Dat hij me liet voelen hoeveel hij van me hield. Jammer dat het nu pas gebeurd, nu het te laat is en hij wil scheiden van me” en ze kreeg weer een huilbui.
20. Napraten.
Zo lagen we een tijdje naast elkaar de zaken overpeinzend, ons afvragend wat ons zojuist overkomen was. Wat later richtte Wilma zich een beetje op, een elleboog op mijn borst en draaide zich om naar mij en vroeg: “Wat was dat zonet nu allemaal. Eerder op de dag wilde je niets meer van me weten schat, was het einde verhaal tussen ons. Daarna liet je je ompraten door Karin gevolgd door die waanzinnige vernedering van mij, waarbij je ook nog eens onder mijn ogen de heerlijkste seks met Karin bedreef. Je me tot de toppen van een gevoel van jaloezie bracht, iets dat ik nog nooit beleefd had in mijn leven. En direct daarna die heerlijke seks met ons drieën samen, en nu dit fijne tedere samenzijn. Wil jij me hiermee iets zeggen?”
Voordat ik kon reageren nam Karin het gesprek over: “Dus Wilma, je was verrast door dit alles en overdonderd door de liefde die in ons spel zat. Dat had je niet meer verwacht he, na alles wat je zeker de laatste dagen uitgespookt hebt en al helemaal niet meer na ons gesprek eerder vandaag. Martins boosheid en afwijzing en dan nu dit, het tegenovergestelde bijna.”
21. Karin’s analyse 1: Martin.
Wilma knikte en wilde wat zeggen maar Karin snoerde haar de mond. Ze lachte en zei: “Niets van dit alles kwam uit Martins koker. Hij stond en staat misschien nog steeds op het punt om jou te dumpen, Wilma. Dit ondanks het feit dat hij zielsveel van je houdt. Hij was ten einde raad en zoals hij zei doodmoe en emotioneel uitgeput van alle inspanningen in de laatste maanden voor jou. Weet je, die vernedering die je net bent doorgegaan, hoe vaak heeft hij iets vergelijkbaars moeten doorstaan. De seks bij jou thuis met die mannen, dat hij zojuist moest aanhoren dat je minstens 1 liefdesrelatie had in de laatste jaren en dan al die uitspattingen in die seksclub. Nog niet eens te spreken over je werk als hoertje. Dat alles heeft hij voor zijn kiezen gekregen van jou, en denk maar niet dat het niets met hem gedaan heeft. Het mag een wonder genoemd worden dat hij nog van je houdt. En dat allemaal overgehad heeft voor jou. Jij bent echt een ondankbare vrouw. Je weet donders goed dat Martin nooit boos wordt of zijn woede uit. Daar ben je al die jaren goed mee weggekomen, en verneder je hem nu ook weer door hem voor de voeten te gooien dat hij een brave echtgenoot is, geen dominante man is die weet wat hij wil.
Dat is geen excuus voor jouw gedrag. Hij was wel degelijk woedend, heeft die emotie helaas altijd in zichzelf opgesloten en zich dan later uitgeleefd of beter afgereageerd op de boksbal. Weet je wel de echte reden waarom hij dat deed? Jouw moeder heeft me dat onlangs verteld. Martin schijnt doodsbang te zijn zich te laten meeslepen in zijn boosheid. Want, weet je, zijn vader en broer zijn hele erge driftkikkers. Zeker zijn vader is vroeger vaker door het lint gegaan en heeft Martins moeder meer dan eens behoorlijk zwaar mishandeld. Jouw moeder heeft dat recentelijk van haar gehoord, toen zij tegen Martin’s moeder zei dat ze het zo jammer vond dat Martin nooit boos werd en jou eens een goed de les las. Het schijnt zelfs zo te zijn dat Martin haar beschermd heeft tegen zijn vader, op zijn twaalfde nog wel. Dat weet verder niemand en hij praat er niet over, het houdt hem echter wel in zijn greep, die angst ook zo te zijn.
Ikzelf weet uit eigen ervaring wat het betekent door je geliefde mishandeld te worden, dus als een kind dat meemaakt is het dubbel zo erg. En helemaal als hij tegen zijn vader opstaat. Jij zegt nu wel dat je hem niet kwijt wilt, maar jij sluit hun buiten, jij laat ze niet meer toe in jouw hart. Ik ben stront jaloers op jou, en boos dat je dit zo verspeeld, op het spel zet.”
22. Karin’s analyse 2: Wilma.
Karin vroeg om wat te drinken, en ik schonk ons wat wijn bij. Na een kleine pauze ging ze dan verder:
“Door onze gesprekken in deze laatste weken dacht ik je beter te kennen Wilma, maar dat jij van extreme BDSM hield wist ik niet. Ik voelde wel dat je niet oprecht was tegen mij, je iets achterhield, maar dit had ik niet achter jou gezocht.
