Boekenbal (4)

De druilerige regen die op me neerdaalde toen ik het Krasnapolsky Hotel verliet was geen gunstig voorteken. Het was grijzig donker, en door de bewolking was er niets aan de hemel te zien. Terwijl ik buiten mijn gezicht voelde nat worden, hoorde ik achter me een schreeuw. Mijn aandacht werd getrokken door een blonde verschijning, die gevolgd door een brunette zich een weg baande naar een taxi. Natuurlijk herkende ik het silhouette van Nederlands meest actieve presentatrice meteen. Ze verschijnt bijna elke dag op de TV en is overdominant aanwezig. Ze droeg een zwarte knierok, en zwarte pumps. Pas toen ze instapte zag ik de rode zool, behorend bij een exclusief merk. De tweede dame die een tweetal tassen droeg en een laptop tas schoot achter haar aan de wagen in. Ook zij was hooggehakt, zij het naturel. De wagen reed piepend weg, een waaier achter zich latend. De twaalf minuten die ik moest lopen naar mijn eigen auto gaven me even de tijd te reflecteren over de afgelopen twee dagen. Mijn kaak deed nog steeds zeer, en ik had spierpijn op diverse plaatsen in mijn lichaam. Wel genotspijn van de heerlijke inspanningen die ik had gedaan. Een brede glimlach bleef op mijn gezicht hangen terwijl de beelden voor mijn ogen nogmaals herhaald werden. Een luide toeter deed me ontwaken en direct opzij springen. Een grote SUV passseerde rakelings langs me heen, en een breed waterspoor vloog er van af. Ik stond op de stoep, maar dat maakte hier niet echt uit. Lichtjes vloekend doordat mijn broek en schoenen nu doornat waren bereikte ik mijn auto. Ik trok de achterklep open en pakte mijn reservekleding en gymschoenen. Altijd als ik naar Amsterdam afreisde nam ik dit mee, want je weet maar nooit hoe het afloopt daar in de hoofdstad. En omdat ik me goed had voorbereid om eventueel ook nog echt te overnachten, zat er nog een kledingzak in de auto. Maar iets in me zei die kleding maar te laten voor wat het was. Misnoegd nam ik plaats in de wagen en kleedde me uit, gooide de natte broek aan de kant en verwisselde schoenen en sokken, na ze eerst te hebben afgedroogd. De autoruiten besloegen door het vocht in de auto, en ik zette de airco aan voordat ik bij het aantrekken van mijn trainingsbroek me bijna dood schrok. Een flink hoofd, met ene plat gezicht zat tegen het raam gedrukt dat probeerde gade te slaan wat ik aan het doen was. Het zag er niet uit, misschien was het wel een zwerver. Zodra ik mijn broek aanhad, en weer fatsoenlijk op de bestuurdersplaats zat, startte ik gelijk de motor. Weg hier. Weg uit deze natte stad, waar allerlei ranzige figuren naar buiten komen als het weer slecht word. Een tijdje later, rijdend over de A2 naar het zuiden zag ik voor me ineens allerlei remlichten flitsen. Automatisch trapte ik mee op de rem, en probeerde de reden te ontdekken. Ergens rechts stond een auto met pech. Ernaast stonden twee dames te zien aan de rokjes, waarvan er één duidelijk blond was. Gedachteloos remde ik verder hard af, en parkeerde een tiental meter voorbij de pech auto half in het gras/in de berm. Ik stapte uit en greep snel een paraplu mee. Langzaam wandelde ik naar de twee vrouwen toe, die met een dun regencapuchonnetje in de berm naast de auto stonden te wachten. Ze zagen er uit als twee verzopen katjes, die niet meer wisten of ze moesten janken of huilen. “Nou dames, beetje verkeerd tijdstip om te gaan sassen ” begroette ik hun beiden. Een zeer venijnige blik in tweevoud was mijn deel. Het was ook wel grappig om te zien. Beiden hadden dure kledij aan, mooie hakken die helemaal wegzonken. De drassige ondergrond zorgde ervoor dat de modder al bijna naar boven kwam op de plek waar ze stonden te wachten. Te zien aan de paar peuken naast op het gras stonden ze hier al even. “En wat scheelt er ? “. “Kijk zelf maar ! ” zei de eerste dame en handigde mij de sleutelbos over. Ik nam de sleutels aan en opende de auto. Stopte de sleutel in het stopcontact. Stroom was er. Accu knipperde, lichten deden het. Het moest iets mechanisch zijn. Ik hoorde