Hou toch op, Marianne! Terwijl ze me die woorden toesnauwde, draaide Suzanne zich weg van de spiegel en keek mij doordringend aan. Ik zie er helemaal niet goed uit. Mijn borsten zijn hun vorm en stevigheid kwijt. Mijn billen zijn net paardenbillen en dan zwijg ik hier nog van! Demonstratief legde ze haar handen op haar ruim acht maanden zwangere buik, waarna ze zich terug naar de spiegel draaide. Stop alsjeblieft met die complimentjes van je. Ik lijk wel een dikke, vette koe. Daar was ik het helemaal niet mee eens. Suzanne mocht dan de eerste zwangere vrouw zijn die ik in haar ondergoed zag, dan nog vond ik dat ze er geweldig uitzag. God, wat hield ik van haar en van haar zwangere buik. Een speels bedoeld complimentje ontsnapte me dan ook zonder nadenken. Maar wel een koe met een heel lekker kontje, Suzanne. Nu is het genoeg! blafte ze me toe, mijn kamer uit jij! Ik wilde alleen maar zeggen Eruit! Onderweg naar de keuken realiseerde ik me wel dat mijn laatste woorden niet echt een pareltje van subtiliteit waren, maar dan nog voelde ik me verongelijkt. Al vier dagen en evenveel nachten was ik bij Suzanne in huis om haar bij te staan, maar tot dan toe had ze op geen enkel moment laten blijken dat ze mijn hulp waardeerde. Continue had ik het gevoel dat ze me op een afstand hield. Eigenlijk herkende ik de vrouw waar ik al drie jaar in stilte verliefd op was nergens in terug. Had ik er wel goed aan gedaan om spoorslags naar haar toe te gaan toen mijn moeder me op de eerste dag van de vakantie vertelde hoe het met Suzanne gesteld was? De schuld bij mijn moeder leggen kon ik alvast niet doen. Ze had me uitdrukkelijk gewaarschuwd voor de nukken en grillen van een in de steek gelaten zwangere vrouw. Het was pas toen ik moeder met een blos van oor tot oor opbiechtte dat ik al jaren verliefd was op Suzanne, dat ze er mee instemde dat ik zou gaan. Ik heb het altijd al geweten dat jij anders was, Marianne, reageerde ze onverwacht begripvol. Een moeder voelt zoiets aan, mijn kind. Ik wil je gelukkig zien en als jij denkt dat bij Suzanne te zullen vinden, dan wil ik dat niet in de weg staan. Ik hoop alleen dat je weet waar je aan begint. Moeders woorden schoten me door het hoofd terwijl ik bezig was met koffie zetten en de tafel stond te dekken voor het ontbijt. Nee, ik had niet geweten waar ik aan begon. Toegegeven, Suzanne was door haar vriend in de steek gelaten toen ze twee maanden zwanger was. Uiteraard was het erg pijnlijk om net dan gedumpt te worden voor een rijkeluiskindje met meer borsten dan hersenen. Daarbovenop had ze vorige week van de dokter ook nog eens te horen gekregen dat ze absolute rust in acht moest nemen, anders zou haar kindje met zekerheid als prematuurtje geboren worden. Maar dan nog Het waren hoe dan ook dingen waar ik geen schuld aan had. Ik was gekomen om haar te helpen, maar dat pakte heel anders uit dan ik het me had voorgesteld. Veel vaker dan lief voelde ik me als haar schietschijf op wie ze haar in frustratie gedrenkte pijlen richtte. Tegelijkertijd stond ze me geen enkel moment toe waarin ik mijn gevoelens voor haar kon laten blijken en dat was misschien voor mij nog het meest pijnlijk. Vechtend tegen de opkomende tranen vroeg ik me af hoelang ik dit nog volhield als zij zo door bleef gaan. Het spijt me van daarnet, zei Suzanne toen ze de keuken binnenkwam. Het was niet mijn bedoeling om Spijt hoeft niet, onderbrak ik haar, in weerwil van mijn eigen gedachtegang. Jouw vriend die je liet stikken, de complicaties met de zwangerschap, afhankelijk zijn van een ander Ik