In jou herken ik echter ook veel van mijzelf. Net zoals jij heb ik ook mijn teleurstellingen in de liefde en seks gehad. Maar daar waar jij een vlucht vooruit nam, heb ik me in mijzelf teruggetrokken. Mannen hebben jou net als mij misbruikt in onze jeugd. Jij hebt liefde met seks verward. Nog altijd ben je bang om afgewezen te worden en wissel je de ene relatie voor de andere relatie in, al ging het uiteindelijk alleen maar om seks. Je bent vergeten of hebt wellicht zelfs nooit echt geweten wat liefde is, hebt het uit je leven verbannen en laat het niet meer toe. Diep in jezelf ben je erg eenzaam, en je man, je kinderen zien die leegte in je ogen. Martin heeft je nooit afgewezen, was er altijd voor je en werd zo je rustpunt.
Toen hij jou die ene keer niet kon vergezellen naar dat bedrijfsfeest is die angst bij je teruggekomen. Helemaal nadat Wouter en Marcel je misbruikt en gemanipuleerd hebben. Op dat moment ben je in die oude patronen teruggevallen, bang dat Martin je zou verlaten als hij het te weten zou komen. En het is van kwaad naar erger gegaan, en uiteindelijk ben je in dat BDSM-circuit verzeild geraakt of daarin waarschijnlijk gevlucht. In de handen van een echte meester terecht gekomen waar je zelfs dacht verliefd op te zijn. Iemand die van je zwakte of beter onzekerheid misbruik gemaakt heeft, die je heeft onderworpen, je tot zijn slavin heeft omgeturnd en seksueel misbruikt puur en alleen voor zijn eigen doeleinden. Hij had macht over je, bood je een schijnveiligheid aan waarmee je je eenzaamheid dacht te kunnen ontvluchten. “
23. Karin’s analyse 3. Karin.
Ik stond te schutteren van haar analyse en ook de ontboezemingen van haarzelf. Dat ze dat aandurfde was toch wel een teken van vertrouwen tussen ons. Of bestond er al iets meer tussen hun beiden dat Karin dit nu zo open uitsprak. En bekeek ik haar en Wilma met andere ogen. Kon opeens Wilma haar gedrag wat beter begrijpen. Niet dat ik het daarmee direct goedkeurde of haar vergaf, maar e.e.a. was in perspectief geplaatst. Wilma wilde Karin antwoord geven maar die hield dat tegen en zei: “Laat me uitpraten a.u.b. Ik heb net jouw kant van de medaille laten zien nu de mijne. Zoals ik al zei herken ik veel van jou in mij. Mijn eerste vriendjes waren een grote teleurstelling op seksgebied en ik wisselde ze net als jij snel af. Sommigen waren ook wat ruwer en daar hield ik wel van, wat hardere seks maar ze konden me niet geven wat ik zocht. Pas toen ik ging studeren leerde ik een oudere man kennen, die me dat wel gaf. Maar uiteindelijk bleek hij een sadist te zijn en echt gewelddadig.
Hij heeft me een keer laten verkrachten door een stel van zijn vrienden en slechts dankzij de hulp van een vriendin heb ik hem kunnen ontvluchten. Het heeft lang geduurd voordat ik hiervan hersteld was, heb me vervolgens in mijzelf teruggetrokken en erg lang geen relaties en seks gehad. Tot een jaar of 10 geleden en vanaf dat moment louter en alleen met vrouwen. En ben ik ook weer met BDSM in aanraking gekomen, want dat komt ook in vrouwenkringen voor. Onderdanigheid is niets voor mij, dus in deze laatste jaren heb ik mij ontwikkeld tot domina. Maar nooit is er ook maar sprake geweest van echte liefde.
Ik dacht van mezelf dat ik daar niet meer toe in staat was. De verhalen van je moeder over jullie, ook de liefde van je kinderen voor met name jou, Martin, sorry hoor Wilma, wekte een verlangen in mij op. Een vreemd gevoel maar dat heeft denkt ik meer te maken met een onbewust verlangen naar een kind.
24. Onprofessioneel en toch liefdevol.
En wat betreft vanmiddag: Ik weet niet wat me bezield heeft om dit te doen. Het was onprofessioneel en kan mij mijn carrière kosten als het uitkomt. Spijt heb ik er echter niet van, integendeel ik heb er volop van genoten. Jullie beiden gaan aan mijn hart, waarschijnlijk doordat ik je moeder zo goed ken en zij al die jaren veel met mij gedeeld heeft over jullie. En ik het gevoel kreeg, zonder dat ik veel met jullie gesproken had, dat jullie om elkaar heen draaiden en niet meer jullie echte gevoelens voor elkaar konden of durfden uit te spreken.
