Twee januari van het nieuwe jaar. Gisteren ontdekten Sam en ik dat wij de hoofdprijs in de Oudejaarsloterij hadden gewonnen. Morgen komt Sofie langs. Ik heb een hoop uit te zoeken hoe we alles financieel het beste kunnen regelen.
De volgende ochtend was Sam gewoon naar haar werk in de supermarkt gegaan. “Ik blijf daar vooralsnog gewoon werken”, had ze gezegd. “Ik ga mijn baan pas opzeggen wanneer we het geld op onze rekening hebben staan.” Ik had haar een knuffel gegeven: “Heel verstandig schatje. Doe je best vandaag. Ik ga vandaag met Ruud, mijn financieel adviseur, bellen. En ik zal ook contact opnemen met de Staatsloterij.”
Dat laatste deed ik als eerste. Ik kreeg het verzoek om een foto van de twee loten te maken en die naar de medewerker van de loterij de appen. Een uurtje later werd ik teruggebeld. We maakten een afspraak om de loten persoonlijk te komen verzilveren op het hoofdkantoor van de staatsloterij. Daarna belde ik Ruud en legde hem de vreemde situatie uit van de twee halve loten en de drie personen. “Ik wil het gewoon op een goede manier regelen dat iedereen zijn deel krijgt, maar wel op een verantwoorde wijze.” Ruud zei: “Ik begrijp het. Ik stel voor om per persoon een bedrag van één miljoen euro meteen aan iedereen uit te keren zodat niemand financiële zorgen heeft. Daarnaast reserveren we direct een bedrag van drie miljoen euro voor de belastingdienst en andere zaken. Er blijft dan 24 miljoen euro over en die kunnen we in een stichting stoppen. Dat geld kan uitsluitend uitgegeven worden wanneer jullie drie unaniem akkoord gaan met de besteding. Ik zal het plan uitwerken en ik kom er bij je op terug.” Ik bedankte Ruud en hing op. Ik schonk mezelf een kop koffie in en ging bedenken hoe Sam en ik Sofie zouden gaan informeren.
Daar bleek Sam tijdens haar werk ook over nagedacht te hebben, zo bleek toen je aan het einde van de middag thuiskwam. Na de gebruikelijke intense knuffel en kusjes zei ze, toen we met een glaasje wijn op de bank waren gaan zitten: “Ik weet natuurlijk niet met welk voorstel jouw financieel adviseur gaat komen, dus ik denk dat we daar eerst even op moeten wachten. Ondertussen moeten we er ook rekening mee houden dat Sofie zal vragen of er nog een prijs op de loten is gevallen. En toen dacht ik: als we haar nou vertellen dat we ieder 5.000 euro hebben gewonnen, dan kunnen we precies zien hoe ze gaat reageren. Al verwacht ik het niet van Sofie, maar sommige mensen worden totaal anders wanneer er geld in het spel is.” Ik knikte: “Wat dat betreft zitten we wel op één lijn. En dan stellen we Sofie voor om het bedrag onder ons drieën te verdelen, omdat het haar idee was om die loten te kopen.”
De volgende dag haalde Sam Sofie van de trein. Lachend kwamen ze bij me binnen en Sofie vloog direct om mijn nek en kuste me overal. “Peter, ik heb jullie zo gemist. Wanneer gaan we neuken? Ik heb zo’n zin in jullie!” Ik lachte: “Rustig aan, jongedame, je hebt je jas nog aan. We hebben alle tijd van de wereld.” “Niet”, zei Sofie, “ik moet morgen alweer naar huis. Ohh, kon ik maar voor altijd bij jullie blijven. Kunnen we niet ergens een huis zoeken en dat we daar dan met z’n drieën gaan wonen?” Ik hielp Sofie uit haar jas en vroeg: “Zou je dat echt willen?” Sofie knikte: “Ik mis jullie zo ontzettend. Ik wil gewoon ’s avonds na mijn werk thuiskomen en dan bij jullie zijn. Ik heb goed kunnen sparen de afgelopen jaren, dus ik kan een flinke bijdrage leveren aan de realisatie daarvan. Maar hoe staan jullie daarin?” Ik keek naar Sam en wisselde een blik van verstandhouding met haar uit. Toen zei ik: “Sofie, ik heb een verzoek. Zou jij even naar de flat van Sam willen gaan. Want ik wil even met haar onder vier ogen praten.” Sofie reageerde: “Ahh, kunnen we niet eerst vrijen want ik heb ongelooflijk veel zi…” Ze stopte abrupt en zweeg kort. Toen stond ze op en zei: “Maar natuurlijk. Sam mag ik jouw sleutel?” Toen ze die gekregen had, zei ze: “Maken jullie het niet te lang, want ik heb echt zin in jullie.” Ze wierp ons een handkusje toe en vertrok.
