Dieny verteld:
Ik graaf in mijn geheugen, naar het moment, dat Jacqueline Lianne onderhanden nam. Ik zat in een van de gastenkamers en keek naar de beelden van de verborgen camera, uit de slaapkamer. Ik was vooral gericht Lianne. Nu pas besef ik dat John, al die tijd rustig vanuit zijn stoel toekeek. Hij ondernam geen enkele poging om onderdeel uit te maken van het liefdesspel. Het enige dat uit zijn blik sprak was de onvoorwaardelijke liefde voor onze zus. “Ik wil dat ook.” Hoor ik mezelf fluisteren.
“Wat wil jij ook Dieny?” Terwijl ik Lianne aankijk voel ik opnieuw tranen. “Ik wil ook zo geliefd zijn. Ik heb dat gevoel nooit gekend.” “Je hebt het zelf in de hand Dieny. Het zal moeilijk voor je worden. Je zult een strijd met jezelf moeten voeren. Met je angsten en onzekerheden. Maar geloof me als ik zeg dat er ook erg veel te winnen is.” “Ik wil die strijd aangaan Lianne.” Ik kijk naar John. “Geef jij me ook nog een kans grote broer.” Ik schrik, want ik zie twijfel bij hem. “Ik zal eerlijk tegen je zijn Dieny. Ik kan het gebeurde niet gewoon even naast me neer zetten. Ik hou van je. Zoals een grote broer van zijn zusje houdt. Ik eis echter een ding en dat is eerlijkheid. Geen leugens, geen verborgen boodschappen. Daar kun je nu meteen mee beginnen. Waarom mocht Lianne niet weten dat jij haar voor jezelf wil.” Ik voel hoe tranen onhoudbaar over mijn wangen stromen. “Omdat ik bang ben John. Bang dat ik geen partij voor je ben. Bang dat ze uiteindelijk alleen voor jou zal kiezen.” Hij knielt voor me neer en neemt me in zijn armen. “Wie zegt dat ze moet kiezen Dieny?” Dan kijkt hij naar Lianne. “Wil jij kiezen Lianne?” “Ja John, de laatste dagen hebben me één ding geleerd. Ik wil kiezen. Kiezen voor de liefde. Ik zal me afkeren van iedereen die mijn liefde met voeten treedt.”
“De cappuccino’s!” Jacqueline zet een dienblad met drie dampende mokken op de salontafel. “Wij gaan dan zo Dieny. Vanaf morgen hebben wij bijzondere gasten zoals je weet. We moeten nog enkele voorbereidingen treffen.” Ik sta op en kus Jacqueline. “Dank je lieverd… Waar is Dominique overigens?” “Die is op zoek naar je voorraad GHB!” “Maar waarom, hij had me toch gewoon kunnen vragen. Willen jullie het voor jezelf hebben?” “Je doet het weer Dieny… Je moet leren te vertrouwen, anders maak je echt alles kapot. En om je vraag te beantwoorden. Nee wij willen het niet voor ons zelf. Sterker nog. Wij hebben besloten om die rotzooi zelf ook nooit meer te gebruiken.” Ik voel hoe het schaamrood over mijn gezicht trekt. ‘Waarom doe ik dit. Uitgerekend bij Jacqueline en Dominique, die er altijd voor me zijn?.’ “Sorry lieverd.” Ze kijkt naar John en Lianne en vervolgens mij aan. “Zoals ik het zie Dieny; heb je goud in handen. Maak dat nu niet stuk. Niet omwille van jezelf maar vooral ook niet omwille van Livy en Bas.” “Wil je me helpen Jacqueline?” Op dat moment komt Dominique binnen. “Ik denk dat op dat bankje alle hulp zit die je nodig hebt Dieny… Is dit overigens je hele voorraad?” Hij houdt drie flesjes omhoog. Ik schud mijn hoofd.” In de paardenstal in het medicijnkastje staan er nog twee.” Jacqueline duwt haar lippen op mijn voorhoofd. “Goed zo lieverd, ik ben trots op je.”
