Na een heerlijke nachtrust in de gigantische hotelkamer volgde bij de nieuwe dag weer het ontbijtbuffet. Uiteraard was het gebeuren van de dag tevoren niet uit mijn hoofd verdwenen. Niet eens onbewust keek ik uit naar beide trio’s, maar eigenlijk naar elke tafel.
Het Nederlandse trio was nog even druk als gisteren, de brunettes waren afwezig. Een gezette Italiaanse gaf me een vette knipoog toen ik blijkbaar iets te opvallend naar haar keek. Zou het? Eigenlijk had het ook geen zin. Ik had mijn pleziertje meer dan gehad. De waarheid kon alleen maar tegenvallen.
Mijn echtgenote wilde van haar laatste dag met onze zoon maximaal genieten en had een shopping dag ingeplant. Als backpacker had hij wel weinig nodig, maar na 13 maanden Azië waren delen van zijn kleding aan vervanging toe. Het hotel organiseerde ’s ochtends en ’s avonds een shuttle naar en van het stadscentrum enkele kilometers verder. Aangezien ik tegen weinig dingen meer opkijk dan tegen shoppingcentra, bleef ik de dag in het hotel.
Ik had me dus met mijn hoofd in de schaduw, pet op het hoofd met een boek geïnstalleerd aan het zwembad.
Niet veel later voel ik aan het temperatuurverschil dat er iemand in mijn zon staat. Nog voor ik mijn boek kon wegleggen hoor ik :” je hebt mijn raad opgevolgd: mooie pet op je hoofd”. Dit is ontegensprekelijk de stem van gisteren. Alleen spreekt die nu geen Engels, maar Frans. Wellicht haar moedertaal. Ik leg mijn boek opzij en daar staat ze voor mij: de brunette.
Zo vlak bij mij is ze nog veel knapper en langer dan ik al gedacht had. Haar lichaam geaccentueerd in een lange bontgekleurde pareo. Slippers met korte hakjes aan haar voeten. Maar vooral een glimlach om bij te smelten. Mijn eerste reactie is schrikken. Ons kleine geheimpje ligt hier wel erg open en bloot. Haar reactie is dat allerminst. “Relax, wat scheelt er? Er is niets om je zorgen over te maken. It will be our little secret”.
“Maar ik ben getrouwd,” stamel ik in mijn beste Frans.
“Ik ook. Is dat een beletsel? Gisteren alvast niet!”
Ze houdt haar rechterhand omhoog zodat ik om haar lange vingers inderdaad een trouwring kan ontdekken. En wat zonet nog even in het midden kon hangen, heeft ze meteen ook uitgeklaard. Gisteren in het verborgene van de jacuzzi toonde ik minder schroom. Dit was dus wel degelijk de vrouw die me gisteren het orgasme van het jaar had bezorgd.
“En wat je vrouw betreft: ik ging zonet mijn dochters afzetten aan de shuttlebus naar de stad. Ze stond er met een knappe bink. Erg innig ook. Als ze dezelfde plannen hebben als mijn oogappels, gaan we die voor vanavond niet terug zien”
Ik kijk nogmaals rond, uit schrik dat andere bezoekers ons zouden kunnen horen. “Relax, niemand houdt ons in de gaten, niemand kent ons hier. Maar als je wilt, kunnen we naar mijn kamer gaan. Dat praat wat gemakkelijker. Zoals ik al zei: Niemand komt ons daar voor vanavond storen.”
Ze zei het allemaal zo rustig. Met een zachte warme stem. Ik besefte het gevaar, maar alles wat ze zei, klopte. Alles behalve de suggestie dat mijn echtgenote op scharrel was met een lokale loverboy. Niemand kende ons, niemand zou ons storen, gisteren had ik geen bezwaar gemaakt. Ze was vreselijk overtuigend, en wellicht verraadde mijn lichaamstaal al dat ik overstag was gegaan.
Zonder mijn jawoord af te wachten draaide ze zich om. “Als je niet samen wil gezien worden, wacht je een minuutje. Kamer 3115, ik laat de deur open.” Wat doe je dan als gezonde man?
De kamer was nog ruimer en luxueuzer dan de onze. Het was eerder een studio met zithoek, riant TV scherm, kleine keuken met eethoek, gigantische badkamer met dubbel bubbelbad en inloopdouche. En 2 slaapkamers waarvan er een rechtstreeks uitgaf op de badkamer.
