Hoofdstuk 12 – Onthullingen
Ik wordt wakker doordat Ellen voorzichtig uit bed schuift. Als ik mijn ogen open zie ik nog net haar mooie achterkant door de slaapkamerdeur naar de overloop verdwijnen. Ik voel twee vochtige lippen op mijn schouder. “Goeie morgen,liefje.” “Ook goeie morgen meester.” “Meester? Voor jou ben ik gewoon John of jongen.” Opnieuw die warme lippen. “Ik mag toch een beetje plagen?” Ik draai me lachend naar Irma om. “Natuurlijk mag je dat. Sterker nog, dat mag Ellen ook. Graag zelfs. Maar dat zal ze zelf moeten ontdekken.” “Je bent een lieve meester.” “Dat mag ze ook ontdekken.” “”Dat is niet nodig jongen. Haar hart weet dat al lang.”
“Ga je mee douchen?” “Even niet liefje… Ik vrees dat ik je niet met rust kan laten.” “Dat hoeft ook niet.” Ik geef haar een ferme tik op haar bips. “Ga je douchen, geile oma… Deze jongen gaat aan de koffie.” “Oma ? Die rol is jammer genoeg niet voor mij weggelegd.”
Ik trek een slip en mijn badjas aan en ga naar de keuken. Al boven aan de trap wordt mijn neus geprikkeld door de geur van vers gezette koffie. In de keuken staat Ellen, de rug naar me toegekeerd in haar versleten badjas, aan ’t aanrecht. “Goeie morgen sletje… Vertel eens, heb je goed geslapen?” Uit het feit dat ze zich geschrokken omdraait kan ik afleiden dat ze me blijkbaar niet heeft horen aankomen. “Ùh Jò., ik bedoel meester… Goeie morgen. Ik was net het beleg op een schaaltje..” “Je hoeft nergens te verontschuldigen, maar ik had wel graag antwoord op mijn vraag.” “Èh ja, sorry uw vraag. Ik heb redelijk geslapen, ben wel een paar keer wakker geweest. Het was vreemd om naast u, een man, te slapen.” “Vreemd in de zin van liever niet?” “Nee, eerder in de zin van. Ik zou ik dit vaker willen.” Ik ga aan de nog maar half gedekte tafel zitten en schenk mij alvast een kop koffie in. “Dat wil ik ook wel voor u doen.” “Dat hoeft niet, dek jij de tafel nou maar verder, dan kunnen we zo samen ontbijten.” “Is mama ook al wakker?” Ik knik. “Ze is aan ’t douchen en zal zo wel komen.” “Als u het goed vindt zou ik me voor we aan tafel gaan ook even willen verzorgen. Ik ruik mezelf.” “Stink je?” Ze draait zich opnieuw om en kijkt me beschaamd aan. “Het is eigenlijk m’n ùh, hitsigheid van gisteravond die ik nog ruik.” “En dat is iets waarvoor jij je schaamt?” “Is dat het niet dan? Èh meester.” “Eerstens. Die meester hoeft echt niet in elke zin. Je kunt je onderwerping ook zonder dat tonen. En ten tweede. Je hitsigheid, onze generatie noemt dat overigens geilheid, beschouw ik als een compliment, een teken van je overgave.”
Op dat moment komt Irma, gekleed en opgemaakt, de keuken in. “Goeie morgen liefje… Heb je lekker geslapen naast je meester?” “Morgen mama. Ik vertelde net al dat ik dat wel vaker zou willen.” “Zo, zo… Je wil je oude moedertje toch niet de loef afsteken?” “Je bent niet oud mama… Al zeker niet als je de èh, liefde bedrijft.”
Ellen haalt de broodjes uit de oven, zet in een mandje op tafel en schuift ook aan. “Smakelijk.” Zal ik jou dan ook maar een kopje koffie inschenken?” Ellen kijkt me bevreemd aan. “U wil mij bedienen?” “Waarom niet.. Je hebt je tijdens de test voorbeeldig gedragen en goed gedrag wordt beloond.” Ik zie tranen opwellen in haar ogen. “Vanwaar dat verdriet sletje ?” “Geen verdriet, eerder ontroering. Jacob.. Hij.. Na verloop van tijd, werd ik alleen nog gestraft.” “Kunnen we één ding afspreken? Vergelijkingen met de heilige Jacobus laat je vanaf nu achterwege.”Ze knikt onderdanig , neemt een broodje uit het mandje en snijdt het open. Nu pas vallen mij haar goed verzorgde handen en nagels op. “Wanneer bij je bij een manicure geweest?” “Gisteren… Brenda verdient naast fotografie ook een centje bij met pedicure, manicure en schoonheidsbehandelingen. Het korset en die slip die ik aanheb had ze een maatje te groot besteld op internet. Dat kwam heel goed uit.” “Dat kwam het zeker… Maar je overige outfit, te beginnen bij die badjas, mag wat mij betreft rechtstreeks naar de kleding container.” “Vind u me lelijk zo?” “Ik vind jou niet lelijk. Zeker niet na die metamorfose van gisteren. Ik vind je resterende kleding, oud, aftands en geen recht doen aan jou schoonheid.” Ze begint opnieuw te blozen. “U, u vindt me mooi?” “Dat ben je altijd al geweest Ellen. Al moet ik erkennen dat dit de laatste tijd moeilijk te zien was. Het zat verborgen onder een laag van chagrijn en verwaarlozing. We gaan je vandaag in ’t nieuw steken.” “Maar ik ben in zekere zin niet meer dan u slavin?” “Dat klopt helemaal. Maar deze meester houdt niet van een slonzige Assepoester . Ik omgeef me liever met schoonheid. Bovendien, als je in mijn bedrijf op kantoor werkt dan moet je representatief uitzien.”
“Waar gaan we naar toe John?” “Ria ging altijd in een boetiek in Aken. Ik zou daar eerst eens willen kijken.” Irma begint te stralen. “Geweldig, ik ben al jaren niet in Aken geweest. Wat jij Ellen?” “De laatste keer dat ik in Aken was, was voor mijn huwelijk, met papa en jou. Sindsdien werd mijn kledingkast uitsluitend nog gevuld met afdankertjes van anderen.” “Wat kijk je sip meisje. Vroeger vond je een feest om in Aken te shoppen.” “Ik.. Ik heb geen geld om iets te kopen.” “Maar lieverd, dat is toch geen probleem ik zal…” “Jij zult niets Irma… ” “Dit sletje onderwerpt zich aan mij. Dus is ’t aan mij om haar naar mijn goeddunken te onderhouden.” “Maar John, je doet al zo veel voor ons.” “Daar praten we later wel over Irma. Dat is vooralsnog geen gesprek waar ik sletje bij wil hebben.”
“Kan ik de tafel afruimen.” “Ik ben ervan overtuigd dat jij dat kunt, maar jij gaat nu eerst douchen en aankleden. Ik ruim dit wel even weg.” “Jij ruimt niks weg John. Jij bent ook nog niet aangekleed. Dus laat mij dit maar doen.” Ik sta op en druk een zoen op Irma’s voorhoofd. ” Dat is goed. Lekker oud velletje van me… Kom op slet, naar boven.” “M..m.. maar U gaat toch onder de douche.” Ja, en? Is de douche bij de logeerkamer stuk?” De zichtbare teleurstelling op haar gezicht staat haar goed. “Èh nee meester.” “Nou dan… En laat die vieze badjas maar gelijk hier. Die mag meteen in de kliko.” “Maar dan ben ik naakt.” “Nou en…” Met een hoogrood hoofd knoopt ze haar ceintuur los en hangt de badjas over een van de keukenstoelen. Haar blote lijf brengt leven in mijn vooronder. Ik pak haar bij haar schouders, draai haar met het gezicht naar de deur en geef haar en venijnige tik op haar kont. ” “Auww!” “Niet zo kleinzerig slet. Naar boven jij… En denk er aan. Geen masturbatiespelletjes. Ik zal het weten als jij bent klaargekomen.” Ze loopt voor me uit naar boven. Ik zie hoe er iets in haar houding verandert. Boven aan de trap draait zij zich om. “En wat als ik toch masturbeer? Ga je me dan slaan?” Ik grijp haar tepels, knijp en draai ze om.” “Op je knieën slet!” In eerste instantie blijft ze, mij vrijpostig aankijkend, staan. Op het moment dat ik meer druk zet en haar tepels verder draai zakt ze met een van pijn vertrokken gezicht langzaam door haar knieën. “Nee, ik zal je niet slaan. Ik zou je nog meer moeten beschadigen en bovendien ben jij daar door ervaring in gehard. Je hebt nu je eerste strafpunt verdient. Dat houdt in dat je vanaf vandaag voor de duur van één week bent verbannen naar de logeerkamer, waarbij ik ervoor zal zorgen dat jij je slettenscheurtje niet kunt bereiken. Overigens bij het behalen van je derde strafpunt zet ik je onherroepelijk op straat.” “Sorry meester… Ik begrijp ’t niet. Als ik niet mag klaarkomen, wat is dan het verschil?” “Heb ik gezegd dat je niet mag klaarkomen? Ik verbied je alleen om dat te doen zonder dat ik daarvan zou kunnen genieten. ” “U? Genieten van mijn orgasme? Maar hoe… ?” “Vraag dat maar aan je moeder. Ik zal haar vragen naar je toe te komen.” Ik laat haar tepels los, hetgeen opnieuw een pijnlijke grimas op haar gezicht tovert. “Opstaan en verzorgen! Het uitstapje naar Aken wordt een week uitgesteld, vooropgesteld dat…” Tranen springen in haar ogen. “Ik zal me gedragen meester. Echt waar. Excuseer alstublieft dat ik aan u heb getwijfeld.” “Ik neem je excuses aan maar dat heeft geen invloed op het strafpunt noch op je straf.” “Dat begrijp ik.” Ze draait zich schokschouderend om en verdwijnt verdrietig en terneergeslagen in de logeerkamer .