Volgens mij was een andere benadering nu beter op zijn plaats en was de tijd van praten voorbij. Dit van vanmiddag was puur spontaan, impulsief, ondoordacht en zeer zeker mooi en heerlijk. Echt uit het diepst van mijn hart omdat jullie iets met mij doen. Ik wilde deze impasse bij jullie doorbreken, Martin uit zijn schulp halen, hem leren zijn liefde en ook boosheid voor jou op een andere wijze te uiten. Want boosheid is tenslotte ook een belangrijke en goede emotie, en dat wilde ik hem laten ervaren. Jou, Wilma, heb ik uitgelokt, wilde zien of je echt nog wel wilde en kon vechten voor je man en gezin, voor datgene wat je lief is.
Ik denk dat beiden gelukt zijn, dat jullie dat nu gevoeld hebben in jullie boosheid, teleurstelling, jaloezie maar zeker ook passie. Dat jullie eindelijk beseffen wat belangrijk voor jullie is en de moeite waard is om voor te vechten. Dus Wilma, dit alles kwam uit mijn koker.
En nogmaals voor de laatste keer het was een ondoordachte, spontane en zeer zeker ook voor mij ongebruikelijke opwelling. Maar wel een verrukkelijke en ik heb ervan genoten. Denk niet dat ik dit doe in mijn praktijk. Ik heb nooit en te nimmer seks met mijn klanten, jullie zijn echt speciaal. Dus om eerlijk te zijn ik heb hier geen spijt van, heb echt genoten van de seks met jullie. En Martin is een meer dan verrukkelijke minnaar, Wilma.”
Wilma knikte begrijpend en zei: “Ja nu wel ja. Dit was het ergste wat ik ooit mee heb gemaakt. Al die BDSM-sessies vallen hierbij in het niet en dit wil ik ook nooit meer meemaken. Het feit dat jij erbij was Martin, en ook seks met haar had, maakte het zo intens denk ik. Ik was doodsbang je definitief kwijt te zijn en kon het niet aanzien. Zo bang en zo vreselijk jaloers ben ik in mijn hele leven nog nooit geweest. Echt nu besef ik pas weer wat je betekent voor mij en hoe ik me al die jaren heb laten meeslepen door die BDSM. Karin heeft gelijk het was het allemaal niet waard en dank je wel daarvoor, je bent een zeer bijzonder mens en goede psychologe.”
Karin lachte als een boerin met kiespijn en zei: “Ik heb me voor een keer laten leiden door mijn gevoelens. Ik weet dat het niet goed is, maar ik geef heel veel om je moeder en ben zoals gezegd stiekem verliefd op je man. Ik zou echt een kind van hem willen hebben, hij is de enige man die me dat gevoel geeft. En eerlijk de seks was heerlijk dat maakte het ook zo mooi. Jammer dat het eenmalig was. Ik heb nu ook een tweeslachtig gevoel, eigenlijk gun ik het je niet maar ben dat je moeder verschuldigd.”
25. Mijn voorstel: een nieuwe weg?
Ik was ontroerd door haar ontboezeming en merkte ook aan Wilma’s reactie dat het haar iets deed. Ze nam Karin in haar armen en knuffelde haar. Ik zag een soort van triestheid in Karins ogen en dat trof me diep. Haar ‘opoffering’ om ons huwelijk te redden was zogezegd een groots, maar voor haar gevaarlijk, gebaar. En spontaan zei ik: “dit hoeft toch niet eenmalig te zijn Karin, er hoeft geen einde aan te komen, misschien is het eerder het begin van iets nieuws”. Zowel Wilma als Karin keken verrast op en vroegen vrijwel gelijktijdig: “Hoe bedoel je?”
Ik keek naar Wilma en Karin en zei: “Voor de goede orde, ik heb geen behoefte aan jaloezie want dan gaat dit niet door. Wilma, jij hebt in het verleden en zelfs recent nog liefdesrelaties gehad, zonder mij dat te vertellen. Karin zei dat ze stiekem verliefd is op mij. Ik vermoed daarbij ook dat Karin gevoelens voor jou heeft en als ik aan onze seks van zojuist denk, geloof ik dat dat voor ons allen geldt. Ik houd van jou Wilma, maar Karin beroerde ook iets in mij, dus waarom het hier bij laten. Kunnen we hier met ons drieën niet uitkomen? En trouwens ik weet dat de kinderen het vaak over een zekere Karin gehad hebben die bij oma was en die ze leuk vonden. Ik had nooit dat verband met jou gelegd Karin. Ik denk dat we van hun kant geen problemen hoeven te verwachten. En als je graag een kind wilt van mij, dan gaan we daar met ons drieën eens rustig over praten. En trouwens, ik vraag me nu af waarom oma je al die tijd voor ons verborgen gehouden heeft?”
