De clitologus

Wat moet ik hier in godsnaam mee? vroeg Trudy aan Vincent die al zijn vrouwelijke klanten van een genummerd briefje voorzag. Nog voordat je het weet begin je al te piepen, wacht toch eens af en gooi het niet weg want het is uiterst belangrijk! mopperde hij en liep meteen door naar Judith die hem ook vragend aankeek maar verder zweeg omdat ze zijn reactie had vernomen tegen Trudy. Wat is dit? vroeg Trudy aan Jolanda die achter de bar stond. Weet ik veel! Jij kent hem net zolang als ik. Ik werk hier alleen maar gaf Jolanda aan en bekeek ook haar nummertje nogmaals. 3 gaf ze aan. 19 antwoordde Trudy, haalde haar schouders op en ging maar zitten. Intussen zag Jolanda dat meerdere dames hun nummer over- en weer aan elkaar lieten zien en zich afvroegen wat daarvan de bedoeling was. Na een uurtje of 2 nam Vincent plaats achter de bar, zette de muziek zacht en sprak de menigte toen. Allemaal een beetje dichterbij want anders heb ik geen keel meer over! hoorden ze. Gelukkig! Zo ken ik hem weer! Luidruchtig én demonstratief aanwezig om zijn horde in deze louche tent in het gareel te houden sprak Louise tegen Emma. Mij benieuwen. Hem kennende zou het me niet eens verbazen om een nummer te trekken om degene die dat lot heeft de zaak uit te sturen sprak ze openlijk, wetend dat dat inderdaad een reëel iets was. Zo grof zal ie toch niet wezen. Misschien wel een Kerstpakket in juli. Je weet het nooit bij hem! bemoeide Jolanda zich ermee. Weet jij het niet? Nee, dat heb ik al 2u lang tegen iedereen moeten verkondigen. Zo hard stond de muziek niet, dus luister eens gaf Jolanda snel aan en nam een afwachtende houding aan. Klanten, dames en heren! begon Vincent zijn betoog en wachtte bewust even om het rumoer te laten wegzakken. Luister allemaal. Ik heb een gesprek met de gemeente gehad en ze hebben me verteld, zo creatief als ze zijn, dat er een nieuwe Algemene Plaatselijke Verordening in het leven is geroepen. Die gaat in op 1 januari a.s. Ik heb er vragen over gesteld maar de gemeente bleek niet echt gevoelig voor mijn argumenten. Ik heb nog getracht te zoeken naar oplossingen, die aangegeven maar ze bleven voet bij stuk houden. Dus Ik kan er verder niets aan doen, het is niet mijn schuld maar ik heb wel mijn volledige medewerking aangeboden . Zoals jullie weten vervolgde hij ben ik een eerzaam ondernemer maar begrijp wat de achterliggende bedoeling is van de gemeente. Ik ondersteun dat en heb daarbij toegezegd dat niet alleen ik mijn medewerking verleen maar ook die van jullie, dames! hoorden iedereen hem zeggen en waren dus nog steeds niets wijzer geworden. Even keek Vincent in het rond, zette de muziek weer harder, pakte zijn glas en ging voor de bar staan praten met enkele vaste poolgenoten . Wat is dat? vroeg Ruud, doelend op de afgegeven nummers. Wacht nou maar af lachte Vincent, zag zijn trawanten op voorhand al glunderen en zag eveneens Emma, de kleine locale pitbull, met enkele andere vrouwen op hem afkomen. Binnen het groepje van Vincent wist men dat ze nu ruimte moesten maken om hun vege lijf eventueel te redden. Wat moeten we met dat nummertje? viel Emma meteen binnen. Ik moest even mijn stem ontzien, ik ga zo verder. Je hebt net zo weinig geduld als je groot bent ontweek Vincent de gestelde vraag en wilde weer verder praten met zijn mannelijke klanten. Jolanda, zachter die muziek. Wij willen weten wat de bedoeling is van de gemeente! kraaide Emma door en keek Vincent meteen dwingend aan. Oké, oké, oké maar als ik morgen niet met jullie kan praten vanwege mijn stem dan weten jullie de oorzaak! gaf Vincent aan en vertrok weer achter de bar. Klanten, dames en heren, ik voel me ergens geintimideerd dus ben min of meer gedwongen om mijn stembanden verder te mishandelen maar goed. De gemeente heeft mij verplicht om alle klanten in dit etablissement te registeren door het maken