Inleiding
In beautyland heerst het gebruik van menselijk sperma om de huid jong te houden. Beautyexperts zeggen dat spermine, een krachtig antioxidant en een bestanddeel van sperma, de huid zacht en soepel houdt en zo rimpels bestrijdt. Het Noorse bedrijf ‘Bioforskning’ verwerkt dit natuurlijk geoogste bestanddeel (uit een reeks aan streng geselecteerde donoren) in hun laboratorium tot crèmes voor (gezicht)behandelingen. In exclusieve wellnesscentra kost zo’n gezichtsbehandeling met spermine ongeveer 180 euro, waarbij je na de zalving behandeld wordt met ultrasone golven en infrarood licht. Je gaat echter pas echt snel jonger lijken door de zalf van de Noorse fabrikant dagelijks te gebruiken. Dan claimen ze naast verjonging ook dat zelfs eerdere schadelijke gevolgen voor de huid, teruggedraaid worden. Vanwege de hoge kosten en prijs van de zalf bestaat hun wereldwijde clientèle enkel uit zeer rijke mannen en vrouwen, die bevoorraad worden door een nog exclusievere groep van spermadonoren.
Bij lange na niet voldoet het sperma van iedere man aan de vereiste kwaliteit. Gemiddeld ejaculeert een man 2 tot 6 milliliter sperma per orgasme. Dat volume wordt sterk beïnvloed door factoren zoals de tijd die is verstreken sinds de vorige zaadlozing, leeftijd en hoeveelheid stress.
Minder dan 2ml sperma wordt hypospermie genoemd, meer dan 6ml heet hyperspermie. De spermine wordt geëxtraheerd uit de zaadcellen van het sperma. Per milliliter sperma zijn dat er zo’n 20 tot 50 miljoen. De minimale eisen die Bioforskning aan hun donoren stelt zijn qua volume meer als 6ml per orgasme plus minimaal 4 orgasmes/donaties per week en qua kwaliteit minimaal 50 miljoen zaadcellen per milliliter sperma. Gemiddeld voldoet zo slechts 1 op de miljoen mannen aan deze eisen en die moeten dan ook nog eens ‘gevonden’ worden door Bioforskning. Vandaar dat het bedrijf qua vinden en contracteren van donoren, wereldwijd heel nauw samenwerkt met pornobedrijven, escortbureaus, urologen, seksuologen en vruchtbaarheidsklinieken/spermadonor centra. Ze betalen ruime leges aan diegene die een talentvolle donor aanlevert met daarna een vergoeding voor iedere donatie die ze van die donor krijgen. Ook de donor zelf krijgt een vergoeding per donatie, gebaseerd op de aangeleverde hoeveelheid en kwaliteit van sperma en heeft daarbij vrij toegang tot alle medische faciliteiten, tests en onderzoeken die ook maar iets te maken hebben met zijn sperma-gezondheid en productievermogen.
De vader van Janus is een internist en hun huisarts vermoeden al sinds zijn jaarlijkse medische tests dat Janus naast ontzaglijke genitaliën groei ook hyperseksueel is. Een sterk oversekste jongen (zgn. ‘satyr’) met ver bovengemiddelde spermaproductie (‘spermine’) en ultrakorte refractaire herstelperiode tussen twee orgasmes. De nieuwe, jaarlijkse medische check bevestigd alles; Janus ejaculeert standaard meer als 6ml per keer. Dat betekent een hyperspermie van minder dan 3% bij alle mannen. Ook is zijn recuperatietijd wel viermaal zo snel als normaal, wat bij minder als 1% van aal mannen voorkomt. Ofwel, hij heeft slechts een paar seconden nodig tussen orgasmes, i.p.v. de gangbare 20 minuten tot 3 uur! Gebaseerd op deze nieuwe gegevens stuurt zijn vader hem naar een collega van ‘zijn’ ziekenhuis, het UMC in Utrecht. Die is zo onder de indruk van het dossier dat hij er meteen denk een kandidaat gevonden te hebben voor een donorschap bij Bioforskning. Hij gooit het op een deal met Janus’s Pa en de huisarts en gedrieën besluiten ze hem volgens hun strenge toergangs eisen te laten testen. De huisarts geeft dit aan bij Janus met het verhaal dat het goed is als hij onder hun hoede komt gezien de ultramoderne geneeskundige faciliteiten die Bioforskning gratis ter beschikking stelt. Hij rept geen woord over de verdiensten.
