Liana – Jurre

Liana was laat die morgen. Één van de bewoonsters was net overleden en dat vroeg dit keer meer tijd dan normaal. Ze vond het werken in een verpleeghuis heerlijk, maar als om de haverklap haar pieper afging, zoals nu in de zomerperiode dan vond ze dat minder aangenaam. Nadat ze alle dingen met de familie van mw B. had besproken kon ze verder haar gewone dingen doen. Ze moest alleen nog naar Jurre, aan het einde van de gang. De rest van de patienten waren door een collega ondertussen overgenomen. Gelukkig, dat scheelde weer en ze was blij dat ze nog naar Jurre kon. Het was altijd een klein feestje om Jurre te verzorgen. Jurre was haar lieveling. Altijd gezellig, soms een beetje in de war. Altijd grapjes, soms een beetje mompelend, maar ze hadden samen altijd de grootste schik.

Een paar maanden geleden was ze op een morgen erg geschrokken toen ze Jurre waste. Hij had altijd wel een krachtige erectie als ze hem waste. Maar die keer hoorde ze zijn ademhaling veranderen. Ze vroeg nog ‘alles goed’ meneer en keek hem aan. Zijn gezicht straalde, hij glimlachte. Hij zweeg. Ze legde haar hand op zijn bovenbeen en vroeg het nog een keer en toen kreunde hij ‘ja’ en voelde ze haar hand vochtig worden. Toen ze er naarkeek zag ze dat hij klaargekomen was. Ze kreeg een kleur, schaamde zich. Hij zag hoe zij in verwarring was geraakt en mompelde ‘Dat kan maar zo gebeuren, famke. Jo moatte er nit oer insisse’. De oude man werkte nog perfect. Ze bedacht zich duizend dingen op die dag. Of haar collega’s dat nou ook… en hoe zouden zij dat dan doen. Wat moest ze hier nou mee? Was dit nou een oude verstokte geilaard? Nee, haar conclusie was dat hij gewoon een lieve man was, een schat van een vent, die gewoon heel natuurlijk reageerde op de prikkeling van het wassen en aanraken van zijn geslacht.

Ze merkte in de maanden er na dat het vaker gebeurde, ze merkte ook dat ze er steeds makkelijker mee om ging en zelfs dat ze ’s morgens bij het ontbijt al bedacht dat ze hem die ochtend zou verwennen. Het deed hem goed en ook al voelde ze zich soms een beetje vreemd, dat vreemde gevoel nam in de loop van de tijd snel af. Een enkele keer werd ze zelfs nat als ze er aan dacht dat ze hem zou wassen en hij zou klaarkomen. Ze merkte zelfs dat ze er naar uit ging zien om hem te ‘wassen’.

Nu had ze net mevrouw B verzorgd en liep naar Jurre. Thuis had ze er zin in gehad om hem te verwennen, dat had ze de afgelopen twee uur geparkeerd maar nu -na alles wat er vandaag al gebeurd was- had ze er ineens nog meer zin in merkte ze toen ze naar hem toe liep. Toen ze de deur van zijn kamer open deed voelde ze dat haar lekkere gevoel van die morgen terugkwam en ze was zelfs behoorlijk nat geworden was. Ze was blij om Jurre te zien. Hij lachte, begroette haar heel vriendelijk, was al bang geweest dat ze niet meer zou komen vandaag.

