Spelletjes van Jolijn – 10

Het is alweer een tijdje geleden dat ik deel 9 van “Spelletjes van Jolijn ” schreef. Aan het eind van dat verhaal kondigde ik aan dat dit het laatste deel zou zijn. Ik kan het echter toch niet laten de draad weer op te pakken, met een belangrijk verschil voor de nieuwe delen; mijn belevenissen met Jolijn vanaf dit moment zijn fictief…al bevat het nog steeds autobiografische elementen. En omdat het alweer een tijdje geleden is dat ik de delen 1 t/m 9 publiceerde, lijkt het me goed om eerst een kleine recap te houden. Overigens zou ik nog steeds aanbevelen om die delen eens rustig terug te lezen, als je dat nog niet gedaan hebt. Daar gaan we, in het kort: in deel 1 tot en met 9 van “Spelletjes van Jolijn ” kun je lezen hoe ik mijn nieuwe collega Jolijn beter leerde kennen, en hoe dat uiteindelijk uitmondde in een seksrelatie tussen ons. Omdat we beiden getrouwd zijn, hielden we deze (met succes) geheim voor onze beide partners en collega’s. Die seksrelatie leverde vele passionele, lekkere en mooie momenten op, en hoewel er wel sprake was van gevoelens (verliefdheid is een groot woord) en een klik op persoonlijk vlak, bleef het bij een geheime affaire die vooral berustte op (hele goede) seks. Maar Jolijn opende me de ogen. Waar seks in mijn eigen huwelijk meer als ‘een verplicht nummertje conform een geijkte procedure’ wordt opgevat (door mijn vrouw vooral), liet Jolijn me weer zien hoe lekker en bevredigend het was om veel variatie en spontaniteit te hebben tijdens sex (standjes, machtspelletjes, en zelfs een vriendin van Jolijn deed mee), in combinatie met de broodnodige portie passie. Jolijn liet me ervaren wat echt genieten was, en hoe het is om je volledig over te geven aan de ander. En Jolijn was een prachtige vrouw, dus ook in dat opzicht was seks met Jolijn niet bepaald een straf. Aan het eind van deel 9 van de serie heb ik verteld hoe onze relatie op zijn einde liep: Jolijn had nog een kinderwens en raakte zwanger, waardoor onze seks op een steeds lager pitje kwam te staan. En niet lang daarna veranderde ik van baan, waardoor Jolijn en ik elkaar niet meer spraken of zien. Uit het oog, uit het hart; wat we hadden verwaterde volledig. Tot mijn grote spijt overigens, want ik heb Jolijn achteraf nog lang gemist. En dan bedoel ik niet alleen op seksueel vlak, maar ook als persoon en collega. En toch weerhield iets me ervan om haar ooit nog eens te bellen, of te mailen. Waarschijnlijk was het een bepaalde trots, bang om af te gaan, of iets dergelijks. En Jolijn belde mij ook niet, dus blijkbaar was het voor haar geen halszaak, bedacht ik me. En zo verstreek de tijd, inmiddels zijn we 4 jaar verder. Zo af en toe dacht ik nog met weemoed terug aan mijn periode met Jolijn. De lust, spanning en ongeremdheid die tekenend was voor die tijd, zou ik nog wel eens willen beleven. Niet per se weer met Jolijn, maar met een dame met wie ik een soortgelijke verhouding zou kunnen opbouwen. Niet dat ik daartoe ooit concreet actie heb ondernomen; van wat ik ervan hoor zijn de bekende overspel-websites (u weet wel, die van de reclame) niet echt iets voor mij. En dus moest ik het hebben van spontane ontmoetingen op het werk, tijdens uitgaan of bij andere bezigheden. Die leidden zo af en toe tot een mooi éénmalig avontuurtje, maar ik was nooit in de gelukkige hoedanigheid om een Jolijn 2.0 te mogen ontmoeten. Het zij zo, dacht ik. En misschien stond het ooit nog te gebeuren: geduld is een schone zaak. In de tussentijd werkte ik met veel plezier werkte bij een andere werkgever, ook binnen de financiële sector. En thuis verliep