Serena en Laura(deel 1)

Het was warm, maar niet te warm. Zwoel. ‘Ja, zwoel, dat is het woord.’ dacht Serena terwijl ze naast haar beste vriendin Laura op het strand stond te kijken hoe de zon het laatste avondrood met zich mee de Noordzee in trok. Ze draaide haar blik iets naar links, en zag hoe de grijsblauwe irissen van Laura op de horizon gefixeerd stonden. Een licht briesje speelde door haar lange, lichtblonde haar, en haar felblauwe bikini, door het avondlicht donkerpaars gekleurd, begon nu steeds meer naar donkerblauw te neigen. Om haar middel had ze een beige, wollen trui geknoopt. Pas toen de laatste millimeter van de zonneschijf in de branding was verdwenen draaide ze zich naar Serena toe, een lichte glimlach op haar lippen. `Ze geniet hiervan.’, dacht Serena. `Zij geniet van alles, op een manier waarvan ik alleen maar kan dromen.’ Laura was nu bezig de warme beige trui over haar hoofd te trekken. Zijzelf had van te voren al een verschoten T-shirt en spijkerbroek over haar rode bikini en slip getrokken. Haar ogen waren donkerblauw en haar weelderig krullende halflange haar was hazelnootbruin van kleur. Ze was iets kleiner dan haar vriendin, maar omdat Laura over het algemeen als `lang’ werd beschouwd kon dat haar niet zoveel schelen. Ze liepen nu verder over het strand, en de branding kietelde af en toe aan hun blote voeten. In de verte zagen zij een stelletje vrijend in de branding liggen. Niets bijzonders, op het strand, en zeker niet in de vakantie, maar toen ze dichter bij kwamen, bleek uit de bevallige lijnen van de twee dat ze geen van beide man waren. Degene met het korte, zwarte haar, die zij vanuit de verte voor een jongen hadden aangezien had haar bovenlijf nu ontbloot, en haar flinke borsten namen elke twijfel over haar geslacht weg. Ze had nu alleen nog een nauwsluitende jeans aan, en ze zat bovenop de ander. Deze droeg alleen nog een lichtbruine bikini die haar eveneens grote borsten omsloot. `Hmm. Twee vrouwen.’, merkte Laura droog op. `Ja.’ antwoordde Serena kortaf, terwijl ze probeerde niet al te opzichtig de andere kant op te kijken. `Heb jij je nooit afgevraagd hoe het zou zijn om met een meisje te vrijen?’, vroeg Laura haar vriendin. `Nee.’, antwoordde Serena kortaf. Dat was niet waar, ze had er w “l eens over nagedacht, meerdere malen zelfs. Maar ze had geen zin om Laura daarvan op de hoogte te stellen. `Het lijkt me dat ze wel veel zullen beffen en vingeren.’, voegde ze er toen aarzelend aan toe. `Nogal wiedes, dat zou ik ook doen.’, zei Laura ferm. Serena keek haar vriendin onderzoekend aan. Het was alsof Laura doorhad dat ze geen zin had om hierover te praten en daar?â??m er zo op doorging om haar te plagen. Een glimlach verscheen nu op haar gezicht. `Zullen we het vragen?’ `Wat?!’, vroeg Serena net iets te hard. `Nou, hoe het is om met een meisje te vrijen.’ Serena keek haar vriendin ontzet aan. `Dat meen je niet!’ zei ze verschrikt. Laura’s glimlach werd nu iets groter. `Kom op, ik ga het vragen.’ Serena wist nu zeker dat Laura dit deed om haar te pesten. Laura genoot hiervan, net zoals ze zo-even van de zonsondergang had genoten. Tegenstribbelen had geen zin meer, Laura had haar al bij de pols gepakt en haar halverwege naar het stelletje gesleept. `Pardon, mogen wij jullie iets vragen?’, riep Laura al met haar aanstekelijke enthousiasme. De vrouw die bovenop had gezeten stond nu op en verschoot iets van kleur. Serena had nu de kans om de twee dames eens goed te bekijken. Het meisje – ze kon niet veel ouder dan 25 zijn – met het korte haar had een goed figuur, en was minstens even lang als Laura. Twee hele mooie donkerbruine ogen keken eerst Laura, en toen Serena onderzoekend aan. Het meisje dat onderop had gelegen was mooi, erg mooi. Haar huid was zongebruind, een zeldzaam egale teint, slechts onderbroken door een lichtere streep boven haar dijen die was achtergelaten door een string die zij blijkbaar tijdens het zonnen had gedragen. Haar haar was maar iets lichter van kleur dan haar huid, en haar blauwe ogen keken vriendelijk. Serena schatte haar langer in dan het andere meisje, en ook haar borsten waren duidelijk groter. Ze was zichtbaar geirriteerd door de verstoring, maar was gewoon blijven liggen, en leek te nonchalant om echt boos te worden. `Geweldige timing.’, zei ze op sarcastische toon. Laura leek door die opmerking van haar ?â propos afgebracht, maar als ze al enige schaamte voelde, slikte ze die snel in. `Mijn vriendin en ik’, begon ze, en liet daarbij plagerig de nadruk vallen op `vriendin’, `vroegen ons af hoe het zou zijn om met een meisje te vrijen.’ Het meisje met het korte haar werd zo mogelijk nog roder, en Serena bedacht dat zijzelf waarschijnlijk ook een hoofd als een boei zou hebben. Onwillekeurig ging ze achter Laura, staan, om haar schaamte maar te verbergen. Er volgde een stilte, en Serena zag dat ook Laura een gezicht als een tomaat had gekregen. Het was de schaterlach van het liggende meisje die de stilte verbrak. `Nou, kom er bij liggen, dan weet je het!’, zei ze vrolijk. Opgelucht giechelden de andere drie ook. `Nee, maar serieus, willen jullie het weten?’, sprak nu het meisje met het korte haar eindelijk. Laura knikte. `Dan moeten jullie het zelf eens proberen.’, sprak ze. `Geloof me, na een keer seks met een vrouw wil je niet meer anders.’ `Nou, schat’, begon Laura, `zullen we?’ terwijl ze een arm om Serena’s middel sloeg. Er zat voor Serena niets anders op om mee te doen met het spelletje van haar vriendin. `Maar Lieveling, wat zal moeders ervan zeggen!?’, riep ze uit. Terwijl de meisjes proestend van het lachen terugliepen naar de camping, verdwaasd nagestaard door het lesbische stelletje, bedacht Serena dat het met Laura nooit duidelijk wanneer ze serieus was, of gewoon haar vriendin een beetje zat te jennen. Het setje oOo Een kil briesje was opgestoken, en Serena baalde nu dat ze alleen maar een strakzittend truitje en een spijkerbroek had aangetrokken. Ze hadden geloot, en het was haar taak geweest om eten in te kopen voor vanavond. Laura zou dan koken. Ze was eerst van plan geweest om in haar zwarte badpak naar het dorp gegaan, maar gelukkig had ze dat niet gedaan; de snijdende kou van de wind werd meer dan overtroffen door de blikken die ze toegeworpen kreeg van de grotendeels oudere bevolking van het Zeeuwse vissersdorp. Ze keek naar de oude huisjes, en de geplaveide weg, en bedacht dat de mensen hier wel terecht een hekel zouden hebben aan de jonge vakantiegangers die ongetwijfeld voor veel overlast zouden zorgen. Hoewel ze besefte dat de haat niet direct tegen haar was gericht, voelde ze zich toch gekwetst. Als ze met andere meisjes van haar leeftijd was voelde ze zich vaak een non vergeleken met hun. `Zoals Laura.’ De gedachte kwam niet onverwacht, maar toch voelde ze zich er ongemakkelijk bij. Ze was al bevriend met Laura sinds groep 5 van de basisschool, en ze wilde eigenlijk niet toegeven dat ze Laura’s gedrag vaak afkeurde. Ze voelde zich zo oud vergeleken met de levenslustige Laura, terwijl Laura een maand geleden al negentien was geworden, terwijl zij nog midden in haar negentiende jaar zat. Maar Laura was anders. Zij genoot. Serena had vaak over haar vriendin nagedacht, en was tot de conclusie gekomen dat ze een echte genieter was. Ze genoot van oflles: plagen, praten, lachen, huilen, seks. Veel seks de laatste tijd. Sinds Laura’s veertiende jaar waren vriendjes een fulltime hobby. Serena, als haar beste vriendin, werd natuurlijk gebombardeerd met verhalen over alsmaar intiemer wordende ontmoetingen met jongens, en een enkel verhaal over een ontmoeting met twee. Serena voelde zich hierdoor vaak buitengesloten. Laura koppelde haar wel eens aan iemand, maar dan kwam het probleem dat zij niet kon genieten zoals Laura dat kon. Altijd was er een schuldgevoel, bij een zoen, bij een tongzoen kwam er altijd een zeurderig stemmetje in haar hoofd. `Je deelt nu iets heel intiems met iemand waarvoor je niks voelt, en die waarschijnlijk ook niets voor jou voelt.’ Toen ze dat een keer aan Laura probeerde uit te leggen, kreeg ze als advies `Niet zo veel denken en jezelf gewoon laten gofofn.’ Laura bleef ook vragen wanneer ze nou eens zou gaan vrijen, en om van het gezeur af te zijn, had ze op een avond dat ze met een jongen was aan hem gevraagd of hij bereid zou zijn met haar een verhaal te verzinnen over hun zogenaamde vrijpartij. Toen ze alles aan hem had uitgelegd, verwachtte ze half dat hij haar uit zou lachen, haar een `frigide trut’ zou noemen, en het aan de hele school zou doorvertellen. Hij was echter heel aardig. Het was wel niet waar hij op gehoopt had, maar een verhaal dat door Serena onderstreept zou worden zou natuurlijk zijn reputatie ook geen kwaad doen. We hebben de hele avond verder gepraat, en ze had gemerkt dat hij best aardig was nu de seksuele spanning tussen hen beiden was weggevallen. Ze had gehoopt dat ze goede vrienden hadden kunnen worden, en dat die relatie zich zou kunnen verdiepen. Maar na die ene avond hadden ze elkaar nooit meer gesproken. Maar Laura was opgehouden met zeuren, en sinds de avond had Serena geen `vriendjes’ meer gehad. Vanuit haar ooghoeken zag ze hoe een oudere man op een bankje naar haar goedgevormde kont zat te staren. Ze had genoeg van de akelige sfeer die in dit dorp hing, en ze vluchtte de eerste de beste winkel in. Een belletje rinkelde toen ze de deur dichtdeed. Ze keek eens om zich heen. Ze was in een soort van lingeriewinkel beland, iets wat haar verwonderde, want dit dorp was wel de laatste plek waar ze een lingeriewinkel zou verwachten. Er hing een lekker geurtje in de winkel, merkbaar, maar niet penetrant. Er leek niemand in de winkel te zijn, dus ze nam de tijd om eens rustig rond te neuzen. De winkel was goed voorzien van allerlei soorten bh’s en slipjes, van de meest eenvoudige bh’s die zijzelf ook droeg tot prachtige (en dure!) exemplaren, rijkelijk voorzien van kant. Naarmate ze verder de winkel in liep, merkte ze dat het ondergoed ook steeds pikanter werd. Felgroene latex strings, en niet-verhullende bustehouders waren hier de norm, en, in een donker hoekje, sm-achtige halsbandjes en leren korsetten. Serena had geen behoefte om dofofr te gaan kijken, maar de erotische lingerie was wel interessanter dan het gewone spul wat voorin stond gestald. Haar blik werd getrokken door een interessant setje. Het leken eerst een soort sinaasappelnetjes, maar toen ze aan het donkerblauwe materiaal voelde, bleek het zijde te zijn in plaats van het voor sinaasappelnetjes gebruikelijke nylon. Tussen de draadjes van