hoe de startmotor draaide, een hoog gierend geluid. Maar op de een of andere manier sloeg de motor niet aan. Ik keek op de meters, de benzinetank was vol. Ik stapte weer uit, en liep naar de tankdop. Ik opende die en rook. Daarna keek ik naar het opschrift in de tankdop. Tuurlijk, diesel tanken voor een benzineauto. Dan stopt die vanzelf wel. Ze waren ondertussen al druk aan het overleggen. Er werd gekeken op de mobieltjes, en driftig werd er getikt. ‘Meneer ? Wat is het ? “, de blonde riep naar me. Haar stem klonk bekend, en ineens zag ik wie ze was. Chantal Janzen ! Haar haren waren helemaal plat door de regen, en de mascara liep langs haar gezicht. Ze zag er best wel lekker uit zo, ondanks dat het plaatje nu niet zo perfect was als op tv. Straaltjes water vermengd met mascara liepen over haar wangen. ‘Total loss “, riep ik terug. “Hé ? Hoe kan dat ? Het is een lease-auto, net een week oud ! “. De brunette begon te ratelen in de telefoon, en er werd zachtjes gevloekt. Toen ik weer bij de twee kakelende kippen was, gaf ik de sleutels terug. Hier viel voor mij niets meer aan te doen. Deze auto kon direct naar de garage want de slangen en motor moesten worden schoongemaakt. Op dat moment zag ik een andere auto ook slingerend aan komen rijden. De brunette die naar de auto liep om iets te pakken had het niet in de gaten. Regel 1 als je uitstapt is dat je ALTIJD de weg in de gaten moest houden, en ik zag aan het geslinger van de auto dat dit niet meer goed ging komen. Het geluid van de voorbij razende auto’s in de regen dempte het gepiep wat ik boven alles uit hoorde. Met twee sprongen was ik bij haar en greep haar bij haar middel. “Hé wat doe je… ” de rest van de woorden ging verloren want ik sprong met haar in mijn armen over de vangrail heen. Een gigantische klap klonk en instinctief wentelde ik me over haar heen. En ook over Chantal heen, die in de weg stond toen we over de railing heen sprongen. Ze ving ons onvrijwillig op, en gedriëen tuimelden we over de grond. Allerlei stukken auto daalden over ons neer, terwijl we hoorden hoe metaal op metaal schraapten en een paar flinke klappen klonken. En toen was het stil. Doodstil. Voor zeker vier, vijf seconden was niets te horen, en vervolgens hoorde ik nog meer auto’s keihard remmen, en nog twee klappen. “Au au au “kreunde de brunette, en ik voelde hoe ze onder me bewoog. Met een ruk stond ik op en nam de situatie in ogenschouw, en keek naar mijn eigen auto. Die was niet geraakt, wonder boven wonder. De leasewagen van de dames zat dubbelgevouwen in de vangrail en de idioot die er op geklapt was, stond zonder voorkant achterstevoren stil. Zijn hele voorruit was gebarsten, en de airbags hadden hun werk gedaan. Verderop stonden meerdere auto’s stil, die hadden de wagen waarschijnlijk nog geraakt toen hij terug de weg op ketste. Snel rende ik naar de auto toe, en keek naar de bestuurder die slap achter het stuur hing. Hij zat schuin in de auto, en ik zag door alle ravage heen, dat zijn aktenkoffer openstond en de hele inhoud verspreid was. Ook lag de mobiele telefoon rechtsvoor te piepen, het scherm halverwege een tekstberichtje. Sukkel. Ik bleef verder van de auto af, en keek snel bij de andere wagens of er gewonden waren. Wonder boven wonder was er alleen veel blikschade, met uitzondering van onze app’er die nog doodstil in de riemen hing. In de verte zag ik al blauwe knipperlichten verschijnen van de hulpdiensten, en ik wandelde terug naar de berm. Chantal had zich ontfermd over de brunette die Cindy heette. Cindy had door de noodduik haar enkel, been of knie verzwikt, verrekt of gekneusd. Of tijdens de landing. “Alles goed hier ? ” mijn stem klonk een octaaf hoger dan normaal, dat kwam ongetwijfeld door de adrenaline. “Ze heeft haar enkel misschien gebroken, en dat is jouw schuld. Je bent gek om iemand zo over de vangrail te gooien ! “. Ik trok haar overeind en maakte een weids gebaar met mijn arm. “Volgende keer laat ik je staan. Eens kijken hoe jij je dan voelt ! “. Er stopte net een ambulance