Hoofdstuk 10 – De transformatie
Ik rol voorzichtig uit bed en open de slaapkamerdeur. Op het moment dat Ellen’s mond open valt besef ik dat ik naakt ben. Ze draait zich meteen van me weg en ik excuseer me. “Het is half acht. Ik heb de tafel gedekt, komen mama en jij ontbijten?” “Ik in ieder geval. Je moeder ligt nog te slapen.” “Lag nog te slapen. Goeie morgen lieverd. Ik kom ook zo.” “Morgen Mama.” Ellen draait zich om en gaat naar beneden. Ik besef ik dat zij opnieuw en ongevraagd haar werkkleding heeft aangetrokken. Nog voordat de badkamerdeur kan sluiten voel ik Irma’s warme lijf tegen mijn rug en haar lippen in mijn nek. “Goeie morgen lekkere vent van me.” “Is mijn oude sapmosseltje niet nog te moe om al op te staan?” “Helemaal niet. Je sapmossel heeft gisteren een toverdrankje gehad.”
Terwijl ik in de douche stap trekt Irma een badjas aan en verdwijnt naar beneden.
“Waar is Ellen? Ik dacht dat ze samen wou ontbijten. ” “Piet en Yvette kwamen net al aan. Zij heeft de sleutels op kantoor gepakt om de hal te openen.” Ik ben verbaasd. Niet alleen had zij vanmorgen haar werkkleding al aan. Nu neemt zij ook nog het initiatief om mijn medewerkers binnen te laten. Irma die mijn verwondering heeft opgemerkt, kijkt me aan. “Dat is haar manier van sorry zeggen.” Ik schenk een kop koffie in en ga aan tafel zitten. “Dat is niet genoeg. Ik wil dat zij haar excuses in woorden vat.” “Je bent wel erg streng.” “Vind je? Ze heeft gisteren op een walgelijke manier over mensen geoordeeld. Mensen die in tegenstelling tot haar iets van hun leven hebben gemaakt. Ik kan nou echt niet doen alsof niets is gebeurt. Het is aan de tijd dat zij leert de verantwoordelijkheid voor doen en laten te dragen en niet alles buiten zichzelf te plaatsen.” “Daar komt ze.” Ik draai me om en zie dat Ellen vanuit de hal naar de keuken komt. “Piet en Yvette zijn de transporter al aan ’t beladen. Ik heb ze gevraagd zo meteen nog een koffie te komen drinken voordat we gaan.” Niets zeggend, haar strak aankijkend neem ik een slok van koffie.” “Wat kijk je nou? Ik doe gewoon mijn best om..” “Om die geringde kuthoer jou minachting niet te laten blijken?” Ze begint te blozen. Ik zie een combinatie van schaamte en opnieuw opkomende boosheid.”Moet je daar nou weer over beginnen. Jij hebt me gisteren ingesloten en Ik heb vanmorgen voor het ontbijt gezorgd. Is dat niet straf genoeg.” Ik schudt mijn hoofd. “Bij lange na niet. Dit is het echte leven wijfie. Je bent geen kind meer. Je kunt niet zo maar wat dingen roepen en erop vertrouwen dat je de volgende dag weer met een schone lei kunt beginnen… Overigens schenk maar vast twee mokken koffie in. Daar komen Piet en Yvette al.”
“Môgge Baas, mevrouw…” “Hey Piet en jij ook een goede morgen geringde kuthoer.” “Yvette kijkt eerst geschrokken naar mij en vervolgens naar Ellen.” “Jii, jij… Ik had je in vertrouwen verteld van de piercings in m’n… En hoer.. Ik ben geen hoer, ik zou mezelf nooit…” Ik sta op en sla een arm om Yvette heen. In eerste instantie voel ik haar verstrakken voordat ik haar voel schokschouderen. “Sorry lieverd… ik wilde je niet nog extra krenken.” “Ùh dat weet ik toch… ” Ze wijst beschuldigend naar Ellen. “..Maar zij… Ze doet alsof ze me begrijpt, vraagt me uit en ik gek neem haar nog in vertrouwen ook… Waarom doe je dat? Waarom mag ik niet gewoon gelukkig zijn.. Ben ik een hoer omdat ik een geringde kut heb of omdat Brenda zich aan mij onderwerpt?” “S..Sorry.. Yvette. Ik wilde je niet kwetsen. Echt niet… Ik kon toch niet weten dat John…” “Jij… Je had me beloofd dat het onder ons zou blijven en bovendien ken ik John goed genoeg om te weten dat die kuthoer niet in zijn woordenschat thuishoort.” Inmiddels lopen tranen over Ellens wangen. “Sorry, maar het zal echt niet meer gebeuren.” Yvette wordt rustiger. “Dat kan ik je garanderen Ellen. Voordat ik jou nog iets vertel bijt ik nog liever mij tong af.” “M… m… maar ik had vriendinnen willen worden… Ik wil van je leren…”
“Is de transporter klaar Piet?” “Èh ja, zo goed als. Alleen nog de Hilty en de reserve accu’s van de Bosch.” “Dan neem Ellen maar vast mee. Ik wil Yvette nog even iets vragen.” Met zichtbare tegenzin loopt Ellen achter Piet aan. Yvette kijkt me brutaal aan. “Wat wil je weten John?… In m’n kleine lipjes en een clithood!” Ik schiet in de lach. “To much information lieverd… Je vertelde laatst toch dat jou Brenda foto reportages maakt ?” Duidelijk van de wijs, knikt ze. “Zou je haar willen vragen of zij foto’s van Irma zou willen maken?” “Portretfoto’s?” “Ook, maar ook wat meer intieme.” “Naakt dus.” Vanuit een ooghoek zie ik dat Irma synchroon met mij, ja knikt. “Dat hoef ik niet te vragen. Zoals je inmiddels weet ben ik het die bij ons de broek draagt.” “Maar ik hoop toch dat zij die soms uit mag trekken. ” Yvette schiet in de lach “Alleen als ze heel erg lief is. Maar geen zorgen baas, ze is meestal erg lief.. Ik zal haar bellen. Als jij de boel straks komt doormeten, weet ik waarschijnlijk al meer.”
Het loopt al tegen vieren als ik achter de transporter stop. Op datzelfde moment komen Yvette en Ellen net het pand uitgelopen. Yvette heeft haar gsm aan haar oor terwijl Ellen met zichtbare moeite een materiaalkist meezeult.