het netje door zat af een toe een blauw metaalachtig glanzend draadje te zijn geweven. Het setje zou natuurlijk helemaal niets verhullen, en, alsof de ontwerper zich daarvoor had geschaamd, was de vorm ouderwets, het slipje een groot deel van de billen bedekkend, de bh meer een haltertopje. `Vind je het mooi?’, klonk een stem achter haar. Serena dacht de stem te al herkennen, en ze wist het zeker toen ze zich omdraaide en in de hele mooie ogen van het lesbische meisje met het korte haar keek. In tegenstelling tot de avond daarvoor was ze nu netjes gekleed, op het truttige af, in een lelijk lichtgroen mantelpakje. Serena, en inderdaad elk jong meisje van haar leeftijd zou liever een discotheek ingaan in een wollen onderbroek dan over straat lopen in zo’n mantelpakje, en ze had het vermoeden dat dat ook gold voor de vrouw die voor haar stond. Maar als lingerieverkoopster zou ze waarschijnlijk ook te maken krijgen met oudere vrouwen, die dit soort kleding wel op prijs zouden stellen. Bovendien was haar korte, zwarte haar, wat gisteravond ongekamd was geweest, nu netjes gekamd, en was ze mooi opgemaakt. Inderdaad, het mantelpakje leek de enige concessie aan de buitenwereld. Hoewel Serena zeker wist dat het meisje haar herkend had, was daar uiterlijk niets van te merken, en Serena hervond nu ook haar tegenwoordigheid van geest. `Prachtig.’, zei ze eerlijk. `Eigen ontwerp en fabrikaat.’, zei ze met oprechte, en terechte trots.`Wil je zien hoe het je staat?’. `Oh, nee, ik kan dit toch nooit betalen.’, riep ik uit. `Geeft niet, maar zo te zien is het jouw maat, en ?â?¼k wil ook wel eens zien hoe het je staat.’ Serena twijfelde. Het was inderdaad een prachtig stuk lingerie, en ze barstte van verlangen om te zien hoe het haar stond. Maar aan de andere kant was er de irrationele angst dat de verkoopster haar probeerde te versieren. `Stel je niet aan, Serena.’, vermaande ze in gedachten zichzelf.`Dat ze lesbisch is betekent niet automatisch dat ze jo aantrekkelijk vindt. En zelfs als dat wel zo is: ze heeft al een vriendin, en je kunt altijd beleefd weigeren als ze iets probeert.’ `Vooruit dan maar.’, zei ze met gespeelde tegenzin. De bruine ogen keken haar lachend aan, en iets in die blik deed haar vermoeden dat deze vrouw precies wist dat ze dat spottend bedoeld had. De winkel had geen pashokjes, maar een kamer van het aanliggende woonhuis deed dienst als paskamer. Serena keek in de grote spiegel die in de kamer stond, en begon een beetje onwennig aan haar spijkerbroek te friemelen. Het meisje begreep de hint, en maakte aanstalten om de kamer te verlaten. `Heb je zin in iets fris?’ vroeg ze nog. Serena schudde haar hoofd. `Koffie?’ Serena schudde nogmaals van nee. `Ah, rode wijn dan.’ zei ze met een zekerheid die Serena verbaasde, maar het was inderdaad precies waar ze zin in had. Ze knikte. `Ik heet trouwens Sandra.’, zei het meisje. `Serena’, zei Serena verlegen. Sandra sloot de deur, en Serena durfde nu eindelijk haar spijkerbroek los te knopen. Belachelijk eigenlijk, bedacht ze, dat ze een lingeriesetje ging passen dat niets aan de verbeelding overliet, maar te preuts was om voor Sandra’s ogen zich uit te kleden. Sandra had tot nu toe niet laten blijken dat ze zich aangetrokken voelde tot Serena, en als dat wel zo was, wat dan nog? Sandra leek haar best aardig. Niet dat ze zich aangetrokken voelde tot Sandra, maar bang was ze ook niet meer. Serena was nu volledig naakt, en ze aarzelde even toen ze naar het setje keek. Was het niet te sexy voor haar? Ze had niet bepaald de persoonlijkheid om zoiets moois echt te dragen.