begrijp het wel dat jij een beetje op de rand zit. En toch geeft mij dat niet het recht om mijn problemen op jouw af te reageren, Marianne. Ik weet dat jij het allemaal zo goed bedoelt en dat je wellicht zoveel meer van mij verwacht, maar sinds Ben me verliet sluit ik me af voor alles wat naar liefde en romantiek nijgt. Op dat gebied ben ik momenteel behoorlijk gefrustreerd, als je begrijpt wat ik bedoel. Je bent me geen uitleg verschuldigd, zei ik, zeker niet als het om zoiets persoonlijks gaat. Alsjeblieft zeg Suzanne pakte mijn hand vast en stuurde me een flauwe glimlach toe. Ooit waren wij zo close met elkaar, zodat er niets is wat ik niet met je zou durven delen. Haar woorden waren een balsem voor mijn getergde hart. Tegelijk haalde ze daarmee de spanning tussen ons weg, waardoor ik haar vanzelf een glimlach terugstuurde. Wat zou jij ervan denken als ik je haren eens zou borstelen? vroeg ik. Dat zou ik geweldig vinden. Snel haalde ik in de badkamer een borstel, een kam en wat haarspelden. Ik vroeg haar om plaats te nemen op de bank, waarna ik achter haar klom en bovenop de leuning ging zitten. Mijn benen zaten links en rechts van haar. Mijn knieën raakten haar schouders en haar hoofd was slechts een paar centimeters verwijderd van mijn schoot. Suzanne’s lange, blonde haren waren samengebonden in een paardenstaart, dus maakte ik die los. Met mijn vingers ontrafelde ik eerst de grootste klitten en toen mijn nagels daarbij haar hoofdhuid raakten, voelde ik haar lichtjes rillen. Doet het pijn, vroeg ik. Nee jo, het voelt juist goed. Wetende dat zij het aangenaam vond, nam ik alle tijd om de borstel met grote, langzame halen door haar haren te halen. Met die manier van handelen wilde ik haar tegelijk ook iets duidelijk maken. Iet wat een diepere betekenis had en werd ingegeven door mijn tedere gevoelens voor haar. Op het moment dat ik mijn been verschoof, wreef het langs haar arm en in een reflex gleden haar vingers even over mijn onderbeen. Wat heb jij toch gladde benen, zei ze zacht. Naturel, reageerde ik glimlachend. Ik heb ze nog nooit hoeven scheren. Om jaloers op te zijn, Marianne. De haargroei op de mijne is de laatste tijd te gek voor woorden. Hou op, Suzanne. Je hebt mooie benen. Echt wel, zeg. Ze glimlachte om mijn woorden en plots leek het alsof ik bij elke haal van de borstel de spanning die er de afgelopen dagen tussen ons hing een beetje meer weg borstelde. Ergens moet Suzanne dat ook zo hebben aangevoeld. Ze herstelde zich bijzonder snel van een felle pijnscheut in haar onderrug, om zich vervolgens weer over te geven aan het plezier van ons eerste intieme moment sinds ik bij haar in huis kwam. Heb jij het ook zo warm? vroeg ze vele minuten later. Onder die duster rolt het zweet gewoon over mijn huid. Pfff en dan is het nog niet eens middag. Zal ik de airco inschakelen, bood ik aan. Nee, laat maar. Dat oude ding is waardeloos. Wat zou je ervan denken om af te koelen in een fris bad? Hmm, dat klinkt best goed. Oke, zei ik en klom achter haar rug vandaan. Eet jij eerst maar een boterhammetje, dan maak ik ondertussen een lekker bad voor je klaar. Ik hielp haar opstaan en nadat ik een kop koffie voor haar had ingeschonken, liep ik de kamer uit. Een lekker schuimbadje? vroeg ik nog over mijn schouder. Nee, geen bubbels riep ze me na. In de linnenkast staat een fles badolie. Daarvan mag je een flinke scheut aan het water toevoegen. Komt in orde, riep ik terug vanuit de gang. Tegen de tijd dat Suzanne de badkamer binnenkwam, was het bad gevuld met lauw water. Net voldoende warm om