van foto’s van hun doos! De heren vallen buiten deze registratie omdat hun houding buiten deze tent maatschappelijk acceptabel is en niet voor overlast zorgt. De gemeente heeft in al haar wijsheid gemeend een register te moeten aanleggen van al mijn vrouwelijk klanten en personeelsleden. Het is niet anders en we werken daaraan collectief mee! Ik vraag niet om toestemming omdat het een feit is! en weer stopte Vincent midden in zijn betoog. Wat zit je toch te zeuren over de gemeente, een register, overlast door vrouwen en foto’s? gaf Emma venijnig aan. Wel!!! Dat ga ik uitleggen als ik eens de kans krijg sprak Vincent rustig terwijl hij een slok nam en keek rustig rond maar zweeg tot enige irritatie van een groter wordende groep dames voor hem. Schiet op en vertel wat je te zeggen hebt kwam Jolanda voor haar klanten op. Een horeca-eigenaar moet zijn woorden goed weten te formuleren voordat die woorden uit zijn verband worden getrokken door bepaalde dames die niet meer kunnen dan alleen het alcoholpercentage op de etiketten van de flessen te herkennen ging hij door en zweeg weer om zoveel mogelijk dames te blijven irriteren, wetend dat in dit stadium van het gesprek toch alle blaam naar de gemeente zou worden geschoven door zijn klanten. Luister! ging hij weer door. Als jullie eens jullie mond houden en stil kunnen zijn dan kunnen jullie het eindelijk eens horen. Dit duurt anders te lang en ik ben bang dat ik op deze manier jullie niet eens voor 1 januari kan informeren. Dus stil en luister! provoceerde hij niets ontziend verder en hoorde menige dames zuchten. Een tik tegen zijn hoofd van Jolanda spoorde hem echter wel aan en de menigte werd stil toen hij verder ging. Zoals ik al zei wil de gemeente, tegen mijn nadrukkelijke zin in alle dames registeren. De registratie vindt plaats in een nieuw ingerichte Clitologus. Zie het maar als een catalogus maar dan anders. De nummertjes die jullie hebben gekregen geven aan in welke volgorde er foto’s van jullie worden gemaakt. We hebben tijd zat dus ik dacht persoonlijk om elke dag 2 dames te fotograferen. Dat is het enige en zowel de gemeente als ik verwachten wel enige medewerking zodat we ruim op tijd gereed zijn met de registratie beëindigde Vincent zijn betoog en keek als een veldheer over zijn troepen die hem stomverbaasd aankeken. De eerste mannen begonnen te lachen, de dames stonden verbaasd te kijken toen het e.e.a. tot hun doordrong. Is een Clitologus iets wat ik denk dat jij bedoeld? sprak Emma voorzichtig uit, wetend dat je bij hem op moest letten wat hij bedoelde. Ze wilde niet nogmaals in zijn val trappen! Emma, inderdaad. Dat is wat de gemeente bedoeld. Je begrijpt dondersgoed dat ik nooit op zo’n walgelijk idee zou komen. Laat staan dat ik het aan jullie zou vragen. Ik begrijp je volkomen maar ik hoop ook dat je mijn machteloosheid begrijpt en meewerkt! Daarbij ben ik Malle Frans, de Staatsmalloot niet die alles verzint. Mij kan je wel serieus nemen sprak Vincent uit. En dat geldt dus ook voor andere kroegen in de gemeente?! stelde Louise maar vragend vast. Nee, en daarom heb ik er zoveel tegen geageerd. Alleen deze tent zit in die pilot. Slaat het aan dan zullen andere kroegen moeten volgen! Ik heb al overwogen om alle kroegen bedrijfsmatig over te nemen! Een pilot is een soort testfase Louise verduidelijkte Albert lachend en zag haar hem woest aankijken. En jij denkt dat we hier met onze benen wijd op de kruk gaan zitten om onze kut te laten fotograferen en die foto’s in een register laten zetten? sprak Emma enigszins grof uit. Emma, let op je woordformulering. Dit is een nette tent, maar inderdaad, zo is het mij verteld en zelfs opgelegd. Maar dat zal niet op een kruk gebeuren maar discreet boven! legde Vincent verder uit. Ik dacht dat ik hier de laatste jaren wel alles met je had meegemaakt maar dit slaat werkelijk