Alvorens te gaan douchen ga ik nog even naar beneden te om Irma op de hoogte te brengen van de gewijzigd plannen. Ondanks dat ze zegt me te begrijpen is zij wellicht nog meer teleurgesteld dan haar dochter over het uitstel van de shoppingtrip.
Op mijn verzoek gaat ze naar boven om vragen van Ellen met betrekking tot mijn houding ten opzichte van seksualiteit en meer precies het orgasme van mijn partner, te beantwoorden. Diezelfde middag maakt zij van de nood een deugd door met mijn toestemming samen met Ellen boodschappen te gaan doen voor het weekend. Zij wil Ellen onderrichten in haar kookkunsten. Veel meer dan aardappels, groente vlees of een stamppot heeft ze namelijk niet in haar kookrepertoire. En omdat de liefde van de man spreekwoordelijk door de maag gaat is Irma de mening toegedaan dat Ellen, als zij daadwerkelijk in mijn gunst wil groeien, ook dat aspect dient te beheersen.
Wanneer ik die middag van kantoor kom zijn de dames druk in de keuken. De geur van verse Italiaanse kruiden, laat het water al bij voorbaat in mijn mond lopen. Nadat ik beiden heb begroet en Irma een zoen heb gegeven loop ik door naar de woonkamer. Daar blijkt de tafel feestelijk gedekt. Het is lang geleden dat ik het tafelkleed met bijpassende stoffen servetten nog heb gezien. Hierover nadenkend kom ik tot de conclusie dat het zeker sinds het overlijden van Ria niet meer is gebruikt. Ik steek de kaarsen alvast aan en bedenk dat een Italian Coffee wellicht een goeie afsluiter van de maaltijd zal zijn.
Terug in de keuken vraag ik Irma of zij wellicht nog slagroom over heeft. Het blijkt dat zij meerdere pakjes lang houdbare room had meegenomen. “Waarom vraag je dat?” “Ik wil een lekkere koffie maken als afsluiting van de maaltijd.” “Hmm lekker. Koffie met slagroom… Zal ik de slagroom alvast stijf slaan meester?” “Zolang als je beseft dat dat voorlopig het enige is dat je stijf mag kloppen, be my Guest.” “Je bent een pestkop Jongen.” “Laar maar Mama. Ik heb niet anders verdiend.” Onderhand Ellen met de slagroom aan de slag gaat zet ik een kan sterke koffie. Uit het dressoir in de woonkamer haal ik alvast drie koffieglazen en zet die bij het koffiezetapparaat op het aanrecht. “Zal ik een fles Chianti uit de kelder ophalen?” “Lekker John. Chianti is een prima begeleider van de Ossobuco” “Ossobuco, van echt kalfsvlees?” “Wat dacht jij dan jongen. Voor jou is alleen het beste.” “Nou met je niet overdrijven Irma. Ik ben geen heilige.” Irma schiet in de lach. “Nee dat voel ik nog steeds aan mijn kontje.” “Doet ’t nog pijn?” Ik zie hoe ze nadenkt. “Nee, niet echt pijn. Het is meer de gevoelige herinnering aan een boeiende ervaring.” “Ik kon mijn ogen niet geloven Mama. Ik had nooit gedacht dat het zou passen. Laat staan dat jij het ook nog fijn zou vinden.” “Wat zeg je nou sletje. Wat is het? Ik wil wel dat je de dingen gewoon bij hun naam noemt.” “Èh sorry meester. Maar ik ben dat niet gewend. Ik bedoelde natuurlijk u piemel.” “Goed zo wijfie.” “Als je dan toch bezig bent ,dan vertel John ook maar wat je mij vanmorgen verteld hebt.” Ellen kleurt van haar haarwortels tot in haar decolleté.” “Ù ik … Ik vind hem mooi. Ik bedoel u stijve piemel. Ik had zoiets nog nooit in ’t echt gezien. Alleen vroeger wel eens in de vieze boekjes in Papa’s nachtkastje.” “En verder meisje?” “Ik vind hem mooi, maar hij maakt me ook, èh, bang… Bang dat het bij mij niet gaat passen.” Ik moet mijn lach inhouden bij zoveel naïviteit. “En stel nou dat het echt niet past. Wat dan?” “Dan… Dan ben ik u niet waardig meester.”
“Lieverd denk na? Hoe denk je dat een vrouw een kind kan baren, als een stijve pik van een redelijk formaat niet eens zou passen. Bovendien wat heeft Brenda verteld. Wat is voor haar het summum van genot en overgave aan Yvette?” “Je bedoelt als…” Irma knikt.”Spreek ’t uit lieverd.” “Als Yvette met een hand in haar kut en de andere in haar kont wroet.” Ik schiet in de lach. “Ik wist wel dat Yvette veel talenten heeft, maar dit plaatst haar toch in een ander daglicht.” “In welk daglicht John?” “Een nogal opwindend daglicht.” “Dus jij zou wel met haar?” Ik druk in zoen in Irma’s nek. “Nee lieverd. Dat zeker niet. Ik heb immers jou.” “Maar zij is veel jonger …” “Precies, en ik ben veel ouder dan Yvette. Bovendien val ik niet op lesbo’s met piercings.” “Brenda heeft ook piercings.” Door haar opmerking verleg ik mijn aandacht naar Ellen. “Zo, die heb ik anders niet gezien.” “Ik ook niet. Maar ze heeft het verteld. Een door elke tepel en een bij haar kittelaar. Als ze ondeugend is geweest legt Yvette haar daarmee vast.” “Interessant. .. Wat is jou mening over de seksuele praktijken van je collega en haar hartsvriendin.” ” Mijn mening doet er toch niet toe.” “Daar heb je helemaal gelijk in, maar ik vraag ’t je toch.” Het is duidelijk dat Ellen hierover eerst moet nadenken.” “Ik ben daar eerlijk gezegd nog niet uit. Hun liefde voor elkaar staat buiten kijf… Ik dacht vroeger ook dat Lesbische vrouwen daarvoor kiezen omdat ze een afkeer hebben van de penetratie. Maar bij hen zie je dat dit zeker niet zo is.” “Zou het niet zo zijn dat lesbische vrouwen gewoon eerder verliefd worden op een vrouw dan op een man.” Ze knikt maar is duidelijk in gedachten. “Ik voel maar voor één vrouw en dat is Mama.” “Daar zeg je zowat. Je voelt voor je moeder. Wat ik me afvraag is of dat pure dochterliefde is, of dat er in jullie geval ook een seksuele component meespeelt.”
“We kunnen aan tafel.” “Een ogenblik Irma. Voordat we aan tafel gaan wil ik een eerlijk antwoord op die vraag. Ook van jou.” Nu begint ook zij te blozen. “Jij kent dat antwoord John. Ik heb je zelf verteld dat..” “Dat klopt. Maar heb je dat ook aan je dochter verteld.” “Wacht effè mama… Ik wil me niet meer verstoppen meester… Al in mijn tienerjaren droomde ik ervan dat het haar vingers waren die mij bevredigden. Ik fantaseerde dat ik nog een baby was, zodat ik aan haar tepels mocht zuigen… Ben je nou boos mama?” Irma schudt hevig met haar hoofd. “Nee liefje. Ik ben niet boos en al zeker niet op jou. Het doet me verdriet dat ik mij op de overloop vingerde, terwijl jij met jezelf speelde in je eigen bed… Ik had je in vertrouwen moeten nemen , bij jou binnen moeten gaan en je vertellen van mijn liefde.” “Had je dat gevoel ook wel eens bij andere vrouwen, mama?” “Nee meisje… Ik val echt meer op een stevig mannenlijf met bij voorkeur een harde piemel… Maar jij… Jij vormt daarop een zondige uitzondering. Het besef dat het verkeerd is maakt dat gevoel alleen nog spannender.” “Mag ik nog één vraag stellen meester.” “Nou vooruit dan, één vraag nog voordat we aan tafel gaan. Nu u dit weet van mama en mij, maakt dit haar, of eigenlijk ons, minder aantrekkelijk voor u?”
“Hou die vraag even vast. Als je het goed vind, beantwoord ik je vraag zo meteen aan tafel met een tegenvraag.” “Hoezo als ik dat goed vind. U bent mijn meester dus..” “Aan tafel dames!”
