Lekker klaarkomen in de trein

Donderdag, begin van de avond. Fee heeft een heerlijke werkdag gehad, maar is nu blij dat het erop zit. Ze wil naar huis, naar het platteland, waar ze thuis is. Weg uit de stad, waar ze weliswaar graag komt om haar werk te doen, maar die haar verder te druk is. Ze is geen stadsmens, nooit geweest ook. Zo snel ze kon, heeft ze zich op het platteland gevestigd. Daar komt ze tot rust, daar heeft ze de ruimte die ze nodig heeft. Daar kan ze hélemaal zichzelf zijn: een jonge passievolle vrouw, die middenin het leven staat. Warm, open, gevoelig. Zelfbewust. Vol energie, soms misschien zelfs iets té veel. Daarom houdt ze zo van het platteland. Niet zo veel prikkels. En nu zit ze in de trein die klaarstaat om haar naar huis te brengen. Een reis van anderhalf uur, ideaal om even tot zichzelf te komen. Ze kijkt even snel op haar telefoon geen berichten. Jammer. Ook niks van Jack dus. Heel stiekem had ze de hoop m misschien nog even tegen te komen. Ze weet dat hij regelmatig op dit station is; ook hij heeft klanten in deze stad. Maar ze weet ook dat hij vandaag andere plannen had. Andere keer dan maar. Wel jammer. Ze had m graag even tegen zich aangedrukt, en even speels in z’n kruis gegrepen. Ze had graag even zacht en intens met m gekust, als belofte voor een volgende langere ontmoeting. Ze had graag even haar onderlichaam tegen m aangeduwd, om zijn harde mannelijkheid te voelen. Dan kon ze weer even wegdromen over hoe geweldig hij haar kan vullen, en hoe perfect ze in elkaar passen. Fee zucht even, en herpakt zich dan. Het zit er nu niet in, en het heeft geen zin om er te lang bij stil te staan. Het vertrouwde fluitje klinkt, en de intercity zet zich langzaam in beweging. Op weg naar huis. Fee aarzelt even; zal ze nog wat gaan doen? Ze heeft nog wat handwerk in haar tas zitten. Hé, haar telefoon piept. Zacht klinkt het geluid van Van Morrison’s Have I told you lately uit haar tas. Geintje van Jack, toen ze sloddervos die ze is haar telefoon weer eens had laten slingeren. Bij ieder berichtje van hem hoort ze nu Have I told you lately (that I love you) . Mafkees. Ze weten allebei donders goed dat er geen sprake is van liefde. Wat dan wel? Aantrekkingskracht. Chemie, zéker ook op seksueel vlak. Maar ze kunnen urenlang bomen over van alles en nog wat. Fee pakt haar telefoon. Hij is het, inderdaad. Met gloeiende wangen leest ze wat hij schrijft. Hoe krijgt hij het toch altijd voor elkaar om haar zo geil te maken met een paar simpele woorden. Hij schrijft over hun laatste ontmoeting. Over hoe hij haar eerst naar een orgastisch hoogtepunt likte, en ze daarna de meest intieme seks hadden. Zij half op haar rug liggend, met haar onderlichaam gedraaid, en hij van opzij in haar glijdend, heen en weer bewegend. Eerst heel zacht en intiem, later sneller, tot ze allebei heftig klaarkwamen. Fee zucht van opwinding. Hij weet haar wel weer op te hitsen. Haar hele lijf tintelt en ze voelt een rilling door haar onderbuik gaan. Wat een zalig gevoel; hmmm, wat is ze geil. Fee sluit haar ogen. Ze doet niks meer vandaag, ze gaat lekker wegdromen. Haar gedachten gaan automatisch naar Jack. Allebei zijn ze niet alleen gek op seks, maar beiden durven ze zich ook volledig aan de ander over te geven. Ongeremd losgaan, de ander optimaal laten genieten, elkaar even naar een andere werkelijkheid brengen. En wat het extra spannend maakt, zijn de verschillen die er toch ook zijn. Jack is een stuk ouder dan zij, maar veel minder ervaren. Hij heeft wel drie lange relaties gehad, maar had nooit de mazzel een experimentele partner te treffen. Jack heeft naar eigen zeggen hooguit vier verschillende standjes gedaan, terwijl Fee er hooguit vier n?