Eerst stel ik mij even voor. Ik ben een jonge dame van 29 jaar. 1 m 70 groot en 65 kg. Ik heb nu halflang bruinhaar (soms verander ik wel eens van kleur en snit) Mijn ogen zijn bruingroen en ik heb een kleine neus met een paar smalle lippen die ik veelal stift met rode lipstift. Mijn ogen maak ik vaak op met een beetje oogschaduw en mijn wimpers krijgen altijd een beetje van mijn zwarte oogborsteltje. Meestal draag ik een nauwsluitende bloes in diverse kleuren afhankelijk van de rok die draag. Als ik moet werken probeer ik zoveel mogelijk een ensemble te dragen. Ik zie er graag een heel klein beetje uitdagend uit. Laat steeds een heel klein beetje inkijk in mijn dekoltéé. Ik hou er ook van mijn borsten die een B-cup hebben in een mooie kanten bh te stoppen die ik in alle kleuren in mijn kas liggen heb Natuurlijk draag ik daar steeds de bijpassende slip of string bij. Ik volg de mode trends maar hou er niet van extravagant gekleed te zijn. Meestal loop ik op middel hoge hakken die mijn benen goed doen uitkomen onder de mantelpakjes. Die schoenen moeten altijd een geheel vormen met mijn outfit. Ik ben te werk gesteld als manager in een bedrijf die support levert aan andere bedrijven. Ik heb een relatie achter de rug maar ben nu al diverse jaren singel en hou van buitenlandse reizen. Op een dag moet ik op een sollicitatie gesprek bij een nieuwe werkgever. Ik had heel graag die baan gehad omdat die beter betaalde en een paar extra legale voordelen die ik nu niet had. Ik stuurde een brief met mijn persoonlijke gegevens en mijn curriculum. Een hele tijd hoorde ik niets meer en dacht al dat ik niet in aanmerking kwam. Toen plots een brief kwam waar ik mij mocht aanmelden bij het bedrijf. Wat ik graag deed. Op die dag was ik een beetje nerveus en verzorgde mijn kledij extra om een goede indruk te maken. Eerst melde ik mij aan bij het secretariaat. Waar een secretaresse mij verwees naar een wachtkamer. Zij vertelde mij dat er nog iemand voor mij was op sollicitatiegesprek. Ik zette mij in de wachtzaal die smaakvol was ingericht. Er lagen een paar tijdschriften die ik doelloos doorbladerde. Na een halfuurtje kwam mij een vriendelijke heer mij halen. Na de begroeting nam hij mij mee naar zijn bureel. Hij stelde een aantal gerichte vragen over mijn job en werk ervaring; Het gesprek vlotte volgens mij goed. Na ongeveer 1 u gepraat te hebben zei hij: ik denk dat je een geschikte kandidate kunt zijn. Maar we willen zekerheid over je gezondheidstoestand en daarom zou ik willen vragen dat je nog een medisch onderzoek zou ondergaan. Als je nog bij ons wil komen werken. Ik stemde toe. Hij nam zijn telefoon en belde iemand. Hij vroeg naar een afspraak. Na enkele ogenblikken hoorde ik hem zeggen ik vraag het haar even. Hij vroeg of ik nu kon langs gaan. Ik had geen bezwaar en hij legde de afspraak vast over 10 min. Wij namen afscheid maar eerst legde hij nog uit hoe ik de dokter kon vinden. De dokter kon ik vinden op het hoogste verdiep en daar stonden daar dan wel pijltjes. Ik nam de lift en kwam aan in een hal met inderdaad een pijl medisch onderzoek. Boven een deur stond een bordje kom binnen en wacht in de wachtzaal. Wat ik deed. Ik zat nog niet helemaal neer of een jonge vrouw opende een deur en vroeg mijn naam. Komt u maar binnen zij ze, we verwachten jou. Ik mocht plaats nemen in een leren zetel voor een mooi leren bureel waarop niets stond en er heel mooi uitzag. De vrouw liep naar een grote kast waar ze enkele papieren uit nam en kwam dan voor mij zitten. Ze vulde de gegevens van mij in op het papier en opende dan een lade waarop een PC-stond waarop ze alles over tikte. Tijdens het tikken nam ik de vrouw even op en dacht ze is wel heel mooi. Ze droeg een fijne korte jurk met knopjes langs voor, hoge hakken, en was zeer mooi opgedaan. Ze had een lieve glimlach en was eerder wat afstandelijk. Ze stelde mij gerust en gaf mij een zeker gevoel van veiligheid. Na het invullen van mijn gegevens zij ze ik geef je nu een papier waarop een aantal vragen staan over je gezondheid, probeer die zo goed mogelijk in te vullen ik kom je dan terug halen. Ze gaf mij een aantal vellen papier waarop tekst stond ik moest bijvullen. In het begin waren het heel normale vragen over mijn gezondheidstoestand. Maar naar gelang ik verder de vragenlijst invulde waren de vragen meer intiem. Zoals wanneer menstrueerde je voor het laatst. Gebruik je anticonceptiemiddelen? Welke? Hoeveel keer heb je seks? Heb je een vaste partner? Welke standjes gebruik je dan? Zou je het ook met vrouwen doen? Heb je plezier aan seks? Doe je soms bezoeken bij parenclubs?