Terwijl de dames in de keuken de borden opmaken schenk ik aan de eettafel in de woonkamer alvast drie glazen Chianti in. Op het moment dat Ellen een bord voor me op tafel zet, kijk ik naar een welriekend kunstwerk. Het spreekwoord, ’t oog wil ook wat’, komt tot leven.
Tijdens de overheerlijke hoofdmaaltijd wordt nauwelijks een woord gesproken, maar al na haar eerste hapjes van de tiramisu kijkt Ellen mij vragend aan. “Je zit te wachten op mijn wedervraag?” “Ja meester. Ik ben nieuwsgierig en bezorgd tegelijk. ” “Nou dan… Wat heeft Irma jou verteld met betrekking tot mijn houding ten opzichte van haar orgasme.” Ze brengt haar dessertlepel bedachtzaam naar haar mond. “Hmmm…Mam vertelde dat jij bijna meer genoot van haar klaarkomen dan dat van jezelf.” “Precies… Wat zegt dat mogelijk over mijn gevoel ten opzichte van jullie gedeelde seksualiteit?” “Ùh, dat je, ik bedoel u, er mogelijk van zou genieten?” “Althans daar ga ik wel van uit.” “Weet je dat zeker jongen?” “Nee liefje. Zeker weten doe ik dat niet. Maar zo jullie het zouden willen, leg ik jullie geen strobreed in de weg. Ik zie daarin geen gevaar voor onze relatie. Of zie jij dat anders?” “Neen jongen. Dat weet je maar al te goed.”
ik zie hoe Ellen begint te stralen. “Ho, ho, ho sletje… Of en wanneer jij, met wie mag spelen of klaarkomen dat ligt vooralsnog in mij handen. Daar heeft ook je moeder zich bij neergelegd. ‘Irma knikt bevestigend. “Je moet nu niet de illusie hebben dat één lekkere en gezellige maaltijd , mij je straf laat vergeten. Daar veranderd niks aan.” In tegenstelling tot hetgeen ik verwachtte springt zij deze keer niet op om met slaande deuren te vertrekken. De teleurstelling is haar weliswaar van ’t gezicht te lezen. Ze geeft echter geen kik.
“Kom meisje… Dan ruimen wij even af. Dan mag John de slagroomkoffie maken.” Blijf maar zitten Mama, ik ruim de boel wel even in de vaatwasser.” “Dank je meisje. Ik ben eigenlijk best wel moe.” Ik neem ook een paar borden mee en volg Ellen naar de keuken. Terwijl zij de vaat wegruimt vul ik, buiten het zicht van Ellen, de koffieglazen met een paar centimeter Amaretto. Vervolgens schudt ik de koffie erin waarna ik een flinke dot slagroom op de koffie schep. Een beetje cacaopoeder en een dik rietje maakt het geheel af. “Neem jij jou koffie mee naar de woonkamer?” “Doe ik. Alleen het bestek nog, dan kan de vaatwasser aan.”
In de woonkamer heeft Irma blijkbaar toch niet stilgezeten. De kandelaar met de brandende kaarsen en de wijnglazen staan op de salontafelen het tafelkleed met de gebruikte servetten liggen gevouwen op een hoek van de tafel.
“Ik vind het gezelliger om de koffie in de zithoek te nemen.” “Goed idee lieverd… Een Italian coffee voor mevrouw.” “Italian? Wat is Italiaans aan die koffie?” “Even goed roeren met ’t rietje en dan proeven.” … “Hmm.. Dat is lekker . Wat zit er in?” Op dat moment komt Ellen binnen. “Wat zit waarin?” “In die koffie lieverd. Eerst roeren dan proeven.” “Heerlijk… Ik proef iets van amandel.” “Heel goed… Er zit amaretto, Italiaanse amandellikeur, in.” Beide rietjes verdwijnen opnieuw en synchroon weer gedeeltelijk in hun mond. Blijkbaar heb ik hun smaak getroffen, de koffieglazen worden pas uit handen gezet nadat zelfs de laatste rest van de bodem is opgeslurpt. Bijkomend gevolg is dat hun wangen, waarschijnlijk als gevolg van de warme alcohol, rood kleuren.
Irma kijkt van mij naar Ellen en terug en straalt geluk uit. “Is mijn liefje tevreden?” “Ja jongen, dat ben ik. Ik heb net heerlijk gegeten en gedronken met de liefste mensen in mijn leven.” “Zo lief ben ik anders niet mama. Ik heb daarstraks nog ons tripje naar Aken geruïneerd.” “Dat doet daar niets aan af meid. Je bestraffing is iets tussen John en jou. Je zult de consequenties van ‘ik wil me aan hem onderwerpen’ moeten leren en aanvaarden.
“Over consequenties gesproken… Hoe gaan we ’t regelen sletje? Ik bedoel hoe regelen wij dat je vannacht, alleen op je kamer, de hand niet aan jezelf slaat?” Ellen staat op, gaat bij mijn voeten op de grond zitten en kijkt me aan. “Het is natuurlijk aan u als u me wil vastbinden of anderszins wil voorkomen dat ik masturbeer, maar ik beloof u, met de hand op mijn hart, dat ik dat niet zal doen. Ik wil niet meer klaarkomen met de kater van eenzaamheid en gemis achteraf. Mijn eerstvolgende orgasme wil ik beleven met u, en zo u wil met mama.” Ik kijk Irma aan. “Wat denk je liefje. Is dit sletje te vertrouwen?” “Ik weet dat zo goed als zeker jongen. Ik heb haar nooit op verbroken beloftes kunnen betrappen.” “Goed dan. Maar ik heb wel een opdracht voor je. En die opdracht zal het mogelijk moeilijk maken om je belofte niet te breken.” “Ik wil alles doen meester. Alles om te bewijzen dat ik op termijn u liefde en toewijding waardig ben… Alstublieft, vertel me wat u van mij verlangt. ” “Ik wil dat je de komende week , uiteraard naast je werk, je drie slettenopeningen voorbereid op de penetratie. Mocht het ooit zover komen dan wil ik mij welkom voelen in zowel je slettenkut, alsook je mond en kont. In de onderste lade van Ria’s nachtkastje vind je naast glijmiddel ook een paar dildo’s die je daarbij van dienst kunnen zijn. Heb je dat begrepen of heb je nog vragen?”
Terwijl ze ja knikt, wellen tranen op in haar ogen, al kort daarop rollen die tranen over haar wangen. Ik begrijp er niks van en kijk Irma vragend aan. “Vertel ’t hem Ellen. Vertel je meester van je fantasie.” Ze schudt haar hoofd. “Nee, ik wil niet meer rellen. Ik wil mij onderwerpen…Dat is mijn fantasie.” Ik leg een hand onder haar kin en dwing haar zo mij aan te kijken. Bij het zien van haar verdriet moet ik me inhouden om haar niet omhoog te tillen om haar tranen, haar verdriet, weg te kussen.” “Vertel ’t me Ellen. Vertel je fantasie.” Onder tranen begint ze te stotteren. “M..m..m’n geslacht… `T … ut is nog, dicht… voor U… Ik heb altijd van ùh, gedroomd… Dat, U… Dat u ..’t zou zijn die…” “Dat ik het zou zijn die je vliesje breekt?” Ze knikt, maar schudt meteen daarop met haar hoofd. “Eigenlijk niet U, maar … Ik bedoel u, p… piem… penis.” Ik schiet in de lach. “Ik neem toch aan dat je beseft dat dat onderdeel onlosmakelijk met mij is verbonden.” Ze knikt en tussen haar tranen door verschijnt een kleine glimlach. “Ik zou niet anders wensen.” “Kom op m’n schoot zitten sletje. Kus me en overtuig me van dat verlangen.” Voor een ogenblik kijkt ze me vol ongeloof aan. Dan springt ze op en nog voor ik een woord kan uitbrengen drukt ze haar lippen op die van mij. Mijn tong waant zich in een wasmachine, zo onstuimig en vol ongeremde hartstocht kust ze mij. Het is duidelijk dat ze hierover heeft gefantaseerd. Die fantasie heeft haar echter niet geleerd haar hartstocht te beteugelen. Ze bezit niet die finesse die haar moeder in haar tongzoenen legt. Nog niet.
Met een beetje moeite los ik uit haar stormachtige omhelzing. “Het is al goed sletje…. Je hebt me overtuigd.”Over haar schouder kijk ik belangstellend naar Irma. In tegenstelling tot hetgeen je zou verwachten, zie ik geen spoor van jaloezie. Het is eerder opwinding die op haar gezicht staat geschreven. “Ga naar boven sletje. Pak je materiaal en ga oefenen. En denk eraan…” “Ik weet ’t meester.. Niet klaarkomen.” Net voordat zij de kamer uitloopt . “Het is me een eer dat je dat voor mij bewaart hebt Ellen… Maar stel nou dat Jacob normaal geschapen was geweest?” Ze antwoord zonder zich om te draaien. “Dan meester. .. Dan was ik nooit met hem getrouwd.” Het is de toon en de nadrukkelijkheid waarmee ze dit uitspreekt die me overtuigen van haar oprechte intentie.