tegelijk toch ook verfrissend te zijn. Ook de handdoeken lagen klaar, dus kon ik vertrekken. Laat het me weten als je iets nodig hebt, zei ik nog. Marianne..? klonk het op het moment dat ik de deur achter me wilde sluiten. Ik denk dat ik wel wat hulp kan gebruiken. De dokter zei dat ik in mijn toestand zeker geen val mag riskeren en een uitschuiver is zo gebeurd. Dat ik daar zelf niet op gekomen ben, reageerde ik prompt. Ik keerde op mijn stappen terug en Suzanne ontdeed zich van haar duster en ondergoed. Na drie jaar zag ik Suzanne voor het eerst weer eens helemaal naakt en ik kon het niet helpen dat mijn ogen zowat uit hun kassen rolden bij het zien van haar grote, donkere tepels. Die waren echt wel bijna twee keer zo groot geworden tijdens de zwangerschap. Op het moment dat ze in het bad wilde stappen, gaf ik haar een hand. Toen ze even wankelde, legde ik mijn arm spontaan rond haar heupen. Ze leunde op me terwijl ze zich in het water liet zakken en weldra lag ze comfortabel uitgestrekt achterover. Jeetje, Marianne, dit doet deugd. Wat een goed idee, zeg. Bedankt. Geniet er maar van, zei ik, met mijn ogen gefixeerd op haar naaktheid. Ik laat je nu maar. Zou je het erg vinden om te blijven? Stel dat ik toch eens hulp nodig heb Ergens hoopte ik al dat ze dat zou vragen, maar omdat ik niet overdreven happig wou lijken, zei ik haar dat ik eerst iets wilde eten, maar dat ik daarna zeker terug zou komen. Toen ik terug in de badkamer kwam, lag Suzanne nog steeds te genieten van haar verfrissend bad. Ik deed het deksel van het toilet omlaag en ging zitten. We babbelden over van alles en nog wat en de hele tijd probeerde ik om haar niet al te nadrukkelijk aan te gapen. Zonder schuim in het bad was het water zo helder dat ik haar hele lichaam gewoon kon zien. Of ik het nu wilde of niet, ik kreeg het spontaan warm. Haar blanke huid, het lange lichtblonde haar uitwaaierend over het water, de gezwollen borsten en tepels Haar zwangere buik, het vel strak getrokken met daaronder een lichtblond driehoekje Haar lange benen en haar mooie voeten waarvan er ?®?®n op de rand van het bad lag. Ik had meteen mijn lippen om haar grote teen willen sluiten en er zachtjes op willen zuigen, om daarna het gele eelt van haar hiel te likken en daarna de bal te verkennen met mijn tong. Ik durfde echter niet nog niet. Het is toch verbazingwekkend wat het dragen van een kind met je doet, merkte ze terloops op. Mijn borsten blijven maar groeien. Ik bedoel kijk eens naar mijn tepels, Marianne. Geef toe, dat lijkt toch nergens op. Suzanne, je hebt er geen idee van hoe mooi jij eruit ziet. Ze had me gevraagd om te kijken en gelijk was mijn volle aandacht weer op haar figuur gericht. Je bent zo het woord ÔÇÿsexy’ kon ik nog net op tijd inslikken. Dat leek me in de huidige situatie niet zo gepast. Zo vrouwelijk, gewoon heel erg mooi. Bedankt Ik geloof er niets van, maar het is wel leuk om dat te horen. Ik lieg niet, Suzanne. Ik weet wel zeker dat Ben er net zo over zou denken als hij je nu zou zien. Haar gezicht betrok en gelijk drong het tot me door dat ik een flater van jewelste had begaan. Sorry, zei ik snel. Hoe stom van me, het spijt me. Ach, zei ze na een kort moment van pijnlijke stilte. Eens moest zijn naam toch een keer vallen, zit daar dus maar niet over in. Maar wat je zegt klopt niet. Vanaf dat ik hem vertelde dat ik zwanger was, heeft hij me met geen vinger meer aangeraakt. Daar kon ik toen nog wel mee leven, maar weet je wat ik momenteel zoveel erger vind? Euh nee. De laatste 3 maanden kan ik niet eens meer voor