alles redelijk soepel. Helen raakte na verloop van tijd zwanger, en we kregen een zoontje. We waren dolgelukkig, allebei. En nog steeds is het vaderschap iets prachtigs. Ik geniet iedere dag van dat mannetje. Maar voor het seksleven van mij en Helen is de komst van die kleine desastreus geweest. Het stelde al niet bijzonder veel voor, maar nu bleef er werkelijk niets van over. Ook dat maakte dat ik nog wel eens terugdacht aan mijn belevenissen met Jolijn. April 2014. Op een werkdag als iedere andere, stond mijn leidinggevende ineens aan mijn bureau. “Sven, ik heb wat voor je. ” Belangstellend keek ik hem aan. “Benieuwd met wat voor lading werk ik nu weer opgezadeld wordt “, dacht ik nog. Hij haalde een foldertje van achter zijn rug vandaan. Ik kon niet zien wat het was, in de snelheid waarmee hij ermee wapperde, boven zijn hoofd. Ik keek hem vragend aan. “Een seminar, in Rome. Over 6 weken. Vierdaags, met vier overnachtingen in een hotel in de buurt. Van dinsdag tot en met vrijdag. Lees deze maar eens. Ik hoor wel wat je ervan vindt. ” Hij liet het foldertje op mijn bureau vallen, en liep weg. Verrast keek ik naar het foldertje, en ik nam het door. Mijn manager was geen man van complimenten, maar dit vatte ik toch wel degelijk op als een blijk van waardering. Er zijn regelmatig seminars voor onze beroepsgroep, en zo af en toe woonde ik er eentje bij. Maar dit was wel één van de krenten in de pap; een seminar met meerdere overnachtingen in prachtstad als Rome. En er werden hele interessante onderwerpen behandeld. Wie wilde dat nu niet? Normaal gesproken hielden de managers dit soort uitnodigingen dan ook steevast voor zichzelf. Zes weken later stond ik dus op maandagmiddag in de vertrekhal van Schiphol te wachten. Op Feline. Want het verhaal werd na dat voorstel van mijn manager alleen maar beter; een collega van het zusterbedrijf ging ook. En die collega bleek Feline: een charmante een vlotte dame van 43. Een jaar of 10 ouder dan ik dus. Feline was in feite de equivalent van mijn manager, maar dan bij het zusterbedrijf. Ik kende Feline al wel van gezicht, maar we hadden nog nooit samengewerkt. Feline en ik hadden over een weer gemaild, ter voorbereiding van het seminar. We hadden op mijn voorstel samen een vlucht geboekt, en beide een kamer gereserveerd in hetzelfde hotel. Zo hoefden we in ieder geval niet in ons eentje naar de weg te zoeken…en ik had er een leuke reisgenoot bij. Daar kwam ze aangelopen. Ze had mij blijkbaar al eerder gezien. Feline was wat ik een wulpse vrouw zou noemen. Absoluut niet dik; ze had een prima figuur. Goedgevuld zeg maar. Een goede kont en een weelderige voorgevel. En altijd netjes gekleed. Zoals ook nu; ze droeg een strak donderblauw mantelpakje met een witte blouse eronder. Mensen die haar niet kenden, zouden haar zo voor een stijlvolle stewardess aan kunnen zien, bedacht ik. We groetten elkaar. Feline bleek er enorm veel zin in te hebben, net als ik trouwens. We praatten wat, en besloten maar direct in te checken. En daarna praatten we verder, al wachtend tot het boarding tijdstip was aangebroken. Feline bleek in de tussentijd haar beeld van een vlotte en charmante dame volledig waar te maken; ons gesprek liep als vanzelf. Daarbij spraken we niet alleen over het werk, maar ook ons privéleven kwam aan bod. Ik vertelde over mijn thuissituatie, over Helen en mijn zoontje. Feline bleek een vriend te hebben, maar kinderloos te zijn. Een half uurtje later betraden we ons vliegtuig, en kort daarna hingen we in de lucht, onderweg naar Rome. Ook onderweg bleken Feline en ik nog genoeg te bespreken te