`als ik het nu niet aantrek, is de kans klein dat ik ooit weer de in de gelegenheid kom om zoiets te dragen.’ , sprak ze zichzelf streng toe. Voorzichtig trok ze het dunne elastische materiaal van het bh’tje over haar hoofd en armen, en, met haar blik de spiegel vermijdend om de spanning er in te houden, trok ze ook het slipje aan. Ze hoorde achter zich de deur open gaan; Sandra was binnengekomen. `En, wat vind je?’, klonk het nieuwsgierig achter haar. Serena richtte zich volledig op, en wierp haar eerste blik in de spiegel. Het effect was duizelingwekkend. Het dunne gaas verborg dan wel niets van haar blik, maar de huid van haar borsten en billen leek w “l enkele graden donkerder. Vanuit haar koffiebruine borsten – het resultaat van een middagje topless zonnen met Laura – priemden haar twee donkere tepels trots door het materiaal heen, het donkerbruin mooi contrasterend met het donkerblauw van het setje. Serena voelde nu dat Sandra er niet naast had gezeten toen ze had gezegd dat het haar maat was. Het setje zat haar als gegoten, of erger nog; het zat haar beter dan alle bh’s en slipjes die ze voorheen had gedragen: het knelde nergens, en gaf precies voldoende ondersteuning aan haar borsten. Nog steeds in de spiegel kijkend leek het Serena alsof ze enkele centimeters was gegroeid; Ze voelde zich een koningin van ijs, met haar trotse blik elk hart wat haar werd toegeworpen doorborend. Sandra was er ook bij komen staan, en uit haar uitdrukking sprak een grote tevredenheid. `Hoe zit ie.?’, vroeg ze. `Geweldig.’, antwoordde Serena eerlijk. `Zou je hem willen hebben?’ vroeg ze nu. `Ik kan hem denk ik niet betalen.’, begon Serena, terwijl ze zich het prijskaartje herinnerde. `Je kunt in natura betalen.’, hoorde ze van achter haar. `Oh, nee, nu zul je het krijgen…’, dacht Serena, en ze kreeg al visioenen van gedwongen lesbische seks. Maar toen ze zich omdraaide zag ze aan de grijns op het gezicht van Sandra dat het niet was wat ze dacht. `Het setje staat je goed,’ begon ze, `vind je het goed als ik een paar foto’s van je maak?’ Ze knikte. `Goed, dan haal ik m’n fototoestel. Ik laat de wijn even dicht, die is nu nog te koud.’. Ze zette de wijnfles op de grond, en liep de kamer uit. Serena bekeek zichzelf nu in de spiegel. Ze had zichzelf nooit als fotomodel gezien, hoewel ze er zeker het uiterlijk voor had. De gedachte beviel haar wel, en ze speurde in de spiegel naar onvolkomenheden in haar uiterlijk; ze zou immers haar hele lichaam ten toon stellen aan vreemden. Ze droeg geen make-up, maar dat had ze nu ook niet nodig; de zomerzon had haar weldadig en egaal gebruind, haar haar iets lichter gekleurd. Haar blik gleed over haar borsten, en ze kon het niet nalaten enige trots te voelen; het ronde tweetal stond in volle glorie vooruit, niet de minste neiging tot hangen. Haar blik ging nu over haar strakke buikje naar haar schaamstreek. Hier was ze minder tevreden over. Haar bruine haar krulde ook daar weelderig, en als ze naakt zou moeten poseren zou het haar niet zoveel hebben uitgemaakt. Maar het krulde nu het slipje uit, en het gaf een enigzins slordige indruk. Op de tafel naast haar zag ze een klein zilveren schaartje liggen. Zou ze het doen? Hoewel ze regelmatig haar benen schoor had ze haar kruis altijd met rust gelaten. Ze keek weer in de spiegel, en besloot dat het voor deze keer maar moest. Ze trok haar slipje iets naar beneden en ging op een van de twee krukken die voor de spiegel