mezelf zorgen. Sprakeloos keek ik haar aan, maar zodra ze verder sprak, hoefde ik me niet langer af te vragen of ik haar wel goed begreep. Ik probeerde het wel een paar keren, maar door die bolling kan ik er niet bijkomen zonder dat ik een onaangename druk in mijn buik voel. Als ik dan toch doorzet gaat mijn maag in een soort kramp waar ik bang van word. Arme jij, zei ik oprecht meelevend. dus heb jij al drie maanden geen orgasme meer gehad? Nee, glimlachte ze zuur. Dit kindje is nog niet eens geboren en toch weet het mijn seksleven al aardig te verprutsen. Ik proestte het uit en gelijk lachte Suzanne met me mee, waarna we het onderwerp maar lieten rusten. We praatten nog een tijdje over dagdagelijkse dingen, net zo lang tot Suzannes vingers en tenen er zo gerimpeld uitzagen als de schil van een gedroogde pruim. Ik hielp haar uit bad en ze genoot zichtbaar van de manier waarop ik haar met de handdoek droog wreef. Het deed me besluiten om voor die taak dus maar wat meer tijd uit te trekken dan strikt noodzakelijk was. Ik knielde neer, droogde haar heupen en haar verbazend strak gebleven kontje. Daarna wreef ik de handdoek over haar billen. Eerst de achterkant en daarna de voorkant, om uiteindelijk uit te komen bij haar schaamhaar. Enigszins schuchter depte ik haar blonde bosje, maar toen Suzanne daarop giechelend reageerde, vroeg ik me af wie van ons twee hieraan het meeste plezier beleefde. Zodra ik haar in een kamerjas had geholpen, maakte ik van de gelegenheid gebruik om snel een kusje op haar wang te drukken. Suzanne accepteerde het met iets wat op een glimlach leek, maar dan ging ze naar haar kamer om wat te rusten. Zelf nam ik alle tijd om de badkamer op te ruimen. Toen ik daarmee klaar was, liep ik toch maar even langs haar kamer, waar Suzanne in haar kamerjas boven op het bed lag. Voel je jezelf nu wat beter? vroeg ik. Veel beter, Marianne. Dankjewel, maar zou je nog iets voor me willen doen? Natuurlijk. Wil je de pot vitamine-E cr?¿me uit de bovenste lade even voor me pakken? Ze wees naar de commodekast en terwijl ik daar naartoe liep, vroeg ik waar die cr?¿me voor diende. De bedoeling daarvan is het voorkomen van zwangerschapsrimpels. Ik wil mij carri?¿re van badpakkenmodel uiteraard wel weer kunnen opnemen als ik bevallen ben. Allebei schaterden we het uit, terwijl ik met de cr?¿me tot bij het bed kwam. Plots kreeg ik een ideetje, waardoor ik de pot niet meteen in haar uitgestoken hand legde. Als je wilt kan ik het wel voor je doen, Suzanne. Voel je niet verplicht, wierp ze zachtjes tegen. Ik vind het helemaal niet erg hoor. Ga jij maar lekker ontspannen liggen en laat mij voor je zorgen. Hmm Klinkt goed, zei ze, waarna ze zich behaaglijk op het bed uitstrekte. Ik knielde naast haar en schroefde het deksel van de pot. Ze maakte haar duster slechts gedeeltelijk los, zodat niet eens haar hele buik bloot was. Toe nou, Suzanne, zei ik met gespeelde verontwaardiging. Open met die handel. Ik wil je duster niet vol vlekken helpen hoor. Na die aansporing plooide ze haar kamerjas toch maar helemaal open en vanaf dan lagen haar borsten, haar bolle buik en haar schoot helemaal in mijn gezichtsveld. Met mijn vingers schepte ik wat cr?¿me uit de pot en terwijl ik die in kleine cirkels over haar buik begon uit te smeren, vroeg ik haar of het prettig aanvoelde. Ze knikte en dus liet al snel geen plekje van haar zwangere buik onaangeroerd. Met gesloten ogen liet Suzanne begaan en dat maakte me een beetje stouter. Opnieuw diepte ik wat cr?