Wanneer was je eerste sekservaring en hoe beviel het jou? Hoeveel verschillende partners heb je gehad? Hadden ze speciale wensen? Heb je plezier aan seks? Hoe doe je het liefst? En zo kan ik nog even doorgaan. Ik was een beetje op mijn ongemak door al die vragen maar vulde ze toch keurig in. Dikwijls dacht ik daar hebben ze geen zaken mee, maar ik was toch een beetje nieuwsgierig en vulde ze zo goed mogelijk in. Terwijl ik bezig was kwam de dame die me de papieren gaf terug binnen lacht heel vriendelijk. Moet ik een beetje helpen vroeg ze? Ik dacht neen, ik kan dit wel zelf maar ze stond al naast me en keek wat ik al ingevuld had. Je bent goed bezig zij ze. Ik waarschuw de dokter dat je verder gaat. Het gebeurd soms dat mensen afhakken als ze die lijst zijn vertelde ze me. En dan heeft het geen zin dat we je onderzoeken voegde ze er nog aan toe. Je mag gerust al de lijst die je invulde aan mij geven dan loop ik ze samen met de dokter even door. Ik was een beetje van mijn melk en schaamde mij even maar herpakte me snel ik wilde immers de baan. Ik gaf haar de eerste pagina’s en ze lachte nog vriendelijker dan daarnet. Doe gerust verder ik kom straks terug. En weg was. Intussen wist ik niet goed wat ik ervan moest denken en was even aan het aarzelen of ik verder zou gaan. Mijn hersenen wekten onder hoogspanning en ik besloot toch verder te gaan. Toen alles netjes ingevuld was kwam de dame terug en zij ik zie dat je klaar bent. Mooi zo. Kom geef die papieren maar aan mij en kom met me mee. Ze opende een deur en ik kwam in een mooi wit lokaal. Het was een onderzoekskamer met een witbureel en allerlei medische toestellen. De meeste kende ik niet maar de stoel die in het midden van de kamer stond kende ik wel, het was een stoel die ook bij mijn doktergynaecoloog stond. Er stond ook een ligbed voor onderzoek. Voor het bureel stond een witte stoel en aan de overkant stond een witte lederen zetel. Overal zag ik ook glazen kasten waar er van alles in stak die je in een ziekenhuis kunt tegen komen. Ook een opstapje en een paar roltafels en kleine rolkrukjes. De vrouw vroeg me om te gaan zitten op de stoel en zei dat de dokter snel kwam. Wat ik ook deed. Zij verdween met de rest van mijn vragenlijst. Intussen zat ik op de stoel en nam het ruim lokaal in mij op. Ik keek nog even in mijn handtas en maakte mij nog snel even op, wat lippenstift en wat rouge en nog vlug wat oogschaduw, ik moest er immers goed uitzien voor de dokter, ik wilde een degelijke indruk nalaten. Na een paar min. kwam een jonge man ik denk van rond de 35 binnen in een witte jas met onder de jas een witte broek. Hij zag er knap uit. Dacht ik in een oogopslag. Hij stelde zich voor als de bedrijfsarts en gynaecoloog. Hij gaf mij een stevige handdruk en ik stond snel op maar hij gaf aan dat ik kon blijven zitten. Intussen nam hij ook plaats op de witte zetel. Hij vertelde dat hij de lijst die ik invulde goed doorgenomen had en voegde eraan toe dat de tweede deel van de lijst misschien niet gebruikelijk was maar in dit bedrijf moest dit van de directeur vertelde hij omdat het hier ging over een speciale baan. Verder stelde hij mij op mijn gemak en zij dat ik geen bang moest hebben. Vervolgens stond hij op en kwam voor mij staan. Hij nam me even op en keek heel even in mijn kleine decoltéé. Ik bloosde even maar herpakte me snel. Hij haalde zijn stethoscoop uit en vroeg zonder blikken of blozen of k even mijn bloes wou open zetten. Ik deed 2 knoppen van boes open en hij zette de knop van dit werkinstrument op mijn borst. Hij verplaatste het een paar maal en zij: je hart werkt nog goed nu even de longen. Trek je bloes nu maar heel uit. Wat ik deed. De dokter vroeg me om recht te staan en beluisterde aandachtig mijn longen toch voelde ik dat hij ook keek naar mijn boezem die nog mooi gevangen zat in mijn kanten witte BH. Hij vroeg me een paar maal goed in en uit te ademen en zo kon ik zien dat hij nog aandachtiger keek naar mijn borsten die nu ook op en neer gingen. Hij genoot blijkbaar van het uitzicht en glimlachte naar mij waardoor ik mij toch een beetje een fiere vrouw voelde. Ik wist dat mijn borsten er mochten zijn. De dokter gebood mij nu op de tafel te liggen die tegen de wand van de kamer stond.
