Dienstmeid op maat

Dienstmeid op maat ‘Jenny,’ hoorde ik mevrouw Druppers roepen, ‘ik wil geen lastpost zijn, maar heb je even een momentje voor mij?’ Ik stak de grote hal over en liep de zitkamer binnen, waar mijn cheffin op de bank lag. ‘Ik ben wat omlaag gegleden,’ zei ze met haar zachte schorre stem, ‘zou je me weer omhoog kunnen helpen?’ Ik liep naar haar toe en glimlachte. ‘Natuurlijk, mevrouw, til uw armen maar een beetje omhoog.’ Ik boog over haar heen en ze sloeg haar armen rond mijn nek en ik plaatste de mijne onder de hare en sloeg mijn handen ineen achter haar rug. ‘Een, twee, drie, omhoog…’ zei ik en samen schoven we een stukje naar de zijkant van de bank toe, zodat ze er een stuk gemakkelijker bij lag. Ze zat nu weer in een zittende positie en toen we onze armen weer losgelaten hadden, glimlachte ze lief naar me en bedankte ze me. ‘Ik weet niet waar de verzorgster blijft,’ zei ze, ‘maar ik had toch duidelijk afgesproken met de zorgverlener dat zij hier zou zijn op het moment dat jij naar huis zou gaan. Ik heb er een hekel aan om jou steeds lastig te vallen, zeker na alles wat jij de laatste maanden voor mij hebt gedaan.’ ‘Maakt u zich daar maar geen zorgen over, mevrouw,’ antwoordde ik, ‘ik heb niks belangrijks gepland voor vanavond, dus zal ik graag blijven totdat de verzorgster arriveert.’ Ik wilde haar niet van streek brengen door haar te vertellen dat ik met Pam had afgesproken, mijn beste vriendin. We maakten deze afspraken regelmatig en bijna altijd kwam er wel weer eens iets tussen. Het was alweer enkele weken geleden sinds we elkaar hadden gezien, dus we moesten nogal wat bijpraten. Mevrouw Druppers keek me aan terwijl ik de vouwtjes uit mijn uniform streek. ‘Je was wonderbaarlijk vanmiddag, Jenny, ik denk dat iedereen onder de indruk was. Ik dacht niet dat ik in staat zou zijn om mijn beurt in de namiddag-ontmoetingen-club te kunnen nemen, maar ik had er niet aan gedacht dat jij in staat bent om bijna iedere situatie het hoofd te bieden. Mevrouw Davids was het meest onder de indruk, en geloof me maar, je moet van goede huize komen om bij haar indruk te maken.’ We lachten allebei. Mevrouw Davids is wat je zou kunnen omschrijven als een echte snob, ze moet altijd het beste van het beste hebben en dan laat ze dat ook aan iedereen weten. Hoewel, sinds mevrouw Druppers ongeval, was ze er steeds geweest om een helpende hand te bieden. Nog meer dan alle anderen en zeker in de eerste weken was haar hulp van onschatbare waarde geweest. Mevrouw Druppers bekeek me weer toen ik naast haar stond. ‘Jij hebt zo’n lieflijke glimlach, Jenny,’ zei ze, ‘als we die konden in flessen, zouden we een fortuin kunnen verdienen.’ Ik glimlachte en wist niks te zeggen. Ik verliet de zitkamer en stak de hal weer over en ging naar de keuken om de afwasmachine uit te ruimen. Ik werkte nu ongeveer vier jaar voor mevrouw Druppers, sinds ik veertien was geworden. Eerst was ik het hulpje voor het weekend, maar toen ik zestien werd en ze hoorde dat ik geen zin meer had in school, bood ze me een volledige baan aan. Eerst vonden mijn ouders het maar niks dat ik als een huishoudelijke hulp aan de slag zou gaan, maar toen ze merkten dat ik me er thuis voelde en met plezier naar mijn werk ging, gekoppeld aan het feit dat mevrouw me een goed salaris betaalde, accepteerden ze mijn keus. In feite raakten ze ook beter bevriend met mevrouw en meneer Druppers, ook werden ze regelmatig uitgenodigd voor dineetjes en partijtjes en zo. Ook was mevrouw Druppers zo attent om mij niet te vragen om te komen werken als mijn ouders ook voor de gelegenheid waren uitgenodigd. Dit alles was opgehouden na het ongeval. Meneer en mevrouw Druppers hadden de avond bij hun dochter en haar man doorgebracht en waren op weg naar huis. Ze waren zeer goed gehumeurd, zeg maar in de wolken, want ze hadden te horen gekregen dat ze voor de eerste keer opa en oma zouden worden. Wat er precies gebeurd is, is niet helemaal duidelijk, maar volgens de politie reed meneer over de hoofdweg, waar een grote vrachtauto plots uit een zijweg gereden kwam. Hij had geen