“Dat is een onverwachte wending”, zei Sam. Ik beaamde dat: “Die zag ik ook niet aankomen, nee. Maar hoe gaan we hier nu mee om?” We zwegen allebei even en keken voor ons uit. Toen zei Sam: “Haar gevoelens zijn hetzelfde als die van mij. En ik geloof ook die van jou. Wij kunnen samen zijn wanneer we willen, maar we missen Sofie enorm. Wij hebben elkaar, maar Sofie heeft niemand.” Ik knikte: “Dat ben ik met je eens. Ik wil het wel proberen. Kijk, Sofie weet niet dat wij veel geld hebben gewonnen. Ze geeft zelf aan dat ze wil bijdragen van haar spaargeld. Ze lijkt, en dat had ik ook niet verwacht, niet op geld uit te zijn. Ze wil samen zijn. Dus waarom zouden we dat niet proberen?” Sam vroeg me hoe ik dat voor me zag. “Laten we gewoon eens kijken of we een huis kunnen huren dat groot genoeg is voor ons en waar we ook privacy kunnen hebben. Als we samenwonen en als alles naar tevredenheid gaat, dan vertellen we Sofie over onze hoofdprijs. Dan kunnen we altijd nog kijken of we ergens iets kopen. Of misschien wel laten bouwen.” Sam sprong op en gaf me een knuffel: “Dat lijkt me een uitstekend plan.”
Sam haalde Sofie weer op. Toen ze binnenkwam, keek ze ons vragend aan. “Jij wil met ons vrijen, dus Sam en ik hebben besloten dat jij mag zeggen wat er nu gaat gebeuren.” Sofie keek blij: “Mag ik het bepalen?” Ik knikte: “Dat wordt dus zeker de ‘sandwich Rossini?” Sofie schudde het hoofd: “Nee, die is mij als starter veel te intens. Telkens wanneer jullie mij laten klaarkomen, ben ik al even van de wereld. En bij de sandwich helemaal. Dus als ik het écht mag zeggen, dan wil ik nu dit: ik wil graag dat we beginnen dat Sam mij beft terwijl jij en ik tongzoenen en jij mijn borsten streelt. Als Sam mij gaat neuken, dan wil ik jou tegelijk pijpen. Wanneer Sam is klaargekomen, wil ik dat jij mijn kutje uitzuigt en dat met mij deelt. Daarna wil ik direct door jou geneukt worden en als jij bent klaargekomen, dan wil ik dat Sam mijn kutje uitzuigt en mij al beffend heerlijk laat klaarkomen.” Ik knikte: “Uw wens is ons bevel, mevrouw de sommelier. Laten we naar de slaapkamer gaan.”
Daar geschiedde precies zoals Sofie het wenste. Nadat ze, zoals verwacht, zeer intens was klaargekomen, lieten we Sofie even achter op bed. Sam en ik schoten onze badjassen aan en gingen naar de woonkamer. Ik schonk ons een wijntje in. “Wat is seks met z’n drieën toch lekker”, zei Sam. Direct daarna zei ze: “Ook met z’n tweetje hoor, lieve Peter.” Ik moest lachen: “Ik begrijp precies wat je bedoeld. Het is allemaal lekker, maar het is anders. De afwisseling maakt het zo fijn.” Sam nipte van haar wijntje en knikte instemmend. Niet veel later kwam Sofie naakt de kamer inlopen. Ze plofte naast ons op de bank en gaf ons allebei een kus. “Dank jullie wel, het was weer heerlijk.” Sam zei: “Dat moeten we vaker doen. Dus Peter: we gaan op zoek naar een huis voor ons drieën.”