“Ik ben enorm gelukkig John. ” “Wat maakt dat jij je zo gelukkig voelt liefje? Is het de seks?” “Niet alleen… Ik denk dat het vooral de liefde is die ik ondervind. Zeker nou mijn meisje is teruggekeerd onder mijn vleugels… Ze bloeit op.” “Ondanks haar onderwerping?” “Nee, dankzij. Ze deelt mijn liefde voor jou.” “En jij… Als het straks echt wordt. Wil je me dan nog steeds delen? Vroeger toen je Karel noodgedwongen moest delen, vond je dat niet zo’n succes..” “Daar heb ik de laatste tijd veel over nagedacht en ik vind het zelf ook een beetje vreemd, maar alleen al de gedachte dat jij haar hetzelfde laat ervaren dan je dat mij hebt gedaan, die gedachte windt me op.” “Dat was je zelfs aan te zien toen zij me kuste.” Ze knikt bedachtzaam. “Ik moest zelfs mijn speeksel wegslikken.” “Heb je geen zin om zo meteen nog iets anders weg te slikken. ” Ze likt haar lippen en kijkt me ondeugend aan. “Als jij tegelijkertijd mijn mosseltje leegslurpt , zou deze dag echt een feestdag worden.”
Ik sta op en reik haar mijn hand. “Kom oud velletje van me. Ik heb enorm veel trek in je slijmbeursje.” Ze legt haar hand in de mijne. ” “En ik in je mannenpap.”
Wanneer we trap oplopen horen we kokhalsgeluiden uit de logeerkamer. “Kleed jij je maar vast uit, ik ga nog even bij mijn meisje kijken. ” Ik lig nog maar net op bed als Irma binnenkomt. “Was ze een beetje ziek?” “Ze oefent.” “Ze oefent?” “Ja… Yvette heeft verteld dat zij Brenda.. Niet alleen in haar onderste openingen, ook vier vingers in haar keel.” “Maar waarom, ik ga toch niet.. Met m’n hand…” “Nee jongen, niet met je hand. Maar Ellen, zij heeft op internet iets gelezen over… Hoe zei ze ook weer?… Diep Troot.” “Deap Throat?” “Dat zei ik toch. Heb jij daar al eens van gehoord?” “Niet gehoord. Wel gezien, in een pornofilm. ” “Porno? Kijk jij vieze films?” “Keek, liefje… Als man alleen. Laat ik het erop houden dat ik af toe wat beelden nodig had om mijn fantasie te voeden. Ben je nou boos op me?” Inmiddels liggen haar blouse en rok op de grond. Met dat haar behaatje op mijn gezicht land, weet ik het antwoord. “Dat diep troot, wil jij dat ook?” “Eerlijk gezegd. Ik vond die films niet echt opwindend. Ik zag weinig erotiek in vrouwen die meestal vrij bruut in hun mond en keel werden geneukt.” Ze stapt uit haar slipje en komt bij me op bed liggen. “Maar je ziet wel erotiek in de lekkende mossel van een vrouw de je moeder had kunnen zijn?” “Ik trek haar naar me toe. “Had kunnen, maar dat is ze niet. Ze is mijn geliefde. Ik zoen haar. Onze monden en tongen raken verstrikt in een inmiddels bekende, maar daarom niet minder opwindende liefdesdans. Het is de voor mij liggende belofte die maakt dat ik los. Mijn mond maakt opnieuw de reis langs haar hals, over haar borstjes en platte duik naar haar geurende liefdestuin. Ik dirigeer haar voorzichtig op haar zij. Irma maakt van de gelegenheid gebruik om mijn piemel met een paar gerichte strelingen in opperste staat van paraatheid te brengen. Inmiddels is mijn tong op zoek naar de bron van haar liefdeshoning. Als zij op haar beurt mijn eikel in haar mond neemt is het moeilijk om bij de les te blijven. Precies dat was de reden dat Ria onze orale verwenpartijen uitsluitend opeenvolgend en niet tegelijk wilde consumeren. Ondanks de verstrooiing van de wederzijdse opwinding, pleit ik toch voor deze zijdelingse ontspannende duo verwennerij. Het is die onvoorspelbare achtbaan die niet lineair naar het orgasme leidt, die het onverwachte eindpunt dat gouden randje geeft. “Auww.. Wat doe je.” “Ik beet in je pik. Waar was je met je gedachten?… Likken kreng!” Het is moeilijk beffen met een lach op je gezicht, maar ik doe m’n best. Het lijkt alsof haar sap productie steeds uitbundiger wordt, maar mij hoor je niet klagen. De verwennerij die mijn pik ten deel valt is ongekend. Oefening maakt kunst is meer dan zomaar een gezegde, het is een belofte… De belofte dat op het moment dat zij, zonder waarschuwing vooraf een vinger in mijn anus duwt, ik de engelen hoor zingen. Ze gunt mij en zichzelf de tijd om mijn lozing op een verantwoorde manier te verwerken. Maar al snel voel ik opnieuw tanden achter mijn, nu vele malen gevoeligere, eikel. Ook ik ben een snelle leerling. Nadat ik haar niet aflatende sapstroom op z’n minst een beetje heb beteugeld zoek en vind ik haar kittelerwt, die ik gelijk met mijn lippen omsluit. Met dat mijn tongpunt haar klitje streelt, treffen twee van mijn vingers op de bron van haar lustsappen. Nu is het aan haar…. “Wat doe .. jù mè…t , m..ùhhhhh…… óóh …. Gòòòòòòò`….ttttttpfhhhhhh.” Haar onderlijf schokt nog zeker een minuut na. Met elke schok krijg ik opnieuw, een jammer genoeg afnemend, golfje van haar nectar te verwerken. Nadat de rust in haar lichaam zijn intrede heeft gedaan, kruip ik onderweg nog wat zoentjes uitdelend naar boven. Irma’s ogen zijn gesloten. Haar gezicht vertoont een glimlach en straalt serene rust uit. Het is haar rustige ademhaling die me verraadt dat mijn lief vanuit haar orgasme rechtstreeks naar dromenland is vertrokken.
Mijn blaas daarentegen ‘vertelt’ me dat het beter is om hem nog even te legen alvorens mijn lief te volgen op haar reis. Ik laat me voorzichtig uit bed zakken en ga naar de badkamer. Ik weet niet wat me drijft maar na mijn toiletbezoek loop ik door naar de logeerkamer. Ondanks het zwakke licht van het nachtlampje zie ik dat Ellen nog wakker is. “Slaapt mama?” Ik knik maar besef dat zij dit waarschijnlijk niet kan zien. “Ja, ze was meteen vertrokken nadat…” “Nadat ze was klaargekomen?” Ik stap de kamer in en ga bij haar op de rand van het bed zitten. “Heb je weer geluisterd?” “Ik kon niet anders. Ze had de deur opengelaten toe ze bij me wegging. Toen het eenmaal begonnen was kon ik het niet meer over mijn hart krijgen om de deur te sluiten… Ben je nu boos?” “Nee, tenminste als je niet…” “Ik heb me niet bevredigd. Echt niet.” Ik streel haar door het haar en over haar wang. “Mag ik wat zeggen meester.” Ik hoor iets van angst of bezorgdheid in haar stem. “Zeker, vertel maar wat je kwijt wil.” “Ik maak me zorgen. Zorgen over mama. Ik ben bang dat ze veel van zichzelf vergt.” Ik vermoed dat het jaloezie is die aan de basis staat van haar bezorgdheid. “Is mijn sletje jaloers?” Ze schudt kwaad met haar hoofd. “Nee dat is het niet. Ze neem de pillen voor haar hart niet meer. ” “Medicatie? Voor haar hart? Ik wist niet dat…” “Ik ook niet totdat ze me een paar weken geleden vroeg zakdoekjes uit haar handtas te pakken. Toe heb ik ze gevonden.” “Maar waarom neemt ze die pillen niet?” “Omdat die haar gevoel voor liefde en seks dempen en afremmen… Vanmiddag tijdens het boodschappen, liep ze het bergje op naar de winkel , te hijgen en te duizelen achter de winkelwagen. En laatst, toen ik, toen jullie, je, sorry, u weet wel. Toen heeft het bijna tien minuten geduurd, voordat zij weer halverwege normaal kon ademhalen.” Kort terugdenkend aan onze recente liefdesactiviteiten deel ik de zorgen van Ellen. “Heb jij haar daarop aangesproken.” “Ja. Althans dat heb ik geprobeerd. Zij blokt dat af. Op een bepaald moment zei ze zelfs dat ze liever zou sterven als gevolg van een overweldigend orgasme dan weg te kwijnen in matheid en verveling.”
Ik buig over Ellen heen en geef haar kus op haar mond. Zodat al nodig was overtuigt haar ingetogen zoentje terug, mij van haar oprechte zorgen. “Dank je lieverd. Ik moet dit even laten bezinken. Mondje dicht over dit gesprek.” Ik sta op. “Welterusten Ellen.” “Meende u dat meester?” “Wat? Dat, mondje dicht?” “Nee die ‘lieverd’, ervoor.” “óh, zei ik dat? Dan meende ik het ook.” “Dank u…. U ook welterusten meester.”