alles. Dat die tent van je geregistreerd moet worden komt zelfs mij niet vreemd over maar dit ! sprak Emma meer tegen Jolanda dan tegen Vincent. Het is niet anders. Niet schieten op de pianist; hij doet zijn best. Heb je vragen of klachten dan bel je morgen maar met de gemeente, afd. Horeca en ga je daar maar tegen tekeer gaf Vincent aan en liep meteen achter de bar vandaan om te poolen. Ik ben benieuwd wat hieruit voortkomt lachte Erik die met het poolen begon maar door alle commotie vorderde het spel niet echt. Hier, aangeboden door Emma! zei Jolanda die Vincent een glas aangaf. Ik zou maar eerst even ruiken en vooral voorzichtig proeven! stelde Albert voor. Ik heb het ingeschonken, niet Emma en daarbij zijn de foto’s trouwens nog niet gemaakt. Nog niets aan de hand. Vertrouw me maar ging Jolanda erop in. Hoe heb je dat personeelsbestand zo kunnen samenstellen? vroeg Erik. Zoals de waard is, is zijn personeel haakte Albert in. Je lijkt Emma wel. Wat zit je toch te zeuren hier. Je weet best dat, zoals de drankjes zoet proeven mijn vrouwelijk klanten smaken! verdedigde Vincent zich tegen zijn te grove klanten. Kijk! wees Erik hun op een groepje dames die allemaal met een telefoon aan hun oor stonden. Je Clitologus wordt ondertussen massaal besproken. Vanavond ga ik even kijken wat ik erover kan vinden op Sociale Media gaf Albert meteen aan waarna ze de ballen op de pooltafel lieten liggen en naar het bargedeelte terugliepen. Hoe ga jij dit oplossen? Ik krijg alle vragen en verwijten lachte Jolanda. Niet ik maar jij gaat het oplossen! Beetje de taken verdelen. Jij praten en ik fotograferen. Zo maken we gebruik van onze sterke punten en verdelen de taken lachte Vincent en hield zijn hand op haar billen en kneep er zachtjes in. Zou jij niet eens achter de bar blijven staan Vin? Daar richt je minder schade aan dan wanneer je vrij rondloopt met die perverse brein van je. Nog even wat, Emma gaat morgen met de gemeente bellen. Dan weet je dat! . Mooi, want dan kunnen we morgen meteen met de foto’s gaan beginnen! antwoordde Vincent. Wie heeft trouwens nummer 1 en 2? vroeg Jolanda meteen. Nummer 1 en 2 zijn gereserveerd. Nu je er zelf over begint kan ik je vertellen dat die ook aan jou zijn toegewezen! antwoordde hij duidelijk hoorbaar voor zijn vrienden. Voor mij? Dus ik heb nummer 1, 2 en 3 concludeerde Jolanda verbaast. Doe niet zo onnozel. Van de jongens naast je heb ik gehoord dat je de grootste clitoris van de stad hebt. Dus daarvoor heb ik je juist meerdere nummers gegeven om alles goed in kaart te brengen voor de gemeente sprak hij serieus uit maar maakte wel dat hij buiten handbereik van Jolanda kwam. Je weet wel beter! hoorde hij nog op de achtergrond. De verdere avond was het ouderwets rumoerig maar in tegenstelling tot andere avonden waren er nu veel opmerkingen, suggesties en aanbod van hulp bij het fotograferen. Ik zal ook de heren van nummers voorzien. De corresponderende nummers geven aan wie fotografeert en wie poseert stelde Vincent voorzichtig voor maar waagde het toch maar niet om die suggestie in de groep te gooien. Bijna direct na sluitingstijd om 02:00u vertrokken de eerste klanten al om 04.15u naar huis, werd de zaak opgeruimd en het tapgedeelte gereinigd. Er lag geen enkel nummertje in de asbakken! lachte Jolanda na het legen van de asbakken. We gaan het vanzelf wel horen. We hebben ons weer onsterfelijk gemaakt. Betere reclame kan je niet maken stelde Vincent vast en schonk voor beiden wat te drinken in waarna Jolanda, zoals na elke dienst, weer tussen zijn benen kwam staan. De hand van Vincent gleed over haar rug naar haar broek die Jolanda zelf openmaakte, wetend dat zijn hand weer in haar slipje zou glijden voordat ze naar huis zou gaan. Beiden namen, tijdens het vrijen de avond door, deelden hun meningen over klanten en dachten na over de volgende dag. Wat ga je