Het bezoek van Sofie zorgde voor een onverwachte wending. Ze wist niets van de hoofdprijs die Sam en ik gewonnen hadden maar stelde wel voor om een huis voor ons drieën te gaan zoeken. En daar wilde zij met haar spaargeld aan bijdragen.
De dagen dat Sofie bij ons was, waren vol van seks. De ‘sandwich Rossini’ stelden we op verzoek van Sofie uit tot later. We waren allemaal vol van de plannen om samen te gaan wonen. Sam en ik hadden besloten om een woning te zoeken in de buurt van het werk van Sofie. Zo kon zij gewoon blijven werken in het sterrenrestaurant. En wij konden als smoes gebruiken dat Sam daar makkelijk een baantje zou kunnen vinden.
Ik schakelde een bevriende makelaar in en die kwam al snel met een vrijstaand huis op een flinke lap grond dat we voor maximaal twee jaar konden huren. Sam zegde de huur van haar flat op, de mijne hield ik nog aan. Mochten zaken toch anders uitpakken, dan hadden Sam en ik in ieder geval een achtervang. Plus, en dat leek mij ook wel prettig: er was altijd een plek waar iemand zich kon terugtrekken wanneer dat gewenst was.
Ook Sofie was razend enthousiast over de plek die ik gevonden had, zo bleek toen we gedrieën een rondleiding van de makelaar kregen. De dames waren helemaal lyrisch over het binnenzwembad, maar Sofie maakte zich wel wat zorgen over de kosten. “De huur van deze woning is wel erg hoog. Hoe moeten we dat betalen?” Ik stelde haar gerust: “Lieve Sofie, maak jij je daar nou niet druk om. We doen het als volgt: jij betaalt aan mij de huur die je nu betaalt voor jouw huidige woning, plus 100 euro. Hetzelfde geldt voor Sam. Wat er tekort is, dat draag ik extra bij uit mijn eigen spaarpotje.”
En zo kwamen we te wonen in een prachtig huis. Ik had een nieuw bed gekocht dat vergelijkbaar was met het bed in het hotel waar we onze eerste nacht samen hadden. Die kwam in het midden van de master bedroom te staan. Daarnaast waren er nog twee andere slaapkamers, zodat iedereen zijn eigen privacy had wanneer gewenst. Maar daar werd zelden gebruik van gemaakt. Ja, één keer per maand gaf Sofie er de voorkeur aan om een paar nachten alleen te slapen wanneer ze ongesteld was. Maar verder sliepen we bijna altijd bij elkaar en vrijwel elke avond was er seks. De ‘Sandwich Rossini’ bleek bij Sofie het meest favoriet vlak voordat ze ongesteld moest worden.
De eerder gemaakte afspraak met de Staatsloterij had ik in eerste instantie afgezegd met een smoesje over een buitenlandse zakenreis. En voor de afspraken daarna kwam er elke keer wel ‘iets tussen’. Inmiddels waren we een half jaar verder en woonden we een paar maanden samen. Die afspraak moest er nu echt gaan komen. Ruud had inmiddels een financieel plan gemaakt dat Sam en ik tot in de puntjes met hem hadden besproken. Ruud bleek bijvoorbeeld goed nagedacht te hebben over de financiële constructie bij ‘scheiding’. Het geld, 24 miljoen, behoorde toe aan ons drieën zolang we bij elkaar waren. Maar wanneer één persoon zou besluiten om de relatie te beëindigen, dan kreeg die persoon niet een derde van het geld, zijnde 7 miljoen. Nee, die persoon (ongeacht wie) zou dan een bedrag van 2 miljoen krijgen, dat in 20 jaar zou worden uitgekeerd. Dus 100.000 euro per jaar, ruim voldoende om comfortabel van te kunnen leven. Het leek ons een eerlijke regeling, helemaal voor Sofie die feitelijk nergens recht op had.
Het werd tijd om haar in te lichten. En de aanleiding kwam op een zwoele zomerachtige avond. Sofie was die dag vrij geweest en zij en Sam hadden zich onder meer vermaakt in het zwembad, terwijl ik druk was met de tuin. Op het terras, bij de ondergaande zon, zaten we te genieten van een hapje en een drankje, toen Sofie plotseling zei: “Ik ben zo gelukkig! Ik ben zo blij dat wij elkaar ontmoet hebben. Ik ben zo blij wat we samen hebben. Ik wens dat dit nooit voorbij zal gaan.” Dit was voor mij het moment om, plagerig als ik altijd ben, te zeggen met een ernstig gezicht: “Sofie, Sam en ik moeten je wat vertellen. We hebben het leuk zo, met zijn drieën, maar wij, Sam en ik, vinden dat er wat moet veranderen.”
Sofie ging rechtop in haar tuinstoel zitten, geschrokken, en stamelde: “Wat is er aan de hand?” Ze keek naar Sam, maar die had net als ik een ernstige blik. Die hield ze echter maar een seconde of tien vol en barstte toen in lachen uit: “Peter, plaag haar niet zo. Ze is echt geschrokken.” Sofie stamelde: “Ja… wat is er… aan… de hand…?”