¿me op uit de pot om vanaf dan resoluut de onderkant van haar buik onder handen te nemen. Langzaam bewoog ik mijn hand steeds lager, tot ze nog slechts een paar centimeters verwijderd was van haar poesje. Met zachte bewegingen bleef ik heen en weer wrijven, er bewust voor zorgend dat de rug van mijn hand met regelmaat door de bovenste regionen van haar schaamhaar ging. Het had het beoogde effect, stelde ik met tevredenheid vast. De zachtroze kleur van haar geslacht werd langzaam donkerder. Het ultieme bewijs van haar opwinding, wist ik uit ervaring. Jeetje, Marianne, pufte ze even later. Als je zo doorgaat dan ga ik dadelijk Oh! Waarom ze haar woorden afbrak begreep ik pas toen ze mijn hand pakte en die tegen de zijkant van haar buik drukte. Suzanne stamelde ik verbaasd, ik voel de baby schoppen. Ja Ik denk dat jij die kleine al even geil maakt als zijn mama. Ik giechelde om haar grapje, maar dan boog ik voorover zodat ik mijn wang tegen haar buik kon leggen. De baby bleef schoppen, ook toen Suzanne haar hand op mijn hoofd legde en mijn wang met zachte dwang tegen haar buik gedrukt hield. Zo intiem verbonden met haar had ik me nog niet gevoeld sinds de dag dat ik bij haar in huis kwam. Het warme, verliefde gevoel wat me overviel liet me dromen dat het dekentje van afstandelijkheid weldra helemaal van haar zou afvallen, zodat ik haar weer naar hartelust zou kunnen liefhebben. Tegen de tijd dat de baby stopte met schoppen, had ik een plannetje klaar om alvast een eventuele volgende stap in die richting te zetten. Suzanne? Hmm? Ik zat te denken Een aarzeling veinzend, liet ik mijn vingers al kietelend over haar dij op en neer gaan. Misschien kan ik je daarmee helpen? Waarmee, lieverd? Ik was er zeker van dat ze goed genoeg wist wat ik bedoelde, maar blijkbaar wilde ze het uit mijn mond horen. Als jij echt zo zo geil bent, dan zorgt dat voor een soort stress, toch? Waarschijnlijk is dat niet goed voor de baby. Dat is waar, zei ze, maar wat kan ik daaraan doen? Misschien kan ik het voor je doen. Mijn woorden klonken amper luider dan een fluistering, want mijn aanvankelijke bravoure liet me op dat moment in de steek. Ik durfde Suzanne niet eens aan te kijken, goed wetende dat ik zwaar teleurgesteld zou zijn als ze mijn aanbod afwees. Wat zou jij voor me kunnen doen? vroeg ze enkele tellen later. Uiteraard kon ik niet meer terug. Nou je daar beneden aanraken strelen en zo zodat jij een orgasme krijgt. Nee, Marianne! reageerde ze ferm. Zelfs al zou ik het willen, dan nog mag ik dat niet van je verlangen. Ik weet ook wel dat we in het verleden heel intiem waren met elkaar, maar op dit moment bevind ik mij voor wat mijn gevoelsleven betreft in een soort vacu??m. Voorlopig ben ik niet in staat om lief te hebben. Het zou dus eenrichtingsverkeer zijn en dat mag ik niet van je verlangen. Dan nog wil ik het graag voor je doen, drong ik aan. Suzanne, ik ben hier om voor je te zorgen. Voor jou en voor de baby, dus wat jij ook maar nodig hebt, ik zal het altijd voor je doen. Een spannend half minuutje ging voorbij waarin geen woord gezegd werd. Uiteindelijk deed ze haar benen langzaam uit elkaar en toen ik haar aankeek, zag ik in haar ogen een hoopvolle glinstering. Net alsof ze nog niet wilde geloven dat het echt ging gebeuren. Ik glimlachte om haar opgewonden onschuld en knikte alleen maar. Weet je het zeker? Met die vraag wilde ze me wellicht de kans geven om alsnog terug te krabbelen, maar geen haar op mijn hoofd dat daaraan dacht. H?®?