hebben, dus reis leek voorspoedig te gaan. Maar niet voor Feline, die tegen het einde van de reis begon te klagen over last van haar rug. Dat werd gaandeweg alleen maar erger, en het verstellen van de stoel bleek ook niet te helpen. Gelukkig landden we kort daarna op Fiumicino Airport, en na het ophalen van onze bagage namen we de taxi naar ons hotel, dat gelegen was aan de rand van het centrum. Feline bleef echter maar last houden van haar rug. We checkten in bij ons hotel, en we spraken af dat Feline een uurtje op bed ging liggen in de hoop dat haar rugpijn zou wegtrekken. Daarna zouden we gezamenlijk wat gaan eten, in de binnenstad. Toen ik een uurtje later op Feline’s kamerdeur klopte, bleek het nog niet veel beter. Ik vroeg haar of een hapje eten in de stad dan nu wel zo handig was, maar Feline was duidelijk: “Ik moet toch echt wat eten. Ik neem een pijnstiller, en dan zien we straks wel verder. ” En zo geschiedde. Ergens in de straatjes tussen het Pantheon en de Piazza Navona deden we ons tegoed aan een heerlijke pasta. De pijnstiller deed zijn werk, en de Feline zonder rugpijn was wederom een leuke gesprekspartner. Gevoed door meerdere glazen Chianti hadden we de grootste lol samen. Ik had zelfs even proberen te flirten met haar, maar daar was ze helaas niet echt op ingegaan. “Een trouw typetje “, had ik dus geconcludeerd. Inmiddels was het tijd om terug te lopen naar het hotel, want dat was nog een flinke wandeling. Maar onderweg speelde Feline’s rug opnieuw op. De pijnstiller moet uitgewerkt zijn, concludeerden we. En hoewel de wijn enigszins verdoofde, vreesde Feline het ergste voor de nacht. Ik stelde voor dat Feline zo meteen in haar hotelkamer eerst maar eens een hele hete douche zou nemen. “En als dat niet helpt, kom je ik je rug nog wel even masseren “, zei ik gekscherend. Feline lachte, en tot mijn verrassing antwoordde ze direct: “Als ik echt nog last heb, bel ik je zelfs wakker hoor! ” Ik drukte haar op het hart dat ze dat zeker moest doen, maar verwachtte er niet te veel van. Aangekomen bij onze hotelkamers (die naast elkaar zaten), wensten we elkaar een goede nacht. Ik had een douche genomen, en lag daarna op bed. Ik kon niet direct slapen, en lag daarom nog even naar een of andere Italiaanse voetbalwedstrijd te kijken. Mijn telefoon ging. Feline. “Uhmm Sven…geldt dat aanbod nog? Ik heb er nog steeds last van… “. Die had ik niet meer verwacht; ik had gedacht dat ze liever 3 pijnstillers ineens had genomen, om toch een goede nachtrust te komen. Blijkbaar dus toch niet. De verlegenheid waarmee Feline de vraag stelde was aandoenlijk. Ik liet haar nog even spartelen. “Die rugpijn bedoel je? Vervelend zeg! Maar welk aanbod dan? ” Feline’s stem werd nog kleiner: “Nou uhm..die uhm…van die massage? ” Inwendig moest ik lachen. “Ik kom eraan Feline “. Ik slaap alleen in boxerhort maar had geen zin om me weer volledig aan te kleden. Ik schoot dus snel een badjas aan van het hotel, en klopte aan bij Feline. Die deed open, ook in badjas. Ze bleef in de deuropening staan. “Fijn dat je zo snel kunt komen. Maar uhm…ik zat te denken…heb jij massageolie bij je? ” Ik moest bekennen dat ik daar nog niet aan had gedacht. “Ik loop wel even naar de receptie om te kijken of er wat is. Geef me je kamersleutel, en ga je vast klaarmaken. Misschien is het een goed idee als je sowieso een pijnstiller neemt? En ik ben zo snel mogelijk terug. ” Feline ging akkoord, en ik ging op weg naar de receptie, in de hoop op massageolie. Het hotel had de beschikking over een kleine welness salon, en gelukkig hielp de receptionist me al snel aan een fles