ter hoogte van ons. Twee ziekenbroeder sprongen naar buiten en liepen naar de auto toe die verderop stilstond. Een politie auto arriveerde, en in de verte zag ik al de brandweer aankomen. “Dames, volgens mij hadden jullie haast. Er kunnen nu twee dingen gebeuren. Jullie blijven hier zitten, en gaan zo met de politie en zo praaten en je laat je verzorgen door de ambulances. Of jullie rijden met me mee, weg van hier “. Cindy en Chantal keken elkaar aan. “Je moet nu gaan, anders haal je het echt niet meer om op tijd in Den Bosch te zijn ! “zei Cindy, half kreunend, half hijgend. Chantal twijfelde nog, maar er kwam een vrouwelijke agent aangelopen. “Hallo, hoe is het hier ? Waren jullie in één van de wagens ? “. Nog voor dat Chantal iets kon zeggen nam ik het woord. ” Dag mevrouw, nee, ik ben gestopt om te kijken of er hulp moest worden geboden. De jongedame hier in het gras had haar auto hier geparkeerd, waar die zwabberaar op geklapt is. “. “Zwabberaar ? ” De heldere ogen van de agente keken mij aan. “Ja, ik reed er vlak achter. De auto reed een beetje heen en weer over de weg, en ik dacht al dat het nooit lang goed kon gaan. En ineens rijd hij boven op deze auto die hier stilstond met pech “. “Van wie is die auto ? “. “Van mij ” zei Cindy direct die had meegeluisterd. “En die zwarte daar ? “, ze wees naar mijn auto die precies tussen al het puin stond. “Dat is de mijne. Ik heb geen schade. Maar ik moet wel weg naar een afspraak “. De agent probeerde wat te noteren op haar pda. Snel gaf ik haar mijn gegevens. “Goed meneer, u kunt gaan, als er nog vragen zijn neem ik contact op met U “. Ze wenkte naar een ambulancebroeder die net aan kwam lopen. Hij was van de derde ambulance die arriveerde. Het zag intussen helemaal blauw van alle zwaailichten van de hulpdiensten. De weg was over zeker 100 meter geblokkeerd door allerlei brokstukken. Er waren zo te zien wel vijf auto’s die elkaar allemaal hadden geraakt toen de zwabberaar de weg terug op klapte en nog meer onheil veroorzaakte. Ze nam de gegevens op van Cindy, toen het mij opviel dat Chantal me al een tijdje stond te bekijken. Ik boog me naar haar toe en fluisterde dat als ze nog spullen uit de auto moest halen, ze dat nu moest doen. Dadelijk werden de auto’s weggesleept voor onderzoek en kon ze er weken niet bij. Snel maakte ze zich uit de voeten. Ik gaf Cindy mijn visitekaartje dat uit mijn portefeuille tevoorschijn kwam. De agente wachtte even toen ze kreunde. Dat kwam omdat de ziekenbroeder haar allerlei testen liet doen. Zijn conclusie was dat ze foto’s van enkel moest laten maken in het ziekenhuis. Gezamenlijk met de agente tilde hij haar over de vangrail heen. Hij sprak even in zijn porto en een maat doemde op. Cindy werd op de brancard gelegd, en gelijk afgedekt met een deken. Chantal hield haar hand vast, en ze fluisterden weer met elkaar. De agente en ik keken elkaar even aan, maar beiden zeiden we niets. Chantel liep weer naar de wagen en pakte twee koffertjes en de laptop tas uit de wagen. Dat koste enige moeite want het wrak werkte niet echt mee. Cindy verdween in de ambulance die direct daarop wegreed. De brandweer was ondertussen bezig het dak van de zwabberaar af te knippen. ‘Chantal, we moeten nu gaan, want anders staan we hier vanavond nog ” drong ik aan. Ze knikte, en samen met haar droeg ik de koffers naar mijn auto en gooide ze op de achterbank. De agent hielp ons weg te rijden door te gebaren naar haar collega’s dat het goed was dat we weg konden rijden. Vele anderen waren bezig om foto’s te maken en de afstanden tussen de auto’s te meten. Pas nu ik weer aan het rijden was, voelde ik hoe koud ik het had, en hoe nat ik was. Verdorie, ik had al natte kleren. Met verkleumde handen gooide ik de verwarming op maximaal, waardoor gelijk ook de ruiten besloegen. Dus ook de blower op vol. Chantal die naast me zat was in zichzelf verzonken en keek stil voor haar uit. Ik zei niets, en schakelde naar de hoogste versnelling. Hierdoor gleed mijn hand langs haar been, en dat was nou