Het Bedrog van Wilma – 4

5. Wilma’s werk?

Het doornemen van de agenda van Wilma van de laatste jaren was toch wat bewerkelijker dan ik ingeschat had. Voordat ik me er goed en wel in verdiepte, kreeg ik al een eerste schok te verwerken. En begreep ook al direct waarom je niet altijd op je geheugen kunt vertrouwen. In mijn geval ging het om de datum van dat bedrijfsfeestje. Daar waar ik een tijdstip van ongeveer 2,5 geleden in mijn hoofd had zitten, bleek dat feestje meer dan 3 jaar geleden plaatsgevonden te hebben, om precies te zijn 3 jaar en 4 maanden geleden. In het slechtste geval was die affaire al rond die tijd begonnen, en duurde nu al bijna 40 maanden. En ik was verbijsterd hoe snel de tijd voorbij vloog. Ik besloot dit even te laten liggen, was nu meer geïnteresseerd in het hier en nu, waar deze mannen het over hadden.

En leken een aantal werk gerelateerde gebeurtenissen uit deze laatste jaren nu beter op hun plek te vallen. Zo was Wilma bijvoorbeeld 3 jaar geleden voor zichzelf gaan werken, of beter compagnon in een maatschap geworden. Voorheen was ze senior financieel specialiste c.q. analiste geweest bij een grote beleggingsfirma, nu werkte ze voor zichzelf met een eigen klantenkring. Al snel herkende ik een terugkomend patroon in haar agenda. Het eerste was dat ze op woensdag laat in de ochtend altijd met een of beide heren bij ons thuis afsprak. Daar stond altijd een blok van 3 uur voor gereserveerd. Die dag was sowieso haar thuiswerkdag of vrije dag. Op alle andere dagen had ze altijd meerdere afspraken staan. In het begin alleen in de ochtend en wat later ook in de vroege middag. Meestal op kantoor maar na verloop van tijd vaker op lokatie. In totaal nooit langer dan 5 uur per dag. En om de week moest ze in de vroege avond werken, meestal op de dinsdag. Dit was een 3-maandelijks terugkerend patroon constateerde ik al snel en we praatten dan over een kleine 30 klant afspraken per maand, ofwel 80 uur aan 1 op 1 klant contacten. Op zich niet abnormaal, als ik naar mijn eigen afspraken met klanten keek. Het enige bijzondere was dan bij pakweg 30% van de afspraken de initialen van W of M er bijstonden.

De resterende uren werden besteed aan ondermeer administratieve werkzaamheden. Ook de bankrekening van haar B.V. gaf geen enkele aanleiding tot zorgen, over de laatste 3 jaar was niets bijzonders te zien. Geen grote bedragen, meer de inkomsten die je kunt verwachten dat een financieel adviseur maandelijks binnenkreeg. Het jaaroverzicht van de B.V. liet verder ook niets bijzonders zien.
Bij het vluchtig doorbladeren van hun WhatsApp geschiedenis stootte ik al snel op een oud gesprek tussen Wouter en Marcel. Wat me wel verwonderde omdat het iets langer dan 3 jaar geleden plaatsgevonden had. Want wie bewaart nu zo lang hun gespreksgeschiedenis vast. Zelf heb ik timers op mijn berichten staan of gooi ze weg. En echt belangrijke berichten zet ik vast of bewaar ze op een andere plek. Bij geen van hun was dat het geval, en ik kneep me in de handen van geluk. Concentreerde me nu even op dit onderwerp, maar nam me voor om hun hele archief aan berichten op een later moment zorgvuldiger door te nemen.

In deze specifieke chat werd het idee geopperd om aan Wilma voor te stellen een andere B.V. op te richten. Die voor haar bijzondere bijdrages aan het ‘moederbedrijf’, maar zo zou het natuurlijk niet geformuleerd worden. Het achterliggende idee was om de inkomsten van haar klant contacten hier in te storten zodat derden (zoals haar echtgenoot) geen achterdocht kregen over de aard van haar werkzaamheden en bijbehorende inkomsten. De B.V. zou wel op naam van Wilma komen te staan, met Wouter en Marcel nu als mededirecteur.