Ik stapte bij haar binnen, en merkte dat de gordijnen dichtgeschoven waren. Als zonnewering, maar ook om mij gerust te stellen wellicht. Dat het terras daardoor niet te bereiken was, was slechts een klein manco.
Ze wachtte me op bij de zithoek. Met 2 glaasjes cava in haar handen. “Ik wist dat je wel zou volgen. Ik heb het ons al gemakkelijk gemaakt. Mijn naam is Judith. Zet je.” En terwijl ze me het glaasje overhandigde gaf ze me eerst een zedig kusje op mijn wang. Ze nestelde ze zich daarna in een hoekje van de zithoek. Ik nam veilig plaats aan de overkant van de salontafel.
Zonder echte inleiding begint ze aan haar verhaal. Ze zijn Fransen en wonen in een rijke buitenwijk van Rijsel. Haar man is een drukbezette zakenman. Altijd bezig voor zijn zaak en geld met hopen. Zij was een laborante met een toffe job. Maar toen de kinderen kwamen, liet zij die als vanzelfsprekend vallen. Alles voor haar dochters. Toen de kinderen groter werden, had ze zich zo sterk genesteld in het huismoederschap van een luxueus gezin, dat ze er niet meer van los geraakte. Haar echtgenoot was al blij als alles in zijn leven vlot liep. Hij had enkel oog voor het materiële. Zij was de huismanager, en moest sporadisch opdraven als ‘vrouw van’. Haar intellectueel vermogen was dan weinig meer dan een plus. Haar uiterlijke was meer van tel.
Hoe ze dat alles aanpakte was van geen belang. Geld was nooit een probleem. Het was zelfs geen vrijheid die ze kreeg. Vooral nonchalance. Kijk nu hier. Ze zat met haar dochters in een luxe hotel in Thailand. Voor velen een onbereikbare droomvakantie. Maar haar echtgenoot was zoals bijna steeds in Europa achtergebleven. Voor zaken of andere vrouwen? Ze wist het niet en wilde het liever ook niet weten. Ze wentelde zich in haar eigen luxe en de kous was af.
Ze vertelde het op een rustige manier. Bijna emotieloos. En dit in scherp contrast met de moederliefde die ik haar de dag voordien aan het ontbijt had zien delen met haar pubers. Haar stem bleef even warm als buiten. Ze nipte regelmatig aan haar glaasje.
Toen ze even uitgepraat leek, begon ik mijn verhaal. Ik stelde me voor als Peter. Een bankier uit Vlaanderen gehuwd en vader van 3 kinderen. Mijn verhaal was veel minder gekleurd dan het hare en ik voelde eigenlijk al van in het begin dat het haar geen moer interesseerde. Zodra ik mijn cava uitgedronken had, stond ze midden in mijn zin op.
“Genoeg woorden. Je was toch niet gekomen enkel maar om te praten? En daarbij, ik sta momenteel 1-0 achter. Ik laat je niet naar huis gaan zonder dat minstens gelijk te zetten.”
Ik opper dat dat zomaar niet gaat. Iets van weinig ervaring, erectieproblemen en snel klaarkomen. “Dat heb ik gisteren inderdaad gevoeld” zegt ze. “Maak je geen zorgen, daar heb ik al voor gezorgd.”
Iets in die zin verbaasde me, maar ik kreeg geen tijd om erover na te denken. Judith was ondertussen vlak bij mij komen staan en frutselde even aan haar pareo achter haar nek. Voor ik er erg in had, viel haar kleed om haar heen op de grond en stond ze als Eva voor mij. Ik sta paf. Omdat het zo snel gaat; omdat het zo naturel gebeurt; omdat ze zo knap is. Beeld je een mannequin in van een jaar of 45, en je kan je niets mooiers bedenken dan wat hier voor me stond. Perfectie. Ik was al vergeten wat me zonet verbaasde.
Lang bleef ze niet staan. Met ietwat overdreven swung draaide ze zich om en keerde ze zich naar de badkamer. Zonder zich ook maar af te vragen wat ik van heel de situatie vond zei ze dat ze een douche wilde nemen. “Kom maar,” riep ze nog toen ze er bijna was. Had ik al gezegd dat ze heel overtuigend kon overkomen?
Ik wist niets anders te verzinnen dan haar toch maar te volgen. Kome wat kome en maar hopen dat het effectief our little secret zou blijven. Morgen hing ik per slot van rekening hoog boven de wolken terug op weg naar huis.