net teveel. Ik voelde hoe mijn jongeheer gelijk op oorlogsterkte begon te komen. Dat was ook niet moeilijk, want naast me zat een volledige natte Chantal. De plastic capuchon had ze uitgedaan, evenals het natte colbertje wat ze aan had gehad. Eronder zat een witte blouse die volledig doorweekt was. Haar harde tepels staken knalhard naar voren, dwars door de dunne kanten BH heen die ze aanhad. Wonderbaarlijk hoe mooi het was, en het leidde me zeker af. Ze hield haar handen netjes voorzich in haar schoot. In verte schoten de matrixxborden alweer naar 90, 70, 50 en knipperden de lampen. Ik zuchtte diep, want dit zou wel eens de hele rit naar’s-Hertogenbosch door kunnen gaan. Opeens schoot me te binnen dat ik helemaal niet had gevraagd waar ze heen wilde. Ze spreidde haar benen, want de auto begon nu wat warmer te worden. Ze had haar schoenen uitgedaan en dwars neergelegd, zodat ze konden drogen door de warme wind van de blower. Nu stroopte ze haar rok verder omhoog en wrong het water eruit. Ik concentreerde me op de weg, want ik was weer zo afgeleid door het stuk blote been dat ik zag, dat ik bijna tegen de auto voor ons op klapte. De zijruiten waren grotendeels beslagen, ondanks dat de blower op bijna maximaal stond. Door de natte kleding zou dat ook niet gauw veranderen dacht ik. ‘Wel oplette hé’zei ze zachtjes. “Ja ja, maar niet mij afleidden door hier te strippen ” bromde ik terug. Ik voelde hoe ze me aankeek. Ze nam een beslissing, want terwijl we in de file reden, deed ze ineens haar riem af. Ze morrelde even aan de stoel, totdat hij achterover zakte. Ze draaide zich om en boog naar de achterbank. En ik, ik had alle moeite me te concentreren. Ze toonde me nu haar billenpartij die heen en weer schudde, terwijl ze achter mijn rug iets aan het doen was. Ik vermoedde dat ze droge kleding uit haar koffer aan het halen was. Dat bleek correct, want na drie minuten rommelen, kwam ze weer terug. Nu deed ze haar rok ineens helemaal uit, en liet die ook liggen. Ze strekte haar blote benen en ik zag dat ze een klein zwart slipje aan had. Ik kreeg het heel warm, voelde hoe ik moest blozen, net toen ze zich omdraaide en me aankeek en slikte een paar keer. “Gaat het ? “grinnikte ze. “oh ja hoor “piepte ik terug. Ik kon haar moeilijk vertellen dat ze een van mijn fantasievrouwen was, waar ik wel eens van droomde. En dan stoute dingen deed. Ze kleedde zich uiterst langzaam aan, deed een groene rok aan en verwisselde daarna haar slipje, voordat ze die verving voor een droog geval. Ik probeerde strak voorruit te kijken, en zag dat het verkeer weer oplostte. “Wel je riem omdoen “. “Ja hoor Papa “. Dat deed ze. Ze had inmiddels ook haar blouse vervangen door een truitje. De natte kleding legde ze achter mij. Haar ogen hadden een duivelse blik dacht ik, toen ik even naar opzij keek, en we elkaar even aankeken. De spanning was bijna zo dik geladen dat ik het kon proeven. Ze kirde en stak haar tong even uit toen ik opzij keek. Ze keek op haar mobieltje en was duidelijk enthousiast over iets. “En ? “. Nieuwsgierigheid was een van mijn slechtere eigenschappen, en een andere begon nu kloppend hard te worden. Dat kwam door de volle boezem die mijn bijrijdster etaleerde naar aanleiding van het berichtje op haar mobiel. “De enkel van mijn collega moet in het gips, maar er is verder weinig schade “. “Mmmh ” bromde ik terug, terwijl ik van opschakelen gelijk weer kon terugschakelen. Harmonica-rijden is het meest irritante wat we in Nederland hebben. Ik keek opzij om te zien of ik naar de rechter rijstrook kon. Dat was tenminste een constante rijstrook, niet dat rem/ gassen/remme van de linkerstrook. De weg ging naar drie rijstroken, wat op zich genoeg zou moeten zijn maar de motregen zorgde ervoor dat alles met een slakkegangetje zich verplaatste. Achter een grote Campina-tankwagen was plaats en ik dook erachter. Blij liet ik het koppelingspedaal los en wreef even over mijn been. De natte broek zorgde voor wat kramp in de benen. “Gaat het wel met je ? ” ze klonk oprecht