Dit maakte me erg nieuwsgierig, al helemaal omdat Wilma dit voor mij achtergehouden had, zoals meer eigenlijk. Dus ging ik verder op zoek naar wie of wat dat moederbedrijf nu was, en over welke B.V. we het hadden. Uiteindelijk bleek dat moederbedrijf de maatschap te zijn, gevestigd in het kantoor waar Wilma ruimte huurde en ik zag ook dat dat ze maandelijks huur over maakte. Nu nog de naam van de B.V. zien te achterhalen.
Verder had ik een berichtje gezien over lustopwekkende middelen en hoe goed dat uitgepakt had en dat er nu nieuwe en sterkere op de markt waren. Deze opmerking had ik even geparkeerd maar nu was mijn nieuwsgierigheid toch wel gewekt met wat ze bedoelden dat het goed uitgepakt had.

Inmiddels was het middernacht geweest en ik besloot naar bed te gaan. Wilma lag al diep in slaap dus kroop ik er maar naast. Kon de slaap echter niet te pakken krijgen en bleef peinzen en ronddraaien. Wat me wel verwonderde, bedacht ik, was het gemak waarop de heren omgingen met hun informatie en b.v. de chats niet wisten. Onbenullig eigenlijk en er begon een plan in me op te komen. Uit paniek handelen zou sowieso niet goed zijn. Daarbij was ook beter om positief te blijven denken en niet in de negatieve mode te gaan zitten somberen, boos en agressief te worden, want dat werkt altijd averechts. Ofwel me beter maar concentreren op het mooie en goede wat ik had. Anders zou ik meegesleurd worden in hun spel van macht en angst en dat is niet mijn stijl. Nee, ik moest het omdraaien en mij gaan concentreren op hun zwakke punten. En mijn gevoel zei dat ik er nu al 2 wist: t.w. arrogantie en slechte beveiliging. Hopen maar dat dat laatste ook klopte. En met die gedachte was ik toch in slaap gevallen.

En werd vroeg wakker door de wekker, realiseerde me dat het vandaag mijn beurt was om de kinderen naar school te brengen. Stond snel op, douchte me, kleedde me aan en repte me naar beneden. Zette de koffie machine aan, perste de sinaasappels en hoorde de kinderen wat later naar beneden komen.
Nadat we uitgegeten waren, de tanden gepoetst hadden, kusten zij hun moeder wakker en zeiden tot straks mams. Ik liet haar weten dat ik na het afzetten van de kinderen even bij iemand langs zou gaan en waarschijnlijk niet voor de middag terug zou zijn.

Dat was geen probleem en ze draaide zich nog eens om in bed. Na het afzetten van de kinderen reed ik naar mijn schoonouders. Die opmerking over lustopwekkende middelen zat me dwars en daar mijn schoonmama oud arts was wilde ik dat even met haar bespreken.
Gelukkig waren ze al op en keken me verbaasd aan daar ik zo vroeg al langskwam. Ik zei dat ik de kinderen had weggebracht, Wilma nog wat uitsliep en ik wat wilde weten van schoonmama. Ze begreep gelukkig de hint en zei: “na de koffie dan”.
We gingen een rondje met de hond wandelen en ik vertelde haar wat meer, nu ook over de seksclub en dat ze daar, volgens horen zeggen, toch wel zeer regelmatig seks had met een behoorlijk aantal mensen. Ik stipte aan dat Wilma in haar jonge jaren ook een erg losbandig karakter had, waarvan schoonmama moest blozen maar dat ook moest beamen. Anyway zo zei ik, ik vroeg me af of lustopwekkende middelen of drugs, waar beide heren het over hadden, dit soort gedrag konden veroorzaken. Dat de oude losbandige Wilma zogezegd getransformeerd werd in een nieuwere versie, dat bepaalde grenzen losgelaten werden. Een direct antwoord kon ze me niet geven maar ze zei dat het wel een bekend kenmerk van drugs gebruik was dat mensen losser werden en dat er zeker bepaalde barrières worden “gewist”. Een indirect ja dus. Op dat moment ging er een beep op mijn iPhone. Ik maakte hem open en zag dat het een bericht van Wouter aan Wilma was: “Is je man thuis?” “Nee, die is niet voor de middag terug” antwoordde zij vrijwel direct. “Mooi, dan ben ik binnen 5 minuten bij je. Heb zin in je en nu een half uurtje tijd voor een tussendoortje”. “OK tot zo dan en je weet me te vinden he?”
Ik liep bleek aan, en mijn hart klopte weer in mijn keel. Mijn schoonmama vroeg: “wat is er aan de hand?” en ik liet haar het bericht lezen. Ook zij keek verslagen en vroeg me: “wat nu?” Ik zei: “ik ga snel naar huis lopen, en maak wat foto’s. Dan kom ik terug om de auto op te halen en ga even ergens anders werken.”

