23. Een halfslachtige bekentenis.
Ze knikt begrijpend en begint zachtjes te praten. Ze spreekt over het personeelsfeestje, hoe gezellig het was, hoe heerlijk ze gedanst had met Wouter, een beetje te veel gedronken ook en uiteindelijk met Wouter in een hotel beland is, dat ze gelukkig nog die avond hadden kunnen reserveren. Hoe geweldig de seks is geweest, hoe ze zichzelf heeft laten gaan, maar ook hoe ze zich de volgende dag schaamde dat ze zo genoten had en mij niet onder ogen durfde te komen. Ik kijk haar aan en vraag: “Waarom durfde je dat niet dan. We hebben dat toch vroeger ook altijd gedeeld met elkaar, heb ik het je ooit niet gegund of ben ik ooit jaloers op je geweest? En is het hierbij gebleven of is er meer?” Ze kijkt me aan en zegt dan uiteindelijk: “Ja, sinds die tijd heb ik minimaal 1 keer per week seks met hem gehad”. Ik antwoord: “Je bent dus bewust een seks-relatie aangegaan en hebt bewust onze afspraak geschonden. Is het zo gemakkelijk voor je om mij te bedriegen en hoe vaak heb je het wel niet al eerder gedaan met andere mannen dan Wouter?” Wilma kijkt me geschokt aan, begint weer te snikken en zegt: “Nee, nooit eerder met andere mannen. Alleen met hem heb ik een langere seks-relatie gehad en die ik heb deze vanochtend vroeg beëindigd. Dat wilde ik met je bespreken lieverd. Ik weet dat ik heel dom geweest ben en je daarmee erg gekwetst heb. Ik wou dat ik het kon terugdraaien maar dat is onmogelijk. Vergeef me a.u.b. en geef ons nog een kans. Ik wil met jou door, met jou oud worden, schat”.
24. De naakte waarheid
Weer kijk ik haar aan en zeg: “Wilma, het gaat me er niet om dat je een seks-relatie had of hebt, dat gebeurde vroeger ook erg regelmatig. Ik voel me echter verraden door je. Ik ken je niet meer terug. Je bent veranderd in een totaal andere vrouw dan degene waar ik verliefd op ben geworden, mee getrouwd ben en waarvan ik hield. Als je met mij niet meer de waarheid durft te delen, niet meer open en eerlijk in gesprek kunt gaan dan zie ik geen toekomst voor ons huwelijk.”
En open daarop mijn iPhone met de foto van de ochtend na het bezoek aan de seksclub waar ze met beide heren naakt in bed ligt. Ze ziet de foto en schrikt zich wezenloos. Ik zeg erbij: “En de kinderen kennen deze mannen ook als ome Wouter en ome Marcel”. Ze vraagt huilend: “Heb je deze foto aan de kinderen laten zien?”, waarop ik zeg: “Natuurlijk niet, maar beneden lagen hun portemonnees met hun identiteitskaarten en die heb ik ook gekopieerd en hun laten zien. En trouwens, Kaj heeft je al eens betrapt met hun in bed, dat weet je ook.”
En vervolg: “Ik ga dit niet op de spits drijven dat heeft weinig zin meer. Daarvoor duurt deze relatie en alles daarom heen al veel te lang. We hebben in het verleden uitgebreid gesproken over hoe wij ons leven samen zagen, over de gemeenschappelijke weg die we wilden bewandelen, soms ook onze eigen weg wilden inslaan, maar elkaar wel op de hoogte zouden houden. Daar is blijkbaar een einde aangekomen want je bent erg ver van mij afgedwaald. Ik mis bij jou ook de wil om mij zelfs nu de waarheid te vertellen over deze nieuwe weg die je gekozen hebt. Je liegt zelfs nu nog door te zeggen dat je alleen met Wouter seks gehad hebt terwijl deze foto het tegendeel laat zien. Dus hoe eerlijk ben je echt? Je zegt wel dat je door wilt gaan met mij, maar blijft in het vage over wat je gedaan hebt c.q. doet. Voor mij is dat onvoldoende basis om verder te gaan met je. Het vertrouwen ontbreekt nu en dat moet je terugverdienen, te beginnen met open kaart te spelen”.
Wilma reageert bijna direct door te zeggen: “Maar ik wil met je door, je bent mijn alles”. Ik lach smalend en antwoord: “Als je dat echt wilt dan biecht je maar alles op. Ook hoe jij de toekomst ziet en welke rol voor mij en de kinderen in dat plaatje van jou voor ons is weggelegd. Ik heb daar ook zo mijn ideeën over maar wil eerst de jouwe horen. En heel misschien zijn er dan toch mogelijkheden voor een weg dat we samen kunnen gaan bewandelen. Mocht je hier meer tijd voor nodig hebben dan doen we het bijvoorbeeld morgenvroeg of op een ander tijdstip.”
Wilma antwoord: “Morgenvroeg kan niet dan moet ik werken. Heb een afspraak staan waar ik absoluut niet om heen kan”. Ik antwoord: “Weet je zeker dat je wilt gaan werken? Is dat belangrijker voor jou dan onze toekomst. Maak je keuze nu maar?”.
25. Het muntje valt.
Ze kijkt me aan en dan valt het muntje eindelijk en zegt ze zachtjes: “Je weet echt alles he?”
Ik knik en zeg: “Wat je doet is jouw zaak. Als dat werk voor jou zo belangrijk is dat je er niet onderuit kunt, ga je maar. Dan weet ik dat wij op de tweede plaats komen voor je.”
Ik open mijn iPhone en zeg: “Ik zend je nu een aantal berichtjes en documenten zodat je ook weet hoe je zakenpartners je behandelen en hoe jouw toekomst er bij hun gaat uitzien. Neem ze rustig door en denk erover na. Dat maakt ons gesprek makkelijker straks en misschien bedenk je je nog aangaande diei afspraak morgen”. Ik selecteer dan onder meer kopieën van de gesprekken en chats van beide heren m.b.t. het doorverkopen (van het contract) van Wilma. Daarnaast wat chats m.b.t. het drogeren van Wilma. Ze opent deze en ik zeg nogmaals neem je tijd om ze goed te beluisteren en te lezen. Ik versnel daarop mijn pas Wilma achterlatend in haar onzekerheid en verwardheid.
