Eén januari van het nieuwe jaar. Overmorgen zal Sofie weer langskomen en ongetwijfeld gaat ze dan weer voor de ‘Sandwich Rossini’. Sam en ik hebben vannacht om 12 uur een fles goede champagne ontkurkt en die soldaat gemaakt. Ook hebben we genoten van het vuurwerk, eerst buiten en daarna in bed.
Ik word wakker en zie dat Sam naast me nog heerlijk ligt te slapen. Ze ligt met haar rug naar me toe. Ik pak mijn telefoon van het nachtkastje en zie dat het kwart voor tien is. Eigenlijk nog te vroeg, na de heerlijke en uitgebreide seks die we vannacht consumeerden. Seks na champagne blijf ik een hoogtepunt vinden. Ik ben klaarwakker, omdraaien heeft geen zin. Ik stap uit bed en kijk naar de kleding die we de afgelopen dagen her en der hebben achtergelaten. Het is een rommeltje, ja. Maar zowel Sam als ik stoorden ons er niet aan. Maar nu irriteert het me en ik besluit om in stilte wat op te gaan ruimen. Op de grond liggen gedragen slips en sokken. Die deponeer ik als eerste in de wasmand. Daarna volgen t-shirts van Sam en overhemden van mij. Twee jurkjes van Sam beoordeel ik aan de hand van het waslabel: deze kan ik zelf wassen, die moet naar de stomerij. En zo kijk ik ook naar mijn colberts. ‘Laat ik ze allemaal maar wegbrengen’, denk ik, en begin de zakken te legen. Ik kom diverse bonnetjes tegen van restaurants, in plastic verpakte pepermuntjes en ook een envelop. Ik open deze en bedenk ineens: ach ja, het lot van de eindejaarsloterij, van Sam. Ik pak mijn telefoon, ga naar de website van de Staatsloterij en vul het lotnummer in. Ik zie op het scherm allemaal draaiende cijfers en het woord ‘Spannend’. Dan ineens verschijnt er: ‘Gefeliciteerd’. En een bedrag: ’15.000.000 euro’. Ik knipper met mijn ogen… dat kan niet. Ik heb iets verkeerd ingetikt. Dus ik druk op ‘Nog een lotnummer checken’. Ik tik de letters en de cijfers in en check nogmaals of mijn input correct is. Weer klik ik waarna op het scherm allemaal cijfers draaien. Als het beeld stilstaat, lees ik: ‘Gefeliciteerd’. En opnieuw het bedrag: ’15.000.000 euro’. Dit kan echt niet waar zijn…
Ik ga op de rand van het bed zitten. Door mijn hoofd spoken allerlei beelden. Het kan niet kloppen. Dit kan niet kloppen! Opeens voel ik twee armen om mij heen en een kus in mijn nek. “Goedemorgen lieve Peter, ben je al lang wakker?” Ik heb slechts een halve seconde nodig om mezelf te vermannen en neem me daarin voor om nog even te zwijgen. “Goedemorgen lieve Sam, heb je lekker geslapen? Nee, ik ben net wakker en ging wat opruimen.” Sam keek op zich heen: “Ja, we hebben er wel een zooitje van gemaakt. Zal ik je helpen?” Ik schudde mijn hoofd: “Nee, ga jij maar voor ons een lekker ontbijtje maken. Ik heb wel zin in een zachtgekookt eitje.” Sam schoot haar badjas aan en liep de slaapkamer uit. Ik stond weer op en maakte de boel aan kant. De envelop met het staatslot legde ik op mijn nachtkasje. Toen hoorde ik Sam: “Peter, kom je, het ontbijt is klaar.”
Sam is best wel handig in de keuken. Ze bereidt de meest voortreffelijke maaltijden, maar ze is ook een meester in het koken van een eitje. Ze weet hem altijd precies goed te krijgen: het eiwit mooi gestold maar de dooier nog zacht. “Lekker Sam”, zei ik dan ook, “hij is weer precies spot-on.” Sam glimlachte: “Wat gaan we vandaag doen? Ik vind het wel leuk om op tv een stuk van het Nieuwjaarsconcert in Wenen te kijken en wellicht kunnen we daarna nog even lekker naar buiten. Misschien naar het bos of anders naar zee. Wat wil jij?“ Ik keek naar buiten en zag een waterig zonnetje. “Ik vind dat wel een goed plan. Laten we straks lekker naar het strand rijden en dan daar een flink stuk lopen. Het is er prima weer voor.”