6. Wouter

Zogezegd zo gedaan. Tijdens het lopen bedacht ik me dat het ook wel eens verstandig kon zijn om deze sessie op te nemen. Niet qua beeldmateriaal nee het ging om hun gesprek. Thuis aangekomen stond de auto van Wouter al voor de deur. Ik hoorde dat ze al bezig waren op de slaapkamer en sloop naar boven. De deur stond wagenwijd open en ik zag hoe Wilma op haar hondjes genomen werd. En dacht nog, goh die heeft haast en nam snel wat foto’s zonder dat ze me zagen. Om vervolgens de iPhone op record te zetten en onder het bed te schuiven. Sloop ongezien weer weg en liep rustig terug naar mijn schoonouders.

Onderweg dacht ik bitter dat deze strohalm dus ook niet bestond, dat het gewoon “whisfull thinking”, hopen tegen beter weten in geweest was van mij. Het was waarschijnlijk een oprisping van Wilma geweest, een laatste stuiptrekking van een op sterven staand huwelijk.
Ik moest gewoon realistisch zijn en de waarheid onder ogen zien. Niet in de negativiteit duiken zogezegd. Wilma had blijkbaar een andere invulling aan haar leven gegeven. Dit kon of wilde ze nog niet met mij bespreken, misschien omdat ze niet wist of en welke plek ze voor mij daarin zag. Uiteindelijk was ik de vader van haar kinderen en bestonden er wellicht nog wat gevoelens voor mij.
Het was beter deze realiteit maar te accepteren en mijn eigen toekomststrategie bepalen. De kinderen zouden sowieso bij mij blijven dat was een ding dat als een paal boven water stond. Inmiddels had ik wel voldoende belastend materiaal in handen om dat te staven. Maar eerst vlug een advocaat zoeken zodat ik niet overvallen werd door Wilma en consorten.
Bij mijn schoonouders aangekomen dronk ik nog even een kop koffie en praatte mijn schoonmoeder bij, ook over mijn voornemen een advocaat in te schakelen, puur uit voorzorg. Ze knikte begrijpend.

Ik reed vervolgens het kleine stukje rustig naar huis. De auto van Wouter was gelukkig al weer weg en ik liep naar binnen. Boven hoorde ik Wilma huilen. En liep naar de trap omhoog om haar naakt in bed te zien liggen. De kamer rook wel naar seks maar daar besteedde ik wijselijk geen woorden aan. En vroeg haar met een bezorgde stem: “Schat wat is er aan de hand?” Ze schrok op, deed de lakens om haar naakte lichaam heen en zei: “Niks en jij bent wel de laatste die ik wil zien, donder op”. Ik liep toch op haar af en wilde naast haar gaan zitten. Ze gaf me daarop een flinke duw en begon hard te huilen. Ik probeerde haar nogmaals te troosten maar opnieuw weerde ze me af. Dan maar niet dacht ik, deed alsof mijn iPhone gevallen was en pakte hem op, nieuwsgierig naar wat er nu precies gebeurd was en wat de oorzaak van haar verdriet was.

Beneden op kantoor speelde ik de sessie af. Het eerste kwartier hoorde alleen maar gesteun en gekreun met wat kleinerende opmerkingen tussendoor zoals: “Dit is toch een veel lekkerder pik dan die van je man. Die ga je straks echt niet missen hoor” etc. Dan was de seks alweer voorbij en hoorde ik Wouter onder de douche staan. Bij terugkomst zei hij: “Zo nu weet je je plaats hopelijk. Je bent van ons, lees anders dat contract nog maar eens goed door. Je bent ons hoertje en we bepalen vanaf nu met wie je neukt. Heb je trouwens al je keuze gemaakt aangaande je scheiding”. Wilma snikte: “Ja , ik wil de kinderen behouden en zal hem zeggen dat ik wil scheiden”. Wouter daarop: “Misschien sta je sterker als je bewijs van overspel hebt. We kunnen je daarbij wel helpen. Zullen we daar overmorgen verder over praten? We willen dit nu voor eens en altijd achter ons laten. En weet je ook al of je man over 4 weken weer in het buitenland zit. Dan hebben we in de seksclub een sm-party gepland en je aanwezigheid daarbij is verplicht. We hebben ook een nieuw concept bedacht en dat willen we komende woensdag doornemen met je. En stop nu eens met huilen, dit is de keuze die je meer dan 3 jaar geleden gemaakt hebt, je wist dat dit er ooit zat aan te komen. Leg je daar nu eens bij neer, of krabbel je terug? Je kent de consequenties van dat laatste. Nog een ding, morgen moet je overwerken. Je weet dat we een nieuwe cliënte voor je hebben, van 13.00 tot 16.00. Vergeet niet die pil in te nemen. Doei”.

