De patientenbel zoemt. Soms heeft ze er spijt van dat ze een kabinet thuis heeft laten installeren. Marc had het voorgerekend. Fiscaal razend interessant. Maar in haar specialiteit eigenlijk onzin. En nu was ze zelfs in haar eigen huis niet gerust. Moet ze ook daar de fiscus spijzen. Snel kijkt ze even in de spiegel en schikt haar losse bruine haar. Het wordt tijd dat ze naar de kapper gaat. Of beter dat ze er tijd voor maakt. Even diep ademen en dan opent ze de deur naar de wachtkamer. En deinst terug. Kaplan. Hier bij haar thuis. Zonder een woord te zeggen stapt hij de consultatieruimte binnen en trekt de deur achter zich toe. Kathy hoort de kinderen joelend spelen in de woonkamer. Ze roept. Jongens ik heb even een patient . En sluit vlug de andere deur die op het woongedeelte uitgeeft. Het is meteen doodstil in het kabinet. Kaplan zet zich in haar bureaustoel en neemt haar werkkamer in hem op. Haar vader leerde haar houden van grafiek en omdat ze toch meestal in het donker werkt heeft ze van haar kabinet een prentenkabinet gemaakt. Hij neemt zijn tijd. Keurt met zijn grote hand het gladde politoer van haar bureau en trekt één voor één haar schuiven open. Kathy staat voor hem en voelt de woede en angst in haar opkomen. Ze hoort haar kinderen bakkeleien in de kamer hiernaast. Hoe durft hij in haar huis te komen, waar haar kinderen zijn en waar Marc elk moment kan thuiskomen. Wat wil hij van haar. Kaplan geniet van haar onrust en zijn donkere ogen kijken haar spottend aan. Wat kom je doen vraagt ze. Ze probeert zich stoer te houden, zoekt haar professionele toontje maar hoort hoe vals het klinkt. Zonder iets te zeggen knoopt Kaplan zijn kostuumvest los en opent de gesp van zijn broeksband. Langzaam en precies om zijn Armani pak te sparen trekt hij zijn riem uit de lussen van zijn broek. Kathy kijkt naar het bruine leer dat dubbel geplooid op Kaplans benen ligt. Ze wil hem toeschreeuwen dat ze dat niet wilt. Dat hij het recht niet heeft om haar pijn te doen en dat hij moet maken dat hij haar huis uit is voor de kinderen hem zien of Marc thuiskomt. Ze voelt haar buik samentrekken tot in haar kutje. Ze weet dat hij haar gaat slaan. Kaplan grijpt met zijn grote bruine handen de leuningen van de stoel. Duwt zich soepel recht op zijn benen. Ze voelt terug hoe hij weer haar adem beneemt zoals de eerste keer dat ze hem zag. Ze voelt zijn naderende geweld en krimpt als een weerloos konijntje. Klaar voor de slachtbank. Kaplan loopt op Kathy toe, duwt haar kin omhoog en dwingt haar hem aan te kijken. Haar lichte ogen in zijn donkere blik. Jij vraagt niets. Jij leert luisteren. Zijn diepe, afgemeten stem met zijn vreemde accent sluipt langs de schelpen van haar oren.
Strijkt langs haar tepels naar beneden en dringt tussen haar trillende benen in haar weke buik. Kaplan grijpt haar kort bij de haren, draait haar om en duwt haar voorover op haar bureau. Haar wang tussen haar papieren. Altijd achterop met haar administratie. Fiscaal interessant zei Marc. Hij ging de boekhouding doen. Een macroscopische opname van een flesje tipp-ex. Drie kapotte balpennen met promotie voor geneesmiddelen. Zijn hand in haar hals. Zijn broek tegen haar billen. Ze voelt zijn penis denkt ze. Hij gaat haar nemen op haar bureau. Hij gaat haar slaan met zijn riem. Haar kontje spant over de rand van het werkblad. Ze voelt hoe zijn andere hand langs haar buik omhoog gaat. Een hoog model broek die hoog sluit op haar buik. Van Prada. Ze heeft er toen meteen laarsjes bijgekocht. Ook met knoopjes. Van die hoge. Dan moest de broek niet worden ingekort. Trefzeker en sterk maakt hij één voor één de knopen los. Hij stroopt haar broek in één beweging tot onder haar billen die opgestuwd liggen weerloos voor hem. Enkel nog dat slipje dat ze altijd onder die broek draagt omdat niet aftekent. Maar wel altijd in haar bilspleet kruipt als een string. Zijn greep rond haar hals wordt nog vaster. Ze weet wat er gaat komen en ze kreunt nee alstublieft nee. Niet slaan. Maar