Toen we aan het einde van de middag terugkwamen, waren we allebei best wel moe. We hadden een flink stuk gelopen langs de zee. De buitenlucht had ons hongerig gemaakt en aan het einde van de wandeling werden we overvallen door een stortbui. Logisch dus dat Sam zei, toen we naar binnen stapten: “Ik ga meteen die natte kleding uitdoen en even douchen. Een beetje warm worden.” Ik had zelf kleding aan die veel beter tegen de regen bestand was, dus bij mij viel het wel mee. Ik zei dan ook: “Doe jij dat maar lekker, dan zal ik ondertussen wat eten maken.” Terwijl Sam richting de slaapkamer ging, schonk ik mezelf in de keuken een glaasje chardonnay in en sloeg aan het kokkerellen. Een minuut of twintig later kwam Sam de keuken ingelopen. Ze had haar haren in een handdoek gedrapeerd en droeg haar badjas. Ik haar hand had ze een envelop.
“Peter, ik zag deze liggen op je nachtkastje. We moeten echt even kijken wat je gewonnen hebt.” Ik zei tegen Sam: “Doe jij dat maar even, dan kan ik dit afmaken.” Sam liep naar de woonkamer en kwam na een paar minuten terug. “Ehh… Peter… Wil jij even checken of ik het wel heb goed gedaan? Ik tik vast iets verkeerds in, want er staat dat je een grote prijs gewonnen hebt.” Ik keek om: “Dat hoef ik niet meer te doen, want ik had dat al gedaan. En ik dacht dus ook dat ik een foutje gemaakt had. Maar dat we allebei die fout maken, dat lijkt me wel heel erg sterk. Wat heb ik volgens jou gewonnen?” Sam aarzelde even: “Volgens mijn schermpje vijftien miljoen euro.” Ik knikte: “Dat kreeg ik ook te zien. We kunnen nog één check doen: zet de tv even aan en kijk op Teletekst. Daar staat de uitslag ook altijd.” Sam vertrok weer naar de kamer en kwam na enkele minuten de keuken weer in. Ze sloeg de armen om me heen en ze zei: “Peter, wij zijn multimiljonair.”
Hoewel het voor mij als vanzelfsprekend was dat ik de prijs met Sam zou delen, kon ik het niet nalaten om haar even te plagen: “Hoezo, WIJ zijn multimiljonair? Jij hebt het lot aan mij gegeven, dus IK ben multimiljonair.” Sam lachte: “Dat meen je niet.” Ik schudde mijn hoofd: “Nee, natuurlijk meen ik dat niet.” Maar toen zei Sam: “Als je het wel gemeend zou hebben, dan is het toch: WIJ zijn multimiljonair.” Ik draaide me om, nam een slokje van de wijn, en vroeg: “Wat bedoel je?” Sam keek me even geheimzinnig aan en zei toen: “Omdat ik voor mezelf de andere helft van dat lot heb gekocht.” En ze toverde nog een lot uit de zak van haar badjas. “Jij vijftien miljoen, ik vijftien miljoen. Samen dertig miljoen euro. Peter, we zijn schathemeltje rijk!” Ik keek haar verbaasd aan. “Het was het idee van Sofie. Zij zei: ‘Als jij zo’n lot voor Peter koopt, koop dan de andere helft voor jezelf. Want als Peter wat wint, dan win jij ook.’ Zodoende.”
“Daar moet op gedronken worden”, zei ik. Ik pakte een fles champagne uit de koelkast, ontkurkte de fles en zette mijn duim op de opening. Ik schudde even kort en spoot toen Sam helemaal onder. “Voorzichtig mannetje”, lachte ze, “denk aan onze loten.” Ze liep op me toe en samen dronken we uit de fles. “Nu ben ik weer helemaal nat. Ik ga even jouw badjas aandoen en dan kunnen we eten.”