enkele kans gehad om een aanrijding te vermijden en botste frontaal tegen de flank van de vrachtauto, waarbij hij op slag werd gedood. Zijn vrouw had daarna bijna geen gevoel meer in haar benen. Haar onderlichaam werkte wel nog als vanouds, maar haar benen deden niet meer mee. De vooruitzichten waren dat met veel therapie en geduld dat in de toekomst weer goed zou kunnen komen, maar voorlopig was dat nog niet aan de orde. De chauffeur van de vrachtauto had natuurlijk niks. Bloedproeven wezen uit dat meneer wel iets had gedronken – vanwege het goede nieuws – maar niet buiten het toegestane promillage, maar de vrachtwagenchauffeur had twee keer zoveel als toegestaan gehad. Ik zette een kopje koffie voor mezelf en zoals gewoonlijk, maakte ik er ook een voor mevrouw Druppers. Ik nam beide kopjes mee naar de zitkamer en plaatste ze op het salon tafeltje voor de bank waarop zij lag en ging zelf in de stoel daar tegenover zitten. Ze bedankte me en zei dat ik me alvast kon omkleden als ik dat wilde. Ik zei dat ik dat wel zou doen als ik naar huis ging. Toen ik een blik op haar wierp, zag ik dat ze onder mijn rokje probeerde te kijken. Mijn hart sloeg een slag over en ik kreeg het er warm van. Zonder er bij na te denken, spreidde ik mijn benen iets meer, wetend dat ze dan helemaal tot aan mijn slipje zou kunnen kijken. Ze wendde haar blik niet af en door haar gekijk raakte ik meer opgewonden en ik spreidde mijn benen nog iets meer. Tot vandaag droeg ik altijd gewoon mijn eigen kleren tijdens het werk, maar vanwege de namiddag-ontmoeting had mevrouw Druppers me gevraagd om, bij wijze van grap, een echt dienstmeisjes-uniform te dragen, zodat ze een klein toneelstukje kon opvoeren. Ik vond het zelf ook wel grappig en stemde ermee in. We hadden enkele catalogi doorgekeken, maar niks passends gevonden. Maar enkele dagen geleden wandelde ik door de stad en bij een best wel chique zaak hing een typisch Frans dienstmeiden-uniformpje in de etalage. Perfect, dacht ik bij mezelf, stapte naar binnen en kocht het uniform. Het was het traditionele zwart met witte kant afgezette uniform. De zoom van het jurkje kwam maar net over mijn billen en leek niet helemaal gepast, zeker niet bij mijn slanke benen, maar mevrouw Druppers stelde voor om er zwarte nylons onder te dragen om het mooi af te maken. Dus zo had ik het gedaan en ik zag er uit als het meeste geile dienstmeisje dat er bestond. Ik keek nog een keer naar de op de bank liggende mevrouw Druppers. Ze leek in te dutten, haar ogen leken zwaar. We hebben allebei een volle bos rood haar, het mijne is een kort kapsel, maar zij heeft een weelderige dos, die over haar schouders uitwaaiert, bijna tot aan haar kleine borsten. Dat is nog iets dat we gemeen hebben, kleine borsten. Ik heb een 70A cup en ik denk dat zij ook zoiets heeft. Ze is een lange, slanke en heel attractieve vrouw van middelbare leeftijd. Ik ben een centimeter of zeven kleiner dan haar, maar we zijn vergelijkbaar van bouw. Plots gingen haar grote groene ogen open en keek ze me weer aan. ‘Je ziet er schattig uit in dat uniform,’ zei ze, een glimlach verscheen op haar gezicht. En weer keek ze onder mijn rokje. ‘Misschien moet je het wel iedere keer dragen.’ ‘Zou u dat leuk vinden?’ vroeg ik haar. ‘Nee, ik zou je niet verplichten om het elke keer te dragen,’ antwoordde ze. ‘U heeft niet geantwoord op mijn vraag,’ zei ik, ‘zou u het leuk vinden als ik het iedere keer droeg?’ Ik weet niet waarom ik het haar vroeg, maar op de een of andere manier moest ik het vragen en ik hoopte dat het antwoord ja zou zijn. ‘Misschien vind ik dat wel leuk. Ja, ik zou het leuk vinden als je het iedere keer draagt, maar ik zal, zoals ik al zei, het je nooit verplichten. Vandaag was voor de lol, en je ziet er heel leuk in uit. Er is maar een kleine verandering die ik zou wensen als je het weer zou aantrekken,’ zei ze. ‘En wat zou dat dan zijn?’ vroeg ik. ‘Ik denk dat je er geen beha onder moet dragen.’ ‘Pardon?’ ‘Ik denk dat je er – als er een volgende keer komt – geen beha onder moet dragen. Het stof is zo dun dat je de beha er zo doorheen ziet, het zal er veel mooier uitzien zonder.’ Voordat ik er iets op kon zeggen, ging de deurbel. Ik zette mijn lege kopje op de tafel en liep naar de voordeur. Toen ik deze opende, stond er een behoorlijk aantrekkelijk uitziende dame in een verpleegsters-uniform voor de deur. Ze leek midden-veertig te zijn, zo’n 1.80 meter groot, slank gebouwd en ze had lang zwart haar. Ze leek verbaasd te zijn om mij in mijn uniform aan te treffen. Ik weet niet waarom, maar ik besloot om in mijn rol te blijven die ik al de hele middag gespeeld had. ‘Goedenavond,’ zei ik, ‘mevrouw verwacht u. Komt u maar met me mee.’ Ik leidde haar de hal in en sloot de deur achter haar, waarna ze me naar de zitkamer volgde. Ik klopte licht op de deur voordat ik naar binnen ging. ‘Mevrouw, uw verzorgster is gearriveerd.’ Mevrouw Druppers had meteen door dat ik mijn rol weer speelde en zei: ‘Dank je, Jennifer, laat haar maar binnen komen.’ ‘Zeker, mevrouw,’ antwoordde ik, waarna ik me omdraaide en tegen de verpleegster zei: ‘Mevrouw kan u ontvangen.’ Ik wenkte haar naar binnen en terwijl zei naar mevrouw liep, zei ik: ‘Was dat alles voor vanavond, mevrouw?’ Mevrouw antwoordde: ‘Ja, dank je, Jennifer. Je kunt naar huis gaan, dan zie ik je morgenvroeg weer.’ ‘Dank u, mevrouw.’ Ik liep naar buiten en sloot de deur achter me. Ik ging naar mijn kamertje en in plaats van mijn uniform uit te trekken, pakte ik mijn normale kleren en stopte die in een zak, waarna ik mijn jas aantrok. Ik pakte de zak op en verliet het huis. Toen ik thuis aankwam, knipperde het lichtje van het antwoordapparaat, dus iemand moest iets hebben ingesproken. ‘Hoi Jenny, met Pam. Het spijt me, maar vanavond haal ik het niet om te komen. Mam wil dat ik haar naar oma rij. Ik bel je wel van het weekend, doei.’ Ik was een beetje teleurgesteld, maar besloot toen om een lekker warm bad te nemen en vroeg onder de wol te gaan. Ik trok mijn jas uit en hing hem aan de kapstok voordat ik naar mijn slaapkamer ging, de zak met kleren nam ik mee. Ik haalde ze eruit, legde mijn blouse in de wasmand, samen met mijn zwarte nylons, vouwde mijn rokje op en legde dat op de stoel naast mijn bed. Ik ging naar de badkamer en liet het bad vollopen. Daarna terug naar mijn kamer en toen ik er binnenliep, zag ik mezelf in de passpiegel die bij de tegenoverliggende muur stond. Ik zag wat mevrouw Druppers bedoelde met mijn beha door het stof heen zien. Ik knoopte de knopen aan de voorkant los en stak mijn armen uit de jurk, haakte mijn beha van achteren los en trok hem uit, waarna ik mijn armen weer naar binnen stak en de knopen weer dicht deed. Ik bekeek me opnieuw in de spiegel. Het zag er inderdaad een stuk beter uit, maar vanwege mijn kleine borsten, zag het er een beetje ‘ongevuld’ uit. Ik zou na mijn bad een beetje verstelwerk moeten uitvoeren. Ik nam een lekker lang bad en terwijl ik daar lag, besloot ik om mijn schaamhaar bij te werken. Al de tijd moest ik aan mevrouw Druppers denken, die onder mijn rokje keek. Het was al weer enkele weken geleden sinds ik mijn bosje had bijgewerkt en het was een beetje warrig geworden daar beneden. Ik stapte uit bad en pakte mijn scheermes en scheerzeep uit het kastje boven de wastafel. Nou ja, mijn, het was allemaal van mijn vader en soms vroeg ik me wel eens af, wat hij zou zeggen als hij wist dat ik er mijn kuthaartjes mee bijwerkte! Ik stapte terug in bad en ging op de zijkant zitten. Ik nam de dop van de spuitbus scheerzeep en spoot een royale dot op mijn hand, waarna ik het in mijn haartjes wreef. Daarna begon ik voorzichtig de randen van mijn schaamhaar strak te scheren, dan de bovenkant, totdat ik vond dat het er goed genoeg uitzag. Ik spoelde de resten schuim weg, kwam omhoog en stapte uit bad. Ik liep terug naar mijn kamer om het resultaat van mijn handwerk te bekijken in de passpiegel. Het zag er goed uit, maar omdat het al een tijdje geleden was dat ik het getrimd had, was het driehoekje nogal dik en warrig. Ik liep naar mijn nachtkastje en nam mijn trimmer eruit, waarna ik terug ging naar de badkamer. Daar schakelde ik de trimmer in en voorzichtig