Zowel Wilma als Karin waren opgetogen door mijn reactie, of misschien nog wel meer door mijn open houding. Ikzelf eigenlijk meer over mijn impulsiviteit, maar Karin had me nu eenmaal verrast met haar originele actie en meer nog door haar bekentenis. En eerlijk gezegd voelde het goed en echt aan vanmiddag, voelde ik die passie van Karin en ik vermoedde Wilma ook. Het leverde natuurlijk allerlei vragen op en ik kon alleen maar zeggen dat mijn gevoel goed was bij dit alles, dat het gewoon klopte en ze er niet meer achter moesten zoeken. Dan wilden ze weten hoe dat vorm moest krijgen, en dat was iets waar ik nog niet over nagedacht had.
Karin was enthousiast, bij Wilma zag ik een lichte aarzeling. Ik vroeg aan haar wat haar tegenhield. Ze zei alleen: “Het gaat allemaal zo snel, alsof ik opeens op een sneltrein zit. Eerder vandaag en afgelopen nacht wilde je niets meer met mij en nu opeens wel en zelfs met een andere vrouw erbij. Zo ken ik je niet, je bent nooit zo spontaan geweest.” Ik antwoordde: “Dat klopt niet helemaal lieverd, vroeger was ik dat wel maar de laatste jaren wat minder. Voor mij is ook tijd aangebroken om te veranderen, mee te gaan in je verlangens, dus volg ik Lou Reed maar eens t.w. ‘Take a walk on the wild side’, ofwel durf dat avontuur met jullie aan. Dit voelt gewoon goed tussen ons allen en wellicht is dit de weg die we moeten bewandelen. En bye the way, ik geef alleen een mogelijkheid aan om te overwegen. We hoeven nu niet te beslissen. En nogmaals ik heb geen behoefte aan jaloezie en ik zie daar ook geen enkele reden voor. We vullen elkaar aan en hebben elkaar alle 3 nodig. Neem de tijd ervoor om erover na te denken en praat er samen ook over.”
We vielen elkaar in de armen en als het niet zo laat zou was, waren we langer in bed gebleven. Nu stapten we snel onder de douche en repten ons naar oma. Wilma en ik namen de kinderen even apart en vertelden hun waarom Wilma niet gereageerd had op onze berichtjes. Dat een slechte man haar telefoon uitgeschakeld had zoals eerder Wouter en Marcel. Ook vroegen we hun naar Karin. Daar hoorden we alleen maar vrolijke enthousiaste verhalen over, en al helemaal toen Wilma vroeg wat ze er van vonden als Karin bij ons kwam wonen. Ik keek wel verbaasd op maar liet het zijn beloop.
26. Oma’s goedkeuring.
Oma was meer dan blij met de uitkomst en fluisterde me toe dat ik zeer voorzichtig met Karin moest omgaan. Dat ze allang vermoed had dat Karin stiekem verliefd op me was, maar ook dat ze zwaar beschadigd was door slechte ervaringen in het verleden. Ik gaf haar een kus en zei dat ze zich geen zorgen hoefde te maken. Karin zag ons fluisteren en dat toverde weer een lach op haar gezicht. Ze kwam wat later naar me toe en bedankte me en zei dat ze nu een mooi nieuw jaar tegemoet ging. Ik fluisterde haar in haar oor: “Het zal nog mooier voor je worden want volgens mij heb ik raak geschoten vandaag.” Ze verschoot van kleur en vroeg me: “Hoe kun je dat weten.” “Gewoon een gevoel” antwoordde ik: “En vraag oma maar eens hoe vaak ik er naast zit.”
Wilma kwam wat later op me af en vroeg, met een lichtelijk jaloerse ondertoon, zo kwam dat tenminste op mij over: “Wat was dat net?” “Niks om je druk over te maken of jaloers over te doen”, antwoordde ik “Je moeder is gelukkig en vroeg me of we voorzichtig met Karin wilden omgaan gezien haar verleden. En Karin is gelukkig met ons gesprek van zojuist, en zei me dat. Ik heb haar alleen gezegd dat ik niet met los kruit geschoten heb vandaag.” Wilma keek me geschokt aan en vroeg: “Dus je denkt dat ze zwanger is van je”. Ik knikte ter bevestiging.