olie. Tegen forse betaling, dat dan weer wel natuurlijk. Vijf minuten later stond ik weer op de hotelkamer van Feline. Ik trof haar al op haar buik liggend op bed aan. Ze had haar badjas uitgetrokken, en lag met ontbloot bovenlichaam, en haar armen lagen langs haar lichaam. Haar onderlichaam werd bedekt door een handdoek. Feline’s ogen waren gericht op de deuropening, en een glimlachje verscheen op haar gezicht toen ze me binnen zag komen, met een fles massageolie in de hand. “Ooh, ik hoop zo dat dit gaat helpen “. Zwijgend nam ik naast haar plaats, en spoot ik wat olie in mijn handen. Ik wrijf de olie en mijn handen een beetje warm, en begin rug ermee te kneden. Zonder enige verstand van zaken begon ik lukraak te kneden, halverwege haar rug. Een vriend van me is fysio en die heeft wel eens wat verteld over rugmassages, en ik probeerde me zijn tips and tricks al doende te herinneren, en in de praktijk te brengen. Ik had ook geen idee of ik begonnen was op de goede plaats, maar daar hielp Feline me al snel mee: “Een stuk lager Sven…ja, daar ja! ” En dus kneedde ik Feline haar onderrug, voor zo lang als ze daar behoefte aan had. En hopende dat het enig positief effect zou hebben. Intussen had ik even de tijd om Feline’s lichaam rustig in me op te nemen. Van wat ik ervan kon zien, leek er helemaal niets mis mee. Niet dat haar rug zo oogverblindend mooi of sexy was, maar ik vond het toch wel wat hebben. Haar huid voelde zacht aan, en ik voelde me even een bevoorrecht mens. Sterker nog, ik vond het wel een beetje opwindend. Feline verbrak de stilte: “Ik denk dat het helpt…het wordt minder “. Dat vat ik op als aanmoediging, en plichtsgetrouw ging ik door met mijn massage. “Iets lager nog, alsjeblieft “, was de aanwijzing van Feline. Ik twijfelde geen moment, en trok de handdoek iets omlaag. De aanzet van haar turquoise kanten string was nu zichtbaar, en de spanning was nu voelbaar. In ieder geval voor mij, en ik voelde mijn geslacht in beweging komen. Ik ging rustig door met mijn masseren en door de stilte kon ik Feline’s ademhaling goed horen. Die leek iets verhevigd te zijn, sinds ik lager masseerde. Ik besloot voor mijn kans te gaan, en af en toe masseerde ik letterlijk langs de rand van de string, waarbij ik één of twee vingers onder de handdoek liet verdwijnen, en over haar bil liet glijden. De eerste paar keren vluchtig, daarna iets duidelijker. Feline zei niets, maar haar ademhaling verhevigde opnieuw. Steeds iets meer raakten de bovenkant van haar billen onderwerp van mijn behandeling. Haar pijnlijke rug was ik inmiddels al lang vergeten, en Feline vermoedelijk ook, afgaande op haar ademhaling. Zonder iets te zeggen schoof ik de handdoek nog iets opzij, waardoor ik nu goed zicht had op haar volle billen, gehuld in een mooie string. Een prachtig uitzicht had ik nu, en ik werd er langzaamaan behoorlijk geil van. Sterker nog; ik moest me inhouden om niet direct als een bezetene aan te vallen op haar bilpartij. Ik ging door met het kneden van haar achterste, en de massageolie zorgde ervoor dat haar billen licht glansden. Feline liet dit keer haar goedkeuring blijken door af en toe een licht kreuntje te laten horen. Inmiddels was ik wat zeker van mijn zaak, en besloot de resterende handdoeken te verwijderen en de benen van Feline wat uit elkaar te leggen. Ik nam plaats tussen beide benen, op het bed. Feline werkte keurig mee. Nog even verwende ik haar billen, wederom onder zacht gekreun van Feline. Daarna bracht ik mijn handen langs haar billen, tussen haar benen. Ik trok de string opzij, en duwde mijn gezicht wat dichter bij haar