Ik legde Sofie rustig uit over de hoofdprijs die Sam en ik gewonnen hadden, door haar tip om loten te kopen. En dat wij het nu tijd vonden om wat zaken te financieel te regelen, ook voor haar. Ik gaf vervolgens uitleg over de constructie die wij bedacht hadden, tezamen met mijn financieel adviseur. Sofie keek minutenlang recht voor zich uit. Toen zei Sam: “Maar dit is toch geweldig, liefje. Ben je niet blij?” De reactie was anders dan Sam en ik verwacht hadden.
“Dus jullie besodemieteren mij nu al iets van een half jaar? Jullie hadden geen vertrouwen in mij? Jullie waren bang dat ik een geldwolf was?” Ze barstte in tranen uit: “Bedankt dat jullie een geweldig half jaar in een paar seconden weten om te toveren in een nachtmerrie. Ik ga naar binnen. Ik slaap alleen!” Sofie stond op. Ik zei: “Lieve schat, ga nu niet weg. We hebben het beste met je voor en alles is zo ingestoken om jou – die feitelijk nergens recht op hebt – eerlijk in alles te laten delen. Maar je mag ons niet kwalijk nemen dat wij voorzichtig zijn geweest. In een relatie is het in het begin vaak koek en ei, maar als de tijd vordert, komen er wrijvingen. Die zijn er bij ons niet geweest. En wij hebben je niet besodemieterd. Wij hebben wat informatie niet met je gedeeld! Maar eerlijk is eerlijk: jij hebt ons er ook nooit naar gevraagd.” Sofie beende weg: “Ik ga slapen. Welterusten.”
Sam en ik snapten niet waarom Sofie zo boos was. We gingen niet veel later naar bed, maar zin in seks hadden we allebei niet. “Laten we maar gaan slapen”, zei Sam. “Hopelijk is ze morgen wat bijgedraaid.” Ik kuste haar goedenacht en zei: “Ik ga toch even bij Sofie kijken.”
Zachtjes klopte ik op haar kamerdeur: “Mag ik binnenkomen?” Ik hoorde niets, dus opende voorzichtig de deur. Het licht was aan, Sofie lag huilend in bed. Ik ging naast haar zitten en wreef met mijn vinger de tranen uit haar ogen. Ze maaide mijn hand woest weg. Toen schoot me te binnen hoe ze mij ooit getroost had. Ik bracht mijn mond naar haar ogen en likte haar tranen liefdevol weg. Toen zei ik: “Het doet me pijn dat je verdriet hebt, en ik snap ook niet waarom. Ik ben nu bij je om je welterusten te wensen. Als ik je pijn gedaan heb, dan spijt me dat oprecht. Dat heb ik nooit gewild. Probeer maar wat te slapen.” Ik gaf haar nog een kus op haar voorhoofd en verliet de kamer.
De volgende ochtend werd ik wakker van een bekend gevoel… Ik werd gepijpt. En ach, wat is dat toch lekker wakker worden. Ik stak mijn handen onder de dekens om het koppie te strelen. Ik verwachtte, gezien het verloop van de avond ervoor, dat het Sam was, maar toen ik met mijn handen haar hoofd pakte, merkte ik direct dat Sofie mij pijpte. Rustig gaf ik met mijn handen het tempo aan en ik zorgde er op die manier ook voor dat ze me steeds dieper nam. Plotseling voelde ik een vinger tussen mijn billen. Die werd niet liefdevol maar hard naar binnen gebracht. “Auw”, riep ik uit, en daar werd Sam wakker van. “Wat is er Peter?”, fluisterde ze in mijn oor. Ik kon alleen maar “Sofie” fluisteren. Haar vinger masseerde ondertussen mijn prostaat terwijl het pijpen nu echt fanatieke vormen begon aan te nemen. Het werd hardhandig en het gevoel van genot werd verdreven door pijn. “Zachter alsjeblieft”, schreeuwde ik, “doe voorzichtig.” Toch bleek die pijn ook een geheel andere dimensie te geven en het genot kwam weer terug. Ondanks de pijn kwam ik klaar. En heftig. Toen dat gebeurde, veranderde de ‘behandeling’ direct: hij werd zacht en liefdevol. De vinger in mijn kont werd heel langzaam teruggetrokken en toen het laatste kootje uit mijn anus ontsnapte, wreef die nog even zachtjes over mijn sluitende kringspier. Lippen en tong beroerden subtiel mijn eikel. Heftig!
Sam sloeg de dekens open en zag Sofie. Zij liet mijn pik uit haar mond glippen, schoof haar lichaam opzij en zonder woorden nam ze de penis van Sam in haar mond. Ik zag gebeuren wat er net bij mij gebeurd was: eerst was het liefdevol, maar Sofie werd steeds fanatieker. Ook Sam kreeg onaangekondigd een vinger die haar penetreerde, en ook zij riep: “Au, zachtjes alsjeblieft.” Sofie trok zich er niets van aan. Ze sloeg Sam zelfs keihard tegen de zijkant van haar billen en pijpte als een bezetene. Sam jammerde: “Au, au, je doet me pijn.” Maar ook bij haar leverde die pijn de aanzet naar een geweldig orgasme. En direct bij de eerste straal sperma die Sofie in haar mond kreeg, werd de behandeling ineens heel liefdevol, net als bij mij. Ik keek het schouwspel verbaasd aan. Toen het orgasme van Sam was uitgeloeid, richtte Sofie zich op. “Jullie hebben mij pijn gedaan, maar jullie deden dat uit liefde. Dus ik dacht: ik geef jullie een koekje van eigen deeg.”