“Hey baas,” Ze reikt me haar telefoontje “Brenda voor jou. Dan kun je gelijk iets afspreken, voor die fotosessie.” Ik neem het toestelletje van haar over en herken gelijk de zachte en lieve stem van haar vriendin. Terwijl ik met Brenda afspreek zie ik hoe Yvette, die gewoon naast mij blijft staan, op een bijna natuurlijke wijze, Ellen aanstuurt bij het verstouwen van een aantal spullen in de transporter.
Nadat ik het gesprek heb afgesloten geef ik het toestel terug. “Gelukt?” Ik knik. “Vrijdagmiddag. De administratie moet dan maar wachten tot het weekend.” “Maar ze kan ook in het weekend.” Ik schiet in de lach en vertel Yvette dat ik tevreden ben met de gemaakte afspraak. “Verzin jij maar zelf iets waarmee jij in het weekend de baas kunt spelen. Ik zie dat je dat bij haar,” Ik knik in de richting van Ellen. “ook al is gelukt.” “Dat, dat doet ze niet voor mij John. Ik denk niet dat zij iets met vrouwen heeft. Èh, en nou ik erover nadenk waarschijnlijk ook niet met mannen.” “Hoe bedoel je niet met mannen? Ze is getrouwd.” “Geloof me John zelfs in ons liberale landje zijn tal van vrouwen getrouwd op andere gronden dan diepgevoelde liefde en passie voor hun partner. Veel te vaak spelen de vooronderstelde vooroordelen van familie en de omgeving een grote rol bij de partnerkeuze.” “Hoe kom jij zo wijs Yvette. Als ik jou zo hoor praten dan hoor ik soms mijn overleden echtgenote.” Ze legt een hand op mijn schouder. “Ik zou haar graag hebben gekend baas. Maar zij…” ze knikt in de richting van Ellen. “Zij is helemaal uitgericht op jou en op haar moeder. Als ze jou niet kan krijgen, is ze in staat vreemde dingen te doen.” “Vreemde dingen? Zoals trouwen met iemand die haar mishandeld?” “Ook.. Maar ik denk eerder dat zij trouwde met iemand die haar niet in gevaar bracht, haar grote liefde ontrouw te zijn.” Ik schudt met mijn hoofd. “Ontrouw?” “Ja John… Als jij haar niet tot de jouwe maakt krijgt onze lieve heer haar ongeopend terug. Dat micropikkkie van haar apostel had noch het bereik, noch de kracht, om haar vliesje te doorboren.”
“Kan ik nog wat doen Yvette?” “Ja lieverd loop maar naar boven, dan kun je Piet verder helpen met opruimen. Ik ga dan zo met John naar de meterkast om de alles door te meten.” “Wacht even Yvette, dan pak ik mijn multimeter.” “Niet nodig, die van mij staat al bij de meterkast.” “Multimeter van jou? Henry en ik hebben er een, ik heb jou, nooit…” “Jij niet , maar mijn liefje wel.” “Brenda heeft een multimeter voor jou gekocht?” “Lang verhaal John. Dat vertel ik nog wel eens.” Ik volg Yvette in het huis waar inderdaad een koffertje met multimeter aangesloten is op de ‘solarconverter’. Ik vraag haar de waarden welke zij bij de verschillende metingen heeft uitgelezen. Het verbaasd mij niet echt, dat zij op al mijn vragen de antwoorden weet. Ik leg een arm om haar schouder. “Geweldig Yvette. Ik had dus eigenlijk helemaal niet hoeven te komen.” Ze kijkt trots naar me op. “Zeker wel baas. Ik vind het een goed gevoel als Henry of jij mij de komende tijd nog controleren. Ik moet er niet aan denken dat een huis in de fik gaat doordat ik een ondeugdelijke aansluiting heb opgeleverd. Dus als het niet te veel moeite is…” “Geen enkele moeite. Ik ben alleen verbaasd dat je naast dit goeie werk ook nog mijn achternichtje aan een derdegraads verhoor hebt onderworpen. ” “Ik heb haar niet verhoort. Ze is volgens mij, wat ze emotioneel incontinent noemen. Blijkbaar ziet ze in mij geen enkele bedreiging. Haar angsten, onzekerheid en liefde borrelen gewoon op. ” “Maar waarom praat ze daarover niet met haar moeder?” “Sorry John, maar soms ben je erg naïef. Zij houdt van Irma en gunt haar alle liefde van de wereld. Maar eigenlijk zou zij het veel liever zelf willen zijn op wie jij jou lusten botviert.” “Lusten botviert? Dat klinkt nogal grof voor hetgeen Irma en ik hebben.” “Dat bedoel ik nou. Maar dat is wel hoe Ellen zich ten opzichte van jou definieert . Door de jaren heen en door hetgeen zij heeft meegemaakt in haar huwelijk, is zij zich gaan zien als de vrouw die zich wil onderwerpen aan haar grote liefde. In technische termen gesproken is ze omgepoolt. Ik denk niet dat zij zich als vrouw gewaardeerd zou voelen bij uitsluitend een tedere en liefdevolle toenadering. Daar kan ze niks mee. In ieder geval nu nog niet” Ik begrijp Yvette niet. “Dus ze zou verkracht moeten worden?” “Nee, onderworpen. Dat oppakken, verwijderen en opsluiten op haar kamer was een goeie eerste stap. Je moet haar onderwerpen!” “Ik? Ik moet niks. Ik hou van Irma… Niet van …”
“Dat weet ik toch… ” Geschrokken draai ik me om en kijk in het verdrietige gezicht van Ellen. “Ben je nou alweer luistervinkje aan het spelen. Breng die afvalzak naar de transporter, trutje.” “Oké Yvette. Is al goed.” Op het moment dat ze langs me loopt zie ik tranen over Ellen’s wangen lopen.” “Kijk mij aan John… Als Irma vrijdag komt voor de fotosessie, laat Ellen dan met haar meekomen… En oh, ja…. Ik zag dat we vrijdag geen opdrachten hebben opstaan. Ik neem aan dat ik dan een dagje verlof mag opnemen.” Ik ben totaal uit het veld geslagen en kan alleen nog schaapachtig knikken naar de zelfzeker lachende Yvette.
Tijdens de avondmaaltijd vertelt Ellen haar moeder enthousiast over hetgeen zij allemaal heeft geleerd. Ik concludeer voor mezelf dat vrouwen blijkbaar echt multitasking zijn. Kennelijk was het Ellen gelukt om haar aandacht, naast allerlei privé perikelen, ook bij het voor haar nog onbekende werk te hebben. Op mijn verzoek om na het eten nog tijd te besteden aan de administratie en het voorraadbeheer gaat zij zonder morren in.