Later die middag zie ik wat beeps van Wouter en Marcel richting Wilma. Ze zeggen: “Lieverd, we begrijpen dat we je te veel onder druk gezet hebben m.b.t. tot je scheiding en dat je wellicht in paniek geraakt bent. Wil je ons dat a.u.b. vergeven en kunnen we het over een en ander nog eens hebben. Kom je morgen nog werken, dan kunnen we bijvoorbeeld daarna praten?” Ik zie een antwoord van Wilma: “Mijn man weet van jullie beiden af, ook dat we al meer dan 3 jaar een seks-relatie hebben en dat jullie hier in ons huis seks gehad hebben. Is het wel een goed idee dat ik morgen kom werken?” Het antwoord volgt snel: “Als dat alles is maak je dan maar geen zorgen, want hij denkt nog altijd dat je hier gewoon afspraken met klanten hebt of niet? Hij weet alleen dat wij jou neuken meer niet. En misschien is het beter zo dan lossen de problemen over je scheiding zich ook vanzelf op.” Er valt geen woord over de documenten die ze van mij gekregen heeft. Maar meer nog valt me op dat dit een draai is vergeleken met wat ze beide heren vanochtend vroeg zei, toen ze aangaf niet meer voor hun als hoer te willen werken. Wat is dit nu weer? Waarom gaat ze toch weer dat gesprek met hun aan, ik dacht dat het over en sluiten was.
26. Een hernieuwde poging.
Wilma komt in het begin van de avond naast me op de bank zitten en vraagt of we nu het gesprek van vanmiddag kunnen voortzetten. “Als je dat graag wilt doen we dat. Maar weet dat ik geen zin heb in een halfslachtig gesprek zoals vanmiddag.” zeg ik. “Of je spreekt alles eerlijk uit of we praten niet meer met elkaar, hoogstens bij de advocaat. Dit is je enige kans om schoon schip te maken. En voor jou informatie: ik heb voor vrijdag al een afspraak staan met een scheidingsadvocaat”.
Wilma verschiet een beetje van kleur en zegt: “Loop je niet te hard van stapel. Geef me de tijd om mijn verhaal te doen.” Ik zeg daarop: “Vanmiddag heb je al een mogelijkheid gehad en je was vanaf het eerste moment niet eerlijk, dus als je in herhaling valt en niet oprecht bent zie ik geen andere uitweg. Ik heb je de kans gegeven en die heb je tot nu toe aardig verpest. Je weet nu waar je aan toe bent en vergeet absoluut niets, je hebt slechts een kans”.
Wilma slikt even en zegt met zachte stem: “Het is echt veel en de kans bestaat dat ik iets vergeet. Reken me daar niet direct op af, please?” Ik antwoord: “Vergeten is iets anders dan liegen, en ik voel aan of je iets bewust verzwijgt en dan zie ik dat wel als een leugen. En nogmaals ik ben niet boos, alleen teleurgesteld in je.”
Wilma reageert door te zeggen: “Laten we dan maar beginnen want anders zit ik de hele avond en nacht op hete kolen. Als ik nu die start maak ben ik van mijn zenuwen af, en kunnen we altijd besluiten morgen door te gaan, want ik weet niet hoe je ermee omgaat”. In de volgende uren vertelt Wilma dan alles over haar relatie met beide heren. Hoe haar relatie met Wouter al eerder op kantoor begonnen was, eerst als een keertje vreemdgaan. En pas na dat bedrijfsfeestje uit de hand gelopen was. Dat de seks zo heerlijk was helemaal toen Marcel er bij kwam. En hoe ze haar vervolgens gechanteerd hebben met de foto’s en video’s, het contract, hoe ze haar min of meer gedwongen hadden om een eigen bedrijf te beginnen. Hoe zij haar klanten aangeleverd hebben en verlangden dat ze seksuele diensten moest verlenen aan die klanten, ofwel als hoer werken, en tenslotte de seksclub. Echt alles komt eruit ook de pillen en in het begin het onregelmatig gebruik van cocaïne als ze klanten ontving. Maar dat ze daar later mee gestopt was en gewoon genoot van de seks met de meeste van haar klanten. Dat laatste vermoedde ik al, en maakte het plaatje wel compleet.
27. Opluchting.
Als Wilma eindelijk uitgepraat is, kijkt ze naar mij en probeert mij te doorgronden. Ik merk dat ze erg opgelucht is om haar verhaal eindelijk, na 3 jaar, met iemand gedeeld te hebben. Ik vraag haar dan ook: “Was het nu zo zwaar om dit met mij te delen, mij in vertrouwen te nemen?”
Wilma antwoord: “Ja schat, het was zwaar omdat ik ook deels genoten heb van dit leven. Ik weet nu ook dat de drugs die mij zijn toegediend of ikzelf heb genomen, daar een rol in gespeeld kunnen hebben. Maar zoals ik al zei was ik daar na een tijd mee gestopt, m.u.v. de nachten in de seksclub en een incidentele lastige klant. Die twijfel, maar ook de spanning en het verlangen naar die ongeremde seks, maakte dat ik het niet kon bespreken met je. Ik wist met mijn eigen gevoelens, verlangens geen raad, en eigenlijk nog altijd niet na al die jaren. Ben ik wel een goede moeder voor mijn kinderen bijvoorbeeld? Ik schaam me echt dood voor mijn gedrag maar heb nog altijd die lust gevoelens waar ik niet tegen op kan. Ben wel erg blij dat we hier eindelijk over gepraat hebben, dat ik het eindelijk bij je kwijt kan want het begon aan me te vreten. En misschien dat ik daarom ook wel mee ben gegaan in hun denken om te scheiden omdat ik je niet onder ogen durfde te komen. Maar ik wil jou echt niet kwijt, nooit van mijn leven.”
29. Hoe verder?
Ik knik begrijpend en vraag dan: “Hoe zie je de toekomst dan? Wil je dit werk blijven doen als hoertje, of als escort of als een gastvrouw in een seksclub of zoiets dergelijks? En hoe zou je dan ons huwelijk of beter gezin zien”.