®l zeker. Ik knielde tussen haar benen en ging op mijn buik liggen. Met mijn gezicht bij haar kutje kon ik haar opwinding bijna voelen en ik voelde zo aan dat ze de grootste moeite had om haar schoot niet tegen mijn gezicht op te drukken. Ergens begreep ik dat ook wel. Wellicht voelde zij zichzelf net zo onzeker als ik en hadden we allebei even tijd nodig om te bevatten waar we voor gingen. Verder was het duidelijk dat Suzanne het initiatief bij mij legde. In een zachte streling liet ik mijn vingers door haar dikke bos dons gaan en tegelijk blies ik mijn adem zachtjes over haar pubis. Het was mijn manier om haar te tonen dat ik graag wilde dat zij zich comfortabel zou voelen, waardoor het voor haar een positieve ervaring zou worden. Het hielp. Beetje bij beetje ontspande ze zich en dus durfde ik het aan om mijn vingernagels de plooien van haar dijen te laten volgen. Een opgewonden zuchtje ontsnapte haar toen mijn vingertop haar spleetje aanraakte. Een vederlichte aanraking slechts, waarbij mijn vinger opklom tot aan het kapje van haar klit en vandaar naar omlaag, waar haar sappen al voor een duidelijke glinstering zorgden. Doe ik het goed tot hiertoe? vroeg ik zacht. Perfect lieverd, kreunde ze. Ga je gang. Mijn eerste poging om met mijn duim haar lipjes te spreidden was te schuchter. Dus probeerde ik het opnieuw, steviger ditmaal. Nu gingen haar buitenste schaamlippen wel voor me openen en met een schor keelgeluidje gaf ze uiting aan haar verlangens. Vertel me wat je zoekt, Marianne, zei ze plots. Heu je vagina? Nee. Bedoel je Wil je dat ik zeg kut? Ja, zei ze met een zucht. Wees vooral niet bang om dat soort woorden te gebruiken, schat. Ik hoor dat soort dingen graag als ik opgewonden ben. Beschrijf me wat je ziet en wat je doet, want die buik zit me in de weg, weet je wel. Suzanne Je hebt een prachtig poesje. Goed zo, lieverd. Dankjewel. Wat zie je nog meer? Nou, ik zie je schaamlippen. Daarnet waren ze nog lichtroze, maar nu zijn ze veel donkerder. Ik denk dat jij al aardig opgewonden bent. Ja, Marianne, ik ben opgewonden Weet je dat het bijna frustrerend is dat ik niet kan zien wat jij daar doet tussen mijn benen? Ze mocht dan al weinig kunnen zien, toch veerde ze op toen ik mijn vinger over haar stijve knopje liet gaan. Ik stopte die aanraking even en wachtte tot haar rillingen weg waren. Daarna legde ik mijn vinger weer op haar klit en met een zachte, delicate druk begon ik haar knopje intenser te strelen. Is dit goed? vroeg ik. Perfect, pufte ze. Als je zo doorgaat kom ik dadelijk nog klaar ook. Dat is de bedoeling, Suzanne, giechelde ik en gelijk drukte ik een speels kusje op de binnenkant van haar dij. Al wat jij moet doen is jezelf blijven ontspannen om de baby niet te bruuskeren. Al de rest laat je maar aan mij over. Braaf gehoorzamend deed Suzanne een duidelijke poging om de spanning in haar buik en benen los te laten. Het leek haar aardig te lukken en toen ook haar ademhaling weer stabiel was, richtte ik mijn aandacht weer op haar kut. Mijn vingers gleden over de gezwollen lipjes rondom haar opening en werden al gauw nat van haar afscheiding. Het was zo verbazend veel dat ik haar vocht met gemak breed kon uitsmeren over haar hele schaamstreek, tot op haar genotsknopje. Met slepende vingers bleef ik zachtjes op en neer wrijven, waardoor Suzanne al snel overmand werd door een nieuwe golf van plezierige tintelingen. Ik merkte hoe ze vocht om zich te blijven ontspannen. Ze hield zich duidelijk in, probeerde niets te forceren en mij al het werk te laten doen. Dat deed ik, heel graag zelfs. Aangespoord door alle liefde die ik in mij had, ging ik voluit voor haar genot. Met een vinger aan weerszijden