“Zullen we dan zo?” “En mij met de afwas laten zitten?” “Dat hoeft niet mama. Laat het gerust staan, dan ruim ik na het doen van de administratie, alles op. Ga jij maar lekker rusten, dat heb jij verdiend na dit lekkere eten. Je bent immers niet meer de jongste.” De lach op Irma’s gezicht staat haar goed, doet mijn hart smelten en een lager gelegen orgaan juist verstijven. “Dat laatste wil ik niet gehoord hebben juffrouw.” “Maar je kunt toch niet ontkennen dat je ouwe lijf niet eindeloos in staat zal zijn om aan John’s seksuele wensen en eisen tegemoet te komen.” Irma verschiet van kleur en haar onderlip begint te trillen. “Wat weet jij daarvan Juffrouw?” Ellen recht haar rug en kijkt Irma brutaal aan. “Ik heb jullie gehoord en ùh gezien. Meer dan eens, toen ik toevallig op de badkamer was… Hij moet zich nu al inhouden anders ga jij d’r kapot aan.” “Weet jij waar ik kapot aan ga? Ik ga kapot van jou stotende cynisme.” “Niet van zijn stotende piemel?” “Als ik afgepeigerd aan mijn einde kom door John’s liefde dan heb ik dat er graag voor over.” Bij haar laatste woorden kijkt Irma mij aan. “Neem jij haar mee voor die administratie? Ik heb effè geen zin meer in mijn dochter.”
“Kom je mee Ellen? ” Nu ben ik het die haar brutale blik krijgt te verwerken. ” Misschien heb ik ook effè geen zin.” Ik grijp haar letterlijk bij haar nek en duw haar voor me uit naar het kantoor. Nadat ik de deur achter mij heb dichtgetrokken, zet ik haar in de bureaustoel. “Zet de computer aan.” Haar blik is onverzettelijk. “Ik weet niet hoe dit ding aan moet. Dat heeft me nooit iemand geleerd.” Op het moment dat ik over haar heen buig om de P.C . aan te zetten voel ik haar lippen in mijn nek. Ik schiet overeind. “Wat stelt dit voor Ellen?” Terwijl een blos over haar gezicht trek begint ze te stotteren. “Ùh.. ì… Ik kon ..n.. niet anders… W..waarom kun je niet van mij… net als van haar.”
Ik draai me om. “We gaan aan ’t werk. Dubbelklik maar op Excel.” “D..dubbelklik? Èksel?” Het blijkt dat zij zelfs de basis van het werken met een PC niet machtig is. Ik trek een kruk bij leg haar een aantal basiszaken uit en beantwoord haar vragen. Ondanks de moeilijke start toont zij zich een geïnteresseerde en snelle leerling. Al snel moet ik voor mezelf erkennen dat mijn eerste stappen op Windows gebied alleszins veel moeilijker waren geweest. Het is vooral aan ’t uithoudingsvermogen van Ria te danken geweest dat ik deze techniek uiteindelijk ten volle had weten te omarmen. Nadat we de voorraad hebben bijgewerkt laat ik haar zien hoe zij, op basis van een offerte, de rekening kan genereren. Haar enthousiasme als ze ziet dat alle relevante gegevens uit de offerte automatisch worden ingevuld, laat haar glimmen. Het is in een oogwenk dat ik soms de Ellen van de oude dia’s terugzie.
“Kun je me dat ook leren John?” “Wat bedoel je?” “Nou dat van dat èh, alles uit de offerte, ook in zo’n rekening komt.” “Nee.. Sterker nog, ik weet zelf ook niet hoe dat precies werkt… Mijn vrouw.. Ria, zij heeft dat gebouwd… Iets met sjablonen of zo… Ik ben blij dat het nog steeds werkt.” “Ik zou dat best wel willen leren.” Ik denk even na… “Waar denk je nou aan John?” “Om eerlijk te zijn. Ik twijfel. .. Ik twijfel of ik in je wil investeren.. Jij , je gedrag… Ik weet ’t niet.” “Wat weet je niet?” Ik kijk in het vragende gezicht van Irma die met twee dampende mokken koffie binnenkomt. “Hij weet niet of ik het waard ben om in te investeren.” “Dat vind ik niet vreemd Ellen… Als je mijn dochter niet was…” “Wat dan Mama. Had je me dan op straat gezet?” Het verdriet is Irma van ’t gezicht te lezen op het moment dat ze knikt. Ellen springt op en neemt haar moeder in haar armen. Door deze onverwachte move klotst koffie vanuit de mokken op de vloer en over mijn benen. “Shììììiit , dat is heet.” Ik trek mijn riem los en schuif de broek naar beneden. “Au.. s.. Sorry, dat wilde ik niet.” “Is al goed. Ik ga me gelijk douchen.”
Als ik even later, gedoucht en geschoren in mijn badjas in de woonkamer kom zit Irma te bladeren in een fotoalbum. “Is Ellen al naar bed?” Ze kijkt lachend naar me op. “Nee zij is zich verzorgen.” “En.. Is het weer goed tussen moeder en dochter.” “Dat is het in wezen altijd wel geweest John. Zeker, zo af en toe zou ik haar genadeloos door elkaar willen schudden… Maar eigenlijk kan ik haar ook begrijpen… Het is al de tweede keer dat de man van haar dromen, haar voor de neus wordt weggekaapt. Eerst door Ria en nu, nota bene, door haar eigen moeder.” “Dat vind ik spijtig voor haar. Echt Irma… Maar ik… Ik voel niet voor haar, niet wat ik voor jou voel.” “Ik snap dat niet John… Wij, Ellen en ik, lijken erg veel op elkaar. Bovendien is zij bijna 25 jaar jonger dan ik…. Of is het omdat zij een beetje mollig is?” “Dat laatste zeker niet Irma. Het is meer.. Ze straalt niets uit… Niet zoals jij. Jij straalt onversneden vrouwelijkheid uit. Op die oude dia’s… Ik zag dat laatst pas… Daar was ze een echte tienervamp… Die sexappeal; dat is verdwenen.” “En stel nou dat … die sexepiel, zoals jij dat noemt, terug zou komen.” “Dan lieverd… Dan had ik mogelijk een probleem.” De manier waarop ze me aankijkt raakt me diep. “Geen probleem jongen. Hooguit een uitdaging.” “Hoe bedoel je.” Ze schudt, raadselachtig lachend, met haar hoofd. “Ik zou best een glaasje wijn lusten.”