27. Wilma’s behoefte.
Die avond lagen Wilma en ik weer samen in bed. De ‘sessie’ met Karin had zeg maar louterend gewerkt. Wilma vroeg me: “Durf je nu alles aan te horen van wat ik zoal gedaan heb al die jaren?” “Waarom stel je die vraag?” antwoordde ik. “Is er iets bijzonders wat je me wilt vertellen?” “Nee , dat niet, ik wilde het gewoon weten zodat in geval dat me iets te binnen schiet, ik vrijuit kan praten over mijn opgedane ervaringen en verlangens, of ze nu mooi of naar waren. Ik wil dat er niets meer tussen ons staat, dit alles ook een plek geven, vandaar. En wellicht zit er iets onverwachts bij dat ons seksleven kan verrijken”. “In dat geval ja hoor. Ik kan het niet verklaren maar wat vanmiddag met Karin gebeurd is heeft een soort knop in mij omgedraaid. Iets in mij veranderd waardoor ik daar niet bang meer voor ben en je het kunt delen met me. Ik weet dat het ons verder zal helpen en geen belemmering meer zal zijn. Karin is misschien wel het beste wat ons kon overkomen en ik ben er overtuigd van dat ze een toegevoegde waarde is voor onze relatie, ons zal verrijken. Ze is verfrissend, staat open voor nieuwe en ongebruikelijke zaken, zoals het aangaan van een driehoeksverhouding.” Wilma kroop tegen me aan en zei: “En ook voor hardere seks en BDSM. Ze is niet op haar mondje gevallen omdat ze uit haar werk weet hoe belangrijk seks en goede communicatie daarover is. Maar dat is het niet alleen, want wat jij zegt dat met jou gebeurd is, geldt net zo goed voor mij. “
Haar hand ging over mijn buik naar mijn borst en tepels toe. Ze streelde deze in beetje en kneep er opeens hard in. Hij werd hard en opeens zette ze er een klem op. En zei met een lach even gelijk komen met vanmiddag en de ander klem ging er ook op. Daarna trok ze aan het kettingtje en klom op me .”Mmm “ zei ze “ ik heb de teugels nu in de hand, nu je nog bestijgen en berijden”. Dat deed ze dan ook met alle plezier. Met de ene hand hield ze de ketting vast, trok er regelmatig aan waardoor er een geile siddering door mijn lijf raasde en mijn pik nog harder werd, en in de andere hand had ze de rijzweep en gaf me regelmatig een tik op mijn buik, ballen of benen. Ze bepaalde rustig het ritme en zei “hier kan ik wel uren van genieten.” Beetje bij beetje verhoogde ze het ritme, ging harder en wilder rijden totdat ze me een grote schreeuw klaarkwam. Uitgeput viel ze boven op me, en begon me even later te zoenen. Ze keek me aan en fluisterde: “zoals vandaag wil ik de seks wel elke dag hebben. Pak me zo aan in de toekomst aub.”
28. In verwachting.
Vrijwel de hele maand januari had ik niets meer van Karin gezien of gehoord. Wilma had wel wekelijks een sessie met haar maar ook zij hield haar kaken stijf op elkaar. Zelf was ze erg veranderd, zoveel als mogelijk thuis, afhankelijk van werk en studie. En erg betrokken bij de kinderen, we ondernamen veel dingen samen, zoals weer sinds lange tijd muziek met zijn allen maken.
Begin februari kwam er via Wilma een verzoek binnen voor een gesprek met ons drieën, als het kon bij ons thuis. Karin kwam halverwege een ochtend bij ons langs en we zouden dan wel zien hoeveel tijd we nodig hadden. De kinderen hadden toch school dus alle tijd voor ons.
Karin werd door Wilma opgevangen en even later verwelkomde ze mij met een heel hartelijk en prachtige lach gevolgd door een kus op mijn mond. Ik zag Wilma op de achtergrond lachen en mijn zenuwen kwamen tot rust. Nadat we voorzien waren van koffie en thee nestelden we ons rustig in onze woonkamer. Ik bekeek Karin en het viel me op hoe gelukkig ze leek. Er lag een soort van rust over haar heen, en haar gezicht straalde gewoon. Het deed me aan iets denken en opeens zag ik het, het was de zachte lach van een moeder. Ik riep spontaan: “Je bent in verwachting.” Wilma en Karin schoten beiden in de lach waarop Wilma zei: “Zie je wel dat mijn moeder gelijk had. Voor hem kun je niets verborgen houden, hij heeft dat binnen 5 minuten door.” Karin kwam met een lach op me af en sloeg haar armen om heen en kuste me weer. Nu een stuk inniger en zei: “Ja schat, je had gelijk toen je zei dat je wellicht raak geschoten had. Je wordt weer vader lieverd. Wil je dat ik het alleen opvoed?” En Wilma sloot aan: “Of toch liever wij allen samen?” Ik zag de lach op beider gezichten en antwoordde: “Welkom dan in onze familie.” Voordat ik iets meer kon zeggen werd me de mond weer gesnoerd, nu door beide vrouwen. Eerst door een paar heerlijke kussen, dan doordat Wilma zei: “Eerst even de gewone zaken afhandelen, daarna praten we over het hoe en wat.”