doen als iemand zou vragen wanneer ze gefotografeerd kan worden? hijgde Jolanda die zijn vingers strelende over haar billen voelde gaan. Even haalde Vincent zijn vingers uit haar slipje, trok haar broek helemaal naar beneden en plaatste zijn vingers op zijn vertrouwde plekje en ging zacht strelend over haar kutje verder. Die nodigen we samen uit, maken de foto’s en gaan genieten beantwoordde hij haar vraag. Zijn vingers gleden uit haar kutje toen ze zich omdraaide, zijn broek losknoopte en naar beneden trok en zijn harde lul in haar hand nam. Al vrijend met Jolanda liet Vincent zich in het volle licht aftrekken terwijl hij zachtjes met zijn vingers haar klitje streelde. Je bent nat lieverd! glimlachte Vincent en bekeek zijn glimmende vingers en net toen hij die in zijn mond stopte om ze af te likken werd er op het raam geklopt en zagen ze Emma tegen het raam staan. Net niet er doorheen! Pfffffff, nou zal je het krijgen! hijgde Jolanda, trok haar broek omhoog en opende snel de deur om eventuele rellen in de stad te voorkomen. Wat dacht je? Voordat ik foto’s moet maken moet ik eerst uitvinden waar een clitoris zit? viel Emma met de deur in huis. Je hebt gehoord dat ook ik overvallen was met die vraag vanuit de gemeente. Dus ja gaf hij maar toe. En dat doe je dan in het volle licht? ging Emma verder. Klopt, correct, inderdaad, dat is juist! Maar in het donker kan ik niets zien en daarbij zijn de lipjes van Jolanda opgezwollen dus zelfs met het licht aan heb ik nog moeite om wegwijs te worden tussen al die heerlijkheden en moet me dus concentreren . Er is totaal niets mis met jouw concentratie. Die loopt evenwijdig met die perverse geest van je, zo van buitenaf te zien. Het valt me mee dat de ramen hier niet zijn beslagen gaf Emma aan die intussen naast Jolanda en hem stond. Die tent is al meer dan een half uur dicht, je woont hier 7 deuren verder dus wat doe je in godsnaam nog, niet alleen hier maar ook op straat om deze tijd? vroeg Vincent die Jolanda weer tegen zich aantrok en zijn hand, via haar rug behoedzaam in haar broek liet glijden. Ik heb me de hele avond afgevraagd hoe het mogelijk is dat alleen jij dit soort strapatsen bedenkt. Geen normaal functionerende horeca-eigenaar heb ik, niet alleen dit maar alles wat hier wordt gezegd, ooit zo horen praten tegen zijn klanten lachte Emma ontspannen. Je kent het gezegde toch? Zoals de klant is, wordt de eigenaar antwoordde Vincent die zag dat Jolanda haar hand op de rug van Emma had gelegd. Elke keer weet je je er weer uit te lullen. Maar ik moet werkelijk toegeven dat het een leuke grap was! gaf Emma aan en voelde hoe Jolanda haar hand strelend over haar rug liet gaan. Welke grap of heb ik iets gemist? sprak Vincent zachter en haalde zijn andere hand strelend door de haren van Emma. Ik ben benieuwd of je er nog iets over hoort? gaf Emma aan en voelde de hand van Jolanda over haar billen glijden. Welk nummer heb jij dan? vroeg hij belangstellend en zag dat Emma verwoedde pogingen deed om in haar broekzak te komen. Even later gaf ze het verfrommelde nummer aan hem. Nummer 4 is het Jolan! sprak Vincent haar bij en zag dat Jolanda ondertussen Emma beetje bij beetje omdraaide. Dat is dan na mij. Ik heb t/m nummer 3 gaf Jolanda aan, maakte de broek van Emma open en liet al pratend ongegeneerd haar hand in het slipje glijden. En ben jij al aan de beurt geweest of moet je wachten op gemeentelijke goedkeuring? sprak Emma zachtjes. Ja Emma, ook ik moet op mijn beurt wachten! begon ook Jolanda te fluisteren. Maar ik heb begrepen dat jij wel voorkeuren had gaf Emma met gesloten ogen aan toen Jolanda haar broek naar beneden trok en haar begon te strelen. Klopt lachte Jolanda. Ik heb voorkeuren ging ze verder en maakte opnieuw de broek van haar baas open, haalde zijn lul eruit, pakte de hand van Emma en legde die op zijn harde lul. Daarna legde