Bioforskning keuring;
Ik herinner me die dag als de dag van gisteren. Via email te lezen gekregen dat een keuring is voorbereid op de faciliteit in Utrecht. Ik heb begrepen dat ondanks dat ze een tekort hebben aan donoren, zo toch strenge criteria hebben voor acceptatie. Het afwijzingspercentage is hoog maar iedere donor kan honderden donaties kan doen. Daarom moeten zeker zijn van een goede gezondheid en psyché plus uiteraard, kwaliteit en hoeveelheid te leveren sperma. Mijn ouders zullen trots op me zijn als ik geaccepteerd word. Ik mag met Pa meerijden naar het ziekenhuis en meld me keurig op tijd, 8u30 aan bij het fertiliteitslaboratorium. Het voelt wel heel geil aan want ik besef nu pas echt dat ik hier kom om gemolken te worden. ‘Naam alstublieft.’ Zegt de dame achter de toonbank. ‘Euh Janus’ stotterde ik bijna fluisterend, terwijl er toch echt nog niemand anders in de receptie is. ‘Wat zeg je jongeman’, klinkt het. Ik herhaal mijn naam harder, zij glimlacht. ‘Welkom Janus’ mooi op tijd, terwijl ze op een knop drukt. Uit een van de vele deuren komt een dokter in witte jas. ‘Dag Janus’ groet hij, ‘ik heb al veel over je gehoord en gelezen, je vader is hier tenslotte een zeer gerespecteerd arts’. Ik volg hem terwijl een kamer in. ‘Eens kijken. OK, geboortedatum 3 december enz. OK. Nou, trek maar al je kleren uit, dan kan ik je vitale functies checken om je daarna samen met andere collega te onderzoeken. Als ik als laatste mijn broek uittrek komt er een sissend geluid uit zijn mond. Hij beseft het zelf niet, excuseert zich als ik hem aankijk. ‘Sorry Janus, maar-maar tja…, ik zie veel mannen maar wat jij daar tussen je benen ronddraagt is inderdaad groots. Wow’. Hij controleert vervolgens allemaal normale dingen, bloeddruk, hartsnelheid, reflexen, gewicht, lengte en er wordt een bloedmonster afgenomen. Dan wijst hij me naar weer een andere deur, naar een andere onderzoekskamer.
Het is net als de vorige een grote, witte ruimte met in een hoek zo’n soort van tandartsstoel. Maar dan wel een met beugels aan de zijkanten. ‘Ga er maar in zitten’, gaat de arts verder. Ik ga op het bruine leer zitten als ook een tweede arts binnenkomt. ‘Dag Janus, leuk je eindelijke eens te zien jongeman’, groet hij vriendelijk. Ik vraag me af wat ze allemaal al over me weten, maar hij gaat door. ‘O hemeltje collega’, klinkt het bewonderend als hij tegelijkertijd met zo’n plastic handschoen mijn lul pakt en optilt, ‘daar is geen centimeter over gelogen!’. ‘Nee’, gaat de ander verder, ’en dat is meestal wel anders’. Beide lachen. ‘Nou Janus, je slappe is in ieder geval al net zo groot als de gemiddelde stijve’, gaat hij verder, ‘enne zo-te zien, die ballen van je zijn ook van de buitencategorie!’. ‘Ja’, vult de ander aan, ‘zeker anderhalf keer zo groot als van een gemiddelde volwassen man, had ik al gezien.’ ‘Nou joch’, gaat hij vriendelijk verder terwijl hij zo’n glanzend roestvrijstalen stijgbeugel bijdraait, ‘til je maar voet hier maar in’. Ik doe wat verteld wordt en hij doet hetzelfde met mijn andere voet. Ik voel me eigenlijk best wel ongemakkelijk om daar zo zitten met best wel wijd gespreide benen. ‘Ontspan maar jongen, dan controleer ik je prostaat’. En terwijl de andere arts toekijkt schuift hij zijn met glijmiddel ingewreven middelvinger in mijn kont. Zonder aarzelen, professioneel en best wel snel. Als hij er helemaal in zit, ik voel zijn hand stevig tegen mijn balzak drukken, kromt hij hem en meteen krijg ik zoals altijd het gevoel dat ik moet plassen terwijl ik ook meteen een erectie krijg. O’s en A’s klinken terwijl hij zijn vinger er gekromd in- en uitschuift, er al snel een tweede en een derde bij propt. Het voelt raar en supergeil, ik hijg van spanning en pure geilheid. Ben ik al 10 minuten binnen?