Lianne kijkt om zich heen. “Waar zijn de kinderen Dieny?” “Livy en Bas zijn bij Ursula. Een vriendin van mij en tevens hun lerares.” “Was dat die vrouw zonder armen gisteren op het terras…?” Ik knik “Zij is een softenon slachtoffer. Een van de laatste. Er groeien alleen twee verminkte handjes uit haar schouders. Naast dat zij een aantal kinderen privé les geeft, leidt ze hulphonden op. “Wat doet zij in Andiane Dieny?” “Ze was er in de Toscane al bij. Kort na haar geboorte is zij door haar streng gereformeerde ouders verstoten. Ze is opgegroeid in kindertehuizen, daar kreeg zij rond haar 18e ook haar eerste hulphond, zodat zij op zichzelf kon gaan leven. Zij heeft de opleiding van haar eerste hond zelf afgemaakt. Alleen waren de oorspronkelijke trainers niet blij met de door haar aangetrainde extra functies.” Ik moet lachen wanneer ik de vragende gezichten van Lianne en John zie. “Laten wij het er maar ophouden dat zij hem leerde om ook haar lagere behoeften te bevredigen. Maar dat mag niet in ons bekrompen landje… en als er iemand is die de hand niet aan zichzelf kan slaan…” Ik ben opgelucht, voor het eerst vanmiddag lachen ze. “Lusten jullie nog een cappuccino?” “Mag het ook iets sterkers zijn?” “Wat had je graag Lianne.” “Heb je droge witte wijn?” “Heeft ze!” Het is John die antwoord en meteen op staat.” “Zal ik een fles halen Dieny? Of wil je me nog iets zeggen in de bijkeuken?” “Touchéz broer… En ja ik wil je nog iets zeggen. Ik hoop echt dat ik ooit net zoveel van je kan houden als Lianne dat onmiskenbaar doet.” Hij stapt op me af en drukt zijn lippen op mijn voorhoofd.” “Geef ons de tijd zusje. Gevoel laat zich niet forceren, dat moet groeien.” “Als het dan niet wil groeien?” “Dan Dieny… dan houden wij samen van dezelfde vrouw en zij van ons. Daar zullen we dan mee moeten hendelen.”
“Elzas Sylvaner… En jij wil beweren geen echte zus van ons te zijn.” “Dat is ook de lievelings witte van Lianne en mij… Proost dames, waarop drinken we?” Ik moet even nadenken. “Èh… Op dat ik de spoken uit mijn verleden kan verslaan?” “Niet verslaan Dieny, ze maken onderdeel uit van je zijn. Leer met ze leven, of nog beter laat ze achter je.” Ik kijk Lianne aan. “Dat wil ik doen zus.” We drinken onze glazen leeg zonder nog te praten. Terwijl ik opnieuw inschenk voel ik Lianne’s blik op mij gericht. “Wil je wat vragen?” “`Uh ja eigenlijk wel Dieny… Èh weet je eigenlijk wie je biologische vader is?” “Niet met 100% zekerheid. Maar ik heb het sterke vermoeden dat het de voorganger uit de kerk was. Hij en Mama zijn door Satan bezocht. Ik was het ongewenste gevolg. De Satansbroed.”
Het is John die nu een duit in het zakje doet. “Nu je het zegt. Ik vermoed echter dat Satan regelmatig bij Ma op bezoek kwam en niet uitsluitend die keer dat jij bent verwekt.” “Hoe dat zo John?” “Hij was er verdacht vaak als ik een paar uur eerder uit school kwam. Ma was dan meestal op haar paasbest gekleed en zelfs opgemaakt.” Lianne stoot John aan. “Nu je het zegt. Hij kwam zelfs eens van boven en stotterde toen iets van dat hij naar de wc was geweest. Ma, kwam 5 minuten later beneden. Ik was toen te jong om er iets achter te zoeken.” Ik voel tranen opkomen. “En mij het gevoel geven dat ik het ongewenste resultaat van een eenmalig en ongewild, slippertje was. Ze was gewoon een geil wijf, dat tekort kwam bij Pa.” John lacht. “Dan weten we in elk geval van wie we die geilheid geërfd hebben. Niks eenmalige verbintenis met Satan… Wekelijks met die geile kerkgast en later mocht jij haar onder Pappa’s regie ook nog klaarlikken.” Ik schrik en kan mijn tranen niet meer inhouden.”J..j…jullie weten daarvan?” Lianne knielt voor me en slaat haar armen om me heen. “Ja zus. Dominique heeft ons een paar dingen verteld.” “Ik schaam me zo!” “Jij hoeft je nergens voor te schamen lieverd.” Ik knik. “Jawel, als ik seks met hen had voelde ik me geil en… … en eigenlijk ook geliefd… Waarom dacht je dat ik, terwijl ik jonger was dan jou, het initiatief nam voor onze seks.” Lianne pakt mijn hoofd tussen haar handen en kijkt me van dichtbij aan. “Je wilde dat gevoel van liefde en opgewondenheid vasthouden.” Ik knik. “Ik hou van je Dieny.” “Meen je dat echt?” weer knikt ze. “Mag ik je kussen Lianne?” Als vanzelf vinden onze lippen elkaar en verzinken we in een liefdevolle zoen. Een warm gevoel dat ik normaal uitsluitend bij Livy en Bas voel, doorstroomt mijn lichaam. Ik weet niet hoe lang het duurt voordat Lianne voorzichtig lost.