29. Een professioneel eindoordeel van Karin.
Het daarop volgende gesprek is moeilijk onder woorden te brengen. Met name de ambiance tijdens dit gesprek bracht me nog meer in vervoering dan ik al was. Alle egards gaan hierbij uit naar Karin en nog altijd kan ik niet precies mijn vinger erop leggen wat precies het onderscheidende is geweest. Of het nu met ons te maken had, of dat Karin altijd zo was wist ik op dat moment niet. Het hele gesprek kenmerkte zich door een enorme warmte, betrokkenheid en liefde. Ik maakte kennis met de professionele Karin en dat bood nieuwe en prachtige vergezichten. Het beeld wat ze schetste, verlevendigde zij door kleine tekeningen die de verschillende fases in het leven van Wilma en onze relatie moesten uitbeelden. Geen moeilijke woorden maar prachtige plaatjes waarin iedere keer weer de vinger op de juiste plek werd gelegd. Daar waar haar aanpak in december rauwer, vuriger en gepassioneerd was, zag ik nu een rustige, liefdevolle, creatieve en toch ook weer gepassioneerde Karin. Alleen werd dit laatste anders geuit, namelijk in erg levendige en kleurrijke tekeningen. En kon ik begrijpen waarom mijn schoonmoeder graag met haar samenwerkte. Het meest tot mijn verbeelding sprekende gedeelte was haar schets van Wilma’s fase in haar leven waarin ze vreemd ging en in het BDSM-circuit beland was. Geen nieuwe of echt verrassende punten, nu echter in alle rust en zonder de stress of boosheid van de keer daarvoor besproken.
Zij kreeg het voor elkaar om de uitingen van ons gedrag, zoals het vreemdgaan van Wilma, het ontbreken van vertrouwen en het verraad aan mij, mijn bindingsangst in een breder perspectief te plaatsen. Zeg maar de dynamiek van een relatie en ze liet ons dit zien en verraste mij opnieuw met haar originele en authentieke aanpak.
Een puntje is hier wel de moeite waard om uit te lichten. Dit werd weer begeleid door een nieuwe afbeelding waarop een plant minder in bloei stond, verlepter uitzag, en Karin zei: “Er is een moment van onachtzaamheid geweest waarbij de plant, Wilma uitbeeldend, niet goed verzorgd werd. Op dat moment heeft zich snel een soort van parasiet, ofwel Wouter, of iets vergelijkbaars zich in deze plant genesteld en is een vorm van symbiose, samenwerking, aangegaan met haar. Ze zijn afhankelijk van elkaar, voeden elkaar, waarbij de bezoeker het meest profiteerde en de plant langzaam overwoekerde. Deze veranderde geruisloos van uiterlijk, ging beetje bij beetje dood. Het heeft te lang geduurd voordat dit opgemerkt werd door jou, Martin, haar man, haar dierbare, haar bewonderaar en verzorger. Hij heeft alles op alles gezet om de plant te redden, de parasiet verwijderd maar was niet zeker of daarmee de plant gered was. Het besef dat hij dat niet alleen aankon, haar niet kon redden had hem ertoe aangezet hulp te zoeken. Zijn tekortkomingen, onzorgvuldigheid in zijn ogen, deden hem twijfelen of hij wel het wel verdiende, hij het waard was om te genieten van haar grootsheid en schoonheid. Mede daardoor heeft hij voor zijn gevoel tenminste, afstand gedaan van haar, dit door haar ondermeer te delen met anderen, iets wat hij voorheen niet kon. Voor hem was echter het allerbelangrijkste dat ze weer volledig tot bloei kwam, dat ze zich herinnerde wat en wie ze was en ook dat ze sterk genoeg was om in de toekomst indringers van zich af te houden. Dat had voorrang op alles in zijn wereld, m.u.v. hun kinderen dan.”