Dan begint ze te huilen en zegt: “Ik vond het zo wel goed geregeld, 4 tot 6 klanten per week. Maar niet allen waren dus niet even leuk en dan nam ik wat coke. Ik kan niet zonder de seks lieverd, vind je dat erg? En de mannen deden me verder niets hoor, het is puur de seks. Je weet toch dat ik vroeger ook veel behoefte daaraan had en dat is nu alleen maar erger geworden ben ik bang. Misschien is het ook om de sleur van ons huwelijk te doorbreken, een vorm van herwonnen vrijheid. Dat ik weer het gevoel heb te leven.”
Met name deze laatste opmerking maakt me meer dan boos, omdat er veel egoïsme en onverantwoordelijkheid in naar voren komt. Naar haar gezin toe, die ze dus als een last ervaart en haar blokkeert in haar leven zogezegd. Het roept vele vragen bij me op: “Hoe denk je dan verder te gaan. Wil je met Wouter en Marcel in business blijven? Of wil je deeltijd als prostitué gaan werken, escort- of callgirl worden. Of gewoon in de bar een man oppikken, hoe denk je die behoefte te gaan bevredigen? En hoe denk je dat met een gezin te combineren?”
Wilma zegt: “Nee, na wat ik gehoord en gelezen heb over hoe ze over me denken, me willen doorverkopen wil ik niks meer met die hufters te maken hebben. Integendeel ik zit me af te vragen hoe ik ze kan terugpakken. Maar over die andere dingen heb ik nog niet nagedacht. Weet ook niet hoe jij daarmee omgaat want het is toch niet makkelijk met een ‘loopse’ of oversekste vrouw te leven.”
Haar aankijkend zeg ik: “ik weet hoe losbandig je vroeger was en het schijnt met de jaren een beetje erger geworden te zijn. Het is botte pech voor je dat die Wouter en Marcel daar misbruik van gemaakt hebben”. Bij deze woorden beginnen Wilma’s ogen te lachen en ze springt op, omhelst me en zegt: “Vergeef je me mijn gedrag? Accepteer je mij zoals ik ben?” Ik blijf stil en zeg: “Wilma ik ken je al jaren dat moet je weten. Accepteren is een groot woord, want je bent nu wel erg excessief bezig. Ik begrijp je maar vergeef je niet dat je mij bedrogen hebt, mij verraden hebt, mij niet vertrouwd hebt. En je gedrag, tja die mannen hebben je misbruikt, je gedrogeerd en gechanteerd dus wat valt daarop te zeggen. Maar we pakken ze terug voor alles wat ze je aangedaan hebben en nog meer. En hoe we hier als gezin mee moeten of kunnen omgaan bespreken we daarna wel.”
29. Vertrouwen.
Er valt even een stilte en ik zie dat Wilma ondanks alles toch wel opgelucht is en er ook meer leven in haar ogen zit.
Dan vraag ik haar: “Vertrouw je mij. Als ik je nu wat zou vragen zou je dat onvoorwaardelijk doen?” Wilma kijkt me diep in mijn ogen en zegt dan: “Ja schat, alles wat je me vraagt”.
“Ok”, zeg ik. “Stuur dan nu een WhatsApp bericht naar beide heren dat je morgen niet gaat werken en ook de rest van de week niet beschikbaar bent. Geef me dan vervolgens jouw iPhone en PC. Ik wil niet dat je de komende 2,5 dag bereikbaar bent. We blijven samen thuis, gaan wandelen en maken het ons gezellig.” Wilma kijkt me aan, pakt haar iPhone tikt een bericht in en geeft me vervolgens de telefoon. Ik zet hem uit terwijl er iets later op de mijne een berichtje binnenkomt en een paar minuten later nog een. Ze kijkt me aan en zegt moet je die niet lezen. Ik neem hem op en laat haar de berichten zien, eerst die van haar dan het antwoord van Wouter. En ik zeg: “Ben je vergeten dat ik een hacker was en soms nog ben?”
Inmiddels is het dik na middernacht maar beiden hebben we nog niet echt slaap. De emoties van deze dag zijn wel slopend geweest maar de adrenaline van de laatste uren is nog niet uitgegierd in ons lichaam. Tijd dus voor een slaapmutsje en we zitten lekker bij elkaar ieder van ons met zijn eigen gedachten. Totdat Wilma opeens zegt: “ik ben blij dat je er weer bent in mijn leven. Je bent mijn anker dat realiseer ik me nu en dat heb ik de laatste jaren gemist”. En vleit zich tegen me aan. Ik laat het maar even zo, een zwaluw maakt tenslotte nog geen zomer.
Mijn gedachten gaan dan naar het plannetje wat eerder op de dag in mijn hoofd gekropen is. Dat Wilma oversekst is, is duidelijk. Dat ze tevreden is met minimaal 2 seks afspraken per week ook. En eigenlijk verschilt dat niet zo erg veel van wat ze deed in onze studentenjaren. Wat als ik voor deze behoefte nu eens een oplossing zoek. Niet dat ik de plaats van Marcel en Wouter wil innemen, maar een soort surrogaat pooier is misschien een tussenoplossing. Maar dan wel een luxere aanpak. En misschien hebben meer dames die nu voor Marcel en Wouter werken diezelfde behoefte. Dan zouden we dat pand kunnen gebruiken als een soort luxe bordeel.
Ik parkeer die gedachte even en we besluiten het bed op te zoeken. Ondanks dat we laat naar bed gegaan zijn ben ik toch weer vroeg wakker. En die gedachte die ik geparkeerd had komt weer terug. Hij gaat alle kanten op maar langzaam vormt zich een patroon. Ik sta dan op pak mijn iPad en leg mijn gedachten vast plus al wat bijbehorende actiepunten.
Maak voor Wilma klaar en breng haar dat op bed. Ze is net wakker en kijkt me blij en dankbaar aan. Na een heerlijke ochtendkus zegt ze dat ze voor het eerst sinds lange tijd onbekommerd en zonder zorgen heeft kunnen slapen. Dat doet me deugd en ik zeg: “Fijn lieverd, geniet nu van je ontbijt en neem dan een lekker bad. Ik heb dadelijk nog een telefoongesprek en daarna hebben we alle tijd voor onszelf. Wat denk je ervan als we je ouders uitnodigen ergens een hapje te gaan eten?” Wilma knikt instemmend en zegt: “Laten we dat hier doen ik heb echt zin om jullie te verwennen”.