Ze kijkt me indringend aan. “Dieny lieverd. Heb je voor de eerst komende dagen een logeerplek voor ons.” “Maar slaap jij, ùh jullie, niet gewoon bij mij?” Ze schudt met haar hoofd. “Vannacht wil ik bij John slapen. Je moet echt begrijpen dat ik het gebeurde, ondanks alle begrip, niet zo maar kan vergeten. Ik wil voelen dat je John kunt accepteren als mijn geliefde. Dat zal namelijk niet veranderen.” Een mengeling van angst en boosheid schiet door me heen. Ik bedenkt dat als ik aan me aan die gevoelens overgeef Lianne zeker zal kwijtraken. “Ben je bang zusje?” “En boos!” “Boos? Op wie?” “Op hoe ik ben.” “Hoe je bent… Dat was je overlevingsstrategie. Je moet leren dat je die niet meer nodig hebt. Je hebt nu een broer en een zus die van je houden. Bovendien heb je hier in Andiane, zoals ik dat zie ook veel echte vrienden.” Zal ik jullie het lege appartement onder wijzen?” “Zaten daar niet die Lord en lady met hun hond?” “De Mac Dermot’s… Hun bestiale week is voorbij, ze zijn gisteren vertrokken. De volgende gasten komen pas over een week. Ik vrees alleen dat het appartement moet worden gepoetst. De Engelse adel heeft het niet zo op zelf poetsen. Wacht maar ik bel even.”
Lianne verteld:
Dieny staat op en grijpt de telefoon van het dressoir. Ze belt met Marie en haar moeder Eva en vraagt of zij tijd hebben om te komen poetsen. Blijkbaar zijn de dames al druk met andere klanten en Dieny hangt ontgoocheld op. “Wij kunnen dat toch samen doen Dieny.” “Ik heb al lang niet meer…” Ik steek mijn arm uit. “Dan wordt het tijd zusje.” Ze lacht en grijpt mijn arm. “Kunnen jullie ook nog wat manpower gebruiken, of blijf ik gewoon aan de wijn?” Dieny kijkt John aan. “Zeker weten. Het matras zal moeten worden gewisseld. Vooropgesteld dat je vannacht niet in opgedroogd hondensperma wil slapen. De gereinigde matrassen liggen op de zolder boven de garage.”
Over het terras lopen wij de helling naar beneden. Van bovenaf is niet zichtbaar dat zich onder Dieny’s huis een appartement bevind. Ze schuift de glazen pui open. Meteen komt ons een walm van hitsigheid tegemoet. Ik ruik de geur van sperma, vrouwensap en urine. Mijn zus lacht. “Zo te ruiken is de lady niks tekort gekomen.” ‘Ruik ik nou ook urine?” “Nu je het zegt. Dat bevestigd mijn vermoeden. Lady Mac. Dermot houdt blijkbaar van een golden shower.” Ik kijk Dieny vragend aan. “Dat is als iemand over je heen plast.” “Ik geloof dat ik nog veel moet leren.” “Wat moet je nog leren Lianne?” John komt binnen. “Over de vreemde seksrituelen waar mensen klaarblijkelijk van genieten. Zou jij je kunnen voorstellen dat jij het lekker zou vinden als ik over je heen zou plassen?” Tot mijn verbazing zie ik dat hij serieus over mijn vraag nadenkt. “ik zou me kunnen voorstellen dat eens te proberen.” “Heeft jou als eens iemand verteld dat je een pervers ventje bent John Berns?” “Pervers? Ik? Ik doe het met mijn zus. Hoezo pervers? Waar is de slaapkamer Dieny?” Daar John, achter dat kralengordijn. Moeten wij je helpen met het matras?” “Nee zusje, ik ben een grote jongen.” Nadat Dieny en ik de vuile was bij elkaar hebben gezocht, in zakken gedaan en op terras gezet, beginnen wij met het van achter naar voren poetsen van het appartement. John brengt het vuile matras en de waszakken naar de garage en haalt op verzoek van Dieny schone was uit de kleine linnenkamer in haar huis. “Wat willen mijn zusters eten?” “Moet ik wat bestellen John?” “ben je gek Dieny. Ik kook voor jullie. Zeg maar waar heb je zin op.” Dieny kleurt rood. “Ùh eigenlijk niet zoveel John. Behalve wat soep of een pizza zo af en toe, kook ik nauwelijks.” “Is al goed, ik vindt wel wat… Tenminste als jij het goed vind.” “Natuurlijk. Geen geheimen meer.” Hij kust Dieny op haar voorhoofd. “Wel een beetje doorwerken hè dames!”