Het was de meest mooie en beeldende weergave van mijn vraag aan haar. Beter kon het niet worden uitgedrukt. Tegelijkertijd begreep ik, en Wilma ook zag ik, wat ons overkomen was. Karin was echter nog niet klaar: “Dit is een deel van de opgave die ik gekregen heb, n.l. van jou Martin. Het andere deel betreft dan, zeg maar, het gezond maken van de plant zelf. En zoals zojuist uitgedrukt haar weer of zelfs nog meer te laten stralen in al haar glorie. En haar poging tot zelfbescherming een plek weten te geven en te verklaren. Dat was deels ook jouw behoefte Wilma, dat ik samen met jou uitzocht wat ten grondslag lag aan je nymfomane gedrag. Aan dat laatste hebben we de laatste tijd met succes gewerkt.”
Ik was perplex en zat sprakeloos te kijken naar beide dames. Bij beiden kwam een lach op hun gezicht en ik zag Karin naar Wilma knikken. Deze nam het woord en zei: “Ze is briljant of niet Martin, en zo veelzijdig? Weet je lieverd, die eerste keer dat we samen bij haar op consult waren en ik me na mijn korte optreden weer aan het aankleden was, heb ik je gesprek met Karin mee kunnen beluisteren. De deur van het toilet was open, vandaar. Karin had dat opgemerkt en me achteraf om mijn reactie gevraagd. Ik kon dat niet weigeren na alles wat je haar net daarvoor verteld had en ook om wat jij voor mij gedaan en over had. Dat showtje van een paar minuten daarvoor was tenslotte ook jouw idee. Hoe jij jouw wens besprak met haar, dat raakte me diep. Jouw onzelfzuchtigheid, jouw bezorgdheid om mij, dat jij zoveel meer in mij zag en dat ondanks al de pijn die ik jou aangedaan had, hoe kon ik nee zeggen op haar vraag? En zonder dat je het wist, had je Karin daar toen ook mee geraakt, door je onbaatzuchtig gedrag en sowieso door de vinger op de juiste plek te leggen. Ik ben daarom akkoord gegaan om dit breder aan te pakken, of zoals jij het zei in perspectief te plaatsen. Simpel, omdat je vraag goed aanvoelde. Want zo goed ken ik je nu ook wel weer om te weten dat dit het juiste voor mij zou zijn, en het dom zou zijn niet naar jou te luisteren.”
Op dat moment kwamen de kinderen thuis en omdat volgens Karin het meeste gezegd was, besloten we te stoppen en mij even de tijd te geven e.e.a te verwerken. Ik was het hier niet mee eens, maar beide dames stonden daarop, dus legde ik me erbij neer.
30. Een prachtige antwoord op mijn voorstel.
Een week later wachtte mij op vrijdagmiddag een andere verrassing. Normaal werk ik dan thuis maar deze dag moest ik naar een klant. En kwam vroeger thuis dan gedacht en zoals afgesproken was met Wilma. Er stond een mij onbekende auto voor de deur en bij binnenkomst hoorde ik gekreun uit de slaapkamer. Mijn eerste reactie was daar gaan we weer en liep redelijk geagiteerd naar boven. Stormde de slaapkamer binnen, wilde wat roepen en viel stil bij het zien van wie ik aantrof in ons bed. Tot mijn totale verbazing lachten Wilma en Karin mij aan, zeggende“gefopt”. Ik moest bijkomen van de grap en stond met een mond vol tanden. Beide dames kwamen in hun natuurlijke schoonheid uit bed, iets wat me dan op de koop ook nog eens de adem benam. Ik stond daar maar te staan en moest alles even verwerken, me onderwijl vergapend aan de prachtige schoonheden die opeens naakt voor me stonden.
Wilma kende ik natuurlijk van binnen en buiten. Ik kon zien dat ze wat afgevallen was maar het deed geen afbreuk aan haar schoonheid. Nog altijd heerlijke stevige borsten, een plat buikje en lekker kaal kutje. Karin was iets kleiner en deed verder weinig onder voor Wilma. Ze was wat voller, iets dat haar schoonheid alleen maar ten goede kwam. Hoe kon zo een vrouw geen partner hebben ging door mijn hoofd. Hoe mooi ze was, was me al eerder opgevallen maar nu kreeg ik het volledige plaatje weer te zien, en nam ik me de tijd om te genieten. De vorige keer dat ik haar vrijwel naakt gezien was, was toch in een andere meer gestresste situatie geweest. Ze had iets kleinere borsten dan Wilma, een D-cup, schatte ik in, mooie tepelhoven, een kaal kutje en een heerlijke kont. Nog niet te spreken over die prachtige donkere en fonkelende ogen, en het plezier en de lust die deze uitstraalden benam mij de adem.
