Zoomcall

Ik drukte op de sendknop en op de laatste e-mail van de ochtend was de deur uit. Ik stond op om een wel verdiende espresso te maken. De vijfde in anderhalf uur, mijn trillende handen en hoge hart frequentie waren, eigenlijk, een indicatie dat ik al genoeg cafeïne had gehad voor die morgen. Maarja, ik ben een cafeïnejunk.

Met een heerlijk geurende espresso keerde ik terug naar mijn thuiskantoortje. Dit shot zou me door mijn volgende bespreking heen helpen, een voortgangsgesprek over een project waar ik als soort inspecteur aan was toegevoegd. Ik wist dat het mega saai zou zijn. Geen deelnemer maar een toeschouwer of de van te voren opgestelde regeltjes zouden worden gevolgd. Ik wist dat ik alleen vragen mocht stellen als ik discrepanties in de voortgang zag. Gelukkig was Rick, de leider van het project een mooie man en een fijne collega om mee samen te werken.

Ik ging weer zitten en tikte de startlink en wordt in de wachtrij gezet. Ik moest nog een minuutje wachten, ik was . Er was verder nog niemand. Toen kwam Rick de spreekruimte binnen. Normaal gesproken begroet ik iedereen die binnen komt, deze keer besloot ik mij niet kenbaar te maken om te kijken of er dan een andere zaken besproken werden. Ik wachtte ik tot er een paar andere mensen waren voordat ik mij aanmeldde.

Ik tik ‘Hallo, Steef’ Blijkbaar heeft hij het bijbehorende belletje niet gehoord want er kwam geen reactie van zijn kant. Steef is een wat stille techneut, goed in zijn werk maar wat mensen schuw. Wat opvalt is de de camerahoek anders is dan ik gewend ben; waar hij meestal een zeer foto van zijn hoofd en schouders toont, was er nu een live beeld van hem in zijn kantoor. Schuin van voren, zijn stoel weg gereden van het bureau. Ik zag hem van zijn knie tot ver over zijn hoofd. Ik besloot om mij stil te houden, om hem de kans te geven de bespreking op zijn manier te volgen en daar waar nodig deel te nemen. Er was nog steeds niemand anders bijgekomen en ik vond een beetje ongemakkelijke stilte niet erg als ik me achter een mute-knop kon verschuilen en mijn camera uit kon zetten.

Er gebeurde eindelijk iets toen ik in stilte van mijn koffie nipte. Steef stopte met typen, klikte een paar keer en haalde zijn hand van de muis. Hij friemelde even met zijn gezicht voordat hij zijn linkerhand op zijn schoot legde, met de palm naar beneden gericht. Ik checkte of ik mijn microfoon had uitgeschakeld. Ik keek toen hoe hij meer druk uitoefende met zijn open hand, terwijl hij zijn handpalm langzaam op en neer bewoog over het kruis van zijn joggingbroek.

Ik was geschokt, vooral omdat hij normaal zo privé en verlegen was. Ik moet toegeven dat ik bleef kijken, gefascineerd door het tafereel dat zich voor mijn ogen afspeelde. Hij reikte toen in zijn broek en trok zijn pik eruit. Deze was hard en veel langer dan zijn vuist eromheen sloot. Toen zijn hand op en neer begon te bewegen, besefte ik dat mijn mond een beetje open hing. Het was onmogelijk dat hij dit expres deed tijdens een werkcal. Het wondt mij op. Ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem aan te spreken. Ik voelde mijn kutje nat worden. De laatste date die ik had was inmiddels 4 weken terug. Ik ben zo’n viezerik dat ik naar filmpjes kijk en masturbeer, maar een liveshow, zoals deze elke show zou gaan kijken die ik maar kon krijgen, hoe onverwacht of ongepast ook. Ik reikte in het laatje van mijn bureau. Daar lag mijn kleine witte vibootje… Zou ik?

Hij amuseerde zich nu behoorlijk zijn ogen rolden over het scherm van zijn PC, blijkbaar heeft hij een filmpje aan gezet. Het geluid van een hand die over een harde pik heen en weer flitst klonk uit mijn speaker. Ik zette mij vibo aan en schoof deze onder mijn rokje tussen mijn schaamlippen. Zijn hand ging soms langzaam, dan weer sneller. Het zijn andere hand speelde hij met zijn ballen. Ik moet toegeven, dit zag er rete geil uit. Soms had ik zicht op zijn eikel. Hij kreunde zacht en ik zag voorvocht glinsteren… Ik zag dat hij glijmiddel of spuug had gebruikt omdat zijn pik een beetje glansde op de camera. Hij was zo hard, en ik werd al nat door naar hem te kijken.

Ik liet mijn vibootje een klein stukje in mijn kutje gaan. Ik rilde bij de gedachte an een echte lul en een mannenlichaam dat mij zou betoveren en nemen. De gedacht een echte harde lul weer in mij te voelen…

Ik was er echt aan toe en voelde mijn schede samenknijpen on de vibo, mijn orgasme kwam snel en heftig. Steef rukte nog rustig even door. Zou het het echt niet doorhebben dat er iemand meekeek? Ik trok mijn vibo terug en likte deze af. Zilt zurig… Owww zo lekker.
Ik kijk naar het scherm, Steef beweegt en lijkt er de tijd voor te nemen. Ik raakte mezelf niet aan en mijn koffie zat helemaal vergeten. Ik genoot gewoon van de show en bedacht hoe volkomen onwaarschijnlijk dit moment was.

Op dat moment realiseerde ik me dat we niet de enige twee mensen in het gesprek waren. Er waren ongeveer 10 anderen, die geen van allen iets hadden gezegd. Ik zette mijn volume hoger om te controleren of ik hun stemmen had gemist, net zoals Steef duidelijk de mijne had gemist, maar het geluid werkte prima. Ik hoorde een rustige, zware ademhaling met soms een kreun en het geluid van een armband of iets dergelijks. Was ik de enige die toekeek?

Steefs hand versnelde, zijn bekken bokte en uit zijn vuist spoot een kledder zaad omhoog. Hij greep een doekje en ving het zaad op. Ik voelde mij hartslag omhoog vliegen. Hoe zou het geweest zijn als hij met die snelheid zijn zaad in mijn mond, of zelfs kut had gespoten… Ik was zo geil van deze show en het idee dat zoveel andere van mijn collega’s ook in stilte naar de show keken. Ik vroeg me af of ze allemaal zo nat of geil waren als Steef en ik.

Steef zakte onderuit in zijn bureaustoel. Ik keek toe hoe zijn machtige lul zachter werd en slonk. Ik pakte mijn espresso, zelf afgekoeld, na zo´n moment nog lekker. In een brainfart vroeg ik mij af wat er zou gebeuren als HR nu zou deelnemen aan het gesprek. Zou ik hem een PM sturen voor een date?

Steef keek voldaan om zich heen terwijl hij zijn pik en hand van zijn zaad ontdeed. Ik besloot om hem van mijn aanwezigheid te laten voelen.
“Interessant. Is deze informatie ook klantgericht of moeten we die intern houden?”