Het duizelde me een beetje. Wat was Wilma nu? Een hoer in loondienst. Eigen baas maar dan wel met duidelijk afgegrensde werkzaamheden. En deed ze dit werk met plezier en genoot ze er nu wel of niet van. Allerlei vragen waar ik nog geen antwoord op had. En dan nog dit: waren Wouter en Marcel in het bezit vaneen sleutel van ons huis, want hoe was hij er anders binnengekomen?
Maar 1 ding stond als een paal boven water: ik wilde weten wat er in dat contract waar ze het over hadden stond, en wat ze nu precies ondertekend had.

Het liep inmiddels tegen 12.00 aan en ik hoorde wat gerommel in de keuken. Ik ging naar boven en zag dat Wilma haar PC inmiddels gestart had en een klein hapje aan het voorbereiden was. Opeens moest ik aan de afspraak met Harm denken om het netwerk om 12.00 open te gooien. Snel keek ik of Wilma al aangemeld was, wat inderdaad het geval was. Haastte me naar mijn kantoor, zette het netwerk open en stuurde hem een Appje.
Vervolgens weer snel naar boven en sprak Wilma aan. “Gaat het beter met je” vroeg ik. Ze knikte van ja. “Wat was er dan aan de hand “ en ze zei “Ik had net gehoord dat een klant van mij overleden was. Daar was ik erg van streek van en sorry dat ik je wegduwde. Maar nu moet ik wel morgenmiddag overwerken schat, want de familie wil zo snel als mogelijk een financieel overzicht hebben. Dus ik ben wat later thuis zo tegen 16.00. Pik jij dan de kinderen van school op?”

Ik: “Dat is geen probleem lieverd en sorry voor dit verlies. Was je goed bevriend met hem of haar? En ik wil ook nog wat met je bespreken. Je weet dat we een afspraak gemaakt hebben dat ik maar 1 keer in de 4 weken in het buitenland zit. Nu heeft een klant mij benaderd met de vraag of ik nu a.s. vrijdag over 4 weken eventueel beschikbaar kon zijn. Wat vind je, kan ik dit doen voor de afwisseling?”.
Wilma: “Dank je wel voor je medeleven en ja het was een lieve man waar ik goed mee kon opschieten. En lieverd als het maar bij 1 keer blijft is dat geen probleem voor me. En lief van je dat je de kinderen morgen oppikt” en gaf me een zoen. “En nu moet ik echt aan het werk lieverd”.

Begaf me ook weer naar mijn kantoor en kreeg al direct een seintje van mijn vriend dat ze alles over gehaald hadden en ik het netwerk weer kon dichtgooien wat ik dan ook deed. Even later verscheen er een beepje op mijn mobiel van Wilma aan Wouter en Marcel: “Over 4 weken is geen probleem, mijn man is dan in buitenland. En overwerk voor morgen ook in orde”. Vrijwel direct volgde er een antwoord van Marcel dit keer: “Goed geregeld en we spreken woensdag de details door.”

7. Hoe het begonnen is.

Zelf besloot ik dan toch maar de agenda en Whatsapp-jes van Wilma vanaf het begin zorgvuldiger te gaan raadplegen. Ik wilde nu toch wel eens weten wanneer dit begonnen was en hoe lang ze me al bedroog. Wouter had na de seks tegen Wilma gezegd dat zij dik 3 jaar geleden ingestemd had met dit leven dus moest ik voor die tijd gaan zoeken.
Uiteindelijk bleek dit dus al bijna 40 maanden geleden gestart te zijn. Ik had gedacht na dat bedrijfsfeestje omdat ik toen voor het eerst de W van Wouter in haar agenda zag staan en een kleine week later ook de M van Marcel en 2 weekenden daarna ook de afkorting van de seksclub (SC).
Maar nu bleek uit haar berichtjes met Wouter dat er een paar weken voor dat feestje al sex afspraakjes geweest waren. En mijn afwezigheid op dat feestje alles alleen maar in versnelling gebracht had, Wilma toen echt haar bakens verzet had.