Ik hoor de trap kraken. “Zal ik dan maar gelijk drie glazen inschenken.” “Dat lijkt me een uitstekend plan jongen.”
De goorwitte badjas die Ellen draagt heeft zeker ooit betere tijden gekend. Nu vermag hij nauwelijks het eveneens aftandse flanellen bloemetjes nachthemd te verbergen. Ellen kijkt van mij naar haar moeder. Het is duidelijk dat zij zich schaamt voor haar outfit. “Ik denk dat het aan de tijd is dat we jou eens in het nieuw steken lieverd. Hoe zou je het vinden om zaterdag samen de stad in te gaan?” “Ik zou wel willen mama.. Je weet toch dat ik geen geld heb.” “Dan moet ik mijn spaartegoeden maar even aanspreken. Ik kan het niet aanzien dat mijn dochter er als een clochard bijloopt.” Ze wijst naar het derde glas op de salontafel en kijkt me aan. “Is die voor mij?” Ik knik. “Dank je.” Ze neemt een flinke slok en begint te blozen. ” In zekere zin ben ik ook een clochard.” “Dat is misschien wel zo. Maar jij hebt het zelf in de hand. Ik bied je kost, inwoning en mogelijk op termijn een betaalde baan. Het is aan jou.” “Wat is aan mij? Niet tegenspreken en vooral goed luisteren naar mijn baas en moederneuker.” “Ellen!” “Laat maar Irma… Ja Ellen, als jij het zo wil uitdrukken. Dan is het dat… Ik zou het echter fijn vinden om zo nu en dan te worden tegengesproken. Ik kan genieten van iemand die meedenkt en discussieert zolang dat maar op basis van wederzijds respect is. Ik bedank voor onnodig kwetsende opmerkingen, geboren uit onvrede en frustratie.” “Maar het is voor mij ook kwetsend…” haar stem zakt naar een fluistertoon “… dat jullie het met elkaar… Ik bedoel,het samen fijn hebben.” Irma trekt haar dochter naast zich op de bank en legt een arm om haar heen. “Het is niet mijn intentie om je daarmee te kwetsen lieverd…. Ik had zelf nooit gedacht dat ik nog ooit zo verliefd zou worden. Ik heb zelfs geprobeerd me daartegen te verzetten.” Ellen buigt naar haar moeder toe en kust haar op de mond. “Ik gun het je Mama.. Echt… Maar het doet tegelijkertijd ook pijn.”
Ongevraagd schenk ik de glazen bij terwijl ik zie hoe Irma haar dochter knuffelt als ware zij een nog onvolgroeide onzekere puber.
“Ik heb met Yvette gesproken. Zij en Brenda verwachten jou met Ellen vrijdagmorgen voor een fotoshoot.” “Moet ik mee?” “Nou moet je mij niet aankijken. Dat idee kwam van Yvette. Dat bespreek je morgen maar met haar.” “Ik had ’t kunnen weten… Die perverse griet heeft zo haar eigen plannetjes.” “Ik hoor ’t wel.”
Ik hoor Irma gapen. Op mijn vraag of ze moe is knikt ze bevestigend. “Ik denk dat ik zo naar bed ga.” “Wat ga je doen mama. Naar bed of slapen.” “Het gaat je weliswaar geen ene moer aan. Maar als je het zo precies wil weten. Vandaag ga ik meteen slapen. Mijn oude lijf heeft rust nodig.” Ellen kijkt mij strak aan. “Misschien dat je toch beter kunt omkijken naar een jonger exemplaar.” “Daar kon je wel eens gelijk mee hebben… Maar heb jij een idee waar ik dan zou moeten kijken?” Dat mijn opmerking doel treft is te zien aan haar strakgetrokken, trillende bovenlip.”Ik ga ook naar bed!” “Nou welterusten dan lieverd.” De manier waarop zij de woonkamer verlaat en vervolgens de trap oploopt doet deken aan een stampvoetende teenager. Ik sta op en til de verbaasd kijkende Irma van de bank. “Gisteren was het je dochter, vandaag is het jou beurt om op handen naar boven te worden gedragen.” Ze lacht nerveus. “Vanavond echt niet John.” Op de slaapkamer aangekomen leg ik haar voorzichtig op bed en begin mezelf uit te kleden. “Zal ik dan toch maar ’t jongere exemplaar opzoeken?” Onderhand is Irma begonnen met het losknopen van haar blouse. Ze kijkt me op een eigenaardige manier aan. Bij haar volgende opmerking valt mijn mond open van verwondering. “Daar heb ik over nagedacht jongen. Geloof het of niet, maar die gedachte was uitermate opwindend.” Ik laat mijn broek zakken, ga op bed zitten en kijk haar aan. In haar gezicht is geen spoor van cynisme of twijfel te zien. “Die had ik niet verwacht Irma.” “Ik zou liegen als ik zei ik ook niet. Maar er is te veel gebeurt en ik heb geen zin meer om mijn ware gevoelens langer te verstoppen. Bovendien heb ik vertrouwen in jou John en ik weet dat jij dit vertrouwen nooit zult beschamen.” Inmiddels zijn wij beiden op ons ondergoed na naakt en ik kruip naast Irma op bed. Zij draait haar rug naar me toe. “Haak jij m’n beha even los?” Zonder haar borstjes aan te raken help ik haar uit het kanten niemendalletje. Zij draait op haar rug en kijkt me verliefd blozend aan. “Wat is het dat je me wil je vertellen liefje.” “Ik houdt van haar John… Al vanaf dat ze een tiener was, heeft mijn liefde voor haar verboden vormen aangenomen.” “Verboden vormen?” Ze knikt. Vanuit een ooghoek zie ik hoe haar rechter hand van bovenaf in haar slipje glijdt. “Ik werd een soort van verliefd op haar. Ik deed mijn best om haar te betrappen als zij zichzelf bevredigde.” “En als dat lukte?” “Als dat lukte dan vingerde ik mezelf aan de andere kant van de deur. Zonder dat ze het wist, is ze vroeger regelmatig samen met mij klaargekomen.” Ik hoor een korte klik en voel een koel briesje langs mijn rug gaan. Hierin moet mijn achternicht haar hand hebben, de deur van mijn slaapkamer is nog nooit vanzelf open gegaan. Op het moment dat Irma merkt dat ik naar de hand in haar slip kijk, wil ze hem terugtrekken. Ik schudt mijn hoofd, buig over haar heen alsof ik haar ga zoenen en fluister in haar oor. “Ga door liefje, dan kun je weer samen komen.” Nauwelijks hoorbaar fluistert zij terug. “Ellen is ze…?” Ik ga weer overeind zitten en knik.. “Vinger je nou maar liefje… Ik wil zien hoe je jezelf een orgasme bezorgt.” Haar blos wordt zo mogelijk nog dieper en reikt tot over haar tietjes. Haar tepels zijn zichtbaar verhard en alhoewel ze me uitnodigen, blijf