van haar gevoelige knopje bewerkte ik haar met korte, intense strelingen op en neer. In een onregelmatig tempo kneep ik daarbij mijn vingers een beetje samen en dat had bij Suzanne precies het effect wat ik voor ogen had. Zodra ik het terrein van mijn acties uitbreidde tot op haar lipjes, voelde ik zo aan dat haar orgasme eraan zat te komen. Hoewel ze vanaf dan voortdurend hijgde, lagen haar armen en benen roerloos op het bed. Het leek wel alsof ze zich schroomde om mij duidelijk te maken hoe haar hele wezen zich concentreerde op de hete sensatie die ik opriep in haar schoot. Die moeite kon ze zich besparen, bedacht ik inwendig glimlachend. Haar reactie op het moment dat ze het echt niet langer meer uithield, was dus allesbehalve een verrassing. Ooh! Dat dat is het, meisje! pufte ze. Ik ga zo komen. Laat het gewoon gebeuren, schat, moedigde ik haar aan. Tegelijkertijd schoof ik twee vingers in haar kletsnatte poes, met de bedoeling om daar mijn tedere verwennerij verder te zetten. Suzanne verloor echter vrijwel meteen de controle over haar ademhaling en even later voelde ik haar kutspiertjes al stuiptrekken rond mijn vingers. Enkele tellen later schreeuwde ze haar extase uit, terwijl heel haar lichaam zich verlevendigde en elke vezel genot leek uit te stralen. Ik wist uiteraard wel dat Suzanne’s nood hoog was na al die maanden zonder lichamelijke bevrediging, maar dan nog had ik er geen moment rekening mee gehouden dat ze al zo snel zou klaarkomen. Hoe dan ook, ik gunde het haar van harte en tegelijk stroomde mijn hart over van verliefdheid. Haar orgasme was best heftig, iets wat eenvoudigweg af te leiden viel aan de grote hoeveelheid warm vocht wat langs mijn vingers en uitweg zocht en in de richting van haar kontgaatje vloeide. Wellicht werd die overdadigheid in de hand gewerkt door haar zwangerschap, maar ik had geen zin om lang stil te blijven staan bij die gedachte. Liever vroeg ik haar of ze had genoten. Natuurlijk wel! was haar voor de hand liggende antwoord. Dankjewel, Marianne. Je bent een schatje. Wil je misschien nog een keer? vroeg ik met een knipoog. Nee, malle meid. Laat me eerst maar eens proberen om hiervan te bekomen. Cho Wat was dat heftig, zeg. Suzanne herschikte haar hoofdkussen een beetje en strekte zich loom uit op het bed. Nog een paar minuutjes bleef ik haar geslacht teder verwennen met mijn vingers en tot slot kuste ik de binnenkant van haar dijen nog eens uitvoerig. Ondertussen was zij zodanig opgegaan in een postorgastische waas, dat ze nauwelijks merkte dat ik van het bed stapte. Toen ik een minuutje later met een warme, vochtige doek terug bij haar kwam, stond ze zonder ook maar enige g?¬ne toe dat ik haar schoonmaakte. Nadat ik haar zorgvuldig afgedroogd had, probeerde ik ook iets te doen aan de enorme natte vlek onder haar billen. Suzanne liet me wat graag voor haar zorgen en beetje bij beetje voelde ik haar wegglijden in een slaperige toestand. Een ingeving, sterker dan mezelf, deed me voorover buigen en mijn lippen zacht op de hare drukken. Haar ogen vlogen open en de manier waarop ze me terugkuste was zondermeer warm, teder en vervuld van liefde. Even leek het erop alsof ze me iets wilde zeggen, maar voor ze daartoe kwam, dommelde ze in. De glimlach op haar gezicht gaf aan dat het een zalige slaap zou worden en mij bleef er geen andere keuze over om dan maar haar verrukkelijke naaktheid met een zacht, warm deken te bedekken. wordt vervolgd”
BDSM artikelen, erectiepillen of gewoon iets voor de fun?
Reageren? Leuk! Houd het aub on topic en netjes, dankjewel!