Voor de zekerheid legde ik mijn eigen agenda eens naast de hare en toen drong het besef pas echt tot mij door dat er meer aan de hand was geweest. Wilma had dus in die tijd dat bedrijfsfeestje, waar ik helaas niet bij kon zijn, al een seksvriendje, een collega zelfs. Datzelfde weekend had ik al maanden daarvoor met een klant afgesproken dat we een grote test zouden doen. Ik had mijn agenda met Wilma afgestemd en dat was op dat moment geen probleem geweest. Later kwam dat feest ertussen maar toen was het te laat om de klant af te zeggen. Wilma was in mijn ogen vrij onredelijk hierover geweest en we hebben er heel wat woorden over gehad, schoot me nu te binnen. Maar waarschijnlijk was dat gespeeld door haar, want ze kon nu heerlijk onbekommerd haar gang gaan. Uiteindelijk was ik die vrijdag met woorden de deur uitgegaan. En herinnerde ik me nu dat ze mij op het laatste moment haar jurk voor dat feestje had laten zien, een behoorlijk sexy en uitdagende jurk dat zeker. Ik kon echter helaas niet onder mijn afspraak uit, wat ze donders goed wist. En als ik me goed herinner had ze iets gezegd in de trant van: “Ik zal me dan wel heerlijk amuseren met andere mannen. De consequenties zijn voor jou als je me zo links laat liggen”. Mijn antwoord was iets in de vorm van: “Doe maar wat je niet laten kan en geniet ervan. Maar weet dat als je seks uit wraak hebt je uiteindelijk meer kapot maakt dan je denkt”. En was daarop boos de deur uitgelopen en weggereden.

Eigenlijk, besefte ik nu, had ik met deze actie ook een van onze afspraken verbroken t.w. dat we elkaar nooit boos zouden achterlaten, of we nu naar bed gingen of naar het werk etc.(deze afspraak hadden we ooit gemaakt nadat we een verhaal gelezen hadden van een vrouw die na ruzie met haar man was gaan slapen. En haar man de volgende ochtend dood in bed had aangetroffen. Dat dit haar de rest van haar leven had achtervolgd, de pijn en spijt dat ze die ruzie nooit had kunnen uitpraten. Dat wilden we vermijden).
Bij terugkomst had ik haar gevraagd hoe het feest was geweest en of ze nog lekkere seks had gehad. Daarop, herinnerde ik me nu, had ze toen heel cryptisch geantwoord: “Voor jou een vraag, voor mij een weet”.

Bij het verder doorbladeren van haar agenda stonden dan vanaf 2 weken na dat feest vrijwel iedere week 2 afspraken met beide heren en eens in de maand in de seksclub.

Bij het tweede bezoek aan deze seksclub, 6 weken later, ook weer in gezelschap van beide heren, bleek uit hun onderlinge solidariteit Whattsappjes dan, dat dit een vooropgezet plan was van hun. Omdat dat tegelijkertijd een afspraak met een potentiële klant zou zijn, waarvan Wilma niets afwist. De eerste keer met Wilma in de seksclub was voor hun een soort test geweest die meer dan goed was verlopen. Dus wilde W en M dit weekend gebruiken om een stap verder te gaan, om een en ander in werking te stellen. T.w. een nieuwe klant zien binnen te halen middels de verleidingskunsten van haar. En zo sloegen W en M 2 vliegen in een klap, en wat later ging Wilma voor hun werken. Als hoer en als compagnon in de maatschap. Tegen mij had ze alleen maar gezegd deze stap nu te durven zetten, omdat ik meer dan goed verdiende en we niet afhankelijk waren van haar inkomsten. Iedere keer als ik een weekend moest werken, ging zij met hun naar de seksclub.

Ergens was ik dus indirect medeverantwoordelijk voor de ommezwaai in haar leven door me (ook) niet te houden aan onze afspraken, realiseerde ik me nu. Het gaf een nieuw licht op de situatie, zonder dat ik daarmee Wilma’s acties goed praatte. Het was meer een wrang gevoel dat me overviel. En opeens vroeg ik me af waarom ik er juist nu moest achterkomen, op het moment dat deze mannen Wilma bij wijze van spreken het mes op de keel zetten om te gaan scheiden. Toeval bestaat niet zegt men wel. Dus waarom juist nu, bestond er dan nog een kans dit ten goede te keren?
En vreemd genoeg bekroop mij een gevoel van urgentie, dat ik snel moest handelen voordat het echt te laat was.