Hij zei dat hij haar iets wilde vragen. Dat wilde hij eigenlijk al heel lang, maar had het nooit gedurfd. Iets heel, heel raars, zei hij. Liana vond dat er geen gekke vragen waren. Hij vond van wel. Hij wachtte even en zei dat het toch gek is als hij haar zou vragen of ze voortaan misschien haar spijkerbroek of rok uit wilde doen als ze hem waste. Dat was wel een bijzondere vraag, zei ze, maar geen rare. Ze zou er over nadenken. Hij had nog een vraag, die was nog raarder vond hij. Of ze misschien een keer, 1 keer maar, als ze in haar slipje liep ook een keer zou willen masturberen, klaarkomen als hij naar haar keek? Ze gloeide. Haar wangen. Haar tepels. Haar kut. ‘Dat is mij nog nooit gevraagd, Jurre, als iemand naar me kijkt te masturberen, maar ook daar ga ik over nadenken.’ Hij keek haar indringend aan. Ik wil je niet in verlegenheid brengen of in een lastig parket. ‘Dat doe je niet’ en ging met de achterkant van haar hand tegen zijn wang, ‘het overvalt me een beetje’. Ze friste hem op, masseerde hem zacht over zijn borst en buik en zag hoe zijn paal groeide. Toen ze hem ‘daar’ aanraakte voelde ze een tinteling van haar kutje naar haar tepels vlammen. Ze streelde en masseerde zijn lid. Niet meer per ongeluk zoals eerst, maar ze was er naar toe gegroeid dat ze hem heel bewust prikkelde, masseerde en een orgasme bezorgde. Ze voelde in de afgelopen weken dat ze zelf steeds geiler werd als ze hem masseerde, dat haar klitje groeide, verlangde naar bevrediging.

Ook vanmorgen genoot ze van zijn kracht en ging met zijn rare vragen op in haar eigen wellustige fantasie en wilde heel graag klaarkomen. Ze was er niet ver vandaan trouwens. Toen ze zijn medicijnen pakte zei ze: ‘dus een volgende keer wil je mijn billen zien, en dan wil je dat ik jou was en aanraak als ik hier in mijn slipje sta? En dat ik dan mijn slipje voor je uitdoe en dat ik mezelf dan vinger? Stoute man, die je bent, denk je er soms ook over na hoe ik er naakt uit zie?’ Ze wachtte zijn antwoord niet af, ze kon het nu wel, haar spijkerbroek uitdoen, ze was botergeil geworden. Zou ze nu haar spijkerbroek uit doen, hem haar slipje laten strelen. Ze zou er direct van klaarkomen. Haar hart bonkte.

Zacht, heel zacht streelde ze hem… krachtiger dan ooit spoot hij en dit keer bedankte hij haar. Dit was de liefste keer, zuster Liana, zei hij en streelde haar benen, haar billen. Ze bloosde, voelde de tintelingen in haar borsten en het vocht tussen haar benen. Ze wilde hem bedanken maar voelde een golfbeweging die door haar lichaam trok, zou hij zien dat ze nu stond klaar te komen? Toen ze weer terug uit haar orgasme was bedankte ze hem. Ja waarvoor eigenlijk? Voor het orgasme dat ze net gekregen had? Had hij iets gemerkt?

Toen ze thuis kwam wierp ze haar tas op de bank, deed haar spijkerbroek los en voelde haar slip. Kletsnat. Met haar vingers streelde ze zichzelf hangend tegen het aanrecht. Een opgezwollen klit, een heerlijk nat kutje. Een paar minuten maar had ze nodig om zich klaar te maken. Ze trilde, sidderde, en voelde door heel haar lichaam de geilheid trekken, die pas tot rust kwam na een tweede en een derde golf van orgasme. Op de bank nestelde ze zich en viel voldaan in slaap.

Deze vrijdag eindigde haar nachtdienst van drie nachten. Dan werkte ze alleen op haar afdeling en het was eigenlijk altijd rustig bij de bewoners. De meeste sliepen al, waren naar bed gebracht. Jurre was als enige altijd laat, las een boek, of keek TV. Voordat ze ging werken trok ze thuis een kort rokje uit de kast, panties, jarretels en ze deed een slipje in haar tas. Ze maakte zich op, en epileerde haar wenkbrauwen. Ze vond haar bruine ogen verleidelijker dan ooit. Haar broer zei vroeger als ze zo opgemaakt uit ging, ‘daar gaat ze weer met haar zaadvragende ogen’. Haar vriend was stappen met vrienden dus had niet gezien hoe ze er uit zag. Hij zou er vast iets over gezegd hebben. ‘Zo, ga je uit neuken?’