Ik slaap die nacht slecht, word een paar keer wakker en kijk dan in het schemerdonker naar mijn slapende liefje. Ik vraag me af hoe ziek zij is en maak me zorgen. Hoe meer ik erover nadenk , hoe meer ik kan begrijpen dat zij haar medicatie niet neemt. Het doet me denken aan Ria die de laatste chemo kuren had geweigerd. Ze was bang dat ze onaantrekkelijk voor mij maar ook voor zichzelf zou worden. Ze wilde niet te ziek zijn om van het laatste stukje leven dat haar restte ten volle te kunnen genieten. Die chemo zou haar niet beter maken. Dat was bekend. Het zou hooguit haar leven, in haar ogen, haar lijden, nog een beetje rekken. Op ’t laatste had ze wel morfine pleisters tegen de pijn geaccepteerd. De nacht nog voor haar overlijden hadden wij ons liefgehad en waren een laatste keer samen klaargekomen. Achteraf weet ik dat zij op dat moment al besefte dat dit de laatste keer zou zijn. Voordat ze ging slapen liet ze me nog een laatste keer beloven dat ik niet alleen zou blijven. Het moest mijn missie zijn om mezelf, maar ook haar opvolgster opnieuw gelukkig te maken. De geschiedenis leert dat ik mij daarvoor veel tijd had gelaten en dat het eerder toeval dan mijn gerichte actie was geweest, waardoor mijn tante en ik zijn samengekomen. Ondanks ons leeftijdsverschil had ik er niet eerder bij nagedacht dat het in de rede lag dat ook deze liefde mij zal worden ontnomen.
Ik wordt wakker doordat ik hoor dat iemand van de trap gaat. Ik kijk naast me en zie dat Irma nog in diepe rust verkeerd. Ik sta op, trek een badjas aan en ga naar beneden. Ellen staat bij het koffiezetapparaat en heeft me blijkbaar niet gehoord. Ik sluip op haar af en druk een zoen boven de boord van haar versleten nachthemd in haar nek. Ze draait zich om en kijkt me dankbaar lachend aan. “Dank u wel. Goeie morgen meester.. De koffie is bijna klaar.” Ik ga zitten en kijk haar aan. Ze begint te blozen onder mijn bik en laat haar hoofd zakken. “Kijk me aan Ellen… Ik wil dat niet meer. Niet die meester en niet dat ge-U.” “Maar… Ik ben het. Ik wil me onderwerpen. Ik wil u liefde en toewijding verdienen.” “Dat weet ik Ellen, ik stel dat ook op prijs. Sterker nog ’t maakt me blij. Maar om je respect te tonen heb ik, zoals eerder gezegd, die meester niet nodig. Dat respect kun je ook tonen aan John en jij. Respect zit hem meer in je gedrag dan in die woordjes… Je, inzet tijdens het leren en werken gedurende de afgelopen week en je oprechte gedrag van vannacht, dat is wat ik wil zien. Dat is waarmee je mij voor je inneemt.” “Ik wil meer meest.. ùh John. Ik wil van jou zijn met hart en ziel, huid en haar.” “Stapje voor stapje Lieverd. Gun me de tijd. Wil je?”
Terwijl Ellen koffie inschenkt horen wij voetstappen op de trap. “Ik zal maar gelijk een extra kopje inschenken.” “Goeie morgen lieverds. Hebben jullie ook zo lekker geslapen?” “Ik niet!” Irma kijkt me lachend aan. “Heb ik mijn mannetje niet genoeg geplezierd?” “”Je mannetje wel. Maar ik maak me meer zorgen om mijn vrouwtje. Volgens mij heb ik haar de laatste tijd te veel geplezierd.”Ze kijkt gelijk in de richting van Ellen. “Heb je gekletst? ” “Ik heb niet gelogen, als u dat bedoelt.” “Sorry jongen. Het was echt niet mijn bedoeling geheimen voor je te hebben.” “Wat was dan wel je bedoeling?” “Ik wil leven jongen. Leven en genieten. Ik heb sliep al bijna tien jaar.” “Daar zeg je zowat. Ik wil ook dat je leeft en ik steek er mijn hand voor in het vuur dat dit ook is wat je dochter wil… Ik wil nou de hele waarheid. Vervolgens gaan we onderzoeken hoe wij je gezondheid en je plezier in overeenstemming kunnen brengen.” Ze gaat zitten en verteld met trillende stem van de diagnose die meer dan een jaar geleden door haar cardioloog was gesteld. Al een maand voor onze hernieuwde kennismaking was zij gestopt met de voorgeschreven medicatie. Door de pillen was haar leven veranderd in een grijze brij. Ze werd weliswaar nooit meer echt kwaad of verdrietig. Momenten van geluk, euforie zoals het genot van het eigen lijf waren echter ook verdwenen in een grijze mist.
De ping van de oven onderbreekt haar verhaal. “Ik haal de broodjes wel uit de oven.” “Schenk jij nog wat koffie bij Irma, dan haal ik snel de laptop van kantoor.” “Ben je niet bang dat ik daar te zwak voor ben?” “Vrouwtje, vrouwtje, weet je zeker dat jij bij mij wil zijn?” Ze zwijgt en doet wat ik haar gevraagd heb. Bij het inschenken trillen haar handen zichtbaar.
Tegelijkertijd met het broodmandje zet ik de laptop op tafel. “Wat ga je doen John?” “Sinds wanneer is het John voor jou. Hij is je meester.” “Sinds vannacht.” “Vannacht? Konden jullie nog wel afwachten totdat ik sliep? Is het je al gelukt om je meester in je jonge,nog onbedorven, schoot te ontvangen? Ik begrijp ’t al. Mama moet weer aan de pillen, zodat dochterlief vrij spel heeft.” Met tranen in haar ogen springt Ellen op en maakt aanstalten om uit de keuken te rennen. “ZITTEN Ellen.. NU!” Zowel moeder als dochter schrikken van mijn stemverheffing. Terwijl ik op mijn beeldscherm kijk voel ik Irma’s blik. Het is met een onvaste, van verdriet doordrongen stem dat zij me aanspreekt. “Ik begrijp ’t best John… Jullie zijn beiden zowat even oud, of liever jong. Als ik in jou schoenen stond dan had ik dat bloemetje vannacht waarschijnlijk ook geplukt.” “Is dat zo oud velletje? Dan is het maar goed dat ik die schoenen vannacht niet aan had. Er is namelijk helemaal niks gebeurt. Maar het is goed te weten dat jij, zou jij ooit in de gelegenheid zijn dat jij er geen moeite mee zou hebben om mij, om ons, te bedriegen.” Ik draai me naar haar toe en zie nog net hoe haar mond openvalt. “Maar ik… Ik zou nooit…” “Maar ik wel Mama? Is dat hoe je over mij denkt?” Irma barst in huilen uit. “Sorry lieverds… Ik weet niet meer wat ik denken moet. Het ene moment voel ik me sterk en geliefd en dan weer onzeker en bang om alleen achter te blijven.”
Ik draai het scherm naar haar toe.” Hardop lezen liefje.” “Èh waarom?” “Lezen zei ik!” “Hmm… SEKS EN HARTFALEN … Veel mensen met hartfalen twijfelen of ze seks mogen hebben en schamen zich een beetje om deze vraag aan hun arts voor te leggen. Het goede nieuws is dat de meeste mensen met hartfalen van seksuele relaties kunnen blijven genieten. In sommige gevallen kunnen problemen worden veroorzaakt door medicijnen die worden voorgeschreven voor het hartfalen. U hoeft niet verlegen te zijn. Als u zich zorgen maakt, kunt u hierover uw arts raadplegen. Er zijn zeer effectieve medische behandelingen beschikbaar die veel mensen met hartfalen kunnen gebruiken, welke een gelukkig (seks)leven niet negatief beïnvloeden…” “En dat laatste heb je natuurlijk gedaan.” “Wat bedoel je?” “Jij hebt de negatieve bijwerkingen van je medicatie natuurlijk uitgebreid met je arts besproken.” Irma schudt beschaamd haar hoofd. “Zo, zo… Dokter Irma heeft dus voor zichzelf besloten dat zij wel zonder kan… Nou dokter, dan kan ik je vertellen dat je seksleven wat mij betreft voorbij is totdat je dienaangaande een goed gesprek met je arts hebt gevoerd… En voordat je opnieuw met je loze beschuldigingen begint. Ik zal je dochter niet als je vervangster inhuren.” “Sorry John en jij ook Ellen. Ik wilde echt niet… Maar stel nou.. Stel dat er geen medicamenten voor me zijn.” “In dat onwaarschijnlijke geval zal ik je hoogst persoonlijk naar het hiernamaals neuken.” Ze kijkt me aan en schiet in de lach… Zo’n haast heb ik nou ook weer niet.”
De rest van het ontbijt verloopt in een ontspannen familiare stemming. Via de site van het ziekenhuis maken wij voor woensdag een afspraak. Op verzoek van Irma zal Ellen met haar mee gaan. Ik blader op de laptop door mijn agenda en zie dat ik op woensdag uitsluitend een afspraak laat in de middag heb en besluit om de gelegenheid te baat te nemen voor een bezoekje aan mijn moeder.