Je kunt je voorstellen dat het eten ons opperbest smaakte. De fles champagne was ook in no-time leeg. Toen zei Sam ineens: “Wat doen we met Sofie? Het was haar idee en nu hebben wij alles en zij niets.” Ik beaamde dat: “Ik heb, toen ik het lot gecheckt had, er al over nagedacht. Het stond voor mij al vast dat ik mijn prijs met jullie wilde delen. Ik denk dat het goed is als ik mijn financieel adviseur even bel hoe we dit het beste kunnen aanpakken. Want ik neem aan dat jij ook Sofie wilt laten meedelen?” Sam knikte: “Vanzelfsprekend. Ik had wel gehoopt op een leuke prijs, een paar duizend euro of zo. En dan had ik jou en Sofie meegenomen naar een goed restaurant want dan kon IK eindelijk eens betalen. Maar zo’n bedrag…”
Toen we ’s avonds in bed lagen, zei Sam: “Lieve Peter, ben jij wel eens door een miljonair gepijpt?” Ze wachtte mijn antwoord niet af, maar dook met haar hoofd onder de dekens. Ik voelde haar handen en haar lippen mijn lid omsluiten. Die reageerde direct door in omvang te groeien. Ik voelde hoe Sam mij langzaam aftrok. Ik trok de deken van haar af en zei: “Als ik dan toch door een miljonair gepijpt word, dan wil ik het wel zien.” Sam antwoordde door mijn eikel goed bloot te trekken en er een paar kusjes op te geven. Daarna hapte ze weer toe. Met haar handen streelde ze mijn ballen, met haar mond verwende ze mijn harde pik. Haar hoofd ging op en neer en elke keer zag ik mijn lid volledig in haar mond verdwijnen.
Dat deep throaten had ze inmiddels goed onder de knie. Ik voelde dat ik ging komen: “O lieve Sam, daar komen de miljoenen… ik ga mijn miljoenen zaadjes heerlijk in jouw pijpmondje spuiten.” Sam bewoog haar hoofd nog fanatieker op en neer en toen ik mijn eerste straal spoot, nam ze mijn pik zo diep mogelijk in haar keel. Ik voelde haar slikken en dat stimuleerde mijn eikel nog meer. Straal na straal spoot ik rechtstreeks haar slokdarm in. Ik voelde mijn lijf schokken en trillen van dit geweldige orgasme. Sam zoog nog even door, ze wilde er zeker van zijn dat ze ook mijn laatste zaad tot zich had genomen. Daarna kwam ze omhoog en gaf me een tongzoen: “Ik krijg gewoon nooit genoeg van jouw zaad. Ik ben er dol op. Ik ben dol op jou. Op mijn eigen mannetje, mijn eigen miljonair. En nu is het mijn beurt.” Ik keek Sam aan: “Mag ik alsjeblieft even een paar minuten bijkomen?” Sam schudde haar hoofd: “Nee. Maar jij hoeft niets te doen. Gewoon op je rug liggen maar dan met je nek op de rand van het matras. Dan kan ik jouw mondje neuken.”
Gewillig liet ik me in de gewenste houding positioneren. Sam had al eens eerder mijn mond op die manier geneukt, dus ik wist dat ik in die houding haar hele pik moeiteloos kon hebben. Plagerig hield ik mijn mond dicht toen ze haar eikel op mijn lippen zette. Maar Sam drukte zachtjes door en als vanzelf liet ik haar naar binnen glijden. Ik bracht mijn handen naar haar ballen om die te kunnen kriebelen terwijl ze mijn keel neukte. Veel tijd had ze niet nodig. Haar bewegingen werden sneller en toen riep ze: “Ohh ik kom…” Straal na straal spoot naar binnen. Toen ze klaar was, trok ze zich net zover terug zodat haar eikel in mijn mond bleef. Met mijn tong cirkelde ik er langzaam omheen maar dat hield ze niet lang vol. “Te gevoelig”, zei ze, terwijl ze zich terugtrok. We gingen naast elkaar liggen en Sam trok de dekens over ons heen. “Dat was heerlijk” zei ze. “Dat was het zeker”, beaamde ik. Moe maar voldaan vielen we in slaap.