Ik bel mijn schoonouders op en ze gaan graag op onze uitnodiging in. Is eigenlijk ook alweer tijden geleden dat we dat gedaan hebben. Mijn schoonmama vraagt wel hoe de stand van zaken is en ik praat haar bij. Ze is erg opgelucht dat er weer een vorm van toenadering is.
Vervolgens heb ik nog een kort gesprek met Harm. Dit gaat voornamelijk over op de stand van zaken rondom mijn actieplan. We hebben nu, mede dankzij de hulp van de rechercheur, meer dan voldoende materiaal in handen gekregen om er een mooie show van te maken. Hij zegt dat ik donderdag ochtend mijn iPad of PC maar aan moet sluiten op de TV voor een live programma. Meer wil hij nog niet kwijt. Ik nodig nog dezelfde avond mijn schoonmoeder uit voor het bijwonen van deze liveshow.
De rest van de dinsdag en woensdag verloopt verder rustig. Wel maken Wilma en ik lange boswandelingen, eten ergens een pannenkoek en vraag ik haar of ze nu al nagedacht heeft over de toekomst. Ze zegt: “Nee, nog niet ben alleen maar aan het nadenken over hoe ik die gasten kan terugpakken”. Ik antwoord: “Laat dat maar mijn zorg zijn. Denk jij maar na over je toekomst”. Ze kijkt me aan en vraagt: “Meen je dat? Ga jij Wouter en Marcel aanpakken? En heb je er geen problemen mee als ik bijvoorbeeld betaalde seks heb met andere mannen of naar een seksclub ga?” Ik zeg: “Seks met andere mannen had je vroeger ook al uit vrije wil, net zoals ik soms met andere vrouwen trouwens. Ik zie je liever betaalde seks hebben dan dat je willekeurig een man in een kroeg oppikt. Je kunt bijvoorbeeld als escort werken dan weet je ook dat je beschermd wordt. Of misschien als gastvrouw in een seksclub. Ga maar eens rustig op internet uitzoeken wat de mogelijkheden daarvoor zijn en of dat in je straatje past. We kunnen dat ook samen vandaag doen door een beetje te surfen op het net? En een parenclub doe ik liever samen met jou als je dat geen bezwaar vindt?”
30. Wilma’s nieuwsgierigheid.
We zijn woensdag laat in de middag thuis als ik een WhatsApp ontvang met de mededeling ‘OPERATIE AFREKENING gestart: Pakketjes afgeleverd en in goede orde ontvangen. Tot morgenochtend. H.’
Ik heb een lach op mijn gezicht als Wilma vraagt: “Wat valt er te lachen.” Ik laat haar het berichtje zien en ze kijkt me verbaasd aan: “Zo snel al. Heb je alles wel goed doordacht op deze korte termijn. Ik wil niet dat ze door overhaast en onzorgvuldig werk ermee weg komen”. Ik antwoord: “Vertrouw maar op me.”
De rest van de avond probeert Wilma meer van me los te krijgen maar ik houd mijn mond. Wel komen er veel beepjes binnen van Marcel en Wouter die proberen Wilma te bereiken en naarmate ze niets van haar horen, haar beginnen uit te maken voor slet en onbetrouwbare bitch. En vervolgens haar beginnen te bedreigen en zeggen haar wel weten te vinden. Ofwel de paniek slaat toe en ze weten niet waar ze aan toe zijn. Ik begin erg benieuwd te worden naar de volgende ochtend.
Wilma blijft me dan aan mijn hoofd zeuren over wat precies Wouter en Marcel ontvangen hebben. Ik lig zelfs al in bed wat te doezelen als ze me opeens verrast, in haar meesteresse outfit naast het bed staat, me vastbindt en zegt me zolang te straffen totdat ik het haar verteld heb.
Als ze ziet dat ik een erectie krijg laat ze geen tel voorbijgaan om haar woorden kracht bij te zetten en gaat de zweep genadeloos over mijn pik en ballen, die door het ‘geweld’ in elkaar krimpen. Ze zegt: “Moet ik het nog een keer vragen?” maar ik blijf volhouden in mijn stilzwijgen. Wilma weet precies hoe gevoelig mijn tepels zijn en ik zie haar met een sadistische lach deze zachtjes gaan strelen waar mijn pik weer direct op reageert.
En weer herhaalt ze de vraag en weer blijf ik koppig en gaat de zweep er over. Dit herhaalt zich zo een aantal keren totdat Wilma begrijpt dat ze op deze wijze niet verder komt. Ze verlaat de kamer om even later terug te komen met een emmer knijpers.
Deze plaatst ze 1 voor 1 op mijn pik, ballen en tepels, ik schat zo een stuk of 20 in totaal. Dan zegt ze: “Ik vraag het je de laatste keer, anders moet je de Mrs. maar gaan smeken en ik weet niet of je dan genade krijgt.” Ik blijf stil en dan gaat ze me zwepen. Een voor een slaat ze de knijpers los. Dat doet behoorlijk veel pijn en na een keer of 7 geef ik me over en smeek haar te stoppen. Wilma gaat voor straf echter nog even door en stopt uiteindelijk bij 12. En zegt: “Als ik niet tevreden ben met wat jullie opgestuurd hebben volgt de rest. In het andere geval volgt een kleine beloning.” Ze haalt mijn iPhone en ik ontgrendel deze. Ze leest het bericht dat we gezonden hebben, bekijkt de bijgevoegde documenten en foto’s en er verschijnt een grote lach op haar gezicht. ”Dit verdient een erg grote beloning” zegt ze. “Je meesteres is meer dan tevreden met haar slaafje. Je mag als beloning je Mrs. nu droog likken en daarna zal ze je neuken als extraatje.”