Jolanda haar arm over de schouders van Emma, trok haar dicht tegen zich aan en duwde haar vingers in haar kutje en begon haar te vingeren. Emma keek naar de stijve lul in haar hand en begon Vincent af te trekken waarbij ze zijn handen op haar billen voelde. Ineens liet Emma zijn lul los, trok haar broek helemaal uit, gevolgd door haar shirt. Daarna kleedde ze Jolanda volledig uit en vervolgens Vincent waarna ze beiden meetrok naar de pooltafel. Hier is het donker gaf Emma aan, liet hem op de pooltafel zitten en begeleidde Jolanda op haar rug op de tafel. Even vrijde Emma met Vincent, trok hem rustig af en keerde zich naar Jolanda, opende haar benen en begon haar te likken. Het 2 handen hield Emma het kutje van Jolanda open en gleed met haar tong over het gevoelige klitje waarbij ze Vincent constant aankeek. Toen Emma het ritme had weten te vinden legde ze haar hand op zijn lul en trok hem weer af terwijl ze het klitje van Jolanda met haar tong bleef strelen. De eerste kreunen waren van Jolanda hoorbaar die daarbij haar benen optrok en haar voeten op de pooltafel zette. Moet je kijken hoe ze erbij ligt hijgde Emma geil en nam even snel de lul van Vincent in haar mond om hem te pijpen. Daarna ging Emma verder met Jolanda. Kreunend en likkend liet Jolanda zich verwennen door de kleine pitbull en met opgetrokken hoofd keek Jolanda naar Emma om te zien hoe die haar likte. Vin, het is zonde om haar kutje niet te gebruiken kreunde Jolanda waarna Vincent achter Emma ging staan. Met haar mond op de kut van Jolanda bukte Emma iets meer, spreidde haar benen om Vincent toegang tot haar lichaam te geven. Ohhhhhhh Jolannnnnnnnn kreunde Emma toen Vincent zijn staalharde lul in haar kut liet glijden en haar tepels vastpakte. Kijkend- en glimlachend naar Jolanda begon hij Emma zachtjes te neuken. Hij voelde de warmte uit haar kut tot diep in zijn lul en hield haar heupen vast. Steeds dieper gleed hij in Emma door, liet haar tepels los en plaatste zijn vingers op het klitje van Emma die af en toe moest stoppen met Jolanda te likken waarvan de sappen al op de pooltafel liepen. Na 3 kwartier was Emma meerdere keren klaargekomen en lag vermoeid met geopende benen op de pooltafel. Dat is niet eerlijk geweest, jullie beiden tegen mij alleen hijgde Emma totaal bevredigd. Alles voor onze klanten lachte Jolanda en speelde nog even met haar tepels. Ik wil nog even zien hoe Vincent je neukt. Daarna ga ik naar huis! gaf Emma aan, gleed van de pooltafel om naast Vincent te gaan staan. Jolanda schoof met haar billen naar de rand, opende haar benen en geholpen door Emma zag ze haar eigen lipjes weer wijken voor de kloppende eikel van haar baas. Niet in me spuiten want anders merkt Coby het kreunde Jolanda en spelend met zijn ballen keek Emma toe hoe Vincent haar neukte. Emma, ik ga klaarkomen gaf Vincent aan en wilde zijn glimmende lul terugtrekken uit de druppelend soppende kut van Jolanda. Mag hij in je klaarkomen Jolan? vroeg Emma snel aan de masturberende Jolanda die verwilderd JA schudde en meteen klaarkwam op de lul van haar baas en haar eigen vingers. Ik kommmmmm kreunde Vincent samen met Jolanda en spoot toch maar over haar buik en kut toen hij de kans kreeg om uit Jolanda te glijden. Straal na straal zag Emma op Jolanda belanden die hijgend haar orgasme uit haar lichaam voelde glijden. Dit was heftig! genoot Emma met de lul van Vincent weer in haar mond. Pak maar even je camera, ik ben geen spelbreker gaf Emma aan en toen Jolanda terugkwam met de camera ging ze op de tafel liggen, opende haar benen en liet Jolanda 2 foto’s van haar klitje maken waarbij ook haar gezicht zichtbaar was. En nu ik sprak Emma, pakte de camera en maakte ook 2 foto’s van Jolanda. De foto’s stuur je me maar via e-mail gaf Emma aan en liet Jolanda meerdere niets verhullende actiefoto’s van Vincent en zichzelf maken. Daarna kleedden