mijn stad

Zo aan het einde van de vakantie was ik eigenlijk de enige van mijn omgeving die nog vrij was, veel vrienden waren alweer noest aan het werk, anderen hadden gekozen om pas heel laat in het jaar de zon op te zoeken. De kinderen vertoefden op school en mijn echtgenote moest voor een beurs naar Eindhoven. Na lang denken over hoe de dag nu in te vullen besloot ik om maar eens door de stad te gaan slenteren om zodoende eens van mijn eigen stad te genieten. Regelmatig ging ik al naar de grote steden in de landen om ons heen om daar de kerken, kathedralen en andere monumentale gebouwen te bewonderen, vreemd eigenlijk dat het moois in je eigen geboortestreek niet de aandacht krijgt die het waarschijnlijk wel verdient. Ik parkeerde mijn auto in de parkeergarage en begon aan de kant van de stad waar ik ooit op school had gezeten, vlakbij was een binnentuin waar heel vroeger een klooster was, een heel rustiek verscholen plekje perfect om even te ontsnappen aan alle beslommeringen van alledag. Het oude statige gebouw was recent gerenoveerd maar afgezien van de iets frissere kleur van de steen en de niet bijpassende kleur van de kozijnen kon ik op het oog geen verschillen vinden ten opzichte van de tijd dat ik hier met een rugtas vol schoolboeken urenlang stond te “hangen “, ik vervolgde mijn weg door de smalle met kinderkopjes verharde straatjes en liep langs het water om op een terrasje neer te strijken, in een stralend zonnetje bestelde ik een cappuccino en een lokale specialiteit; hazelnootgebak van Brokking, het water liep me al in de mond. Ik had mijn gebakje bijna helemaal op toen me aan de andere kant van het pleintje een zaak opviel waarvan ik me niet besefte dat ‘ie ook bij ons aan de rand van het centrum zat: Christine le Duc. Het was inmiddels jaren geleden dat ik nog eens de moeite had genomen om erotiek gerelateerde spulletjes te gaan kopen, een redelijke voorraad seksspeeltjes lag al geruime tijd ongebruikt in de kast, aan mij lag dat overigens niet, naarmate ik ouder werd nam mijn behoefte aan seks alleen maar toe, voor mijn vrouw lag dat anders; de hoeveelheid smoezen en excuses waren talrijk en er is een moment geweest dat ik het gewoon opgaf om haar nog langer te proberen te motiveren. Sindsdien rukte ik wat af, fantaseerde over vrouwen die ik in het dagelijks leven tegen kwam en verlekkerde me op PSO aan de dames die nog wel de behoefte aan erotiek hadden. Dat er massa’s nepprofielen rondspoken maakte me niets uit, het ging om het idee.. de fantasie, de illusie.. De deur van le Duc stond wijd open, het verbaasde me dat er zo vroeg al een klant naar buiten kwam, een vrouw met een grote platte tas keek schichtig om zich heen en haastte zich om een fel rood plastic tasje in een andere te stoppen, in haar andere hand had ze een grote harde tas met twee lange hengsels, een licht briesje zorgde dat haar blonde haren een beetje wapperden en een sjiek mantelpakje maakte dat ik deze dame direkt tot “out of my league ” beoordeelde. Het wondt me wel op dat ze volwassen gewinkeld had en ik was eigenlijk wel heel nieuwsgierig wat ze aangeschaft zou hebben. Zou het lingerie zijn? of een trileitje? massageballetjes… glijmiddel.. misschien een dildo of vibrator? Tegelijkertijd had ik de wens dat mijn eigen vrouw ook eens op pad zou gaan om mij eens te verrassen… Toen ik verder zwierf door het winkelhart kwam ik weer terug in de realiteit, de moderne uitstraling van grote en kleine winkels draaide de charme van zo’n oude stad resoluut de nek om, hier was Dordrecht een stad als alle anderen; V&D, C&A, H&M en alle vertegenwoordigende zaken van telecom aanbieders vervuilden het straatbeeld, snel liep ik door naar de Grotekerksbuurt, hier had ooit een Katholiek ziekenhuis gestaan, het ziekenhuis waar ik 40 jaar geleden ter wereld was gekomen. Fusie na fusie na fusie later sloot het zijn deuren en was afgebroken, een stukje persoonlijke geschiedenis was zoals zovele stukjes gewist, het gevoel was er trouwens niet minder om, met een beetje fantasie rook ik nog de typische geur die er altijd hing. Ik had nog absoluut geen zin om al naar huis te gaan en zocht me een rustig plekje aan de rivier op om net als vroeger naar het scheepvaartverkeer op het drie rivierenpunt te kijken, ineens kwam het in me op