Ze weet hoe weerloos ik ben tegen heerlijke geurtjes van haar geile kut, hoe extreem geil ik daarvan word en dat op zich voor mij al een beloning is. Ze kleedt zich helemaal uit op haar lieslaarzen na. Nog zoiets wat me opwindt is haar daar zo naakt te zien staan met die hoge laarzen met stiletto hakken aan. Ze maakt de boeien los, gaat boven me staan, beide laarzen aan weerszijde van mijn kin en nek. Ik voel de druppels van haar kut geil al op mijn gezicht vallen en probeer er een paar op te vangen. Mmm, en dan zakt Wilma langzaam omlaag totdat ze boven op mijn gezicht en tong zit. Ze wrijft haar heerlijke onderlijf over mijn gezicht totdat mijn tong haar heerlijke natte vagina en clitje bereikt. Ik geniet van de echt heerlijke schaamlippen, lik en zuig op haar clitje wat al erg hard en fier vooruit staat en dan eindelijk ga ik erg diep in haar hete en vochtige vagina. Ik hoor een diepe kreun van voldoening. Mijn tong gaat diep naar binnen en met een hand begin ik haar clitje te masseren terwijl ik echt heerlijk door blijf likken. Slik het heerlijke sapjes op en met mijn andere vrije hand speel ik nu met haar tepels.
Wilma komt tot mijn verrassing al heel snel klaar en hoe. De sapjes spuiten uit haar vagina en dat blijft maar doorgaan. Ik kan het bijna niet verwerken en stik er haast in. Maar Wilma blijft schokken op mijn mond en gezicht, het lijkt wel of ze een orgasme in een orgasme heeft zo heftig is het. Het raast door haar lijf heen en na enkele minuten neemt het gelukkig af. Wilma zakt ineen op mijn lichaam en ik heb moeite me te bevrijden onder haar last. Ze ligt er bijna bewusteloos bij zo komt het op me over. Ik trek snel haar laarzen uit, leg wat badhanddoeken op het doordrenkte bed en kijk even op haar neer.
Het kijken naar een vrouw die zojuist een heerlijk orgasme beleefd heeft blijf ik altijd een van de mooiste momenten in mijn leven vinden. Een vrouw ziet dan zo vreselijk mooi uit. Het lijkt wel of er een soort glans over haar hele lichaam ligt, en ze straalt ook een bepaalde zachtheid, loomheid uit. Wilma’s lichaam gloeit helemaal en ik vlei me naast haar neer en leg een deken over ons neer. Ze komt na een paar minuten een beetje bij, kruipt in mijn armen om vervolgens in tranen uit te barsten. Van geluk blijkt even later.
Na een tijdje is ze uitgehuild en ik vraag haar wat er gebeurd is, zeg ook dat ik nog nooit zo een heftig orgasme van haar meegemaakt heb. Dat laatste moet ze zelf ook beamen en ze denkt dat het een soort ontlading geweest is van alle spanning van de laatste jaren. Een andere verklaring kan ze in ieder geval niet bedenken. Het gevoel overheerst bij haar dat eindelijk, na zoveel tijd, alles goed gaat komen. En dan valt ze in slaap.
31. De afrekening.
De volgende morgen staan we zo tegen 8.30 uur op. Snel even douchen, aankleden en naar beneden. Wilma bereidt het ontbijt voor, gedurende de tijd dat ik de PC aansluit op de TV en uittest. We settelen ons op de bank met ons ontbijt en de koffie. Even later komt schoonmama ook binnenlopen en gaat in een gemakkelijke stoel zitten met een kop koffie en stukje gebak. We keuvelen een beetje totdat even voor 9.25 een beeld verschijnt van een vergaderruimte.
We zien een zeer leeg bureau omringd door leren zitstoelen staan, een mooie stijlvolle boekenkast, en een zithoek. Verder een kleine bar met wat drankjes. Op dat moment betreedt een wat oudere, zeer gedistingeerd uitziende, man de kamer met een map documenten onder zijn armen. Er wordt omgeschakeld naar een andere ruimte waar inmiddels ook een paar, mij onbekende, mensen zitten. Wilma herkent de notaris waarbij ze de contracten getekend en haar B.V. opgericht heeft. Ze kijkt me verbaasd aan.
Ik geef even een kleine uitleg. Ik zeg dat de oudere man in de eerste kamer een acteur is die dadelijk het toneelstuk gaat openen. De notaris in de andere kamer is hier omdat we inmiddels weten dat hij valsheid in geschrifte heeft gepleegd en straks in het verhaal nog een kleine rol speelt.
De oudere man heeft zich inmiddels geïnstalleerd, de PC gestart en ik zie dat er in de kamer ook een beamer en videoscherm aanwezig zijn. Hij test even alles uit. En gaat dan zgn. aan het werk. Even later wordt er geklopt en een secretaresse kondigt bezoek aan. Wouter komt vervolgens naar binnen, zeer geagiteerd maar valt stil en lijkt overdonderd door de deftig uitziende omgeving maar ook door de hautaine uitstraling van de man in de stoel. Deze staat op en heet hem welkom. Iets vergelijkbaars gebeurt enkele minuten later bij de binnenkomst van Marcel. Beide heren zijn blijkbaar totaal geïntimideerd door de entourage en hun gesprekspartner en zitten onrustig in hun stoel. Het is overduidelijk dat ze van hun à propos zijn en geen idee hebben van wat hun te wachten staat en waarin ze beland zijn.
De man opent het gesprek en bedankt beide heren dat ze op zo korte termijn tijd hebben kunnen vrijmaken om langs te komen. Wouter gromt en zegt binnensmonds: “Alsof we een andere keuze hadden.” De man negeert deze opmerking en zegt dat hij een aantal mensen vertegenwoordigt die beleggingen hebben gedaan op advies van een dame, Wilma genaamd, en die als zogenaamde partner met hun samenwerkt. Bij deze mensen is bekend dat dit een dekmantel is voor andere dubieuze praktijken van beide heren en zij weten ook dat Wilma daarvan niet op de hoogte is. Mijn klanten hebben hun zorgen geuit dat ze niet blij zijn met de wijze waarop zij Wilma behandelen, nu en ook in het verleden. Dit is echter oogluikend toegestaan, omdat het rendement op hun investeringen meer dan goed was en sommigen ook hebben mogen genieten van de extra diensten van Wilma, maar dat laatste is bijzaak. Ze zijn nu echter verontrust over de plannen van deze heren met de betreffende dame en ergeren zich er ronduit aan hoe zij haar misbruiken voor hun eigen plezier en het gezinsleven van deze dame ruïneren.