ze zich allemaal aan en sloot Jolanda de deur achter Emma. Fijn dat je niet in me bent klaargekomen! zei Jolanda en werd uitgelaten door Vincent. Heb je nog gebeld? vroeg Louise de volgende dag direct bij binnenkomst aan Emma. Ben je al binnen dan? Jezus zeg antwoordde Emma geschrokken van Louise. Nou? Vertel draafde Louise nieuwsgierig door. Ja, ik heb gebeld en gehoord dat het inderdaad geen geintje is van hem. Wel is gevraagd om het binnenshuis te houden wanneer de foto’s zijn gemaakt. Het is dus niet de bedoeling om het aan iedereen te vertellen interpreteerde Emma het verhaal op haar manier. Maar waar is dat voor nodig, zo’n Clitologus? ging Louise naief verder. Dat is met het oog op eventuele aanrandingen nu er zoveel sociale veranderingen in de wijk zijn antwoordde Emma voorzichtig. Oh, oké antwoordde Louise, dacht nog even na maar de drank lonkte. Welk nummer heb jij? kwam Louise toch nog even terug op het onderwerp. Ik had nummer 4. Maar ik heb de foto’s al laten maken dus ben er vanaf antwoordde Emma luchtig en ging naar Jolanda die binnenkwam. Ik heb Louise verteld dat ik gebeld heb met de gemeente, dat alles klopte wat gezegd is en dat mijn foto’s zijn gemaakt sprak ze Jolanda snel bij en liepen samen naar de bar. Vandaag stond Jolanda niet achter de bar maar zat v????r de bar. Bas had bardienst. Wat heeft hij nu weer allemaal verteld aan de klanten? vroeg BasBar, die de geruchten al eigen had gemaakt, aan Jolanda die hem even snel bijpraatte in het bijzijn van Emma. Zit jij ook al in dit verderfelijke complot? Het wordt echt te gek hier! Er staat me dus nog wat te wachten vandaag zuchte BasBar. Er zijn 100-den kroegen waar ik moeiteloos kan werken. Zelfs fluiten zou ik. Maar ik heb een tent uitgekozen waar dit gewoon wordt gezegd en nog triester, waar de mensen er gewoon in opgaan zonder enige schaamte lachte BasBar tegen zijn baas. Barre tijden BasBar, Barre tijden! Stem het even af met Jolanda! mompelde Vincent die al weer aan de telefoon was. Tactisch liet BasBar zich gaande weg beter informeren om de materie geheel eigen te maken maar vooral om antwoorden te kunnen geven op gestelde vragen maar door de domheid van Louise zag hij opeens wel het nut in van het onderwerp. Zo kan je ook met mensen omgaan lachte hij in zichzelf, zag ineens alleen maar voordelen en keek intussen naar Jolanda die alle nummers en namen op het bord noteerde. De namen van Emma en haarzelf streepte ze meteen demonstratief door zodat iedereen moest denken dat die foto’s al waren gemaakt. Jolanda wist beter en kende haar baas. Ik zie op het bord dat jouw foto inderdaad al is gemaakt! stamelde Louise verbaast tegen Emma. Ja, dat moet nu eenmaal. Ik ben er vanaf. Denk je werkelijk dat ik hier voor mijn plezier kom. Alles wat rust geeft in deze tent moet je met beide armen omhelzen sprak Emma uit. HAHAHA, nu weet ik het zeker. Jullie nemen de boel in de maling. Laat me dan maar eens de foto’s bekijken! vervolgde Louise haar overwinningsroes. Je hebt toch gehoord dat de gemeente verboden heeft om erover te praten. Die foto’s zijn niet voor in de kroeg maar voor de gemeente. Dus; je zal niets zien! gaf Emma rustig aan. Ze zijn niet voor iedereen! viel Jolanda Emma meteen bij. Ik geloof het pas als ik het gezien heb. Dan kan ik anderen vertellen dat het inderdaad zo is! bleef Louise bij haar onderwerp. BasBar geef even de camera achter de bar. Ik wordt doodziek van Louise brulde Emma discreet door de kroeg, nam de camera aan en liet haar foto’s zien aan Louise. Hier, kijk dan. 1 van mijn klit en 1 waarop je me ziet als herkenning legde Emma uit en zag een verbaasde Louise naar Jolanda kijken die ongeinteresseerd haar schouders optrok. Ik heb ze ook laten maken. Laat maar zien Emma, maar jij houdt je mond dicht!! sprak Jolanda streng tegen Louise die JA bleef knikken terwijl ze langdurig in shock de foto’s bekeek. Leg maar weg die camera Louise, strak zie je me nog ongesteld worden op die foto’s; zo lang kijk je ernaar zei Jolanda die de camera afpakte en die aan BasBar gaf. BasBar nam de moeite om de foto’s eveneens rustig te bekijken. Wel nummer heb jij? vroeg BasBar intussen aan Louise. 