De overdracht verliep snel, de meiden wilde naar huis, het weekend was begonnen, en er was niets gebeurd dat de moeite van het vertellen waard was. Ze keek bij iedereen om de hoek, zag dat ze sliepen en zag Jurre in zijn stoel lezen. Hij zag alleen haar hoofd, reageerde blij, ‘oh ik had jou niet verwacht’ en zei dat ze straks nog terug zou komen. Hij kreeg meestal nog een glas rode wijn voor het slapen gaan. Toen ze terugliep door de gang naar haar post voelde ze een koele bries langs haar schaamlippen. Af en toe kon ze even voelen hoe nat ze was. Vannacht, voelde ze, verwachtte ze haar eisprong, dan was ze altijd zo mega mega geil.

Nadat ze alle dossiers snel gelezen had liep ze terug naar de kamer van Jurre. Ze bracht hem een glas wijn en ging voor hem staan. ‘Partytijd’. Ze draaide zich om en liep naar de kast om zijn pyama te pakken. ‘Die ligt alvast klaar’ en ze ging bij hem zitten. Hij wilde eigenlijk wel in pyama zijn wijntje drinken, dus hielp ze hem zijn kleren uittrekken, en daar zat hij naakt op de rand van het bed. Hij had een enorme erectie. Ze voelde hoe haar kut openstond, verlangde naar zijn vingers die haar zouden strelen, in haar zouden komen. Hij stak zijn hand naar haar uit en zij pakte die aan, deed een stap naar hem toe, legde zijn hand op haar onderbuik. Daar bleef die even liggen. Hij raakte haar benen aan, haar panties en gleed langzaam met zijn handen onder haar rokje naar boven. Hij ‘wist’ dat ze dit voor hem gedaan had. Voelde naakte huid aan de boven kant van haar panties en ging door naar haar liezen. Voelde vocht, haartjes, geen slipje. ‘Je bent naakt.’ zei hij. Verbaasd, blij vooral. ‘Ik ben naakt. Voor jou.’ Hij streelde haar lippen. ‘Toe maar, moedigde ze hem aan. Zijn vingers gleden langs haar lippen, over haar clitje. Twee vingers gleden naar binnen -‘dit is zo lang geleden, Liana’ en haar adem versnelde, ze voelde dat ze komen zou, ze pakte zijn schouders. ‘Je maakt me geil, Jurre’. Duwde haar nagels in hem toen ze klaarkwam. ‘Nu mocht ik het zelf doen, zuster. Heerlijk’. Hij had dus wel gemerkt dat zij haar vorige dagdienst klaargekomen was. De sneaky bastard.

Wat ze nooit deed in de nachtdienst deed ze nu wel: ze waste zijn lid en friste zijn kruis op. Voor haarzelf. Ineens ging ze boven op hem zitten, zijn krachtig lid gleed in haar natte kut. Ze omhelsde hem, ze voelde zijn stijve in haar schoot en ze bereed hem, langzaam, vurig, fel, feller, ze hoorde zijn adem, voelde dat zijn hart sneller klopte, ze ging door tot ze voelde dat hij in haar spoot en stopte. Hij kuste haar, haar lippen. Haar voorhoofd. Ook hij was vannacht gekomen. Ze deed snel een slipje aan, waste zijn lid, zijn liezen en zijn buik helemaal schoon, ze droogde hem af, deed hem zijn pyama aan en hielp hem naar zijn stoel. Nog maar even nagenieten met je wijntje, Jurre. Een uur later belde hij. De wijn was op. Hij wilde wel gaan liggen. Ze boog zich toen hij lag over het bed en voelde zijn handen weer tussen haar benen. Hij merkte haar slipje op. Streelde haar daar opnieuw. Ze voelde zich opnieuw geil worden. Ze streelde zijn voorhoofd, gaf hem een kus en liet hem strelen totdat ze opnieuw kwam. Hij vond dat hij na zo’n avond lekker kon dromen.