ik sterk. Ze spreidt haar benen. Ondanks dat het slipje haar lekkernij aan mijn ogen ontrekt is duidelijk te zien dat ze twee vingers in haar flamoes schuift. Haar opwindende geur prikkelt mijn neus en smaakpapillen. Haar ogen zijn gesloten en haar tong zit tussen haar tanden geklemd. Ik fluister in haar oor “Denk je aan Ellen?” Haar knikje is nauwelijks zichtbaar. Voorzichtig schuif ik mijn short een stukje naar beneden en ik leg mijn hand om mijn kloppende pik. Het duurt even voordat ik het ritme van mijn trekken op haar gevinger heb afgestemd. Plotseling hoor ik afgeknepen gekreun vanaf de overloop. Irma’s ogen schieten open, een glimlacht krult om haar lippen. Blijkbaar heeft het gekerm van haar dochter Irma verder geënthousiasmeerd. Haar vinger- en derhalve ook mijn trektempo gaat fors omhoog. Het gesop dat zich aan mijn oren opdringt, bereikt een stereo effect. In zekere zin zit ik in een sandwich. Rechts van mij ligt irma en achter mij, op de overloop, vingert Ellen zich naar een hoogtepunt. “Ooh meisje… Mama is er bijna..” ik knijp wat harder in mijn pik. Ik wil koste wat het kost de centrale plaats in dit trio-orgasme voor mezelf opeisen. “Óóóó … Jááááááá..” Irma’s heupen schieten omhoog op hetzelfde moment dat mijn eerste straal haar buik treft. Zo er nog geluid vanaf de overloop was te horen dan heb ik dit gemist. Wat ik wel weer hoor is het geluid van de deur van de logeerkamer die voorzichtig in het slot wordt getrokken.
“Je hebt me ondergespoten.” Ik schiet in de lach om haar verontwaardigde gezicht. “Ik heb anders niet de indruk dat jij het droog hebt gehouden.” “Maar ik had dat best wel gelust.” Dat kan toch nog steeds lieverd.” Ik buig over haar heen en slurp de spermaslierten zorgvuldig van haar buik. Als ik mijn gezicht boven het hare posteer opent ze meteen haar mond. Ik laat het zaadmengsel, vermengt met speeksel in haar mond lopen. Het is zichtbaar met smaak, dat zij even later alles doorslikt.
“Wat doe je toch met me? Ik was eigenlijk veel te moe.” “Ik? Wat ik doe?”Volgens mij was ik het zijwieltje aan een ongebruikelijk moeder-dochter tandem.” Ze komt omhoog en kust me. “Jij bent veel meer dan een zijwieltje John. En dat ben je niet alleen voor mij. Wen daar maar aan.” “Wat bedoe…” Ze legt een vinger op mijn lippen. “Sssst, naïef neefje van me. Tante moet nou echt gaan slapen.” Ik dek ons toe met het dekbed en zoen haar kort op haar mond. “Welterustù tante.” “Trustùh neefje.”
In de daaropvolgende dagen raakt mijn ‘gezinnetje’ steeds beter ingespeeld. Het afgesproken reglement noch de strafpunten bleken nodig. Het is Ellen die steevast voor het ontbijt zorgt. Na een werkdag met Piet en Yvette is het zijzelf die het initiatief neemt om, na het avondeten, samen met mij op de PC aan de administratie te werken. Ze is niet alleen leergierig maar leert ook erg snel. Het valt me op dat zij zelfs de kennis die zij overdag in de praktijk opdoet al snel in de theorie van het boekhouden weet te integreren. Haar laatdunkende en soms denigrerende opmerkingen met betrekking tot Yvette’s werken en levensstijl zijn getransformeerd in lovende woorden en zelfs bewondering. Met name het feit dat Yvette op haar jonge leeftijd zowel in haar werk alsook in haar relatie letterlijk haar mannetje staat, vervult haar blijkbaar met ontzag.
Zo wordt het al snel donderdagavond. Net als de avond tevoren is het Irma die ons met de mededeling dat de wijn is ingeschonken iets na negenen achter de PC en uit kantoor lokt.
“Jullie weten echt niet van ophouden hè?” “Sorry Mama, maar het is erg boeiend en ik moet nog veel leren. Ik had nooit gedacht dat ik er spijt van zou krijgen dat ik mijn opleiding heb afgebroken.” “Alleen daarvan? Of toch ook van de man en het geloof waarvoor je bent gestopt?” In tegenstelling tot nog maar één week geleden schiet Ellen nu niet in de weerstand.” Het is opmerkelijk dat zij over haar moeders tegenwerping nadenkt. “Hmmm… Ik denk dat het noch Jacob, noch zijn geloof zijn geweest. Ik was op zoek naar houvast. De familiare en relationele geborgenheid waarop ik mijn zinnen had gezet was, hoe moet ik het zeggen… èh… verdampt voor mijn ogen. Ik was ziende blind, sprong in ’t diepe … verdronk, en was niet bij machte, nog gewild, de toegeworpen reddingsboeien te vangen.” Bij de laatste woorden biggelen enkele tranen over haar wangen. Ik schuif een lok haar uit haar ogen. Kijk me aan Ellen. “Hoe sta je nu in de wedstrijd. Hoe zie jij je toekomst?” De al bijna hulpeloze blik die zij me toewerpt treft mijn hart. “De wedstrijd?” “Laat maar, dat is een mode uitdrukking.. Ik bedoel eigenlijk hoe…” Ze schudt heftig met haar hoofd. “Neen eigenlijk is die uitdrukking wel passend. In zekere zin ben ik uit de wedstrijd gestapt. Jij bent van Mama en ik voeg mij daarin. Ik ben gaan beseffen dat strijd niet de manier is om jou hart te veroveren. Strijd verkilt mijn relatie met Mama en met jou.” “En hoe zie jij onze relatie.” “Onze re-la-tie..?” Ze laat de woorden over haar tong rollen. “Onze relatie is als, althans van mijn kant, als een tussen broer en zus. Zeg maar, Ik hou van je, wil altijd voor je klaarstaan zonder dat er een seksuele component bij komt kijken.” Irma is al een hele tijd stil maar mengt zich nu ook in het gesprek. “Ben je wel eerlijk lieverd… Die seksuele component zoals jij het zo mooi noemt, is die er echt niet.” Ellen begint zichtbaar te blozen. “Jij weet dat die er is Mama. Jij als geen ander weet dat er zelfs een soort van spanning is tussen ons… Die was er overigens al lang voordat…” “Voordat ik met John aanpapte?” Ze knikt verdrietig.” “Ìk… Ik probeer die spanning te onderdrukken, maar soms, soms…” “Soms bevredig jij jezelf!” Zij kijkt naar de grond, haar knikje is nauwelijks waarneembaar.