bezorgd. “Jawel, maar mijn broek droogt maar niet op, en door dit filerijden krijg ik kramp in mijn benen “. “Oh, nou ik kan toch masseren als je langzaam rijd ? “bood ze aan. “Nou, ik … ” wilde iets zeggen, maar ze had haar riem al afgedaan en boog voorover om mijn boven benen te masserren. Ja juist. Met beide handen en half voorover gebukt deed ze inderdaad goed werk. Maar haar zo bezig op mijn lichaam, in een nu behaaglijk warm wordende auto, had ook een ander effect. Ik voelde mijn jongeheer in rap tempo groeien. Ze hijgde want het was een ongemakkelijke houding en mijn bovenbenen waren goed koud en stijf. Haar warme adem tussen mijn benen deed wonderen want ik voelde hoe snel de hele benedenpartij van mijn lichaam snel warm werd. ‘Nou dat eh is wel genoeg ” mompelde ik half hardop. Ze reageerde niet, en ik herhaalde het luid. Ze kwam overeind, en toevallig keek ik net opzij naar buiten om de verbaasde blik van een andere chauffeur te zien. Inderdaad, Chantal die met half open mond omhoog komt, terwijl ik achter het stuur zit. Het kwartje viel bij Chantel ook ineens. “Oh mijn god, moet je hem zien kijken “. “Lach maar terug, je hebt vast zijn dag gemaakt “. We lachtten allebei luid en hardop. Het brak de spanning die er hing en vervolgens begon ze vrijuit te praten over de zaken die haar bezig hielden. Ik had al mijn concentratie nodig op de weg, in de regen rijden veel mensen erg slecht en worden stoere chauffeurs ineens angsthazen. Dus veel te veel remmen, in plaats van gewoon snelheid houden en je pedaal liften. De harmonica-file hield maar niet op, en eindelijk bereikten we veel later dan gepland ‘s-Hertogenbosch. De weg naar het theater had ik al in mijn hoofd uitgewerkt. Zodra ik voor het theater stopte kwam er een medewerker naar buiten gelopen en gaf me een pasje om achterom te parkeren. Dat deed ik dan ook maar, terwijl Chantal vriendelijk glimlachte naar de persoon. ‘Hij denkt vast dat je mijn chauffeur bent ” zei ze. “Tja, dat ben ik ook eigenlijk wel “, mompelde ik. Zodra ze uitstapte verdween ze gelijk door een openstaande zijdeur het theater in. Verrek, laat ze me achter met al haar bagage. Op dat moment ging mijn telefoon. Onbekend nummer. Ik nam op, en hoorde dat het de assistente was. “Ik heb haar net afgeleverd “, vertelde ik, en wachtte op het commentaar. “Ok. Zorg je verder goed voor haar ? Ik ga nu de MRI-scanner in “. En ze hing op. Shit, ook dat nog, babysitten. Het hoofdje van Chantal verscheen om de hoek. “Nou, kom je nog ? “. De uitnodiging was duidelijk. Waarom ook niet ? Met mijn nog vochtige kleding stapte ik het theater binnen. Ze nam me bij de hand en trok me mee naar een kleedkamer. Daar gooide ze gelijk de deur dicht. Op een tafeltje stonden twee kannen, en ik ontdekte de thee en koffie. Een heerlijk warm bakje ging er gelijk in. In de hoek was Chantal zich bezig op te maken, en keek nog twee keer in de spiegel. Daarna draaide ze zich om, en keek me strak aan. “Hier blijven. Ik ben zo terug “. En wham ze was uit de kamer verdwenen. Mijn telefoon ging gelijk weer over, en ik zag dat het familie was. Met een vermoeide stem nam ik op want de thee verwarmde me goed en ik voelde hoe moe ik was van het rijden. Met mijn neef maakte ik de afspraak dat ik later vanavond zou terugbellen en dat ik niet bij het dineetje aanschoof omdat ik nog wat zaken moest regelen. Hij informeerde niet verder, wetende dat het toch niet uitmaakte. Ondertussen had ik de kamer rondgekeken en in me opgenomen. Naast de gebruikelijke artikelen was er ook een twee zits bank. Voor ik het mentaal door had vlijdde mijn lichaam zich al languit en sloegen mijn ogen al dicht. Even een dutje doen. Ik had geen idee hoe lang ik in dromenland verzonken was, maar werd wakker doordat er iemand aan mijn been schudde. “Hey slaapkop, ben je echt zo oud dat je je middagdutje hebt gemist ? “. Een beetje geile stem deed me uit dromenland ontwaken. Sterker, ik was ineens klaarwakker want ik voelde dat ik een keiharde paal had staan. Een weeige parfumlucht