“Mag ik wat intiems vragen Lianne?” “Moet dat nou echt; net nu John weg is?” Ik zie hoe ze begint te blozen. “Geen intriges Lianne… Ik wil alleen weten hoe het voelt.” “Wat voelt?” “Nou èh… Als hij je neukt.” Ik kijk haar aan. “Al de eerste keer voelde het als een soort van thuiskomen… Met wijlen mijn man, had ik plezier in bed. Ik kwam ook klaar. Maar met John.. Hij raakt me diep van binnen.” “Raakt hij je moedermondje?” “Dat ook, maar dat bedoel ik niet…Hij èh… raakt mijn ziel, het sap dat ik uitscheid is vloeibaar geworden liefde. Mijn orgasme was, hoe moet ik het omschrijven… Het was èh…” “Onbeschrijfelijk?” Ik lach en knik “Ja zusje… Je moet dat gewoon voelen… Kijk me aan Dieny. Daarom dat ik ook zo teleurgesteld ben. Die eerste keer.. Ik had dat gevoel ook met jou willen beleven. Bij voorkeur met John samen. Die drugstroep heeft er voor gezorgd dat ik giga ben klaargekomen, maar dat kan niet in de schaduw staan van een orgasme geboren uit liefde.” Ik zie hoe ze geluidloos staat te huilen en neem haar in mijn armen. “Het spijt me Lianne. Maar ik ga het bewijzen. Ik ga bewijzen dat ik je liefde waard ben. Ik zal wachten.” “Ik heb nagedacht zusje… Als je mij wilt dan zul je John erbij moeten nemen. En ik bedoel dan niet dulden. Je zult zijn hart moeten veroveren.” “Maar ik weet niet of ik zo van hem kan houden zoals jij dat doet. Ik kan dat toch niet veinzen. Dat zou hij meteen merken.” Ik leg mijn handen op haar schouders, duw haar een stukje van mij af en kijk haar in de ogen.” “Als jij jezelf toestaat om dat gevoel dat je zo diep hebt weggestopt weer toe te laten. Dan hoef jij niets te veinzen.” “Ik weet niet of ik dat nog kan Lianne.” “Dat is geen kwestie van kunnen zusje. Dat is durven.”
“Zijn jullie bijna zover daar beneden?” “Het eten is klaar.” Ik loop naar het terras en kijk naar boven. Het lachende gezicht van John kijkt over het de balustrade van het bovengelegen terras. “Geef ons nog even John.” Is goed ik zet het wel warm in de oven. Maar ze worden er niet beter op.”
Dieny heeft het dweilen hervat. “Wat wordt het zusje? Truth or Dare.” Ze kijkt me voor een moment aan. “Truth and Dare!”
Wanneer we 10 minuten later de kamer weer binnenlopen loopt me het water in de mond. Dieny begint te glunderen. “Appelpannenkoeken John?” Hij haalt een schaal uit de oven. “Ja zusje appelpannenkoeken met gewelde rozijnen.” “Die heb ik al niet meer gegeten sinds ik van huis ben weggegaan.” “Veel meer had je inderdaad niet in huis Dieny. Daar moeten we snel verandering inbrengen.” “Pas op zusje, onze broer is een echte keukenprins. Het zal moeilijk worden je lijntje te behouden.” “Zal ik nog een flesje Sylvaner halen?” “Lekker Dieny.”
