Getrouwd stel volledig ingepakt

GETROUWD STEL VOLLEDIG INGEPAKT Het werd weer eens tijd om een getrouwd vrouwtje te pakken voor de ogen van manlief. Ik wilde dat haar echtgenoot niet alleen moest toezien hoe z’n vrouw geneukt werd, sterker nog: hij moest zelf assistentie verlenen, zodat ’t mij, als indringer aan niets zou ontbreken. Toch kwam de nieuwe mogelijkheid bij toeval op mijn pad. Er zat iemand in de knel met z’n computer. Hij heette eenvoudigweg Wim van Dam en was onlangs een bedrijfje in horecabenodigdheden opgestart. Hij zat te springen om een deskundige die z’n problemen zou kunnen oplossen. Een goede kennis begon er met mij over. Hij kende de man en zei er meteen bij dat ik de aangewezen persoon was om hem uit de penarie te helpen. Nu ben ik, Cor, inderdaad specialist in alles dat met automatisering te maken heeft. Het is mijn vak. Maar eigenlijk had ik weinig trek om iemand die zich niet rechtstreeks bij me meldde te helpen. Mijn kennis bleef echter aandringen en zei er een tikkeltje lacherig bij dat het vrouwtje van de man alleszins de moeite waard was. En zo arriveerde ik dan op een midweekse avond in maart bij de man, die in een leuk huisje woonde aan de rand van een dorp. En ik was nog geen minuut binnen of daar stapte mevrouw de kamer binnen. Tjee, wat een stuk, wat een tieten en wat een lekker rokje zag ik daar. Een lekker ding. Nou, alleen al voor dat moordwijf zou ik hier de probleempjes graag oplossen. Marianne en Wim heetten ze. Hij zag er een beetje schriel uit, kalend ook; en ik begreep niet dat zo’n kanjer van een meid met zo’n ventje was getrouwd. De computer stond in een hoek van de kamer en terwijl de bediening van koffie en daarna een pilsje niets te wensen overliet had ik al snel in de gaten wat hier aan de hand was. -Heb je dit ding al lang? vroeg ik Wim? Ja, zei Wim, zo’n jaar of zes. -Zo. En wilde je hiermee je bedrijfje aan de gang helpen? Ja, zei Wim, waarom niet? Maar hij doet ’t niet meer en ik hoop alleen dat u ‘m weer aan de gang kunt krijgen. Ik zei ‘m dat ik het kwaad al had opgespoord. O, fijn, zeg. Wat vlug hebt U dat gedaan. Wilt U nog iets drinken? Nou zei ik, en ik keek het schatje Marianne aan, als je lieve vrouwtje me nog een pilsje wil brengen….Marianne lachte. Natuurlijk, lispelde ze. Heupwiegend liep het lekkere stuk de keuken in. Ik keek haar na, bekeek haar geile pootjes onder dat zwarte, strakke rokje en ik wist meteen dat ik alles op alles zou zetten om haar een keer te pakken. Ik vertelde Wim dat het ding in de hoek absoluut ondeugdelijk was en zeker niet in staat om te voldoen aan de minimale eisen om een onderneming draaiende te houden.Toen ik zei dat hij de hele boel maar ’t beste meteen in de vuilcontainer kon mikken, keek Wim me weeklagend aan. O nee, is dat echt waar? Maar wat moet ik dan? Er is geen geld, vrees ik, om een nieuwe te kopen…Ik dacht na en keek naar Marianne. Alsof ze m’n gedachten kon raden zei ze tegen haar man: maar Wim, rustig toch, misschien weet Cor wel een oplossing. Ja, zei ik, niet meteen opgeven. Die computer is waardeloos. Dat is duidelijk. Maar misschien…. Ja, lispelde Wim hoopvol.. Weer keek ik Marianne aan. Ik tuitte m’n lippen een beetje. Wim had niets in de gaten. Het schatje toverde een glimlach op maar mooie gezichtje. Ik wist genoeg. Tijd dus voor actie. Ik heb