7 . Dan ben je voorlopig nog niet aan de beurt. 2 per dag is over 3 dagen dus rekende BasBar haar voor. Emma en Jolanda hebben ze al gemaakt, dus over 2 dagen moet ik gaf Louise aan. Dat zeg ik! zei BasBar en liep naar Erik die met veel lawaai was komen aanrijden. De buurt holt achteruit met jou op die machine klaagde BasBar. Dat je er nog niet vanaf bent geschoten is mij een raadsel ging hij door en hielp Erik met het opbergen van zijn spullen. Nog nieuwe ontwikkelingen? Want ik merk zo langzamerhand dat wanneer ik even te laat kom, er allerlei zaken de revue passeren waarvan ik op de hoogte moet worden gehouden . Hier gebeurt nooit wat! mompelde BasBar en nam weer plaats achter de bar. Toen Vincent uitgesproken was door de telefoon kwam hij weer aan de bar staan en gooide nonchalant een voorblad met een gemeentelogo op de bar, pal voor de ogen van Louise. Is dat de catalogus? vroeg Louise nieuwsgierig aan Vincent die haar vragend aankeek. Ten eerste is het geen catalogus maar een Clitologus en ten tweede is dit alleen het voorblad. De foto’s moet ik nog maken! gaf Vincent aan. Maar de foto’s van Emma en Jolanda zijn al gemaakt. Ik heb ze gezien! antwoordde Louise vol trots dat ze meer wist dan andere gasten. Je hebt gehoord dat je je mond erover moet houden. Het gaat om gevoelige-, discrete informatie die gebonden zijn aan de wet op Privacy. Vertel je teveel dan kan je gearresteerd worden en voor weken de bak indraaien. Op zich niet erg maar ook jouw foto’s moeten op tijd gemaakt worden boorde Vincent haar uitgesproken spontaniteit de grond in. Nee, nee, ik zeg niets sprak Louise geschrokken uit. Is die Louise niet van Duitse afkomst? vroeg Erik aan BasBar. Ja, en? Zijn je oude tegoeden soms nog bevroren? vroeg BasBar belangstellend. Volgens mij is Louise net als die Duitse vrachtwagens, je weet wel die D.K.W.’s ontweek Erik de vraag van BasBar. Louise is een D.K.W.? Is ze soms al over je heen gegaan dat je dat weet? Luister nou eens, volgens mij is Louise helemaal niet zo geil als ze zich voordoet. Grote mond maar verder niet. Dus een D.K.W. oftewel Dum, Keil und Wasserdicht lachte Erik om zijn eigen grap. Je hoort echt in deze tent thuis. Je moeder heeft al afstand van je gedaan, een andere kroeg mag je niet in en ik betaal de rekening van dat alles sprak Basbar meewarig. Mooi, er staat nog Ôé¼ 4,- aan rekeningen van me. Daar ben ik nu vanaf lachte Erik. Hier die Ôé¼ 4,-! Strak denk je nog dat je een rekening hebt betaald in een bordeel wanneer je Louise hebt geneukt op de pooltafel sprak BasBar meteen en hield zijn hand op. Altijd maar weer betalen, maar een stukje liefde en genegenheid ho maar mopperde Erik en betaalde meteen zijn openstaande rekening. Zo, dat is weer Ôé¼ 0,73 winst lachte BasBar naar Vincent. Heb je me afgezet? vroeg Erik verbaast omdat hij dat in deze kroeg niet verwachtte. Nee, hier wordt je niet afgezet. BasBar bedoeld dat we de kosten van een kogel om je dood te schieten hebben bespaard nu je eindelijk eens betaald hebt legde Vincent hem rustig uit. Eindelijk betaald hebt!!! Ik was gisteren even blijven zitten tot half 5 terwijl een fatsoenlijke tent om 02:00u hoort te sluiten . BasBar, Erik heeft gelijk. Schiet hem toch maar dood omdat hij de sluitingstijdenwet heeft overtreden lachte Vincent en zag Erik hoofdschuddend naar Louise lopen. Wat heb jij je allemaal laten aanpraten? vroeg Erik aan Louise. Niets maar ik heb gehoord dat Emma en Jolanda al foto’s hebben laten maken! sprak ze Erik terstond bij. Ja, en? Dat moet toch van de gemeente. Dat is je verteld