Voetjes op de grond (1)

Woord vooraf: Dankjewel voor het aanreiken van dit idee, Marianne 1968, én al evenzeer voor het aanporren van mijn enthousiasme. Ik hoop dat dit verhaal ook een beetje jouw’ verhaal mag worden. 1) Al heel lang ben ik verzot op voeten. Eigenlijk herinner ik me niet precies meer wanneer ik ontdekte dat voeten mij ontzettend konden opwinden. Mijn oudste herinnering die er echt toe doet, gaat terug naar 1984, een paar maanden na mijn zestiende verjaardag. In die tijd woonde ik met mijn ouders en mijn twee jaar jongere zusje in een plattelandsdorp, ergens op de Utrechtse heuvelrug. Volop in de puberteit was ik behoorlijk naar mezelf op zoek, waardoor ik niet zeker wist of ik alleen maar anders’ wilde zijn, of dat ik wel degelijk anders was. Het was wel zo dat ik, in vergelijking met het overgrote deel van mijn toenmalige vriendinnen, erg weinig op had met jongens. Eerlijk gezegd viel ik heel vaak op meiden of liever op vrouwen, want meestal waren de dames die mijn bloed sneller lieten stromen heel wat ouder als ik. Bij mijn moeder, op haar werk, was er zo’n vrouw waar ik op viel. Ook al speelde op dat ogenblik mijn voorliefde voor voeten nog niet echt, toch vertel ik het hier maar omdat ik het achteraf zie al een soort van prelude op wat volgen zou. Mijn moeder was in die tijd de directrice van de plaatselijke basisschool en al vanaf mijn dertiende sleurde ze me de laatste twee weken van de zomervakantie mee naar school. Ieder jaar moest er tegen de start van het nieuwe schooljaar een heleboel opgeruimd en in gereedheid worden gebracht. Volgens mijn moeder was het voor mijn ontwikkeling’ veel beter om me op school nuttig te maken, dan wat doelloos rond te hangen met andere de kinderen uit de buurt. Vanzelfsprekend had ik daar op mijn zestiende nog minder zin in dan de voorgaande jaren. Juf Heleen, een lief mens van rond de veertig, begreep dat en nam me op sleeptouw. Ik mocht niet alleen gewoon Heleen’ zeggen, ook voor de rest behandelde ze me als een gelijke, waardoor het moeten’ van mijn onbetaalde vakantie job al snel naar de achtergrond verdween. Na enkele dagen had ze me zelfs al zover dat ik er naar uitkeek om, samen met Heleen, weer een hele dag lang allerlei klusjes te mogen opknappen. Eerlijkheidshalve moet ik wel bekennen dat mijn hernieuwde enthousiasme zijn oorsprong niet alleen vond in de manier waarop ze met me omging. Ook haar uiterlijk droeg daartoe bij. Heleen droeg altijd strakke spijkerbroeken die, los van de kleur, één ding gemeen hadden. Allemaal deden ze haar strakke, ronde billen fantastisch veel eer aan. Verder droeg ze onder haar spijkerbroek altijd dezelfde teenslippers, waardoor ik probleemloos haar fijne voetjes en haar roodgelakte teennagels kon bewonderen. Ik vond haar voeten zeker mooi. Ze hadden geregeld mijn aandacht, maar toch waren het niet haar stappers’ die me het meest aantrokken. Toen ondervond ik dat althans niet zo, al is het achteraf bekeken zeer waarschijnlijk dat mijn meer dan normale belangstelling voor voeten daar zich voor het eerst uitte. Wat mij echter van Heleen voor eeuwig bij zal blijven, dat zijn haar enorme tepels, op een overigens niet eens zo groot borstenpaar. Haar nippels’ tekenden zich zo prominent af door de stof van haar strak zittende T-shirts, dat ik de grootste moeite had om er niet de hele tijd naar te kijken. Ach ja Seksuele voorlichting stelde in die tijd niet zo heel veel voor en in mijn geval al helemaal niet. Wellicht fronst u de wenkbrauwen als ik zeg dat ik tot dan toe zelfs niet eens wist waar masturbatie voor stond, laat staan dat ik iets geprobeerd zou hebben wat onder die noemer viel. Op seksueel gebied was ik ongetwijfeld een laatbloeier, dat besef ik achteraf wel, maar net daarom mag het niet verwonderen dat er op die leeftijd heel wat door mijn hoofd spookte. Wellicht zal het dus niet al te zeer verbazen dat ik er ’s avonds in mijn bed over fantaseerde hoe het zou zijn om zelf ook zo’n grote tepels te hebben. In al mijn onwetendheid maakte ik mezelf wijs dat ik de mijne ook tot dat formaat kon laten ontwikkelen, als ik ze maar vaak en lang genoeg streelde. Al snel werd dat strelen een vast item bij het slapengaan. Een illusie armer ben ik daar enkele maanden later vanzelf weer me gestopt. Mijn doperwtjes’ bleven wat ze waren. Wél had ik in die periode spontaan ontdekt hoe ik de jeuk tussen mijn benen, die altijd samenging met het gefriemel op mijn bescheiden meisjestietjes, heel wat intensiever kon maken. De handelingen onder mijn nachtjaponnetje verplaatsten zich van mijn borst naar mijn schoot. Gaandeweg ontdekte ik het genot van datgene waarvan ik nadien aan de weet zou komen dat die concentratie van opwindende vingerbewegingen een naam had. Vrijwel dagelijks leerde ik bij en werd mijn genot intenser. Twee weken later wist ik niet wat er met me gebeurde toen ik voor het eerst echt klaarkwam. Gek genoeg leken in dat ene, allesoverheersende moment de grote tepels van Heleen wel op mijn netvlies gebrand. Het zou niet voor het laatst zijn , maar dat er zich binnen afzienbare tijd in mijn hoofd een nog veel spannender droombeeld zou ontwikkelen, daar had ik op dat ogenblik nog geen idee van. wordt vervolgd”