Terwijl Dieny naar achteren loopt vertel ik John van ons gesprek tijdens het poetsen. Hij kijkt me verbaasd aan. “Maar dat kun je toch niet van haar verlangen lieverd. Je kunt haar toch niet dwingen van mij te gaan houden of vice versa?” “Ik leg mijn handen op de zijne. Ik meen het John. Lianne zonder Jou is onbestaanbaar en loopt het erop uit dat het niet gaat en wij moeten vertrekken Dan is dat maar zo.” “Dat zal niet gebeuren Lianne. ” Ik kijk in Dieny’s gezicht. “Zolang jullie dat willen, kunnen jullie blijven… Wat er ook gebeurt!”
Het is een genot om te zien hoe Dieny haar pannenkoeken voorzien van een dikke laag suiker, net als vroeger, verorbert. “Nog nooit heeft een man voor me gekookt, tenminste als hij er niet voor werd betaald.” “Miran? Heeft hij nooit voor je gekookt?” Ze lacht “Hij was dan wel een verlichte Marokkaan, maar met een schort aan het aanrecht. Dat ging hem toch te ver.” John springt op en maakt een pirouette. Hoezo, wat is er mis met een man in een keukenschort.” Ik moet lachen. “In principe niet zo veel lieverd… Maar ik zou toch eens uitkijken naar iets anders dan die bloemetjesschort van je kleine zusje.” “Ik ben niet klein, ik ben compact gebouwd.” “Je hebt gelijk zusje. Heel veel lekkers op een vierkante meter.” Ze kijkt bevreemd naar John. “Wat weet jij van dat lekkers?” Hij gaat weer zitten en neemt nog een slok wijn. “Dieny jou lekkere lijf staat, net als dat van je zus, al sinds heel veel jaren in mijn netvlies gebrand. En voordat je wat gaat zeggen. Daar doen die rimpeltjes en de opkomende zwaartekracht probleempjes van borstjes en billen niets aan af.” Hetgeen ik op dat moment in de ogen van Dieny zie, verdrijft mijn laatste twijfels. Wellicht beseft ze het zelf nog niet ten volle, maar John heeft dat plaatsje in haar hart weer terug.”
“John hoe zou je het vinden om met je grote zus naar beneden te gaan.” “Het is al weer lang geleden dat we de liefde hebben bedreven.” Een grimas trekt over Dieny’s gezicht. “Wat is er zusje?” “Ik ben jaloers.” “Op wie lieverd?” “Het is niet op wie.. Het is op WAT jullie samen hebben.” Ik leg mijn handen over de hare. “Gun jezelf en ons nog wat tijd lieverd. Ik ben ervan overtuigd dat het helemaal goed gaat komen.” Terwijl ze knikt zie ik tranen in haar ogen. John staat op, buigt over haar heen en drukt een zoen op haar voorhoofd. Ze kijkt hem aan. “Zou je me op mijn mond willen zoenen John?” Hij neemt haar hoofd tussen zijn handen en drukt zijn mond voorzichtig op de hare. Op het moment dat Dieny haar tong in het spel wil brengen lost hij. “Laat het groeien zusje.” “Hij steekt zijn hand naar mij uit. “Kom Lianne, ik wil je lief hebben.”
“Begin maar op mijn tieten en richt daarna op mijn kut.” Terwijl ik dat zeg trek ik mijn schaamlippen uit elkaar…
“Ik ga eerst even in bad John.” “Is goed lieverd. Ik zet even wat drinken klaar en kom dan douchen.” Terwijl ik even later in het warme water lig, laat ik de dag nog eens de revue passeren . Ik besef dat ondanks of juist dankzij alles wat gebeurt is, mijn leven nooit eerder zo rijk is geweest. Opeens bedenk ik dat het tijd wordt om contact op te nemen met mijn jongens Ik neem me voor dat meteen morgen te doen. Een ondeugende gedachte dringt zich aan me op. Ik voel een glimlach om mijn lippen en laat het badwater weglopen. ‘Waar blijft hij?’ “Joòòhn. Waar blijf je.” “Ik kom er aan lieverd.”