‘Collega, ga maar verder…, ik geloof dat hij er is’. Ik kijk omlaag en inderdaad, mijn pik staat volkomen recht overeind, perst de blootgelegde eikel hard boven mijn navel tegen mijn strakke buik die op een neer gaat in het tempo waarmee mijn prostaat gestimuleerd wordt. De andere arts buigt en zegt op een kalme, niet-opgewonden toon, ‘Dit voelt misschien wel opdringerig Janus, maar ik moet grootte, vorm, structuur en medische staat van je penis in volle erectie controleren’. De gehandschoende hand grijpt mijn schacht en begint langzaam op en neer te bewegen. O-shit wat geil! Bijna direct daarop meet hij met een klein textiel lintje zowel de lengte als de omtrek van mijn schacht, mijn eikel en mijn ballen, die hij een voor een helemaal door mijn zak rolt. ‘OK’ zegt de vingerende arts plots en trekt zijn vingers uit me, terwijl de andere me helemaal loslaat. ‘Bedankt Janus’, klinkt het terwijl hij wegloopt. De andere arts trekt zijn handschoenen uit en loopt naar de kast. Ik zit daar als verdooft, zie dat hij terugkomt met een soort van plastic koker met allerlei kleurige knopje en lampjes erop.
‘Voor de volgende check gebruiken we een extractor Janus, dat doen we niet met de hand’. Nu zie ik langs de koker ook drie banden hangen. Die slaat hij een voor een om ieder bovenbeen en de derde achter mijn onderrug, dan alle drie weer terug naar de koker die hij boven me vasthoudt. ‘Ga er maar eens voor zitten joch, dan zal ik het zorgvuldig plaatsen. We willen geen pijn’, gaat hij verder en dan valt bij mij het muntje. Hij schuift de koker voorzichtig over mijn stijve pik en duwt hem stevig tegen mijn balzak aan die zo geen kant meer op kan. Kroop het ding net nog omhoog, nu wordt hij ferm omlaag geperst, mijn volle ballen pikant afgetekend in de onbehaarde, vlezige zak. Hij trekt de spanbanden erg stevig aan, het ding zit vast op me. Dan klikt hij ook om iedere enkel een soort van beugel, staat op en trekt van achter me een brede stoffen band om mijn maag, net onder mijn borstkas stevig aan. ‘Handen’, zegt hij terwijl hij mijn beide handen aan elkaar in een soort van boei (ik kan het niet zien) achter mijn hoofd, in mijn nek vastklikt aan de stoel.
Dan komt ook de andere collega terug, die twee bureaustoelen pakt en naar de onderzoekstafel toe gericht, naar voor duwt. ‘OK collega’, grinnikt hij, ‘eens kijken wat we in de kuip hebben’. Ze gaan naast elkaar, voor me zitten. ‘Wat is zijn maat?’ gaat de ander verder. Vanuit zijn notitieboekje opkijkend antwoord de arts, ’18,5 lang, 6,2 dik en het dikste, zijn eikel heeft 19,5 omtrek’. Meteen erop hoor ik een flauw zoemend geluid en wordt mijn hele pik omvat. Dan gestreeld en dan afgetrokken. Hoe-dan? Een deel schuift op en neer over de hele lengte van mijn schacht, terwijl het bovenste deel mijn eikel masseert, knijpt en opwrijft. Sneller, langzamer en over de hele lengte en tevens ook vibrerend. Dan klinkt een zuigend geluid en shit, zo-geil. Ik word afgezogen! Een ongelooflijke sensatie die ik niet kan tegenhouden. In no-time kom ik spuitend klaar. Trillend en happend naar adem kom ik weer terug op aarde terwijl de twee artsen me lachend aankijken. ‘Goed gedaan jochie’, grijnst de ene, waarna de andere aanvult, ’Zekers, we zetten de procedure door. Het zal niet langer als vier uur duren’. Enkel in mijn hoofd gil ik vier uur! Zijn jullie gek geworden?! Maar de extractor begint opnieuw. Ik schok met mijn heupen, wil het ding van mijn bekken schudden maar dat gaat niet, sterker nog, mijn geilheid neemt toe als ik zo neukend meebeweeg. ‘Geef je maar over Janus’, klinkt het welgemeend, ‘geniet ervan want dit was pas de eerste keer’. We hebben veel meer van de nodig, heel veel meer en zo te zien want je ballen zitten nog goed vol’.
Dan klinkt er een vrouwelijke computerstem. ‘Identificatie bevestigd…, 1e monster…, hoeveelheid 8,7 milliliter…, spermatelling 565 miljoen…, score 65 miljoen per milliliter…, mobiliteit is uitmuntend…, vruchtbaarheid voortreffelijk…, donor voorlopig geaccepteerd’.