Op mijn vraag of ze het erg zou vinden om zo meteen nog wat achterstallige administratie samen te doen reageert Ellen met enthousiasme. Irma op haar beurt wil een paar huishoudelijke klusje oppakken waarna ze wil uitrusten bij de tv. De uitnodiging om vanavond een hapje te gaan eten bij mijn favoriete Griek kan rekenen op beider instemming.
Nadat wij ons achtereenvolgens hebben verzorgd en aangekleed neem ik Ellen mee naar kantoor. Onderhand zij de PC opstart en de benodigde applicaties opent, reserveer ik een tafel bij de Griek. Ellen blijkt opmerkelijk genoeg nauwelijks nog hulp nodig te hebben bij het aanmaken van de facturen. Zij vindt mogelijkheden in Excel waarvan ik het bestaan alleen maar vermoedde. Nadat ik enkele berekeningen op papier heb gemaakt voert zij deze , terwijl ik met haar meekijk, in Excel in. Ik wordt er getuige van hoe zij enkele formules probeert in te tikken. “Wat doe je?” “Ik probeer die berekeningen te automatiseren. Tijdens mijn opleiding heb ik met Lotus123 gewerkt. Ik was daar best wel goed in. Dit Excel, dat lijkt daar heel erg op… … Daar heb je hem toch.” In een vakje, achter het door mij handmatig berekende bedrag, inclusief BTW, verschijnt een ietwat hoger bedrag. “Ik vrees dat jou berekening een foutje bevatte.” “Weet je dat zeker?” “Kijk even mee, dan test ik mijn formules met mooie ronde bedragen.” Al snel heeft ze mij overtuigd van de correctheid van haar formules. “Maar wat verdien je ermee als je die formules steeds opnieuw moet maken?” “Dat is het hem juist. Dat hoeft niet. Dit werkblad kun je nu voor alle soortgelijke berekening altijd weer opnieuw gebruiken, zolang je het maar onder een andere naam, bijvoorbeeld op datum met offertenummer, opslaat. Ik heb daar wel ideeën over. Als je het goed vind werk ik die binnenkort verder uit. Ik zou best wel meer van dat Excel willen leren.” Ik schuif haar met de bureaustoel aan de kant. “Mag ik?” “Het is jou computer.” Ik open Google en typ ‘Cursus boekhouden Excel’. Al naar een paar klikken vind ik een online cursus: ‘boekhouden met Excel’ voor het midden en klein bedrijf. Een aantal clicks verder heb ik de eerste 10 lessen per Ideal betaald. Ellen kijkt van de PC naar mij. “Ik stel voor dat je morgenvroeg gelijk begint.” “Ik denk ’t niet.” “Zo… ik geef haar een vinger en zij neemt gelijk mijn…” Ze legt een vinger op mijn lippen. “Excuseer baas, maar ik wil je bedrijf eerst nog beter leren kenen. Met u goedvinden verleng ik mijn praktijkstage nog met zeker enkele weken. Die cursus doe ik ’s avonds.” Ik ben vertedert en ontroerd tegelijk. Toch kan ik het niet laten. “Wie of wat wil je beter leren kennen? Mijn bedrijf of Yvette?” “Beiden… Maar vooral jou…”Haar laatste woorden worden gedempt door mijn mond. Het was onmogelijk de verleiding om haar te zoenen, nog te weerstaan.
Het behoeft geen verder betoog om te vertellen dat onze ‘Griekse’ avond een succes was. Omdat Irma’s medicatie de combinatie met alcohol niet verdraagt was zij het die met graagte de titel BOB voor deze avond tot de hare maakte. Ellen en ik lieten ons de kan Retsina en de gratis aangeboden ouzo-tjes goed smaken. Ik was dan ook voor ’t eerst sinds weken licht aangeschoten toen we thuiskwamen. “Je mag vannacht wel weer bij ons slapen Ellen.” “Ondanks dat zij mij qua drankjes redelijk heeft bijgehouden blijkt zij toch de verstandigere. “Laat me mijn straf nu maar gewoon uitzitten John. Ik denk dat jij, noch ik echt klaar zijn om… ” “Welterusten meisje. ” “Slaap lekker Mama.”
De daaropvolgende dagen volgen verlopen uiterst prettig. Het herstarten van haar medicatie heeft vooralsnog geen invloed op Irma’s stemming. In de uren dat Ellen en ik werken bestiert zij het huishouden. Doordat dit haar niet de hele dag bezighoudt heeft zij onder mijn bezielende begeleiding Netflix ontdekt en kijkt zij afleveringen van een, voor zover ik weet, Braziliaanse soap. Dit weerhoudt haar er echter niet van Ellen en mij ’s avonds te verwennen met een heerlijk avondmaal. Nadat wij dan gezamenlijk hebben opgeruimd verdwijnt Ellen ongevraagd naar kantoor voor het volgen van de cursus. Irma en ik volgen onderhand de actualiteiten op tv. Rond half tien genieten wij dan nog samen van een glaasje wijn alvorens wij een klein uurtje later naar boven gaan. Op de overloop kussen we beiden Ellen een goede nacht, die daarna zonder morren doorloopt naar de logeerkamer en de deur achter zich dichttrekt. In tegenstelling tot eerder hult Irma zich, nadat zij zich heeft verzorgd in een zijden pyjama. Ondanks haar aanvankelijk verzet heb ik haar op dinsdagavond, over haar pyjama heen naar een weinig spectaculair maar rustgevend orgasme gestreeld. De verliefde ontspanning op haar gezicht maakte al snel plaats voor de slaap waaraan zij zich kort daarop, als vanzelf, kon overgeven.
Op woensdagmorgen vertrekken we tegelijkertijd. Ellen met Irma naar de cardioloog en ik naar mijn moeder. Het is aan de tijd dat ik haar vertel over mijn nieuwe woonsituatie. Ik wil geen geheimen hebben. Al zeker niet voor haar. Ik heb haar gisteravond telefonisch op de hoogte gebracht van mijn bezoek en haar belooft om van te voren even bij onze favoriete banketbakker langs te gaan.
Als ik bij haar binnenkom staan, zoals was te verwachten, al een koffiekan, een roomstelletje en twee koppen van het zondagse servies, op tafel. Ondanks dat we ze gelijk zullen verorberen neemt mijn moeder de gebaksdoos van me over en legt de gebakjes zorgvuldig op een schaaltje. Ze haalt twee gebaksbordjes uit het dressoir, schenkt de koffie in en gaat tegenover me zitten. “Mag ik ’t nougatinegebakje?” “Wat voor een vraag mam. Je weet heel goed dat ik dat speciaal voor jou heb gekocht.” “Dat weet ik knul. Maar dat fruit gebakje van jou is veel kleiner.” Op dit moment besluit ik om nu maar met de deur in huis te vallen. “Ik moet wel. Ik wil een beetje op gewicht blijven voor mijn twee vrouwen.” Ze verslikt zich in haar koffie. “Èh wat zeg je? Twee? En Irma vindt dat goed?” Ik neem nog een flinke slok van de koffie met de zo vertrouwde sterke smaak en steek van wal. Ik vertel, zonder in details te verzanden, de gebeurtenissen van de afgelopen weken die resulteerden in het samenwonen en samenwerken met Irma en Ellen.” Nog terwijl ik mijn verhaal doe, zie ik een vreemde trek van bezorgdheid en zelfs angst, op het gezicht van mijn moeder. Ervan uitgaande dat zij als Rooms opgevoede vrouw, niet kan instemmen met mijn nieuwe samenlevingsvorm, besluit ik om voorzichtig te zijn. Ik wil haar de waarheid weliswaar niet onthouden maar anderzijds wil ik haar ook niet onnodig kwetsen. “Ze schuift haar gebakje weg en neemt met trillende handen een slok van haar koffie. “Ellen en jij? Jullie doen ’t toch wel èh veilig?” “We hebben UT nog helemaal niet gedaan ma.” Voor een moment meen ik opluchting te zien. “Maar je bent het wel van plan?” “Het licht wel in de rede dat dat gaat gebeuren… Maar sorry Ma, van waar die spanning. Jijzelf hebt mij gestimuleerd om niet weg te lopen voor een relatie met Irma, die nota bene je jongere nicht is. Maar bij het idee dat ik met haar dochter Ellen, schiet je in de stress.”Ze schudt wanhopig met haar hoofd. “`T mag niet jongen!” “Van wie niet Ma? Van jou niet?” “Het is tegennatuurlijk!” “Meer tegennatuurlijk dan dat ik met mijn tante neu..èh vrij?” Inmiddels biggelen dikke tranen over haar wangen. “Ellen.. ze is… Zij is je halfZUS.” Het voelt alsof een bom ontploft in het voorste deel van mijn hersenen. “Wat zeg je Ellen is mijn halfzus?” Ze kijkt me al een tijdje niet meer aan en knikt alleen maar. “Maar.. maar dat zou beteken dat.. dat ome Karel.. Dat jij met Karel? En Pá… is hij niet mijn vader?” Ze komt langzaam overeind en legt over tafel haar handen op de mijne. Ik onderdruk de primaire reactie om mijn handen weg te trekken.