kroop in mijn neus en versterkte al mijn gevoelens nog verder. Daarna rook ik een flinke alcohollucht, gemixt met een sterke koffiegeur. “Koffie ? “mompelde ik wakker wordend. Ik keek even omlaag en zag duidelijk de stevige jongeheer in de broek zitten. Chantal tippelde op haar hoge naaldhakken bij me weg naar de tafel. Er was iets anders aan haar, de manier waarop ze liep. Ik keek op mijn horloge en zag dat ik vier uur had geslapen ! Wow, dat had ik dus echt nodig gehad. In de hoek stond op de tafel naast de koffie wat schaaltjes met etensrestanden en een aantal lege en halfvolle flessen met drank. ‘Ik heb nog niet eerder meegemaakt dat iemand zo diep kan slapen’, zei ze. We kwamen na de show hier binnen, en jij lag gewoon zachtjes te ronken. Niet normaal gezien het geluidsnivo dat er buiten de deur bezig was! Ik heb nagepraat met enkele mensen en wat gegeten en gedronken, en je bleef maar slapen. Iemand wilde een glas water in je gezicht gooien, maar die heb ik eruit gezet. Het heeft wel wat om te zien hoe vredig je erbij lag. Het maakte mij zelf rustig… “. De laatste twee zinnen kwamen zachter uit haar mond. Ze liep terug met het kopje in haar hand en ze zette zich naast me op de bank neer, en deed gelijk haar benen omhoog. Zuchtend deed ze haar hakken uit en ging even languit liggen. Ze legde haar hoofd op mijn bovenbenen en sloeg haar benen over de zijrand van de bank. Ze zuchtte diep en sloot haar ogen. Ik dronk voorzichtig mijn koffie op en keek naar het frele lichaampje dat zich op en naast me uitstrekte. Ik rook de geur van haar haren, een soort dennengeur, gemixt met een rooklucht van sigaretten en zweet. Tja, dat kon haast niet anders als je een feestje had gehad. Ik had trouwens geen flauw idee wat ze hier in het Bosche theater had gedaan.Van achter de deur kwamen af en toe luide geluiden door, het inpakken van apparatuur of zo. Ze was in slaap gevallen want ze knorde ineens zachtjes. Lastig, want mijn jongeheer steigerde zowat mijn broek uit, en ik moest eigenlijk dringend plassen. Ik keek om me heen om iets te vinden om onder haar hoofd te leggen, zodat ik weg kon. Er werd op de deur geklopt en tien tellen later kwam er een jonge vrouw binnen. Die zag er ook fantastisch uit, jaar of 30 schat ik. Ze droeg een mantelpakje van Chanel met daaronder lichte kousen en neutrale pumps. In mijn fantasie bedacht ik gelijk er lingerie en jarretels erbij. “Is er nog iets dat ik kan doen ? “vroeg ze met een zachte Brabantse tongval. “Eum ja, zijn er ergens ook kussentjes ? “informeerde ik. Ze trok een kast open, die in de muur verborgen zat. Ze haalde er een dekentje of plaid uit en twee kussens. Ze reikte me die aan en vakkundig hielp ze me het hoofd van Chantal even vasthoudend, zodat ik eronder weg kon kruipen. Ze drapeerde de plaid over haar heen en keek me aan. “Nog iets anders gewenst ? “. In mijn hoofd zat gelijk een fout antwoord. Ik kon moeilijk om een blowjob vragen hier ter plekke. Haar mondje pruilde een beetje. Haar ogen waren groot en een beetje groen, of kwam dat door haar oogschaduw. Ik verslikte me even toen ik weer wat wilde zeggen. “Neeuhh. dank U wij vinden het hier wel “. “Geen probleem, ik kom over een half uurtje weer kijken ” zei ze en verliet het vertrek. In 3 seconden zat ik op het toilet, dat achter in de hoek van de kamer zat. Heerlijk liet ik alles lopen, en voelde dat nummer 2 er ook gelijk bij kwam. Dat was vast het gevolg van de koffie. Ik keek op de folders die naast de pot lagen en zag dat vanavond een bedrijfshuldiging was geweest van Essent. Zij was natuurlijk de presentatrice van de dag. Nadat ik mezelf volledig had gefatsoeneerd en klaar was voor actie, verliet ik het toilet. In de kleedkamer was nog alles hetzelfde en de zachte ademhaling van Chantal was ook rustgevend. Ik liep naar de toilettafel en bekeek alle spulletjes die er uitgestald lagen. Behalve make-up dozen en dergelijk ook haar telefoon. Ik keek in de berichten, nieuwsgierig als ik was. Cindy had vier keer nog een bericht gestuurd, de