“Kleed je uit!” “Uw wens is mijn bevel mevrouw… Waarom lig je in een leeg bad?” “Ik wil dat jij het vult.” Hij kijkt me vragend aan. Krijg jij de kraan niet open?” Ik moet lachen om zijn naïviteit.” “Ik wil dat jij het vult met jou warme urine.” “Èh meen je dat. Wil je echt dat ik over je heen plas?” Ik knik. Hij is inmiddels naakt. Zijn lekkere piemel staat kloppend recht vooruit. “John; samen met jou wil ik alles proberen. Je zult me wel een gek wijf vinden. Ik heb het gevoel dat ik sinds Lausanne, na jaren te hebben geslapen, eindelijk wakker ben geworden. Ik wil niet opnieuw inslapen. Ik wil dat jij me wakker houdt.” Hij komt in het bad over me heen staan. “Waar wil je het hebben Lianne?” “Begin maar op mijn tieten en richt daarna op mijn kut.” Terwijl ik dat zeg trek ik mijn schaamlippen uit elkaar. John staat met een hoogrood hoofd, zijn piemel gericht op mijn tieten, te persen. “Het lukt niet. Hij is te hard!” Ik ga rechtop zitten. “Steek hem maar in mijn mond. Ik zal dat spermapropje even verwijderen.” Hij kijkt me aan. “Ik ken je niet meer terug zus. “Bevalt je niet wat je ziet dan?” Zijn enthousiaste knikken laat geen onduidelijk bestaan. “Trekt je af in mijn mond jongen.” Ik neem zijn eikel in mijn mond. Ondanks het feit dat het pas een paar keer eerder is gebeurt voelt het heerlijk vertrouwt. Eerst langzaam maar dan steeds onstuimiger trek hij aan zijn piemel. Ik moet mijn lippen strak op elkaar klemmen om zijn eikel niet te verliezen. Plotseling begint hij te snuiven. “Oooegh Jáááá’… Liáá” Op het moment dat zijn zaad met voelbare golfjes in mijn mond gulpt, wordt ik warm van binnen.”Hmm, lekker.”
“Dank je Lianne.” “Wat bedank je mij nou gek! Het was voor mij ook heerlijk.” Hij stapt achteruit, neemt zijn nog halfstijve jongeheer in een hand en kijkt me aan.”Waar wacht je op liefje.” Eerst een paar druppeltjes maar al snel is het een stevige straal die mijn tieten besproeit. Op het moment dat mijn tepels geraakt worden, schieten vonken naar mijn buik. Ik trek mijn kut open. Het voelt heerlijk wanneer zijn gouden straal mijn liefdesvlees masseert. Plotseling treft zijn straal op mijn klit. Een scherp maar hevig orgasme trekt door mijn onderbuik. Net op tijd want al gelijk daarna zijn het nog maar enkele druppeltjes, die tussen mijn benen in bad vallen. Als vanzelf verhuizen twee van mijn vingers naar mijn navel waar een klein beetje goudsap is blijven staan. Ik doop mijn vingers erin en steek ze in mijn mond. “Hmmm, dat is al net zo lekker als Dieny’s Sylvaner.”
“Nu ben ik aan de beurt.” “Wil jij ook John?” “Ja schat, ik wil je gouden sap over mijn piemel voelen.” We wisselen van plaats. Ik hurk op hem neer, trek mijn sapspleet open en laat me op zijn kruis zakken. Ik zet mijn sluizen open en kijk mijn hem aan. Zijn verliefde blik brand opnieuw tot diep in mijn hart. Nog voordat mijn fontein opdroogt voel ik dat zijn, opnieuw harde, pik tegen mijn poortje klopt. “Ik wil je John.”
Nadat we elkaar hebben afgespoeld en gedroogd lopen we hand in hand naar de slaapkamer. Kussend glijden we op het bed. Terwijl we op onze zij liggen stuur ik, zonder onze kus te onderbreken zijn kloppende erectie tussen mijn liefdeslippen. Zonder woorden voelen wij aan dat dit is wat we willen. Geen passievol gebeuk, dat kan een andere keer. Dit keer willen we onze liefde vieren, ik wil samensmelten met mijn grote broer, ik wil voelen hoe zijn eikel mijn moedermondje kust, zoals zijn mond de zijne tot de mijne maakt.
Als vanzelf vinden wij elkaar in een loom neukritme. Een ritme dat volstaat om de opwinding vast te houden, maar vooralsnog te weinig wrijving geeft om de orgasme engelen te laten zingen. Tijd wordt een abstract begrip. Ik laaf me aan zijn speeksel, terwijl mijn liefdesnectar zijn heerlijke jongeheer van voeding voorziet. Langzaam, maar beslist komt een golf aanrollen. Onophoudelijk worden wij meegezogen in een maalstroom van liefde en genot.
Net zo langzaam als ons orgasme kwam opzetten ebt het ook weer weg. We liggen nog steeds tegenover elkaar en kijken elkaar aan. Woorden zijn overbodig.