Daarom hebben ze het besluit genomen in te grijpen, een einde aan deze praktijken te maken en hebben daarvoor onze expertise met dit soort werkzaamheden ingeroepen. We volgen jullie nu al een tijdje, en hebben in deze maanden veel belastend materiaal verzameld. Niet alleen van de laatste weken maar ook uit het verleden. Jullie hebben gisteravond een paar kleine voorbeelden gekregen van hetgeen we ondermeer hebben, maar reken erop dat het veel meer is. Jullie krijgen nu een kleine inkijk van wat we hebben en weten. Er wordt vervolgens een presentatie gestart die een overzicht laat zien van meerdere documenten, foto’s en video’s die verkregen zijn door in te breken in hun omgeving. Outlook bestanden, klanten overzichten, foto’s van het kantoor c.q. het luxe bordeel, video’s van diverse seks sessies, chantage brieven, informatie over de diverse B.V’s, etc. Wouter en Marcel worden lijkbleek wanneer ze beseffen dat al hun gegevens in handen van derden is gevallen.
De man vervolgt: “Ik zie aan jullie reactie dat het duidelijk is in welke situatie jullie beland zijn.” Ik vertegenwoordig echter alleen klanten van Wilma die hun beleggingen willen veiligstellen nu en in de nabije toekomst. Dit gaat zo nog een tijdje door totdat de man zegt: “Laten we een kleine pauze inlassen dan ga ik daarna over op het eisenpakket van mijn klanten. Als jullie behoefte hebben aan frisse lucht of even rustig willen overleggen kan dat. U kunt hier van ons koffie krijgen of aan de overkant van de straat in dat restaurant een kop koffiedrinken. In dat laatste geval verwacht ik jullie over een half uur terug”. Wouter en Marcel besluiten tot het laatste.
Na een klein half uur komen ze terug en het lijkt erop alsof ze zich herpakt hebben en de regie proberen over te nemen. Voordat de man het woord kan nemen begint Wouter te praten. In het kort komt zijn verhaal erop neer dat hij hem niet geloofd en denkt dat hij bluft. Want zij hebben belastend materiaal van al hun klanten dat ze zo openbaar kunnen maken en daarmee de reputatie van deze personen kunnen vernietigen. De man luistert onbewogen naar zijn betoog. Als Wouter eenmaal klaar is, blijft de man stil, pakt de telefoon en belt een nummer op. Hij schakelt de luidspreker op de telefoon in. Aan de andere kant van de lijn begint een man, laten we hem Mijnheer X noemen, te spreken: “Goedemorgen Wouter en Marcel” zegt hij. “Hoe voelt het nu om aan de andere kant van de tafel te zitten en zelf het slachtoffer van chantage te zijn. Ik heb het genoegen gehad dit gesprek te mogen volgen en kan beamen wat deze heer aan jullie verteld heeft. En voor de goede orde alles wat jullie aan belastend materiaal van ons denken te hebben is reeds verwijderd van de server en ook de backup bestanden zijn vernietigd. Als je wilt kun je dat controleren maar dat betekent ook dat onze vorderingen aan jullie groter en hoger worden. Ik raad jullie daarom ten zeerste aan erg goed naar het eisenpakket, dat jullie dadelijk voorgeschoteld krijgen, te luisteren.”
Wilma kijkt me aan en zegt: “Ken je deze man en hoe weet je dat hij een klant van mij is.” Ik kan alleen maar aangeven dat ik zelf ook verrast ben door deze actie en nergens van op de hoogte ben. Marcel en Wouter binden in en van hun eerder vertoonde zelfvertrouwen is niets meer over. Als geslagen honden zitten ze in hun stoelen.
De man legt de hoorn op de haak en vraagt Marcel en Wouter of ze iets te drinken willen hebben voordat hij begint aan het voorlezen van het eisenpakket. Beiden knikken van nee. Het blijkt een aardige waslijst te zijn en het heeft weinig zin hier uitgebreid op in te gaan. Dit eisenpakket is trouwens in overleg met Wilma’s advocaat samengesteld. Belangrijkste is dat naast het ongeldig verklaren van contract van Wilma, zij ook vrijgepleit of beter onwetend verklaard wordt van alle illegale praktijken die de heren in de loop der jaren uitgevoerd en opgebouwd hebben. Daarnaast krijgt ze een enorme vergoeding voor alle werkzaamheden die ze gedaan heeft, inclusief die voor de avonden in de seksclub. Een vergoeding waar natuurlijk wel nog belasting afgaat en waarschijnlijk ook nog een boete.
Voldoen de heren niet aan het gestelde eisenpakket dan zijn dit de te verwachten sancties:
Hun familie zal geïnformeerd worden onder meer door pikante foto’s en video’s van hun escapades;
Hun werkgevers zullen geïnformeerd worden over hun dubbelleven en de financiële malversaties;
De politie alle documenten krijgt toegespeeld.
De man kijkt vervolgens Marcel en Wouter aan en vraagt: “Gaan jullie hiermee akkoord?” Het blijft even stil aan de kant van de heren maar dan knikken ze stilletjes. “Dat is dan geregeld” zegt de man. “Kunnen jullie me nu vergezellen naar de kamer hiernaast? Daar zit een notaris die al wat documenten voorbereid heeft om e.e.a. te effectueren”. Gebroken lopen Marcel en Wouter mee naar de aangrenzende kamer waar ze hun eigen notaris zien in gezelschap van een andere notaris. De oudere man zegt dat ze weten dat hun notaris ‘Valsheid in geschrifte’ gepleegd heeft, dat ook al bekend heeft en hier aanwezig is puur vanuit formele redenen. De echte formaliteiten worden daarom door de andere notaris afgehandeld.