O-shit! Wat doen ze met me?
De artsen glimlachen bij het behalen van dit resultaat. Alle vermoedens zijn uitgekomen. Als ze de angst op mijn gezicht zien reageren ze bezorg. ‘Geen zorgen hoor mannetje, dit is al zo vaak gedaan dat alle bugs en fouten zijn opgelost. Er zijn meer dan 100 eenheden specimen zoals jij in gebruik bij Bioforskning. Je bent in goede handen’. Zijn collega knikt vriendelijk ter bevestiging terwijl de extractor doorgaat. Mijn pik voelt, aangespoord door mijn ontvankelijke eikel, weer helemaal opgezwollen en mijn ballen lekken onophoudelijk. ‘Maak je geen zorgen jochie, de afdichting rond de wortel en het vacuüm van de extractor zuigt al het sperma op wat je produceert…, niets gaat verloren’, klinkt het als ik mijn ogen sluit en me overgeef. De oogstmachine bewerkt me perfect, lijkt steeds beter te worden en ‘aan te voelen’ hoe mijn sperma het beste te extraheren. Om de zoveel tijd voel ik dat handen mijn ballen stuk voor stuk beetpakken, licht knijpen en wegen alsof het fruit bij de groenteman is. Maar verder worden ze met rust gelaten. Keer op keer geeft de computerstem aan dat ook mijn 2e, 3e en 4e donaties uitstekend zijn, ik voorlopig als donor geaccepteerd ben. Hoezo ‘voorlopig’ denk ik als ik plots wat in mijn kont voel drukken. O-jaaaaa. Zeker! Geen vinger(s) deze keer maar iets veel dikker, trillend en schuddend. Een elektronische P-spot vibrator, die samenwerkt met de extractor. ‘Zo Janus…, die zit je comfortabel zo te voelen’. Hoor ik en begrijp me goed, ze zijn beleefd en aardig, maar het is natuurlijk wel allemaal gericht op het zo effectief en efficiënt mogelijk kolven van mijn sperma. En dat doen ze. En hoe. De vibrator is als een turbo die me nog sneller naar nog meer en nog heftigere orgasmes leidt. Ook donatie 5, 6 en 7 worden goedgekeurd, net als 8 en 9. Tijdens mijn 10e orgasme wordt alles zwart.
Heel ver weg, heel vaag hoor ik ‘wakker, wakker?’. Ik doe mijn ogen open. Ik zit nog steeds op de stoel, nu zonder de extractor en vibrator plus zijn mijn armen en benen los, ook de beugels, boeien en spanbanden zijn weg. ‘Dag Janus’, klinkt de arts weer. ‘Je hebt het uitmuntend gedaan jongen! Je Pa zal trots op je zijn.., je kandidaat donorschap is voorgelegd bij Bioforskning ’s hoofdkantoor in Oslo want alle 13 extracties waren uitstekend., 13-ja’, herhaald hij als hij mijn verbazing ziet. ‘Het goede nieuws is dat je nu tot rust mag komen, je vader haalt je pas om 17u00 op, dus je kunt nog 4 uur rondhangen in de wellness ruimte van dit laboratorium. Wat eten en drinken en vooral, uitrusten. Het ander goede nieuws is dat de extractor inmiddels perfect op jou persoonlijke, seksuele aandrang geijkt en gekalibreerd is geworden. Via de opgeslagen gegevens zal het melken de volgende keer makkelijker zijn omdat nu je triggerpunten en spierrekkingen herkend worden…, je krijgt zo een perfect, meervoudige melkregime om je sperma perfect te kolven…, dus…, goed gedaan, zeg ik dan…, jochie’. En weg was hij. Hij liet de deur open, een teken?
Ik sta voorzichtig op, duizelig geworden van de afgelopen 4 (?) uur en sukkel naar de open deur. Kom zo op een andere gang met bordjes. Wellness rechtsaf. Even later ruik ik de baden, sauna. Eucalyptus, menthol en munt. Ik ben niet de enige in de ruimtes. Meerdere mannen lopen er (zonder uitzondering allemaal volkomen naakt) rond. Ik snack, drink en rust uit op de grote, luxe ligbedden. Zwem wel wat want maar ik heb het niet zo op sauna’s. Wat me wel opvalt is hoe klein mijn balzak is, vergeleken met anders. Het is eigenlijk ook meer losse, gefrommelde huidbobbel. Lang niet zo strak als anders. Tja, denk ik, het moet immers ook ergens vandaag komen. Toch?
(*** Uiteraard uit privacy alle namen vervangen, behalve die van mij ***)