trimde ik mijn driehoekje. Na een paar minuten was het naar mijn idee kort genoeg en ging ik mezelf opnieuw in de spiegel bekijken. Ik bekeek mijn spiegelbeeld en gleed met mijn vingers door mijn schaamhaar en kroelde er doorheen. Ik draaide me om en ging terug naar de badkamer. Zonder verder na te denken, pakte ik de trimmer vast en schoor de rest van mijn haartjes weg. Het duurde niet lang eer ik alleen nog maar stoppels over had en het kleed op de vloer bedekt was met een laagje rood schaamhaar. Ik stapte weer in het bad, spoelde mijn kutje af en ging weer op de rand zitten. Ik spoot een nieuwe dot scheerschuim op mijn hand en wreef het in de stoppels, waarna ik het voorzichtig glad schoor. Ik gleed terug in bad en spoelde alles weer schoon. Ik droogde mezelf af, ruimde de badkamer op en ging terug naar mijn slaapkamer. Ik keek weer in de spiegel en kon eerst niet geloven wat ik gedaan had. Mijn kutje was helemaal kaal en glad. Ik liep dichter naar de spiegel toe. Ik had me nog nooit helemaal kaal geschoren en het beeld in de spiegel en de constante gedachten aan mevrouw Druppers die onder mijn jurkje keek, hadden een ongelooflijk effect op me. Ik was echt geil. Nog steeds naakt, pakte ik het uniform op en liep er mee naar de zitkamer. Ik loop graag naakt rond, maar heb als nog thuis wonend, niet vaak de gelegenheid daartoe. Als de kans zich dan voordoet, grijp ik hem natuurlijk meteen aan. Aangezien mijn vader en moeder enkele dagen weg waren, kon ik gemakkelijk mijn gang gaan. Met behulp van de inhoud van de naaikist van mijn moeder en haar naaimachine, was ik de volgende twee uren bezig met het aanpassen van mijn uniform. Ze had me al vroeg aangemoedigd om me de kunst van het naaien eigen te maken en dat kwam me nu goed van pas, het was een fluitje van een cent. Ik nam de zijkanten een beetje in en na enkele keren passen, was ik uitermate tevreden met het resultaat. Alhoewel, ik vond de hoge sluiting aan de voorkant niet zo mooi, dus maakte ik er een ‘V’ van, waarbij de bovenste 5 knopen verdwenen. Ik trok het uniform weer aan en ging me opnieuw in de passpiegel bekijken. De ‘V’ was mooi wijd en ging vrij ver door naar beneden, een mooie glimp van mijn kleine borsten tonend. Onder aan de ‘V’ gingen de knopen door, een rij dicht opeen staande knopen, tot net onder mijn middel. Het bovenstuk paste nu perfect, dus ik zou nu zonder moeite de jurk kunnen vullen. Ik liet mijn hand onder de voorkant van het uniform glijden en wreef over mijn kutje. Sinds ik gladgeschoren was, kon ik mijn zoekende vingers er niet vanaf houden, ik wilde het liefkozen. Ik trok het uniform uit, kroop in bed en viel na een lange sessie van zelfbevrediging in slaap, geholpen door de opwindende herinnering aan de kijkende mevrouw Druppers. De volgende morgen werd ik fris als een hoentje wakker en na het douchen zette ik een kopje koffie. Ik nam het mee naar mijn kamer en begon me aan te kleden. Ik nam een wit zijden slipje uit mijn lade, met een nieuw paar zwarte nylons. Ik trok een jarretelle aan en zittend op mijn bed trok ik de kousen aan. Toen ik opstond, viel mijn blik op mijn reflectie in de spiegel. Behalve mijn kousen was ik nog naakt en het zien van mijn blote kutje daarboven, gaf me een warm gevoel. Ik trok mijn slipje aan en daarna het dienstmeiden uniform. Ik streek het glad en liep naar de zitkamer. Ik verzamelde nog enkele dingen die ik vandaag nodig zou hebben, trok mijn jas aan en liep naar de voordeur om het korte eindje naar mijn werk te lopen. Enkele minuten later liet ik mezelf binnen bij mevrouw Druppers. Ik had mijn eigen huissleutels en die morgen gebruikte ik de achteringang. Ik kwam de verpleegster tegen in de keuken, waar ze net een kopje koffie nuttigde. Ze bood mij er ook meteen een aan, wat ik dankbaar aannam. Ik gleed uit mijn jas en hing hem aan de haak achter de deur en ging bij haar aan de tafel zitten. We stelden ons aan elkaar voor, want dat was er gisterenavond niet van gekomen. Ze heette Michelle en ze werkte pas sinds kort als verpleegster bij de zorgverlener en ze zou waarschijnlijk mevrouw’s vaste verpleegster worden. Ik vertelde haar dat ik Jennifer heette, maar meer vertelde ik eigenlijk niet, ik wilde eerst wat meer eigen met haar worden. ‘Heeft mevrouw een goede nacht gehad?’ vroeg ik. ‘Ja, een heel goede,’ was haar antwoord, ‘ze viel ongeveer meteen in slaap nadat ik haar in bed had geholpen en ze werd pas om 7 uur wakker. Daarna heb ik haar in bad geholpen en toen ze daar klaar was, wilde ze graag terug naar haar bed, want ze voelde zich nog erg moe. Het lijkt me dat ze een heel aardige vrouw is, heel aangenaam gezelschap. Ik heb echter een klein probleempje.’ ‘Oh,’ zei ik, ‘en dat is?’ ‘Ik weet niet hoe ik haar moet aanspreken. Ik hoorde hoe jij haar mevrouw noemde, dus dat heb ik ook gedaan. Ik denk dat het goed was. Maar ik heb nog nooit een van mijn patienten mevrouw genoemd, het leek heel vreemd in het begin, maar na een tijdje voelde het vertrouwd aan.’ ‘Dat heb je goed gedaan,’ zei ik. Ik vroeg me af of mevrouw genoten had van het spelletje. Nadat Michelle vertrokken was, maakte ik als gewoonlijk het ontbijt klaar. De verpleegster hielp mevrouw ’s morgens normaal in haar jurk, maar ik zei tegen Michelle dat ik haar nog een tijdje zou laten slapen, ze had niet veel gepland voor vandaag en gisteren was een vermoeiende dag voor haar geweest. Normaal aten we samen ontbijt in de eetkamer, maar vandaag besloot ik om dat van mevrouw naar haar kamer te brengen. Ik plaatste haar gekookte eieren en toast en een potje thee op een dienblad en ging op weg naar haar slaapkamer. Bij de deur aangekomen, plaatste ik het dienblad even op het gangtafeltje, nam het kanten kapje uit mijn zak en plaatste het op mijn haar. Ik nam het dienblad weer op, klopte zachtjes op de deur en ging de kamer binnen. Ik plaatste het dienblad op het tafeltje aan het voeteneinde van haar bed en liep naar het raam en opende de gordijnen. ‘Goedemorgen, mevrouw,’ zei ik toen ik haar in haar bed hoorde bewegen. ‘Het is een prachtige morgen, de zon schijnt en er is geen wolkje aan de lucht.’ Ik denk dat ze even van haar stuk was gebracht. ‘Goedemorgen Jenny, eh, Jennifer,’ zei ze. ‘Wil mevrouw dat ik haar wat hoger in bed leg?’ ‘Ja, graag, Jennifer.’ Het zonlicht stroomde door het raam naar binnen, haar kamer in een gouden gloed zettend. Ze keek me aan en had toen pas in de gaten dat ik het dienstmeisjes uniform droeg. Een glimlach gleed over haar gezicht. Ik liep naar de zijkant van het bed, hielp haar met naar voren leunen en klopte haar kussens op. Toen duwde ik mijn armen onder de hare en hielp haar hoger op in bed. Terwijl ik dit deed, voelde ik haar adem op mijn blote borstkas. Instinctief keek ik omlaag en merkte dat mijn jurk, ondanks mijn aanpassingen, open viel. En door de positie waarin zij zich bevond, werd mevrouw getrakteerd op een blik in mijn jurk. Ik voelde hoe mijn tepels zich samentrokken, merkend dat zij zeer bewust naar binnen keek. In feite bewoog ze haar hoofd iets naar voren om beter te kunnen kijken. Ik bleef iets langer dan strikt noodzakelijk in deze positie staan. Ik raakte opgewonden door de gedachte dat zij in mijn jurk naar binnen keek. Toen stapte ik weg, trok de lakens omlaag tot aan haar middel en plaatste het dienblad op haar schoot. Ze droeg een dun roze nachthemd. Een lint was door een aantal oogjes langs de opening aan de voorkant geregen, net boven haar middel beginnend. Het werd afgesloten door een nette gebonden strik. Hoewel het niet al te strak zat, toonde het kledingstuk de verrukkelijke vorm van haar lichaam. Ik kon duidelijk zien waar haar tepels het materiaal raakten. Ik merkte dat een van haar kussens begon weg te zakken en stapte weer naar haar toe. Ik vroeg haar om nogmaals naar voren te leunen, opdat ik het goed kon leggen. Nu wilde ik proberen om een glimp in de opening van haar hemd op te vangen. Ze leunde naar voren en ik keek, maar alles werd op zijn plaats gehouden en ik zag niks. ‘Was dat alles, mevrouw?’ vroeg ik. ‘Ja, dank je, Jennifer,’ zei ze met een glimlach op haar gezicht. ‘Ik bel wel als ik je nodig heb. Ga maar gerust door met je andere werk.’ ‘Jawel, mevrouw,’ zei ik, net zo goed als zijzelf wetend, dat mijn ‘andere werk’ het nuttigen van mijn ontbijt en het lezen van de krant inhield. Ik zat alleen te eten aan de tafel in de keuken. Ik had vandaag geen zin om de krant te lezen. Ik kon de gedachte aan mevrouw Druppers die in mijn jurk keek, niet van me afzetten en hoe meer ik eraan dacht, hoe opgewondener ik werd. Zelfs na de gebeurtenissen van gisterenavond had ik me niet kunnen voorstellen dat er zoiets zou kunnen gebeuren. Ik dacht dat alleen het doen alsof ik de dienstmaagd was, met alleen mevrouw en ik in huis, een beetje leuk zou zijn. We deden wel eens vaker grappige dingen om de sleur van de dag te breken, maar zoiets hadden we nog nooit gedaan. Ik ruimde de ontbijtspullen op en wilde ze net in de afwasmachine zetten, toen ik het belletje, dat mevrouw naast haar bed had staan, hoorde rinkelen. Ik trok mijn uniform glad en begaf me op weg naar de slaapkamer. Toen ik de hal overstak, knoopte ik het bovenste knoopje los. Ik stopte voor de deur en deed het volgende knoopje los, waarna ik naar binnen stapte. ‘Ah, Jennifer,’ zei mevrouw Druppers, ‘zou je het dienblad willen afruimen en mijn kussens willen opschudden, alsjeblieft?’ ‘Natuurlijk mevrouw,’ antwoordde ik. Ik liep naar haar bed toe en leunde voorover toen ik het dienblad oppakte. Het doel van de losgeknoopte knoopjes was om ervoor te zorgen de mijn jurk meer naar voren en open zou vallen dan eerst. Ik wierp een blik op haar gezicht en zag dat ze recht in mijn jurk keek. Ik bleef veel langer dan noodzakelijk was, zo staan. Ik voelde mijn tepels opzwellen en stijf worden. Ik hield van de aandacht die ze aan mijn lichaam schonk. Toen ik overeind kwam, merkte ik dat haar tepels zich ook duidelijker aftekenden, ze maakten merkbaar uitstulpinkjes in het bedekkende weefsel. ‘Ik breng eerst even het dienblad naar de keuken, mevrouw, dan kom ik terug om uw kussens op te schudden.’ ‘Dank je, Jennifer.’ Ik bracht het dienblad naar de keuken, ruimde de spullen weg, samen met de mijne en keerde terug naar de slaapkamer. Onderweg maakte ik nog een knoopje los. Toen ik de kamer binnen ging, merkte ik dat de strik aan de bovenkant van haar nachthemd niet meer gebonden was. Het lint was zelfs uit de bovenste 3 of 4 oogjes gegleden en zat losjes in de overige oogjes, waardoor haar nachthemd erg los zat. Alleen al de gedachte om in haar hemd te kunnen kijken, zorgde ervoor dat mijn tepels nog stijver werden. Ik ging naar het hoofdeinde van haar bed en hielp haar voorover te zitten. Haar nachthemd viel nog meer open dan mijn jurk toen ik naar voren leunde en ik kon haar naakte borsten heel goed zien. Ik schudde haar kussens op, maar liet haar nog niet terug zakken. Ik wilde dat ze wist dat ik naar haar keek. Ik hield haar nog voor minstens een minuut in deze positie en terwijl ik haar bekeek, zag ik duidelijk haar tepels opzwellen. Ik tuitte mijn lippen en blies zachtjes in de opening van haar hemd. ‘Oh, ik voel een heerlijk licht briesje, Jennifer, voel je het ook?’ vroeg ze. ‘Nee, mevrouw,’ antwoordde ik. ‘Dan moet je eens voor me komen staan, dan kun je het ook voelen,’ zei ze. ‘Ja, mevrouw, dat zou lekker zijn.’ Ik liet haar terugzakken in de kussens, maakte voor haar ogen nog een knoopje los en stapte voor haar. Ik wachtte even en terwijl ik haar recht in de ogen keek, maakte ik tergend langzaam nog een knoopje open. ‘Als je voorover leunt, weet ik zeker dat je het ook zult voelen,’ zei ze. ‘Ja, mevrouw,’ antwoordde ik terwijl ik haar order opvolgde. De voorkant van mijn jurk viel naar voren, weg van mijn borsten. Voor het eerst had ze nu een vrij zicht op mijn borsten. Ze blies zachtjes en het had een verbazingwekkend effect op mijn tepels, ze verstijfden meteen en ze zwollen op. ‘Voelt het lekker aan, Jennifer?’ ‘Oh ja, mevrouw, het is heerlijk.’ ‘Goed,’ zei ze terwijl ze nog even blies, ‘blijf dan nog maar even hier als het zo goed aanvoelt.’ Waarna ze weer zachtjes begon te blazen. De zijkanten van haar nachthemd waren nu helemaal open gevallen, waardoor haar tepels bijna te zien waren. Na enkele minuten verliet ik de kamer en ging enkele huishoudelijke klusjes doen. Ruim een half uur later hoorde ik haar belletje weer rinkelen. Ik ging naar haar slaapkamer. ‘Jennifer, zoals ik hier lig, heb ik een spinnenweb gezien op het plafond boven mij. Zou je een stofdoek willen nemen en het wegvegen?’ ‘Ik heb een stofdoek in mijn zak zitten, mevrouw, maar ik denk niet dat ik er daarmee bij kan komen.’ ‘Het zal wel lukken als je op mijn bed komt staan. Als je aan iedere kant van me een voet plaatst en je evenwicht houdt met een hand tegen de muur, zul je er vast en zeker bij kunnen komen.’ Tjonge, dacht ik, ze wil opnieuw onder mijn jurk kijken. Ik klom op het bed en plaatste een voet aan iedere kant van haar middel en liep zo voorzichtig richting het hoofdeinde, totdat mijn voeten naast haar schouders stonden. Ik reikte naar het plafond om het niet-bestaande spinnenweb te verwijderen en deed alsof ik het wegveegde. Ik wist dat ze nu een duidelijk zicht op mijn slipje moest hebben, inclusief de vochtige plek die zich daar gevormd had. ‘Kunt u het zien, mevrouw?’ vroeg ik. ‘Ja, ik zie het, Jennifer,’ zei ze, ‘maar het schijnt door iets verhuld te worden. Misschien moeten we het straks nog eens proberen.’ Ik stapte van het bed af en ging verder met mijn klusjes. Even voor elf uur zette ik een pot thee. Nadat ik het dienblad voor mevrouw had klaargemaakt, tilde ik de zoom van mijn jurkje omhoog, haakte mijn duimen in mijn slipje, trok het omlaag, stapte eruit en stopte het in mijn zak. Ik nam het dienblad en ging naar haar slaapkamer, waar ik het op het tafeltje plaatste. Ik keek hoe ze erbij zat en deed toen alsof er een klein vlekje op het lint dat haar hemd bijeen hield, zat. ‘Mevrouw, u heeft het lint van uw nachthemd een beetje bevlekt,’ zei ik tegen haar, ‘ik denk dat we het even in wat water moeten drenken, anders gaat het er straks niet meer uit.’ ‘Oh, als jij denkt dat het een goed idee is, dan moeten we dat doen,’ zei ze. Ze bewoog haar handen naar het lint om het weg te nemen. Snel zei ik: ‘Laat mij dat maar doen, mevrouw.’ ‘Dank je, Jennifer, je bent zo aardig.’ Langzaam begon ik het lint uit de oogjes te halen, oogje voor oogje. En ondertussen duwde ik de zijkanten van het nachthemd voorzichtig uiteen. Ik kon bijna niet geloven wat ik deed. Tot vanmorgen – hoewel ik veel voor haar voelde – was er in de verste verte niks seksueels tussen ons geweest. Maar dit spel had een ongelooflijk effect op me en vanwege haar reactie, begreep ik dat ze ermee wilde doorgaan. Toen ik het lint half verwijderd had, duwde ik het stof zover weg dat haar tepels nog net bedekt werden. Ik kreeg een kleurtje van opwinding, mijn eigen tepels stonden op springen en mijn kutje was kleddernat. Ik moest gewoon haar borsten in al hun schoonheid zien. Mijn hand raakt onbedoeld haar linkerborst. Onwillekeurig bewoog zij naar voren toen ik haar aanraakte en ze slaakte een lichte zucht. Ze plaatste een hand naast haar zij, vlakbij mijn middel. Ik ging verder met het lint en het openen van haar hemd. Ik moest nog 3 sets met oogjes toen haar hemd ver genoeg open viel en haar tepels te voorschijn kwamen. Ze waren erg opgezwollen en omhoog gericht, ze was blijkbaar erg opgewonden. Toen had ik het lint helemaal verwijderd. ‘Ik zal uw kussens nog eens opschudden, mevrouw,’ zei ik. Ik hielp haar overeind en naar voren en schudde de kussens op, waarna ik mijn armen om haar heen sloeg om haar weer naar achteren te laten glijden. Daardoor gleden ze langs de zijkanten van haar nachthemd en net voordat ze weer in haar kussens lag, had ik haar hemd helemaal open geduwd. Toen ik weer overeind was, zag ik dat haar borsten helemaal blootgesteld waren. Ze waren prachtig, ik wilde ze aanraken, ermee spelen, maar eerst moest ik nog wat andere dingen doen. En ook moest ik weten hoever zij wilde gaan. Ik bad dat zij, net als ik, het spel tot het einde toe wilde spelen. ‘Ik ben bang dat mijn nachthemd zo niet lekker zit, Jennifer,’ zei ze. Ik wist dat ik te ver moest zijn gegaan. Mijn hart zonk in mijn schoenen. ‘Het spijt me zeer, mevrouw,’ zei ik. ‘Het hoeft je niet te spijten, misschien moet je me iets meer omhoog en naar voren laten zitten.’ Ik ging weer naast haar staan en hielp haar omhoog en naar voren. ‘Dat is veel beter, liefje,’ zei ze. ‘De kraag van mijn hemd schuurt me in mijn nek.’ Ik wilde het recht gaan trekken, toen ze haar armen eruit liet glijden, waardoor het langs haar bovenlichaam omlaag gleed. Ze was nu helemaal naakt vanaf haar middel. ‘Kun je me nog iets hoger leggen?’ vroeg ze. Ik plaatste mijn armen van achteren onder haar schouders om haar op te tillen. ‘Plaats je armen iets meer om me heen, liefste.’ Ik deed het. ‘Nog iets verder.’ Ik plaatste mijn handen nog iets verder, mijn polsen zaten net voorbij haar oksels. ‘Sla ze nu om me heen.’ Ik deed het en mijn handpalmen omvatten haar borsten. Ze slaakte een lichte zucht. ‘Dat is heerlijk, Jennifer.’ Ik bewoog mijn handen zachtjes over haar borsten, haar tepels waren zo hard als kersenpitten. ‘Ik probeer ervoor te zorgen dat ik u stevig vast heb, mevrouw,’ zei ik. ‘Ja, zorg ervoor dat je daar zeker van bent,’ zei ze. Ik streelde haar minstens een minuut of 5. Mijn tepels waren zo hard dat ze wel in haar rug moesten prikken. Haar ademhaling werd merkbaar zwaarder. Toen trok ik mijn handen terug, zij zat nu recht tegen het hoofdeinde van het bed. Ik ging weer voor haar staan. Ze zag er schitterend uit. Haar zachte kleine borsten waren bekroond met prachtige tepels. Ik wilde ze kussen, als je door dacht, wist je dat ik dat zou doen eer de morgen voorbij zou zijn. Ook wilde ik haar helemaal naakt zien. Ik wilde haar kutje zien, net zoals ik wilde dat ze het mijne zou zien. Oh, wat wilde ik haar graag mijn kutje laten zien! ‘Ik heb nu een andere stofdoek bij me, mevrouw, wilt u dat ik nogmaals probeer om het spinnenweb te verwijderen?’ vroeg ik. ‘Ja Jennifer, dank je.’ Ik kroop weer op het bed en opnieuw liep ik langzaam langs haar lijf omhoog, totdat ik weer boven haar schouders stond. Ik nam mijn slipje uit mijn zak en vroeg haar: ‘Kunt u het nu zien, mevrouw?’ Ik wist dat ze nu heel goed tegen mijn fris geschoren kutje aan kon kijken. Mijn hart klopte als een bezetene bij de gedachte dat zij me bekeek. Het duurde even eer ze zei: ‘Ja Jennifer, heel goed. Maar ik denk dat het beter voor je evenwicht is, dat je jouw voeten iets meer uit elkaar zet.’ ‘Mijn jurk is nogal eng. Vindt u het erg als ik de zoom iets omhoog til, mevrouw?’ ‘Dat is dan een goed idee,’ antwoordde ze. Ik pakte de zoom van mijn jurk vast en trok hem omhoog tot aan mijn middel, waarna ik mijn voeten zo ver als mogelijk naar de randen van het bed plaatste. Op mijn nylons en jarretelle na, was mijn onderlijf nu helemaal naakt en vrij voor haar blik. ‘Is het zo beter, mevrouw?’ ‘Het is prachtig. Zorg er maar voor dat je al je tijd neemt om alle spinnenwebben te verwijderen.’ De volgende minuten stond ik daar. Mijn hart bonsde als bezeten. Ik wilde dat ze me zou aanraken. ‘Kom nu maar weer van het bed af, liefste,’ zei ze. Voorzichtig stapte ik van het bed af, waarna ik mijn jurk wilde fatsoeneren, maar eer ik dat kon doen, zei ze: ‘Kom, laat me je helpen met jouw jurk.’ Ik ging naast haar bij het bed staan en ze sloeg haar armen om me heen, ze plaatste haar handen op mijn naakte achterste en liefkoosde het. ‘Ik veeg even alle stof weg dat er op je gevallen kan zien, mijn lief,’ zei ze. Ze bleef een hele tijd over mijn achterste vegen en toen zei ze: ‘Buig eens voorover, we moeten ook even controleren of er van voren niks in gevallen is.’ Ik leunde naar voren, denkend dat ze weer naar mijn borsten wilde kijken, maar ze bewoog haar handen naar de knopen en maakte ze allemaal open. Daarna pakte ze de zoom van mijn jurk vast en trok ze hem over mijn hoofd. Ze plaatste een hand op de binnenkant van mijn linkerdij en streelde me zacht, waarna ze mijn nylon losmaakte van de jarretelle. Daarna was de andere aan de beurt, waarna ze achter me reikte en het gordeltje losmaakte en wegtrok. En ik stond daar, geen woord zeggend. Toen draaide ze me om en zei: ‘Kom op de rand van het bed zitten en trek je nylons uit.’ Ik deed wat ze vroeg en zette ook he