“Hij heeft het niet geweten jongen. Gelukkig had je meer van mij dan van Karel… Het was een eenmalige vergissing. Ik had gedronken… Math.. hij was altijd zo lief en voorkomend en ik,ik was soms, vooral in een bepaalde tijd van de maand, extra hitsig… Ik had al vaak geprobeerd…” Cynisme borrelt in mij op. “Wat had al vaker geprobeerd? Ome Karel tussen je hitsige dijen, te krijgen?” Misschien heb je wel gelijk jongen en is dit mijn straf… Maar zo was het niet… Ik had geprobeerd om Math te verleiden, om het beest in hem te wekken… zodat hij zijn hitsige hinde, al was ’t maar voor één keer, de kleren van haar lijf zou rukken en haar zou dekken als de loopse teef die ze was.
Maar nee, hij bleef altijd minzaam en attent. Mijn welbevinden kwam altijd op de eerste plaats.” In haar omschrijving herken ik haar man. De man ik papa noemde en die mij heeft opgevoed. Zijn toewijding en geduld ten opzichte van haar maar ook naar mij, was spreekwoordelijk. Nooit was hij onredelijk of schoot hij uit zijn slof en god weet dat ik het daar in mijn puberteit soms wel naar heb gemaakt. “Het was echt maar één keer jongen.. Één keer dat ik met mijn zatte kop en hitsige lijf ben gevallen voor de valse charmes van je oom.” “Vals? Was het niet waarop je gehoopt had?”Ze begint te blozen. “Het was zelfs meer dan dat. Ik had me nooit eerder zo vrouw gevoeld.” “En toch bleef het bij de éne keer?” “Ja jongen… Hoe groot de lust en de bevrediging op dat ogenblik ook was… De kater en het schuldgevoel achteraf waren vele malen groter. Ik kon Math niet meer recht in de ogen kijken zonder dat ik van binnen moest huilen.””Waarom noem je hem Math… Hij blijft voor mij mijn vader. Hij is de man die dag en nacht voor me klaarstond, die me aan de hand heeft genomen bij al mijn levenslessen.” Niet bij alle jongen.” Ik denk kort na en besef dat mijn vader alle vragen en onzekerheden met betrekking tot liefde en seksualiteit op subtiele wijze doorspeelde naar mijn ma. “Je hebt gelijk mama… het pad van de liefde heb jij voor me geplaveid…. Maar hoe weet je zo zeker dat Ome Karel mijn echte vader is?” “Denk eens na jongen. Een vrouw is meestal hitsig als ze op haar vruchtbaars is. Bovendien, al die jaren ervoor en daarna ben ik niet zwanger geworden.” “Maar nadat je met Karel… Hoelang heeft het geduurd voordat je weer met Pa?” “Nog geen dag later… Ik heb hem zowat verkracht. Na een week heeft hij gebedeld om toch alsjeblieft een dag over te slaan.” “Dus het is niet helemaal uitgesloten dat hij toch mijn biologische vader is.” “Als je het zo stelt, dan niet. Maar je weet, ik ben nooit een mens geweest van, wat als.” Ik schiet in de lacht hetgeen haar zichtbaar oplucht. “Lach je me nou nog uit, ook?” “Nee mama, maar WAT ALS, ik zou willen onderzoeken wie het zaad voor mijn ontstaan heeft geleverd. Zou jij daaraan dan meewerken.” “Natuurlijk jongen, maar hoe?” “Laat dat maar aan mij over.”
Ze trekt haar gebakje weer naar zich toe en hervat haar smulpartij. Plotseling kijkt ze toch weer naar me op. “Hoe zie je me nu jongen? Vindt je me nou een leugenachtige slet?” Ik doe alsof ik over haar vraag moet nadenken.” “Hmm.. Nee moeder, geen slet. Eigenlijk ben ik blij dat ik mijn hartstocht en geilheid van jou heb geërfd.” “Van mij of van je oom?” “Nee lieverd, nou ga je mank. Net als jij ben ik in wezen trouw aan mijn partner. Ome Karel neukte zijn hele leven, en nu nog steeds, alles wat hem voor de loop komt… Overigens weet Irma van je uitglijder?” “Ja jongen. Ze had al jaren een vermoeden. Kort na die gezamenlijke vakantie heb ik het haar opgebiecht. ” “Hoe reageerde ze?” “Verdrietig, maar anderzijds begreep ze het ook. Ze verweet mij niets maar haar man, Karel des te meer.” “En je hebt haar ook verteld dat ik mogelijk het gevolg ben van die uitglijder?” “Dat heb ik… Maar zij kon dat niet geloven. Ze vond je in alles een zoon van je vader. Ze zag het als bewijs dat zij zich juist tot jou aangetrokken voelde.” Ze staat op en schenkt me nog wat koffie bij. “Ik hou van je jongen.” “Ik ook van jou Ma.” De rest van mijn bezoek hoort ze me uit over mijn relatie met Irma en Ellen. Ze schroomt zelfs niet om door te vragen op de wat meer intieme details. Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit bij haar met een zekere mate van opwinding gepaard gaat.
Wanneer ik die middag thuis kom, is Irma’s auto er nog niet. Het is nog maar kort, maar toch ervaar ik het als een gemis dat er niemand thuis is als ik binnenkom. Ik kijk op de klok en besef dat Ellen en irma eigenlijk al lang terug hadden moeten zijn. Ik loop door naar kantoor, start mijn PC en ga op zoek naar sites met betrekking tot commerciële vaderschaps- en gezinsrelatie testen en kom al snel tot het besef dat ik voor een betrouwbare uitslag niet alleen DNA stalen van mijn moeder, Irma en Ellen en mij maar ook van oom Karel moet verzamelen.
Doordat ik deur tussen het kantoor en de keuken open heb laten staan hoor ik hun binnenkomen. Blijkbaar hebben zij licht zien branden, dus lopen zij gelijk door.
Ik heb nog maar net de zoekresultaten weg geklikt als mijn wangen van beide zijden worden verrast door een stel warme lippen. “En wat zei de dokter?”Nog voordat Irma kan antwoorden doet Ellen dat. “Zij vertelde dat mama veel eerder had moeten komen. Haar kortademigheid, hartkloppingen en lusteloosheid zijn niet normaal bij mama’s vorm van hartfalen en meestal goed te behandelen. ” Irma schuift mijn stoel naar achteren en kruipt op mijn schoot. “Volgens haar zou het goed zijn als ik naast onze liefdespelletje wat meer zou sporten. ” Dus daarom zijn jullie zo laat .Jullie hebben gelijk een abonnement op een sportschool afgesloten.” “Nee dat hebben wij niet, maar over dat sporten willen wij wel nog iets afspreken. We zijn zo laat omdat we nog even de stad in zijn geweest om alvast wat ondergoed en een nieuwe beha voor Ellen te kopen… Hoe was het bij Mientje? Had je moedertje nog nieuws? ” “Och nee, alles gaat zo zijn gangetje. Behalve haar slippertje met jou man en het feit dat ik daarvan het mogelijke gevolg ben, niets nieuwe onder de zon.” Ik voel hoe Irma verstart op mijn schoot. Ellen’s mond valt als vanzelf open.” “W.. wist jij dat, Mama?” “Ja Ellen, ik wist dat. Mientje heeft dat al vele jaren geleden onder tranen bekent.” “Maar dan is John? Hij is mijn halfbroer!?” ” Halfbroer, halfzus, of toch gewoon achternicht en achterneef…” Inmiddels stromen opnieuw tranen, dit keer over de wangen van Irma.”Het kan allemaal!” Ik til Irma op en zet haar naast het toetsenbord op het bureau. “Hoezo het kan allemaal? Voor de dag ermee, Irma. Vanaf NU geen geheimen meer.”
“Ik heb het nooit over het hart gekregen Mientje of ook maar iemand anders ervan te vertellen… Het gebeurde ook maar een keertje, eigenlijk was het een ongelukje. Het was tijdens een Toernooi in Duitsland. Wij, Karel, ik en je ouders deelden één slaapkamer. Met vier eenpersoonsbedden. Tot onze verdediging kan ik zeggen dat niemand nog nuchter was. Nadat de mannen zich hadden verzorgd gingen Mientje en ik naar de badkamer. Kortom. Nadat ik me had verzorgd kroop ik in een van de vrije bedden. Naar later bleek was dat naast het bed waar jou vader al in lag te slapen. Halverwege de nacht werd ik wakker omdat ik meende dat Karel achter mij in bed kroop. Ik fluister iets van ‘Laat dat nu.’ Gelijk voelde ik vochtige lippen in mijn nek en werd in mijn oor gefluisterd. ‘Stil maar Mientje, die twee worden echt niet wakker. Alleen effè aaien.’ Op dat moment druppelde het besef tot mijn benevelde brein dat het Math was die bij me was gekropen en bedacht ik me dat ik wel eens gestreeld wilde worden door de lieve man van mijn nicht. Er gebeurde iets dat ik nooit eerder had meegemaakt. Ik werd, gevoeld eindeloos, gestreeld en betast. Het was niet het voor mij bekende knijpen met als doel om binnen 5 minuten mijn kut te bepotelen. Op een bepaald moment was ik zo hitsig dat ik zelf een van zijn handen naar mijn geslacht leidde. Opnieuw werd in mijn oor gefluisterd.. ‘Wat ben je nat schatje.’ Het leek alsof iemand anders het fluisterde, maar ik was het toch echt zelf. ‘Ik wil je.’ Mijn handen gingen automatisch naar mijn slipje dat ik over mijn kont een stukje naar beneden stroopte. De tederheid waarmee ik gepenetreerd werd voelde onwerkelijk lekker. Terwijl hij ik in slow motion werd geneukt ging hij onverminderd door met het strelen van mijn geslacht en kittelaar. Mijn orgasme begon bijna onmerkbaar, als een kabbelend beekje om pas veel later als een overweldigen golf op de branding stuk te slaan. Pas toen versnelde hij een beetje. Op het moment dat zijn hete sap tegen mijn moedermondje spatte werd ik beloond op een soort van extra mini orgasme. Hij heeft nog een hele tijd door gestreeld…totdat ik in slaap viel.