gaf Erik aan. Meer mag ik niet zeggen maar Vincent moest het inderdaad van de gemeente doen. Emma heeft ze namelijk gebeld informeerde Louise hem verder. Het wordt eens tijd dat ze binnen de gemeente orde op zaken stellen. Te triest voor woorden dat weer deze tent daarvoor wordt uitgezocht. Maar goed, ze weten dat Vincent betrouwbaar is dus vandaar ging Erik mee in haar gesprek. Ik moet mijn foto’s over 2 dagen laten maken! draafde Louise door. Over 2 dagen? Niets daarvan. Ik wil erbij zijn als ze foto’s van je nemen. Over 3 dagen zit ik al in Oostenrijk! gaf Erik aan en legde vertrouwelijk zijn hand op haar been. Ga je weer op vakantie? vroeg Louise verbaast. Ik ga ??p jou, maar mét vakantie! corrigeerde Erik haar tekstueel maar dat ontging Louise volledig door zijn eerdere opmerking. Ben jij erbij? stamelde ze. Ja, zo werkt dat in een democratie. Net als bij verkiezingen! Ik ben door de gemeente aangesteld om op te letten dat alles via het uitgevaardigd protocol verloopt. Dus geen Haarlemmerdijkies hier! antwoordde Erik serieus. Oké, ik begrijp het sprak Louise niet begrijpend uit en keek voor zich uit. Ik zal Vincent vragen om vandaag foto’s van je te maken. Dan heb je dat gehad en kan ik mét vakantie ging Erik verder en gleed tijdens het praten met zijn hand tussen de dijen van Louise. Daar heb ik niet op gerekend! sprak Louise, haalde zijn hand tussen haar benen weg, stond op en liep naar Vincent. Erik moet met vakantie over 2 dagen en vroeg of ik vandaag foto’s kon laten maken! . Als ie weer weg gaat is het wat mij betreft goed. Dan moet ik even kijken hoe laat gaf Vincent aan, liep naar Jolanda en informeerde haar. Ik ga in de tussentijd wel achter de bar. Neem BasBar en Erik mee naar boven. De pooltafel is nu even geen optie sprak Jolanda fluisterend. Zeker weten dat je zelf niet meewilt? Nee, want ik heb plannen met Emma fluisterde ze terug. BasBar, Erik, Louise, we gaan foto’s maken! gaf Vincent aan. Neem die camera mee BasBar ging hij verder en vertrok naar de zaal om alvast de binnendeur te openen. Ergens toch wel verbaast zag hij dat Louise inderdaad met de mannen meeliep om gezamenlijk naar boven te gaan. Zo, hier hebben we rust Louise. Wat wil je drinken? vroeg BasBar. Weet je zeker dat je foto’s wilt laten maken Louise? Want anders zou het jammer zijn! sprak Vincent zo rustig mogelijk uit. Louise vindt het niet erg. Ze begrijpt het allemaal gelukkig antwoordde Erik die zijn hand, zittend op de bank, weer tussen de benen van Louise legde. Fijn dat je Louise gerust stelt Erik gaf Vincent aan die ondertussen al tegen haar slipje keek omdat Erik steeds verder haar benen opende. Ik ben gerust hoor. Ik begrijp dat het moet antwoordde ze. Je moet het zien als pasfoto’s. Ze moeten volgens een bepaald concept gemaakt worden. Zijn ze mislukt dan maken we nieuwe. Net als bij de fotograaf verkondigde Vincent met een stalen gezicht. Jij zegt maar hoe het moet! gaf ze aan. In dat geval moet je je uitkleden, we moeten ervoor zorgen dat je klitje zo hard mogelijk is zodat we die goed kunnen fotograferen. Daarom stel ik voor dat BasBar en Erik zich ook uitkleden. Dat stelt namelijk de meeste dames gerust want we praten toch over een bepaalde vorm van discretie en openhartigheid en niet dat het maken van dit soort foto’s wordt verlaagd tot burgerlijk niveau. Vind je het erg als ze ook naakt zijn. Je hebt inspraak zoals je hoort ging Vincent verder. Er worden dus 2 foto’s gemaakt voor de gemeente? Ja, 2, mits ze gelukt zijn! Logisch. Nee, ik heb er geen bezwaar tegen natuurlijk gaf Louise onschuldig aan. Fijn, we hebben alle tijd hoor Louise sprak Erik zachtjes en streelde haar blote dijbeen onder haar opgestroopte rokje. BasBar stond op en kleedde zich meteen uit. Zijn lul kwam al in beweging en zag Louise ernaar kijken. Aan de ademhaling van Louise konden ze horen dat ze opgewonden w