Vrijdagmiddagborrel

Het is weer vrijdagavond. Ik kom net iets te laat thuis. Ik heb trek en wil slapen. Op het aanrecht ligt een briefje van mijn vriendin. “Ik ben even de kroeg in… “. Mooi is dat, zeg ik hardop tegen mezelf en stort uitgeblust neer op de bank. De TV staat aan en ik zap wat. Er is niets, paar oude films, autoprogramma’s en andere onzin. Zal ik toch maar even de kroeg in gaan? Goed vijftien minuten later stap ik op de fiets. Nu pas valt me op hoe warm deze avond nog is. Met geopende jas trap ik rustig richting het centrum. Ik gok erop dat mijn vriendin in “Het hof van Eden ” zit. Daar gaat ze vaker met collega’s borrelen. Ik parkeer mijn fiets om de hoek en loop via het smalle pad richting de voorkant van het cafe. Ik gluur via het raam naar binnen, maar zie zo snel nergens een bekend gezicht. Ook binnen zie ik veel vage bekenden, maar mijn vriendin zie ik niet. Bij de bar bestel ik een biertje. Jose, een van de vaste barvrouwen, zegt gedag en maakt een luchtig praatje. Mijn vriendin is hier wel geweest, maar ging met een hele groep weg, ongeveer een half uur geleden. Sh*t, te laat, denk ik en sip wat aan mijn biertje. In de verste hoek zie ik wat collega’s van mijn vriendin zitten en ineens word ik argwanend. Ze waren toch weggegaan? “Hmm, und jetzt? ” Ik besluit zo onopvallend mogelijk bij de collega’s van mijn vriendin in de buurt te komen. Ze zijn behoorlijk dronken en hebben weinig oog voor wat er in het cafe gebeurt. Uit het gelach en gepraat kan ik echter weinig opmaken. Ik sluip ongezien weer weg. Op de drukke dansvloer stoot iemand het biertje uit mijn handen. Geeft niets, het smaakt me toch niet. Mijn hart gonst in mijn keel. WAAR is mijn vriendin? En terwijl ik me een weg naar buiten worstel gaan mijn fantasie met me op de loop. Ik probeer te bedenken in welke kroeg ze kan zijn en buiten besef ik me dat er eigenlijk maar een echte mogelijkheid is. Te voet ga ik die kant op. Mijn voetstappen klinken snel en hol in de verlaten straten. Het regent licht, maar hard genoeg om iedereen naar binnen te jagen. Mijn oog valt op een auto met beslagen ramen. Zo, die zijn lekker bezig, denk ik in mezelf en stap voorovergebogen door. Dan bedenk ik me en draai me om. Het zal toch niet! Met ingehouden woede been ik naar de auto, via een stukje onbeslagen raam zie ik dat de auto leeg is. Mijn hart bonst in mijn hoofd. Mijn keel is opgezet en ik adem zwaar. WAAR is mijn vriendin! Denk ik terwijl ik met grote passen naar mijn ouwe stamkroeg wandel. Daar is het ook redelijk druk. Ik herken bijna niemand. Bizar hoe in een paar jaar tijd zo’n tent kan veranderen. Gelukkig werkt Martijn er nog wel. Ik zeg hem gedag en we praten kort. Ik koop een biertje en wacht tot hij een paar andere klanten heeft geholpen. Bianca, een collega van mijn vriendin, kijkt me aan, herkent me en lijkt lichtelijk geschrokken. Ze zwaait en komt mijn kant op. Onderweg zie ik dat ze nog iemand expres aanstoot. Ik ruik onraad, maar probeer een masker op te zetten. Dat spelletje beheers ik goed genoeg om dronken collega’s af te houden. Martijn heeft inmiddels al weer een biertje voor me gezet, we proosten. Bianca staat nu naast me en met een laatste teug leeg ik het glas. “Hoi ” zegt ze. “Hey “, antwoord ik haar groet. Ik kijk er aan en probeer overweldigend over te komen door haar strak in de ogen te kijken. Ze schrompelt ineen onder mijn dominantie. Ik vraag wat ze wil drinken en laat Martin er een extra neer zetten. Ook zij