Ik werd wakker omdat Mientje naar de badkamer ging. Toen ik opstond lag Math te slapen in het bed naast het mijne. Ik schaamde me terwijl ik de badkamer opliep. Mientje zat op het toilet te giechelen. ‘Wat valt er te lachen.’ ‘Het is maar goed dat jongens goed zat waren. Ze hadden zomaar in het verkeerde bedje erbij kunnen kruipen.’ Ik heb haar toen nog aangekeken, maar zag geen spoor van cynisme.’ Nou weten jullie echt alles. Ik wil mij er eigenlijk niet eens voor schamen. Het was mijn beste seks totdat..” “Totdat je het met John begon te doen?” “Ja liefje. En dat is ook waarom ik ervan overtuigd ben dat hij echt de zoon van zijn vader is… Maar jij daarentegen… Het was een van de ijstijden in ons huwelijk… Ik was zijn flierefluiten weer eens zat… Twee weken later bleef mijn menstruatie uit. In de daaropvolgend maand heb ik hem soms wel twee keer op een dag over me heen getrokken. Hij begreep er niks van, maar ik heb hem ook niet horen klagen.” De ontzetting op Ellen’s gezicht spreekt boekdelen. Irma neemt haar dochter in haar armen. Ik ben blij te zien dat zij zich hiertegen niet verzet. “Sorry lieverd… Ik snap natuurlijk dat mijn gedrag, tegenover jou achtergrond van de laatste jaren, een onvergeeflijke zonde was, maar…” “Jou zonde zal me worst wezen… Maar, als John en ik, dà.. dat zou in.. incest zijn.” Tijdens haar uitspraak kijkt Ellen me geschokt aan. “Voor mij zou dat primair liefde zijn.” “Liefde… maar zou ’t niet walgelijk zijn?” “Waarom walgelijk Ellen. Ben jij. Zijn wij het afgelopen half uur veranderd alleen om dat we aan de weet zijn gekomen wat er tussen onze ouders is voorgevallen?” “M… maar, ik zal je er nu wel mee overvallen…. Ik had wel kinderen gewild.” Ik schiet in de lach. “Sorry lieverd… Ook nog gelijk meerdere kinderen?” ” Nou in elk geval één. Ik weet nog van school dat van seks met familie mogelijk misvormde kinderen komen. ” “Mogelijk, Ellen. Dat is het sleutelwoord. Dat kun je tegenwoordig laten onderzoeken. Bovendien, voor tal van stellen is het onmogelijk om op natuurlijke wijze kinderen te krijgen. Zo weet ik bijvoorbeeld dat ik zogenaamd ‘lui zaad’ heb. Ria wilde namelijk ook graag een kind.”
Het is duidelijk dat ze nog niet is overtuigd. Ik vraag aan Irma om alvast een kan koffie te zetten . Ze lijkt zelfs opgelucht dat zij de spanning op kantoor kan ontvluchten. Nadat Irma de deur achter zich heeft dichtgetrokken trek ik Ellen op mijn schoot. In eerste instantie is er twijfel maar uiteindelijk laat ze dit toch toe.
Ze kijkt me van dichtbij verdrietig aan. Met dat ik haar gezicht bestudeer voel ik dat zij de vrouw is, wellicht altijd al was, waarmee ik het feest van de liefde wil vieren. Het is met haar dat ik oud wil worden.
Ik streel over haar rug. “Ik ben bang John.” “Voor mij?” Ze knikt. “Vooral voor jou.” “Dat moet je me uitleggen lieverd.” “Ik begrijp ’t zelf ook niet. Of eigenlijk toch wel… De liefde die ik altijd al voor jou voelde.. Misschien was dat wel zusterliefde.” “Een zusje dat al jong masturbeerde als ze aan haar broer dacht? Ik geloof niet dat zoiets vaak gebeurt uit zusterliefde.” “Maar ik wist niet dat…” “Weten liefje… Weten doen we alle twee nog vrij weinig. Het enige dat we echt weten is dat onze moeders het één keer met elkaars partner hebben gedaan .” “Stel nu dat we alles laten onderzoeken en het blijkt dat Karel jou vader en Math de mijne of precies andersom zijn. In dat geval zijn we, althans genetisch geen familie. Verandert je gevoel , of anders gezegd je verlangen, als zou blijken dat één van hen de vader van ons alle twee zou zijn?” Het lijkt alsof mijn argumenten krijgertje spelen in haar mooie hoofd. Als ik haar hals kus laat zij haar hoofd in haar nek vallen. Zij is het zelf die mijn hand van haar knie naar haar linker borst verplaatst. Ik zuig me vast in haar hals… Bijt me John, alsjeblieft… Ik wil dat anderen, dat ikzelf in de spiegel zie… Dat ik van jou ben.” Ze zet meer druk op mij hand.. .. Knijp nou maar, ik verlang al zo lang naar die pijn… Naar de afdruk van jou vingers in mijn huid.” Als ik in de zijkant van haar hals bijt. Verroert ze zich niet, Ik krijg eerder het gevoel dat zij nog vaster tegen mij aandrukt . Nadat ik door het stof van haar blouse en beha stevig in haar tietje heb geknepen draai ik haar gezicht naar het mijne voor de ultieme test. “Ik ben je broer Ellen.” Ze schudt kort met haar hoofd. “Alsjeblieft John… Ik wil je!” “Ik jou ook lieverd… Maar ik wil de tijd voor je nemen? Ik wil dat zaterdag een feest van liefde wordt… Onze liefde!” Met een ondeugende blik drukt zij haar bips vaster in mijn schoot… Dat wat ik van onder voel, komt dat door mij?” Ik verleg mijn hand naar haar andere borst en verhoog de druk langzaam. Ondanks dat het uiteindelijk fors pijn moet doen vertrekt ze geen spier. Het tegendeel is waar, het is enorm erotiserend toe zien hoe zij met de tong langs haar lippen likt. “Je bent een sletje, Ellen.” “Dat is wat ik wil zijn, voor jou.” “Ik wil dat je veel meer voor me wordt.. Mijn vrouw en partner, mijn geliefde, mijn lustdiertje en zo jij wil mijn pijnsletje.” Ik heb de deur blijkbaar niet gehoord. “En wat blijft er dan voor mij?” Nog voordat ik kan reageren springt Ellen op. Ze neemt Irma in haar armen en zoals ik net nog bij haar deed, is zij het nou die haar moeder in haar hals kust. Dan drukt zij Irma een stukje van zich af waardoor beiden elkaar aankijken.. Als door twee onzichtbare magneten aangetrokken vinden hun monden elkaar. Het is duidelijk dat Ellen in the lead is. Zij is het dan ook die Irma, na een adembenemende tongzoen, weer een beetje van zich wegdrukt. “Jij Mama, jij blijft onze liefste… Het zal jou aan niets ontbreken, op welk gebied dan ook.” Ik sta versteld van de omslag van Ellen.
“Wat is dit sletje? Het feit dat je me geen ‘meester’ meer hoeft te noemen, wil nog lang niet zeggen dat ik jou de leiding in handen geef.” Geschrokken door mijn norse ondertoon draait ze zich om. Voordat ik twee keer met mijn ogen kan knipperen zit ze op haar knieën, deemoedig met gebogen hoofd, aan mijn voeten. “Sorry John.. Ik was er echt van overtuigd dat ik handelde in de geest van jou intentie. Excuseer alsjeblieft mijn eigengereidheid… Straf mij! Niet mama… Ik zal wachten zolang het u goeddunkt.”
“Sta op Ellen… Kijk me aan… Goed zo… Voor deze keer vergeef ik jou je spontane ongeremdheid. Het is opmerkelijk hoe goed je mijn intenties lijkt aan te voelen. Maar in elke volwassen relatie gelden regels, soms afspraken, in jou geval misschien wel opgelegd. Het gaat niet op dat jij, vanuit een ingeving de piketpaaltjes in de relatie tussen ons drie, bepaalt.”Ik kijk over haar schouder naar Irma. “Wat zeg jij liefste?” “Ik? Ik zeg dat we nu aan de koffie gaan… Dan praten we in de keuken verder.”