In de badkamer aangekomen stond ze uitnodigend voor mij. Ik kleedde me uit, hing mijn kleren over een kapstok, en stapte bij haar de immense inloopdouche in. Het water was zalig. Ze had een grote zachte spons in haar hand en spoot daar een flinke scheut douchegel in. Zonder woorden overhandigde ze mij die spons en draaide haar rug naar me toe.
Een blinde kon aanvoelen wat er van mij verwacht werd. Wat schuchter begon ik haar schouders in te zepen. Ik kreeg meteen een bemoedigende “yes” te horen. Langzaam maakte ik vorderingen naar beneden. Soms duwde ik wat harder zodat er meer zeep vrij kwam, dan weer veegde ik de zeep zachtjes uit. Toen ik haar strakke billen bereikte, draaide ze zich om. Twee stevige borsten trokken alle aandacht naar zich toe. Maar de eigenares van dat paar wilde me terug bij de les. Ze nam de hand met de spons, en legde die op haar schouder. Ze hield haar armen ietsje op zij. “Go on”.
En ik hernam dezelfde strategie. Soms harder, meestal zachtjes gebruikte ik de spons. Van de schouders over de arm en terug. Aan weerskanten. Via de nek kwam ik weer bij haar borsten uit, en ze hield me niet tegen. Wel een bemoedigend zuchtje. Hier hield ik het bij de zachte aaitjes en ik verbeelde me dat de tepels dit wisten te appreciëren. Ik anders wel. Ik was al meer dan gelukkig dat ik op mijn leeftijd wat erectieproblemen had, anders was ik al lang klaargekomen van het zicht en de heerlijke situatie. Ik had al spijt dat het logisch was dat ook haar strakke buik een inzeepbeurt verdiende. Voor ik onder de navel geraakte, draaide ze zich terug om.
Ze hield haar rechter voet wat omhoog, en ik begreep dat ze wilde dat ik zakte om haar voeten en benen een soortgelijke inzeep massage te gunnen. En hetzelfde scenario herhaalde zich. Als ik in de buurt kwam van haar billen draaide ze zich om. Je hebt weinig biologie kennis nodig om te beseffen in welke houding ik me toen bevond.
“Laat de spons maar achterwege en gebruik voor de rest je tong”. Tegelijkertijd plaatste ze haar rechterbeen op mijn schouder om me een open zicht te gunnen op haar grotje. Er zat een mooi getrimd bosje haar boven de vagina, maar het kutje zelf was perfect kaal. Was het douche water of al kutsappen? Het glinsterde in ieder geval uitdagend. Ik had weinig ervaring, maar uit de vakliteratuur begreep ik goed genoeg wat van mij verwacht werd. Eerst aaide ik met mijn kin over de spleet om al wat te wennen aan de omgeving. Daarna was mijn neus aan de beurt om van boven naar onder de schaamlippen al wat uit elkaar te duwen. Wat rook ze heerlijk. Toen ik mijn tong gebruikte hoorde ik boven me een diepe zucht. Met lange halen likte ik steeds weer van onder naar boven. Langzaam en het topje liet ik bewust onaangeroerd.
Pas toen ik enig ongeduld voelde, paste ik mijn reisschema wat aan. De eerste keren nog steeds erg langzaam en op zoek naar het beste plekje. Maar gaandeweg voelde ik dat ik gevonden had wat ze nodig had. Mijn halen werden sneller, dieper en tikten elke keer het juiste knopje aan. En toen haar ademhaling begon te versnellen, zakte ik niet meer tot onderaan, maar bleef mijn tong uitsluitend nog dat knopje bewerken. En het bleef niet bij mijn tongetje.
Haar orgasme was overweldigend. Alle spieren verkrampten en ze verloor haar evenwicht. Met haar volle gewicht viel ze over mijn heen. Gelukkig was de douche groot genoeg en bezeerden we ons niet. Haar ingezeepte lichaam gleed de douche haast uit.
Toen ze wat bekomen was zei ze: ”dit was even geleden zo’n orgasme. Dit was veel beter dan wat ik je gisteren gaf. Het is nu wel 1-1, maar hier kunnen we het niet bij laten, toch? Even rusten en dan verder doen? Als brave missionaris, of wat kinkyer?”
Niet voor het eerst de laatste dagen had ik niet het gevoel dat ik echt een keuze had.
Graag snel deel 3