een idee, mensen, riep ik met het nodige bravoure. Ik heb thuis nog wat staan. We zullen eens zien. Sorry, riep Wim, maar wat kost dat? Ach, zei ik nonchalant, daar valt wel een mouw aan te passen. Dat komt wel goed. Ik wil je helpen. Ik vroeg Wim of hij altijd thuis was. Nou, zei hij, overdag meestal wel, maar op de dinsdagavonden ben ik naar de biljartclub. En dan wordt ’t meestal erg laat. Ik vraag dat, voegde ik er aan toe, omdat ik nooit van tevoren weet wanneer ik tijd heb. Zo verliet ik het huis van Marianne en Wim. De laatste bedankte me uitbundig en vroeg wanneer ik weer kwam. Marianne, gaf me een hand en keek me hoopvol aan. Ik lachte slechts. Tot gauw, riep ik ze bij de deur nog na. Een week lang liet ik niets van me horen. Toen werd ’t tijd. Dinsdagavond. Een bijna nieuw modem stond al in m’n auto. Ik had ‘m niet meer nodig – en ik wist dat Wim van huis was. Maar eerst even een belletje naar dat lekkere schatje. Met Marianne, klonk ’t. Mmmmm sexy stemmetje toch. Hallo Marianne! Ik heb nu even de tijd om iets af te leveren. Komt dat gelegen? Ja, maar mijn man is niet thuis en zo en ik weet….. Marianne, viel ik haar in de rede, het moet nu even, want voor de rest van de week ben ik volledig bezet. Goed, ik zie u straks wel. Tot dan.” Ziezo. Fase 1 was afgerond, dacht ik, toen ik de auto startte. Nu eens zien hoe ver ik die lekkere meid kan krijgen. Een vrouwtje verleiden, was is er leuker voor een vent.. Maar ik wilde meer, wist ik. Ik wilde niet alleen haar, ook voor Wim had ik een mooie opdracht klaar. Maar dat kwam later wel. Wel uitkijken, Cor, voorzichtig aan deze eerste keer. Ik was er klaar voor. Het werd een leuke ontmoeting, ik liet me allerlei lekkere dingen voorzetten. Marianne zag er verleidelijk uit, maar aanvankelijk hield ik de boot af. Ik had eerst de nodige informatie nodig en Marianne was er gul mee. Nee, Wim was niet zo’n sex-beest; nooit geweest ook.En zijzelf? Ik? Marianne lachtte haar tanden bloot. Ach, ik heb me er maar mee verzoend. Ik help mezelf wel. Maar af en toe blijft er toch dat verlangen. Je weet wel. Ik wilde ook nog even weten of Wim zich gemakkelijk om liet praten. Of is hij dominant in je huwelijk en in de zaken? Wim dominant? Ach nee. Ha, ik wist alles wat ik graag wilde weten. Wim zou ik binnen de kortste keren mijn wil opleggen. de rest van die eeste avond besteedde ik aan schatje Marianne. Ik prees haar de hemel in, zo’n knap vrouwtje verdiende toch meer dan dit. Oei, gevaarlijke uuitspraak. Maar Marianne liet zich inpakken en vond me een lieve man. Na 3 pilsjes wilde ik vertrekken. Ik kuste het mooie lieve vrouwtje met passie. Zij was ’t die ineens haar tong in het spelletje bij de voordeur betrok. De ene tongzoen volgde na de andere. Ze was er bedreven in. Mijn antwoord: ik bevoelde haar tieten. Geile uiers. Dat smaakte naar meer. Dat kwam later wel. De volgende ochtend kwam het telefoontje al. Wim bedankte me in alle toonaarden, hoewel het modem nog moest worden aangesloten. Ik vertelde hem dat zijn problemen binnen enkele dagen zouden zijn opgelost. Maar Wim, voegde ik er aan toe, als jij onverhoopt niet thuis zou zijn, Marianne kan me dan wel binnenlaten. Wim was helemaal akkoord. En zo kreeg ik voet aan de grond bij de Van Dams. De computer deed z’n werk naar behoren, ik hield mijn mond over de kosten (daar kon ik later altijd nog mee schermen) en langzaam maar zeker begon ik Marianne op te vrijen. Beetje voor beetje kreeg ik haar waar ik ‘r wilde hebben. Ik kwam inmiddels vaker op bezoek in de avonduren en steeds verlangde ik dat Marianne naast me op de bank kwam te zitten, terwijl Wim dan meestal bezig was met zakelijke beslommeringen. De geile Marianne speelde het spel prima mee en liet zich voor de ogen van haar man alle geile strelingen welgevallen. Kom, fluisterde ik haar op een avond in haar oor, vlug naar het toilet nu. Je komt terug zonder slip aan. Wil je dat echt? vroeg ze. Ja, ik wil dat, reageerde ik streng. Vooruit. Marianne vertrok. Tijd om Wim te wijzen op de nieuwe situatie. Wim, luister eens even. Wim keek op uit z’n papieren. Ik zei: Je merkt zeker wel dat ik graag in het gezelschap van je vrouwtje ben. Ja, dat had hij al gemerkt. Mooi, zei ik. Het is eigenlijk simpel, Wim. De ene dienst is de andere waard. Ik doe de automatisering hier, ik heb nog wel meer plannen om je zaak te laten groeien en in ruil daarvoor speel ik zo af en toe een beetje met je vrouwtje. Je kent dat wel, Wim. Een beetje kussen, strelen, vingeren en zo. Ja, dat begreep Wim. Kijk me aan, Wim!, riep ik ‘m toe. Ik wil dat je daar geen enkel probleem mee hebt en dat je Marianne daar niet lastig mee zult vallen. Akkoord? Even zag ik ’n weifelen. Toen zei Wim: akkoord. Cor. Zo. Dat was achter de rug. Even later kwam Marianne terug, keek naar Wim, en plofte weer naast me op de bank. Ze zat daar ineens met een hoogrode kleur. Ik fluisterde haar toe: alles gehoord? Ze knikte. Ik kuste haar op ‘r mond en zei kortweg: je bent nu ook van mij. Dezelfde avond had ik haar alleen voor me. Wim was al naar bed. Ik neukte haar, zoals ze, zei ze, nog nooit geneukt was. Het was het begin van een geile periode. Niet lang daarna verbood ik haar nog sex te hebben met Wim. Ze kon bij mij voldoende krijgen. Ze moest dat van mij allemaal zelf aan Wim vertellen. Oo Cor, ik ben zo gek op je lul. Je vult me altijd zo goed. Ik zal ’t Wim, vanavond wel vertellen. Ja, je bent van nu af alleen van mij, zei ik haar. Ik wilde nog meer. Op een warme zomeravond, zaten Marianne en Wim schaars gekleed in de tuin. Ik had inmiddels een sleutel van het huis en daar stond ik. Zo, gezellig hier? O hallo, Cor, riep Wim. Marianne stond op uit haar tuinstoel. Stop, riep ik haar toe. Laat je eens zien. Draai je langzaam om. Kijk nou eens Wim, wat een geil sletje je vrouwtje is. Vind je ook niet? Ja Cor, dat is zo. Maar ik wil meer zien, Wim. Ga met haar naar binnen en zorg er als de bliksem voor dat ze zwaar opgemaakt en in bikini terugkomt. Ja Cor, zei Wim onderdanig. Marianne trippelde wat nerveus met haar man mee. Het was de moeite waard, toen Wim haar vrouwtje netjes aanbood, zoals ik hem had bevolen. Marianne zag er met maar hoog gehakte schoentjes en haar blauwe bikini beeldig en tegelijkertijd hoerig uit. Wim zei: ik geloof dat ik maar naar bed ga. O nee, Wim, geen denken aan, riep ik. Jij brengt ons eerst een verkoelend drankje en daarna heb ik je nog even nodig. Ik gebood Marianne met haar benen wijd op het gazon te gaan liggen. Wim kwam en keek z’n ogen uit. Zo Wim, zet hier maar neer. Goed zo. Stap nu op die slet af en trek die bikini van haar geile lijf. Daarna trek je haar geile kut maar eens superwijd, zodat