om een rondje te maken in een rondvaartboot, internet hielp me aan een vertrekpunt en een tijd, enige tijd later zat ik achterin een boot die zodanig aangepast was dat ze met gemak onder de lage bruggetjes in de stad door kon. Het scheepje was maar nauwelijks bezet toen de wannabe kapitein het trosje losgooide en alvast een standaard rondvaart-cd’tje instartte. Nog net op tijd kwam er een vrouw de steiger op, het was verdorie de blonde dame die ik eerder die ochtend smadelijk de Christine le Duc had zien verlaten. Overtuigd van een speling van het lot schoof ik helemaal naar het hoekje van mijn bank in de hoop dat ze voor de plaats met de meeste ruimte zou gaan. Het werkte!, zwaar ademend van de schijnbare haast nam ze naast me plaats, ik groette haar overdreven vriendelijk en aan haar opgewekte “goeiemorgen ” was te horen dat ze er zin in had vandaag. Het bootje vertrok en uit de grote tas kwam een joekel van een schetsboek tevoorschijn, de tas zelf gebruikte ze als onderlegger, ze sloeg het schetsboek open en bladerde naar een blad met een half afgemaakte schets, in het hoekje waren al details te zien maar verreweg het grootste deel bestond nog uit grove schetsen. Aan de scheve gevels en karakteristieke balkons zag ik wat de schets voor moest stellen, na het volgende bruggetje doemde haar onderwerp op, geconcentreerd keek ze afwisselend naar de gevels en dook dan weer fanatiek in haar schets, in een onwaarschijnlijk tempo werden ruiten, begroeiing en achtergrond ingevuld, de dame in kwestie mompelde zo nu en dan iets onverstaanbaars en verzonk dan weer in haar schets. Toen de gevel uit beeld verdween sloeg ze haar boek dicht en zonk met een zucht achterover. “Daar is talent en geduld voor nodig ” opende ik een conversatie, voor ik het wist zat ik ademloos te luisteren naar een verhaal over een tekencursus, opdrachten steeds opnieuw moeten doen, de files vanuit Utrecht, het gebrek aan gebouwen rond de Loosdrechtse plassen en de daaruit voorgekomen noodgreep en aansluitende fascinatie voor MIJN stad. Ik vertelde haar dat de ECHT mooie plekjes zorgvuldig aan het oog onttrokken waren en dat ze zich gerust een hele dag aan alle bezienswaardigheden kon wagen. Terloops vroeg ik haar of ik haar werk mocht bekijken en na enig aandringen (lichte twijfel over de kwaliteit van haar werk) sloeg het schetsboek weer open. Allerlei projecten werden me getoond, opvallend veel oog voor detail verraadde de voor mij zo bekende plekken, elk kunstwerk kwam me bekend voor. Op driekwart van het boek hield ze op, terwijl ik duidelijk zag dat er nog meerdere schetsen ongetoond waren gebleven… “de rest is nogal prive ” gaf ze aan… Ik drong niet aan maar zei alleen “jammer…. ik vind je werk mooi ” . Ze leek even na te denken om vervolgens het boek rechtop (zodat er niemand mee kon kijken) weer tergend langzaam open te slaan. In tegenstelling tot de andere tekeningen waren deze wel af, veel donkerder dan de stadsgezichten was een geblinddoekte vrouw getekend, geknield met de handen achter op de rug gebonden, haar ogen waren niet zichtbaar maar uit de stand van de mond maakte ik op dat deze bondage vrijwillig was, op de volgende pagina schijnbaar dezelfde vrouw, ditmaal op een bed, eveneens gebonden, armen en benen gespreid vast aan de punten van het bed, een getekende klamboe ontnam het zicht op haar kruis, wat een subliem gebruik van schaduw… de laatste schets, alweer dezelfde figuur, toonde de hoofdpersoon onderuit liggend op een stoel, trotse borsten met duidelijk opgezette tepels, het hoofd achterover geworpen en een nog intensere uitdrukking rond de mond. Tussen de dijen hadden de getekende handen een ferme dildo vast, slechts voor de helft zichtbaar, de rest stak door het papier heen in een geschoren kut, het was briljant te ZIEN dat ze nat was, het allermooiste; helemaal aan de kant was een identieke afbeelding in een spiegel waar te nemen. In perfect perspectief op het papier aangebracht… Oprecht onder de indruk complimenteerde ik haar met haar werk en sprak mijn verbazing uit voor de nogal uiteenliggende onderwerpen. Stadsgezichten en 18+… van de ene wist ik waar ze de inspiratie vandaan haalde, van het andere zou ik graag meer willen weten.. Met een glimlach en een blozend gezicht bekende ze dat het niet haar gewoonte