Dan stelt hij nog een laatste vraag, puur uit nieuwsgierigheid zegt hij. “Waarom hebben jullie je oog op een oudere getrouwde vrouw laten vallen, en niet op een jongere van in de twintig?” Wouter antwoordt: “Ze was beschikbaar en had al een, mijns inziens trouwens onterechte, reputatie als het sletje van het bedrijf. Ze schijnt in het verleden iets gehad te hebben met een directeur, vandaar dat gerucht. Belangrijker was dat zij hierdoor makkelijk te manipuleren en te chanteren was. Haar gezin betekent alles voor haar, zo simpel was het. Dus een voor ons eenvoudig uit te spelen kaart zogezegd. En onze klanten voelden ze zich comfortabel bij haar: een oudere, wijzere, ervaren en zeer zeker ook geduldige en gulzige vrouw. Alles bij elkaar een ‘kat in een zak’ voor ons. Bijkomend voordeel was dat ze een nymfomane bleek te zijn. Echt onverzadigbaar en we hebben ervan genoten en ons profijt ermee opgedaan.”
Voordat Marcel en Wouter het pand verlaten zeg de man nog: “Zoek ons niet op want dat heeft geen zin. We weten jullie ten alle tijden te vinden. Dit pand is over een paar uur leeg en verlaten”.
Ik heb even naar Wilma gekeken toen Wouter dat over haar zei, en zag eerst schaamte en daarna boosheid op haar gezicht. En die boosheid had ik trouwen al eerder gezien toen ze hoorde hoeveel ze al aan haar verdiend hadden deze laatste jaren.
32. Napraten.
Zodra de heren weg zijn en ook de notarissen het pand verlaten hebben zie ik Harm en de oud-politierechercheur in gezelschap van onze contactpersoon bij de politie in beeld komen. De eerste twee in een euforische stemming, de laatste wat meer gereserveerd maar wel met een brede lach op haar gezicht. Harm belt me dan op en zet de microfoon op de luidspreker en vraagt ons hoe het was. Ik geef de telefoon aan Wilma en die zegt huilend van blijdschap: “Het is de mooiste reality uitzending ooit geweest in mijn leven. Ik ben er zo dankbaar over dat en helemaal hoe jullie deze klootzakken hebben aangepakt” en begint dan iedereen te bedanken voor wat ze voor haar gedaan hebben.
Ik neem het van haar over en nodig allen uit om naar ons te komen. Dat zeggen ze toe, ook de politierechercheur. Ik ga daarna met Wilma even een klein rondje wandelen zodat ze tot zichzelf kan komen. Boosheid, gekwetstheid, het gevoel van zo misbruikt te zijn, echt alles komt er uit. Ze voelt zich zo door en door vernederd, en al helemaal door de toon waarop Wouter zei, dat ze beschikbaar was. Ze is nog altijd laaiend als we terugkomen van onze wandeling en wil het hier absoluut niet bij laten. Er leeft bij haar echt een groot verlangen naar wraak, om het Wouter en Marcel dubbel en dwars terug te betalen. De financiële vergoeding die ze krijgt, weegt niet op tegen de vernedering zegt ze. Dat is alleen maar een vergoeding voor haar werkzaamheden en niet voor de jarenlange vernedering die ze ondergaan heeft. Ze is hier onverbiddelijk in en ik beloof haar dit straks ter sprake te brengen.
Een half uur later komen de anderen, en worden door Wilma bij de deur opgevangen en nogmaals hartelijk bedankt door haar. Harm overhandigt de getekende papieren wat hem een dikke kus en warme omhelzing oplevert en waarna Wilma opnieuw in tranen uitbreekt. Alle emoties en stress komen er eindelijk uit. Iedereen is geëmotioneerd door haar uitbarsting en ik zie sommigen ook een traantje wegpikken. Inmiddels heb ik een tweetal flessen champagne geopend en wordt getoast op de goede afloop.
Oma heeft een grote rijsttafel laten bezorgen en wat later zit iedereen aan de eettafel te genieten van het heerlijke eten. Harm legt ons uit wat ze allemaal gedaan hebben en bedankt ook de politie voor hun medewerking. Ik ben erg benieuwd van wie het scenario komt en ook hoe ze in godsnaam mijnheer X zover hebben kunnen krijgen mee te werken. Harm kijkt de oud-rechercheur aan, die daarop antwoordt dat hij wat informatie heeft doorgespeeld gekregen en vervolgens deze man benaderd heeft. En daar mijnheer X een zwak had en heeft voor Wilma, was hij bereid om mee te werken, ook omdat het voor hem een leuke revanche was op zoals hij het zei: “Die arrogante eikels”. Ik wil ook meer weten over de legaliteit van het eisenpakket en in hoeverre de politie en eventueel justitie akkoord is gegaan.
Ook nu weer neemt de oud politierechercheur het woord en zegt dat hij dat deel ook voor zijn rekening genomen heeft en dit in overleg met alle partijen, inclusief onze advocaten, gedaan heeft. Ook heeft hij het grootste deel van het script geschreven en doorgenomen met de acteur. Dat heeft hij met erg veel plezier gedaan. Eindelijk eens mensen op een ludieke manier terugpakken voor het leed wat ze anderen aangedaan hebben. Puntje bij paaltje heeft iedereen genoten van deze actie en Annet zegt dat dat ook geldt voor haar en haar collega’s die meegekeken hebben.
Het is een heerlijke namiddag geworden. Voordat iedereen weg gaat breng ik nog even het verlangen van Wilma aan bod om het hier niet bij te laten. Zij voelt zich zo vernederd door deze mannen dat ze hun echt nog meer wilt terugpakken.
Bij het afscheid zegt Annet nog tegen Wilma dat ze zich de komende week ter beschikking moet houden voor een aantal gesprekken met haar collega’s. En dat we eventueel onze verdere plannen even met haar moeten kortsluiten.
33. Nogmaals Reinhard May.
Ik vergezel mijn schoonmoeder naar huis. Halverwege de wandeling valt ze me huilend in de armen en begint me uitvoerig te bedanken. We zoeken even een bankje op om de emoties tot rust te laten komen. Ik begrijp dat het voor haar, net als trouwens voor mij, een zware periode geweest is, mede omdat ze er niet met haar man over kon praten. Nu alles achter de rug is, komen die emoties vrij. Ik: “Weet je mama, je kleindochters zijn een kopie van Wilma. Ik had met hun nooit de komende jaren kunnen leven omdat ik elke dag hun moeder in hun zie. Zij zouden het mij ook nooit vergeven hebben wanneer ik niet het onderste uit de kast gehaald had om Wilma hieruit te redden. Die gedachte alleen al was meer dan voldoende om door te zetten. En dan dat rot nummer van Reinhard May.”
