam stond op en zei: “Ik ben die kleding zat. Iedereen weet hoe ik er bloot uitzie.” En al snel was ze helemaal naakt. Sofie volgde direct haar voorbeeld. Ik stond daarna op en zei tegen Nina: “Ik ben het met de dames eens. Ik ga nu ook mij uitkleden om daarna even lekker te douchen. Lieve Nina, voel je nergens toe gedwongen. De kamer hiernaast is ook van ons. Je kunt daar binnendoor via de badkamer naartoe, want de kamers hebben die badkamer gedeeld. Je mag alleen naar die kamer gaan, je mag iemand meenemen, je mag ook hier blijven. De keuze is geheel aan jou.”