was om over seks te praten maar dat ze de laatste tijd erg met erotiek bezig was. Na een lange tijd in een nogal kalme relatie had een recente kennismaking met een man haar diepste verlangens aan de oppervlakte gebracht, sindsdien ontkwam ze niet aan geile buien, in het schetsboek had ze een manier gevonden om deze gevoelens een plaats te geven zonder haar echtgenoot hiermee te kwetsen. Inmiddels zat IK te blozen, wat een ontboezemingen van een ogenschijnlijk keurig brave vrouw. “Ach. je weet misschien wel hoe dat gaat in een lang huwelijk “… En dat wist ik maar al te goed, voor ik het wist stortte ik mijn hart uit, het bleek dat onze levens onnoemelijk veel overeenkomsten vertoonden. De boot lag inmiddels op haar eindstation en we werden verzocht plaats te maken voor de volgende groep rondvaarders. Ik nodigde Sandra uit om haar de kloostertuin te laten zien, een paar minuutjes later zaten we op een bankje verder te kletsen terwijl Sandra de grove lijnen van het klooster in haar boek liet verschijnen. ze zonk weg in haar hobby… “Ik heb je vanochtend gezien… ” ik schrok van mezelf en vroeg me af waar ik de ballen vandaan haalde… “mag ik weten wat je vanochtend gekocht hebt bij Christine le Duc? ” … Even was er verwarring op Sandra’s mooie gezicht… “ik zat op het terras en zag je naar buiten komen ” voegde ik er snel aan toe, haar uitdrukking verzachtte en vroeg: “je hebt me toch niet gevolgd? “…. Ik lachtte: “ehm.. ik zat al op de boot toen jij aan kwam rennen Sandra… maar ik moet toegeven dat ik het wel spannend vond je weer terug te zien “… “zou jij ooit met een andere vrouw…. ” begon ze voorzichtig… ik antwoordde “ik dacht altijd van niet, maar inmiddels… als de situatie zich voordoet.. met de juiste vrouw… puur en alleen voor de lust en de seks… ja, ik denk het wel.. ” het schetsboek klapte dicht, het rode tasje kwam tevoorschijn, een tube glijmiddel werd op het bankje gelegd en een vleeskleurige dildo van gemiddelde afmetingen, precies zo een als op de schets, gleed door haar handen… terwijl haar vingers de top streelden boog ik mijn hoofd naar het hare en wachtte op wat komen ging. Sandra hapte toe en binnen de kortste keren zaten we wild te tongen, 6 weken geilheid en ophoping van sperma was me niet in de koude kleren gaan zitten, achter mijn gulp voelde ik een druppel voorvocht ontsnappen. Sandra’s hand kneedde mijn bobbel, hmmm deze is veel beter dan een rubberen… Ik leidde Sandra naar een nis in het gebouw, dit was de plek waar lang geleden de stoerdere uit de hogere klassen soms een stickie rookten. Met Sandra stevig tussen erectie en muur ingeklemd zonden we verder, de rok van haar mantelpakje kroop steeds verder op, haar hand had inmiddels handig mijn kloppende paal tevoorschijn getoverd, haar stevige grip nodigde uit neukbewegingen te maken, mijn hand vond tussen haar soppende lipjes haar klit, wat waren we hieraan gewend… alleen nooit door iemand anders’ hand…. het was heerlijk zo… Opeens sloeg Sandra haar been om me heen, ik zakte iets door de knie?½n, mijn harde lul duwde nu tegen haar spleetje aan… onze monden nog altijd samengesmolten en onze onderlijven nu zo manoeuvreren dat die pik vanzelf haar warme schede zou binnendringen… Het duurde haar te lang, met weinig hulp van haar hand enterde ik haar, het was goed te voelen dat het ook voor haar al even geleden was, ze was krap als mijn vrouw in haar tienerjaren en hield haar adem vast terwijl ik dieper stootte… mijn eikel tikte haar baarmoedermond steeds harder aan… Sandra sloeg geile taal uit… “naai me dan… ik ben jouw slet vandaag…. neuk me… dieper… ik wil je zaad…. ” en mijn zaad heeft ze gekregen… het duurde me nog verbazingwekkend lang voor ik mijn ballen voelde verkrampen…. Terwijl ik haar kutsap langs mijn benen voelde stromen greep ik haar heel stevig vast… Sandra kon geen kant op en moest machteloos voelen hoe ik klodder na klodder warm zaad in haar kutje achterliet… toen we eenmaal weer bij onze positieven kwamen wisselden we gegevens uit, het leek mij wel wat om het tekort wat we beiden thuis opgelopen hadden voortaan met elkaar op te lossen, ik bood aan om haar eens goed vast te leggen op een bed of tafel… en misschien zelfs op foto’s… haar reactie liet de toekomst in het midden.. rest mij niets dan af te wachten… “