Achteraf weet ik niet waarom ik het doe of wat me heeft gestuurd. Ik zet een hand onder haar kin en draai zo haar gezicht naar me toe.” Dat moet afgelopen zijn, Ellen. Het is afgelopen met je gluur- en masturbatie sessies.” Voor even keert de onverzettelijke , stuurse Ellen terug. “En dat maak jij uit? Denk na man… Hoe wil jij voorkomen dat ik over jullie fantaseer… ‘Die gedanken sind Frei!’… Daar kun je met geen reglement op de wereld iets aan veranderen.” “Je laat me niet uitpraten trutje. Wat ik eigenlijk bedoelde is… Is dat ik vindt dat het afgelopen zou moeten zijn met jou eenzame seksbeleving… Maar blijkbaar heb jij daaromtrent je eigen ideeën.” “Mà… m… maar John…” “Te laat vrouwtje. Je zult moeten leren dat het uitsluitend je eigen ongedurigheid is, die je in de weg zit.” “Ik èh.. Mag ik naar bed?” “Van mij wel.” Ze staat op, drukt Irma een goede nachtzoen op haar voorhoofd en draait zich, zonder mij nog een blik te gunnen, om. “Welterusten Ellen. En denk eraan, ik wil je niet op de overloop horen en onze slaapkamerdeur blijft dicht.” Voor een moment verstart ze en staat ze als een zoutzuil op de drempel naar de hal. “Ik heb je begrepen John… Welterusten.” Terwijl ze de woonkamerdeur achter zich dichttrekt voel ik de hand van Irma op mijn schouder.
“Je maakt me nieuwsgierig Jongen. “Wat als ze zich niet had verzet?”
“Om eerlijk te zijn; dat weet ik niet… Ik weet niet wat over me heen kwam… Ik dacht er niet bij na.” “Zou het niet kunnen dat je gevoel het overnam van de meestal zo rationele John?” “Hmm, dat moet wel bijna zo zijn… Als zij zich niet had verzet…” “Had je haar dan uitgenodigd?” “Uitgenodigd waarvoor?” “Bijvoorbeeld om op de slaapkamer te komen kijken?” Ik neem een slok wijn en denk na. “Ik weet ’t eigenlijk niet… Maar stel dat… Hoe zou jij dat hebben gevonden?” Nu is het aan Irma om haar glas leeg te drinken. ” “Enerzijds zou ik me enorm schamen, maar anderzijds voelt, alleen het idee al… èh, opwindend.” “En nou. Ben je nu opgewonden?” Met inmiddels een flinke blos op haar wangen knikt ze. “Je zult me wel een pervers oud wijf vinden. Zeker omdat ik nota bene opgewonden wordt door mijn eigen vlees en bloed.” “Je hebt helemaal gelijk ik vind je een pervers oud wijf maar,..” Ik zie dat Irma’s gezicht verschiet. “Laat jij me nou alsjeblieft wel uitpraten, de appel is in jullie geval echt niet ver van de boom gevallen. Wat ik wilde zeggen is dat ik alleen maar meer liefde voel voor mijn perverse oude tante.” Bij mijn laatste woorden sta ik op en buig over haar heen. Zij ontvangt mijn mond met een bijna ongekende gulzigheid. Wanneer wij minuten later lossen is ze buiten adem. “Ik wil je Jongen.” “Ik jou ook lieverd.” Ze schudt met haar hoofd. “Ik bedoel… Ik wil je piemel in mijn mond… Ik wil ’t drinken.” Haar handen verhuizen naar bovenkant van mijn pantalon. Ze trillen zichtbaar als ze de broek open knoopt en gelijk daarna tot op mijn knieën naar beneden schuift. Al snel volgt mijn short de pantalon. Door de opwindende situatie heeft mijn jongeheer zijn groeispurt al ingezet. Bij het ophappen van mijn pik legt Irma dezelfde gulzigheid aan de dag als zonet nog bij het kussen. Slurpend op mijn eikel kijkt ze me van onderop vragend aan. Ik knik “je doet ’t lekker schatje.” De bevestiging enthousiasmeert haar blijkbaar nog meer. Ze heeft zeker niet de finesse die Ria bij het pijpen aan de dag legde, maar dat maakt zij met haar hartstocht meer dan goed. Bij Ria hoorde ik niets. Geen gezuig of geslurp. Zoals ook bij de andere seks, legde zij bij het geven en ontvangen van orale seks een zekere ingetogenheid aan de dag. Elegantie in al haar doen en laten was Ria op haar lijf geschreven. In wezen is Irma helemaal niet zo anders. Ook bij haar staat elegantie in gedrag en uiterlijk hoog in het vaandel. In tegenstelling tot Ria is zij echter wel in staat haar keurigheid tijdens de seks te laten varen. Het voelt alsof ik mijn pik in een draaiende hete wasmachine heb gestoken. De overgave die Irma aan de dag legt is olie op het vuur van mijn geilheid. Als onze ogen elkaar opnieuw treffen bereik ik mijn kookpunt. Ik moet me bedwingen om in mijn orgastische kramp niet in haar keel te stoten. “Jááá… Irm…áááááhh. Op het moment dat ik mijn ogen open, hebben we gelijk weer oogcontact. Ze heeft mijn eikel nog in haar mond en perst met een hand om de stam de laatste druppels sperma in haar mond. Het is waarschijnlijk daardoor dat de gewoonlijk optredende postorgastische verslapping uitblijft. Als zij opnieuw de orale aanval opent duw ik haar voorzichtig terug. “Doe ik ’t niet goed?” Ik til haar onder haar armen omhoog en kijk haar van dichtbij aan. “Je deed het meer dan goed liefje. Maar mijn eikel is kort nadat ik ben klaargekomen supergevoelig. Haar lach is ontwapenend. “Net zoals mijn kietelknopje dus.” Ik schiet ook in de lach. “Ik heb dan wel niet zo’n kietelknopje, maar ik denk ’t wel.” Onze monden vinden elkaar en ik proef haar met mijn zaad aangelengde speeksel”