ik haar hard kan neuken. Ja Cor. Schiet op, slaaf. Ja Cor. Ik had Wim volledig in m’n zak. O, wat geil was dat, zeg. Wim moest Marianne haar kut wijd trekken en hij gehoorzaamde als geen ander. Maar ik wilde wel een spetterende finale. Nadat Marianne gillend was klaargekomen op mijn rammende pik in haar neukgat, wilde ik slaaf Wim nog een laatste keer aan ’t werk zetten. Wim, kom hier. Hij kwam gedwee dichterbij. Ik fluisterde mijn opdracht in z’n oor: lik haar kut schoon. Lik al m’n geil op. Wim sidderde. Maar hij voldeed aan mijn opdracht. Marianne huiverde en kwam voor de 2e keer klaar. Zo Wim, je gaat nu slapen. Maar niet nadat ik je heb gezegd dat je het logeerbed maar moet opzoeken. Marianne en ik slapen in jullie eigen bed. Begrepen? Ja Cor, fluisterde Wim, zonder een spier te vertrekken. Marianne lachte hem nu uit. Voor ’t eerst kleineerde ze haar mannetje met de woorden: Wim, wat een lul ben je eigenlijk. Wim draaide zich om en vertrok….Ha, de ware cuckhold-gedachte kwam hier naar boven. Heerlijk om dit keurig getrouwde stel zo ver te krijgen! Het lekkere vrouwtje was danig veranderd, sinds ik voor ’t eerst het huis had betreden.Vooral sinds haar man als slaaf fungeerde en soms ook van haar opdrachten kreeg te verwerken was het schatje zo geil als boter geworden. Ik gaf Marianne opdracht om apart eens met Wim te praten. Ik wilde dat hij niet alleen het meeste huishoudelijk werk op zich zou nemen, Wimpie mocht zich ook niet meer vertonen in z’n eigen slaapkamer. Marianne moest hem de toegang vanaf nu verbieden. Ik kwam nu veel vaker en bleef dan slapen. We neukten dat ’t een lieve lust was en Marianne moest van mij overdreven luidruchtig klaarkomen, zodat Wim het gekreun duidelijk vanuit zijn logeerbedje kon horen. Op een keer kwam er weer eens een geile gedachte in mij op. Er werd stevig gedronken en Marianne kreeg van mij een opdracht om Wim weer eens in ons geile spel te betrekken. Wim, lalde ze, Wim kkom hierrr. Daar kwam Wim aangestrompeld naar de bank waar wij halfnaakt tegen elkaar lagen. Hierrr jij, lispelde Marianne, half dronken. En toen kreeg Wim te horen dat ze mijn stijve pik wilde en dat Wim mijn ding in haar kut moest steken. En je zorgt dat-ie er in blijft, hoor je? Ja Marianne, zei Wim met een benepen stemmetje. Wim kweet zich uitstekend van zijn taak en controleerde tot het eind of mijn pik de kut van zijn echtgenote in z’n greep hield. Nadat ik haar goed had volgespoten mocht Wim als beloning de kut uitlikken en mijn warme sperma doorslikken. Goed zo, Wim, riep ik. Goed gedaan, jochie. En Wim droop af. Zo kwamen we de superhete zomer door. Wekenlang, soms 5 keer per week hadden we sex, waarbij die goede Wim altijd aanwezig moest zijn. Moest hij Marianne niet aflikken, dan voldeed hij wel aan mijn eis om zichzelf af te trekken, kijkend naar onze neukpartij. Ik vond ’t zoetjesaan tijd worden om Mariannes grenzen te verleggen. Ik wilde een stuk of 3 kerels charteren om haar kut eens een keer grondig uit te wonen. Wim was dan de aangewezen persoon om de geile orgie nauwgezet op film vast te leggen. Verder dacht ik aan de mogelijkheid om Marianne om te vormen tot een ware sex-slavin. Ze zou ’t als sm-hoertje zeker niet slecht doen, bedacht ik me. Maar zover is ’t nog niet… Reageren op dit verhaal? Mail naar: toemaar9@hotmail.com”