Bij de laatste opmerking kijkt ze me vragend aan. Ik pak mijn iPhone zoek dat nummer op en speel het af.
Ze luistert, lacht en zegt: “Ik heb wel altijd het idee gehad dat je een romantische inslag hebt” en staat nog steeds lachend op om de wandeling voort te zetten. Haar vermoeidheid is ook direct over. Al verder gaande voegt ze toe: “Weet je Martin, men zegt wel eens dat met de ouderdom ook de wijsheid komt. En dat men nooit te oud is om te leren. Ergens kloppen beide uitspraken wel maar het gebeurd altijd weer op andere manier dan we verwachten.
Deze laatste weken met jou en Wilma hebben me dit weer laten zien en ik heb mijzelf opnieuw uitgevonden en daarbij jou ook veel beter leren kennen. Ik hoop dat dat laatste trouwens ook voor Wilma mag gelden. Jij hebt een erg begripvol hart en zoiets kan nooit hoog genoeg geacht worden. Ik besef weer hoe het leven een voorrecht is, als je kunt groeien of worden tot wie je echt bent. Sowieso geldt dat voor mezelf en nu heb ik mogen ervaren op welke wijze dat bij jou gebeurd. Hoe je jezelf bent gebleven, niet wegloopt voor moeilijke situaties, de ander in hun waarde laat. Ongeacht hoe zwaar dit ook voor je geweest is en door wat voor diepe dalen je heen bent gegaan dezer dagen. Je oordeelt niet, denkt na over wat er gebeurd en wat je kunt doen. Dat is het moeilijkste van alles weet je: “Denken is moeilijk, de mens oordeelt liever zonder te weten” . Die acceptatie van jezelf is mijns inziens de essentie of kern van jouw kijk op het leven. Zelf kan ik alleen maar zeggen dat ik trots ben om je te kennen en blij dat je de man van mijn dochter bent, hoe lastig ze je het ook vaak maakt.”
Sprakeloos door de wijsheid die uit deze woorden spreekt, verlegen zelfs, kijk ik haar aan, kan haar alleen maar omhelzen, een grote kus geven en bedanken voor alle steun die ik deze laatste weken van haar gekregen heb.
Bij thuiskomst blijkt Wilma nog altijd in een euforische stemming te zijn. Nu we eindelijk alleen zijn neemt ze uitgebreid de tijd om me te bedanken. Ik wordt mee naar boven getrokken naar onze badkamer. Het blijkt dat ze het bad c.q. jacuzzi al heeft laten vollopen en ze kleedt me langzaam uit. Nu laat ik het toe i.t.t. afgelopen zondag. En neem plaats in de jacuzzi, gevolgd door een zeer erotische en opwindende striptease van Wilma, voordat ze naast me komt zitten. Er staat champagne klaar en we laten eerst eens alle stress en emoties uit ons lijf vloeien. Wilma ligt tegen me aan en kan geen genoeg krijgen met me te kussen en te bedanken. De rest van de avond heb ik haar moeten afremmen. Wilma was niet te stoppen en gaf me weer eens een inkijk in haar libido. Helaas was ik geestelijk gewoon op, te moe om daarin mee te gaan, wat ze gelukkig accepteerde.
34. De ultieme wraak op Wouter en Marcel.
Om het verhaal aangaande Marcel en Wouter kort te houden, het volgende:
Samen met Wilma heeft Harm de opgenomen scene van afgelopen maandag waarbij ze de heren onder hun ballen schopt etc. een beetje aangepast. De tekst is vervangen door de volgende die Wilma ingesproken heeft: “Goedenavond allemaal. Jullie kennen me waarschijnlijk van mijn aanwezigheid en mijn uitspattingen in de afgelopen jaren. De beide heren die u hier op deze video ziet en die u wellicht ook bekend voorkomen, hebben me al die jaren gedrogeerd en gechanteerd. En jullie ook wellicht door in de welkomstdrankjes XTC te vermengen. En tenslotte: in sommige kamers zijn camera’s geplaatst om deelnemers eventueel te chanteren”.
Op de geplande bdsm-avond is in de seksclub precies om middernacht ingebroken op hun videosysteem en bovenstaande videoboodschap op elk scherm afgespeeld. Na het zien en aanhoren hiervan is er, naar horen zeggen, paniek en woede uitgebroken in de club. Vrijwel gelijktijdig heeft er een politie-inval plaatsgevonden. Daarbij is onder meer gecontroleerd op bezit van drugs en zijn Marcel en Wouter gearresteerd. Diezelfde nacht heeft de familie compromitterende foto’s en video’s ontvangen. Op zondagochtend zijn ook belastende documenten en compromitterende foto’s per koerier bij hun werkgevers thuis afgeleverd. Hiermee zijn deze heren voor altijd geruïneerd en is hun verhaal wat ons betreft ten einde.
Dit laatste is allemaal zonder mijn medeweten gebeurd. De nacht na de ontmaskering ben ik namelijk erg ziek geworden, emotioneel uitgeput als ik al was. Van de eerste 4 dagen heb ik sowieso geen herinnering meer m.u.v. een erg zware hoofdpijn. Ik kon geen geluid, licht, totaal niets verdragen. Zelfs het bewegen van een pink was ondragelijk voor mij. Ik schijn een aantal dagen in een totaal verduisterde ruimte te hebben gelegen en voor zover ik weet heeft men mij om de paar uur een tweetal aspirines of slaaptabletten toegediend. Op dinsdagochtend werd ik wakker zonder hoofdpijn.
En bleek al snel dat dit niet het einde was van Wilma’s turbulente seksleven. Nee, het was slechts een episode uit haar en ons leven, dat vervolgens in een ongekende en bizarre versnelling kwam. Een wilde orkaan of rollercoaster, hoe je het beestje ook wilt noemen. Dat wordt verder beschreven in wat ik de “Kronieken van Wilma” heb genoemd.
Wat een geweldige serie!
Wat een heerlijke reeks!
Wat een heerlijk vervolg verhaal, eindelijk verdiende loon. Kijk uit naar het vervolg verhalen