Hij zette een opstapje voor de tafel en zij: je mag je schoenen aanhouden, als ik aanstalten maakte om mijn schoenen uit te doen. Vervolgens legde ik mij op de tafel. Hij kwam aan de zijkant staan en palpeerde mijn buik op alle mogelijke plaatsen als hij eenmaal lager kwam trok hij mijn nauw sluitende rok een beetje naar omlaag en duwde vervolgens diverse keren op mijn buik, zijn handen voelden goed aan en ik genoot van zijn aanrakingen. Hij vroeg me rechtop te zitten en bestudeerde mijn wervelkolom en mijn onderrug, hij klopte ook een paar maal op mijn onderrug en vroeg of het pijn deed. Plots opende hij de sluiting van mijn BH en kwam aan mijn borsten. Hij palpeerde ze en voelde ook aan mijn tepels die zich in erectie zetten Volgens mij voelde hij veel te lang aan mijn borsten maar ik moet toegeven het was een plezier om zijn zachte handen zo op mijn borsten te voelen. Het deed me iets. Ik moest eerst mijn rechterarm in mijn nek plaatsen en hij duwde en wreef en palpeerde en maakte cirkels op mijn borst. Het duurde heel lang ik begon er van te genieten en toen werd de linker ook op de zelfde manier behandeld. Toen ik dacht dat het gedaan was. Vroeg hij mij om mijn BH die nog half rond mijn armen ging te verwijderen. Ik moest mijn benen naast de onderzoekstafel zetten en hij vroeg nu om mijn beide armen op mijn hoofd te plaatsen. Hij keek naar mijn borsten die nu mooi vooruit staken en gaf de opmerking dat mijn borsten nog steeds mooi rechtop stonden. Ik was een fiere vrouw. Hij kwam wel aan mij maar wist dit toch te appreci?½ren. Hij keek naar mij met ondeugende ogen en zij dat hij nu een foto zou nemen. Ik was dit niet gewoon en bloosde hij zag het en zij je hoeft niet te blozen je bent een mooie vrouw die mag gezien worden. Hij drukte op een toets en de vrouw die mij binnen gelaten had kwam nu binnen met een toestel waarvan ik veronderstelde dat het een fototoestel was. Ze lacht naar mij en stelde me gerust. Het komt allemaal goed. Ze kwam naast de arts staan en gaf een paar aanwijzingen hoe ik moest zitten op de onderzoekstafel. Ze drukte een paar keer af en fotografeerde mijn borsten vanuit alle mogelijke hoeken en kanten. Ik voelde me raar. Met mijn handen in mijn nek. En naakte borsten met een rok die veel te laag zat. Als ze voldoende foto’s genomen had nam de dokter beide tepels tussen duim en wijsvinger en rolde ze hardhandig ik schrok ervan. We zullen dit even verder moeten onderzoeken zij hij, als dit pijn doet. Haal de bijkomende materialen zegde hij tegen de vrouw. Ze legde het toestel neer en liep naar een glazen kast waar ze enkele zaken uithaalde en op een roltafel legde. Boven die instrumenten legde ze een groen doek zodat ik niet kon zien wat er allemaal klaar lag. De dokter gebood mij terug op de tafel te liggen, nu met mijn handen naast mij. De vrouw nam mijn polsen en bevestigde aan ieder een polsband die op hun buurt aan de tafel bevestigd werden. Ik schrok even maar ze stelde mij gerust we maken je armen vast omdat je niet zou helpen bij de testen zij de vrouw. Wat mij nu opviel dat haar bloes open stond en ze de mooie welvingen van haar borsten liet zien, ze droeg een mooie zwarten kanten BH met heel smalle schouderbandjes die aan haar mooie ronde borsten veel steun bleken te geven, ik dacht dat het een puch-up was. Veel tijd om te kijken had ik niet wand ze legde de polsboeien zeer snel vast. Mijn borsten gingen nu een heel klein beetje naar rechts en links gezien ik op mijn rug lag maar ik was toch nog fier dat ze een mooie welving maakten. De dokter kwam nu terug naast mij staan en had twee tepelklemmen in zijn handen die hij op elk een tepel bevestigde. Ze hadden elk een krokodillenklem die mij erg pitste in mijn tepel ik vertrok even van de pijn maar hij zei daar wen je wel aan. Hij kon blijkbaar de