Daar ik nog altijd met open mond naar hun stond te staren, schoten ze beiden in de lach. Of erger, ze gierden van het lachen en Wilma grapte tegen Karin door te zeggen: “Nu weet je hoe dat voelt als je sexy optreedt voor mannen. En dit is er slechts een, hoe denk je dat dat voelt als het er 50 of meer zijn?” Er trok een schaduw over mijn gezicht bij deze, voor mij in ieder geval, misplaatste grap.
Wilma nam snel het woord. “Lieverd, het is absoluut niet de bedoeling om je te kwetsen, integendeel. We allebei willen je juist bedanken. Ik ondermeer voor alles wat je gedaan en over gehad hebt voor mij en daarmee indirect voor ons. Er zijn geen woorden voor die kunnen beschrijven hoe gelukkig je me daarmee gemaakt hebt. Niet alleen heb ik mijn oude liefde voor jou teruggevonden, je hebt me ook een nieuwe liefde geschonken al besef je dat misschien nu nog niet”, daarbij Karin kussende.
Deze nam het woord over en zei: “Ja Martin, iets vergelijkbaars geldt voor mij ook. Maar voordat ik daar op in ga eerst wat anders. Je had me gevraagd om het breder te zien en dat heb ik gedaan zoals je weet. Dit wat ik je nu laat zien is niet alleen Wilma in haar authentieke en oorspronkelijke sterkte, als jouw geliefde en de moeder van jullie kinderen, en dus niet het seksobject mocht die gedachte bij je opkomen. Nu zie je echter ook de sterkte van je vrouw. Een vrouw die in staat is om haar liefde met jou en anderen te delen. Dus geen exclusiviteit meer. Maar let op: we hebben het over de liefde, niet de seks dus. Ze wil een andere nieuwe weg inslaan, samen met jou en ook met mij, als je daar voor openstaat. Jullie beiden zijn gegroeid deze laatste maanden. Want, al wil je het zelf nog niet erkennen, jouw liefde voor Wilma is deel van jouw DNA. En die liefde is zo puur, onbaatzuchtig. Jij hebt de laatste weken laten zien dat jij in staat bent deze liefde te delen met anderen, en dat heeft Wilma ook de ogen geopend. Mij liet je niet alleen laten zien hoe mooi Wilma is, maar je hebt mij, wellicht onbedoeld, de gelegenheid gegeven om haar voor mij te winnen. Net zoals voor Wilma geldt heb ik mede dankzij jou de liefde herontdekt en stiekem hoop ik dat het daar niet bij blijft,” zei ze met een blozend gezicht. “Want Martin, jij hebt ook iets in mij los gemaakt, iets wat ik lang niet gevoeld heb of heb durven voelen voor een man, nog niet te spreken over jou kind dat ik in mij draag, ” en gaf me een zoen.
Alsof het ingestudeerd was nam Wilma het woord weer over: “Wij zijn daarbij van mening dat we lang genoeg droog staan, wij alle drie trouwens. Ik heb beloofd alles met je te delen wanneer ik nieuwe wegen in mijn leven zou inslaan. Dit is nu niet echt een nieuwe weg, hoop ik, ik zie het liever als een verbreding van een bestaande 2-baansweg naar 3-baansweg als je daar tenminste nog altijd in meegaat. Ik wil Karin graag delen met jou en zij wil dat ook graag. We hebben na die ene keer in december geen seks met elkaar gehad omdat ik dat alleen met jou samen wil doen. En Karin wil ook niets liever. Nu jij nog.” Terwijl ik nog stond bij te komen van alles wat ik hoorde, waren de dames al tot actie overgegaan. Ze vleiden zich tegen me aan en kleedden me uit voordat ik ook maar wat kon zeggen. En eigenlijk was dat ook niet meer nodig, want wat mijn hersens nog moesten verwerken had mijn pik al lang begrepen.
Voor de uren daarna schoten woorden te kort. Voor mijn gevoel heb ik zelden zo een heerlijke, gepassioneerde en liefdevolle seks gehad. Van Wilma wist ik dat ze losbandig en onuitputtelijk kon zijn, seksverslaafd zoals ze het zelf noemde. Karin bleek daar weinig voor onder te doen, had ook dat losbandige en onuitputtelijke karakter, maar was echter niet, zoals ze zelf zei, seksverslaafd zoals Wilma. Zij was en is erg kieskeurig, net zoals ik, en had verder wel wat seksuele relaties gehad, maar helemaal niet meer met mannen en die reden is bekend. Maar nu, bij ons, ging ze los op een manier zoals ze, volgens eigen zeggen, nog nooit had meegemaakt. En waaraan ze wel verslaafd kon raken, voegde ze lachend toe, maar alleen met ons nooit met anderen.