laatste waarin ze zei dat ze thuis was. Het laatste bericht ging erover dat ze een taxi had geregeld voor Chantal zodat ze na het theater weer naar huis werd gebracht. Ik verwijderde dat bericht. Ik legde de telefoon terug en keek in haar koffer die opgesteld stond. Naast wat simpele kledingstukken, zaten er nog twee paar naaldhaken in. Een rood setje, en een blauw setje.Ik keek naar de bank en zag dat die hoge hakken een neutraal nude kleurtje hadden. Ze pastte zich dus aan naar aanleiding van de situatie. Slimme meid. Tussen de kleding vond ik ook een lingerie setje. Ik hield het een beetje omhoog om te zien hoe het er in het geheel zou uitzien. “Ben je zo’n viezerik die het zelf aan wilt? ” hoorde ik ineens vlak achter mijn oor fluisteren. Ik schrok me wezenloos en sprong op. Maar Chantal was me voor en duwde me terug in de stoel. “Zitten jij mannetje “. Ze stond voor me en duwde me met beide armen terug in de stoelen. Ik slikte want ze keek boos, maar in haar ogen meende ik een twinkeling te zien. Ze hing voorover omdat ik steeds verder naar achteren leunde. Haar borsten bungelden naar beneden en haar dunnen bloesje kon ze niet meer tegenhouden. Ik likte mijn lippen want ik zag steeds mee. Dat was voor haar het teken om naar voren te stappen en haar benen langs mijn heupen te steken om op mijn schoot te gaan zitten. ‘Je bent nogal een nerveus mannetje ” zei ze met de meest geile stem die ik in weken had gehoord. Mijn jongeheer knalde omhoog uit de broek. “Mmm. zo te voelen word er iets wakker in je “. Ze begon langzaam met haar heupen te bewegen en ik voelde me enorm opgelaten. Nee, correction, opgewonden. “Chantal…’ ik zuchtte en kreunde haar naam. “Ja lieverd ? “zei ze poeslief. “Als je zo doorgaat sta ik niet in voor de gevolgen… “. Ze stopte meteen, wat ik meteen betreurde. “Welk setje vond je het meest interessant ? ” vroeg ze geil. Ze keek me diep in de ogen aan. Ze begon zich helemaal uit te kleden. Correctie, ze begon zich heel sensueel uit te kleden. “Oh mijn god… ” bromde ik voor me uit. Ik stond op en liep naar de deur en sloot deze af. Chantals ogen lichtten even op. “Do or die ” mompelde ze zachtjes voor zich uit. Ik hoorde de woorden zacht die ze uitsprak maar reageerde er niet op. Ik ging weer zitten in de stoel, en krabde even aan mijn jeukende jongeheer. Zodra ze helemaal naakt voor me stond, slechts gekleed nog door haar 10 cm hoge nude louboutin hakken slikten we beiden even. De ruimte was ineens geladen met een erotische spanning. Ik likte mijn lippen mompelend af. “Wat zeg je ? ” fluisterde ze zacht. “Ik zei als je niet dichterbij komt dan spring ik op en pak ik je ” fluisterde ik hees terug. Ze deed een stap naar voren en wees op mijn shirt. “Uit “. Een strak commando waar geen twijfel over mogelijk was. Gehoorzaam trok ik mijn shirt uit, mij bovenlichaam ontbloot voor haar. Ze stapte nog dichterbij en priemde met haar vinger in mijn schouderblad. Ik haalde even diep adem, en voelde hoe ze langzaam naar beneden zakte, mijn spieren volgend. Ik hield mijn buik ineens maar in, een klein six pakje tonend. Ze grinnikte even en keek me zwoel aan. Mijn jongeheer klopte vol verwachting, hoe ver zou ze durven gaan ? “Zit “. Ik ging weer zitten, en ze schopte haar hakken uit en ging door haar knieën op de grond voor me zitten. Ik sidderde van wellust. Ze kroop wat naar voren en deed de veters van mijn schoenen los, en deed ze uit. Daarna volgden de sokken. Ik trok de riem van mijn broek los en gooide de rits open. Ze ademde diep uit en trok met een paar rukken mijn broek naar beneden en uit. Slechts mijn zwarte onderbroek had ik nog aan, met een stevige aftekening van mijn verwachtingen. Ze kwam iets omhoog en blies warme lucht langs mijn knieën richting balzak. Haar vingers kropen via mijn kuiten omhoog en bleven rusten op mijn knie. Weer keek ze me met een vreemde verleidelijke blik aan. Alsof in haar eigen hoofd afwegingen aan het maken was. Uit angst dat ze zou stoppen hield ik mijn adem in en staarde vol verlangen naar