is behoorlijk aangeschoten en binnen 10 minuten heb ik het gesprek onder controle en flirt. Ik pak haar hand, zeg iets over haar trouwring en kus haar hand. Dan trek ik haar met een korte, ferme ruk nar me toe. “Zo, is het waar wat ze zeggen? ” Zogenaamd onschuldig kijkt ze me aan, de slet. “Wat? ” vraagt ze met haar grote, onschuldige, zaadvragende ogen. “Dat dronken, pasgetrouwde vrouwen geiler zijn in bed dan hun echtgenoten aankunnen! ” Ze doet of ze me niet goed verstaat. Ik buig me naar haar hoofd toe. Pal naast haar oor Verdraai ik mijn woorden. Ik heb nog steeds haar hand vast en trek deze naar mijn mond. Ik lik met het puntje van mijn tong van haar nagel tot de 2e knokkel. Dan buig ik weer haar kant op en herhaal de woorden van Don Juan de Marco. Ook ik sluit af door heel zachtjes en warm door het geultje tussen haar vingers te likken. Ik voel een siddering en ik denk, “jij bent voor mij, teef! ” De muziek is vrij zwoel en ik danst expres tegen haar aan. Met mijn hand streel ik over haar taille, haar zij en haar bovenbenen. Trek haar tegen me aan en hijg in haar oor “ik wil je “. Ze kijkt me aan en ik zie dat zij ook wel wil. Ze zegt dat ze getrouwd is, gelukkig getrouwd. Ik antwoord dat ik niet met haar wil trouwen, maar gewoon zin heb in een lekkere wip. Ze fluistert me toe dat zij ook zin heeft, maar niet durft. Ik trek haar mee naar buiten. We gaan naar rechts en even verderop naar links. Daar staat een bestelbusje langs een schutting geparkeerd. Ik knoop mijn broek open, druk Bianca op haar knieen en duw mijn lul in haar gezicht. Als een goede dronken teef neemt ze hem tussen haar lippen. Ze pijpt nat en warm. Mij lul schuift tot halverwege naar binnen. Ik pak haar haren en trek haar zo omhoog. Mijn handen grijpen naar de sluiting van haar broek. Deze is zo los en met een ferme ruk trek ik de broek en haar string tot op haar knieen. Ik draai haar om, duw d’r bovenlichaam tegen de bestelbus en schuif mijn kloppende paal haar kut binnen. Met lange, harde halen ros ik mijn paal haar getrouwde en geile spleet in. Met een hand trek ik aan haar blonde haar, met de andere steun ik tegen de bestelbus. Ze kreunt zachtjes, dus ik besluit mijn hand voor haar mond te houden. Onze stoten komen nu ongeremd tegen de bus aan. Deze danst mee met ons geneuk. Ik voel al snel dat het einde nabij is en stoot zo hard en diep als ik kan. Diep in haar ontlaat ik alle woede en frustratie, alsof ik wraak neem op mijn vriendin door haar collega als een hoer te neuken. Bianca draait zich om. Haar mascara is uitgelopen. De lippenstift uitgesmeerd, haar ogen nog zaadvragender dan voor onze neukpartij. Ik kus haar vol op de mond. “Zo, gore teef, en nu vertel je me waar mijn vriendin uithangt “. Verbaasd ontwaakt ze uit haar roes van geilheid. “Ehm, die is met Els naar het ziekenhuis “. De moeder van Els is vanavond opgenomen op de Intensive Care en je vriendin heeft Els gebracht omdat ze toch bijtijds thuis wilde zijn. Verdwaast loop ik terug naar mijn fiets. Stap op en rij met nagloeiende lul naar huis. Daar brandt nog licht en binnen vind ik mijn vriendin slapend op de bank. Ik til haar op, leg d’r in bed en neem nog snel een douche. De volgende ochtend vertelt ze me dat Els d’r moeder het niet heeft overleefd en dat ze daarom pas tegen 3-en thuis was. Door alle toestanden had ze er niet aan gedacht om me te bellen of te sms-en. “Wat vervelend voor je, schatje “. “En jij? ” vraagt ze. “Ik heb een leuke avond gehad! “”