sterkte regelen door aan een schroef te draaien. Ik voelde de pijn minderen en hij was tevreden als hij zag dat mijn grimas minderde. De beide tepelklemmen werden nu verbonden met een draadje die vervolgens in een apparaatje werd gestopt die op het roltafeltje stond. Zijn assistente zette nu 2 rolstoeltjes bij de onderzoekstafel, eentje voor hem en eentje voor haar. De doktervroeg om de impedantie te meten en ik hoorde ze een getal zeggen. Voer even op: zegde hij en ik voelde afwisselend een prikkel in de beide tepels, ik dacht dat het heel kleine elektrische schok was die ik kreeg. Dit duurde even maar was niet onaangenaam. Hij vroeg om te stoppen en vroeg aan mij wat ik voelde. Ik vertelde hem dat ik afwisselend een stootje voelde in mijn tepels, goed zo zij hij en doet het pijn? Ik antwoordde dat het niet onaangenaam was. Maar dat het een raar gevoel was. Hij bleek tevreden en vroeg terug naar de impedantie. Nadien herhaalde dit spel zich enige keren met iedere keer een grotere stroomstoot. Vervolgens maakte de vrouw de klemmen terug los. Nu deed het pijn en ik vertelde het haar. Ze zij dit komt omdat er nu terug bloed naar je tepels komt. De dokter zal ze even masseren en dat gaat wel over.
De dokter nam inderdaad de tepels terug in zijn vingers en masseerde ze, in het begin deed het pijn maar hoe langer hij bezig was hoe fijner ik het vond, ik voelde zelfs even een aangename gewaarwording in mijn schaamstreek. Moest ik dit zeggen? Hij vroeg er niet naar, dus zweeg ik. Na de aangename gewaarwording bekeek hij mijn tepels met een soort vergrootglas, hij duwde ze in alle mogelijke richtingen en keek dan aandachtig ze verkleuren al goed zij hij tegen zijn assistente? Schrijf op 7. Vervolgens bekeek hij mijn tepelhoven en duwde die naar omhoog naar mijn puntjes van mijn tepels. Mijn tepelhoven waren diep rood gekleurd en hadden geen grote rondingen een klein aantal melkopeningen zaten bijna in de wand. De dokter probeerde de tepelhoven nog wat roder te maken door ze hardhandig te wrijven. Hij wist te vertellen dat dit een mooi kotrast vormde met mijn bruine tepels. Na die handeling werden mijn polsen terug losgemaakt en werden terug foto’s genomen van mijn borsten halfzittend en met mijn handen in mijn nek. De assistente kon voordat ze aan het werk ging om foto’s te nemen niet laten om mijn borsten te strelen. De dokter zag het en moest even glimlachen ik liet haar begaan haar handen waren ook een streling voor mijn lichaam en ik voelde dat ze dat zeker nog gedaan had ze werd er zelf even opgewonden van die informatie kreeg ik door naar haar half onhullende borsten met erecte tepels die bijna uit haar BH vielen te kijken. Nadat mijn borsten voor de tweede maal gefotografeerd werden. Mocht ik van de tafel komen en werd mij gevraagd voor een rx-toestel te staan waar een paar rx-foto’s van mijn boven lichaam werden genomen. De vrouw kwam een paar maal mijn houding bijstellen en iedere keer kwam ze ongegeneerd aan mijn borsten. Ik had het gevoel dat ze meer wou van mij. Toen de dokter het lokaal verliet kwam ze voor mij staan en kuste me zelfs op de mond. Ik was even de kluts kwijt maar ze bleef tongen en dan beantwoorde ik haar zoen. Ik moet toegeven het was heerlijk, het was de eerste keer dat een vrouw mij zoende en het smaakte naar meer. Ze vroeg of ik het leuk vond, en ik zegde dat het mijn eerste keer was en zeker niet onaangenaam. Ze sprak lief en zei, we zullen elkaar nog wel zien ook ik wil meer dan kussen. Alvast proficiat met je mooie borsten, ook die zou ik willen liefkozen. En de daad bij het woord voegend streelde zeer subtiel mijn borsten en tepels die terug opveerden. Intussen was de dokter terug en verwijderde ze zich. De dokter zei: we gaan verder. Bij een positieve reactie en vraag om verder te gaan komt er een vervolg “