dit heerlijke schepsel. Ik dacht dat ik droomde maar ik voelde duidelijk haar hand richting mijn schaamstreek schuiven. Op het moment dat ze de elastiek band beet pakte steigerde mijn jongeheer vol emotie. Ze schrok er even van, en wachtte even. “Nou, die is happy ! ” slaakte ze uit. Ik schoot helemaal in de lach, kon het niet tegenhouden. De hele situatie was zo ongelooflijk onwerkelijk. Nu schoot ze ook in de lach. We haalden diep adem, en ik was helemaal klaar met dit langzame gedoe. Met een ruk trok ik de onderbroek naar mijn enkels, mijn keiharde paal alle vrijheid gevend. Ik stond op en keek de verbaasde Chantal aan, “Nee, nee, nee wat ga je doen ? “. Ze werd een beetje ruw uit haar voorspel getrokken door deze verandering. Greep haar onder oksels omhoog en trok haar in mijn armen. “Oohh.. wat… ” ze protesteerde halfhartig, maar ik had er genoeg van. Ik zette een hand onder haar billen en met de ander greep ik haar nek beet. Haar mond was mijn doel en ik zoende haar hard en heftig. Mijn tong gleed bij haar direct naar binnen, verrast als ze was door deze plotseling aanval. Ze raakte nauwelijks met haar tenen nog de grond, maar dat interesseerde me niet. Onze passie laaide op, want nu nam zij het iniatief weer over want ze trok aan mijn haren mijn hoofd naar achteren. Ik liet even los en haalde diep adem, voordat ik mijn tong naar buiten liet schieten en haar nek en oren begon te kussen, likken, zoenen. Ik trok haar onderlichaam nog dichter me aan, en voelde hoe ze zichzelf iets oprichtte door een been omhoog te brengen en om me heen te krommen. Zodra dat been omhoog was, gaf ik duwtje met mijn hand en het andere been volgde, Ze klemde met haar benen nu om mijn heupen. Haar armen hingen om mijn schouders en nek en ze zocht mijn mond om weer te zoenen. Ik voelde hoe mijn jongeheer langs haar schaamstreek schuurde en hield dat in stand, terwijl ik langzaam draaide en richting bank stapte. Bij elk klein stapje klapperden onze onderlichamen tegen elkaar. “Ohh, ooh, wat ga je doen? ” hijgde ze. Ik voelde warm vocht langs mijn paal glijden, ze was net zo opgewonden als ik. Ik zoende haar weer vol op de mond, minutenlang spelend. Mijn schenen raakten de bank en ik draaide me half om zodat ik haar neer kon leggen. Verder overleg was niet nodig. Zodra ze lag, daalde ik met mijn mond naar beneden, richtting haar borsten. Twee bolletjes vol genot die me al de hele tijd stralend tegemoet keken. Ik liet mijn hand er heel lichtjes overheen zwerven, even stoppend bij de tepels om er zachtjes in te knijpen en vervolgens verder rondjes makend. Dat werd gevolgd door kussen en een likkende tong. Zodra ik de eerste tepel in mijn mond had, kneep ik hard in de andere met mijn vingers. “Au joh… ohhh “. Met mijn andere hand daalde ik af en hield haar trillende heup in bedwang. Een snelle blik naar beneden liet zien dat er aardig wat voorvocht van mijn penis druipte, ik zou het zo niet lang volhouden. Dat werd nog erger toen ze met haar vrije hand hem vond en zachtjes aan trok. Snel trok ik me terug, mijzelf bevrijdend anders was ik ter plekke klaar gekomen. Met een grom dook ik tussen haar dijen en hapte naar haar venusheuvel. “oh lieve god, wat… ga…je… ” ze klonk hees, verward en supergeil. Met mijn tong likte ik haar nectar die nu redelijk vloeiend naar buiten druipte op. Ik masseerde haar borsten stevig terwijl ik me concentreerde om haar goed te likken. Mijn tong dook tenslotte langs de schaamlippen de vagina in. Ze schokte even, trilde. Ik gromde en voelde mijn lippen trillen, op zoek naar haar clitoris. Nadat ik die had gevonden liet ik mijn linkerhand er naar toe afdalen. Met mijn rechter bleef ik haar borsten bewerken. Ze worstelde met me, een hand op mijn hoofd om me of te duwen of te trekken. Haar andere hand hield de bank vast om te zorgen dat ze niet eraf kieperde. We gingen lekker tekeer, en het duurde niet al te lang voordat ik haar samentrekkingen signaleerde. Snel kneep ik hard in haar clitoris en ze kreunde hard en schokte heen en weer. Een