¡et heeft gedaan. En sinds ze heeft ervaren dat ze samen echt héél goed kunnen neuken, heeft ze in gedachten alle standjes die ze kent al ontelbare keren met hem geoefend. Voor Jack is dat een droom: hij voelt zich bij haar als een klein jongetje in een taartjeswinkel. Hij mag steeds het lekkerste taartje uitkiezen én er zelf de room inspuiten. Wat voor Fee héérlijk is, is dat hij haar vol overgave bemint, haar lichaam perfect aanvoelt, en haar kan laten klaarkomen als nooit tevoren. Bij hem voelt ze zich op en top vrouw. Pfff, wat is ze geil. Ze zou nu zo graag lekker willen klaarkomen, zichzelf even helemaal willen verliezen. Snel kijkt ze rond. Zal ze? Het is rustig in de trein. Schuin tegenover haar is een meisje met haar telefoon in de weer, en aan de andere kant van het gangpad leest een oudere man zo’n gratis treinkrantje. Fee kan en wil zich niet beheersen, het verlangen is te groot. Ze neemt haar tas op schoot, zodat niemand kan zien wat daaronder gebeurt. En terwijl ze met haar ene hand haar tas omklemt, verdwijnt haar rechterhand snel onder haar kleding. Ze moet een kreuntje onderdrukken als ze een vinger door haar spleetje haalt en voelt dat ze kletsnat is. Haar vinger druipt van het vocht. Handig zoekt ze haar clitje, en ze voelt haar hele lichaam tintelen als ze het heerlijke knopje zachtjes aanraakt. Ze houdt ervan om zichzelf heel teder te strelen, en dat doet ze dan ook, terwijl ze zich inbeeldt hoe Jack en zij zich in elkaar verliezen. Ze houden allebei van intieme seks, en bij de gedachte dat zijn heerlijke pik haar warme kutje helemaal vult, zucht ze even. Snel opent ze haar ogen: heeft iemand iets gemerkt? Blijkbaar niet: de oude man is verdiept in zijn krant, en het meisje zit nog altijd met haar mobiele doosje te spelen. Fee speelt liever met haar eigen doosje, en terwijl ze haar ogen weer sluit, aait ze nog altijd over haar clitje. Ze zou nu het liefst ook haar borsten willen strelen, waarop ze zo ontzettend gevoelig is. Al strelend denkt ze aan hun allereerste ontmoeting, toen ze elkaar na een langdurig voorspel eindeloos beminden. Ze zucht weer als ze zich herinnert hoe Jack haar achterlangs neukte, en alle remmen losgingen. Fee voelt haar orgasme opkomen, en als ze zich inbeeldt dat Jack haar vol overgave likt, en dat het zijn tong is die ze nu zo zachtjes over haar clitje voelt gaan, komt ze heftig klaar. Ze voelt het orgasme met orkaankracht door haar lichaam denderen, en ze probeert haar schokkende lichaam onder controle te houden. Langzaam komt ze bij, en als haar lichaam is uitgeraasd, opent ze haar ogen. De oude man leest; het meisje geeft haar een snelle knipoog. De trein komt met een kleine schok tot stilstand. Eindbestemming bereikt. Morgen zit Fee weer drie uur in de trein. Ze kijkt er nu al naar uit — Ik heb dit verhaal geschreven voor een lezeres. Dit verhaal heb ik voor haar geschreven toen ze op een avond met de trein moest, met de boodschap dat ze het pas in de trein mocht lezen. Ze heeft me na afloop laten weten dat alleen de knipoog niet echt gebeurde, de rest wel…”