Achteraf is onduidelijk van wie het initiatief is uitgegaan. Feit is dat wij even later innig kussend op bed liggen. Na een tijdje duwt zij me van zich af en kijkt me vol twijfel aan.”Ik wil het zo graag John, met jou bedoel ik. Maar toch ben ik bang.” Ik druk een zoen op haar neus. “Je zult me toch een hint moeten geven liefje. Voorlopig praat je nog in raadsels.” “Èh ja. Laat maar. Het was maar een gedachte, boven dien heb ik niet zo’n klysma gedaan.” “En hoelang speelt mijn lieverd met al met die gedachte?” “Ei… Eigenlijk al sinds die keer dat je me verteld heb dat Ria en jij… Je weet wel, toen we elkaar met dat trilapparaat hebben verwend. Het idee dat je me in mijn achterste neukt is heel erg opwindend, maar ik denk dan ook gelijk terug aan de helse pijn van die keer dat Karel het probeerde.” Ik streel haar gezicht en laat mijn hand langzaam via haar hals en borstjes naar haar buik wandelen. Het voelt ook nu weer als een fijne bevestiging dat de spieren in haar buikwand onder invloed van mijn strelingen, samentrekken. “Je legt de lat wel meteen erg hoog liefje. Het is echt niet zo dat ik Ria gelijk de eerste keer dat het bij ons opkwam anaal heb ontmaagd. In zekere zin had zij dat al veel eerder zelf gedaan?” “Zelf gedaan? Maar hoe…” “Om niet te ver uit te wijden. Al tijdens haar jeugd had zij ontdekt dat zij het fijn vond als zij haar anus betrok bij haar masturbatie spelletjes.” “Ik.. Ik heb dat nooit gedaan.” “Stil nou meisje. Even geduld als grote mensen praten.” De glimlach die op haar gezicht verschijnt, verdrijft alle twijfel en spanning.
“Zoals ik al zei. Ria had dat wel ontdekt. Op een bepaald moment is zij ook gaan experimenteren met voorwerpen in haar anus te stoppen voordat of terwijl ze met zichzelf speelde.” Ik zie vraagtekens op Irma’s gezicht. “Naar ik heb begrepen vond zij het dikke rubberen handvat van een van haar haarborstel ’t lekkerst. Dat smeerde ze van tevoren in met vaseline. Tegenwoordig zijn daar allerlei prettige glijmiddelen voor op de markt. Er zijn zelfs crèmes die een beetje verdovend werken.” “Ik voel me soms erg dom John. Vooral op ’t gebied van seks. Veel meer dan wat inleidend strelen en vervolgens de daad, was er in onze tijd niet bij.” “Je bent een Kind van jou tijd schatje. De kerk bepaalde wat en liefst ook, wanneer en hoe het in de slaapkamer gebeurde. Bovendien was het genot van de man, zijn zaadlozing, het enige dat nodig was voor een succesvolle conceptie.” Irma schiet in de lach en begint tegelijkertijd te blozen. “Heb ik wat verkeerds gezegd?” “Nee jongen. Het schoot me net te binnen dat al jou zaadlozingen niet tot die bevruchting hebben geleid. En nou stort jij je lekkere zaad ook nog eens op de verkeerde plaatsen.” “Hoezo op de verkeerde plaatsen?” “Begrijp me niet verkeerd John. Ik ben dan wel geen Einstein, maar zelfs ik weet dat zaadjes in de maag of in de darmen nooit tot een bevruchting kunnen leiden.” Ik probeer mijn meest verwonderde gezicht op te zetten. “En dat hoor ik nu pas! Waarom heeft Ria me dat nooit verteld?” Bij mijn laatste woorden schiet ik in de lach, waardoor Irma begrijpt dat ik haar voor de gek houd. Ze knijpt me gevoelig in een tepel. “Auw!” “Eigen schuld. Moet je oude mensen maar niet voor de gek houden.”
Ik draai om en trek de la, van wat Ria’s nachtkastje was, open. Een half jaar na haar overlijden heb ik al de aangebroken potjes en tubetjes van haar spullen en onze speelsmeerseltjes weggegooid. Mijn geheugen heeft me niet in de steek gelaten achter een pot Nivea en een flacon massageolie vindt ik een onaangebroken tube van Ria’s favoriete glibbercrème. “Als je nog wil kun je nu op je buik gaan liggen. Dan bereid ik je achterpoortje alvast voor.” “Kan dat niet anders? Ik zou graag willen zien wat je met me doet.” Ik pak een kussen. “Bips in de lucht liefje.” Nadat ik nog een extra kussen in haar rug heb gelegd ligt Irma klaar. De Spanning is haar duidelijk aan tezien. “Zo wordt het niks liefje.” “Ùh.. Waarom niet.” “Naast goede smering is ontspanning het toverwoord… Zullen we wachten tot..” Ze schudt energiek met haar hoofd. “Dan wordt ik alleen maar meer gespannen. Ik wil het in ieder geval proberen … Nu!