stonden zitten. Voorzichtig begon ze te knippen, met de andere hand haar haartjes opvangen. Ze was eerst van plan om alleen de randen korter te knippen, maar na verschillende keren mis geknipt te hebben besloot ze maar alles kort te doen. Het ondeugende gevoel wat ze eerst had gehad toen ze de schaar in haar haartjes had gezet had nu plaats gemaakt voor groeiende onrust; Ze maakte het alleen maar erger. Sandra kwam nu binnen, en Serena voelde zich betrapt als een kind dat koekjes uit de koektrommel steelt. Ze keek echter niet verbaasd, maar schudde haar hoofd toen ze het produkt van Serena’s knipkunst aanschouwde. `Je had kunnen zeggen dat je je haar wilde bijknippen, ik heb hier een tondeuse.’, zei ze vriendelijk, terwijl ze uit een nabijstaande kast een grote tondeuse tevoorschijn haalde. Serena was niet zeker of ze zo’n tondeuse op haar venusheuvel wel zou waarderen, maar Sandra deed alsof het de gewoonste zaak van de wereld was, en had het apparaat al aangesloten op het lichtnet. Serena besloot dat het wel zou moeten, aangezien haar schaamhaar er nu niet uitzag, en bewoog haar benen uit elkaar, zodat Sandra er goed bij kon. Deze ging op haar knieen voor Serena’s kruis zitten, en keek met de geconcentreerde blik van een deskundige naar Serena’s haartjes, terwijl ze langzaam maar zeker de tondeuze liet naderen. Serena kneep haar ogen dicht, een onaangenaam gevoel verwachtend, maar toen het apparaat haar raakte merkte ze dat haar vrees voor niets was geweest, want alleen een aangename tinteling ging door haar vel. Pluk na pluk van het haar viel nu op de grond, en weldra was het hele gebied gemillimeterd. Serena wist niet of ze dit mooier vond dan haar grote bos, maar was wel netter. `Zal ik het rondom wegscheren.’ `Hmm..Wat?’. Serena wist even niet wat Sandra bedoelde. `Nou, ik bedoel; dat je ook een string aankunt.’ `Mij best.’, zei ze onverschillig. Ze had nooit de neiging gehad om zo’n ding aan te trekken, maar ze bedacht dat als ze toch haar schaamstreek liet scheren door een pot die naaktfoto’s van haar wilde maken, ze maar beter kon zorgen dat het grondig gebeurde. Sandra pauzeerde even om de tondeuse opnieuw in te stellen, en ging toen weer verder met scheren, nu alleen aan de randen. Serena merkte nu pas dat Sandra haar mantelpakje had verwisseld voor een spijkerbroek met alleen een bh erboven, iets comfortabeler met dit weer. Ze keek nu echter wel recht in Sandra’s flinke decollete. `Zo, dat is klaar.’, zei Sandra tevreden toen ze weer opstond. Serena keek in de spiegel naar het resultaat, en was verrukt; Sandra had alleen het noodzakelijke laten zitten, en alleen een klein driehoekje kort haar ontnam nu het uitzicht op haar spleetje. Ze beroerde met haar hand de kale huid, en het voelde vreemd glad – en veel gevoeliger, besefte ze toen een warme tinteling haar lichaam binnendrong. `Mooi.’, zei ze tevreden terwijl ze het slipje weer omhoog schoof. Sandra taxeerde haar model zorgvuldig. `Misschien nog even je haar.’, mompelde ze haast in zichzelf. Serena keek in de spiegel, en was het daar wel mee eens; Ze had het sinds vanmorgen in een vlecht gedragen, maar door de zeewind was het iets gaan pluizen. `Mag ik het borstelen?’, vroeg Sandra achter haar, op een toon alsof ze een heel intieme vraag stelde – vreemd, aangezien ze zoeven hadden gepraat over halfnaakt poseren en het scheren van schaamhaar alsof het de gewoonste zaken waren. Serena knikte, en ging op een van de twee krukken voor de spiegel zitten, en Sandra nam achter haar plaats.”