kut, om het even nader te bekijken. De geur van ongekende geilheid kwam al op me af, en het uitzicht kon me ook wel bekoren; een glinsterend nat en zacht kutje, schreeuwend om volgepompt te worden. Mijn handen liet ik even langs haar natte kutlipjes dwalen, en Feline begon opnieuw luid te zuchten. Ik besloot dat het welletjes was, dat omslachtige gedoe. Prompt duwde ik mijn middel- en wijsvinger zonder pardon Feline’s natte kut in. Feline kreet van verrassing; zo’n directe werkwijze ineens had ze waarschijnlijk niet verwacht. Ik liet mijn vingers haar poes penetreren, heen en weer. Feline kreunde. “O ja, oh Sven, ja lekker “. Met mijn ene hand kneedde ik Feline’s volle en glanzende billen, met de andere stimuleerde ik haar natte kut, waarna ik weer door ging met vingeren. Feline bracht haar kontje wat omhoog. Nu kon ik er nog beter bij, en daar maakte ik dankbaar gebruik van. Nog harder duwde ik mijn vingers in en uit dat hete kutje, en Feline kermde van genot. “Ooh, wat lekker Sven. Ga door alsjeblieft, laat me komen! ” En dat deed ik. Mijn vingers ragden vliegensvlug haar kut in en uit, met een orgasme tot gevolg. Met een geknepen gilletje kwam Feline heerlijk klaar. Een paar seconden liet ik haar bijkomen. Daarna stroopte ik haar string van haar billen af, en trok mijn badjas uit. Feline keek achterom, waarschijnlijk nieuwsgierig naar wat ze te zien zou krijgen. Ik trok ook mijn boxershort uit. Mijn stijve pik had tot op dat moment steeds netjes ingeklemd in de verpakking gezeten, maar die snakte naar vrijheid. Met grote ogen keek Feline ernaar. Ik ging op mijn knieën tussen haar benen zitten, en duwde haar kontje nog iets omhoog. Zo bevond haar kut zich netjes op pikhoogte. Feline keek nog steeds achterom, en zocht naar oogcontact. Ik keek haar recht in de ogen, terwijl ik mijn paal vooruit duwde. Deze deed haar kutlipjes uiteen splijten, mij een ingang tot haar drijfnatte grot verschaffend. Ik duwde door, mijn paal in haar schede. Feline keek me nog steeds strak aan, maar haar ogen knepen zich langzaam verder samen, naar gelang ik mijn paal verder in haar duwde. Opnieuw ontsnapte er een luide zucht uit haar mond. “Heb je nog last van je rug? ” vroeg ik haar, op geamuseerde toon. Feline was nog niet helemaal bijgekomen van mijn pik in haar, en antwoordde met gesloten ogen, half verdoofd: “N-n-neee, ik d-d-denk het niet “. “Mooi “, besloot ik, en ik trok mijn pik enigszins terug, om hem daarna volle vaart weer in haar te duwen. Feline opende opnieuw haar ogen, en keek me smekend aan. Ze wilde meer. En meer ging ik haar geven, bedacht ik me. Ik zette mijn handen op haar billen, en trok mijn pik weer enigszins terug uit haar. Om hem daarna weer genadeloos hard in haar kut te stoten. En opnieuw, en opnieuw. Ik verhoogde het ritme. Feline bleef me aankijken, als in trance. Ik focuste me op haar billen. Die lekkere bolle, glanzende billen, met daar onder mijn pik die genadeloos hard tekeer ging in Feline’s kut. “Ow Feline…ik ga je heerlijke kut volspuiten “. “Toe maar, spuit me vol “, bracht Feline kreunend en steunend uit. Ze slaakte opnieuw een gil, net als bij haar eerste orgasme. Haar kut krampte samen, en sloot zich voor even wat strakker om mijn pik. Meer had ik niet nodig, en met een luide kreun parkeerde ik een flinke lading zaad in Feline’s kut. Uitgeteld was ik, en ik viel naast haar in slaap. Morgen zou een lange dag worden. Ik hoop dat je genoten hebt van deel 10 (en de doorstart), voor vragen of opmerkingen, schroom niet: svenstories@gmail.com. Wat me de volgende dag te wachten staat, lees je zo snel mogelijk in deel 11.”