Ik open de tube en duw een portie van de glijgel op een vinger. Vervolgens wrijf ik het goedje rondom haar anus. Al bij de eerste aanraking trekt haar sluitspier samen. Nadat ik nog een paar keer gel op en rondom haar anus heb gesmeerd blijft dit aanspannen achterwege. Met nog een beetje extra crème op mijn wijsvinger zet ik, Irma in het gezicht kijkend, voorzichtig druk op het strak gesloten achterpoortje. Haar mond is het spiegelbeeld van haar anus. Die is in eerste instantie ook aangespannen en gesloten. Met dat ik de spanning rondom haar mond zie verdwijnen, verdwijnt deze ook uit haar sluitspier en glijdt mijn wijsvinger langzaam bij haar binnen. Door met mijn vinger te draaien verdeel ik de glijgel en betast ik haar hete binnenkant. “Hoe voelt dat liefje?” “`eh.. vreemd… Vreemd maar niet onprettig.” “Zal ik doorgaan.” Ze knikt ze lalleen maar. Ik trek mijn vinger terug en spuit met de tube een flinke klodder gel rechtstreeks op haar sluitspier. Waarschijnlijk door het temperatuurverschil spant deze weer kort aan. Als ik mijn vinger opnieuw inbreng gaat dit al een stuk soepeler. Ik duw hem dit keer helemaal naar binnen en masseer draaiend de binnenkant van haar endeldarm. Nu is haar gezicht is ontspannen en het sliertje helder vocht uit dat haar kutje loopt verraadt haar opwinding. Na het aanbrengen van nog wat extra gel trek ik mijn wijsvinger kort terug en zet gelijk daarna met twee vingers druk op haar anus. Na een korte aanspanning ontspant zij weer. Desondanks wordt ik niet toegelaten. Ik zie hoe zich zweetpareltjes op haar bovenlip vormen. Ik verminder de druk. “Ga door!” Ik volg haar ‘bevel’ en verhoog de druk opnieuw. Ik wil alweer bijna opgeven als haar sluitspier zich heel langzaam wijdt en zodoende mijn vingers toegang verschaft. Als ik langzaam door duw hoor ik Irma diep zuchten. Het zijn haar ogen die me vertellen toch vooral door te gaan. Nadat ik haar gloeiende binnenkant met mijn vingertoppen heb verkent begin ik haar achterdeurtje te vingerneuken. “Speel met jezelf liefje.” Haar nee schudden is nauwelijks waarneembaar. Ik trek mijn vingers terug tot het eerste kootje en hou stil. “Pestkop!” Haar laatste opmerking ten spijt beweegt zij toch een hand in de richting van haar kutje, sopt haar middelvinger kort in haar schede en legt die vervolgen op haar kittelplekje. Het is alsof we op elkaar wachten. Ik win. Pas op het moment dat zij zichzelf begint te bespelen duw ik naar binnen. Ik doe aan synchroon vingeren en stem de snelheid en kracht waarmee ik haar kontje vinger per direct af op haar handwerk. Veel sneller dan verwacht begint Irma ongecoördineerd met haar kont te draaien. Haar mond staat open en ik zie hoe en sliertje spuug vanuit een mondhoek op het kussen druipt. Plotsklaps stokt haar adem en duwt haar kont omhoog. Omdat ik deze reactie al had verwacht stoot in datzelfde ogenblik mijn vingers nog een keer krachtig in haar gat. De kreet die Irma slaakt doet pijn in mijn oren. Als haar kont terugzakt in het matras is het alsof een ballon leegloopt. Haar adem ontsnapt met een sissend geluid tussen aan haar tanden. Haar heupen schokken nog zeker een minuut na waarbij mijn vingers op datzelfde ogenblik klemvast in haar achterpoortje zitten. Onverwacht wordt op de deur van de slaapkamer geklopt. “Mama… Mama… Is alles goed met je.” Uit Ellens stem klinkt oprechte bezorgdheid. Irma’s blik treft de mijne. “Alles oké Ellen.” “Mag ik even binnenkomen John? … Alsjeblieft?” Ik kruip omhoog en trek het dekbed over ons heen. “Kom maar.” Weifelend komt ze binnen, loopt naar de kant waar Irma lig en gaat naast haar op de rand van het bed zitten. “Ik ben wakker geschrokken omdat ik dacht dat ik je hoorde gillen… ik èh, werd bang.” Irma leg een hand op het bovenbeen van haar dochter. Ogenblik lieverd… Ik moet .. ef, fè op.. adem …komen.” Zelfs in het zwakke licht van het nachtlampje is de opkomende blos bij Ellen te zien. “Die schreeuw… kwam dat door? Waren jullie? …. Sorry.” Ellen wil opstaan maar Irma houd haar tegen. “Wacht even… Lieverd.” Ellen kijkt mij nu onzeker aan. In die onzekerheid meen ik ook verdriet te zien. “Kijk me aan Ellen… …. John …. Je zult het waarschijnlijk niet willen horen… Maar hij laat je oude moeder dingen voelen die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ik wil me daar niet voor schamen. Al zeker niet ten opzichte van jou.” “Dat hoef je ook niet Mama.. Maar ik… Ik zou… Ik wil nu eigenlijk weer gaan slapen.” ‘Weet je dat zeker lieverd?” Ik zie weinig overtuiging in haar knikje en het doet me op de een of andere manier zelfs zeer als zij even later met afhangende schouders de slaapkamer verlaat en de deur weer achter zich dichttrekt.
Irma draait zich naar me om. “Wat doe je toch met me jongen. Waarom heb je me niet gewoon geneukt daar…” “Waar liefje… Je moet wel duidelijk zijn. Of schaam je jezelf wel voor mij?” “In m’n kont, m’n gat. Is dat wat je wil horen?” “Veel beter liefje… Maar waarom die haast. Je anus moet eerst nog wennen aan indringing vanaf buiten. Door je met m’n vingers te neuken had ik veel meer controle. Ik was bang dat als ik je met mijn piemel zou nemen, mijn geilheid het van me had overgenomen. Ik wilde dat je van deze anale ervaring zou genieten. En zo ik, en zelfs Ellen, hebben gehoord, is dat redelijk gelukt.” En of dat gelukt is. Ik ben alleen bang dat ik het bed moet verschonen. Ik geloof dat ik beetje geplast heb.” Ik sla het dekbed terug en wrijf met twee vingers over de natte plek in het laken ter hoogte van haar kruis. Vervolgens steek ik mijn vingers in mijn mond en lik ze schoon.” Haar mond valt open van verbazing en walging. “Viezerik!” “Hoezo liefje.. Ik proef van alles maar zeker geen urine.” “Maar stel dat het wel urine was geweest?” “Dat had me echt niet uitgemaakt Irma. Ik weet van Ria dat de urine van een gezond iemand steriel is. Er zijn zelfs mensen die elke ochtend hun eigen urine drinken.” “Dat heb ik ook wel eens gehoord. Maar ik moet daar niet aan denken.” “Dat hoeft ook niet. Wat denk je krijgt deze viezerik wel nog een goeie nachtzoen?” Zonder twijfel en voorbehoud trekt ze mijn gezicht naar het hare en dringt haar tong mijn mond binnen. Ze is weer helemaal buiten adem als ze uiteindelijk lost. “Vind je het niet erg om zo te gaan slapen?” “Hoe, zo?” “Met een stijve lat, bedoel ik.” “Die stijve lat, zoals jij het noemt, is een eerbetoon aan de hartstochtelijke, mooie vrouw die naast me ligt. Hij wacht geduldig op z’n volgende beloning.” Ze lacht “En die zal hij krijgen ook… Welterusten John.” “Trustùh liefje.”