meer voor de vorm dan dat het wat zal uitmaken. En dan laat hij de dubbelgevouwen riem naar beneden suizen. Kathy verbijt uit alle macht haar gillen. De jongens mogen niets horen. Ongenadig kletst het leer op haar huid en de tranen springen in haar ogen. Vijf keer, Zeven keer ze weet het niet. Dan laat hij haar los en laat zich terug in haar bureauzetel zakken. Draai je om Beveelt hij. Nonchalant draait hij wat heen en weer in haar stoel. Hij leunt achterover. Kijkt naar haar en geniet van haar hulpeloosheid. Haar geknakte trots. Haar gehoorzaamheid. Haar broek hangt op haar knieën als een halfgepelde banaan en ze toont hem haar blote dijen en daartussen het satijnen driehoekje. Hij geeft haar geen tijd om zich een houding te vinden. Pijpen. Nu. De kinderen joelen buiten. Kathy zakt door haar knieën tussen zijn benen op de donkerrode linoleum. Deze ochtend heeft de werkster nog geboend en ze ruikt de boenwas. Ze knoopt zijn gulp open. Zijn machtige pik barst uit zijn glanzende grijze boxer. Haar vingertoppen volgen doorheen de stof de harde staaf tot aan de rand van het shortje. Ze bevrijdt het monster. Zijn monster. Trekt de slip naar beneden en houdt de schacht tussen haar vingers. Daar is haar verlangen. De krachtige geur van zijn roede wakkert haar hoerige geiligheid aan. Haar blote billen branden op haar leren laarsjes. Haar Prada laarsjes. Haar hunkerende kutje opent zich onder het satijnen slipje. Ze schuurt haar losse bloesje tegen zijn broekspijpen. Rijdt haar tepels stijf tegen zijn benen. Oh wat is ze van hem. Dan tuit ze haar rode volle lippen over de blauwe eikel en kust eerbiedig de dikke kop van zijn penis. Hij is zoveel dikker dan Marc. Het puntje van haar tong likt de gladde eikel en dringt in zijn donkere zaadspleet.
Als ze haar werk goed doet komt daar straks zijn geil uit. Haar lange nagels glijden over de harde geaderde stam naar beneden in zijn openstaande broek. De vingertoppen strelen licht door de krulletjes van zijn zaadzak, voelen zijn grote ballen onder het dikke vel, komen terug langs de stijve knots naar boven naar de kraag rond de kop. Ze neemt hem in haar hand, buigt zich voorover en laat haar lippen diep over de staaf schuiven. Haar andere hand verdwijnt tussen haar benen en trekt haar satijnen kruisje opzij. God wat is ze geil. Twee, drie vingers steken nu in haar kutje. Pompen in hetzelfde ritme als haar mond rond zijn dikke pik. Het woord pijpslet bonst in haar hoofd. Ze is een pijpslet. Waar is mama? Marc! Marc is daar! Ze hoort hoe zijn hand de klink van de kabinetsdeur naar beneden duwt. Haar hart slaat over in paniek en in een reflex wil ze rechtkomen. Maar razendsnel liggen Kaplans handen op haar hoofd. Dwingen haar mond rond zijn lul. Wacht papa . De jongste. Mama heeft een patient. De deur blijft dicht. Willoos laat Kathy de man haar hoofd op en neer zijn schacht rijden. Haar mond alleen een neukgat voor zijn penis. Zijn pijphoer. Haar vingers slippen over haar klitje, gaan diep in haar kutje en komen terug naar haar genotsplekje. Haar mond vol van zijn dikke dikke paal. Tot zijn geil achter in haar keel spuit terwijl haar onderbuik schokt en schokt. Hij laat haar hoofd los en haar wang rust op zijn lange vochtige lid. Sta recht zegt hij. Hij kijkt hoe ze tussen zijn benen overeind krabbelt. Haar kaak gevoelloos. Haar knieën beurs. Ze trekt haar slipje omhoog sluit haar broek. Worstelt met de knoopjes. Zijn zaad is overal. In haar mond. Plakt op haar lippen. Slierten op haar wangen. Haar neus nog vol van zijn geur. Haar vingers nat van haar eigen geil. Schat? De deur gaat open. Oh sorry. Het is Marc. Ik ben zo klaar zegt Kathy snel over haar schouder. De man heeft zich omgedraaid in de zetel. Goedemiddag zegt Marc nog als hij de deur achter zich sluit. Is dat jouw man? Vraagt Kaplan. Kathy knikt. Je kan meer hebben dan dat. Ik laat weten wanneer ik je nodig heb zegt Kaplan. Zorg dat je dan klaar staat . En hij trekt de andere deur stevig achter zich dicht. kathoery@gmail.com”