De volgende morgen, toen ze thuis kwam, lag de vriend van Liana nog te slapen. Ze ging naast hem liggen, naakt, en maakte gebruik van zijn ochtenderectie. Ze liet zich twee uur aan een stuk door hem neuken. Boven op. Ze dacht aan Jurre, voelde Jurre en ze gaf haar vriend alles wat ze eerder hem soms onthouden zou, zelfs mocht hij dit keer, ook al was het pijnlijk, achterom.

Toen ze dinsdagmorgen weer begon met een vroege dienst hoorde ze dat Jurre overleden was. Die nacht. Vredig in zijn slaap. En omdat zij eerder de familie van mw B had begeleid mocht ze dat nu weer doen.

De jongste, een zoon van Jurre, was op zijn kamer. Keek haar aan, verontschuldigde zich. ‘U was hier gisteren ook?’ Ze kreeg een kleur, schrok, verstijfde. ‘Maak je geen zorgen, zuster, hij had heel veel waardering voor u. In zekere zin denk ik zelfs dat hij van u gehouden heeft. Zondagmiddag heb ik hem geholpen met een brief, die ik ooit, als het zo ver was aan u moest geven. Ik had niet bedacht dat dat al zo snel zou zijn. Nu denk ik, hij heeft misschien al wel gevoeld dat het einde naderde en dat het einde hem zo dicht op de hielen zat. Hij was zondag zo blij, u was laatst zo lief voor hem geweest, zei hij, u was altijd lief voor hem. We zagen het verschil wel, of u er was of niet. Soms dacht ik dat hij verliefd op u was, sorry daarvoor dan.’ ‘Daar hoef je toch geen sorry voor te zeggen, ik ben blij dat ik wat voor hem betekende. Hij was een bijzondere man’. ‘Hij schreef deze brief, nou ja, hij heeft me deze brief gedicteerd. Ik denk dat hij een beetje in de war was, maar ik moest hem plechtig beloven dat ik hem zou geven. Hij zou u zeggen dat die brief er was, zodat ik er later niet meer onder uit kon. Hij kon het niet meer zeggen, maar ik heb hem plechtig beloofd die te geven. Maar hij is…. Nou ja leest u zelf maar. Genant. Sorry.

Met trillende handen en zachte stem las ze de brief
‘lieve zuster, lieve Liana,
Ik heb de dag vervloekt dat ik in het verpleeghuis opgenomen werd. Ik was geen mens, geen man meer, maar een dier geworden. Overgeleverd aan het ritme van de zorg. Anderen bepaalden hoe mijn leven er uit ziet. Een enkeling gaf aandacht, slechts een kaarsje was het vergeleken bij het zonlicht waar ik uit kwam toen ik een vrij man was.
Vanaf de dag dat jij hier werken kwam werd het een beetje lichter om me heen en ik weet niet wat je deed en hoe je het deed, maar ik voelde mij weer leven. Jij zorgde er voor dat ik weer mens, weer man werd. In al die maanden bloeide ik op en ik keek er altijd naar uit als jij dienst had. Je had aandacht, je keek naar me en als je handen me aanraakten dan voelde ik een mens, een vrouw, en ja mijn zoon had gelijk, ik was verliefd op je geworden.
Met jou heb ik de mooiste nacht van mijn leven meegemaakt. Het voelde als mijn tweede huwelijksnacht. Daarom moest ik je dit ook schrijven, zodat je altijd zou weten hoe dankbaar ik je ben. Voor al jouw eerlijke en intieme antwoorden en reacties op al mijn rare vragen wil ik je oprecht bedanken. En dank je wel dat ik die nacht ook iets terug mocht geven aan je. Het was het mooiste dat je voor me deed en ik aan jou kon geven. Ik hoop dat je het altijd zult koesteren. Ik wel. Want zo ben ik altijd bij je.’ Liana huilde, van verdriet, van ontroering.

Vier weken later bleek ze zwanger. Van haar vriend? Van Jurre? Ze had het rijpe zaad van Jurre bewust een paar uur voorsprong gegeven op het zaad van haar vriend.