Plezier met de muskaat-kalebas

Plezier met de muskaat-kalebas Ik grasduinde door de groenteafdeling van de supermarkt, zoals ik gewend ben om te doen, toegevend aan mijn geheime ondeugd. Ik had al geinvesteerd in een mooie dikke wortel en een gladde, sappige komkommer en speelde nu met de aubergines, genietend van hun zinnelijke strak glimmende violette huid en denkend welke vorm en omvang ik het liefst zou nemen. Toen voelde ik iemands blik op mij en ik keek op, de starende blik van een vrouw aan de andere kant van het rek ontmoetend. Ze leek van dezelfde leeftijd als ik te zijn, misschien iets knapper, dacht ik, met kort haar en een geamuseerde glimlach lag op haar lippen. Ik bloosde, me afvragend of ze wist wat ik dacht, en koos willekeurig een aubergine. Toen viel mijn blik op enkele lange witte objecten, volgens het etiket heetten ze: ‘mouli’. Ik pakte er een op en probeerde me voor te stellen hoe ze zouden aanvoelen. De andere vrouw bekeek me weer, bemerkte ik. Ze had een komkommer vast en streelde hem met haar andere hand. Ze knipoogde naar me en ik merkte dat ik opnieuw bloosde. Ik besloot om de mouli terug te leggen – hij was sowieso te lang. Toen bemerkte ik iets dat in een losstaand rek lag en dat mijn hartslag opjoeg. Het was roomkleurig, glad met een afgesneden steel, ongeveer 30 centimeter lang, 10 centimeter breed aan de bovenkant en dan naar een bredere basis uitlopend. In een soort van verbijstering reikte ik er langzaam naar, waarbij mijn hand tegen een andere botste. Het was mijn vriendelijke mede-klant. Ik trok vlug mijn hand terug en automatisch zei ik: ‘Oh, sorry.’ ‘Geeft niks, liefje,’ zei ze met een zachte, spinnende stem, die vreemde dingen met me deed. ‘Neem hem maar als je hem wilt hebben.’ Ik keek haar aan; ze moest ongeveer een jaar of 40 zijn, ze had een gebruinde huid en een bepaalde schittering in haar ogen – heel attractief. Ze was ongeveer even groot als ik en slank, ze droeg een stretch topje en een los knielang rokje. Ik bloosde alweer – doe ik toch nogal vlug… ‘Wat is dit voor iets?’ vroeg ik om mijn verlegenheid te verbergen. ‘Dat is een muskaat-kalebas,’ zei ze, ‘heb je er nog nooit eerder een geprobeerd?’ ‘Nee, zijn ze goed?’ Ze pakte hem vast. Ik kijk altijd naar de handen van mensen, de hare waren slank met korte nagels, geen juwelen. Ze streelde sensueel over de grote vrucht. ‘Ze zijn geweldig,’ zei ze, ‘perfect. Je moet er eens een proberen – je zult er verslaafd aan raken.’ Opnieuw die begrijpende glimlach. Ik vroeg me af of we dezelfde taal spraken. Had zij mijn geheime ondeugd door – had zij dezelfde? Ze reikte me het zware voorwerp aan. Het voelde inderdaad lekker aan – glad en stevig, perfect gevormd. Ik kon voelen dat ik meer en meer opgewonden raakte. ‘Ik weet het niet,’ zei ik, zenuwachtig, ‘ik woon alleen. Hij is best groot… ik weet niet of ik hem aankan.’ De andere vrouw gniffelde. ‘Ik woon ook alleen, liefje. En ik kan hem aan! Duurde even, maar als je eenmaal de smaak te pakken hebt, wil je niet meer zonder.’ Ze omcirkelde de bovenkant van de kalebas met haar vingers, hem liefkozend. ‘Je moet er natuurlijk eerst de steel vanaf snijden.’ Dit begon me te veel in verlegenheid te brengen. ‘Nee, neem jij hem maar, alsjeblieft, ik heb al genoeg,’ op mijn winkelwagentje wijzend. Ze tuurde er even in, de komkommer, de wortel en de aubergine opmerkend en ze knikte. ‘Goede keuzes, liefje. Glad, mooie lengte, niet al te groot. Ik hou niet van die knobbelige dingen. He, zin in een kopje koffie als we klaar zijn? Ik neem er hier meestal eentje in de koffiehoek.’ Ik kon zo geen excuus bedenken, dus spraken we af om elkaar over een half uurtje te ontmoeten, als we de rest van onze boodschappen hadden gedaan. Ze liep met zwaaiende heupen weg, me nogmaals glimlachend aankijkend. Als in een mist zocht ik de rest van mijn boodschappen bij elkaar, mijn gedachten steeds bij ons gesprek. Waar hadden we het eigenlijk over gehad? Had ik een medegebruiker ontmoet? Als dat zo was, wat moest er dan nu gaan gebeuren? Het beeld van mijn nieuwe kennis met de grote muskaat-kalebas ging niet uit mijn hoofd en liet bepaalde lichaamsdelen tintelen. Nadat ik betaald had en alles in tassen had gestopt, voelde ik er veel voor om naar mijn auto te sprinten en er vandoor te gaan, niet naar de koffiehoek in ieder geval. Maar mijn nieuwsgierigheid won het van me. Ze zat al aan een tafeltje, te sms-en, en ze keek op en glimlachte toen ik naderbij kwam. ‘Dag liefje, gevonden wat je zocht?’ Ze trok de aandacht van een serveerster. ‘Koffie? Of thee?’ Ik zette mijn tassen neer en nam plaats. ‘Oh, koffie alsjeblieft – met melk. Sorry, maar we hebben ons nog niet voorgesteld. Ik ben Amanda.’ ‘Sarah.’ We gaven elkaar een hand, de hare was warm en stevig. ‘Woon je hier in de buurt?’ We kletsten een tijdje, toen kwam de koffie, wat me de kans bood om haar wat beter te bekijken. Haar blote armen en benen waren mooi lichtgebruind; haar figuur was slank en haar borsten waren klein en stevig, met flinke tepels, die duidelijk zichtbaar waren door het stof van haar topje. Zo te zien had ze geen beha aan. Ik benijdde haar: ik haat de zweterige samentrekking door beha’s, maar mijn borsten zijn helaas te groot om zonder steun door het leven te gaan en zonder dansen ze alarmerend (of opwindend, als je een man bent) op en neer. Ik schatte haar in als een goed gesitueerde gescheiden vrouw, geen kinderen of misschien al het huis uit, goede baan, vrijmoedig. Ik vroeg me af wat ze van mij dacht. Ik ben nog steeds single, met een aantal stukgelopen relaties achter me, momenteel niet echt op zoek; ik heb ietwat golvend blond haar en heb er plezier in om mijn lichaam goed in vorm te houden. Sarah nipte aan haar koffie en leunde samenzweerderig naar voren. ‘Nu dan, laten we het eens over onze groente hebben, niet? Kijk je er al naar uit om naar huis te gaan en ze uit te proberen?’ Hulpeloos begon ik weer te blozen. Ze legde haar hand zachtjes op de mijne. ‘Je hoeft je niet te schamen, Amanda. Er is niets om je voor te schamen. We zijn allebei vrouw; we weten wat wat is en waar we van houden. Ik, ik ga beginnen met de komkommer. Ik haal de oneffenheden ervan af, hou hem een minuut of zo onder de warme kraan om de kou eruit te halen en laat er dan wat olie overheen lopen. Denk erom, zoals ik me nu voel, heb ik de olie helemaal niet nodig!’ Ik lachte met haar mee, om mijn schaamte te verbergen. Waar we het over hadden, kon door een ieder gehoord worden. ‘Doe je… doe je dit vaak?’ vroeg ik. ‘Mmm, twee of drie keer per week misschien. De frequentie neemt de laatste tijd toe – ik weet eigenlijk geen reden te bedenken om het niet te doen! En jij?’ ‘Oh, niet zo vaak,’ loog ik, ‘als, als ik wanhopig word, weet je.’ Ik lachte een beetje schaapachtig. ‘Waarom zo lang wachten?’ Sarah zei het schouderophalend, ze plaatste een voet op de rand van haar stoel en omarmde haar knie. Haar rokje gleed langs haar dijen omhoog en ik betrapte me er zelf op, dat ik keek. ‘Geef je lichaam waar het om vraagt, dat is mijn spreuk.’ ‘Net als met chocolade,’ grapte ik, proberende om mezelf af te leiden van de gladde huid van de binnenkant van haar dijen. ‘Chocolade is goed als je het daarna weer wegwerkt op de fitness, en met de groente heb je daar geen last van, nietwaar?’ ‘Ik denk het van wel,’ zei ik, eraan denkend hoe mijn spieren pijn konden doen na een goede sessie. ‘Weet je, je zou de kalebas moeten proberen. Hij voelt echt reuze aan. Weet je wat, waarom gaan we niet naar mijn huis en dan kunnen we het samen uitproberen?’ ‘Oh nee, ik denk niet dat… nee, dat kan ik niet.’ Maar een deel van mij werd steeds heter en vochtiger bij de gedachte om haar te bekijken. ‘Geniet van het leven, liefje! Een nieuwe ervaring. Sowieso, delen verhoogd het plezier, dat is mijn mening.’ Mijn besluiteloosheid moest er pathetisch uitgezien hebben. ‘Je hoeft helemaal niks te doen wat je niet wilt doen, Amanda. Kom op, we zijn beiden volwassen. We zijn voor niemand verantwoordelijk.’ Ze raakte opnieuw mijn hand aan. Ik hoorde mezelf praten: ‘Oke!’ Ik bloosde alweer. Waar had ik me nu mee ingelaten? ‘Dat is mijn meisje! Ik zal afrekenen. He, wil je er een eentje van deze proberen? Ik gebruik ze vaak als een soort van opwarmertje.’ Ze begon in een van haar zakken te graven en kwam met een klein, mooi rond appeltje te voorschijn, zoiets als een biljartbal. Mijn mond viel open, eerst had ik nog niet helemaal in de gaten wat ze bedoelde. Sarah pakte een zakje tissues uit haar handtas en wreef het appeltje voorzichtig op. Toen grijnsde ze naar me en liet ze haar hand vlug tussen haar dijen verdwijnen. Ze gaf een licht duwtje, ze wriemelde even iets en toen kwam haar hand weer te voorschijn, zonder appel. ‘Dat raakt de juiste plek als je loopt of rijdt.’ zei ze. ‘Nog nooit gedaan? Hier, ik heb er nog meer.’ Mijn mond stond nu wagenwijd open. Ze had niet alleen zojuist een appel bij zichzelf ingebracht, vol in het zicht van iedereen, ze moest dus ook zijn gaan winkelen zonder slipje aan! Mijn benen voelden plots slap aan. Werktuiglijk nam ik de aangeboden appel aan en ook het tissue. Ik veegde de appel schoon, het duizelde me, waar was ik in verzeild geraakt? Ten eerste moest ik mijn slipje uittrekken, dan mijn benen spreiden, dan de appel naar binnen… Ik voelde mijn sap zowat naar buiten spuiten bij de gedachte… Sarah’s blik hield me gevangen, een vriendelijke glimlach op haar gezicht. Natuurlijk, ik kon ieder moment stoppen en vertrekken, maar ergens kwam dat niet in me op. Ik legde de appel op de tafel en voorzichtig, langzaam, reikte ik onder mijn rokje. Ik keek rond om me heen om te zien of niemand naar me keek, toen haakte ik mijn vingers in de band van mijn slipje en slaagde er met wat gekronkel en gewriemel in om het langs mijn dijen en dan over mijn knieen te trekken. Op dat moment kwam de serveerster met de rekening. Ik stierf bijna van schaamte. Zou ze mijn kleine hemelsblauwe en vrij vochtige slipje opmerken, net onder mijn knieen? Ik dacht het van niet. Toen ze wegliep, proestte Sarah het uit en samen begonnen we te giechelen, als schoolmeiden, wat de spanning een beetje brak. ‘Oh mijn God,’ zei ik, snel het slipje over mijn schoenen trekkend en het in mijn tas stoppend. ‘Ik weet niet of ik dit voor elkaar krijg.’ ‘Plaats je voet op de zitting. Spreid je benen. Maak je niet druk, jouw rokje verbergt alles… een beetje. Neem nu de appel. Ben je nat genoeg?’ Dat was ik zeker. In die positie was ik ook wijd geopend en ik drukte de harde koele appel tegen mijn opening. Ik voelde mijn natte lippen zacht en uiteen geduwd tegen mijn vingertoppen. Ik duwde harder en ontspande mijn spieren en toen floepte hij vrij gemakkelijk naar binnen. Ik kon een kort ‘Oh!’ niet onderdrukken toen de bol zich in mijn grotje nestelde. Net op dat moment kwam de serveerster terug met het wisselgeld en snel duwde ik mijn benen tegen elkaar, wat een hele serie van prikkelingen vanuit mijn lendenen liet uitstralen. Ik greep Sarah’s hand vast voor morele ondersteuning. ‘Oh, hemels, dat voelt vreemd aan.’ ‘Vreemd, maar lekker,’ zei ze, ‘kom op, laten we gaan. Dit ding begint me al te bewerken.’ We stonden op, in mijn geval een beetje onvast en verzamelden onze spullen. We spraken af dat ik achter haar aan zou rijden. Naar de parkeerplaats lopend, kon ik de appel in me voelen bewegen, vreemde dingen doend met mijn gevoelige plekjes. Het was moeilijk om tijdens het lopen niet met mijn heupen te gaan draaien om het gevoel te versterken. Ik merkte dat Sarah het ook deed. Haar neusgaten waren wijder open gegaan en haar lippen leken voller. ‘Zouden de mensen het aan ons kunnen zien?’ vroeg ik. ‘Wat, dat er hier twee vrouwen in hun blote kont lopen met een appel in hun kut gestopt?’ zei ze, de grove woorden klonken wrang met haar vriendelijke stem. ‘Mmm.’ ‘Misschien, maar wat zou het?’ Ze wierp me een grote grijns toe. ‘Dit is ons pleziertje!’ Het zitten in de auto was een interessante gewaarwording. Ik ontdekte dat ik door het om beurten aanspannen van mijn billen, de appel heen en weer kon bewegen, zelfs tegen mijn meest gevoelige plekje aan en ik moest er mee ophouden, anders was ik onder het rijden al klaargekomen. En rijden in zo’n conditie was niet veilig… Desalniettemin, Sarah’s auto door de woonwijken volgend, voelde ik tussen mijn benen de nattigheid groeien en vroeg ik me af of ik vlekken op de bekleding zou maken. Wachtend bij een verkeerslicht, zag ik hoe Sarah een arm uit haar raampje stak en in de lucht begon te slaan. Even later stopten wij bij een tamelijk alledaags huis, het soort waar je niet verwacht dat er verdorven dingen zouden kunnen gebeuren. We droegen onze tassen naar binnen, want het was te warm om ze in de auto te laten staan. ‘Genoten van het ritje?’ vroeg ze met een brede glimlach en ik voelde me inmiddels genoeg op mijn gemak in haar gezelschap, dat ik wist wat ze bedoelde. ‘Neem dat maar van me aan! Het is heel afleidend.’ ‘Het reisje is net lang genoeg voor me,’ zei ze, ‘het gebeurde net voor die verkeerslichten.’ ‘Je meent…?’ Nu wist ik waarom ze in de lucht had geslagen. Sarah draaide zich om en liet me trots een grote vochtige plek zien in haar rokje. ‘Ben jij niet gekomen?’ ‘Zo’n beetje… ik dacht dat het te gevaarlijk zou zijn.’ Ze lachte. ‘Ik ben er nu aan gewend. Maar af en toe moet ik even van de weg af om een speciale grote te ondergaan… Kom op, laten we die vruchten gaan wassen en klaarmaken.’ We namen de artikelen in haar gootsteen onder handen en zorgvuldig streken we alle oneffenheden, die moeilijkheden zouden kunnen veroorzaken, weg. Het was net alsof we een maaltijd aan het bereiden waren, totdat ik met schok besefte wat we gingen doen. Sarah sneed de stompe steel van de kalebas, zijn gigantische omvang strelend. ‘Dit is een heerlijk exemplaar, niet waar? Hier ga ik van genieten. Maar ik zal me eerst moeten opwarmen met de anderen – deze kan ik er niet zomaar instoppen.’ ‘Raak je er niet zeer van, gevoelig?’ vroeg ik me af, denkend aan sommige vroegere sessies die ik had gehad. ‘Ja, natuurlijk wel. Maar tegenwoordig niet zo vaak meer. En het is het waard. Toen ik het de eerste keer met zo’n kalebas heb gedaan, kon ik dagen niet gaan zitten! Welk soort glijmiddel wil je gebruiken? Ik heb Sensilube, baby-olie, of iets anders?’ ‘Gewoonlijk gebruik ik baby-olie.’ ‘Oke, ik zal hem gaan pakken.’ Ze pakte het bijna zakelijk aan. ‘Als je het hier wilt doen, dan kan dat. We kunnen ook naar de zitkamer gaan, of naar mijn slaapkamer, zeg het maar.’ ‘Nee… hier is goed,’ zei ik, om me heen kijkend om te zien of we ergens in het zicht zaten. Op de een of andere manier leek het gebruik van de slaapkamer te veel op het hebben van een affaire. Sarah verdween naar boven, ik balde mijn vuisten samen. Wat ging ik doen? De gedachte om de meeste obscene handelingen te gaan doen met, of beter, in het gezelschap van een andere vrouw, die ik net ontmoet had, zou me normaal met afgrijzen vervuld hebben, maar ik was zo geil, dat normaal nadenken uitgesteld werd. Ik kneep mijn bekkenbodemspieren bijeen en voelde de appel prikkelend in me bewegen. Ik vroeg me af of ik hem eruit zou kunnen krijgen. Sarah kwam terug in de keuken en ik staarde haar opnieuw geshockeerd aan. Ze had haar rokje nu helemaal uitgetrokken en was dus nu vanaf haar middel naar onderen naakt. Haar geslacht was helemaal gladgeschoren en haar gleuf was prominent aanwezig, haar kutlippen vol en roze. Ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. Ze gniffelde. ‘Ik scheer me al jaren. Het voelt zoveel lekkerder aan. En jij?’ Ik schudde met mijn hoofd. ‘Nee… eigenlijk nog nooit aan gedacht, denk ik.’ Ze gleed met haar vingers sensueel over haar kale heuveltje. ‘Je raakt er meteen aan verslaafd, geloof me maar. Oke, hier is de olie, daar is de groente. Welke eerst?’ Ze plaatste een voet op een keukenstoel en zocht met haar vingers in haar spleet. Ze draaide wat met haar heupen en trok ze toen terug met de appel. Hij glom van haar vocht. Ze keek me aan, glimlachte naar me en nam toen een grote hap. ‘Mmm, heerlijk!’ Sarah legde de appel op de tafel, nam een komkommer van het aanrecht, liet wat olie over de top lopen en wreef het met sensuele gebaren uit over de dikke groene cilinder. Met haar voet nog steeds op de stoel, plaatste ze de punt tegen haar spleetje en sloot haar ogen. Ik keek gefascineerd toe hoe de lange vrucht vloeiend in haar gleed, niet stoppend eer meer dan tweederde deel verdwenen was. Voorzichtig ging ze recht staan, waarna ze behoedzaam met haar achterste op de rand van de stoel ging zitten. Ze spreidde haar benen en greep het uiteinde van de komkommer vast en begon hem langzaam in en uit haar te bewegen, zachtjes kreunend. Ik kon mijn ogen niet van haar volle, naakte schaamlippen afhouden, zoals ze op en neer gleden over de glimmende staaf. Ze opende haar ogen en glimlachte naar me. ‘Vooruit, jij ook! Of wil je alleen maar naar mij kijken?’ Ik wilde naar haar kijken, maar ik wilde ook ervaren wat zij ervoer. Met een opwelling van moed trok ik mijn rokje omlaag, mijn geslacht met het blonde plukje schaamhaar, nu doornat, onthullend. Mijn borsten voelden plots aan alsof ze opgesloten zaten en dus trok ik mijn topje uit en haakte ik mijn beha los. Daar stond ik, spiernaakt, mijn tepels verstijfden meteen in de koele lucht. Sarah keek me bewonderend aan. ‘Prachtige tieten, liefje, ik wenste dat de mijne zo waren.’ Ze trok ook haar topje uit en toonde me haar kleine, niet hangende borsten met hun donkere, vooruitstekende tepels. ‘De jouwe zijn lieflijk,’ zei ik zachtjes, ‘ik wenste dat ik geen beha zou hoeven te dragen.’ ‘Ik deed het wel,’ zei ze, ‘maar toen dacht ik: loop naar de maan! Laat je die appel er de hele dag inzitten? Dan kun je hem niet meer eten.’ ‘Hoe krijg ik hem eruit? Jij leek het heel gemakkelijk te kunnen?’ ‘Stop twee vingers in je kutje, liefje, haak ze achter de appel en trek ze tegelijkertijd omlaag. Dat is alles.’ Er klonken enkele vreemde geluiden, maar ik slaagde erin om de appel onder mijn vingers te manoeuvreren, toen trok ik eraan en duwde totdat hij in mijn handpalm schoot, warm en glibberig. Zonder na te denken, bracht ik hem naar mijn mond en nam er een hap uit, net zoals zij had gedaan. Ik heb er altijd van gehouden om mezelf op mijn vingers te proeven en mijn smaak ging goed samen met de zoetzure smaak van de appel. Sarah stak haar hand uit, haar ogen op de mijne gericht. Ik gaf haar de appel en zij beet er ook in. Ik stond er niet versteld van. Ze likte haar lippen langzaam af, maar ze zei niks. Plots had ik ook iets nodig dat ik in me kon stoppen. Ik greep de andere komkommer, liet er olie op lopen, ging met mijn benen wijd gespreid tegenover Sarah zitten en duwde de staaf vrij ruw naar binnen. Mijn spieren probeerden hem vast te grijpen en naar buiten te drijven, maar ik duwde door totdat ik de top tegen mijn baarmoedermond voelde drukken. Mijn binnenste spieren trilden vlug heen en weer door de plotse invasie. ‘Dat is lekker,’ fluisterde Sarah – ik wist niet zeker wat ze bedoelde, haar eigen gewaarwordingen of de aanblik van mij, die zichzelf opspietste. Ze hervatte de pompende beweging in haar kutje, erin, eruit, haar ogen op mij gericht. Ik nam haar ritme aan, geen weerstand meer biedend aan de groeiende gevoelens, maar wel aan de aandrang om mijn ogen te sluiten. Ik zag hoe ze een hand naar haar kale heuveltje bracht en zich daar begon te masseren, waarna ze een vinger aan de bovenkant tussen haar lipjes liet glijden, net boven de plek waar de komkommer ze uit elkaar spreidde. Ik deed hetzelfde. Haar hand begon harder te pompen en haar oogleden begonnen te trillen. Haar vinger trilde sneller over haar knopje. Plotseling gooide ze haar hoofd in haar nek en slaakte ze een kwellende kreet, die veranderde in een gehuil. Haar dijen beefden, haar heupen bokten en haar borstkas bewoog snel op en neer. Ik dacht dat ze van de stoel zou glijden. Het was ongelooflijk erotisch en mijn eigen hoogtepunt kwam enkele schreden dichterbij bij het zien van het hare. Maar een deel van mij wilde nog even wachten totdat Sarah voldoende bij gekomen was om naar mij te kijken… haar ogen gleden weer open, de lust lag erin af te lezen. Ik pompte sneller en sneller met de komkommer, mijn klitje net zo strelend, me voorstellend dat de een of andere boom van een kerel tussen mijn dijen lag. Sarah fluisterde: ‘Dat is het, liefje, laat je gaan!’ en dat leek alles los te laten. Mijn orgasme zwol aan en barstte heet open, mijn spieren grepen zich vast aan de gladde staaf. Meestal ben ik niet erg luid bij het sexen, maar ik kon een laag gekreun niet tegen houden toen mijn binnenste rond het massieve object klopte. Langzaam kwam ik weer bij mijn positieven, mijn armen en benen prikkelden, een dun laagje zweet op mijn borsten en mijn buik. We keken elkaar aan, twee vrouwen in dezelfde obscene pose, met een grote groene komkommer voor het grootste deel in hun vagina’s verdwenen en we begonnen te lachen. Sarah liet de hare naar buiten glijden en hield hem omhoog, glimmend van haar sap. ‘Kijk, hij is nog steeds stijf!’ We begonnen opnieuw te giechelen. Ze zoog aan het uiteinde en glimlachte: ‘Nectar!’ Ik trok de mijne er ook uit en voelde hoe de koele lucht in mijn uitgezette ingang stroomde. Om niet overtroffen te worden, zoog ik hem ook af en proefde ik mijn warme kutsap. ‘Nu heb ik iets groters nodig,’ zei mijn vriendin, over haar openstaande kutlippen wrijvend, ‘zullen we de aubergines proberen?’ Ze viste er een van het aanrecht en oliede hem zorgvuldig in. Hij was bijna twee keer zo dik als de komkommer, maar lang niet zo lang. Ik voelde een vreemde prikkeling diep in mijn vagina, alsof ik opgewonden was en klaar om het object toe te laten. Sarah veegde alle spullen van de keukentafel en ging erop liggen. ‘Hiervoor moet ik gaan liggen,’ zei ze, ‘ik wil niet van de stoel af vallen als ik klaar kom!’ Ze spreidde haar dijen horizontaal, haar nog steeds openstaande vagina recht aan mij tonend. Ze wreef de gladde paarse koepel van de aubergine over haar schaamlippen. Toen greep ze de vrucht met beide handen vast en duwde hem stevig naar binnen, naar adem snakkend toen hij haar ver oprekte. ‘Tjonge, dat is groot! Maar het voelt goed…’ Ik wilde niet buiten gesloten worden, dus nam ik mijn eigen aankoop en smeerde hem goed in, hield hem toen recht overeind op mijn stoel en positioneerde me erboven. Ik voelde de gladde koepel tegen mijn kutlippen. Ik liet me omlaag zakken totdat hij tegen mijn spieren drukte, mijn tunnel wijd oprekkend, waarna ik op en neer begon te bewegen, hem iedere keer iets verder in me opnemend. ‘Hoe gaat het, liefje?’ hijgde Sarah, ‘Heb je hem er al in zitten?’ ‘Mmm, bijna, hij is reusachtig!’ Opkijkend, zag ik hoe ze de aubergine helemaal in en uit haar stootte, de spieren in haar armen strak gespannen. Iedere keer als ze hem terugtrok. gaapte haar vagina wijd open, waarna haar naakte gezwollen lippen zich rond de paarse koepel spanden als ze hem weer naar binnen stootte. De aanblik was zo erotisch, dat ik harder naar beneden duwde en mijn eigen indringer werd helemaal naar binnen gedreven. Ik kon een kreun van genot niet onderdrukken toen ik vreselijk opgevuld werd. Sarah’s armen werden wazig, zo snel pompte ze de massieve vrucht in en uit haar kutje. Haar heupen kwamen omhoog om de stoten op te vangen en haar billen kwamen los van de tafel. Plots overviel haar een krachtig orgasme, de aubergine verdween helemaal en bleef uit zicht, terwijl zij er omheen kronkelde. Ik kon mijn ogen er niet vanaf wenden. Ze zakte terug op de tafel, haar armen wijd gespreid en de grote paarse indringer gleed langzaam uit haar, een donkere holte tonend, waaruit een straaltje helder vocht druppelde. Ik draaide met mijn heupen, voelde hoe mijn eigen aubergine mijn binnenste wanden masseerde. Het voelde heerlijk aan, maar ik wist dat ik zonder mijn klitje te stimuleren niet zou klaarkomen. Daarom draaide ik me op de stoel om, zodat ik er op kon steunen en ik met mijn vingers aan het werk kon gaan. Ik had niet lang nodig – het orgasme sluimerde net beneden de oppervlakte, al de hele tijd sinds mijn vorige en in feite donderde het naar buiten en overviel het me. Ik zakte ineen tegen de stoelleuning, voelend hoe de aubergine me steeds verder penetreerde… Zachte armen omringden me van achteren. ‘Dat is het, liefje, laat alles maar los,’ fluisterde Sarah in mijn oor. Mijn hoogtepunt nam nog eens in kracht toe. Ze hield me stevig vast terwijl ik nog enkele malen verstrakte en verslapte. Ik voelde hoe haar borsten met hun harde tepels in mijn rug drukten. Zo snel als ik weer controle over mijn lijf had, ging ik recht staan en trok ik de aubergine eruit. Mijn kutje werd al gevoelig, een beetje pijnlijk. Sarah keek me glimlachend aan. ‘Dat zag eruit als een heel goede, Amanda!’ Ik lachte een beetje vermoeid. ‘Ja, het is lang geleden dat ik zo gekomen ben. Hoewel ik me een beetje opgerekt voel.’ ‘Ik ook, maar daar hou ik van. Ik ben nu net opgewarmd voor die joekel!’ ‘De kalebas?’ ‘Mmm. Na zo-een weet je dat je geneukt bent!’ ‘Ik denk niet dat ik die aankan, in ieder geval niet zonder meer.’ ‘Dat maakt niks. Niemand zal je dwingen. In ieder geval heb ik jouw hulp nodig.’ Ze vertelde me dat ze anders een soort van stellage in elkaar draaide om de muskaat-kalebas recht overeind te houden, opdat ze erop kon gaan zitten en haar eigen gewicht kon gebruiken om hem naar binnen te duwen. Even dacht ik dat ze me zou gaan vragen om de kalebas bij haar naar binnen te duwen, maar ze wilde alleen maar dat ik hem rechtop hield op de tafel. Ze klom op de tafel en hurkte onelegant neer, waarna haar kruis op de goed-geoliede top van de kalebas rustte. Ik hield hem stevig bij de basis vast, waarbij mijn gezicht vlak bij haar kutje kwam, vlagen van haar hete vrouwelijke geur opsnuivend. Ik was er zeker van dat de reusachtige stang nooit zou passen… Maar Sarah had geen angstige voorgevoelens. Ze kronkelde er wat omheen, waardoor haar dikke kutlippen zich rond de omtrek van de gladde gelige vrucht strekten en ze plaatste haar handen op mijn schouders. Ik zag hoe ze haar buik introk en hoe ze bedachtzaam haar strakgespannen dijspieren probeerde te ontspannen. Met een luguber kreunend geluid liet ze zich op de zuil zakken, snel ademhalend, knorrend en hijgend, alsof ze aan het bevallen was – en eigenlijk was ze dat ook, alleen dan in omgekeerde richting. Ik hield de onderkant stevig vast, terwijl zij met haar heupen draaide om de vrucht millimeter bij millimeter naar binnen te wurmen. ‘Doe jezelf geen pijn, Sarah,’ zei ik bijna automatisch. ‘Doet geen pijn…’ hijgde ze, ‘is alleen erg strak… voelt… zo goed… Jezus…’ Ontsteld zag ik dat de kalebas al bijna voor de helft naar binnen gegleden was, nou ja, gegleden. De diameter was nu meer dan 15 centimeter en het stuk van de kalebas dat nu nog te zien was, bleef zo breed. Met veel moeite bleef ze doordrukken, haar strakgespannen schaamlippen bereikten tenslotte de opbollende basis van de kalebas. Mijn vingers raakten haar hete huid, glad van de olie en haar sap. Ze begon omhoog en omlaag te bewegen, waardoor de dikke schacht dan weer te zien was, om vervolgens weer in haar te verdwijnen. En iedere keer ging ze iets verder omlaag, steeds meer en meer van de brede basis van de kalebas in haar opnemend. Haar handen knepen in mijn schouders. Mijn vingers, die de kalebas nog steeds recht overeind hielden, werden nu mee naar binnen gedrukt, geklemd tussen de vrucht en haar schaamlippen, daarom duwde ik mijn nagels in de vrucht, om haar niet te bezeren. ‘Oh mijn God,’ hijgde ze, ‘ik moet komen… wrijf over mijn klit… alsjeblieft…’ Zonder na te denken, gehoorzaamde ik. Haar clitoris stak als een trotse massieve roze knop uit boven haar gespannen en gespreide kutlippen. Ik hield de kalebas met een hand stevig vast en met de vingers van mijn andere hand, streelde ik over haar klit. Ze kreunde en veerde op en neer, sneller en sneller. Ik wreef harder en plots gilde ze het uit, ze liet zich zo hard neerzakken, dat bijna de hele brede basis van de kalebas in haar verdween. Ik voelde haar hele lichaam vibreren toen het orgasme door haar lichaam gierde. Ik kon me niet voorstellen hoe het zou zijn om zo klaar te komen, met zo’n enorm massief object dat elke centimeter van je vagina opvult. Sarah zakte achterover ineen op de tafel, de helft van de kalebas naar buiten duwend. Ik hielp om de rest naar buiten te laten glijden en staarde vol ontzag naar de wijd openstaande grot, donker en glimmend, haar schaamlippen gezwollen en opgerekt, bijna onwerelds. En nog steeds trokken rillingen door haar lijf. ‘Oh, liefje,’ hijgde ze, ‘dat was ongelooflijk. Jij bent een schat. Ik voel… me totaal suf geneukt!’ Ze reikte naar voren en voelde aan haar openstaande kut met haar vingers, ze giechelde: ‘Dat zal nog wel even duren eer het weer mooi dicht is! Hoe is het met de kalebas? Heb ik er moes van gemaakt?’ ‘Nee, die is nog mooi stevig, een beetje nat.’ Ook mijn hand droop van haar vocht. Ik wilde het oplikken, maar ik durfde het niet. ‘Nou, dan denk ik dat het nu jouw beurt is, liefje…'”