Rebecca geeft haar man een por in zijn zij als ze merkt dat hij bijna in slaap valt tijdens de preek. Krijn schrikt op en kijkt zijn vrouw gefrustreerd aan. Hij weet beter dan dat hij haar commentaar geeft tijdens de dienst, maar zijn blik zegt Rebecca genoeg.
Aan het einde van de dienst vertelt de predikant over een nieuw project dat de kerk gaat doen in samenwerking met jongerenorganisaties in de stad. Ze zoeken vrijwilligers die hangjongeren steunen en motiveren om beter hun best op school te doen en hun steentje bij te dragen aan de maatschappij. Rebecca’s ogen worden groot wanneer ze de predikant erover hoort praten. Ze zoekt al een tijdje naar vrijwilligerswerk en dit past perfect bij haar.
“Ik kom zo terug, ik ga Hans even zeggen dat ik me wel wil inschrijven.” “Weet je dat wel zeker? Zou jammer zijn als we daardoor minder tijd voor elkaar hebben.” Rebecca gniffelt. Zij vindt juist dat ze wel wat vaker van huis kan zijn. Ze hoopt dat ze allebei daardoor ook wat meer waarde hechten aan de tijd die ze samen zijn. “Maak je maar geen zorgen, schat, dat komt wel goed”, verzekert Rebecca hem.
De predikant ziet Rebecca al aankomen. Ze ziet in zijn blik dat hij al wel had verwacht dat zij zich op zou geven. Hij heeft het aanmeldformulier dan ook al in de hand voordat ze bij hem is.
Thuis vraagt Krijn haar toch nog een keer of ze het wel zeker weet. Rebecca merkt dat er meer achter zit en vraagt erop door. Haar man geeft schoorvoetend toe dat hij het niet ziet zitten dat zij met hangjongeren omgaat omdat het veelal immigranten zijn. Pissig vertelt ze hem dat hij zich niet moet laten leiden door zijn vooroordelen en dat dit juist een kans is voor zulke jongeren om zichzelf te ontwikkelen en alle vooroordelen over ze uit de wereld te helpen. “Ik ga het gewoon doen, punt uit”, beslist Rebecca voordat ze de keuken in stormt om de vaat te doen.
Dat weekend wordt Rebecca gebeld door een andere vrijwilliger die het project coördineert. Ze wordt toegewezen aan Mohammed, een Marokkaanse jongen van achttien die het maar niet lukt om te slagen voor het vmbo. Ze beseft zich dat het een uitdaging zal zijn, maar ze kijkt er al naar uit om de jongen te laten slagen.
Op een vrijdagavond gaat ze naar Mohammed toe. Krijn probeert haar weer tegen te houden, maar hij slaagt er alleen maar in om haar vastberadener te maken om zich volledig in te zetten voor het project en Mohammed. Ze belt aan en Mohammed doet open in een trainingspak. Rebecca merkt onbewust dat ze vindt dat de jongen er goed uitziet. Hij is slank en een beetje gespierd. Hij heeft zwart kroeshaar en indringende bruine ogen. Wanneer ze hem in haar ogen kijkt, merkt ze dat zijn blik haar niet koud laat.
Ondertussen merkt ze dat de jongen haar ook goed bekijkt. Zelfs in haar witte T-shirtje en haar spijkerbroek voelt ze zich bekeken. Doordat ze regelmatig sport, heeft ze ook een goed figuur. Ze is ook gezegend met mooie billen, stevige borsten, mooie donkerblonde krullen en een onschuldig, lief gezicht. Ze herpakt zich en vraagt Mohammed of zijn ouders thuis zijn. Mohammed schudt zijn hoofd. “Mijn ouders zijn allebei aan het werk, maar kom maar binnen.”
Mohammed neemt Rebecca mee naar zijn slaapkamer. Hij schuift snel de rommel onder zijn bed. Rebecca gniffelt in zichzelf en doet alsof ze de rommel niet ziet. “Let maar niet op de rommel hoor”, verontschuldigt de Marokkaanse jongen zich. “Ooh joh, je had mijn kamer moeten zien toen ik achttien was”, stelt ze hem gerust.
Rebecca gaat op het bed zitten en Mohammed op zijn bureaustoel. Ze praten over de vakken waar hij moeite mee heeft. Terwijl Mohammed honderduit vertelt, bekruipt Rebecca het gevoel dat hij niet per se een slechte leerling is, maar vooral moeite heeft met begrijpend lezen en zijn motivatie. Het valt Rebecca ook op dat ze onbewust niet te veel oogcontact met de jongen maakt. Hij kijkt haar op zijn beurt juist met een bewonderende blik aan. Ze voelt zich mooi, maar ze beseft dat het beter is als ze wat afstand houdt.
De jonge huisvrouw bespreekt haar vermoedens met de jongen. Mohammed luistert aandachtig naar haar terwijl ze hem wat tips en trucks meegeeft om beter begrijpend te leren lezen.
Nadat ze hem wat huiswerk heeft meegegeven en een plan met hem heeft gemaakt hoe ze de bijles vorm gaan geven, maakt Rebecca zich klaar om weer naar huis te gaan. Mohammed loopt met Rebecca mee naar de deur. Hij kijkt haar weer met die bewonderende blik aan. “Ik ben wel blij dat ik zo’n mooie lerares heb, dat zal wel helpen met de motivatie!” Rebecca lacht een beetje ongemakkelijk. “Uhm, dank je wel, Mohammed”, zegt ze voordat ze op haar fiets stapt.
Onderweg naar huis blijft de bewonderende blik van de jongen door haar hoofd spoken. Ze is blij met de aandacht, zeker omdat Krijn haar al een tijdje niet op zo’n manier aan heeft gekeken, maar ze is bijna twee keer zo oud als de jongen en ze hoort een beetje afstand te houden tot hem. Desalniettemin blijft ze in bed aan Mohammed denken en valt ze met zijn bewonderende blik in haar gedachten gegrift in slaap…
Lekker begin
Nou het verhaal gaat zeker de goede richting uit, wacht maar als ze op die grote marokkkaanse lul klaarkomt, dan zal haar krijn het zaad uit haar kut mogen likken bij thuis komst, als hij eerst heeft staan gluren en geilen als ze hem thuis bijles(rijles) geeft wegens te druk bij hem thuis. Ze gaat zeker verder met vreemden op haar kut te nemen nadien in het project met de immigranten, als ze weet hoeveel genot die haar geven en haar krijn er ook op geilt dat ze goed genomen word en hij het zaad uit mag likken nadien als cuckold.